Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 21/02/24 |
ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΠΑΝ. ΛΥΜΠΕΡΗ ΠΝ
Επιτίμου Αρχηγού Στόλου
Η ενίσχυση της εμπιστοσύνης (όλων των «μετόχων» του Π.Ν., αλλά ιδιαίτερα του πληρώματος) στην ηγεσία αποτελεί κεφάλαιο το οποίο αφενός θα επιτρέψει να προχωρήσει σε αλλαγές και αφετέρου θα προικοδοτήσει τον σχεδιασμό της με ιδέες, προτάσεις και ενέργεια από όλους. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος ενίσχυσης της εμπιστοσύνης από την ενίσχυση της ηθικής λειτουργίας, την αλήθεια και την ανάληψη ευθύνης. Προέχει η άμεση διαμόρφωση και υποβολή πρότασης θεραπείας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το προσωπικό. Η αναγνώριση της ιδιαιτερότητας της υπηρεσίας στον Στόλο αποτελεί αφετηρία για διορθώσεις που όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να γίνουν. Για να αφιερωθεί το πλήρωμα αποκλειστικά στην αποστολή προς όφελος του έθνους, το έθνος πρέπει να αναλάβει τη μέριμνα για «ταις του βίου πραγματείαις» του πληρώματος. Δεν μπορεί μέλος πληρώματος κάπου στη Μεσόγειο να αγωνιά εάν υπάρχει κλίνη διαθέσιμη για μέλος της οικογένειάς του ή να σκέφτεται τη δεύτερη εργασία προκειμένου εξασφαλίσει το ενοίκιο, για να αναφερθώ στο ελάχιστο αυτονόητο.
Οι στόχοι της νέας ηγεσίας λειτουργούν ως σημαντήρες υποτύπωσης προόδου πλου. Οφείλουν να περιλαμβάνουν το σύνολο της λειτουργίας του Π.Ν., βασισμένοι στα έργα του. Πρέπει λοιπόν να καλύπτουν το σύνολο ενός «ναυτικού προγράμματος» και να μην περιορίζονται στο επιθυμητό «μείγμα μονάδων». Απαιτείται, δε, οι στόχοι να επιδειχθούν ευρύτερα θεσμικά (και να ελεγχθούν αναλυτικά), προκειμένου να μην αναλώνεται πολύτιμος χρόνος σε αναζήτηση «ορθής πορείας» και να υποστηριχθούν στην πράξη. Αδυναμία ή καθυστέρηση προβολής και έγκρισης της σχεδίασης επιτρέπει (αν δεν προκαλεί) αποσπασματικές λύσεις που δεν εξυπηρετούν την ανάπτυξη αποτελεσματικής ναυτικής ισχύος για την ικανοποίηση των εθνικών στόχων.
Ρεαλιστικά θα υπάρχουν αποκλίσεις από τη «χαραχθείσα πορεία», πρέπει όμως να καθορισθούν οι περιοριστικές ευθείες και οι κύκλοι ασφαλείας. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε εάν δεν υφίσταται πολιτική αποδοχή του κόστους που επάγεται από τα έργα (και από τον βαθμό αξιοπιστίας ανάληψής των) που η πολιτεία μας αναθέτει. Κατά τη στοχοθεσία κοιτάμε το αύριο. Αναζητούμε στόχους που προωθούν πέραν της επίκαιρης ικανότητας την ετοιμότητα, την προσαρμογή, τη συνεργασία, την αξιοπιστία και την υπευθυνότητα.
Οι διατιθέμενοι πόροι προσδιορίζουν άμεσα το εύρος του ασφαλούς διαύλου που έχει το Π.Ν. (άρα και τη στοχοθεσία) γιατί καθορίζουν το βάθος της περιοχής που θα πλεύσει. Εντός των περιοριστικών γραμμών, λιγότεροι πόροι σημαίνει μεγαλύτερος βαθμός επικινδυνότητας (πλους
ασφαλής μεν, εγγύς κινδύνων δε, όπου ένα ή περισσότερα έκτακτα συμβάντα μπορεί να μας θέσει σε άμεσο κίνδυνο). Εκτός περιοριστικών γραμμών, υφίσταται βεβαιότητα ατυχήματος. Από το 1844, σειρές μελετών για το Ναυτικό αναδεικνύουν ότι υφίσταται κατώφλι επένδυσης στο Π.Ν., κάτωθεν του οποίου απλώς δεν έχει έννοια να έχουμε Π.Ν.
Η ανάγκη σαφούς προσδιορισμού των αποδεκτών (ανελαστικών) ορίων κατά τη λειτουργία αποτελεί δίδαγμα και από άλλα ναυτικά. Σε περίοδο αλλαγών αυτό αποκτά μεγαλύτερη αξία. Ο μέγιστος αριθμός ανεπτυγμένων μονάδων κατά τη συνήθη λειτουργία, η προδιαγραφή της παρουσίας μας και της συνεισφοράς μας με όρους απόδοσης επένδυσης, ελάχιστα επίπεδα ποσοτικής και ποιοτικής στελέχωσης, ελάχιστες ώρες εξάσκησης και επιθυμητοί χρόνοι «αντίδρασης», μαζί με την προδιαγραφή ποιότητας εκτέλεσης των έργων που μας έχουν ανατεθεί είναι κάποια. Αποτελούν ταυτόχρονα: επένδυση στη μελλοντική ικανότητα, εργαλείο το οποίο ενισχύει την ικανότητα προγραμματισμού, και εστιακό φακό του προβληματισμού μας στην επίτευξη αποτελέσματος. Το δίπολο ετοιμότητα - διαθεσιμότητα ανατέλλει παντού και επιβάλλεται η σύνδεση μεταξύ των δύο σε κάθε απόφαση, με την ανάληψη του αντίστοιχου βαθμού επικινδυνότητας. Η αναγνώριση και προβολή της σταδιακής βελτίωσης στα όρια λειτουργίας που θα επιφέρουν οι αλλαγές θα ενισχύσει περαιτέρω την υποστήριξη και το αποτέλεσμα της προσπάθειας.
Είναι απαραίτητες η επισκόπηση και η αναθεώρηση του συνόλου των λειτουργιών με βασικό ερώτημα την αποδοτική και αποτελεσματική υποστήριξη των πολιτικά ιεραρχημένων ρητών και άρρητων έργων. Η ενίσχυση των συνεργειών και η αποφυγή επικαλύψεων αποτελούν διαρκή μέριμνα. Δεν πρέπει να διστάσουμε να αποχωριστούμε δυνατότητες που δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις σήμερα, για να δημιουργήσουμε χώρο για τις επίκαιρες. Σε έναν κόσμο αβέβαιο, όπου η ταχύτητα απόκτησης αντίληψης, λήψης απόφασης και υλοποίησης δράσης (επίδρασης στο περιβάλλον) θα είναι ζητούμενο όλο και εντονότερα, η επένδυση σε δυνατότητες C2 είναι ανελαστική μαζί με τα εργαλεία που θα φέρουν το αποτέλεσμα στο πεδίο. Στον τομέα της υποστήριξης πρέπει να αποφασισθεί τι πρέπει να διατηρήσει αμιγώς το Π.Ν., τι και σε ποιο βαθμό μπορεί να μοιρασθεί (και υπό ποιες παραδοχές ποιότητας), καθώς και τι μπορεί να ανατεθεί σε τρίτους. Στην εκπαίδευση η σχεδίαση πρέπει να αντικατοπτρίζει την προσδοκώμενη λειτουργία και να μην την περιορίζει. Η απαγκίστρωση από τη γραφειοκρατική, χρονοβόρα αντίληψη περί οργανωτικών αλλαγών πρέπει να αξιολογηθεί ως πρακτική που θα επιταχύνει το αποτέλεσμα. Δεν είναι το εισηγητικό και οι υπογραφές που θα φέρουν τις αλλαγές, αλλά η προσδοκία βελτιστοποίησης αποτελέσματος. Σε αυτή την προσδοκία πρέπει να επενδύσουμε πείθοντας τους μετόχους στην προσπάθεια. Η προσαρμογή της επιτελικής λειτουργίας στο αποτέλεσμα, ενισχύοντας την ουσιαστική οριζόντια επικοινωνία, είναι άμεσα δυνατή με τα υφιστάμενα εργαλεία.
Ο γνωμοδοτικός ρόλος του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου (ΑΝΣ) γίνεται πιο επίκαιρος από ποτέ. Δεν υφίσταται λειτουργία επί του πλοίου «Π.Ν.» που δεν το αφορά. Η λειτουργία του ΑΝΣ ως τράπεζας ειλικρινούς διαβούλευσης σε τίποτα δεν μειώνει τον θεσμικό ρόλο των αρχηγών. Ο προγραμματισμός της λειτουργίας του ώστε να αντανακλά τις προτεραιότητες της ηγεσίας θα επιτρέψει στο σύνολο του οργανισμού να υποβάλει στο όργανο αυτό τα δεδομένα και τις προτάσεις που θα εμπλουτίσουν τον διάλογο. Ο νομοθέτης σοφά του ανέθεσε ρόλο γνωμοδότησης κατά την κρίση του. Η πρόσκληση στις συνεδριάσεις του φωνών που θα εμπλουτίσουν τον διάλογο έχει γίνει στο πρόσφατο παρελθόν και πρέπει να επιδιώκεται. Μέσω του ΑΝΣ πρέπει να προβληθεί και η αντίληψη επίκαιρης ναυτικής στρατηγικής, ενώ θα αμβλυνθούν τυχόν ασυνέχειες στην τήρηση της χαραχθείσας πορείας μεσοπρόθεσμα.
Σε οποιοδήποτε περιβάλλον ασφάλειας οι ρόλοι (τα έργα) παραπέμπουν σε ευθύνες, χρηματοδότηση και ανάπτυξη. Στην επισκόπηση πρέπει να ενταχθούν και τα διδάγματα από μεταφορές ρόλων που έχουν εκκινήσει και ενδεχομένως επιδρούν δυσμενώς στην ολική μας (εθνική) αποτελεσματικότητα. Η κοινή λογική, η δημιουργική σκέψη και η ικανότητα πρόβλεψης στη θάλασσα (χωρίς κανείς να ζητάει από την ηγεσία προορατικό χάρισμα) δίνουν λύσεις εκεί που άλλοι σταματούν. Ιδιαίτερα στον δικό μας γεωγραφικό χώρο και με τις προκλήσεις που έχουμε, είναι δυσνόητος ο περιορισμός του Ναυτικού όταν όλα τα έθνη επενδύουν και επανασχεδιάζουν με βάση την ενίσχυση της ναυτικής τους ισχύος.
Στην προσπάθεια ενίσχυσης, η αίτηση συνδρομής είναι αυτονόητη. Στο περιβάλλον (είτε το διεθνές είτε το εθνικό) άλλοι έχουν έρθει αντιμέτωποι με αντίστοιχα προβλήματα, έχουν διαμορφώσει λύσεις και αναπτύξει βέλτιστες πρακτικές. Η εμπειρία επιβεβαιώνει ότι όσο πιο καλά έχει προσδιορισθεί το πρόβλημα, τόσο καλύτερης ποιότητας (και οικονομικότερη) θα είναι η συνδρομή αυτή. Στη θάλασσα όλοι έχουμε παραστάσεις συνεργασίας με τρίτους υπό πίεση. Η αποτελεσματική ανάδειξη του κοινού συμφέροντος κατά την αντιμετώπιση των προκλήσεων θα φέρει πιο κοντά τις λύσεις. Η συνεργασία στη βάση του μακρόπνοου «ναυτικού προγράμματος» θα επιτρέψει τη μακρόχρονη δέσμευση όχι μόνο «ενδιαφέροντος» αλλά και επένδυσης από τους μετόχους στην προσπάθεια.
Προέχει η άμεση διαμόρφωση και υποβολή πρότασης θεραπείας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το προσωπικό. Η αναγνώριση της ιδιαιτερότητας της υπηρεσίας στον Στόλο αποτελεί αφετηρία για διορθώσεις.
Κατά τη διάρκεια του πλου, οι καιρικές συνθήκες δεν θα είναι πάντα ανέφελες (δεν ήταν ποτέ). Η μετάπτωση από την ήδη έντονη, συνήθη λειτουργία σε καθεστώς υψηλότερων απαιτήσεων αποτελεί κρίσιμη ικανότητα για το Π.Ν. και η εμπειρία έχει δείξει ότι ζητείται όχι λίγες φορές. Απαιτείται προετοιμασία για αυτό. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε πλούσια εμπειρία. Σε όσους δεν έχουν τις παραστάσεις, πρέπει να αποσαφηνισθεί ότι η σχεδίαση δεν γίνεται για τον αίθριο καιρό. Το κόστος δημιουργίας του περιθωρίου που απαιτείται για τη μετάπτωση είναι πολύ μικρότερο από την ad hoc απόκτησή του μετά το γεγονός. Στην Ανατολική Μεσόγειο οι μαύροι κύκνοι ενδημούν, σε αντίθεση με τον Ατλαντικό.
Οι διατιθέμενοι πόροι προσδιορίζουν άμεσα το εύρος του ασφαλούς διαύλου. [...] Από το 1844, σειρές μελετών αναδεικνύουν ότι υφίσταται κατώφλι επένδυσης στο Π.Ν., κάτωθεν του οποίου απλώς δεν έχει έννοια να έχουμε Π.Ν.
Μετά την έναρξη του πλου θα καταγραφούν αποκλίσεις. Εχει σημασία να υποτυπώνονται, να υπάρχει ομάδα «γέφυρας» με ευθύνες και καθήκοντα επί των αλλαγών που θα συνεγείρουν στις αποκλίσεις και θα διορθώνουν επί της χαραχθείσας με την απαιτούμενη παροχή περιθωρίου πρωτοβουλίας. Πάνω από όλα πρέπει να ενισχυθούν η περηφάνια για την αποστολή, η αντίληψη πληρώματος και το μαχητικό πνεύμα.
Ολοι ευχόμαστε στη νέα ηγεσία, καλοτάξιδοι.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ: Προκαλεί έκπληξη, όσο κυρίως απολύτως αρνητική, εντύπωση η προσωπική επίθεση την οποία έσπευσε να εξαπολύσει γνωστός ιστότοπος του ειδικού τύπου, υπό το βάρος της militaire ρομφαίας που περιφέρει, εναντίον του αρθρογράφου, εξαίρετου στελέχους του ΠΝ, γιά όσα αναφέρονται σε αυτό. Ο Ναύαρχος, εκτός ενεργού υπηρεσίας ΠΝ πλέον, μπορεί ελευθέρως να επιλέγει πού και πώς θα αρθρογραφήσει, δίχως να ζητεί «έγκριση» από militaire κέντρα ισχύος, τα οποία προδίδουν με τέτοια το είδος της (αν)ελευθερίας Τύπου που προκρίνουν. Αλλά και γιά την ακρίβεια των πραγμάτων ο Ναύαρχος είχε αρθρογραφήσει γιά τα ίδια θέματα των ΕΔ και επί των ημερών του άρτι απελθόντος Α/ΓΕΕΘΑ εν ενεργεία όντος, με το ίδιο πάντοτε-γνωστό σε όλους όσους διαθέτουν καθαρή μνήμη- θάρρος της γνώμης του, που χαρακτηρίζει το Ναύαρχο Παν. Λυμπέρη. Όλοι κρίνονται αναλόγως,πολλώ δε μάλλον οι λογής-λογής Ηρακλειδείς του φανατισμού...
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου