"...Στην πραγματικότητα, η συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για την πώληση πολεμικού υλικού είναι η αφορμή. Η αιτία είναι ο Πάνος Καμμένος και η «αναγκαστική συμβίωση» με τους ΑΝΕΛ. Ο προβληματισμός που υπήρχε εξαρχής στα «υπόγεια» της Κουμουνδούρου σιγά σιγά βγαίνει στον αφρό, καθώς αποκαλύπτονται όλο και περισσότεροι άγαρμποι χειρισμοί και ο σκοτεινός ρόλος του υπουργού Αμυνας. Αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα πως ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν καταστεί όμηροι του υπουργού Αμυνας και ότι εκείνος δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις όχι μόνο για την υπόθεση των εξοπλιστικών, αλλά και για άλλες: «Noor 1», καζίνο στο Λονδίνο κ.τ.λ. Αντιθέτως, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ οχυρώνεται πίσω από το Μαξίμου και προσωπικά τον Πρωθυπουργό, ο οποίος εισπράττει το πολιτικό κόστος στο τέλος της ημέρας. ..."

ΦΑΚΕΛΟΣ "ΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΔ ΣΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ", ΑΠΟ "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 25-26/11/17

 Χτυπούν νταούλια για τον Καμμένο
Η υπόθεση πώλησης βλημάτων στη Σαουδική Αραβία φούντωσε τη φωτιά που σιγοκαίει από καιρό στα υπόγεια της Κουμουνδούρου για τον υπουργό Αμυνας

Του Αιμίλιου Περδικάρη
Ο Αλέξης Τσίπρας αναμενόταν αργά το βράδυ της Παρασκευής από τις Βρυξέλλες, αλλά τον περιμένει ένα κολασμένο Σαββατοκύριακο. Και τη Δευτέρα μια μεγάλη μάχη στη Βουλή, την οποία προκάλεσε ο ίδιος, ώστε να μην αφήσει ακάλυπτο τον συγκυβερνήτη του. Αλλά τα νταούλια έχουν αρχίσει ήδη να χτυπούν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Την παρέμβαση του Νίκου Φίλη, ο οποίος πρότεινε τη ματαίωση της συμφωνίας με τη Σαουδική Αραβία, ασπάζονται όλο και περισσότεροι, μολονότι ο πρώην υπουργός φέρεται ότι ενήργησε αυτοβούλως, δίχως συνεννόηση με «συντρόφους» του. Η αντίδραση Φίλη, ωστόσο, ήταν η αφορμή για να εκδηλωθούν και άλλοι. Με ένα λιτό πλην εύγλωττο «συμφωνώ» δήλωσε τη στήριξή του στην τοποθέτηση του πρώην υπουργού ο Γιώργος Κυρίτσης, κομίζοντας μάλιστα την άποψη αρκετών στελεχών της ομάδας των 53, της οποίας είναι μέλος.

Ακολούθησε ο Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος συνέστησε «προσοχή» σε υποθέσεις όπως αυτή της Σαουδικής Αραβίας, με τον υπουργό Εσωτερικών να τείνει να εξελιχθεί σε αιρετική φωνή εντός του Υπουργικού Συμβουλίου, όντας όλο και πιο κοντά στις θέσεις των 53, αλλά και του Νίκου Φίλη. Στις φωνές που θεωρούν «ακυρωμένη» την επίμαχη πώληση πολεμικού υλικού προστέθηκε ο Νίκος Ξυδάκης, ο οποίος σημειωτέον ότι θα αναλάβει θεσμικά την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, στη συζήτηση της Δευτέρας, μόλις σιγήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί. Κι όπως αναφέρουν πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», τις απόψεις αυτές ασπάζονται βουλευτές - μέλη της Επιτροπής Εξοπλιστικών της Βουλής, στην οποία, εκτός του Νίκου Φίλη και του Γιώργου Κυρίτση, συμμετέχουν και άλλοι από την ομάδα των 53 (Θόδωρος Δρίτσας, Χρήστος Καραγιαννίδης) και ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Βαρεμένος.

Βρήκαν αφορµή

Στην πραγματικότητα, η συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία για την πώληση πολεμικού υλικού είναι η αφορμή. Η αιτία είναι ο Πάνος Καμμένος και η «αναγκαστική συμβίωση» με τους ΑΝΕΛ. Ο προβληματισμός που υπήρχε εξαρχής στα «υπόγεια» της Κουμουνδούρου σιγά σιγά βγαίνει στον αφρό, καθώς αποκαλύπτονται όλο και περισσότεροι άγαρμποι χειρισμοί και ο σκοτεινός ρόλος του υπουργού Αμυνας.

Αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την ιδέα πως ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν καταστεί όμηροι του υπουργού Αμυνας και ότι εκείνος δεν έχει δώσει επαρκείς εξηγήσεις όχι μόνο για την υπόθεση των εξοπλιστικών, αλλά και για άλλες: «Noor 1», καζίνο στο Λονδίνο κ.τ.λ. Αντιθέτως, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ οχυρώνεται πίσω από το Μαξίμου και προσωπικά τον Πρωθυπουργό, ο οποίος εισπράττει το πολιτικό κόστος στο τέλος της ημέρας. Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στο ίδιο το Μαξίμου κυριαρχεί, άλλωστε, από το καλοκαίρι η εκτίμηση ότι η πορεία προς την έξοδο από τα Μνημόνια που οραματίζεται ο Πρωθυπουργός, με το τέλος του προγράμματος, περνά μόνο μέσα από κοινωνικές πολιτικές. Τις ημέρες αυτές, ωστόσο, το κυβερνητικό αφήγημα του κοινωνικού μερίσματος, το οποίο η κυβέρνηση διαφήμισε στον υπερθετικό βαθμό λόγω της υπεραπόδοσης του πλεονάσματος, έγινε κουρέλι από την υπόθεση Καμμένου και αντέστρεψε το κλίμα, κινδυνεύοντας να βάλει ταφόπλακα στην όποια προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για δημοσκοπική ανάκαμψη.

Αντιστοίχως, προβληματισμός υπάρχει και στους (σταθερούς) ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή είδαν πολύ επιφυλακτικά τα σφιχταγκαλιάσματα Τσίπρα - Καμμένου και τη συνεργασία με ένα κόμμα που εκφράζει ακραίες συντηρητικές θέσεις. Ουδείς φαίνεται να ξέχασε π.χ. τη δήλωση Καμμένου ότι αν η Ευρώπη στριμώξει την Ελλάδα, εμείς θα ανοίξουμε τα σύνορα και θα τους γεμίσουμε με τζιχαντιστές. Δήλωση που έρχεται ως φάρσα και τραγωδία μαζί στο προσκήνιο τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τους ελέγχους σε όσους ταξιδεύουν από την Ελλάδα με προορισμό τα γερμανικά αεροδρόμια.

Εγκλωβισμένος...

Είναι αλήθεια πως οι βουλευτές που εκφράζουν ενστάσεις για την κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι αρκετοί και γίνονται όλο και περισσότεροι, την ώρα που το Μαξίμου φαίνεται να αναγνωρίζει - όσο κι αν δεν μπορεί να το παραδεχθεί δημοσίως - πως οι αποκαλύψεις για τις συμφωνίες Καμμένου στο «Πεντάγωνο» κλονίζουν συθέμελα το κυβερνητικό οικοδόμημα. Κατ' αυτόν τον τρόπο δικαιολογείται και η αμφιλεγόμενη απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών και της Βουλής να χαρακτηρίσουν απόρρητα τα έγγραφα - ντοκουμέντα για την υπόθεση: επιχείρησαν να ρίξουν πέπλο σιωπής, για να αποφύγουν τα χειρότερα.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι: μπορούν να αντιδράσουν οι συγκεκριμένοι βουλευτές; Και αν ναι, ποιες διεξόδους μπορεί να βρει ο Αλέξης Τσίπρας; Η προσπάθεια να ρίξει γέφυρες προς την Κεντροαριστερά, με αφορμή την εκλογή της Φώφης Γεννηματά στην ηγεσία του νέου φορέα, έπεσε σε τοίχο. Συνεπώς, ο Πρωθυπουργός μοιάζει αυτή τη στιγμή εγκλωβισμένος στη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ. Εξού και η απόφασή του να στηρίξει μέχρι τέλους τον υπουργό Αμυνας υπαγορεύεται από την ανάγκη επιβίωσης της κυβέρνησης και της παραμονής της στην εξουσία. Επιπλέον, στο Μαξίμου γνωρίζουν πως το «αντάρτικο» των βουλευτών για τον Καμμένο θεωρείται πολύ δύσκολο έως απίθανο να οδηγήσει σε πτώση της κυβέρνησης. Διότι ουδείς θα αναλάβει την ευθύνη εκ των έσω να τη ρίξει, αλλά και διότι σχεδόν οι μισοί ή ακόμη περισσότεροι από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να επανεκλεγούν, με βάση την πορεία που έχει προδιαγραφεί από τις δημοσκοπήσεις.

Η μεθαυριανή συζήτηση στη Βουλή θεωρείται λοιπόν κομβικής σημασίας. Μπορεί ή όχι ο Πάνος Καμμένος να πείσει για τους ισχυρισμούς του; Θα είναι ή όχι αρκετοί για να καλμάρουν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Και μέχρι ποιου σημείου θα τον καλύψει ο Πρωθυπουργός, ο οποίος ούτως ή άλλως ισορροπεί σε λεπτό σχοινί, προκειμένου αφενός να μη διακινδυνεύσει τη συνοχή της κυβέρνησης, αφήνοντας ακάλυπτο τον υπουργό του και αφετέρου να κρατήσει τις απαραίτητες αποστάσεις για να μην ταυτιστεί απόλυτα με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ; Διότι αν επιλέξει αυτή την εκδοχή, κινδυνεύει να χάσει οριστικά τους βουλευτές του.

Αντιπερισπασµός

Προς τούτο, το Μαξίμου ετοιμάζει πυρετωδώς τον γνωστό του αντιπερισπασμό. Στους διαδρόμους της Βουλής και τα δημοσιογραφικά γραφεία ήδη διακινούνται πληροφορίες για ακατάσχετη σκανδαλολογία τις ώρες που μεσολαβούν έως τη συζήτηση στη Βουλή, με αποδέκτες στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - συμπεριλαμβανομένου του στενού περιβάλλοντος Μητσοτάκη. Στόχος είναι ο Πρωθυπουργός να μιλήσει ξανά για το διεφθαρμένο, παλιό πολιτικό σύστημα σε αντιδιαστολή με το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.

Καλά πληροφορημένες πηγές από το κυβερνητικό στρατόπεδο αφήνουν να εννοηθεί πως δεν αποκλείεται ο Πρωθυπουργός να βγάλει από το συρτάρι του χαρτιά που αφορούν προμήθειες εξοπλιστικών από το παρελθόν, φωτογραφίζοντας κυρίως την περίοδο διακυβέρνησης Σημίτη. Η αχίλλειος πτέρνα της τακτικής αυτής, ωστόσο, είναι ότι το ηθικό πλεονέκτημα θεωρητικά αφορά μόνο την Αριστερά. Και δεν καλύπτει, ως φαίνεται, τον Πάνο Καμμένο...

Από την ερχόμενη εβδομάδα, εξάλλου, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη και με τους δανειστές για την τρίτη αξιολόγηση, καθώς καλείται έως το Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου να κλείσει τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο, προκειμένου να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα. Μολαταύτα, προαπαιτούμενα όπως οι πλειστηριασμοί δημιουργούν αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και η ψήφιση του προϋπολογισμού που ακολουθεί - καίτοι δεν αναμένονται εκπλήξεις, από τη στιγμή που ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση - γεννά προβληματισμό ως προς τις φορολογικές επιβαρύνσεις που κρύβει και τους φιλόδοξους στόχους που περιέχει και θα επιτευχθούν με... αίμα. Ηταν, άλλωστε, ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος, με τον γνωστό λυρισμό του, παραδέχθηκε ότι ο προϋπολογισμός δεν είναι δίκαιος, τη στιγμή που άλλοι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση, όπως η Θεανώ Φωτίου, εμπαίζουν τη μεσαία τάξη. Κι αυτό μολονότι έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τον χάρτη, μην αντέχοντας τα φορολογικά βάρη που της επέβαλε η κυβέρνηση και ενώ αποτελεί τον κύριο κορμό του εκλογικού σώματος που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 25-26/11/17

"Καθρέφτης",
του Διονύση Νασόπουλου

Τη Δευτέρα η συζήτηση μπορεί να περιλαμβάνει πολλά - για το παρελθόν, τις ευθύνες των προηγούμενων, τα ανισόρροπα υποβρύχια, τις αδιαφανείς και υπερκοστολογημένες καταστάσεις δεκαετιών στα εξοπλιστικά. Αλλά δεν μπορεί να μην υπάρχει στην αίθουσα της Ολομελείας η... ταμπακιέρα. Ο Πάνος Καμμένος μπορεί να ιδρώσει καταγγέλλοντας, να φουσκώσει και να ξεφουσκώσει για να στείλει μακρύτερα την οργή του, να κουνήσει το δάχτυλο και να χτυπήσει το χέρι στο βήμα. Αλλά δεν μπορεί να μη μιλήσει για τα 100.000, όπως και τα αδέσποτα 200.000 βλήματα στους Σαουδάραβες ή τον διαμεσολαβητή από το Κιλκίς. Ούτε μπορεί να επικαλεστεί απόρρητες διαπραγματεύσεις και σχεδιασμούς για να ξεφύγει από τον ρόλο του «απολογούμενου». Εν ολίγοις, ο Καμμένος οφείλει να δώσει στη Βουλή εξηγήσεις, να ανέβει στο βήμα για να ξεδιαλύνει την κατάσταση και να βγάλει την κυβέρνηση από την αμμοθύελλα.

Το πρόβλημα για τον Καμμένο είναι ότι αυτό το πλαίσιο βάζουν για τη συζήτηση της Δευτέρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οχι από το Μαξίμου ή την Κουμουνδούρου ως επίσημες δομές, αλλά μια πλειάδα στελεχών πρώτης γραμμής που επιτρέπουν να σκεφθεί κανείς ότι αυτή είναι εντέλει η κομματική θέση. Ο Φίλης έκανε την αρχή, αλλά ο Πάνος Σκουρλέτης την επικύρωσε με τη σφραγίδα του κυβερνητικού μέλους. Η «έκρηξη» αυτή είναι κάτι παραπάνω από μια άσκηση εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Και δεν είναι μόνον οι «αντιφρονούντες» - στα συριζαίικα γραφεία σχεδόν όλοι περιμένουν από τον Καμμένο να βάλει πλάτη για τον Τσίπρα. Κυρίως επειδή είναι διάχυτη η αντίληψη ότι ο Πρωθυπουργός κινδυνεύει να ναυαγήσει στη Βουλή αν δεν φωτιστούν τα μυστήρια του «Πενταγώνου».

Ο Σκουρλέτης περιμένει μια συζήτηση για την ταμπακιέρα, αντιλαμβανόμενος ίσως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντέξει μια πορεία στην αραβική έρημο, κουβαλώντας εκείνος στην πλάτη τον Καμμένο. Ο υπουργός Εσωτερικών δεν αγνοούσε μόνον όσα έρχονται στο φως για τον μεσάζοντα που απειλούσε ανώτατους αξιωματικούς και υπέγραφε για ένα Βασίλειο που δεν τον αναγνωρίζει. Αγνοούσε, όπως και άλλοι στην κυβέρνηση που δεν έχουν θέση στο ΚΥΣΕΑ, όλη την ιστορία για τις πωλήσεις όπλων στο Ριάντ, από την αρχή ώς το τέλος. Πριν μάθει τι έγινε, θέλει να μάθει γιατί γινόταν μια διαπραγμάτευση που καταστρατηγεί βασικές πολιτικές θέσεις - για κάποιους και θεμελιώδεις αρχές - ενός αριστερού κόμματος. Προφανώς κάθε χώρα έχει δικαίωμα να αξιοποιεί τον πλεονάζοντα εξοπλισμό της, αλλά υπάρχουν σαφή όρια. Η αναφορά του Σκουρλέτη - «θα έπρεπε να είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί σε τέτοιου είδους κινήσεις, καθώς δεν μπορεί μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδας να πουλάει οπλισμό, αδιαφορώντας για το πώς θα χρησιμοποιηθεί αυτός» - δεν αποτελούσε μια διαπίστωση, αλλά μια προειδοποίηση.

Το Μαξίμου θέλει τη Δευτέρα να φύγει μακριά από την Αραβία. Το ίδιο θέλουν και ο Σκουρλέτης, ο Φίλης, οι 53, γιατί οι σκοτεινές διαδρομές στην έρημο είναι επικίνδυνες. Αλλά δεν είναι βέβαιοι ότι την Τρίτη δεν θα εξακολουθούν όλοι μαζί να πνίγονται στην άμμο. Ο «επιπόλαιος Καμμένος» οφείλει να βγει μπροστά από τον Τσίπρα - με τα τυχόν εγκαύματα από την έκθεση του συνεταίρου στον καυτό ήλιο θα ασχοληθούν αργότερα. Το βασικό είναι η συγκυβέρνηση να μπορεί να σταθεί - και τα στηρίγματα βρίσκονται στο «Πεντάγωνο». Τα υπόλοιπα με τον Καμμένο θα τα λύσουν οι εκλογές. Νωρίτερα, δεν υπάρχει περιθώριο για κινήσεις απεγκλωβισμού, πολύ περισσότερο για ένα συναινετικό διαζύγιο. Για τις κάλπες, άλλωστε, βρίσκεται στο υπουργείο Εσωτερικών και ο Σκουρλέτης.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 25-26/11/17

 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ

Παρά τους κομπασμούς και τους δεκάρικους της κυβέρνησης περί διαφάνειας οι μεσάζοντες ζουν και βασιλεύουν και έχουν δώσει το βροντερό «παρών» τους στη συγκεκριμένη υπόθεση της πώλησης των πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και είναι καταλυτικά.

Υπάρχουν σημεία στα οποία ο υπουργός Αμυνας οφείλει να δώσει απαντήσεις: Πρώτον, για ποιον λόγο διαπραγματεύτηκε μία διακρατική συμφωνία με έναν ιδιώτη μεσάζοντα, εν προκειμένω τον Βασίλη Παπαδόπουλο. Δεύτερον, με δεδομένο ότι ο εν λόγω μεσάζων στη συνέχεια αποκηρύχθηκε από την επίσημη αντιπροσωπεία του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, πώς και γιατί διαπραγματεύτηκε μ' έναν ψευδοπληρεξούσιο. Και εδώ υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Ή υπήρχαν ιδιαίτεροι και σκοτεινοί προς τούτο λόγοι ή ο υπουργός Εθνικής Αμυνας καταλήφθηκε από σύνδρομο αλαζονείας, προκειμένου να εξυπηρετήσει κάποιους. Και, τρίτον και ακόμη σπουδαιότερο, με τίνος εντολή χάλασε η κανονική συμφωνία με τους πραγματικούς εκπροσώπους του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, από την οποία η ελληνική πολιτεία θα εισέπραττε το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 66 εκατομμυρίων ευρώ. Μήπως με τη δική του;

«Είναι θέμα διαφθοράς ή είναι θέμα Υεμένης;». Το πρώτο ζήτημα θα το διερευνήσουν οι δικαστικοί λειτουργοί που έχουν επιληφθεί με κατεπείγουσα παραγγελία της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, αλλά και οι λειτουργοί της στρατιωτικής Δικαιοσύνης. Το μόνο που μπορώ να σχολιάσω ως νομικός σ' αυτό το πρώτο στάδιο της διερεύνησης της υπόθεσης είναι ότι υπάρχουν ενδείξεις για την τέλεση του αδικήματος της απιστίας κακουργηματικού χαρακτήρα εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου. Δηλαδή ότι το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε. Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, αυτό ανήκει καθαρά στη σφαίρα της διεθνούς πολιτικής και γεωπολιτικής και γι' αυτό δεν θέλω να πάρω θέση δημοσίως.

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που ώθησε τον Νίκο Κοτζιά να κάνει λόγο για ποινές φυλάκισης. Οσο και να προσπαθήσω δεν μπορώ να ερμηνεύσω τον τρόπο σκέψης ενός ανθρώπου που αντιλαμβάνομαι πως δεν γνωρίζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών - εξουσιών. Ευτυχώς για μένα αλλά και για τους συντριπτικά περισσότερους Ελληνες «τις ζωές των άλλων» δεν μπορούμε να τις καταλάβουμε. Σε κάθε περίπτωση όμως οι απειλές του κ. Κοτζιά όχι μόνο για πολιτικούς αλλά και για δημοσιογράφους και την ελευθερία του λόγου είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικές και αντικοινοβουλευτικές. Και οπωσδήποτε ούτε γνωρίζει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες ούτε μπήκε στον κόπο να διαβάσει τι διημείφθη στην Βουλή. Οσο για τις απειλές του, είναι φλυαρίες συμβατές με άλλες κακές εποχές.

Προφανώς, στη Βουλή υπάρχει παραβίαση του εθίμου που δημιουργήθηκε με συνεχή πρακτική, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Και επειδή «ετίμων τον κ. Βούτση» θα ήθελα να τον παρακαλέσω να είναι πολύ προσεκτικός γιατί διακυβεύει την υστεροφημία του και την προσωπική πολιτική του αξιοπρέπεια. Με τις επιλογές του στη συγκεκριμένη, υπόθεση αλλά όχι μόνο μ' αυτές, έχει βρεθεί πολύ κοντά στη γέφυρα του Ρουβίκωνα και είναι έτοιμος να διαβεί αυτό τον μοιραίο ποταμό και από Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων να γίνει πρόεδρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Δείχνει η κυβέρνηση με τη στάση της ότι έχει κάτι να κρύψει; Ολη η συμπεριφορά των κυβερνητικών παραγόντων με τις συνεχείς αντιφάσεις, διαψεύσεις, απειλές και υπαναχωρήσεις είναι όχι απλώς ενδεικτική αλλά πλήρως αποδεικτική ότι η κυβέρνηση θέλει να συγκαλύψει δύο πράγματα: τις σκοτεινές επαφές τρίτου τύπου με μεσάζοντες και την αποτυχία της να ολοκληρώσει με διαφανείς όρους μια διακρατική συναλλαγή που θα απέβαινε εις όφελος της χώρας.

Οσο δύσκολο είναι για έναν παθολογικά εξουσιομανή να αποχωριστεί την εξουσία, άλλο τόσο δύσκολο είναι για τον Πρωθυπουργό να απογαλακτιστεί από τον κυβερνητικό του εταίρο. Γιατί αυτή τη στιγμή οι ισορροπίες έχουν αντιστραφεί και ο Πάνος Καμμένος έχει τον πρώτο ρόλο: «Εάν με πειράξεις, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις». Και όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι Μάρκος Αντώνιος, αλλά ένας αρχολίπαρος πολιτικός. Για τους λόγους που αμέσως παραπάνω ανέφερα δεν νομίζω ότι η υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές. Αλλά «το ρολόι γράφει» και «θα γράφει» και μετά τις εκλογές να ξέρετε.

Αν ο Πρωθυπουργός αύξανε τις επιθέσεις φιλίας προς την Κεντροαριστερά θα εισέπραττε καθολική κι απότομη μπορώ να πω άρνηση. Η Ελλάδα υποφέρει από τα τραγικά λάθη του κ. Τσίπρα.

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
25-26/11/17

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
25-26/11/17 

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
 25-26/11/17

 ΚΙΚΙΛΙΑΣ:http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5490423/anomh-eksoysia/
ΜΗΤΣΟΣ:http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5490415/xarisma-kai-tyxh/
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5490395/soyhdikh-arabia/
ΚΑΝΕΛΛΗΣ: http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5490424/kapoioi-syrizaioi-ntraphkan/