"....Προφανώς θα είναι καμιά φαεινή ιδέα κανενός από τα (πολλά) έμφυτα ταλέντα που περιστοιχίζουν τον πρόεδρο Κυριάκο και δεν είναι λίγες οι φορές που τον έχουν πετάξει κανονικά στα βράχια εξαιτίας εμπνεύσεων που έχουν (όρα ποδόσφαιρο, που μια απόφαση κατάφερε να φέρει κυβέρνηση και Πρωθυπουργό στην «ευχάριστη» θέση να τους δέρνουν και οι δύο ενδιαφερόμενοι!). Ο πρόεδρος Κυριάκος νομίζω ότι εισπράττει τώρα τα πρώτα αποτελέσματα του μοντέλου διακυβέρνησης που προέκρινε ως το εργαλείο του για να κυβερνήσει τη χώρα. Και υπ' αυτή την έννοια δεν έχεις πολλά να πεις. Δική του ήταν η απόφαση να αναδέχεται τις ευθύνες των στραβών και των ανάποδων της κυβέρνησης - λες και οι προηγούμενοι ήταν κορόιδα που άφηναν τους υπουργούς τους να παίρνουν τις αποφάσεις και οι ίδιοι να μένουν στο απυρόβλητο, απρόσβλητοι από τη φθορά...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 31/01/20

Μία απάνθρωπη απόφαση

Δεν είμαι ευτυχής, ούτε φυσικά μπορώ να αποδεχθώ ως άνθρωπος το μεγαλεπήβολο σχέδιο της κυβέρνησης για τη δημιουργία θαλάσσιου φράγματος, το οποίο θα αποτρέπει, λέει, τις προσφυγικές ροές προς τα νησιά. Πρώτον, διότι πρόκειται για ό,τι πιο απάνθρωπο έχω ακούσει έως τώρα ως μέθοδο αντιμετώπισης του προσφυγικού προβλήματος (εκτός φυσικά της προτροπής «πνίξτε τους κι εσείς όπως κάνουν άλλοι» που αποδίδεται σε παράγοντες της αυστριακής κυβέρνησης). Και, δεύτερον, γιατί ακούγεται ελάχιστα σοβαρό να λειτουργήσει κάτι τέτοιο εν μέσω της θαλάσσης, την ώρα που κάποιοι θα επιχειρούν από «απέναντι» να περάσουν στην Ελλάδα. Με μήκος λιγότερο από τρία χιλιόμετρα (2.700 μέτρα, συγκεκριμένα) τι να πρωτοανακόψει το φράγμα και τι να φυλάξει. Αφήνω δε κατά μέρος το γεγονός ότι το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να δημιουργήσει συνθήκες πνιγμού σε πλοιάρια που θα επιχειρήσουν να διασχίσουν το πέρασμα για τη Λέσβο.

Και κάτι ακόμη: υποτίθεται ότι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης σε συνδυασμό με τις κινήσεις για το Μεταναστευτικό που έχουν γίνει προς την Ευρώπη αλλά και προς την Τουρκία είναι αποτελεσματικές και (θα) έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των προσφυγικών ροών προς τα ελληνικά νησιά. Τι άλλαξε τώρα, ώστε να ληφθεί αυτή η καταφανώς ακατανόητη όσο και απάνθρωπη απόφαση;

Ταλέντα

Προφανώς θα είναι καμιά φαεινή ιδέα κανενός από τα (πολλά) έμφυτα ταλέντα που περιστοιχίζουν τον πρόεδρο Κυριάκο και δεν είναι λίγες οι φορές που τον έχουν πετάξει κανονικά στα βράχια εξαιτίας εμπνεύσεων που έχουν (όρα ποδόσφαιρο, που μια απόφαση κατάφερε να φέρει κυβέρνηση και Πρωθυπουργό στην «ευχάριστη» θέση να τους δέρνουν και οι δύο ενδιαφερόμενοι!).

Ο πρόεδρος Κυριάκος νομίζω ότι εισπράττει τώρα τα πρώτα αποτελέσματα του μοντέλου διακυβέρνησης που προέκρινε ως το εργαλείο του για να κυβερνήσει τη χώρα. Και υπ' αυτή την έννοια δεν έχεις πολλά να πεις. Δική του ήταν η απόφαση να αναδέχεται τις ευθύνες των στραβών και των ανάποδων της κυβέρνησης - λες και οι προηγούμενοι ήταν κορόιδα που άφηναν τους υπουργούς τους να παίρνουν τις αποφάσεις και οι ίδιοι να μένουν στο απυρόβλητο, απρόσβλητοι από τη φθορά.

Δεν έχω να προτείνω κάτι. Τώρα είναι αργά να αλλάξει το πράγμα. Ισως στον προσεχή ανασχηματισμό να κάνει τις αναγκαίες κινήσεις που αφενός θα εκτονώνουν την πίεση στον ίδιο και αφετέρου θα του δίνουν το περιθώριο να απομακρύνει άμεσα από το Υπουργικό Συμβούλιο όποιον εκείνος θεωρεί ότι με τις ενέργειες ή τις παραλείψεις του έβλαψε την κυβέρνηση...

Εκπλήξεις

Το άλλο που πρέπει να έχει πάντοτε κατά νου, πιστεύω (και δεν κάνω μαθήματα αυτή τη στιγμή - το αποφεύγω...), είναι το ακόλουθο: μια εξουσία δεν εκτείνεται στο διηνεκές, δεν συνεχίζεται στο άπειρο. Είναι μέγεθος ανελαστικό ως προς το ακραίο σημείο της - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να καταλήξει και νωρίτερα. Ως εκ τούτου τις αποφάσεις οφείλει να τις παίρνει με το βλέμμα στραμμένο προς τα πίσω και σε αυτό που έρχεται. Αν θέλει να διαιωνιστεί η εξουσία του. Αλλιώς - αλλιώς θα δει τα αποτελέσματα στις προσεχείς δημοσκοπήσεις...

Επίσης, μεθυσμένος από τη νίκη του στις 7 Ιουλίου, πιστεύει ότι έχει καθαρίσει με τις βαρονίες του κόμματος μια και καλή. Προχθές ο Αντώνης Σαμαράς τού απέδειξε ότι όχι μόνο δεν έχει καθαρίσει, αλλά κρέμεται κατά κυριολεξία από μια κλωστή. Για παράδειγμα, δεν κάνει μια έρευνα να δει πού βρίσκεται τώρα από άποψη δημοτικότητας μετά την πρόσφατη kolotoumba (κωλοτούμπα κατά το κοινώς λεγόμενο);

Θα εκπλαγεί, πιστεύω!

Ποδοσφαιρικός οπορτουνισμός

Και επειδή δεν μπορεί να ακούω να λέγονται διάφορα επί της ποδοσφαιρικής kolotoumbas Μητσοτάκη, ότι δήθεν και καλά τα έκανε μούσκεμα (που τα έκανε εδώ που τα λέμε...), γιατί υπάρχει και το προηγούμενο του κυρίου Τσίπρα, ο οποίος ήταν το άκρον άωτον του ποδοσφαιρικού οπορτουνισμού. Ο τύπος, όποτε θυμόταν τις οικογενειακές παραδόσεις (και σχέσεις της οικογένειας), ήταν κανονικός «βάζελος» - Παναθηναϊκάκιας από τα γεννοφάσκια του. Οποτε ανέβαινε Θεσσαλονίκη μεταβαλλόταν αυτομάτως σε Παοκτσή περιωπής, να τον βλέπει ο Σαββικός της Θύρας 4 και να κλαίει από συγκίνηση για το «Παόκι τον Τσίπρα». Οποτε κατέβαινε Κρήτη, γινόταν φυσικά ΟΦΗ, διότι η άλλοτε πράσινη πασοκομάνα Κρήτη είχε μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια σε κόκκινο - μπλε - στα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ. Και όποτε πήγαινε Ηπειρο λόγω της εξ Αρτης καταγωγής του δήλωνε ΠΑΣ Γιάννινα, Αγιαξ της Ηπείρου.

Τις δε υποχρεώσεις του προς τις άλλες ομάδες, λ.χ. ΑΕΚ, τις εκπλήρωνε με τον κύριο Αλέκο Φλαμπουράρη ή τη Ρένα Δούρου - τόσο σταθερό ήταν το άτομο, που τώρα τρολάρει τον Μητσοτάκη...

Ξέχασε την υπογραφή του

Η σταθερότητα Αλέξη όμως, ανάλογη εκείνης του υδραργύρου, μπορεί να μας προκύψει - άνετα θα έλεγα - και από τη στάση του έναντι της αμυντικής συμφωνίας που έχουμε υπογράψει με τις ΗΠΑ και η οποία είναι ήδη προς ψήφιση στη Βουλή. Παρότι η συμφωνία αυτή είναι εξ ολοκλήρου έργο των κυβερνήσεών του και ήταν τόσο έτοιμη που η κυβέρνηση της ΝουΔου απλώς έβαλε τις υπογραφές, ο αντιστασιακός Αλέξης έδωσε εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ του να μην ψηφίσει τη συμφωνία. Γιατί; Διότι, λέει, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν προασπίζεται τα εθνικά μας θέματα, δεν τηρεί συγκεκριμένα σωστή θέση απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις. Ενώ όταν τη συνομολογούσε εκείνος τη συμφωνία όλα ήταν διαφορετικά. Ακούγεται φυσικά ως ανέκδοτο. Διότι κυβέρνηση Τραμπ ήταν και πέρυσι, κυβέρνηση Τραμπ είναι και φέτος στις ΗΠΑ και τίποτε δεν έχει αλλάξει στη στρατηγική της απέναντι στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ο,τι έλεγαν πέρυσι που τα συμφωνούσε ο Τσίπρας («βρείτε τα με τους Τούρκους»), τα ίδια λένε και τώρα - ίσως με μια θετικότερη προσέγγιση - λ.χ. οι δηλώσεις ή η πρόσφατη επιστολή Μάικ Πομπέο. Αρα; Τίποτε. Απλώς θυμήθηκε τον παλιό, «καλό» εαυτό του. Θα παίξει και πάλι το χαρτί του... αντιαμερικανισμού - πουλάει ως γνωστόν...

Ανέκδοτο

Λοιπόν δεν θα το πιστέψετε, αλλά ο κύριος Παπαγγελόπουλος με υπολήπτεται βαθιά. Κόντρα σε ό,τι πιστεύει η κοινωνία, οι πολιτικοί, και εγώ, ο άνθρωπος με θαυμάζει κιόλας. Οπως είπε χθες το πρωί στον Alpha, στην εκπομπή του Τάκη Χατζή, δεν έχει τίποτε απολύτως μαζί μου. Μα τίποτε όμως. Και αφού διέψευσε για πολλοστή φορά τη βαρύτατη καταγγελία του εισαγγελέα Παναγιώτη Αθανασίου ότι τον πίεζε να μου «φτιάξει κάτι», αφού δεν είχε βρεθεί τίποτε εις βάρος μου, είπε και το ακόλουθο ανεκδοτολογικής φύσεως: «Δεν έχω απολύτως τίποτα με τον κ. Παπαχρήστο, απεναντίας, θαυμάζω την ευφυΐα και τη γραφίδα του».

Κάτσε να δεις πώς το έλεγαν παλιά αυτό. Α, ναι. «Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω μέλι»!.