Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πήχης του «ηθικού πλεονεκτήματος» που τους οδήγησε να περάσουν από κομματικά φίλτρα υποθέσεις όπως π.χ. του Δημήτρη Λιγνάδη. Ταυτίζοντας τη ΝΔ με το πατριαρχικό πρότυπο που παράγει βίαιες συμπεριφορές αλλά και υπονοώντας πως λειτουργούσε σαν φατρία, που γνώριζε και συγκάλυπτε συνειδητά εγκλήματα και ανοίκειες πράξεις. Πράξεις που θα έπρεπε να γνωρίζει πως δεν έχουν κομματικό πρόσημο. Και που η ηθικολογία ανήκει ακριβώς σε εκείνα τα κακά παραδοσιακά πρότυπα που καταγγέλλει αφού είναι ο φερετζές που τις καλύπτει και τις διαιωνίζει. Αυτό που συμβαίνει τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον απλό: το «ηθικό πλεονέκτημα» γύρισε κατά πάνω του σαν μπούμερανγκ. Κι οι επόμενες ημέρες θα δείξουν κατά πόσο το χτύπημα αυτό ήταν διδακτικό, αλλά και πώς θα το αντιπαρέλθουν...

Aπό "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" 

(πρωτοσέλιδο+εσωτερικό ανάπτυγμα)

                        "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 22-23/04/23

ΦΑΚΕΛΟΣ
Στη γωνία ο Τσίπρας

Τα τρία σημεία-κλειδιά στην εμφανή αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ, που προκαλούν γκρίνια και στην Κουμουνδούρου


ΤΗΣ ΤΖΙΝΑΣ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ

Από τη Δευτέρα του Πάσχα, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ξεφύγει από τη δίνη που δημιούργησε η αποκάλυψη της έρευνας εις βάρος του Αλέξη Γεωργούλη και των βαρύτατων ποινικών αδικημάτων έμφυλης βίας για τα οποία έχει καταγγελθεί. Ενώ, αν προσθέσουμε κι όσα έρχονται στο φως για παράπονα πρώην εργαζομένων, ο ευρωβουλευτής φέρεται ότι ήταν ένας κακοποιητικός προϊστάμενος για συνεργάτες και νεαρούς ασκούμενους της Ευρωβουλής.

Υπάρχουν τρία σημεία-κλειδιά στην εμφανή αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ, που προκαλεί γκρίνια και στην Κουμουνδούρου:

Το πρώτο έχει να κάνει με τη διαχείριση της υπόθεσης αυτής ως σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι ήταν υποδειγματική. Ο Γεωργούλης βρέθηκε στο λεπτό εκτός κόμματος και ευρωομάδας ενώ την επόμενη μέρα ο Αλέξης Τσίπρας τον άδειασε μεγαλοπρεπώς από την ομιλία του στο Λαύριο τονίζοντας πως σε τέτοια θέματα δεν χωρούν «ναι μεν αλλά». Παράλληλα όμως, το ΠΑΣΟΚ, υπερασπιζόμενο πλήρως το στέλεχός του, την Ελένη Χρονοπούλου, επιμένει πως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έκανε τη διαρροή των προσωπικών στοιχείων της στα ΜΜΕ πριν η ίδια αποφασίσει να προβεί σε δημόσια δήλωση. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έκρυψε επίσης την ενόχλησή του για τα υπονοούμενα για το ότι η βελγική Δικαιοσύνη έστειλε το αίτημα άρσης ασυλίας του Γεωργούλη στην Ευρωβουλή λίγο πριν από τις εκλογές, τα οποία διατύπωσε ο ίδιος, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα social media, αλλά έδειξε να υιοθετεί και η Πόπη Τσαπανίδου, διατυπώνοντας αόριστα «ερωτηματικά». Επιπλέον, είναι γεγονός ότι δύο υποψήφιες του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν εξαιρετικά προβληματικές και εκτός γραμμής αναρτήσεις για το ζήτημα, παραμένουν στα ψηφοδέλτιά του.

Το δεύτερο σημείο-κλειδί είναι το πότε ήρθαν σε γνώση του ΣΥΡΙΖΑ οι καταγγελίες. Τις πρώτες ώρες, οι απαντήσεις ήταν αντιφατικές. Ενώ αρχικά δήλωναν ότι ως τη Δευτέρα δεν γνώριζαν απολύτως τίποτα, τελικά από τον Στέλιο Κούλογλου αποκαλύφθηκε ότι είχαν προηγηθεί φήμες και κλήση του Γεωργούλη από τον επικεφαλής της ευρωομάδας, Δημήτρη Παπαδημούλη, για εξηγήσεις. Ο Παπαδημούλης έκανε λόγο για «αόριστες φήμες», παρότι αργότερα έγινε γνωστό ότι είχαν γίνει παράπονα από εργαζομένους για τη συμπεριφορά του. Τα οποία, σε αντίθεση με την ποινική καταγγελία της Χρονοπούλου, ήταν υπηρεσιακά κι άρα δεν τίθεται θέμα αυστηρής τήρησης μυστικότητας.

Εν τέλει η Πόπη Τσαπανίδου δήλωσε πως «φήμη για κακή συμπεριφορά του Αλέξη Γεωργούλη κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2022 και με εντολή Τσίπρα ερευνήθηκε η υπόθεση μέχρι τον Σεπτέμβριο» χωρίς ευρήματα. Το ποιες ήταν οι φήμες και τι είδους έρευνα έγινε δεν το έχουμε μάθει.

Το τρίτο σημείο αμηχανίας για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πήχης του «ηθικού πλεονεκτήματος» που τους οδήγησε να περάσουν από κομματικά φίλτρα υποθέσεις όπως π.χ. του Δημήτρη Λιγνάδη. Ταυτίζοντας τη ΝΔ με το πατριαρχικό πρότυπο που παράγει βίαιες συμπεριφορές αλλά και υπονοώντας πως λειτουργούσε σαν φατρία, που γνώριζε και συγκάλυπτε συνειδητά εγκλήματα και ανοίκειες πράξεις. Πράξεις που θα έπρεπε να γνωρίζει πως δεν έχουν κομματικό πρόσημο. Και που η ηθικολογία ανήκει ακριβώς σε εκείνα τα κακά παραδοσιακά πρότυπα που καταγγέλλει αφού είναι ο φερετζές που τις καλύπτει και τις διαιωνίζει.

Αυτό που συμβαίνει τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον απλό: το «ηθικό πλεονέκτημα» γύρισε κατά πάνω του σαν μπούμερανγκ. Κι οι επόμενες ημέρες θα δείξουν κατά πόσο το χτύπημα αυτό ήταν διδακτικό, αλλά και πώς θα το αντιπαρέλθουν.


«Εργα και ημέρες» του Αλέξη Γεωργούλη


ΤΗΣ ΤΖΙΝΑΣ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ

Στο μακρινό 2001, στη σατιρική ταινία του Νίκου Περάκη «Η φούσκα», πρωταγωνιστής είναι ο Μάκης, που δουλεύει «τσολιάς» στα Βλάχικα της Βάρης, κράχτης σε χασαποταβέρνα δηλαδή, ενώ προσπαθεί να πιάσει την καλή παίζοντας τις οικονομίες του στο Χρηματιστήριο. Κι ενώ του τυχαίνουν πολλά εξωφρενικά κι ευτράπελα, γνωρίζει τη Ρούλα, μοντέλο με μεγάλα όνειρα κι εστεμμένη Μις Μαζικός Τουρισμός, με την οποία ανοίγουν παραθαλάσσιο κλαμπ στην Κούβα με τις ευχές του Φιντέλ Κάστρο.

Στην πραγματική ζωή ο Μάκης λεγόταν Αλέξης Γεωργούλης. Η φούσκα που σκάει σήμερα όμως δεν είναι αυτή του φιλόδοξου έλληνα μικροεπενδυτή, αλλά ενός σελέμπριτι ηθοποιού που από πρότυπο λαϊκής ομορφιάς μεταπήδησε στην πολιτική χωρίς κανένα ιδιαίτερο υπόβαθρο και η εικόνα του γκρεμίστηκε μέσα σε ένα απόγευμα.

Από το 2001, χρονιά που απέκτησε μεγάλη δημοφιλία μέσω του σίριαλ «Είσαι το ταίρι μου», ο Γεωργούλης είχε μια συμπαθή καριέρα ως ηθοποιός. Δεν είχε μεγάλες ερμηνείες, αλλά δούλευε σταθερά. Το πότε του μπήκε στο μυαλό η συμμετοχή στα κοινά ουδείς το ξέρει, αλλά η εμπλοκή του ξεκινάει στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, οπότε και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στη Λάρισα με την παράταξη του πρώην δημάρχου Κωνσταντίνου Τζανακούλη.

Δύο χρόνια μετά, το 2016, άρχισαν τα προβλήματα. Η συμμετοχή του στα καθήκοντά του δεν ήταν ούτε καν πλημμελής κι ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου είχε ζητήσει να τεθεί σε αργία, για λόγους «εφαρμογής και σεβασμού των κανόνων». Οπως διαβάζουμε στα τότε δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου, στην επιστολή του έγραφε πως «δεν υπήρξε συμμετοχή του δημοτικού συμβούλου κ. Γεωργούλη σε επιτροπές, ούτε εκτελούσε προβλεπόμενα από τη νομοθεσία καθήκοντα, ούτε του είχε ανατεθεί νόμιμα κάποια εργασία από το Δημοτικό Συμβούλιο».

 Εκλήθη λοιπόν σε απολογία, αλλά πριν προλάβει να κινηθεί η σχετική διαδικασία ο Γεωργούλης αποφάσισε να παραιτηθεί από μόνος του, επικαλούμενος φόρτο εργασίας.

Στην Ευρωβουλή. Δύο χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 2019, γίνεται γνωστό ότι θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και κατάφερε να… ξεχωρίσει από νωρίς, όταν αποκάλυψε ότι το είχε συζητήσει και με τη ΝΔ για τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές, αλλά από την Πειραιώς δεν του έγινε, τελικά, επίσημη πρόταση. Αφού δεν προχώρησε λοιπόν η γαλάζια υποψηφιότητα, κανένα πρόβλημα, τα βρήκε με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στο ευρωψηφοδέλτιο βρέθηκε να συναγωνίζεται για τον σταυρό ανάμεσα σε έμπειρα στελέχη της Αριστεράς, πρόσωπα από τον χώρο των γραμμάτων και των επιστημών, όπως η Αννα Παπαδημητρίου - Τσάτσου, ο Δημήτρης Πλουμπίδης, ο Σωτήρης Βαλντέν και η Νατάσα Ρωμανού, υποψήφιους με ιστορία στα κινήματα όπως η Κωνσταντίνα Κούνεβα κι έναν ολυμπιονίκη, τον αείμνηστο Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Και τους κέρδισε όλους, πετυχαίνοντας να εκλεγεί πέμπτος από τους έξι ευρωβουλευτές που εξέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η συμμετοχή του στην Ευρωβουλή θύμιζε και λιγάκι την προηγούμενη καριέρα του. Γενικώς συνεπής, χωρίς καμιά ιδιαίτερη διάκριση και με μερικές άβολες στιγμές. Το 2020 αποφάσισε να επιστρέψει και στην τηλεόραση παρουσιάζοντας τηλεπαιχνίδι, γεγονός που συζητήθηκε όχι και πολύ κολακευτικά και «ανταμείφθηκε» με νούμερα που οδήγησαν στο πρόωρο κόψιμο της εκπομπής.

Η επόμενη μεγάλη εμφάνισή του, καταπώς φαίνεται, θα είναι δυστυχώς ενώπιον ενός ιδιαίτερα δύσκολου κοινού. Της βελγικής Δικαιοσύνης. Οπου, όπως όλα δείχνουν, θα κληθεί να καταθέσει μετά την αναμενόμενη άρση της ασυλίας του για τις καταγγελίες της Ελένης Χρονοπούλου περί βιασμού και πρόκλησης σωματικής βλάβης. Ο ίδιος δηλώνει ότι είναι αθώος και έτοιμος να το αντιμετωπίσει. Το τι ισχύει θα φανεί όταν η αυλαία πέσει.


Ελληνες ευρωβουλευτές στην πρώτη σελίδα

Η καταγγελία εις βάρος του Αλέξη Γεωργούλη ήταν το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε ένα σίριαλ με πολλούς πρωταγωνιστές


ΤΗΣ ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ

Στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου κάθονται 705 ευρωβουλευτές. Η ελληνική ομάδα αριθμεί 21 μέλη. Τέσσερα από αυτά - στελέχη τεσσάρων διαφορετικών ελληνικών κομμάτων αλλά και τεσσάρων διαφορετικών ευρωομάδων - έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα για λόγους που δεν σχετίζονται με την κοινοβουλευτική τους παρουσία σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο. Εχουν, για να το πούμε αφιλτράριστα, φέρει αρκετή κακή δημοσιότητα στον θεσμό τον οποίο ενσαρκώνουν.

Σύμφωνα δε με διαδρομιστές στην καρδιά της ευρωκρατίας, οι υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται μουντζουρώνουν και την εικόνα της χώρας τους - μια κι οι ψίθυροι για τη δυσανάλογη του μεγέθους της Ελλάδας παραγωγή αρνητικών ειδήσεων από τις συμπεριφορές των εκπροσώπων της στο βουλευτήριο της Ενωσης ολοένα και δυναμώνουν μετά την ανακοίνωση της Ρομπέρτα Μετσόλα πως έλαβε αίτημα για άρση της ασυλίας του Αλέξη Γεωργούλη.

Η καταγγελία εις βάρος του πρώην πια συριζαίου ευρωβουλευτή ήταν το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε ένα σίριαλ που το ελληνικό πολιτικό σύστημα ελπίζει ότι θα ρίξει τίτλους τέλους. Η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής μπορεί να στείλει το αίτημα των βελγικών Αρχών στην Ολομέλεια ακόμη και σε 2 με 3 μήνες από τώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ - μέσα σε 15 λεπτά, όπως λένε πηγές του - τον έθεσε εκτός κόμματος, ενώ ο ίδιος ο αρχηγός του διεμήνυσε ότι «για εμάς δεν υπάρχουν «ναι μεν αλλά» σε θέματα έμφυλης βίας, σε θέματα βίας κατά των γυναικών».

Παρ' όλ' αυτά, το θέμα κυριαρχεί ήδη στην εσωτερική πολιτική σκηνή, προκαλώντας έναν νέο γύρο τοξικής αντιπαράθεσης ενόψει της κάλπης. Οι πολιτικοί αντίπαλοι των αριστερών ζητούν επιτακτικά να μάθουν κατά πόσο η Κουμουνδούρου γνώριζε ή τούς μέμφονται ως «δήθεν δικαιωματιστές», αποδίδοντάς τους τη διαρροή του ονόματος της καταγγέλλουσας.

Η Εύα Καϊλή. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πάντως, το ελληνικό όνομα που σοκάρισε περισσότερο ήταν εκείνο της Εύας Καϊλή. Τον περασμένο Δεκέμβριο συνελήφθη από την ομοσπονδιακή αστυνομία του Βελγίου κατηγορούμενη για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και διαφθορά. Ο ευρωπαίος Γενικός Εισαγγελέας ζήτησε την άρση της βουλευτικής της ασυλίας, το Ευρωκοινοβούλιο την καθαίρεσε από αντιπρόεδρο, ΠΑΣΟΚ και Ευρωσοσιαλιστές τη διέγραψαν. Πριν από λίγες μέρες αποφυλακίστηκε και ο δικηγόρος της αναφέρει ότι δεν θα επιστρέψει εδώ αν δεν αποδείξει την αθωότητά της.

Η εμπλοκή της στο Qatargate άνοιξε μια συζήτηση για τον τρόπο που το Ευρωκοινοβούλιο αυτοπροστατεύεται από τα φαινόμενα διαφθοράς, ζημίωσε το brand της Ελλάδας - δίνοντας πατήματα σε Βορειοευρωπαίους που βλέπουν τους Νότιους σαν εθισμένους στις βαλίτσες με μετρητά - και θύμισε σε πολλούς τον παλιό κακό, τσοχατζοπουλικό, εαυτό του ΠΑΣΟΚ.

Η Μαρία Σπυράκη. Την ίδια περίπου περίοδο η OLAF έλαβε μια ερευνητική έκθεση σύμφωνα με την οποία υφίσταντο υποψίες για απάτη εις βάρος του προϋπολογισμού της ΕΕ. Τότε, λοιπόν, ο ευρωπαίος Γενικός Εισαγγελέας αιτήθηκε και την άρση της ασυλίας της γαλάζιας Μαρίας Σπυράκη. Η ίδια δήλωσε ότι αποδέχεται «ευχαρίστως» το αίτημα και πως το θέμα αφορούσε το επίδομα αλλοδαπής πρώην συνεργάτη της, «ο οποίος αντιμετώπισε σοβαρό προσωπικό πρόβλημα και είχε ορισμένες απουσίες από τον χώρο συνεδριάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε την αποπομπή της από τη ΝΔ. Το κυβερνών κόμμα, ωστόσο, έθεσε σε αναστολή την κομματική της ιδιότητα και αποφάσισε ότι δεν θα την εντάξει στα ψηφοδέλτιά του για την επικείμενη εθνική αναμέτρηση.

Ο Γιάννης Λαγός. Μόλις τον Μάρτιο η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ψήφισε για δεύτερη φορά υπέρ της άρσης της ασυλίας του εκλεγμένου με τη Χρυσή Αυγή, και καταδικασμένου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, Γιάννη Λαγού. H ευρωπαϊκή Αριστερά πανηγύρισε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ως ένα «δημοκρατικό καθήκον».

Στην κυβέρνηση ήδη υπάρχουν φωνές που εισηγούνται, με αφορμή την υπόθεση Γεωργούλη, την επαναφορά της λίστας για την εκλογή των ελλήνων ευρωβουλευτών, εφόσον η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές. Το κυνήγι του σταυρού σε ολόκληρη την επικράτεια είναι ένα σύστημα που πριμοδοτεί τους φωτογενείς, ή τα κάθε είδους σελέμπριτι, κι όχι εκείνους που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του αξιώματος, επιμένουν. Ο παραπάνω κατάλογος - αλλά και το κλίμα που επικρατεί στα πηγαδάκια των Βρυξελλών - μάλλον επιβεβαιώνει τη διαπίστωσή τους.

Μετά την καταγγελία άρχισε
ο αγώνας για το #MeToo

Πώς ο κατηγορούμενος για βιασμό και κακοποίηση ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έχτισε – μετά το 2020 – το προσωπείο του προοδευτικού που μάχεται για τα δικαιώματα των γυναικών




Ο Αλέξης Γεωργούλης παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό ως ο «ωραίος» Σωτήρης στο «Είσαι το ταίρι μου» το 2001. Εχτισε την καριέρα του με αντίστοιχους, πρωταγωνιστικούς και μη, ρόλους σε σειρές, ταινίες και θεατρικές παραστάσεις. Αυτοί αποτέλεσαν και το διαβατήριό του για την είσοδο στην πολιτική σκηνή. Η πρεμιέρα έγινε στις ευρωεκλογές του 2019, όπου συμμετείχε εκπροσωπώντας τον ΣΥΡΙΖΑ.

Την εικόνα του γόη που είχε καλλιεργήσει στη διάρκεια της καριέρας του, μάλιστα, φρόντισε να τη μεταφέρει και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κατά την τριετή παραμονή του στις Βρυξέλλες, ο ηθοποιός ασχολήθηκε ως επί το πλείστον με τον πολιτισμό, τα δικαιώματα των καλλιτεχνών, τη δυσλεξία και την πρόληψη του καρκίνου.

Παράλληλα, φρόντιζε να εμφανίζεται με το προσωπείο του ιππότη, του προοδευτικού άνδρα που μάχεται για τα δικαιώματα των γυναικών και υπερασπίζεται τα θύματα της σεξιστικής βίας. Μάλιστα, από τον Ιανουάριο του 2020, όταν έγινε η καταγγελία της Ελένης Χρονοπούλου για τα εγκλήματα του βιασμού και της πρόκλησης σωματικής βλάβης, ο Γεωργούλης έχει κάνει 19 αναρτήσεις σχετικές με τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων στο βασικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιεί, το Instagram. Πριν από το 2020, δεν υπάρχει παρόμοια ανάρτηση στο προφίλ του.




Αναρτήσεις. Τακτικές ήταν οι ετήσιες αναρτήσεις του για την Ημέρα της Γυναίκας από το 2020 και ύστερα. «Είμαι μαζί της», δήλωνε για τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βίας στις 8 Μαρτίου του 2020, ποζάροντας δίπλα στην (τότε ευρωβουλευτή, σήμερα υπουργό της γαλλικής κυβέρνησης) Χρυσούλα Ζαχαροπούλου. Σημειωτέων ότι η γαλλοελληνίδα πολιτικός έχει κατηγορηθεί από δύο γυναίκες για κακοποίηση, μέσω της τέλεσης γυναικολογικών εξετάσεων παρά τη θέλησή τους.

Το 2021, ο Γεωργούλης «τίμησε» τις γυναίκες με τη διοργάνωση εκδήλωσης για τον ρόλο τους στην περίοδο της πανδημίας, στη Λάρισα, καθώς και με ανάρτηση για τις εργαζόμενες στον τομέα της υγείας. Το 2022 έκανε ανάρτηση για την ισότητα των φύλων στον χώρο του πολιτισμού, ενώ στη φετινή του «τοποθέτηση» επικεντρώθηκε στα... βιντεοπαιχνίδια και τον ρόλο τους στην άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών στον χώρο της επιστήμης.

Επιπλέον, ο κατηγορούμενος για βιασμό και σωματικές βλάβες ευρωβουλευτής έχει κάνει αναρτήσεις κατά της κουλτούρας του βιασμού, της ενδοοικογενειακής βίας, του trafficking και των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων, ιδίως στον χώρο του πολιτισμού. «Μηδενική ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού και στις δικαιολογίες», έγραφε σε ανάρτησή του τον Μάιο του 2020.

Επιπλέον, ο ίδιος έχει αναλάβει πρωτοβουλία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη δημιουργία πλαισίου σχετικού με την κακοποίηση και την παρενόχληση στον... αγαπημένο του, όπως φαίνεται, χώρο των τεχνών και του πολιτισμού. «Είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο θέμα, που αν στον καλλιτεχνικό χώρο βρει πατήματα, σίγουρα θα βρει και στον χώρο του αθλητισμού και γενικότερα στο εργασιακό περιβάλλον. (...) Ενας ηθοποιός, όταν πάει να παίξει το σώμα του και την ψυχή του έχει εργαλεία, δεν έχει κάτι άλλο. Οταν μου εμπιστεύεσαι το σώμα σου για να το χρησιμοποιήσω και το καταστρέφω, για μια ζωή μετά θα κυκλοφορείς με αυτό», έλεγε στο podcast της Μαρίας Σολωμού τον Ιούλιο του 2022. Σε αντίστοιχο ύφος, σε συνέντευξή του στον Alpha Κύπρου στις αρχές Απριλίου, δήλωνε πως το συγκεκριμένο θέμα τον κάνει να θέλει να διεκδικήσει μια νέα θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Αλλωστε, ο κατηγορούμενος πρώην πρωταγωνιστής είχε αντιδράσει θετικά στο κίνημα #MeToo στην Ελλάδα. Σε συνέντευξή του στην εκπομπή του Mega «Πάμε Δανάη» τον Οκτώβριο του 2021, δήλωνε: «Εχω την αίσθηση ότι αυτά σαν γεγονότα υπήρχαν, απλώς τώρα βρήκαμε έναν τρόπο να βγούνε προς τα έξω ώστε να μπορέσει να αντιδράσει η κοινωνία» και εξέφρασε την ευχή «να μη σταματήσει όλο αυτό».

Θα έλεγε κανείς πως ο Αλέξης Γεωργούλης, ειδικά από το 2020 και μετά, ήθελε να πείσει, τόσο τον εαυτό του όσο και τους γύρω του, πως όχι μόνο μοιάζει, αλλά είναι ένας πραγματικός ιππότης. Ενας άνδρας με ποιότητα που δεν φοβάται την ισότητα, όπως αναγράφεται στο πλακάτ ενός ηλικιωμένου διαδηλωτή υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στο Πακιστάν, σε μια φωτογραφία που ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram τον Ιούλιο του 2020.





Πίσω από το προσωπείο.Ωστόσο, στο λίγο πιο μακρινό παρελθόν, έχει δείξει πτυχές που ξεφεύγουν από την εικόνα που επιμελώς καλλιεργούσε. Οταν τον Μάρτιο του 2019 ρωτήθηκε σε εκπομπή αν αντιλαμβάνεται πότε μια γυναίκα υποκρίνεται οργασμό κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, απάντησε με το εξής χοντροκομμένο «αστείο»: «Ξέρεις γιατί οι γυναίκες προσποιούνται τον οργασμό τους; Γιατί νομίζουν ότι μας ενδιαφέρει».

Δύο μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2019, ήταν καλεσμένος σε εκπομπή του Θέμη Γεωργαντά και είπε: «Με ξενερώνει στο κρεβάτι όταν (η παρτενέρ) έχει δεύτερες σκέψεις, δεν είναι παρούσα. Αλλο είναι να ξέρεις ότι κάποιος είναι εκεί και είναι μαζί σου και μαζί προχωράτε και κάνετε ό,τι θέλετε, και άλλο είναι το "έτσι το 'χω στο μυαλό μου, έτσι θα το φτιάξω, θα του πω αυτό, θα του κάνω αυτό, εκεί μη, ή θα του πω "όχι, όχι, όχι" μέχρι να με κάνει να πω "ναι"».

Τέλος, σε συνέντευξή του στον Πέτρο Κωστόπουλο και την Τζένη Μπαλατσινού το μακρινό 2013, είχε την ακόλουθη στιχομυθία σχετικά με τη φημολογούμενη τότε σχέση του με την ηθοποιό Τόνια Σωτηροπούλου:

Πέτρος Κωστόπουλος: Για φαΐ δεν πας καμία γυναίκα, φοβάσαι μην πληρώσεις;

Αλέξης Γεωργούλης: Το φαΐ δεν σου κάνει τίποτα, το ποτό είναι που τα βλέπεις μετά διαφορετικά...

ΠΚ: Μεθάει αυτή εύκολα;

ΑΓ: Νομίζω πάρα πολύ εύκολα.

Από τα παραπάνω προκύπτουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσο είναι ειλικρινές το όψιμο ενδιαφέρον του Αλέξη Γεωργούλη για τα δικαιώματα των γυναικών από το 2020 και μετά. Τον άλλαξε η ενασχόληση με την πολιτική; Ή μήπως η καταγγελία της Ελένης Χρονοπούλου;

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Τέσσερα χρόνια πριν ακριβώς, 25 Απριλίου 2019. Ο Αλέξης Γεωργούλης λέει σε συνέντευξή του στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ 1: «Εχουμε ευρωεκλογές αυτή την περίοδο και συζήτησα και με τις δύο παρατάξεις, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ». «Σου είχαν γίνει προτάσεις;». «Οχι, δεν υπήρξαν προτάσεις, απλά έγιναν επαφές και συζητήσεις, δεν υπήρχε επίσημη πρόταση». Ωσπου ο ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε να του κάνει και πρόταση: «Μέσα στις κουβέντες ήρθε και κούμπωσε.. λένε είναι ηθοποιός, είναι γνωστός, έχει σχέση με τον κόσμο και έτσι έρχονται και μου λένε θέλουμε να συνεργαστείς μαζί μας». «Υπήρχε και τρίτο κόμμα με το οποίο συζητούσες;». «Οχι, αλλά θα μπορούσα να σκεφτώ και τρίτο και τέταρτο» λέει γελώντας ο ηθοποιός.

Εχω την αίσθηση πως σε αυτή τη στιχομυθία αποτυπώνεται με τον εναργέστερο τρόπο ένα ζήτημα, προφανώς όχι ποινικό, ίσως όμως εξίσου σοβαρό με αυτό για το οποίο κατηγορείται ο ευρωβουλευτής. Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουν τα κόμματα τους υποψηφίους τους.

Ο κ. Γεωργούλης με αφοπλιστική ειλικρίνεια αποκάλυψε πως κατέβηκε υποψήφιος με την παράταξη που απλά πρόλαβε να του υποβάλει πρόταση. Πολιτική που αντιμετωπίζει με όρους marketing τους πολίτες και κόμματα που λειτουργούν ως διαφημιζόμενα προϊόντα του Instagram και αναζητούν τον αποτελεσματικότερο influencer που θα τα εκπροσωπήσει. Επιχειρηματική αντίληψη σουπερμάρκετ, που τοποθετεί στο ράφι τα πιο φανταχτερά προϊόντα ώστε να τα αγοράσει ο πελάτης - καταναλωτής. Μια στρατηγική χωρίς ίχνος πολιτικότητας ή ιδεολογικής διάστασης στο κριτήριο της επιλογής. Επικοινωνιακές αναλύσεις κομματικών επιτελείων πάνω σε «ειδικά κοινά» και κυρίως προσπάθειες προσέγγισης της πολύφερνης δεξαμενής των νέων.

Ας πούμε, η μητέρα μιας εκπληκτικής αθλήτριας και ολυμπιονίκου, της Κατερίνας Στεφανίδη, έχει την ιδιότητα που ταιριάζει γάντι με την επικοινωνιακή στόχευση. Ταιριάζει όμως και με την ιδεολογική τοποθέτηση του κόμματος που θα εκπροσωπήσει; Αυτό θα πρέπει να το απαντήσει το ίδιο. Μετά τη χυδαία ανάρτηση που έκανε η κυρία Βαρέλη-Στεφανίδη εναντίον της δικηγόρου που κατήγγειλε τον Αλέξη Γεωργούλη, αποκαλύφθηκε πως κατά το πρόσφατο παρελθόν είχε κάνει αναρτήσεις κατά των εμβολίων, αλλά και ακραία υβριστικές τοποθετήσεις εναντίον της Ουκρανίας: «Ουκρανία, μια πόλη πόρνη των Αμερικανών και από τις πιο φθηνά εξαγορασμένες». Την ίδια στιγμή το κόμμα που βγάζει πύρινες ανακοινώσεις κατά του σεξισμού και ξιφουλκεί κατά των έμφυλων στερεοτύπων κατεβάζει ως υποψήφιο τον γνωστό για τις σεξιστικές του αναρτήσεις μουσικό Μιθριδάτη, που μεταξύ άλλων έγραφε πως «θέλουμε καλό μου..ί, καλές πίπ..ς και κ..λο σε περίπτωση που δεν έχετε μυαλό».



Επιλογές «λαμπερών προσώπων» για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων σε μια λογική συναλλαγής και συμφωνίας επωφελούς και για τα δύο μέρη με αμφίπλευρο κέρδος, ψήφων και βουλευτικής αποζημίωσης αντίστοιχα - στην περίπτωση μάλιστα της Ευρωβουλής ιδιαιτέρως παχυλής. Σε κάθε περίπτωση, η αφοπλιστικής ειλικρίνειας περιγραφή που έκανε ο κ. Γεωργούλης το 2019 για το κριτήριο της επιλογής του («είναι ηθοποιός, είναι γνωστός, έχει σχέση με τον κόσμο») με την εξαργύρωση της τηλεοπτικής διασημότητάς του εκ των πραγμάτων περιορίζει τις απαιτήσεις όσων των επέλεξαν και κυρίως όσων των ψήφισαν. Γνώριζαν εξαρχής πως ψήφιζαν τον «Εραστή δυτικών προαστίων».