"....Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να απολογηθεί για όσα έκανε ή δεν έκανε τότε. Κρίθηκε στις κάλπες. Αλλά με τέτοιο παρελθόν θα άξιζε να πει τι θα έκανε σήμερα. Ας μη μιλήσει για την εποχή που έφτιαξε την κόλαση και κρατούσε το κλειδί της. Αλλά ας πει μια ιδέα για τον τρόπο με τον οποίο τα νησιά θα ξαναγίνουν ο παράδεισος που ήταν κάποτε. Εχει καμιά ιδέα πέρα από την αόριστη και νεφελώδη «αποσυμφόρηση των νησιών» που πρότεινε ο εκπρόσωπος του κόμματος μαζί με την «ενίσχυση του προσωπικού» και την «πίεση στην ΕΕ»; Αυτή, λέει ο εκπρόσωπος, ήταν η λύση που δρομολόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτή δεν είναι μια αντιπολιτευτική ευκολία αλλά ένα αντιπολιτευτικό αυτογκόλ: Αν κρίνει κανείς από το αποτέλεσμα, αυτή ήταν μια λύση που θα έπρεπε πρώτος ο ίδιος να ξεχάσει. Μια λύση αποσυμφόρησης που δεν αποσυμφόρησε, μια λύση άσκησης πίεσης που κανέναν δεν πίεσε. Ακόμη χειρότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στην αποσυμφόρηση πέφτοντας στην παγίδα της αντιπολιτευτικής του ευκολίας. Να αποσυμφορηθούν, λέει, τα νησιά γιατί αλλιώς η κυβέρνηση θα βρει απέναντί της τους ηρωικούς νησιώτες. Αλλά πώς θα μπορέσει να αποσυμφορήσει ο ίδιος τα νησιά χωρίς να βρει απέναντί του τους ηρωικούς ηπειρώτες; Πώς θα κατασκευάσει δομές στην ηπειρωτική χώρα όταν ζήσουν οι τοπικές κοινωνίες τον δικό τους ηρωικό ξεσηκωμό; Πώς θα αντιμετωπίσει τον επείγοντα χαρακτήρα του προβλήματος, αν όχι με τα ΜΑΤ - τα ίδια πολυπληθή ΜΑΤ που συνόδευαν τον Αλέξη Τσίπρα όταν επισκέφθηκε ως πρωθυπουργός τη Λέσβο;..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ", και...

"ΤΑ ΝΕΑ", 26/02/20

ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Μπορεί να ξεχάσει κανείς την αντιπολιτευτική ευκολία που λέει πως «η κυβέρνηση θα βρει απέναντί της τους νησιώτες» και να μείνει στην ουσία. Στους επτά μήνες που χάθηκαν για να αναζητά τώρα η κυβέρνηση τον χαμένο χρόνο όχι με τον Προυστ αλλά με τα ΜΑΤ. Στην υποτιθέμενη κυβερνητική αποφασιστικότητα να ανεγερθούν οι νέες δομές που, έπειτα από μια θνησιγενή kolotoumba του Νότη Μηταράκη, εξελίχθηκε σε πυγμή και καταστολή. Στα αβγά που σπάνε στα νησιά, αλλά όχι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο. Και κάνει τη δουλειά που πρέπει να κάνει απέναντι σε μια κυβέρνηση που δεν έκανε τη δική της όπως έπρεπε. Μιλάει, όπως δικαιούται να μιλάει κάθε αντιπολίτευση, σε μια κυβέρνηση που είχε την υποχρέωση να κάνει, αλλά δεν έκανε.

Θα ήταν μια αντιπολίτευση στο ύψος της. Αλλά δεν είναι. Και δεν είναι επειδή ο αντιπολιτευτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ δεν πάσχει μόνο από τη βερμπαλιστική ευκολία της «κυβέρνησης που θα βρει απέναντί της τους νησιώτες». Πάσχει και από τραγική έλλειψη σχεδίου. Ή μάλλον εξακολουθεί να πάσχει όσο έπασχε όταν ήταν ο ίδιος στην κυβέρνηση. Οταν η μεταναστευτική πολιτική δεν είχε μόνο δικό της υπουργείο, αλλά και μετανάστες ως εξαγώγιμο τρομοκρατικό είδος. Οταν δεν είχε μόνο ευρωπαϊκά κονδύλια για τη διαχείριση της κρίσης, αλλά και τη Μόρια - τη δομή που πολύ πριν παραδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία, είχε καταχωρισθεί από τα διεθνή μέσα ως «η ντροπή της Ευρώπης».

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να απολογηθεί για όσα έκανε ή δεν έκανε τότε. Κρίθηκε στις κάλπες. Αλλά με τέτοιο παρελθόν θα άξιζε να πει τι θα έκανε σήμερα. Ας μη μιλήσει για την εποχή που έφτιαξε την κόλαση και κρατούσε το κλειδί της. Αλλά ας πει μια ιδέα για τον τρόπο με τον οποίο τα νησιά θα ξαναγίνουν ο παράδεισος που ήταν κάποτε. Εχει καμιά ιδέα πέρα από την αόριστη και νεφελώδη «αποσυμφόρηση των νησιών» που πρότεινε ο εκπρόσωπος του κόμματος μαζί με την «ενίσχυση του προσωπικού» και την «πίεση στην ΕΕ»;

Αυτή, λέει ο εκπρόσωπος, ήταν η λύση που δρομολόγησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτή δεν είναι μια αντιπολιτευτική ευκολία αλλά ένα αντιπολιτευτικό αυτογκόλ: Αν κρίνει κανείς από το αποτέλεσμα, αυτή ήταν μια λύση που θα έπρεπε πρώτος ο ίδιος να ξεχάσει. Μια λύση αποσυμφόρησης που δεν αποσυμφόρησε, μια λύση άσκησης πίεσης που κανέναν δεν πίεσε.

Ακόμη χειρότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στην αποσυμφόρηση πέφτοντας στην παγίδα της αντιπολιτευτικής του ευκολίας. Να αποσυμφορηθούν, λέει, τα νησιά γιατί αλλιώς η κυβέρνηση θα βρει απέναντί της τους ηρωικούς νησιώτες. Αλλά πώς θα μπορέσει να αποσυμφορήσει ο ίδιος τα νησιά χωρίς να βρει απέναντί του τους ηρωικούς ηπειρώτες; Πώς θα κατασκευάσει δομές στην ηπειρωτική χώρα όταν ζήσουν οι τοπικές κοινωνίες τον δικό τους ηρωικό ξεσηκωμό; Πώς θα αντιμετωπίσει τον επείγοντα χαρακτήρα του προβλήματος, αν όχι με τα ΜΑΤ - τα ίδια πολυπληθή ΜΑΤ που συνόδευαν τον Αλέξη Τσίπρα όταν επισκέφθηκε ως πρωθυπουργός τη Λέσβο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρειαζόταν να απολογηθεί για το παρελθόν του. Αν χρειάζεται, όμως, είναι επειδή δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό. Από το παρελθόν όλων εκείνων των αντιπολιτευτικών ευκολιών που τον εξέθεσαν ανεπανόρθωτα ως κυβέρνηση.

....από το κομματικό δελτίο της "ΑΥΓΗΣ"

"Η ΑΥΓΗ", 26/02/20

"Η ΑΥΓΗ", 26/02/20