Όλα αυτά επειδή ο καθηγητικός συνδικαλισμός ενδιαφερόταν για τα συμφέροντα της ομάδας και όχι του «αυτοδιοικούμενου θεσμού», οι φοιτητές ήθελαν να κρατήσουν το μονοπώλιο των πτυχίων, τα χιλιάδες φροντιστήρια την τεράστια πελατεία τους. Κατάργηση του κλειστού αριθμού εισακτέων ήταν ενάντια στα συμφέροντα και των τριών ομάδων. Με το ιδεολογικό επιχείρημα ότι στη χώρα της μικροπολιτικής δοσοληψίας οι Πανελλήνιες ήσαν «αντικειμενικές», κρατήθηκε σε σπάνι το αγαθό της ανώτατης εκπαίδευσης. Όλοι είχαν και την στήριξη της ελάχιστης, αλλά διαγενεακά υπαρκτής, ομάδας που θέλει «να τα κάψει όλα». Η δωρεάν –φτηνιάρικη για την ακρίβεια– παιδεία παρείχε το κατάλληλο πρόσχημα για καταλήψεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις. Για ακόμη μεγαλύτερη διάλυση....

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", κύριο θέμα, 30/01/24

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/01/24

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΚΑΣΑ

Στην αναγκαστική λύση των εξ αποστάσεως εξετάσεων οδηγούνται τα πανεπιστήμια, «πληρώνοντας» την απροθυμία των πρυτάνεων να αποτρέψουν τις καταλήψεις σχολών από ηχηρές μειοψηφίες. Χθες, η Σύνοδος Πρυτάνεων, υπό την πίεση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, «σύρθηκε» σε αυτή τη λύση για όσες σχολές δεν είναι εφικτή η διά ζώσης πραγματοποίηση εξετάσεων λόγω κατάληψης. Μέχρι χθες, στα μεγάλα ΑΕΙ υπό κατάληψη τελούσαν 164 στα 433 τμήματα. Για σήμερα και αύριο έχει προγραμματιστεί νέος γύρος φοιτητικών συνελεύσεων και σε αυτές θα φανεί εάν οι κινητοποιήσεις θα κλιμακωθούν. Οι ηγεσίες των ΑΕΙ, πάντως, είναι σε επιφυλακή, με δεδομένο ότι δεν αποκλείεται να επαναληφθούν βίαια επεισόδια όπως την προηγούμενη εβδομάδα.

Τα ΑΕΙ οδηγούνται στην αναγκαστική λύση των εξ αποστάσεως εξετάσεων, «πληρώνοντας» την απροθυμία των πρυτάνεων να αποτρέψουν τις καταλήψεις σχολών από ηχηρές μειοψηφίες. Χθες η Σύνοδος των Πρυτάνεων, υπό την πίεση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, «σύρθηκε» σ’ αυτή τη λύση για όσες σχολές δεν είναι εφικτή η διά ζώσης πραγματοποίηση εξετάσεων λόγω κατάληψης. Μάλιστα, προκύπτει το εξής παράδοξο. Οι πρυτάνεις επικρίνουν κυβέρνηση και Δικαιοσύνη για στοχοποίησή τους ωσάν, παρά το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, να μη φέρουν ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, την ίδια στιγμή που η απόφασή τους περί ψηφιακών εξετάσεων, ακριβώς λόγω του αυτοδιοίκητου των ιδρυμάτων, είναι υπό την αίρεση του διδάσκοντος κάθε μαθήματος «να επιλέξει την καταλληλότερη μέθοδο αξιολόγησης των φοιτητών», όπως λέει ο νόμος.

Με βάση τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, έως χθες σε ΑΕΙ των μεγάλων αστικών κέντρων υπό κατάληψη τελούσαν 164 στα 433 τμήματα, ενώ οι αριστερές παρατάξεις δίνουν λίγο πιο μεγάλο αριθμό. Για σήμερα και αύριο έχει προγραμματιστεί νέος γύρος φοιτητικών συνελεύσεων και σ’ αυτές θα φανεί εάν οι αριστερές παρατάξεις θέλουν να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις και με ποιον τρόπο. Οι ηγεσίες των κοσμητειών είναι σε επιφυλακή, με δεδομένο ότι δεν αποκλείεται να καλέσουν την αστυνομία σε περίπτωση επεισοδίων. Χθες, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης δήλωσε στη Σύνοδο των Πρυτάνεων ότι «η πολιτεία θα κάνει παρέμβαση όπου μας πείτε».

Ειδικότερα, χθες η Σύνοδος ανέφερε ότι «προτεραιότητα αποτελεί η ομαλή ολοκλήρωση των εκπαιδευτικών διαδικασιών με την αξιοποίηση και των εξ αποστάσεως μεθόδων, εφόσον αυτές απαιτηθούν. Για τον σκοπό αυτό τα ΑΕΙ με αποφάσεις των συγκλήτων τους θα καθορίσουν τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα και το βέλτιστο χρονικό πλαίσιο». Αρα, τον λόγο πλέον έχουν oι σύγκλητοι των ΑΕΙ στα οποία υπάρχουν υπό κατάληψη σχολές. Χθες η Σύγκλητος του ΕΜΠ αποφάσισε κατά πλειοψηφία να πραγματοποιηθούν διαδικτυακά τα μαθήματα σε όσες σχολές δεν έχουν συμπληρωθεί οι υποχρεωτικές 13 εβδομάδες διδασκαλίας και οι εξετάσεις του χειμερινού εξαμήνου εξ αποστάσεως σε όσες περιπτώσεις, σύμφωνα με τους διδάσκοντες, διασφαλίζεται το αδιάβλητο της διαδικασίας. Το εαρινό εξάμηνο στο ΕΜΠ θα ξεκινήσει 12 Φεβρουαρίου.

Μάλιστα, η Σύγκλητος του εμβληματικού ΑΕΙ επισημαίνει ότι «καθίσταται προφανές ότι οι “καταλήψεις” μόνο εμπόδια δημιουργούν σε όλο το φάσμα των λειτουργιών του ΕΜΠ. Ταυτόχρονα στρέφονται κατάφωρα εναντίον του δημόσιου πανεπιστημίου και τελικά οδηγούν στη μη στήριξή του. Οι “καταλήψεις” δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές ως μορφή πάλης, αντιπαράθεσης και διαφωνίας, όπως ζητείται από τη θωρακισμένη συνταγματική μας δημοκρατία. Εχουν εν τέλει καταπέσει στη συνείδηση της κοινωνίας». Στην ίδια απόφαση τονίζεται προς πάσα κατεύθυνση ότι «η Σύγκλητος του ΕΜΠ και ο πρύτανής του δεν έχουν ούτε επιθυμούν να έχουν κατασταλτικές αρμοδιότητες και ευθύνες. Επιθυμούν και επιδιώκουν τη συναίνεση και τον διάλογο σε όλα τα επίπεδα. Η στάση αυτή θα τηρηθεί και τώρα». Η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ θα συνεδριάσει την Τετάρτη.

Η απόφαση της Συνόδου των Πρυτάνεων ήλθε μετά και την πίεση που άσκησε το υπουργείο Παιδείας, στέλνοντας στα ΑΕΙ εγκύκλιο που επισήμανε ότι σε περίπτωση έκτακτων συνθηκών οι εξετάσεις πρέπει να οργανωθούν διαδικτυακά. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο κ. Πιερρακάκης ανέφερε χθες στους πρυτάνεις ότι με βάση τον νόμο 4957/22 η σύγκλητος έχει δέσμια αρμοδιότητα να οργανώσει τις εξετάσεις, και το υπουργείο διαθέτει τεχνική υποδομή που μπορεί να παρασχεθεί στα ιδρύματα.

Μεταξύ των πρυτάνεων ΑΕΙ με σχολές υπό κατάληψη δεν υπήρξαν ισχυρές διαφωνίες ως προς τη διοργάνωση εξ αποστάσεως εξετάσεων, πλην της πρυτάνεως του Παντείου Χριστίνας Κουλούρη, η οποία δήλωσε ότι θα περιμένει μία εβδομάδα για την περίπτωση που η κατάληψη λήξει, αφού υπάρχει περιθώριο για να γίνουν οι εξετάσεις διά ζώσης. Ωστόσο, υπάρχουν κοσμητείες σχολών που εμμένουν στα διά ζώσης μαθήματα. Αυτό συμβαίνει στη Νομική ΑΠΘ, καθώς ο κοσμήτορας Π. Γκλαβίνης ανέφερε στην «Κ» ότι «υπέρ της κατάληψης ψήφισαν λίγοι φοιτητές σε σύνολο 2.500. Αρα οι φοιτητές πρέπει μαζικά να συμμετάσχουν στη φοιτητική συνέλευση, εάν θέλουν να σταματήσει η κατάληψη».

Από την άλλη, η σύνοδος εξέφρασε «την έντονη δυσαρέσκειά της για τη στοχοποίηση των πρυτανικών αρχών, με αποκορύφωση την εισαγγελική παρέμβαση». Υπενθυμίζεται ότι ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών στην εντολή που έδωσε για διερεύνηση, αρμοδίως, εάν στις καταλήψεις έγιναν πράξεις που διώκονται αυτεπαγγέλτως, στο κάδρο έθεσε όχι μόνο τους καταληψίες για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες αλλά και τις πρυτανικές αρχές ως προς τις ενέργειες που έκαναν ή όχι για την αποτροπή των καταλήψεων. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, υπάρχει –σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ»– δυσφορία μερίδας πανεπιστημιακών για τη στάση των πρυτάνεων.

Παράλληλα, η σύνοδος επαναδιατύπωσε για μια ακόμη φορά την ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου πανεπιστημίου. Για το θέμα ο κ. Πιερρακάκης ανέφερε ότι από το 2018 έως σήμερα η τακτική και έκτακτη χρηματοδότηση έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 41 εκατ. ευρώ, ενώ η τακτική για το 2024 θα είναι αυξημένη κατά 11 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2023, δηλαδή από 116 εκατ. ευρώ σε 127 εκατ. ευρώ.

Για σήμερα και αύριο έχει προγραμματιστεί νέος γύρος φοιτητικών συνελεύσεων και σε αυτές θα φανεί εάν οι αριστερές παρατάξεις θέλουν να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις.

«Καθίσταται προφανές ότι οι “καταλήψεις” στρέφονται κατάφωρα εναντίον του δημόσιου πανεπιστημίου και τελικά οδηγούν στη μη στήριξή του», επισημαίνει η Σύγκλητος του ΕΜΠ.

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/01/24

ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Δεν είναι η πρώτη φορά που επικρατεί αναταραχή στα πανεπιστήμια, όμως είναι από τις λίγες φορές που οι καταληψίες και όσοι τους υποκινούν έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο αίτημα. Δεν είναι δηλαδή καταλήψεις για τον χαβαλέ. Η δυνατότητα εγκατάστασης στην Ελλάδα πανεπιστημίων του εξωτερικού αποτελεί τον προπομπό της αναθεώρησης του άρθρου 16. Είναι λογικό όσες πολιτικές δυνάμεις παραμένουν ταμπουρωμένες πίσω από το ιδεολόγημα του δημόσιου πανεπιστημίου να επιδιώκουν να αποτρέψουν πάση θυσία αυτή την πορεία. Η αποκλειστικότητα του δημόσιου πανεπιστημίου είναι ένα από τα τελευταία λείψανα που δηλώνουν την πάλαι ποτέ ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις, ένα είδος μνημοσύνου.

Η κυβέρνηση μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση των καταλήψεων, της ανομίας, της βίας και της αυθαιρεσίας των γνωστών μειοψηφιών, έχει τρεις επιλογές.

Επιλογή πρώτη: κάποιο χάραμα να στείλει τα ΜΑΤ και να εκδιώξει τους καταληψίες με μια πανελλαδική επιχείρηση. Θα τους πιάσει στον ύπνο, θα εκκενωθούν οι χώροι, αλλά τι θα γίνει μετά; Τα ΜΑΤ θα προστατεύουν συνεχώς τα ΑΕΙ μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο; Κι αν η εκκένωση σε κάποια σχολή δεν πάει καλά; Αν έχουμε κάποιο «ατύχημα»; Τα ρίσκα αυτής της επιλογής είναι σημαντικά τα οποία δεν λαμβάνουν υπόψη οι σερίφηδες του Διαδικτύου.

Επιλογή δεύτερη: ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πράξει όπως έπραξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον Ιανουάριο του 1980, όταν απέσυρε τον νόμο 815. Ως γνωστόν, εξαιτίας αυτού του νόμου εμφανίστηκε η πρώτη γενιά καταληψιών πανεπιστημιακών χώρων. Εννοείται πως αν η σημερινή κυβέρνηση υποχωρήσει από μια τόσο εμβληματική μεταρρύθμιση –κάτι που δεν το βλέπω– θα έχει υποστεί μια σημαντική πολιτική ήττα.

Επιλογή τρίτη: να αφήσει τις καταλήψεις να εκφυλιστούν, καθώς ήδη στερούνται πολιτικής νομιμοποίησης. Να μην κάνει τίποτα, παρά να επισπεύσει την κατάθεση στη Βουλή του επίμαχου νομοσχεδίου. Να δείξει την αποφασιστικότητά της και να στείλει το μήνυμα πως η δράση των μειοψηφιών δεν επηρεάζει τη μεταρρυθμιστική ατζέντα της. Θεωρητικά αυτή η ανώδυνη λύση είναι πολιτικά η πιο κοστοβόρα, καθώς φανερώνει έλλειψη πυγμής. Ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας επιθυμεί να τελειώνει μια και καλή η κατάσταση του μπάχαλου που επικρατεί στους πανεπιστημιακούς χώρους. Ομως, τα ρίσκα μιας τέτοιας αντιμετώπισης είναι πολλά και αφορούν τόσο την επιτυχία της ίδιας της αστυνομικής επιχείρησης όσο και τις πολιτικές παρενέργειες, λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές.

Η κυβέρνηση διαθέτει ένα ισχυρό όπλο. Να φέρει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο ισορροπημένο, που από τη μια μεριά να ρυθμίζει με αυστηρότητα τις προϋποθέσεις της εγκατάστασης των ξένων πανεπιστημίων, αλλά από την άλλη μεριά αυτές οι ρυθμίσεις να μη δημιουργούν ένα ασφυκτικό νομικό πλαίσιο που να ακυρώνει ουσιαστικά την ουσία του νομοσχεδίου. Συγχρόνως να επιδιώξει μια διευρυμένη κοινοβουλευτική συναίνεση, απομονώνοντας τις «συντηρητικές» δυνάμεις.

...από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/01/24

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ

Το πραγματικό ερώτημα δεν ήταν ποτέ «ιδιωτικά ή δημόσια πανεπιστήμια;» – το ερώτημα ήταν πάντα «ποιοι έχουν δικαίωμα πρόσβασης στα πανεπιστήμια;». Σε όλη την Ευρώπη κυριαρχούν τα δημόσια πανεπιστήμια, η ιδιωτική ανώτερη/ανώτατη εκπαίδευση προσφέρει είτε γρήγορες σπουδές για επαγγελματική αποκατάσταση είτε κονκάρδες για κοινωνική επίδειξη. Άλλωστε, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση –πλην Ελλάδος– η πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια είναι ελεύθερη σε όσους έχουν αποδείξει την ικανότητά τους να συνεχίσουν ανώτερες σπουδές, έχουν δηλαδή επιτυχώς αποφοιτήσει από το Λύκειο.

