οι κηπουροι τησ αυγησ

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020

"...Η προσωρινή παύση, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση κάνει πίσω. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού χθες το μεσημέρι από την Αλεξανδρούπολη, ανεξαρτήτως των όσων αποφασίστηκαν αργότερα, δεν επιτρέπουν υποχώρηση. Ο Μητσοτάκης ανέπτυξε όλη την κυβερνητική επιχειρηματολογία υπέρ της συγκεκριμένης πολιτικής, με αποκορύφωμα ότι η πραγματοποίησή της στέλνει το μήνυμα: «Μην έρχεστε στην Ελλάδα αν δεν δικαιούστε άσυλο» (το μεταφράζω: «Μην έρχεστε οι μετανάστες»). Πώς θα κάνει πίσω, λοιπόν; Δεν υπάρχει πίσω, όπως δεν υπάρχει «Plan B»: ή αυτό ή τίποτε. Η αντιπολίτευση το πιάνει και γι’ αυτό ο Τσίπρας, με χθεσινή δήλωσή του, προτρέπει την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική της με όρους τόσο ταπεινωτικούς ώστε να λειτουργούν προς τον αντίθετο σκοπό. Επομένως, υπομονή. Είμαστε ακόμη στην αρχή...."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 27/02/20


ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Ετσι γίνεται πάντα τη δεύτερη μέρα (D+1): το σοκ του αιφνιδιασμού περνάει, ο αμυνόμενος ανασυντάσσεται και αντεπιτίθεται. Η χθεσινή ημέρα ήταν δύσκολη για τις κυβερνητικές δυνάμεις σε Λέσβο και Χίο. Η βία των επιθέσεων κατέπληξε τις δυνάμεις της τάξης και προς στιγμήν κλονίστηκε το ηθικό στο γενικό αρχηγείο. Ο πρωθυπουργός επέσπευσε την αναχώρησή του από την Αλεξανδρούπολη και γύρισε στην Αθήνα, για να προεδρεύσει στις 5 μ.μ. σε σύσκεψη – επισήμως, για τον κορωνοϊό, αλλά είναι τελείως απίθανο να μην ασχολήθηκε πρωτίστως με την κατάσταση του μετώπου στα νησιά.

Αποφασίστηκε ανασύνταξη των κυβερνητικών δυνάμεων: τα ΜΑΤ επιστρέφουν «στις βάσεις τους», όπως ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, χωρίς αυτό να σημαίνει –κατά την εκτίμησή μου– ότι επιστρέφουν στην Αθήνα και δίνεται ένα περιθώριο για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Αλλωστε, οι εργασίες ανέγερσης των εγκαταστάσεων δεν μπορούν να ξεκινήσουν πριν από το Σαββατοκύριακο, στην καλύτερη περίπτωση.

Η ανθρωπογεωγραφία των αντιδρώντων είναι, λίγο ή πολύ, γνωστή. Εχουμε τους πολιτικά υποκινούμενους (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΚΟ, αναρχικοί, αδέσποτοι ακροδεξιοί), τα οικονομικά συμφέροντα που έχουν αναπτυχθεί γύρω από τη διαπλοκή των ΜΚΟ με τους τοπικούς προμηθευτές και τις τοπικές αρχές και, τέλος, τους αιρετούς που ακολουθούν το ρεύμα του λαϊκισμού, με πρώτο και καλύτερο τον κ. Μουτζούρη. Από όλους αυτούς, όμως, τη μάχη εναντίον των αστυνομικών χθες την έδωσαν οι ακροδεξιοί, η μανία των οποίων, αλλά και το γεγονός ότι είναι όχλος χωρίς ηγεσία και οργάνωση, έκανε τον κίνδυνο απωλειών πολύ σοβαρό. Κάποιοι από αυτούς έχουν μαζί τους κυνηγετικά όπλα, ορισμένοι μάλιστα τα χρησιμοποιούν.

Η προσωρινή παύση, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση κάνει πίσω. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού χθες το μεσημέρι από την Αλεξανδρούπολη, ανεξαρτήτως των όσων αποφασίστηκαν αργότερα, δεν επιτρέπουν υποχώρηση. Ο Μητσοτάκης ανέπτυξε όλη την κυβερνητική επιχειρηματολογία υπέρ της συγκεκριμένης πολιτικής, με αποκορύφωμα ότι η πραγματοποίησή της στέλνει το μήνυμα: «Μην έρχεστε στην Ελλάδα αν δεν δικαιούστε άσυλο» (το μεταφράζω: «Μην έρχεστε οι μετανάστες»). Πώς θα κάνει πίσω, λοιπόν; Δεν υπάρχει πίσω, όπως δεν υπάρχει «Plan B»: ή αυτό ή τίποτε. Η αντιπολίτευση το πιάνει και γι’ αυτό ο Τσίπρας, με χθεσινή δήλωσή του, προτρέπει την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την πολιτική της με όρους τόσο ταπεινωτικούς ώστε να λειτουργούν προς τον αντίθετο σκοπό. Επομένως, υπομονή. Είμαστε ακόμη στην αρχή.

