"...Ας πάψουν να γελούν λοιπόν όσοι «ιλαροποιούνται» στο άκουσμα και μόνο της έκφρασης «λιτή αφθονία» - δεν είναι για γέλια η έκφραση αλλά οι ίδιοι, μια και δεν πατάνε πουθενά αλλά είναι έρμαια και χειραγωγούμενα εκλεκτών [αναίσχυντων] προπαγανδιστών και πρακτόρων της αέναης ανάπτυξης [τρομάρα μας]. Βεβαίως και υπάρχουν ενστάσεις στην πρόταση αυτών των στοχαστών, που έχουν να κάνουν με τα μεγέθη, π.χ., και τον πληθυσμό, με τις «ανεπτυγμένες» και «υπανάπτυκτες» χώρες, ας ενταχθούν όμως στη σύγκρουση των ιδεών και όχι σχολών σκέψης [αυτές μας μάραναν]. Ολα αυτά, για να γίνουν κατανοητά, προαπαιτούν έναν νέο ανθρωπολογικό τύπο, απαλλαγμένο από παρασιτικούς καταναλωτισμούς και από κάθε τι περιττό, που βαραίνει και συσκοτίζει την καθημερινότητα και τη συνάφεια. Απαιτούν επίσης το ελάχιστο όριο αξιοπρέπειας [διαβίωσης]...".

Η ΔΙΠΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ  ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ 

ΤΟΥ "ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ"

ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ, ΑΠΟ...

"Η ΑΥΓΗ", 20/03/19

 ...από τον αιρετικό Σταματόπουλο, από την προτελευταία σελίδα της "Εφ.Συν". και...

"Εφ.Συν", 20/03/19

....από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 20/03/19

Το πιο κωμικό περιστατικό της πρόσφατης πολιτικής ζωής στη χώρα μας ήταν ο καβγάς του Πρωθυπουργού με τη ΝΔ για την «ολιγαρκή αφθονία» και τον διανοητή κάτι Σερζ Λατούς. Η έπαρση του Τσίπρα, ο οποίος έσπευσε να επικρίνει τους αντιπάλους του περίπου ως αγράμματους, ήταν πρωτοφανής. Δεν ξέρουν τον Σερζ Λατούς! «Πτωχοί άνθρωποι», που θα 'λεγε και η Μαντάμ Σουσού του Ψαθά. Πού πάνε στον σύγχρονο κόσμο χωρίς τη δημοφιλή φλυαρία του παραξενίσματος, που κουβαλάνε μαζί τους διάφοροι φιλοσοφούντες της Εσπερίας.

Κι ύστερα, κάποιοι μπήκαν στο Διαδίκτυο και διαπίστωσαν ότι ο φοβερός και τρομερός Λατούς ήταν πελάτης της χώρας τότε που διάφοροι ετοιμάζονταν να μας κλάψουν - αν και η Αριστερά του Τσίπρα και του Βαρουφάκη επέμενε να πάμε άκλαυτοι. Και είχε υποδείξει στους Ελληνες μεγάλες επαναστατικές πρακτικές, μεγαλύτερη των οποίων ήταν, φυσικά, η δραχμή. Μια παραλλαγή των προτάσεών του για δραχμή είχε υποβάλει σε τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης, όταν υπεδείκνυε στους Κρητικούς να αυτονομηθούν από την Ελλάδα και να υιοθετήσουν ένα νέο νόμισμα, εμπνεόμενο από τον μινωικό πολιτισμό. Τρέλες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τσίπρας μαγεύεται από διάφορους φιλοσόφους ή από τσαρλατάνους στο όνομα της φιλοσοφίας, που λένε διάφορες μεταμοντέρνες ασυναρτησίες. Θυμάμαι τα χρόνια της μύησης στο επαναστατικό σταρ σίστεμ να κυκλοφορεί με τον μετρ της παραδοξολογίας Σλάβοϊ Ζίζεκ - μαζί του ήταν κι όταν μπέρδεψε τη Ναόμι Κλάιν με τη Ναόμι Κάμπελ. Δεν ξεχνάμε τον Ερίκ Τουσέν, τον διανοούμενο με τις σαγιονάρες, που ετοιμαζόταν να διαγράψει το δημόσιο χρέος. Κάποια άλλη φορά, έτρεχε να ακούσει έτερο μάγο της παραδοξολογίας, τον Τζόρτζο Αγκαμπέν. Ο βουλευτής του Κώστας Δουζίνας τον έχει φέρει σε επαφή με τον Ερνέστο Λακλάου - που κατά έναν τρόπο αθωώνει τον λαϊκισμό. Φαίνεται, ο Τσίπρας μαγεύεται από τη γειτνίαση με διάφορους σοφολογιότατους. Εύλογο, οι αριστεροί ηγέτες πάντα ήθελαν διάφορους σοφολογιότατους στις υπηρεσίες τους. Αλλά δεν χρειάζεται να σκοτώνονται όταν οι αντίπαλοί τους δεν μπορούν να καταλάβουν τα κόμπλεξ τους.

Ισα ίσα, μήπως τώρα που ο Τσίπρας γίνεται σοσιαλδημοκράτης πρέπει να βρει άλλους, πιο προσγειωμένους και πιο πραγματιστές γκουρού. Στον χώρο των γεφυροποιών που τον στηρίζουν, υπάρχουν αξιόλογα ονόματα με σημαντικό έργο. Δεν είναι τόσο φωτογενή, αλλά σίγουρα η δουλειά τους είναι πιο ουσιαστική. Ακόμα και για τη φιγούρα του απέναντι στην αξιωματική αντιπολίτευση.