Από τη σκοπιά της εκπαίδευσης η Ελλάδα είναι από λάθος πλευρά της ιστορίας, από την πλευρά των ηττημένων, όπως αποδεικνύουν κάθε λίγα χρόνια τα τεστ Pisa, ο μεγάλος αριθμός παιδιών που σπουδάζουν στο εξωτερικό, ο επίσης μεγάλος αριθμός φοιτητών που δεν περατώνουν τις σπουδές τους.

Επίσης, ο μεγάλος αριθμός παιδιών που «κόβονται» στις Πανελλήνιες Εξετάσεις: πάνω από 50% στη χώρα μας μαθαίνουμε χρονιά τη χρονιά, μόλις 15% στη Γαλλία. Η εξήγηση είναι εύκολη: οι εξετάσεις του μπακαλωρεά ελέγχουν τις γνώσεις ενώ σε μας πρόκειται για Πανελλήνιο Διαγωνισμός κατάληψης περιζήτητων θέσεων σε Πολυτεχνεία, Νομικές, Ιατρικές. Αν τα θέματα ήσαν αντίστοιχα του μπακαλωρεά, θα έπαιρναν όλοι 20, με κλήρο θα μοιράζονταν οι θέσεις. Όμως, με βάση το «αξιοκρατικό» επιχείρημα του «κάτω από τη βάση» έγινε ακόμα δυσκολότερη από την παρούσα κυβέρνηση η πρόσβαση στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση.

Όλα αυτά επειδή ο καθηγητικός συνδικαλισμός ενδιαφερόταν για τα συμφέροντα της ομάδας και όχι του «αυτοδιοικούμενου θεσμού», οι φοιτητές ήθελαν να κρατήσουν το μονοπώλιο των πτυχίων, τα χιλιάδες φροντιστήρια την τεράστια πελατεία τους. Κατάργηση του κλειστού αριθμού εισακτέων ήταν ενάντια στα συμφέροντα και των τριών ομάδων. Με το ιδεολογικό επιχείρημα ότι στη χώρα της μικροπολιτικής δοσοληψίας οι Πανελλήνιες ήσαν «αντικειμενικές», κρατήθηκε σε σπάνι το αγαθό της ανώτατης εκπαίδευσης. Όλοι είχαν και την στήριξη της ελάχιστης, αλλά διαγενεακά υπαρκτής, ομάδας που θέλει «να τα κάψει όλα». Η δωρεάν –φτηνιάρικη για την ακρίβεια– παιδεία παρείχε το κατάλληλο πρόσχημα για καταλήψεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις. Για ακόμη μεγαλύτερη διάλυση.

Στα αδιέξοδα, αρπάζεται κανείς από τη όποια λύση, τη χειρότερη ίσως υπό άλλες συνθήκες. Θα γίνουν λοιπόν ιδιωτικά πανεπιστήμια και θα προσφεύγουν πολλοί σε αυτά όσο τα δημόσια πανεπιστήμια παραμένουν απροσπέλαστα. Και θα προσφέρουν καλύτερη εκπαίδευση γιατί η κατάσταση στα περισσότερα δημόσια πανεπιστήμια –ιδιαίτερα μετά την πανεπιστημιοποίηση των απανταχού ΤΕΙ– είναι απαράδεκτη. Το ζητούμενο είναι προφανώς να βελτιωθεί η κατάσταση και στα δημόσια πανεπιστήμια. Επειδή όμως οι φόροι μας θα υπηρετούν τοκοχρεολύσια και F-35, άλλη λύση από την επιβολή μικρών διδάκτρων δεν βλέπω να υπάρχει.

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/01/24