Θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας και οι δημοσιογράφοι που ακολουθούσαμε υπνωτισμένα την ατζέντα μιας κατασκευασμένης πραγματικότητας, που διαμόρφωνε ο ψηφιακός θόρυβος έμμισθων διαδικτυακών στρατών και φίλα προσκείμενων κομματικών μέσων, η οποία όπως φάνηκε όχι μόνο δεν αποτύπωνε τις πραγματικές τάσεις της κοινωνίας, αλλά δεν την επηρέαζαν καν. Ταυτόχρονα, ο εκλογικός θρίαμβος του Κυριάκου Μητσοτάκη κλείνει και εσωτερικά μέτωπα με αυτοαποκαλούμενους καραμανλικούς και αντιμητσοτακικούς, που σε κάθε κυβερνητική κρίση μεταμορφώνονταν σε πρόθυμα φερέφωνα αντιπολιτευτικών αφηγημάτων.

Ήταν μία προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ενσάρκωσε την μετάβαση στην κανονικότητα και δημιούργησε τον πολιτικό χώρο για να συναντηθούν δυνάμεις της κοινωνίας που έδιναν μάχες σε κοινά χαρακώματα απέναντι στη δημαγωγία, την τοξικότητα, τον τυχοδιωκτισμό, το μπάχαλο, το κοινωνικό μίσος, τις δολοφονίες χαρακτήρων και τις αγελαίες συμπεριφορές. Χαράσσοντας νέες διαχωριστικές γραμμές κατάφερε να υπερβεί τους όρους Αριστερά- Δεξιά στη διαχείριση πολιτικών καταστάσεων και να θέσει σε πρώτο πλάνο την πρακτική επίλυση προβλημάτων και κρίσεων. Εν ολίγοις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος πήρε τη ΝΔ από το 28% και την έφτασε στο 41%, κατάφερε να συσπειρώσει στο πρόσωπό του πολίτες από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες που συγκρότησαν το μέτωπο της λογικής, το οποίο στα χρόνια που προηγήθηκαν αισθάνθηκε πολλές φορές οργή, φόβο, ίσως και μοναξιά.

Η πολυσυζητημένη σιωπηρή πλειοψηφία που απέδειξε πως όσοι φωνάζουν πιο πολύ δεν είναι οι πιο πολλοί. Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας και οι δημοσιογράφοι που ακολουθούσαμε υπνωτισμένα την ατζέντα μιας κατασκευασμένης πραγματικότητας, που διαμόρφωνε ο ψηφιακός θόρυβος έμμισθων διαδικτυακών στρατών και φίλα προσκείμενων κομματικών μέσων, η οποία όπως φάνηκε όχι μόνο δεν αποτύπωνε τις πραγματικές τάσεις της κοινωνίας, αλλά δεν την επηρέαζαν καν. Ταυτόχρονα, ο εκλογικός θρίαμβος του Κυριάκου Μητσοτάκη κλείνει και εσωτερικά μέτωπα με αυτοαποκαλούμενους καραμανλικούς και αντιμητσοτακικούς, που σε κάθε κυβερνητική κρίση μεταμορφώνονταν σε πρόθυμα φερέφωνα αντιπολιτευτικών αφηγημάτων.

Πέρα όμως από την σαρωτική νίκη της ΝΔ, εξίσου σημαντικό να παρατηρήσει κανείς είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα βγάζει εκτός Βουλής κόμματα- οπαδούς ανορθόδοξων οικονομικών θεωριών, βάζοντας υπό μια έννοια έτσι οριστικά τελεία στο ερώτημα εάν «Μένουμε Ευρώπη». Και βέβαια απαντά στο υπαρξιακό δίλλημα που έθετε ως κυρίαρχο ο μεγάλος χαμένος των εκλογών: «Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Οι πολίτες φαίνεται ότι τον άκουσαν και αποφάσισαν το δεύτερο»