Αν στον πνευματικό ορίζοντα του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου υπάρχουν λέξεις που είναι ιδιωτικές (sic), τότε δεν μένει να γίνουν και πολλά. Δεν πρέπει παρά να του ζητήσουν οι άλλοι συγγνώμη. Μα να μην καταλαβαίνουν την κατάσταση που βρισκόταν; Τέτοια έλλειψη ενσυναίσθησης; Πιστεύουν πως κάποιος που κατέχει δημόσιο αξίωμα και βρίσκεται σε δημόσιο χώρο δεν μπορεί να επικαλείται την ιδιωτικότητα των συνομιλιών; Πραγματικά, τι θέλουν τώρα; Τίποτε άλλα μέζεα; Ή να τους εξηγήσει με τίποτε άλλες χειρονομίες το κρυφό σχέδιο του ΟΗΕ για τον αφελληνισμό των νησιών που ο ίδιος είχε αποκαλύψει;...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

κάθε επαφή με την κυβέρνηση, κάτι σαν δήλωση ανεξαρτησίας της επικρατείας του. Κοινώς, δεν αδιαφορεί μόνο για τον θυμό του πρωθυπουργού, αλλά και για το όλον ελληνικό κράτος. Οπως, δε, υπενθύμισε στον κ. Γεραπετρίτη, αυτός είναι εκλεγμένος και μάλιστα «χωρίς τη βοήθειά του» – λες και η κυβέρνηση δεν είναι εκλεγμένη. Του είπε, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση «έχει περιθωριοποιηθεί», επαναλαμβάνοντας κάθε τόσο πως ο ίδιος είναι απολύτως λογικός άνθρωπος και μιλάει πάντα λογικά – προφανώς για να καθησυχάσει εαυτόν. Στη συνέχεια, ο κ. Μουτζούρης αποκάλεσε τα ΜΑΤ στρατό κατοχής του Ερντογάν. Είναι ο ίδιος κ. Μουτζούρης που δέχθηκε ασμένως την υποστήριξη της Χρυσής Αυγής στην εκλογή του με το άψογο δημοκρατικό επιχείρημα ότι είναι ένα κόμμα το οποίο έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από τον Αρειο Πάγο. Και ο ίδιος που μερικούς μήνες πριν είχε ταχθεί υπέρ της δημιουργίας κλειστών κέντρων. Από εκεί ψηλά όπου βρίσκεται, όλα αυτά φαντάζουν ασήμαντες λεπτομέρειες.

Τα επεισόδια δεν τα προκάλεσαν οι κάτοικοι της Λέσβου ούτε οι κάτοικοι της Χίου. Τα προκάλεσαν ορισμένοι. Στο δωμάτιο του αστυνομικού στο ξενοδοχείο του Καρφά μπούκαραν μερικοί, αρκετά δειλοί ώστε να κρύβονται στο χάος της συλλογικής αγανάκτησης. Πόσο βοηθούν τους πληθυσμούς των νησιών οι τραμπουκισμοί ορισμένων και πόσο συνεισφέρουν στη βελτίωση της διαχείρισης του μεταναστευτικού, από την οποία κατά μείζονα λόγο πλήττονται οι νησιώτες του Ανατολικού Αιγαίου; Και πόσο ενισχύουν την έκρηξη βίας οι βρυχηθμοί του κ. Μουτζούρη, που συμμετέχουν στην κακοφωνία μαζί με τον πάντα ανεύθυνο ΣΥΡΙΖΑ και τα βλαμμένα με τις κουκούλες, τον υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής και όσες ΜΚΟ φοβούνται ότι θα χάσουν το ψωμί τους; Αν μέχρι προχθές ήταν δύσκολο να πεισθούν δήμοι της ηπειρωτικής Ελλάδας να δεχθούν δημιουργία κλειστών κέντρων στην Περιφέρειά τους, μετά τα επεισόδια μοιάζει σχεδόν αδύνατον. Και εν πάση περιπτώσει, το χάος που προκάλεσε η απουσία της πολιτείας στα νησιά το ζήσαμε τόσα χρόνια. Η πολιτική των εθνικών μας Μουτζούρηδων τη συνέχισή του τροφοδοτεί. Εκ χάεος δε έρεβός τε μέλαινα νυξ εγένετο, κατά τον Ησίοδο της «Θεογονίας».

....από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 28/02/20

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ power game

Ας πούμε πως βρήκε και το Αιγαίο τον Ζουράρι του. Και όχι στη λόγια εκδοχή που υποτίθεται πως είναι ο αυθεντικός, αλλά στην μπρουτάλ. Βρήκε κάποιον που δεν μπορεί να πει πως του έπρηξαν «τα μέζεα του στεατοπυγικού υποσυστήματος». Και τι κάνει; Τα δείχνει. «Δεν πάω στο ραντεβού με Μητσοτάκη, να κι αν είναι οργισμένος». Και την επομένη της υπόδειξης των μεζέων του κάνει και μια επίδειξη μεγέθους. Για τις ιδιωτικές του συνομιλίες, λέει, δεν ζητάει συγγνώμη. «Ηταν μια ιδιωτική συνομιλία, όλοι λέμε ιδιωτικές λέξεις. Ημουν με ένα παντελόνι σκισμένο, με ένα μικρό τραύμα στο πόδι, έπεσε ένα καπνογόνο μπροστά μου, πρέπει να καταλαβαίνουμε σε τι κατάσταση είναι ο άλλος».

Αν στον πνευματικό ορίζοντα του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου υπάρχουν λέξεις που είναι ιδιωτικές (sic), τότε δεν μένει να γίνουν και πολλά. Δεν πρέπει παρά να του ζητήσουν οι άλλοι συγγνώμη. Μα να μην καταλαβαίνουν την κατάσταση που βρισκόταν; Τέτοια έλλειψη ενσυναίσθησης; Πιστεύουν πως κάποιος που κατέχει δημόσιο αξίωμα και βρίσκεται σε δημόσιο χώρο δεν μπορεί να επικαλείται την ιδιωτικότητα των συνομιλιών; Πραγματικά, τι θέλουν τώρα; Τίποτε άλλα μέζεα; Ή να τους εξηγήσει με τίποτε άλλες χειρονομίες το κρυφό σχέδιο του ΟΗΕ για τον αφελληνισμό των νησιών που ο ίδιος είχε αποκαλύψει;

Αρκεί να θυμηθεί κανείς τη θεωρία συνωμοσίας με την οποία έκανε πολιτική καριέρα ο πρώην πρύτανης του ΕΜΠ για να καταλάβει πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να έτρεφε ψευδαισθήσεις. Ο Κώστας Μουτζούρης ήταν γραφικός κι επικίνδυνος, όπως τον χαρακτήρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, και πριν από τα μέζεά του. Είναι μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου και χωρίς τις μπρουτάλ χειρονομίες του. Αλλά τότε γιατί η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να παροξύνει αυτό το μέρος του προβλήματος; Γιατί φουσκώνει κι άλλο το παράδοξα συνωμοσιολογικό για επιστήμονα και δυσανάλογα υπερτροφικό Εγώ του Μουτζούρη;

Το ερώτημα είναι υπαρξιακού τύπου για μια κυβέρνηση που συνηθίζει να στήνει διάφορα power games για να ηττηθεί όλες τις φορές κατά κράτος. Εζησε μία πανωλεθρία με τον «λαό του ΠΑΟΚ». Αλλη μία με τον «λαό της Μυτιλήνης». Αλλά και μια τρίτη με τον περιφερειάρχη. Με αυτόν τον περιφερειάρχη, τον περιφερειάρχη που νιώθει πια πολύ μεζεάτος, η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε σε κάποιο τηλεοπτικό στούντιο παράταση του διαλόγου για τις επιτάξεις για να πάρει την παράταση πίσω και να στείλει στη μεζεάτη περιφέρειά του τα ΜΑΤ για να τα πάρει και αυτά πίσω και να αρχίσει ο διάλογος από την αρχή πριν ενδεχομένως πάρει και τη νέα αρχή πίσω.

Απέναντι σε αυτήν την παλινωδία, ο «γραφικός» και «επικίνδυνος» Μουτζούρης δεν είχε παρά να κάνει μια επίδειξη ισχύος. Οχι μόνο να προσθέσει στο συνωμοσιολογικό και υπερτροφικό Εγώ του μια άρνηση για διάλογο, αλλά και να συνοδεύσει την άρνησή του με τη χειρονομία που δείχνει τη σημασία που δίνει στην πρόσκληση, στις αγωνίες της κυβέρνησης και το θυμικό του Πρωθυπουργού. Ο Μουτζούρης δεν είχε μετά παρά να τραβήξει κι άλλο το σκοινί με ακόμη μία άρνηση - την άρνηση της συγγνώμης. Σχεδόν βέβαιος, ενδεχομένως, πως είναι πια τόσο μεζεάτος ώστε να του ζητήσει συγγνώμη στο τέλος η κυβέρνηση χωρίς από εκείνη να το ζητήσει κανείς.