Απορία

Αν κάτι σώζει μέχρι στιγμής τον απερίγραπτο κ. Μουτζούρη, είναι ότι η κυβέρνηση δεν τον παίρνει στα σοβαρά. Από τις συζητήσεις με κυβερνητικές πηγές, μένεις με τη βεβαιότητα ότι τον θεωρούν φαιδρό και πλήρως αναξιόπιστο πρόσωπο. Φαίνεται ότι αυτό μάλλον τον γλιτώνει, διότι αν βάλει κάποιος κάτω όσα έχει πει ή γράψει ο κ. Μουτζούρης το τελευταίο διάστημα, που έχει βγει στο βουνό με τους μαυροσκούφηδες του Αρη, απορεί πώς δεν φοβάται μήπως τον καλέσει κανένας εισαγγελέας για υποκίνηση σε βία...

Πού χάθηκε;

Από την έκβαση της μάχης που διεξάγεται στα νησιά θα κριθεί και το πολιτικό μέλλον του Νότη Μηταράκη στη Χίο. Επί του παρόντος, με τα πνεύματα εξημμένα, δύσκολα τον φαντάζεσαι να περιοδεύει για σταυρούς στη Χίο. Αλλά ακόμη και αν τελικά νικήσει η κυβέρνηση και προχωρήσει η πραγματοποίηση του σχεδίου, το μίσος των ηττημένων θα μείνει. Δεν γίνεται να μην εκτιμήσω ότι αυτός τουλάχιστον διακινδυνεύει την πάρτη του. Θα έλεγα ότι «he puts his ass on the line», αν οι εικόνες που εξάπτει στη φαντασία ο συγκεκριμένος αμερικανικός ιδιωματισμός δεν ήσαν ανάρμοστες για το αξίωμα ενός υπουργού.

Με την ευκαιρία αυτή, ο άλλος βουλευτής της συμπολίτευσης, ο Χ. Αθανασίου από τη Λέσβο, πού είναι; Πού χάθηκε ο κ. Μπάμπης; Φαντάζομαι θα τον έχουν απορροφήσει τα καθήκοντα του αντιπροέδρου της Βουλής...

Εκείνος ο θώρακας...

Αυτό έλειπε, να μην ερχόταν! Μας ήρθε και μάλιστα από την Ιταλία, κάτι που, όσο να ’ναι, κάνει μια διαφορά, διότι άλλο να τον εισάγουμε από την πατρίδα του design και άλλο από την Κίνα, παρότι κινεζικός είναι ο ιός. Αν θυμάμαι καλά, μόλις τη Δευτέρα ο υπουργός Υγείας είχε χρησιμοποιήσει τρεις μετοχές για να περιγράψει την ετοιμότητα του συστήματος: θωρακισμένοι, δομημένοι, οργανωμένοι! Το «θωρακισμένοι» το είδαμε. Τώρα θα μετρήσουμε τα άλλα δύο...

Ούτως ή άλλως
Ο Σάμπυ Μιωνής (όλοι ξέρουμε πια ποιος είναι...) υποστηρίζει ότι ο εκβιασμός για τον οποίο κατηγορεί τον Δ. Παπαγγελόπουλο ασκήθηκε μέσα στο γραφείο του Νίκου Παππά και παρουσία του. Ο μάρτυρας πρόσθεσε μάλιστα ότι ο Ν. Παππάς, παντοδύναμος υπουργός τότε, έδειχνε να είναι σε δύσκολη θέση. Το γεγονός ότι η συνάντηση έγινε στο συγκεκριμένο γραφείο, παρουσία του κατόχου του, επιβεβαίωσε και ο Δ. Παπαγγελόπουλος. Επομένως, δεν πρέπει να πει κάτι και ο Ν. Παππάς, ο οποίος ενέχεται κατά κάποιον τρόπο σε «διευκόλυνση αλλότριας ακολασίας»; Ούτως ή άλλως, όμως, η σιωπή του λέει περισσότερα...

Το πνεύμα του ’21

Ας ανοίξουμε λίγο την εικόνα της επικαιρότητας, ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε από ψηλά τις υποθέσεις μας και θα παρατηρήσουμε το εξής ενδιαφέρον: την ίδια ώρα που εμείς πλακωνόμαστε μεταξύ μας στη Λέσβο και στη Χίο, οι Τούρκοι, λίγο παρακάτω στο Αιγαίο, εξακολουθούν να παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο. Ας προσπαθήσουμε να συλλάβουμε ταυτοχρόνως τα δύο αυτά και τότε μόνο αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε το περίφημο πνεύμα του ’21, τη διακοσιοστή επέτειο του οποίου ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε του χρόνου, «όπως μόνον οι Ελληνες ξέρουν να γιορτάζουν!», που είπε κάποια ψυχή...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου