"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" , 21/10/20
Μνήμης έγερσις το αφιέρωμα της «Κ»
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ -ΜΙΧΑΗΛ ΔΩΣΣΑΣ
Κύριε διευθυντά
Μνήμης έγερσις και μνημείου ανέγερσις το φωτογραφικό Λεύκωμα της «Κ» για το Επος του 1940-41. Τίμιας τόλμης θησαύρισμα ο πρόλογος του Ε. Χατζηβασιλείου.
Πέρα από τη ρητώς καταδικασμένη δικτατορική εκτροπή και βαναυσότητα, στέκεται η αλήθεια των γεγονότων. Η οποία καθομολογεί α) την αναμφισβήτητη (αν και τόσο μικροπρεπώς αμφισβητηθείσα) υπεροχή ως στρατηγικών σχεδιαστών και ηγετών των Ιωάννου Μεταξά – Αλεξάνδρου Παπάγου και β) τη συστηματική (και διαχρονικώς!) αμυντική (διπλωματική και στρατιωτική) προετοιμασία της χώρας.
Αλλά αυτά ανήκουν στην αρμοδιότητα της Ιστορίας. Η οποία παρακολουθεί την κίνηση του χρόνου και παραλαμβάνοντας από το παρελθόν και το παρόν τα συμβάντα και τα συμβαίνοντα τα προβάλλει και αενάως τα εγκαθιστά στο συνεχώς επερχόμενο μέλλον.
Ομως υπάρχει και ο ακίνητος χρόνος της στιγμής και της ψυχής – ο χρόνος της κάθε συνείδησης. Χρόνος που φέρει ανεξίτηλη πάνω του τη μεγάλη της έξαρσης και της έκστασης σφραγίδα. Της μεταρσίωσης σε μια μέθη ανείπωτη και ανεπανάληπτη, σε ένα ντελίριο ενθουσιασμού, ετοιμότητας για αυταπάρνηση και θυσία, συμμετοχής σε κάθε κάλεσμα της πατρίδας. Υπάρχει ο ακίνητος χρόνος που ζήσαμε εκείνες τις μέρες ακούοντας το ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου ή μοιράζοντας κάστανα και καρύδια στους φαντάρους που πεζή πήγαιναν στο Επταχώρι ή βλέποντας στον δημόσιο δρόμο το νοσοκομειακό αυτοκίνητο που μετέφερε τον τραυματία συνταγματάρχη Δαβάκη και τρέχοντας, το παιδομάνι της 1ης Οκταταξίου, πίσω του με τα χρυσάνθεμα του φθινοπώρου στα χέρια ή ακούοντας τα νέα για την απελευθέρωση της Κορυτσάς ή μαθαίνοντας πως πήραμε το Αργυρόκαστρο.
Γι’ αυτόν τον χρόνο δεν υπάρχουν λόγια ικανά να περιγράψουν την πυκνότητά του σε συγκίνηση ούτε τις υπερχρονικές του διαστάσεις. Ελάχιστοι πρέπει να υπολείπονται κάτοχοι και νομείς αυτού του χρόνου. Μακάρι να μπορούσαν να τον (επι)κοινωνήσουν στις γενιές που ακολούθησαν.
Το «Επίμετρον», το ΚΚΕ, ο Νίκος Μπελογιάννης
ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ Συνταξιούχος ΕΤΕ, Ζάκυνθος
Κύριε διευθυντά,.
Ο Τάκης Λαζαρίδης, «Επίμετρον» του οποίου δημοσιεύσατε στις 4.10.20, ήταν, ως γνωστόν, συγκρατούμενος του Νίκου Μπελογιάννη, στο ίδιο κελί, ως θανατοποινίτης. Η εκτέλεσή του αναβλήθηκε και τελικώς ματαιώθηκε, εφόσον ήταν ανήλικος στρατιώτης.
Στη σχετική δίκη στο στρατοδικείο, ο Λαζαρίδης ήταν πιο μαχητικός και ανυποχώρητος και από τον Μπελογιάννη. Σκέπτομαι τώρα: Αν είχε εκτελεστεί τότε, σήμερα ο Τάκης Λαζαρίδης θα ήταν ήρωας και μάρτυρας του κομμουνιστικού κινήματος και το τραγούδι θα ’λεγε «Ο Λαζαρίδης ζει μες στην καρδιά μας». Και αν, αντιθέτως, ο Μπελογιάννης είχε αποφύγει την εκτέλεση, αν κρίνουμε από την ιδεολογική συγγένεια με τη σύντροφό του Ελλη Παππά, η εξέλιξή του θα ήταν κριτική και αυτόνομη και θα είχε στερηθεί τη μεταθανάτια αποθέωση. Δεν φαντάζομαι, βέβαια, ότι θα έφθανε στα ύψη του κ. Τάκη Λαζαρίδη, που «εύρε πίστιν αληθή, λαβών πνεύμα επουράνιον».
Το ΚΚΕ είχε ανέκαθεν θαυμάσια σχέση με τους νεκρούς για την ανάδειξη ινδαλμάτων. Οι ανήσυχοι ζωντανοί ήταν το πρόβλημα.
Πάντως, αυτό το«Επίμετρο» θα είναι βούτυρο στο ψωμί της καθοδήγησης του ΚΚΕ για τον παραδειγματισμό και σωφρονισμό αμφισβητιών και διαφωνούντων.
Η «βάση» των Πανελλαδικών Εξετάσεων
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΚΡΑΣΑΣ
Κύριε διευθυντά,,
Σύμφωνα με τη θεωρία των εξετάσεων, οι εξετάσεις γενικά, για να θεωρηθούν αποδεκτές, πρέπει να είναι «έγκυρες», «αξιόπιστες», «αντικειμενικές», «περιεκτικές» και «πρακτικές». Για την ποιότητα των εξετάσεων, από αυτά τα κριτήρια το πλέον σημαντικό είναι η εγκυρότητα. Η εγκυρότητα εξέτασης μετράει τον βαθμό στον οποίο η εξέταση ή καθένα από τα εξεταστικά θέματα πραγματικά μετρά αυτό που πρέπει να μετρήσει. Για να είναι ολόκληρο το τεστ έγκυρο, κάθε εξεταστικό θέμα που αυτό περιλαμβάνει πρέπει να σχετίζεται άμεσα με έναν αντίστοιχο διδακτικό στόχο. Οι Πανελλαδικές, ως διαγνωστικές εξετάσεις για την αποτελεσματικότητα του λυκείου, δεν είναι έγκυρες. Τελεία και παύλα. Επομένως, το ποσοστό εξεταζομένων κάτω της βάσης δεν μας λέει τίποτα για το επίπεδο της προσφερόμενης εκπαίδευσης στο λύκειο.
Η ιστορία της Πίτσος παράλληλα και δίδαγμα
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Ν. ΚΟΥΡΗΣ, Πρώην νομάρχης Ανατολική Αττικής
Κύριε διευθυντά,
Η απόφαση μεταφοράς του εργοστασίου Πίτσος στην Τουρκία συνδέεται στην Οικονομική «Καθημερινή» της 15ης Οκτωβρίου με την αντίδραση της τότε δημοτικής αρχής του Θριασίου για μετεγκατάστασή του στην περιοχή αυτή. Μετεγκατάσταση που, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, επρόκειτο να γίνει σε εφαρμογή της συμφωνίας συμβιβασμού του ελληνικού Δημοσίου με τη Siemens βάσει του νόμου 4072/2012
Σύμφωνα όμως με την ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών (Αύγουστος 2012), η συμφωνία συμβιβασμού που υπέγραψε ο τότε υπουργός Γ. Στουρνάρας, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την «πραγματοποίηση επένδυσης κατασκευής νέου εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα, προϋπολογισμού άνω των 60 εκατ. ευρώ, που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων». Μία από τις υποχρεώσεις επομένως της Siemens ήταν η κατασκευή νέου εργοστασίου και όχι η μετεγκατάσταση υπάρχοντος.
Θα ήταν ενδιαφέρον, οκτώ και πλέον χρόνια μετά τον συμβιβασμό με τη Siemens, να υπάρξει ένας συνολικός απολογισμός, ώστε να πληροφορηθούν οι Ελληνες πολίτες για τα αποτελέσματα της υπογραφείσης τότε συμφωνίας, με την οποία «το ελληνικό Δημόσιο επιτυγχάνει σημαντικό δημοσιονομικό όφελος και όφελος για την πραγματική οικονομία, μέσα από θετικές δράσεις και μιας σειράς παροχών», σύμφωνα με την προαναφερθείσα ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών. Συγχρόνως όμως ο απολογισμός αυτός θα ήταν και εξαιρετικά χρήσιμος ενόψει των υποχρεώσεων που κάποια στιγμή θα πρέπει να επιβάλει το ελληνικό Δημόσιο στην εταιρεία Novartis.
Οι προσφορές της "Κ" και οι προτάσεις μου
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ, Δικηγόρος
Κύριε διευθυντά,
Είμαι αναγνώστης της εφημερίδας πέραν της τριακονταετίας. Με την παρούσα μου ήθελα καλοπροαίρετα να προβώ ευπρεπώς στην εξής παράκληση προς εσάς.
Το πρώτον, θα ήθελα, εάν τούτο είναι δυνατόν τεχνικά, όπως στο κυριακάτικο φύλλο σας προβάλλετε τις προσφορές της εφημερίδος και στην απλή έκδοση αυτής, έστω και με τη σημείωση ότι αυτές αφορούν την πλήρη έκδοση. Συμβαίνει συχνά να μην μπορεί ο αναγνώστης να έχει πλήρη και ακριβή εικόνα των προσφορών της εφημερίδας με τον τρόπο που είναι αμπαλαρισμένο το κυριακάτικο φύλλο στην πλήρη έκδοση. Πέραν τούτου, και στις διάφορες ιστοσελίδες που προβάλλουν τα κυριακάτικα φύλλα από το απόγευμα του Σαββάτου συνήθως προβάλλεται η απλή έκδοση, στην οποία δεν μπορεί ο αναγνώστης να λάβει γνώση των προσφορών και έτσι να προγραμματίσει την αγορά του κυριακάτικου φύλλου.
Το δεύτερον, ένεκα του γεγονότος ότι τυγχάνω και φίλαθλος και θεωρώ πως η «Καθημερινή» προβάλλει με σοβαρότητα και αντικειμενικότητα την αθλητική επικαιρότητα, παρατηρώ τελευταία πολλές αθλητικές ειδήσεις συμπιεσμένες σε μία ή δύο προτάσεις. Είναι γνωστό πως η ειδησεογραφία των σπορ ενδιαφέρει πολύ ευρύ αναγνωστικό κοινό (εξ ου και η κυκλοφορία πλείστων αθλητικών φύλλων). Η «Καθημερινή», με την εγκυρότητα που τη διακρίνει, προβάλλει εξαιρετικά και πολύπλευρα επί σειράν ετών την αθλητική ειδησεογραφία στα περισσότερα σπορ και αθλήματα. Θα επιθυμούσα τα αθλητικά θέματα να καταλαμβάνουν ξανά τον χώρο που είχαν παλαιότερα, προβάλλοντας όπως πάντα τις σχετικές ειδήσεις από όλα τα σπορ με τρόπο πλουραλιστικό και αξιόπιστο. Ελπίζω να μη σας κούρασα και να δείτε θετικά την ανωτέρω πρόταση – παράκλησή μου.
....από την "ΕΣΤΙΑ"
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου