Η τελική τους απάντηση ήταν που με «κούφανε», κατά που λένε και οι πιτσιρικάδες. Διότι και οι δύο μου είπαν το ακόλουθο τρομερό: «Γενικός φόβος υπάρχει. Ο κόσμος φοβάται να μιλήσει, να εκφράσει την άποψη του. Φοβούνται το καθεστώς. Ότι θα τους απολύσουν, ότι θα τους παρακολουθήσουν, ότι θα τους δείρουν. Γι αυτό και δεν λένε ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Είτε κρατάνε πισινή και σωπαίνουν, είτε παριστάνουν τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Αλλά στην κάλπη θα ξεσπάσουν. Θα πάθετε την πλάκα σας το βράδυ τον εκλογών. Υπάρχει κλίμα 2015 σου λέω, απλώς είναι κρυφό, βουβό.»

Τα πιστεύουν αλήθεια 

ή αυθυποβάλλονται;

Αρχικά νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα ή ίσως αυτοτρολαριζόταν. Αλλά στη συνέχεια, βλέποντας τη σοβαρότητα στο βλέμμα του και το συνοφρυωμένο του προσώπου του, κατάλαβα ότι μιλούσε σοβαρότατα. Η δε έκπληξη που με κατέλαβε μετά την πρωινή συνομιλία μας, παγιώθηκε όταν επιβεβαιώθηκε το ίδιο απόγευμα και σε δεύτερη τυχαία που είχα με έτερο πρόσωπο που καμία σχέση ή επαφή δεν είχε με τον πρώτο συνομιλητή μου. Οι συνομιλίες μας αφορούσαν τις εκλογές και το αναμενόμενο αποτέλεσμα τους. Και τι μου είπαν λοιπόν αμφότεροι;

Μου είπαν ότι από την επαφή που έχουν με τον κόσμο, βλέπουν όχι απλώς νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά «κλίμα 2015». Ναι, έτσι ακριβώς μου το είπαν και οι δύο. Ο ένας τους είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στον βόρειο τομέα της Αθήνας, ο άλλος είναι ένα απλό και μάλλον μικρομεσαίο κομματικό στελεχάκι, απ’ αυτά που ξημεροβραδιάζονται στα γραφεία και γίνονται κολλιτσίδες ή κλακαδόροι των μεγάλων. Δεν ξέρω αν οι δυο αυτοί άνθρωποι έχουν συναντηθεί ποτέ, το βέβαιο είναι ότι δεν ανταλλάσουν απόψεις. Κι όμως, μου είπαν ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Διότι το «κλίμα 2015» που δεν είναι μια συνήθης έκφραση, ήταν μόνο το πρώτο σκέλος της ανάλυσης τους περί των προεκλογικών μας τεκταινομένων. Το δεύτερο μέρος ήρθε, πανομοιότυπο κι αυτό, όταν εγώ εξέφρασα τις αντιρρήσεις μου: «Μα τι κλίμα 2015, μου λέτε; Εδώ χάνετε πανηγυρικά. Δεν βλέπετε τις δημοσκοπήσεις;» Η απάντηση τους ήταν η ακόλουθη: «Υπάρχει φόβος στον κόσμο, μεγάλος φόβος. Γι αυτό βγαίνουν αυτά τα αποτελέσματα στις έρευνες.» Ξαναρώτησα εγώ: «Φόβος; Οικονομικός φόβος εννοείς; Για το αύριο;»

Η τελική τους απάντηση ήταν που με «κούφανε», κατά που λένε και οι πιτσιρικάδες. Διότι και οι δύο μου είπαν το ακόλουθο τρομερό: «Γενικός φόβος υπάρχει. Ο κόσμος φοβάται να μιλήσει, να εκφράσει την άποψη του. Φοβούνται το καθεστώς. Ότι θα τους απολύσουν, ότι θα τους παρακολουθήσουν, ότι θα τους δείρουν. Γι αυτό και δεν λένε ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Είτε κρατάνε πισινή και σωπαίνουν, είτε παριστάνουν τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Αλλά στην κάλπη θα ξεσπάσουν. Θα πάθετε την πλάκα σας το βράδυ τον εκλογών. Υπάρχει κλίμα 2015 σου λέω, απλώς είναι κρυφό, βουβό.»

Να είναι σύμπτωση ότι δυο άσχετα άτομα μου είπαν το ίδιο πράγμα; Δύσκολο το βλέπω. Μάλλον αυτά κυκλοφόρησαν είτε ως φήμη και γραμμή μέσα στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, είτε υπάρχουν γραμμένα σε καμιά εσωτερική εγκύκλιο τους που την διάβασαν όλοι τους και επαναλαμβάνουν το περιεχόμενο της. Αλλά πέραν αυτού, ειλικρινά αναρωτιέμαι αν τα πιστεύουν όλα τούτα τα εξωφρενικά. Μήπως είναι τόσο πειθαρχημένοι που αμολάνε με τεράστια ευκολία πράγματα που ξέρουν ότι δεν ισχύουν ή βρίσκονται τόσο εκτός πραγματικότητας που είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν εντός τους ακόμα και τη μεγαλύτερη ανοησία; Αυτή η αγωνία θα με φάει.