Πιεζόμενη, η κυβέρνηση δεν επιτίθεται μόνο στους φυσικούς πολιτικούς αντιπάλους της. Για να αμυνθεί, μεταφέρει την ένταση στους θεσμούς. Οιονεί αντίπαλός της μπορεί να είναι ένας αξιωματικός του Στρατού, που οδηγείται στην ανάκληση της αρχικής, ενοχοποιητικής αναφοράς του. Ή ένας διπλωμάτης που διαπομπεύεται τουλάχιστον ως αφελής, αν όχι ως ανθυπομεσάζων. Πολιτικά της όπλα μπορεί να είναι τα «κρατικά μυστικά» – που, όταν δεν συμφέρει, χρησιμοποιούνται σαν τείχος αδιαφάνειας και, όταν συμφέρει, σαν ταμείο «αποκαλύψεων»

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/11/17