Από την "ΕΣΤΙΑ", κύριο άρθρο, και...
"ΕΣΤΙΑ", 12/03/19 |
ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
ΠΕΡΑΣΑ τό τριήμερο στό νησί που γεννήθηκα: τήν Αίγινα. Τά Μέσα Ενημέρωσης τήν «ανακάλυψαν» τά τελευταία τέσσερα χρόνια, όταν έγινε ό ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Αίφνης πληροφορήθηκαν οτι πλειάδα στελεχών τοΰ κυβερνώντος κόμματος, όπως ό Αλέκος Φλαμπουράρης, ό Γιάνης Βαρουφάκης (τέως συριζαΐος), ό Νίκος Βούτσης κ.ά., διαθέτουν οίϊδιοι ή συγγενείς τους εξοχική κατοικία στό νησί. Ποιός... Καζαντζάκης, ποιός... Μόραλης, ποιός... Νικολάου καί ποιος.... Καπράλος, τό νησί -αστειεύομαι- έγινε γνωστό άπό τήν Αριστερά! 01 τακτικές επισκέψεις τοΰ Πρωθυπουργού λίγο έλειψε νά τής αποδώσουν τόν χαρακτηρισμό «συριζόνησος», περιγραφή πού ομως απέχει παρασάγγας άπό τήν πραγματικότητα.
Άπό τίς εκλογές τοϋ 1974 έως τίς εκλογές τοϋ 2015, η ΝΔ είναι σταθερά πρώτο κόμμα. Τό προβάδισμα της δέν ανετράπη οϋτε άπό τό κύμα τής αλλαγής πού σάρωσε τήν χώρα τό 1981 οΰτε καί άπό τον οϋριο άνεμο πού είχε στά πανιά του τό 2015 ό ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ προηγήθηκε καί τότε μέ μία μονάδα. Μία άπό τίς πρώτες ομιλίες πού έκανε ό Κυριάκος ως νεοκλεγείς βουλευτής τό 2004 ήταν στό νησί. Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, νά παρατηρεί κανείς τήν διεργασία πού ευρίσκεται σέ εξέλιξη αυτή τήν στιγμή σέ ένα νησί κατ' εξοχήν κεντροδεξιό συντηρητικό καί νά τήν αντιστοιχεί μέ τους αριθμούς τών δημοσιευμένων καί αδημοσίευτων δημοσκοπήσεων. Ταιριάζουν.
Οι αδημοσίευτες δημοσκοπήσεις υποστηρίζουν οτι υπάρχει ένα ισχυρότατο ρεΰμα «φύγετε άπό τήν εξουσία». Πρόκειται γιά ένα μαχητικό μπλοκ δυνάμεων, πού αδημονεί γιά τήν δήλη ήμερα. Τό βλέπεις στά πρόσωπα τών εκφραστών του.Όλοι σέ ρωτούν «πότε;». Οι εντυπώσεις τοϋ καφενείου -σας βεβαιώ, πήγα σέ πάρα πολλά καί συνομίλησα μέ τους συμπατριώτες μου-συμφωνούν μέ τήν ύπαρξη αύτοϋ τού Ισχυρού ρεύματος «φύγετε». Μόνο πού ή κουβέντα σού δίνει τήν δυνατότητα νά καταλάβεις καί τίς αποχρώσεις, αυτά πού δέν πιάνουν τά ραντάρ.
Τό ρεϋμα «φύγετε» είναι διασπασμένο. Μίλησα μεταξύ πολλών άλλων καί μέ έναν οδηγό νταλίκας. Γιά πολλές δεκαετίες, ανεξαρτήτως αρχηγού τής ΝΔ, ήταν πάντα πρώτος στίς συγκεντρώσεις, πάντα πρώτος στίς κινητοποιήσεις, πάντα πρώτος καί στον «κομματικό τουρισμό». Τόν θυμάμαι τό 1984, πολύ νεότερο, νά φεύγει μέ τόν πατέρα μου καί μέ άλλους μέ πούλμαν γιά νά πάνε στην Θεσσαλονίκη νά ακούσουν τόν... Ευάγγελο Αβέρωφ! Ανύποπτος όσο συζητούσαμε, τόν άκουσα νά μοϋ αναπτύσσει λόγο ύπερδεξιό, υπερσυντηρητικό. Νά μοϋ αποκαλύπτει διαπληκτισμούς του μέ βουλευτές καί στελέχη τοϋ ΣΥΡΙΖΑ καί τής ΔΗMAP -Ρεπούση- πάντα μέ αίτία. Τό βλέμμα του, όταν μιλούσε γιά τίς Πρέσπες, δέν είχε εκείνη τήν παλαιά ηρεμία. Έβγαζε φωτιές! Ποιός; Ό πλέον φιλήσυχος πολίτης που έχω συναντήσει στην ζωή μου. Ό άνθρωπος πού φώναζε συνθήματα μόνο γιά τόν Παναθηναϊκό.
Αναζήτησα τά ποσοστά τοϋ «Ναί» καί τοϋ «"Οχι» στό δημοψήφισμα, μελέτησα καί τά ποσοστά τής Ακροδεξιάς στίς τελευταίες εκλογές (6,5%) -ποτέ δέν είχε τό νησί- καί μπήκα αμέσως στό νόημα. Πρώτο συνδυαστικό συμπέρασμα, λοιπόν, είναι πώς τό στοίχημα γιά τή ΝΔ είναι νά «ενοποιήσει» τό «φύγετε». Εύκολο δέν είναι νά γυρίσεις πίσω ψήφο πού λογίζεται άντισυστημική καί εμπνέεται άπό συνθήματα περί προδοσίας καί προδοτών, οϋτε καί ακατόρθωτο όμως.
Παρατήρησα, όμως, καί άλλα πράγματα. Τίς τρεις αυτές μέρες ήταν στό νησί καί ό υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης. Διαθέτει οικία τά τελευταία είκοσι χρόνια. Ό υπουργός δέν άλλαξε τίς συνήθειες του. Στό «Έν Πλώ» τήν Παρασκευή τό βράδυ, γιά νά ακούσει τόν Είκοσιπεντάκη μέ τό βιολί του, στό καφενείο τής Τασίας τοϋ «Γαλάρη» κάτω άπό τήν Δημαρχία τήν επομένη, στοϋ «Φώντα», στην Αίγινήτισσα τήν Καθαρή Δευτέρα. Ή αλήθεια είναι οτι αρκετοί συμπολίτες μου ενοχλούνται όταν τόν βλέπουν στό στέκι τους καί αποφασίζουν νά φύγουν. Άπό τήν άλλη όμως -όπως διαπίστωσα- ό υπουργός δέν αποδοκιμάστηκε. Τά γνωστά πειραχτήρια, οι σερβιτόροι στην Δημαρχία τοϋ είπαν, μέ τό θάρρος της γνωριμίας υπό τύπον αστείου, μερικές βαρείες κουβέντες -δέν τίς αποκαλύπτω- αλλά ό Φλαμπουράρης είναι εκπαιδευμένος στό διαβρωτικό καί ιοβόλο χιούμορ τών νησιωτών. Τό υπομένει αδιαμαρτύρητα.
Πέραν αυτών έμαθα καί κάτι άλλο, πού εξηγεί τήν παθητικότητα: ή επιδοματική πολιτική λειτουργεί. Πλην Αιγαίου, μεταφορικό ισοδύναμο γιά τίς μετακινήσεις τους μέ τήν ακτοπλοΐα εισπράττουν καί οι μόνιμοι κάτοικοι νησιών τοϋ Άργοσαρωνικοϋ. Κοντά στά 80 εύρώ φθάνει ή ετήσια επιδότηση εισιτηρίου προς έκαστο γιά δέκα «πήγαινε-ελα» καί εισπράττεται μέ ηλεκτρονικό κωδικό. Εξ ου καί οι σηκωμένοι ώμοι.
Δίπλα στό θηριώδες καί αγανακτισμένο «φύγετε», λοιπόν, υπάρχει εμφανώς ή άφανώς καί ένα κλίμα αδιαφορίας γιά τήν πολιτική. Αδιαφορίας πού, εϊτε δημοσκόπηση διαβάσεις είτε υπουργό νά περνά επικοινωνιακά «άτουφέκιστος» άπό τό πλήθος δεις, καταντά στό τέλος ανοχή γιά τήν κυβέρνηση. Δέν είναι πλειοψηφικό τό ρεϋμα τής ανοχής απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ οΰτε κάν συμπαγές, είναι όμως μειοψηφικό καί υπαρκτό. Εκφράζεται, όπως τό έλεγε σέ φίλες της μία εργαζόμενη σέ σούπερ μάρκετ: «Αυτοί μέ εξαπάτησαν καί είμαι θυμωμένη μαζί τους. Δέ θέλω, όμως, νά έρθουν καί οι άλλοι». Αορίστως: οι «άλλοι».Άβυσσος.
Περιττό, τέλος, νά υπογραμμίσω οτι διέκρινα, πίσω άπό τίς διεργασίες γιά τίς δημοτικές εκλογές στην Αίγινα, τά τρία υπαρκτά πολιτικά ρεύματα: άντισυριζαιϊκό, άντιδεξιό, αδιαμόρφωτο λαϊκό-πατριωτικό. Δέν έχει νόημα νά υπεισέλθω στά πρόσωπα, άλλα καί στίς αύτοδιοικητικές κάλπες τά ϊδια παρατηρούμε: τήν ένωση τών αστικών δυνάμεων ΝΔ-ΚΙΝΑΛ σέ έναν συνδυασμό. Τήν ένωση τών λαϊκών δυνάμεων σέ έναν άλλο. Καί τους παντελώς οικονομικά αδύναμους σέ έναν τρίτο.
Τήν ώρα πού ό «Αχαιός» έλυνε τους κάβους γιά Πειραιά, παρατηρούσα όλο τό μωσαϊκό τοϋ κόσμου πού αναχωρούσε γιά τό Λιμάνι καί σκεφτόμουν: Δύσκολο νά μπεις στό μυαλό τοϋΈλληνα.Όπως λέει καί ό φίλος μου, ό Γιάννης Προβής, «ό Έλληνας γιά άλλα ενοχλείται καί γιά άλλα ξεσπάει. Δύσκολη εξίσωση». Τελικώς, καί αυτές οι εκλογές θά μάς χαρίσουν ζωηρές συγκινήσεις.
...από τον "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ
"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣΤΥΠΟΣ", 12/03/19 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου