Από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
«Κλειστόν λόγω ορκωμοσίας»
Απλώς θέλω να σας πληροφορήσω πως όταν πράκτοράς μου προσπάθησε να επικοινωνήσει με το ΔΝΤ για να τσεκάρει ότι πράγματι η Κριστίν Λαγκάρντ διαβεβαίωσε τον «παλιόφιλό» της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι το Ταμείο «θα παραμείνει πλήρως ενεργό στις συζητήσεις για την Ελλάδα», στα κεντρικά γραφεία του Ταμείου στην Ουάσιγκτον τα τηλέφωνα ήταν κατεβασμένα. Οταν ο ίδιος πράκτοράς μου ανησύχησε και έστειλε mail για να ρωτήσει τα ανωτέρω, του ήλθε αυτοματοποιημένο μήνυμα που έλεγε τα εξής: «Το ΔΝΤ θα παραμείνει κλειστό την Πέμπτη 19 και την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου λόγω της τελετής για την ορκωμοσία (inauguration) του νέου προέδρου των ΗΠΑ». Τι συμπέρασμα λοιπόν μπορεί να εξαχθεί;
Προφανώς είναι ξεκάθαρο πως ο πρόεδρος του γνωστού πλέον συνθήματος «Η Αμερική Πρώτα» έχει τέτοια επίδραση στο ΔΝΤ που το... έκλεισε προτού καν ορκιστεί. Μάλιστα σε σχόλιό μου ότι «με Τραμπ στην προεδρία η Ελλάδα δεν θα δει φως στο ΔΝΤ», ο πράκτοράς μου με διαβεβαίωσε πως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα ασχοληθεί αρκετά ούτε με το ΔΝΤ ούτε με την Ελλάδα, όσο και αν αυτό μπορεί να πληγώσει τον εγωισμό της ελληνικής κυβέρνησης που επί διακυβέρνησης Ομπάμα είχε μάθει να αισθάνεται σημαντική.
Οι εν ελλάδι Ρεπουμπλικανοί
Τι μπορεί όμως να μάθει κανείς συνομιλώντας με Ρεπουμπλικανούς Αμερικανούς που ζουν στην Ελλάδα την ώρα της ορκωμοσίας του νέου πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ; Το πρώτο που μαθαίνεις είναι ότι και οι εν Ελλάδι Ρεπουμπλικανοί κόβουν βασιλόπιτα και μάλιστα τα είχαν διευθετήσει κατά τέτοιον τρόπο ώστε να συμπέσει με την ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Και όταν λέμε «κοπή πίτας», εννοούμε κανονική, όπως κάνουν οι ανά την Ελλάδα πολιτιστικοί και άλλοι σύλλογοι, με ελληνορθόδοξο ιερέα και φλουρί και (για τους Αμερικανούς) παρουσία του αμερικανού πρεσβευτή Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος έκανε και δηλώσεις. Η σημαντικότερη; Εξέφρασε την ικανοποίησή του που δύο έλληνες υπουργοί, οι κ.κ. Νίκος Παππάς και Π. Καμμένος, «κατάφεραν» να παραστούν στην ορκωμοσία Τραμπ. Κάτι υποδηλώνει αυτό, είπε...
Το δεύτερο πράγμα που μαθαίνεις είναι ότι στις ομιλίες τους οι νεοορκισθέντες αμερικανοί πρόεδροι είναι σύντομοι. Μάλιστα προέβλεπαν πόση ώρα ακριβώς επρόκειτο να μιλήσει ο κ. Τραμπ και έπεσαν μέσα. Και ξέρετε γιατί κάνουν σύντομες ομιλίες; Επειδή είναι... προληπτικοί! Μου είπαν χαρακτηριστικά ότι όλοι οι αμερικανοί πρόεδροι έχουν στο μυαλό τους έναν άλλον πρόεδρο (δεν θυμούνταν το όνομά του) που όταν ορκίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1860, μέσα στο κρύο, έπαθε πνευμονία και πέθανε, και έτσι είναι προσεκτικοί. Δεν θέλουν να εκτίθενται πολλή ώρα στο κρύο. Πάντως εκείνη την ώρα της ορκωμοσίας στην Ουάσιγκτον το θερμόμετρο έδειχνε 6 βαθμούς Κελσίου.
Το τρίτο πράγμα που μαθαίνεις (και ίσως το πιο ενδιαφέρον για εμάς τους Ελληνες) είναι για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Υπάρχει μια αόρατη αισιοδοξία ότι οι σχέσεις της Αθήνας με την Ουάσιγκτον θα είναι θερμές, όχι μόνο επειδή ο νέος πλανητάρχης φρόντισε και τοποθέτησε σε θέσεις-κλειδιά στον Λευκό Οίκο Ελληνοαμερικανούς, αλλά επειδή, όπως έλεγαν, «το φλερτ του Τραμπ και της συζύγου του με τον Ερντογάν (που εκδηλώθηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των αμερικανικών εκλογών) δεν θα κρατήσει για πολύ». Υπενθύμιζαν μάλιστα την ομιλία που έκανε ο νέος προσωπάρχης του Λευκού Οίκου Ράινς Πρίμπας, ο οποίος μίλησε για τους «χριστιανούς που επιστρέφουν στον Λευκό Οίκο»και κυρίως ότι θα ήθελε να δει τον πρόεδρο των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη στο Πατριαρχείο, ως ένδειξη τιμής προς τους πιστούς χριστιανούς, την ώρα που στις ακτές της Μεσογείου υπάρχουν κομμένα κεφάλια από το ISIS... Και να 'ταν μονάχα αυτό; Μου έλεγαν ότι ο κ. Πρίμπας πρόκειται να βαφτίσει και τη σύζυγό του χριστιανή ορθόδοξη, και μάλιστα στην τελετή βάπτισης έχουν κληθεί και τα δύο μέλη της ελληνικής κυβέρνησης που βρίσκονται στην Ουάσιγκτον.
Ακόμα σου υπενθυμίζουν πόσοι ειρηνιστές είναι οι Ρεπουμπλικανοί, σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς, λέγοντας ότι οι περισσότεροι πόλεμοι (συμπεριλαμβανομένων και των δύο παγκοσμίων) έχουν κηρυχθεί από τους Δημοκρατικούς. Τελικά, αν τους συγκρίνεις με τους εδώ πολιτικούς, θα διαπιστώσεις ότι ο διπολισμός καλά κρατεί και ανάμεσα στους Αμερικανούς. Για παράδειγμα, υπενθύμιζαν τις ελπίδες που είχε εναποθέσει ο Ελληνισμός στην εκλογή του (Δημοκρατικού) Τζίμι Κάρτερ, κυρίως όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, λέγοντας ότι τότε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε τόσο πολύ ενθουσιαστεί με την εκλογή Κάρτερ που κήρυξε ημιαργία και έδωσε εντολή να χτυπήσουν οι καμπάνες σε όλες τις εκκλησίες στη Μεγαλόνησο. Τελικά τίποτε δεν έγινε, όπως έλεγαν, αντιθέτως η τουρκική προκλητικότητα είχε αυξηθεί.
Η σεμνή τελετή στην Αθήνα
Μόλις ολοκλήρωσε την ορκωμοσία του ο νέος πλανητάρχης ακούστηκαν χειροκροτήματα από τους παρευρισκομένους στο Κάραβελ. Προηγουμένως όμως, όταν ορκιζόταν ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς, ορισμένοι στην αίθουσα έλεγαν ότι «αυτός θα είναι ο ισχυρός της Ουάσιγκτον»και «αυτός έκανε όλη τη δουλειά για να εκλεγεί ο Τραμπ». Οι πιο μυημένοι σε αυτή την αποκάλυψη χειροκρότησαν μετά την ορκωμοσία του κ. Πενς, οι άλλοι (κυρίως οι κυρίες) απολάμβαναν αδιάφοροι τον καφέ φίλτρου και τη βασιλόπιτα.
Υπήρχαν όμως και έλληνες πολιτικοί σε αυτή τη σεμνή τελετή των Ρεπουμπλικανών της Αθήνας την ώρα της ορκωμοσίας Τραμπ. Για παράδειγμα, η Σοφία Βούλτεψη, η οποία φαινόταν χαρούμενη με όλη την ατμόσφαιρα που υπήρχε στην αίθουσα του ξενοδοχείου, όπου δέσποζαν οι γιγαντοοθόνες και οι αμερικανικές σημαίες. Πέταξε και το αστειάκι της: «Να ξέρεις ότι δεν χάρηκαν και πολύ ορισμένοι εδώ μέσα που τους έριξαν στο Κάραβελ να παρακολουθήσουν την ορκωμοσία, ενώ οι Παππάς και Καμμένος την παρακολουθούν live από την Ουάσιγκτον. Αδικία». Ή ακόμα ο Χάρης Θεοχάρης, ο οποίος πήγε και κάθισε κοντά σε μια τηλεόραση, αλλά στο ίδιο τραπέζι που καθόταν ο πρέσβης. Μου είπαν ακόμα ότι πήρε το μάτι τους και έναν υπουργό, αλλά δεν ήταν σίγουροι αν όντως ήταν υπουργός, αφού πρώτη φορά τον έβλεπαν. Μάλλον ήταν ένας από τους υπουργούς των ΑΝΕΛ και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Ειπώθηκαν πολλά για την πρόεδρο της Ενωσης των Ρεπουμπλικανών στην Ελλάδα, την Κατερίνα Παπαθανασίου, η οποία είναι χήρα του ιδρυτή των ΛΟΚ στη χώρα μας (έτσι ακριβώς την παρουσίασαν) Περικλή Παπαθανασίου.
Παρακολουθώντας την ορκωμοσία Τραμπ ανάμεσα σε Ρεπουμπλικανούς στο Κάραβελ ήταν σαν να έβλεπες τηλεόραση με υπότιτλους και σχολιασμό. Δεν άφηναν τίποτε να περάσει ασχολίαστο. Ακόμα και όταν η 16χρονη Τζάκι Εβάνκο άρχισε να τραγουδά τον αμερικανικό ύμνο ορισμένοι στα τραπέζια άρχισαν και αυτοί να τον τραγουδούν μαζί της έχοντας το χέρι τους στην καρδιά. Και φάνηκαν να γνώριζαν τα πάντα γι' αυτήν. Για το ότι κέρδισε έναν διαγωνισμό ταλέντων στην Αμερική ή για την αδελφή της, τις προτιμήσεις της στη ζωή και στη μουσική.
Ο περίεργος υπουργός
Από τα τηλεοπτικά δελτία το απόγευμα της Πέμπτης μαθαίνω πως πληροφορήθηκε ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος τις δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Bloomberg, με τις οποίες ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε πως χωρίς το ΔΝΤ το πρόγραμμα τελειώνει.
Μεταξύ άλλων στην εν λόγω συνέντευξη ο Σόιμπλε υποστήριξε ότι «ο Τσίπρας έκανε εκλογές προκειμένου να εφαρμόσει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχε υποσχεθεί και τελικά τις κέρδισε τις εκλογές». Στη βάση αυτή ο γερμανός υπουργός τεκμηρίωσε τη θέση πως «επομένως δεν υπάρχει δικαιολογία για την Ελλάδα και πρέπει να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα».
Τη συγκεκριμένη δήλωση Σόιμπλε τη μετέδωσε μόνον ένας ιδιωτικός σταθμός. Αυτό μαθαίνω «ερέθισε» την προσοχή του υπουργού Επικρατείας, ο οποίος άρχισε τα τηλέφωνα για να διαπιστώσει εάν οι συγκεκριμένες δηλώσεις Σόιμπλε έγιναν πράγματι και εάν αποδόθηκαν σωστά.
Το επταήμερο του Διόδωρου
Του Διόδωρου Κυψελιώτη
Μποτίλιες στο πέλαγος
Υπάρχει ελπίς: οκτώ χιονοδρόμους ανέσυραν ζωντανούς οι διασώστες κάτω από τη χιονοστιβάδα στην Ιταλία. Αρα υπάρχει ζωή μετά τις χιονοστιβάδες, επομένως γιατί να μην υπάρχει ζωή μετά Τραμπ ή μετά Τσίπρα;
- Ναι, αλλά υπήρξαν τόσοι άλλοι που δεν διασώθηκαν...
- Σωστό, Μπούφε· αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας, πόσα ακόμη θύματα θα θρηνήσουμε; Τόσες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, τόσες εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν, τόσες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις έγιναν, τόσα χρέη και τόσους φόρους φορτωθήκαμε. Δεν πληρώσαμε αρκετά τη χιονοστιβάδα της κρίσης;
- Διόδωρε, δεν είσαι με τα καλά σου! Χωρίς διασώστες δεν γίνεται τίποτα - βλέπεις να έρχονται διασώστες;
Σωστό, διασώστες δεν εμφανίζονται. Και ο Σόιμπλε δηλώνει ότι «αν φύγει το ΔΝΤ, τέρμα τα ευρώ». Ο Σώρρας κάτι προσπαθεί να κάνει με τα τρισεκατομμύριά του αλλά δεν τον αφήνουν να σώσει την πατρίδα - σε λίγο μπορεί να είναι αργά.
Ζώντες βίον πρωτογόνων / και ο νέος με την κόρη /κοίταζαν και κάπου κάπου / εάν έρχεται βαπόρι. / Αλλά φθάσαντος χειμώνος / και μη φθάνοντος βαπόρι / απεβίωσεν ο νέος / και απέθανεν η κόρη. / Αργότερα, αργότερα / εφθάσανε δυο κότερα...
Το «κοίταζαν και κάπου κάπου» δηλώνει πως έκαναν και κάποια άλλα, ευχάριστα μάλλον, πράγματα ο νέος και η κόρη στο νησί τους, ημερολόγιό μου. Προφανώς έγραφαν - υπάρχει ωραιότερο πράγμα στον κόσμο από το να γράφεις; Εβαζαν μετά σε μπουκάλια τα κείμενά τους και τα έριχναν στο πέλαγος, να φθάσουν σε αναγνώστες.
Τέτοια είναι άλλωστε όλα τα κείμενα, μποτίλιες που ρίχνουν στο πέλαγος οι γραφιάδες με την ελπίδα ότι θα φθάσουν κάπου - για τούτο και δεν καταλαβαίνω την ευχή «καλοτάξιδο» που λένε για τα βιβλία. Καλοτάξιδα μόνο τα καράβια μπορούν να είναι που ξέρουν πού θέλουν να πάνε. Για τα κείμενα, πρέπει να λέμε «με το καλό να φθάσετε σε αναγνώστες».
- Και να κουτσουλάτε πάνω τους οικογενειακώς - ποτέ! Θα γράψω στη διαθήκη μου να τα κάψουν!
Εγώ, είμαι εσείς
Αλλά τι νόημα έχει να συζητάμε για τη ζωή ή τον θάνατο της μηδαμινότητάς μου; Σημασία έχει ότι ένας νέος και μια κόρη ανέλαβαν την ηγεσία των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Βεβαίως θα υπάρξει ζωή και μετά από αυτούς - φοβάμαι όμως πως θα είναι πολύ διαφορετική από πριν, μισοκαμένο ημερολόγιό μου.
«Πρώτα η Αμερική» επαναλαμβάνει και ως πρόεδρος πλέον ο Ντόναλντ Τραμπ· «Πρώτα το Ηνωμένο Βασίλειο» εξήγησε τις προάλλες και η Τερέζα Μέι, διευκρινίζοντας ότι θα προτιμήσει πλήρη διακοπή των σχέσεων με την Ενωση παρά «κακή συμφωνία».
Αλλά δεν είναι αυτονόητο για κάθε πολιτικό ηγέτη ότι το πρώτο που τον ενδιαφέρει είναι η χώρα του; Για τον Τραμπ δεν είναι: οι αντίπαλοί του δεν βάζουν τη χώρα πρώτη, βάζουν κάποια άλλα συμφέροντα - αυτά που εδώ αποκαλούμε «διαπλεκόμενα». Αρα, «εγώ, είμαι εσείς· οι άλλοι, είναι οι εαυτοί τους»· και όταν λέει τον κοινό τόπο, που επαναλαμβάνεται συνεχώς και σε μας, «όταν η Αμερική είναι ενωμένη, είναι ασταμάτητη» εννοεί «ενωμένη υπό την ηγεσία μου» - μήπως άλλωστε δεν σημαίνει το ίδιο και το αριστερό «λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»; Ενωμένος κάτω από τον ηγέτη.
Το αν ο ηγέτης είναι πρόσωπο, αρχηγός, φύρερ, κόμμα ή «συλλογικός διανοούμενος», μικρή σημασία έχει - γιατί αυτή η ενότητα είναι πολεμική, γίνεται για τη νίκη: το «πρώτα η Αμερική» υπονοεί ευθέως «πρώτη η Αμερική», η Βρετανία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Ελλάδα, η Τουρκία, κ.τ.λ. Και όταν πολιτικοί ηγέτες δηλώνουν πως θέλουν τα κράτη τους να είναι πρώτα στον κόσμο ή στην περιοχή τους, η πρωτιά δεν απονέμεται με γραπτούς διαγωνισμούς ή από πάνελ ειδικών - ούτε με εκλογές ή δημοψηφίσματα: κατακτάται. Συχνά με τα όπλα.
Αλλά αυτό προϋποθέτει να μην του την αμφισβητήσουν στην ίδια του τη χώρα - για τούτο το «εγώ, είμαι εσείς», η καταδίκη της (πριν από αυτόν) Ουάσιγκτον που «νεμόταν την εξουσία και ευημερούσε» ενώ «θέσεις εργασίας χάνονταν και εργοστάσια έκλειναν». Τώρα, «οι ξεβράκωτοι έφθασαν στην εξουσία» όπως είπε και ο Χρήστος Μαντάς, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Και μας δείχνουν τον πισινό τους.
- Είναι παλιά δημοκρατία η Αμερική, έχει checks and balances, δεν θα γίνει παντοδύναμος!
Χα, Μπούφε μου! Το θέμα είναι να πείσεις πως η πατρίδα κινδυνεύει από εχθρούς - τους Κινέζους, τους μετανάστες, τους τροϊκανούς, τους Γερμανούς, κάποιους τέλος πάντων· μετά δηλώνεις «υπέρτατος νόμος είναι η σωτηρία της πατρίδας», εντοπίζεις τους προδότες που είναι με το μέρος του εχθρού, τους βάζεις στη θέση τους και προχωράς. «Λαός ενωμένος, είναι ασταμάτητος - ποτέ νικημένος».
- Αλλά θα πείσει ο Τραμπ πως η πατρίδα κινδυνεύει και αυτός θα τη σώσει;
Ελπίζω να μην τα καταφέρει. Αλλά και η προσπάθεια που θα κάνει, θα κοστίσει. Οπως κόστισαν και σε μας οι διαδοχικοί σωτήρες της χώρας.
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 22/01/17 |
«Κλειστόν λόγω ορκωμοσίας»
Απλώς θέλω να σας πληροφορήσω πως όταν πράκτοράς μου προσπάθησε να επικοινωνήσει με το ΔΝΤ για να τσεκάρει ότι πράγματι η Κριστίν Λαγκάρντ διαβεβαίωσε τον «παλιόφιλό» της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι το Ταμείο «θα παραμείνει πλήρως ενεργό στις συζητήσεις για την Ελλάδα», στα κεντρικά γραφεία του Ταμείου στην Ουάσιγκτον τα τηλέφωνα ήταν κατεβασμένα. Οταν ο ίδιος πράκτοράς μου ανησύχησε και έστειλε mail για να ρωτήσει τα ανωτέρω, του ήλθε αυτοματοποιημένο μήνυμα που έλεγε τα εξής: «Το ΔΝΤ θα παραμείνει κλειστό την Πέμπτη 19 και την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου λόγω της τελετής για την ορκωμοσία (inauguration) του νέου προέδρου των ΗΠΑ». Τι συμπέρασμα λοιπόν μπορεί να εξαχθεί;
Προφανώς είναι ξεκάθαρο πως ο πρόεδρος του γνωστού πλέον συνθήματος «Η Αμερική Πρώτα» έχει τέτοια επίδραση στο ΔΝΤ που το... έκλεισε προτού καν ορκιστεί. Μάλιστα σε σχόλιό μου ότι «με Τραμπ στην προεδρία η Ελλάδα δεν θα δει φως στο ΔΝΤ», ο πράκτοράς μου με διαβεβαίωσε πως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα ασχοληθεί αρκετά ούτε με το ΔΝΤ ούτε με την Ελλάδα, όσο και αν αυτό μπορεί να πληγώσει τον εγωισμό της ελληνικής κυβέρνησης που επί διακυβέρνησης Ομπάμα είχε μάθει να αισθάνεται σημαντική.
Οι εν ελλάδι Ρεπουμπλικανοί
Τι μπορεί όμως να μάθει κανείς συνομιλώντας με Ρεπουμπλικανούς Αμερικανούς που ζουν στην Ελλάδα την ώρα της ορκωμοσίας του νέου πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ; Το πρώτο που μαθαίνεις είναι ότι και οι εν Ελλάδι Ρεπουμπλικανοί κόβουν βασιλόπιτα και μάλιστα τα είχαν διευθετήσει κατά τέτοιον τρόπο ώστε να συμπέσει με την ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Και όταν λέμε «κοπή πίτας», εννοούμε κανονική, όπως κάνουν οι ανά την Ελλάδα πολιτιστικοί και άλλοι σύλλογοι, με ελληνορθόδοξο ιερέα και φλουρί και (για τους Αμερικανούς) παρουσία του αμερικανού πρεσβευτή Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος έκανε και δηλώσεις. Η σημαντικότερη; Εξέφρασε την ικανοποίησή του που δύο έλληνες υπουργοί, οι κ.κ. Νίκος Παππάς και Π. Καμμένος, «κατάφεραν» να παραστούν στην ορκωμοσία Τραμπ. Κάτι υποδηλώνει αυτό, είπε...
Το δεύτερο πράγμα που μαθαίνεις είναι ότι στις ομιλίες τους οι νεοορκισθέντες αμερικανοί πρόεδροι είναι σύντομοι. Μάλιστα προέβλεπαν πόση ώρα ακριβώς επρόκειτο να μιλήσει ο κ. Τραμπ και έπεσαν μέσα. Και ξέρετε γιατί κάνουν σύντομες ομιλίες; Επειδή είναι... προληπτικοί! Μου είπαν χαρακτηριστικά ότι όλοι οι αμερικανοί πρόεδροι έχουν στο μυαλό τους έναν άλλον πρόεδρο (δεν θυμούνταν το όνομά του) που όταν ορκίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1860, μέσα στο κρύο, έπαθε πνευμονία και πέθανε, και έτσι είναι προσεκτικοί. Δεν θέλουν να εκτίθενται πολλή ώρα στο κρύο. Πάντως εκείνη την ώρα της ορκωμοσίας στην Ουάσιγκτον το θερμόμετρο έδειχνε 6 βαθμούς Κελσίου.
Το τρίτο πράγμα που μαθαίνεις (και ίσως το πιο ενδιαφέρον για εμάς τους Ελληνες) είναι για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Υπάρχει μια αόρατη αισιοδοξία ότι οι σχέσεις της Αθήνας με την Ουάσιγκτον θα είναι θερμές, όχι μόνο επειδή ο νέος πλανητάρχης φρόντισε και τοποθέτησε σε θέσεις-κλειδιά στον Λευκό Οίκο Ελληνοαμερικανούς, αλλά επειδή, όπως έλεγαν, «το φλερτ του Τραμπ και της συζύγου του με τον Ερντογάν (που εκδηλώθηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των αμερικανικών εκλογών) δεν θα κρατήσει για πολύ». Υπενθύμιζαν μάλιστα την ομιλία που έκανε ο νέος προσωπάρχης του Λευκού Οίκου Ράινς Πρίμπας, ο οποίος μίλησε για τους «χριστιανούς που επιστρέφουν στον Λευκό Οίκο»και κυρίως ότι θα ήθελε να δει τον πρόεδρο των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη στο Πατριαρχείο, ως ένδειξη τιμής προς τους πιστούς χριστιανούς, την ώρα που στις ακτές της Μεσογείου υπάρχουν κομμένα κεφάλια από το ISIS... Και να 'ταν μονάχα αυτό; Μου έλεγαν ότι ο κ. Πρίμπας πρόκειται να βαφτίσει και τη σύζυγό του χριστιανή ορθόδοξη, και μάλιστα στην τελετή βάπτισης έχουν κληθεί και τα δύο μέλη της ελληνικής κυβέρνησης που βρίσκονται στην Ουάσιγκτον.
Ακόμα σου υπενθυμίζουν πόσοι ειρηνιστές είναι οι Ρεπουμπλικανοί, σε αντίθεση με τους Δημοκρατικούς, λέγοντας ότι οι περισσότεροι πόλεμοι (συμπεριλαμβανομένων και των δύο παγκοσμίων) έχουν κηρυχθεί από τους Δημοκρατικούς. Τελικά, αν τους συγκρίνεις με τους εδώ πολιτικούς, θα διαπιστώσεις ότι ο διπολισμός καλά κρατεί και ανάμεσα στους Αμερικανούς. Για παράδειγμα, υπενθύμιζαν τις ελπίδες που είχε εναποθέσει ο Ελληνισμός στην εκλογή του (Δημοκρατικού) Τζίμι Κάρτερ, κυρίως όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, λέγοντας ότι τότε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε τόσο πολύ ενθουσιαστεί με την εκλογή Κάρτερ που κήρυξε ημιαργία και έδωσε εντολή να χτυπήσουν οι καμπάνες σε όλες τις εκκλησίες στη Μεγαλόνησο. Τελικά τίποτε δεν έγινε, όπως έλεγαν, αντιθέτως η τουρκική προκλητικότητα είχε αυξηθεί.
Η σεμνή τελετή στην Αθήνα
Μόλις ολοκλήρωσε την ορκωμοσία του ο νέος πλανητάρχης ακούστηκαν χειροκροτήματα από τους παρευρισκομένους στο Κάραβελ. Προηγουμένως όμως, όταν ορκιζόταν ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς, ορισμένοι στην αίθουσα έλεγαν ότι «αυτός θα είναι ο ισχυρός της Ουάσιγκτον»και «αυτός έκανε όλη τη δουλειά για να εκλεγεί ο Τραμπ». Οι πιο μυημένοι σε αυτή την αποκάλυψη χειροκρότησαν μετά την ορκωμοσία του κ. Πενς, οι άλλοι (κυρίως οι κυρίες) απολάμβαναν αδιάφοροι τον καφέ φίλτρου και τη βασιλόπιτα.
Υπήρχαν όμως και έλληνες πολιτικοί σε αυτή τη σεμνή τελετή των Ρεπουμπλικανών της Αθήνας την ώρα της ορκωμοσίας Τραμπ. Για παράδειγμα, η Σοφία Βούλτεψη, η οποία φαινόταν χαρούμενη με όλη την ατμόσφαιρα που υπήρχε στην αίθουσα του ξενοδοχείου, όπου δέσποζαν οι γιγαντοοθόνες και οι αμερικανικές σημαίες. Πέταξε και το αστειάκι της: «Να ξέρεις ότι δεν χάρηκαν και πολύ ορισμένοι εδώ μέσα που τους έριξαν στο Κάραβελ να παρακολουθήσουν την ορκωμοσία, ενώ οι Παππάς και Καμμένος την παρακολουθούν live από την Ουάσιγκτον. Αδικία». Ή ακόμα ο Χάρης Θεοχάρης, ο οποίος πήγε και κάθισε κοντά σε μια τηλεόραση, αλλά στο ίδιο τραπέζι που καθόταν ο πρέσβης. Μου είπαν ακόμα ότι πήρε το μάτι τους και έναν υπουργό, αλλά δεν ήταν σίγουροι αν όντως ήταν υπουργός, αφού πρώτη φορά τον έβλεπαν. Μάλλον ήταν ένας από τους υπουργούς των ΑΝΕΛ και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Ειπώθηκαν πολλά για την πρόεδρο της Ενωσης των Ρεπουμπλικανών στην Ελλάδα, την Κατερίνα Παπαθανασίου, η οποία είναι χήρα του ιδρυτή των ΛΟΚ στη χώρα μας (έτσι ακριβώς την παρουσίασαν) Περικλή Παπαθανασίου.
Παρακολουθώντας την ορκωμοσία Τραμπ ανάμεσα σε Ρεπουμπλικανούς στο Κάραβελ ήταν σαν να έβλεπες τηλεόραση με υπότιτλους και σχολιασμό. Δεν άφηναν τίποτε να περάσει ασχολίαστο. Ακόμα και όταν η 16χρονη Τζάκι Εβάνκο άρχισε να τραγουδά τον αμερικανικό ύμνο ορισμένοι στα τραπέζια άρχισαν και αυτοί να τον τραγουδούν μαζί της έχοντας το χέρι τους στην καρδιά. Και φάνηκαν να γνώριζαν τα πάντα γι' αυτήν. Για το ότι κέρδισε έναν διαγωνισμό ταλέντων στην Αμερική ή για την αδελφή της, τις προτιμήσεις της στη ζωή και στη μουσική.
Ο περίεργος υπουργός
Από τα τηλεοπτικά δελτία το απόγευμα της Πέμπτης μαθαίνω πως πληροφορήθηκε ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος τις δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Bloomberg, με τις οποίες ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε πως χωρίς το ΔΝΤ το πρόγραμμα τελειώνει.
Μεταξύ άλλων στην εν λόγω συνέντευξη ο Σόιμπλε υποστήριξε ότι «ο Τσίπρας έκανε εκλογές προκειμένου να εφαρμόσει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχε υποσχεθεί και τελικά τις κέρδισε τις εκλογές». Στη βάση αυτή ο γερμανός υπουργός τεκμηρίωσε τη θέση πως «επομένως δεν υπάρχει δικαιολογία για την Ελλάδα και πρέπει να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα».
Τη συγκεκριμένη δήλωση Σόιμπλε τη μετέδωσε μόνον ένας ιδιωτικός σταθμός. Αυτό μαθαίνω «ερέθισε» την προσοχή του υπουργού Επικρατείας, ο οποίος άρχισε τα τηλέφωνα για να διαπιστώσει εάν οι συγκεκριμένες δηλώσεις Σόιμπλε έγιναν πράγματι και εάν αποδόθηκαν σωστά.
 |
| ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 22/01/17 |
Του Διόδωρου Κυψελιώτη
Μποτίλιες στο πέλαγος
Υπάρχει ελπίς: οκτώ χιονοδρόμους ανέσυραν ζωντανούς οι διασώστες κάτω από τη χιονοστιβάδα στην Ιταλία. Αρα υπάρχει ζωή μετά τις χιονοστιβάδες, επομένως γιατί να μην υπάρχει ζωή μετά Τραμπ ή μετά Τσίπρα;
- Ναι, αλλά υπήρξαν τόσοι άλλοι που δεν διασώθηκαν...
- Σωστό, Μπούφε· αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας, πόσα ακόμη θύματα θα θρηνήσουμε; Τόσες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, τόσες εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν, τόσες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις έγιναν, τόσα χρέη και τόσους φόρους φορτωθήκαμε. Δεν πληρώσαμε αρκετά τη χιονοστιβάδα της κρίσης;
- Διόδωρε, δεν είσαι με τα καλά σου! Χωρίς διασώστες δεν γίνεται τίποτα - βλέπεις να έρχονται διασώστες;
Σωστό, διασώστες δεν εμφανίζονται. Και ο Σόιμπλε δηλώνει ότι «αν φύγει το ΔΝΤ, τέρμα τα ευρώ». Ο Σώρρας κάτι προσπαθεί να κάνει με τα τρισεκατομμύριά του αλλά δεν τον αφήνουν να σώσει την πατρίδα - σε λίγο μπορεί να είναι αργά.
- Κινδυνεύουμε να την πάθουμε σαν το νέο και τη νέα που ναυάγησαν «ανοιχτά των Αζορών» σε εκείνο το μακάβριο τραγούδι του Μποστ:
Ζώντες βίον πρωτογόνων / και ο νέος με την κόρη /κοίταζαν και κάπου κάπου / εάν έρχεται βαπόρι. / Αλλά φθάσαντος χειμώνος / και μη φθάνοντος βαπόρι / απεβίωσεν ο νέος / και απέθανεν η κόρη. / Αργότερα, αργότερα / εφθάσανε δυο κότερα...
Το «κοίταζαν και κάπου κάπου» δηλώνει πως έκαναν και κάποια άλλα, ευχάριστα μάλλον, πράγματα ο νέος και η κόρη στο νησί τους, ημερολόγιό μου. Προφανώς έγραφαν - υπάρχει ωραιότερο πράγμα στον κόσμο από το να γράφεις; Εβαζαν μετά σε μπουκάλια τα κείμενά τους και τα έριχναν στο πέλαγος, να φθάσουν σε αναγνώστες.
Τέτοια είναι άλλωστε όλα τα κείμενα, μποτίλιες που ρίχνουν στο πέλαγος οι γραφιάδες με την ελπίδα ότι θα φθάσουν κάπου - για τούτο και δεν καταλαβαίνω την ευχή «καλοτάξιδο» που λένε για τα βιβλία. Καλοτάξιδα μόνο τα καράβια μπορούν να είναι που ξέρουν πού θέλουν να πάνε. Για τα κείμενα, πρέπει να λέμε «με το καλό να φθάσετε σε αναγνώστες».
- Τα ημερολόγια, όμως, είναι άχαρη δουλειά: δεν φθάνουν πουθενά, κλειδώνονται σε συρτάρια για να τα προφυλάξει ο συγγραφέας τους από ξένα μάτια. Και όταν μετά τον θάνατό του ανοίξουν οι συγγενείς τα συρτάρια ή φθάσουν κότερα, ποιος ενδιαφέρεται να τα διαβάσει; Αφού ο ίδιος δεν τα έκρινε άξια ανάγνωσης, γιατί να τα κρίνουν άλλοι; Κακόμοιρο ημερολόγιό μου - δεν υπάρχουν πια και ποντίκια να σε ροκανίσουν, στα σκουπίδια θα καταλήξεις μετά τον θάνατό μου.
- Και να κουτσουλάτε πάνω τους οικογενειακώς - ποτέ! Θα γράψω στη διαθήκη μου να τα κάψουν!
Εγώ, είμαι εσείς
Αλλά τι νόημα έχει να συζητάμε για τη ζωή ή τον θάνατο της μηδαμινότητάς μου; Σημασία έχει ότι ένας νέος και μια κόρη ανέλαβαν την ηγεσία των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Βεβαίως θα υπάρξει ζωή και μετά από αυτούς - φοβάμαι όμως πως θα είναι πολύ διαφορετική από πριν, μισοκαμένο ημερολόγιό μου.
«Πρώτα η Αμερική» επαναλαμβάνει και ως πρόεδρος πλέον ο Ντόναλντ Τραμπ· «Πρώτα το Ηνωμένο Βασίλειο» εξήγησε τις προάλλες και η Τερέζα Μέι, διευκρινίζοντας ότι θα προτιμήσει πλήρη διακοπή των σχέσεων με την Ενωση παρά «κακή συμφωνία».
Αλλά δεν είναι αυτονόητο για κάθε πολιτικό ηγέτη ότι το πρώτο που τον ενδιαφέρει είναι η χώρα του; Για τον Τραμπ δεν είναι: οι αντίπαλοί του δεν βάζουν τη χώρα πρώτη, βάζουν κάποια άλλα συμφέροντα - αυτά που εδώ αποκαλούμε «διαπλεκόμενα». Αρα, «εγώ, είμαι εσείς· οι άλλοι, είναι οι εαυτοί τους»· και όταν λέει τον κοινό τόπο, που επαναλαμβάνεται συνεχώς και σε μας, «όταν η Αμερική είναι ενωμένη, είναι ασταμάτητη» εννοεί «ενωμένη υπό την ηγεσία μου» - μήπως άλλωστε δεν σημαίνει το ίδιο και το αριστερό «λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»; Ενωμένος κάτω από τον ηγέτη.
Το αν ο ηγέτης είναι πρόσωπο, αρχηγός, φύρερ, κόμμα ή «συλλογικός διανοούμενος», μικρή σημασία έχει - γιατί αυτή η ενότητα είναι πολεμική, γίνεται για τη νίκη: το «πρώτα η Αμερική» υπονοεί ευθέως «πρώτη η Αμερική», η Βρετανία, η Γαλλία, η Ρωσία, η Ελλάδα, η Τουρκία, κ.τ.λ. Και όταν πολιτικοί ηγέτες δηλώνουν πως θέλουν τα κράτη τους να είναι πρώτα στον κόσμο ή στην περιοχή τους, η πρωτιά δεν απονέμεται με γραπτούς διαγωνισμούς ή από πάνελ ειδικών - ούτε με εκλογές ή δημοψηφίσματα: κατακτάται. Συχνά με τα όπλα.
- Καιρό τώρα με βασάνιζε η απορία: γιατί ο πάμπλουτος Ντόναλντ Τραμπ που τίποτα δεν του έλειψε από όσα μπορεί να δώσει το χρήμα, γιατί θέλει να γίνει πολιτικός και πρόεδρος των ΗΠΑ; Μου φαίνεται τώρα ότι το ήθελε γιατί ήξερε πως ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ο Μπιλ Γκέιτς, δεν είναι ο ισχυρότερος άνθρωπος στον κόσμο. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι - αυτή την ισχύ θέλει ο Ντόναλντ Τραμπ και δεν θα αφήσει να του την αμφισβητήσει κανείς στον κόσμο.
Αλλά αυτό προϋποθέτει να μην του την αμφισβητήσουν στην ίδια του τη χώρα - για τούτο το «εγώ, είμαι εσείς», η καταδίκη της (πριν από αυτόν) Ουάσιγκτον που «νεμόταν την εξουσία και ευημερούσε» ενώ «θέσεις εργασίας χάνονταν και εργοστάσια έκλειναν». Τώρα, «οι ξεβράκωτοι έφθασαν στην εξουσία» όπως είπε και ο Χρήστος Μαντάς, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Και μας δείχνουν τον πισινό τους.
- Είναι παλιά δημοκρατία η Αμερική, έχει checks and balances, δεν θα γίνει παντοδύναμος!
Χα, Μπούφε μου! Το θέμα είναι να πείσεις πως η πατρίδα κινδυνεύει από εχθρούς - τους Κινέζους, τους μετανάστες, τους τροϊκανούς, τους Γερμανούς, κάποιους τέλος πάντων· μετά δηλώνεις «υπέρτατος νόμος είναι η σωτηρία της πατρίδας», εντοπίζεις τους προδότες που είναι με το μέρος του εχθρού, τους βάζεις στη θέση τους και προχωράς. «Λαός ενωμένος, είναι ασταμάτητος - ποτέ νικημένος».
- Αλλά θα πείσει ο Τραμπ πως η πατρίδα κινδυνεύει και αυτός θα τη σώσει;
Ελπίζω να μην τα καταφέρει. Αλλά και η προσπάθεια που θα κάνει, θα κοστίσει. Οπως κόστισαν και σε μας οι διαδοχικοί σωτήρες της χώρας.
Διόδωρος Κυψελιώτης
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr
Αφεντικό, συνεχίζεις (γι' αυτή, τουλάχιστον, την εβδομάδα);
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΛΟΜΥΤΗΣ
Από μαθητής Γυμνασίου, στα χρόνια της απριλιανής δικτατορίας, σπούδαζα πολιτική, ιστορία, λογοτεχνία, φιλοσοφία και τέχνες μέσα από τις σελίδες του «Βήματος». Μετά από 45 χρόνια μαθητείας, σας αποχαιρετώ με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΕΑΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μια καλή ιδέα θα ήταν να αφαιρεθεί η «ανάπτυξη» και να μπει ένθετο η «Αυγή» της Κυριακής. Οικονομία κλίμακος λέγεται.
ΠΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, @yahoo.gr>
Εντάξει, αφού έτσι το θέλησε η μοίρα, το πολύ-πολύ να βγάλουμε τις γραβάτες οι «κατεστημένοι». Δεν είναι και προς θάνατον...
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΤΗΝ ΕΛΥΣΑ
Τοποτηρητεία, επιτροπεία, σατραπεία. Δό-λι-ος ο σκοπός τους, αλλά ας ελπίσουμε ότι θα καταντήσει δό-λιος, όπως λέμε «μανούλα μου, μανούλα δόλια μάνα».
Γ. Κ., @OTENET.GR
Μεσσίας ο Τσίπρας, Πρωθυπουργός του «δεν πληρώνω»: Μετά τη διάλυση οικονομίας και κράτους, «καλά κάνετε και δεν διαβάζετε εφημερίδες» και γραμμή για κλείσιμο εφημερίδων ΔΟΛ - σκοπός η «σοσιαλιστική δημοκρατία» με μαρξιστική καθοδήγηση, ουρές για ψωμί και ομαδικό γέλιο και κλάμα;
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΠΑΧΤΙΤΗΣ
Ελπιζω να μην αλλάξουμε εφημερίδα... Εύχομαι όλα να φτιάξουν, αγαπητέ Διόδωρε.
ΠΕΤΡΟΣ ΤΣ., @HOTMAIL.COM
Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι αναγνώστες του «Βήματος» σας χαιρετούν: πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι. Εις το επανιδείν.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, @GMAIL.COM>
Δίοδωρε, να ξέρεις ότι όλες αυτές οι ΔΟΛιες παρασκηνιακές πράξεις εμάς τους φανατικούς αναγνώστες του «Βήματος» μας θλίβουν αφάνταστα.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ, @YAHOO.GR
Διόδωρε, εσύ και ο Μπούφος σου συνεχίστε σαν να μην άλλαξε τίποτα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ, @yahoo.gρ
Καληνύχτα και καλή τύχη...
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr
Αφεντικό, συνεχίζεις (γι' αυτή, τουλάχιστον, την εβδομάδα);
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΛΟΜΥΤΗΣ
Από μαθητής Γυμνασίου, στα χρόνια της απριλιανής δικτατορίας, σπούδαζα πολιτική, ιστορία, λογοτεχνία, φιλοσοφία και τέχνες μέσα από τις σελίδες του «Βήματος». Μετά από 45 χρόνια μαθητείας, σας αποχαιρετώ με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΕΑΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μια καλή ιδέα θα ήταν να αφαιρεθεί η «ανάπτυξη» και να μπει ένθετο η «Αυγή» της Κυριακής. Οικονομία κλίμακος λέγεται.
ΠΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, @yahoo.gr>
Εντάξει, αφού έτσι το θέλησε η μοίρα, το πολύ-πολύ να βγάλουμε τις γραβάτες οι «κατεστημένοι». Δεν είναι και προς θάνατον...
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΤΗΝ ΕΛΥΣΑ
Τοποτηρητεία, επιτροπεία, σατραπεία. Δό-λι-ος ο σκοπός τους, αλλά ας ελπίσουμε ότι θα καταντήσει δό-λιος, όπως λέμε «μανούλα μου, μανούλα δόλια μάνα».
Γ. Κ., @OTENET.GR
Μεσσίας ο Τσίπρας, Πρωθυπουργός του «δεν πληρώνω»: Μετά τη διάλυση οικονομίας και κράτους, «καλά κάνετε και δεν διαβάζετε εφημερίδες» και γραμμή για κλείσιμο εφημερίδων ΔΟΛ - σκοπός η «σοσιαλιστική δημοκρατία» με μαρξιστική καθοδήγηση, ουρές για ψωμί και ομαδικό γέλιο και κλάμα;
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΠΑΧΤΙΤΗΣ
Ελπιζω να μην αλλάξουμε εφημερίδα... Εύχομαι όλα να φτιάξουν, αγαπητέ Διόδωρε.
ΠΕΤΡΟΣ ΤΣ., @HOTMAIL.COM
Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι αναγνώστες του «Βήματος» σας χαιρετούν: πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι. Εις το επανιδείν.
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, @GMAIL.COM>
Δίοδωρε, να ξέρεις ότι όλες αυτές οι ΔΟΛιες παρασκηνιακές πράξεις εμάς τους φανατικούς αναγνώστες του «Βήματος» μας θλίβουν αφάνταστα.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ, @YAHOO.GR
Διόδωρε, εσύ και ο Μπούφος σου συνεχίστε σαν να μην άλλαξε τίποτα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ, @yahoo.gρ
Καληνύχτα και καλή τύχη...
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου