Το κύριο θέμα, από την "ΕΣΤΙΑ"
 |
| "ΕΣΤΙΑ", 31/10/16 |
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016
ΠΑΡ' ΟΤΙ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΤΡΑΠΑΤΣΟ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΑΠΠΑ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΟΝΤΑΙ!- ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΟΜΜΕΝΗ ΚΑΙ ΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΣΥΚΥΒΕΡΝΩΝΝΤΩΝ: ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΕΙ ΔΙΟΛΟΥ...- ΟΙ ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΠΝΙΓΟΥΝ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΓΓΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ, Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΤΡΟΪΚΑΝΟΙ, ΣΥΝΕΤΟΤΕΡΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΕΣΤΩ!
Τρία κύρια άρθρα, από Δευτεριάτικα φύλλα
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 31/10/16 |
 |
| "Εφ.Συν", 31/10/16 |
 |
| "ΕΣΤΙΑ", 31/10/16 |
"...Ο 28ος μεσημβρινός εξηγεί σε σημαντικό βαθμό και το γεγονός των συχνών αεροναυτικών ασκήσεων Ερευνας και Διάσωσης που πραγματοποιούν οι ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή. Πέρα από την παραδοσιακή αμιγώς ελληνοτουρκική διάσταση που έχει η διεκδίκηση ζωτικού θαλάσσιου χώρου από την Αγκυρα, στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές με πολυετή γνώση των ζητημάτων που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο, τονίζουν ότι η Τουρκία διεκδικεί πλέον να εδραιώσει την παρουσία της ως η κατεξοχήν ναυτική δύναμη της Λεκάνης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η στροφή που φαίνεται ότι έχει κάνει η Τουρκία στο βέτο το οποίο μέχρι πρότινος έθετε για συγχώνευση της επιχείρησης της Ε.Ε. «Sophia» στην Κεντρική Μεσόγειο με εκείνη του ΝΑΤΟ (η οποία έχει την κωδική ονομασία «Sea Guardian» και θα διαδεχθεί την υφιστάμενη «Active Endevor») λόγω της συμμετοχής σε αυτήν και της Κυπριακής Δημοκρατίας...."
Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", το διπλό θέμα του Βασίλη Νέδου
Οι στόλοι της Μεσογείου και ο 28ος μεσημβρινός
Το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου (22/10) το ερευνητικό σκάφος «Surveyor», μισθωμένο από το Πολυτεχνείο Κρήτης αναχώρησε από τη θαλάσσια περιοχή νότια της Ρόδου με πορεία δυτικά προς το Αιγαίο.
Για τρεις ημέρες είχε παραμείνει εκεί, συνοδευόμενο από δύο φρεγάτες, την ελληνική «Νικηφόρος Φωκάς» και την τουρκική «Gelibolu». Η τουρκική φρεγάτα συνόδευσε το «Surveyor» μέχρι περίπου το μέσον της Ρόδου και έπειτα έστριψε ανατολικά.
Το σημείο της στροφής του τουρκικού πλοίου δεν ήταν τυχαίο, ούτε και σηματοδοτούσε κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά. Συμπίπτει με τον 28ο μεσημβρινό, ο οποίος διατέμνει νοητά τη Ρόδο περίπου στη μέση του νησιού και είναι ένα όριο που οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις χρησιμοποιούν προκειμένου να προσδιορίσουν τον ισχυρισμό τους για θαλάσσια αρμοδιότητα σε εκείνο το κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου.
Προφανώς, σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή περιλαμβάνεται και όλη η επιφάνεια νότια του Καστελλόριζου. Η συγκεκριμένη τακτική δεν είναι άγνωστη ούτε στο Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) και στην Πολεμική Αεροπορία (Π.Α.) ούτε βεβαίως και στο ΓΕΕΘΑ, γι’ αυτό και τηρούνται πολύ χαμηλοί τόνοι.
Ο 28ος μεσημβρινός εξηγεί σε σημαντικό βαθμό και το γεγονός των συχνών αεροναυτικών ασκήσεων Ερευνας και Διάσωσης που πραγματοποιούν οι ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή. Πέρα από την παραδοσιακή αμιγώς ελληνοτουρκική διάσταση που έχει η διεκδίκηση ζωτικού θαλάσσιου χώρου από την Αγκυρα, στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές με πολυετή γνώση των ζητημάτων που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο, τονίζουν ότι η Τουρκία διεκδικεί πλέον να εδραιώσει την παρουσία της ως η κατεξοχήν ναυτική δύναμη της Λεκάνης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η στροφή που φαίνεται ότι έχει κάνει η Τουρκία στο βέτο το οποίο μέχρι πρότινος έθετε για συγχώνευση της επιχείρησης της Ε.Ε. «Sophia» στην Κεντρική Μεσόγειο με εκείνη του ΝΑΤΟ (η οποία έχει την κωδική ονομασία «Sea Guardian» και θα διαδεχθεί την υφιστάμενη «Active Endevor») λόγω της συμμετοχής σε αυτήν και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
H απόφαση
Η σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις 26 και 27 Οκτωβρίου έλυσε αυτή την εκκρεμότητα, γεγονός που σημαίνει ότι αναλόγως έχει και η Κύπρος υποχωρήσει από τη σχετική αντίδρασή της ως χώρα της Ε.Ε. για την τουρκική συμμετοχή στην κοινή επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι στο πλαίσιο του «Sea Guardian», πλοία της Τουρκίας θα μπορούν να επιχειρούν και στην Κεντρική Μεσόγειο. Μέσω της κοινής επιχείρησης ΝΑΤΟ - Ε.Ε., η Ελλάδα επίσης προσπαθεί να αυξήσει το ειδικό βάρος της στην περιοχή, προκειμένου να κατορθώσει να διατηρήσει τη ναυτική φήμη της (μέχρι πολύ πρόσφατα ο ελληνικός στόλος κατατασσόταν μεταξύ των ισχυροτέρων διεθνώς, με μαχητική αξία να αντιστοιχεί στο 80% του αμερικανικού ναυτικού).
Λόγω της πολυετούς οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα παρέχει ώς τώρα, στο πλαίσιο των επιχειρήσεων «Active Endevor» και «Sophia» δύο υποβρύχια τα οποία αθροιστικά παραμένουν για τρεις μήνες τον χρόνο, με ενδιάμεσα τρίμηνα διαλείμματα. Πρόκειται για επιχειρήσεις σημαντικού μεγέθους, στις οποίες άλλοτε η Ελλάδα έστελνε ως στοιχείο προβολής ισχύος μία φρεγάτα. Εμπειρα στρατιωτικά στελέχη αντιλαμβάνονται ότι στην ευρύτερη περιοχή, πέρα από την Τουρκία, ακόμη και χώρες με παραδοσιακό προσανατολισμό προς την ξηρά, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, ενισχύουν τον θαλάσσιο βραχίονά τους με πλοία και υποβρύχια μεγαλύτερου εκτοπίσματος και αυξημένων δυνατοτήτων.
Ενας πολύ σημαντικός λόγος που οι χώρες αυτές αναβαθμίζουν τους στόλους τους, είναι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και η σχεδόν δεδομένη εξέλιξη της μεταφοράς του κατά κύριο λόγο μέσω δεξαμενοπλοίων υγροποιημένου αερίου (LNG). Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι, αντιλαμβανόμενοι την προστιθέμενη αξία που αποκτά για κάθε χώρα η ναυτική ισχύς στη Μεσόγειο, οι Ιταλοί πιέζουν για περαιτέρω αναβάθμιση του νατοϊκού στρατηγείου στη Νάπολη.
Οι πρωτοβουλίες
Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι, παρά την κρίση, το απαιτητικό αυτό περιβάλλον πιέζει εκ των πραγμάτων για πρωτοβουλίες. Μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν έχει διατυπωθεί εθνική θαλάσσια πολιτική (πόσο μάλλον στρατηγική), ωστόσο τονίζεται ότι η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί το εύρος των αποστολών που αναλαμβάνει το ΝΑΤΟ τόσο στην ανοικτή (blue water) όσο και στην κλειστή θάλασσα (brown water). Επίσης, η μείωση του αμερικανικού στόλου από περίπου χίλια πλοία το 1990 σε περίπου τριακόσια σήμερα, εκ των πραγμάτων μεταφέρει την ευθύνη διατήρησης της παρέμβασης του ΝΑΤΟ στα χέρια και των υπολοίπων συμμάχων.
Γι’ αυτό και από το ΓΕΝ γίνονται διαρκείς κρούσεις για την ανάγκη συμμετοχής σε επιχειρήσεις με πλοίο το οποίο μπορεί να κάνει προβολή της ελληνικής ισχύος (show of force) και τη δυνατότητα αξιόπιστης και ουσιαστικής εξυπηρέτησης των συμμαχικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Στρατιωτικές πηγές υπενθύμιζαν ότι προ του 2010 το ελληνικό Π.Ν. ήταν από τις σημαντικότερες δεξαμενές ναυτικών δυνάμεων της Συμμαχίας, σε αναλογία πολύ υψηλότερη από άλλες μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες. Ως ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της αξιοπιστίας στο εσωτερικό των συμμαχικών δομών, περιγράφεται η πρώτη ναυτική επιχείρηση της Ε.Ε. στις ακτές της Σομαλίας, η οποία είχε ως πρώτο διοικητή της, αρχιπλοίαρχο του Π.Ν.
Προφανώς, προκειμένου να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός απαιτούνται κινήσεις που θα επιτρέψουν τη συντήρηση του υπάρχοντος στόλου και, ενδεχομένως, την επαύξησή του. Η δημοσιονομική συγκυρία δεν επιτρέπει την αγορά νέων πλοίων, ωστόσο η πιθανότητα ενίσχυσης με παλαιότερες μονάδες (π.χ. από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ), είναι αρκετά σοβαρή. Υπάρχουν και αρκετά προωθημένες σκέψεις για αξιοποίηση της ναυτικής εμπειρίας του Π.Ν., μέσω παροχής εκπαίδευσης ή ακόμη και μίσθωσης δυνάμεων σε άλλες χώρες για έργα θαλάσσιας ασφάλειας. Τέλος, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων επιχειρεί να αναδείξει και το συγκριτικό πλεονέκτημα της ναυτικής βάσης της Σούδας. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Ευάγγελος Αποστολάκης προωθεί τη δυναμική της Σούδας στην ανατολική Μεσόγειο και –παρά τις δυσκολίες– επιχειρεί να τη μετατρέψει σε υπόδειγμα στρατιωτικής ναυτικής βάσης.
Συγκέντρωση πολεμικών ΗΠΑ και Ρωσίας
Στο διήμερο μεταξύ 4ης και 5ης Νοεμβρίου, τα πλοία του ΝΑΤΟ τα οποία περιπολούν στην Κεντρική Μεσόγειο και συγκεκριμένα ανάμεσα στην Κρήτη και τη Λιβύη θα βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής για την τότε υπολογιζόμενη διέλευση ρωσικού στολίσκου προς τη Συρία. Οι συμμαχικές, αμερικανικές και μη, ναυτικές δυνάμεις στην περιοχή είναι αρκετές. Δεν είναι τυχαίο ότι στις αρχές της εβδομάδας σε ελληνικά λιμάνια ήταν ελλιμενισμένα τρία πολεμικά: Στον Πειραιά η ναυαρχίδα του 6ου στόλου «USS Mount Whitney» (όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή υποδοχής του νέου πρέσβη των ΗΠΑ κ. Τζέφρεϊ Πάιατ), στη Σούδα το ελικοπτεροφόρο «USS Wasp» με πλήρωμα 2.500 ατόμων και στο Ηράκλειο Κρήτης το ολλανδικό υποβρύχιο «HNLMS Walrus». Στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου επιχειρούν και άλλα εξίσου μεγάλα πολεμικά, όπως το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Charles De Gaulle» ή τα αμερικανικά αντιτορπιλικά «USS Ross» και «USS Carney». Στον Πειραιά θα βρεθεί την Τρίτη και ένα ρωσικό πλοίο, το οποίο, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με τις επιχειρήσεις στη Συρία. Ο ελλιμενισμός του και μια σειρά από εκδηλώσεις που θα γίνουν στον Πειραιά εντάσσονται στο 4ο Ελληνορωσικό Φόρουμ, στο πλαίσιο του οποίου, άλλωστε, επισκέπτεται την Αθήνα ο Ρώσος ΥΠΕΞ κ. Σεργκέι Λαβρόφ.
Ο ρωσικός στολίσκος, που κατευθύνεται στη Συρία, αποτελείται από το αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνετσόφ», τη ναυαρχίδα του Βόρειου Στόλου «Πιοτρ Βελίκι» (Μέγας Πέτρος) και τα αντιτορπιλικά «Κουλάκοβ» και «Σεβερομόρσκ», μαζί με τέσσερα μικρότερα, συνοδευτικά πλοία. Πηγές της «Κ» δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο ο ρωσικός στολίσκος να συνοδεύεται και από πυρηνοκίνητο υποβρύχιο. Τα οκτώ πλοία που θα φτάσουν στη Συρία θα προστεθούν σε μια ήδη αρκετά ισχυρή ρωσική ναυτική δύναμη τουλάχιστον 11 σκαφών, η οποία έχει φθάσει στην Ανατολική Μεσόγειο από άλλη οδό, μέσω Μαύρης Θάλασσας, Προποντίδας και Αιγαίου. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μία φρεγάτα, τρία αρματαγωγά, μία πυραυλάκατο (ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων), τρία βοηθητικά, δύο πλοία υποκλοπών και ένα ναρκαλιευτικό.
Ως προς την κίνηση του Βορείου Στόλου, ο συναγερμός στη βάση της Ναυτικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ στο Νόρθγουντ της Αγγλίας σήμανε ήδη από τις 15 Οκτωβρίου. Ο στολίσκος πέρασε τα διεθνή ύδατα στη Βόρεια Θάλασσα και στις 20 Οκτωβρίου έφθασε στη Μάγχη, όπου και προκάλεσε την άμεση αντίδραση του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, το οποίο ενεργοποίησε άμεσα τρία αντιτορπιλικά (κάποια από αυτά με τεχνολογία αιχμής) προκειμένου να συνοδεύσουν από απόσταση ασφαλείας τον στολίσκο του «Κουζνετσόφ». Αμέσως μετά την έξοδο του στολίσκου από τη Μάγχη και τη νότια πορεία του προς το Γιβραλτάρ, η Μαδρίτη άρχισε να δέχεται ισχυρότατες πιέσεις, ώστε να μην επιτρέψει τον ανεφοδιασμό του «Κουζνετσόφ» στον βορειοαφρικανικό ισπανικό θύλακα της Θεούτα. Πριν τα ρωσικά πλοία φθάσουν στο Γιβραλτάρ, την περασμένη Τετάρτη, η Ισπανία υποχώρησε στις πιέσεις από το ΝΑΤΟ (η Μαδρίτη αντιμετωπίζει κριτική για το γεγονός ότι στα προηγούμενα πέντε χρόνια επέτρεψε 57 φορές τη χρήση των ναυτικών εγκαταστάσεων στη Θεούτα από ρωσικά πολεμικά πλοία) και απαγόρευσε τον ανεφοδιασμό του «Κουζνετσόφ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού του ρωσικού στολίσκου την ευθύνη παρακολούθησης για λογαριασμό του ΝΑΤΟ είχε η υπό ισπανική διοίκηση ναυτική ομάδα SNMG 1. Πλέον, αυτή η ευθύνη έχει μεταφερθεί στην υπό γερμανική διοίκηση SNMG 2, ο βασικός κορμός της οποίας περιπολεί στο Αιγαίο για το προσφυγικό. Ηδη την Τετάρτη, η καναδική φρεγάτα «Σάρλοταουν» είχε φθάσει έως τα στενά του Γιβραλτάρ, προκειμένου να παραλάβει τη «σκυτάλη» της παρακολούθησης. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι όσο το «Κουζνετσόφ» προσεγγίζει την Κεντρική Μεσόγειο, τόσο πλοία που είναι ενταγμένα στην SNMG-2 αλλά και στις υπόλοιπες συμμαχικές δυνάμεις στην περιοχή θα επιφορτιστούν με το καθήκον παρακολούθησης του ρωσικού στολίσκου.
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16 |
Οι στόλοι της Μεσογείου και ο 28ος μεσημβρινός
Το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου (22/10) το ερευνητικό σκάφος «Surveyor», μισθωμένο από το Πολυτεχνείο Κρήτης αναχώρησε από τη θαλάσσια περιοχή νότια της Ρόδου με πορεία δυτικά προς το Αιγαίο.
Για τρεις ημέρες είχε παραμείνει εκεί, συνοδευόμενο από δύο φρεγάτες, την ελληνική «Νικηφόρος Φωκάς» και την τουρκική «Gelibolu». Η τουρκική φρεγάτα συνόδευσε το «Surveyor» μέχρι περίπου το μέσον της Ρόδου και έπειτα έστριψε ανατολικά.
Το σημείο της στροφής του τουρκικού πλοίου δεν ήταν τυχαίο, ούτε και σηματοδοτούσε κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά. Συμπίπτει με τον 28ο μεσημβρινό, ο οποίος διατέμνει νοητά τη Ρόδο περίπου στη μέση του νησιού και είναι ένα όριο που οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις χρησιμοποιούν προκειμένου να προσδιορίσουν τον ισχυρισμό τους για θαλάσσια αρμοδιότητα σε εκείνο το κομμάτι της Ανατολικής Μεσογείου.
Προφανώς, σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή περιλαμβάνεται και όλη η επιφάνεια νότια του Καστελλόριζου. Η συγκεκριμένη τακτική δεν είναι άγνωστη ούτε στο Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) και στην Πολεμική Αεροπορία (Π.Α.) ούτε βεβαίως και στο ΓΕΕΘΑ, γι’ αυτό και τηρούνται πολύ χαμηλοί τόνοι.
Ο 28ος μεσημβρινός εξηγεί σε σημαντικό βαθμό και το γεγονός των συχνών αεροναυτικών ασκήσεων Ερευνας και Διάσωσης που πραγματοποιούν οι ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή. Πέρα από την παραδοσιακή αμιγώς ελληνοτουρκική διάσταση που έχει η διεκδίκηση ζωτικού θαλάσσιου χώρου από την Αγκυρα, στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές με πολυετή γνώση των ζητημάτων που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο, τονίζουν ότι η Τουρκία διεκδικεί πλέον να εδραιώσει την παρουσία της ως η κατεξοχήν ναυτική δύναμη της Λεκάνης. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η στροφή που φαίνεται ότι έχει κάνει η Τουρκία στο βέτο το οποίο μέχρι πρότινος έθετε για συγχώνευση της επιχείρησης της Ε.Ε. «Sophia» στην Κεντρική Μεσόγειο με εκείνη του ΝΑΤΟ (η οποία έχει την κωδική ονομασία «Sea Guardian» και θα διαδεχθεί την υφιστάμενη «Active Endevor») λόγω της συμμετοχής σε αυτήν και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
H απόφαση
Η σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις 26 και 27 Οκτωβρίου έλυσε αυτή την εκκρεμότητα, γεγονός που σημαίνει ότι αναλόγως έχει και η Κύπρος υποχωρήσει από τη σχετική αντίδρασή της ως χώρα της Ε.Ε. για την τουρκική συμμετοχή στην κοινή επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι στο πλαίσιο του «Sea Guardian», πλοία της Τουρκίας θα μπορούν να επιχειρούν και στην Κεντρική Μεσόγειο. Μέσω της κοινής επιχείρησης ΝΑΤΟ - Ε.Ε., η Ελλάδα επίσης προσπαθεί να αυξήσει το ειδικό βάρος της στην περιοχή, προκειμένου να κατορθώσει να διατηρήσει τη ναυτική φήμη της (μέχρι πολύ πρόσφατα ο ελληνικός στόλος κατατασσόταν μεταξύ των ισχυροτέρων διεθνώς, με μαχητική αξία να αντιστοιχεί στο 80% του αμερικανικού ναυτικού).
Λόγω της πολυετούς οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα παρέχει ώς τώρα, στο πλαίσιο των επιχειρήσεων «Active Endevor» και «Sophia» δύο υποβρύχια τα οποία αθροιστικά παραμένουν για τρεις μήνες τον χρόνο, με ενδιάμεσα τρίμηνα διαλείμματα. Πρόκειται για επιχειρήσεις σημαντικού μεγέθους, στις οποίες άλλοτε η Ελλάδα έστελνε ως στοιχείο προβολής ισχύος μία φρεγάτα. Εμπειρα στρατιωτικά στελέχη αντιλαμβάνονται ότι στην ευρύτερη περιοχή, πέρα από την Τουρκία, ακόμη και χώρες με παραδοσιακό προσανατολισμό προς την ξηρά, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, ενισχύουν τον θαλάσσιο βραχίονά τους με πλοία και υποβρύχια μεγαλύτερου εκτοπίσματος και αυξημένων δυνατοτήτων.
Ενας πολύ σημαντικός λόγος που οι χώρες αυτές αναβαθμίζουν τους στόλους τους, είναι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και η σχεδόν δεδομένη εξέλιξη της μεταφοράς του κατά κύριο λόγο μέσω δεξαμενοπλοίων υγροποιημένου αερίου (LNG). Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι, αντιλαμβανόμενοι την προστιθέμενη αξία που αποκτά για κάθε χώρα η ναυτική ισχύς στη Μεσόγειο, οι Ιταλοί πιέζουν για περαιτέρω αναβάθμιση του νατοϊκού στρατηγείου στη Νάπολη.
Οι πρωτοβουλίες
Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι, παρά την κρίση, το απαιτητικό αυτό περιβάλλον πιέζει εκ των πραγμάτων για πρωτοβουλίες. Μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν έχει διατυπωθεί εθνική θαλάσσια πολιτική (πόσο μάλλον στρατηγική), ωστόσο τονίζεται ότι η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί το εύρος των αποστολών που αναλαμβάνει το ΝΑΤΟ τόσο στην ανοικτή (blue water) όσο και στην κλειστή θάλασσα (brown water). Επίσης, η μείωση του αμερικανικού στόλου από περίπου χίλια πλοία το 1990 σε περίπου τριακόσια σήμερα, εκ των πραγμάτων μεταφέρει την ευθύνη διατήρησης της παρέμβασης του ΝΑΤΟ στα χέρια και των υπολοίπων συμμάχων.
Γι’ αυτό και από το ΓΕΝ γίνονται διαρκείς κρούσεις για την ανάγκη συμμετοχής σε επιχειρήσεις με πλοίο το οποίο μπορεί να κάνει προβολή της ελληνικής ισχύος (show of force) και τη δυνατότητα αξιόπιστης και ουσιαστικής εξυπηρέτησης των συμμαχικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Στρατιωτικές πηγές υπενθύμιζαν ότι προ του 2010 το ελληνικό Π.Ν. ήταν από τις σημαντικότερες δεξαμενές ναυτικών δυνάμεων της Συμμαχίας, σε αναλογία πολύ υψηλότερη από άλλες μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες. Ως ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της αξιοπιστίας στο εσωτερικό των συμμαχικών δομών, περιγράφεται η πρώτη ναυτική επιχείρηση της Ε.Ε. στις ακτές της Σομαλίας, η οποία είχε ως πρώτο διοικητή της, αρχιπλοίαρχο του Π.Ν.
Προφανώς, προκειμένου να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός απαιτούνται κινήσεις που θα επιτρέψουν τη συντήρηση του υπάρχοντος στόλου και, ενδεχομένως, την επαύξησή του. Η δημοσιονομική συγκυρία δεν επιτρέπει την αγορά νέων πλοίων, ωστόσο η πιθανότητα ενίσχυσης με παλαιότερες μονάδες (π.χ. από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ), είναι αρκετά σοβαρή. Υπάρχουν και αρκετά προωθημένες σκέψεις για αξιοποίηση της ναυτικής εμπειρίας του Π.Ν., μέσω παροχής εκπαίδευσης ή ακόμη και μίσθωσης δυνάμεων σε άλλες χώρες για έργα θαλάσσιας ασφάλειας. Τέλος, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων επιχειρεί να αναδείξει και το συγκριτικό πλεονέκτημα της ναυτικής βάσης της Σούδας. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Ευάγγελος Αποστολάκης προωθεί τη δυναμική της Σούδας στην ανατολική Μεσόγειο και –παρά τις δυσκολίες– επιχειρεί να τη μετατρέψει σε υπόδειγμα στρατιωτικής ναυτικής βάσης.
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16 |
Συγκέντρωση πολεμικών ΗΠΑ και Ρωσίας
Στο διήμερο μεταξύ 4ης και 5ης Νοεμβρίου, τα πλοία του ΝΑΤΟ τα οποία περιπολούν στην Κεντρική Μεσόγειο και συγκεκριμένα ανάμεσα στην Κρήτη και τη Λιβύη θα βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής για την τότε υπολογιζόμενη διέλευση ρωσικού στολίσκου προς τη Συρία. Οι συμμαχικές, αμερικανικές και μη, ναυτικές δυνάμεις στην περιοχή είναι αρκετές. Δεν είναι τυχαίο ότι στις αρχές της εβδομάδας σε ελληνικά λιμάνια ήταν ελλιμενισμένα τρία πολεμικά: Στον Πειραιά η ναυαρχίδα του 6ου στόλου «USS Mount Whitney» (όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή υποδοχής του νέου πρέσβη των ΗΠΑ κ. Τζέφρεϊ Πάιατ), στη Σούδα το ελικοπτεροφόρο «USS Wasp» με πλήρωμα 2.500 ατόμων και στο Ηράκλειο Κρήτης το ολλανδικό υποβρύχιο «HNLMS Walrus». Στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου επιχειρούν και άλλα εξίσου μεγάλα πολεμικά, όπως το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Charles De Gaulle» ή τα αμερικανικά αντιτορπιλικά «USS Ross» και «USS Carney». Στον Πειραιά θα βρεθεί την Τρίτη και ένα ρωσικό πλοίο, το οποίο, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με τις επιχειρήσεις στη Συρία. Ο ελλιμενισμός του και μια σειρά από εκδηλώσεις που θα γίνουν στον Πειραιά εντάσσονται στο 4ο Ελληνορωσικό Φόρουμ, στο πλαίσιο του οποίου, άλλωστε, επισκέπτεται την Αθήνα ο Ρώσος ΥΠΕΞ κ. Σεργκέι Λαβρόφ.
Ο ρωσικός στολίσκος, που κατευθύνεται στη Συρία, αποτελείται από το αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνετσόφ», τη ναυαρχίδα του Βόρειου Στόλου «Πιοτρ Βελίκι» (Μέγας Πέτρος) και τα αντιτορπιλικά «Κουλάκοβ» και «Σεβερομόρσκ», μαζί με τέσσερα μικρότερα, συνοδευτικά πλοία. Πηγές της «Κ» δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο ο ρωσικός στολίσκος να συνοδεύεται και από πυρηνοκίνητο υποβρύχιο. Τα οκτώ πλοία που θα φτάσουν στη Συρία θα προστεθούν σε μια ήδη αρκετά ισχυρή ρωσική ναυτική δύναμη τουλάχιστον 11 σκαφών, η οποία έχει φθάσει στην Ανατολική Μεσόγειο από άλλη οδό, μέσω Μαύρης Θάλασσας, Προποντίδας και Αιγαίου. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μία φρεγάτα, τρία αρματαγωγά, μία πυραυλάκατο (ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων), τρία βοηθητικά, δύο πλοία υποκλοπών και ένα ναρκαλιευτικό.
Ως προς την κίνηση του Βορείου Στόλου, ο συναγερμός στη βάση της Ναυτικής Διοίκησης του ΝΑΤΟ στο Νόρθγουντ της Αγγλίας σήμανε ήδη από τις 15 Οκτωβρίου. Ο στολίσκος πέρασε τα διεθνή ύδατα στη Βόρεια Θάλασσα και στις 20 Οκτωβρίου έφθασε στη Μάγχη, όπου και προκάλεσε την άμεση αντίδραση του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, το οποίο ενεργοποίησε άμεσα τρία αντιτορπιλικά (κάποια από αυτά με τεχνολογία αιχμής) προκειμένου να συνοδεύσουν από απόσταση ασφαλείας τον στολίσκο του «Κουζνετσόφ». Αμέσως μετά την έξοδο του στολίσκου από τη Μάγχη και τη νότια πορεία του προς το Γιβραλτάρ, η Μαδρίτη άρχισε να δέχεται ισχυρότατες πιέσεις, ώστε να μην επιτρέψει τον ανεφοδιασμό του «Κουζνετσόφ» στον βορειοαφρικανικό ισπανικό θύλακα της Θεούτα. Πριν τα ρωσικά πλοία φθάσουν στο Γιβραλτάρ, την περασμένη Τετάρτη, η Ισπανία υποχώρησε στις πιέσεις από το ΝΑΤΟ (η Μαδρίτη αντιμετωπίζει κριτική για το γεγονός ότι στα προηγούμενα πέντε χρόνια επέτρεψε 57 φορές τη χρήση των ναυτικών εγκαταστάσεων στη Θεούτα από ρωσικά πολεμικά πλοία) και απαγόρευσε τον ανεφοδιασμό του «Κουζνετσόφ».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πρώτο σκέλος του ταξιδιού του ρωσικού στολίσκου την ευθύνη παρακολούθησης για λογαριασμό του ΝΑΤΟ είχε η υπό ισπανική διοίκηση ναυτική ομάδα SNMG 1. Πλέον, αυτή η ευθύνη έχει μεταφερθεί στην υπό γερμανική διοίκηση SNMG 2, ο βασικός κορμός της οποίας περιπολεί στο Αιγαίο για το προσφυγικό. Ηδη την Τετάρτη, η καναδική φρεγάτα «Σάρλοταουν» είχε φθάσει έως τα στενά του Γιβραλτάρ, προκειμένου να παραλάβει τη «σκυτάλη» της παρακολούθησης. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι όσο το «Κουζνετσόφ» προσεγγίζει την Κεντρική Μεσόγειο, τόσο πλοία που είναι ενταγμένα στην SNMG-2 αλλά και στις υπόλοιπες συμμαχικές δυνάμεις στην περιοχή θα επιφορτιστούν με το καθήκον παρακολούθησης του ρωσικού στολίσκου.
EAN OI AΠΟΔΙΔΟΜΕΝΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ-ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΠΕΝ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ (πράγμα λογικό εφ' όσον παρατίθενται εντός εισαγωγικών) ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ, ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΓΝΩΣΘΕΙ, ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΔΡΩΝ ΔΕΝ ΠΑΡΙΣΤΑΝΤΟ ΤΡΙΤΟΙ, ΤΟΤΕ...
To πρωτοσέλιδο χτύπημα από τη "Realnews"
και το εσωτερικό αποκλειστικό θέμα
 |
| "Realnews", 29/10/16 |
OI ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και τη "Realnews"
 |
| "H KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16 |
 |
| "Realnews", 29-30/10/16 |
 |
| "Realnews", 29-30/10/16 |
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ...
Το δισέλιδο, από το "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
 |
| "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16 |
 | |
|
H ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ...
- Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΡΚΑ, από το "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
- Το δισέλιδο της "ΠΡΑΒΝΤΑ" του Στάθη, από τη "Realnews"
 |
| "TA NEA"-Κώστας Μητρόπουλος |
 |
| ΚΥΡ |
 |
| "Εφ.Συν"-Πέτρος Ζερβός |
 |
| "ΕΘΝΟΣ"-Πάνος Μαραγκός |
 |
| "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ"-Γιάννης Δερμεντζόγλου |
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ"-Έφη Ξένου |
 |
| "Εφ.Συν"-Κώστας Γρηγοριάδης |
 |
| "Kontranews"-Πέτρος Τσιολάκης |
 |
| "Kontranews"-Πέτρος Τσιολάκης |
 |
| "ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΑΡΚΑ |
 |
| "Realnews", To δισέλιδο της "ΠΡΑΒΝΤΑ", του Στάθη/1 |
 |
| "Realnews", To δισέλιδο της "ΠΡΑΒΝΤΑ", του Στάθη/2 |
"...Χωρίς να παραγνωρίζει τη σημασία που έχει για τη Ρωσία η πρόσφατη εξομάλυνση των σχέσεών της με την Τουρκία, η ελληνική πλευρά αναμένεται να εκφράσει στον κ. Λαβρόφ τις ανησυχίες της για τις «αναθεωρητικές» δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν περί Λωζάννης, Αιγαίου και Θράκης. Από την πλευρά της, η Μόσχα παρακολουθεί με αυτονόητη προσοχή τις προτάσεις του Πάνου Καμμένου περί δημιουργίας νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο, στο ενδεχόμενο κατάργησης της βάσης του Ιντσιρλίκ, αν και δεν είναι βέβαιη κατά πόσον πρόκειται για επιλογή του κ. Τσίπρα. Αναφορικά με τις εκατέρωθεν κυρώσεις Ε.Ε. - Ρωσίας, που δρουν αρνητικά και στις διμερείς εμπορικές σχέσεις, ο κ. Λαβρόφ θα επαναλάβει ότι πρόκειται «για μια ράβδο με δύο άκρες» και ότι η Ρωσία δεν μπορεί να τις άρει για μία και μόνο χώρα. Η Ρωσία ευελπιστεί ότι η Ελλάδα θα συμβάλει, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, σε μια θετική επανεξέταση του προβλήματος από την Ε.Ε. τον Δεκέμβριο ή τουλάχιστον στη μη επιδείνωσή του με νέες κυρώσεις, κάτι που επιδιώκουν οι ΗΠΑ...."
Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Εντονο ρωσικό ενδιαφέρον για Ελλάδα και Κυπριακό
Του Πέτρου Παπακωσταντίνου
Η ελληνορωσική συνεργασία στα πεδία της ενέργειας και των μεταφορών, οι δραματικές εξελίξεις στη Συρία, το προσφυγικό πρόβλημα και οι εν εξελίξει συνομιλίες για το Κυπριακό θα βρεθούν στο κέντρο των διαβουλεύσεων που θα έχει με την ελληνική πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει την επίσκεψη Λαβρόφ, πέντε μήνες ύστερα από εκείνη του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και δύο εβδομάδες πριν από την άφιξη του Αμερικανού ομολόγου του Μπαράκ Ομπάμα, ως επιβεβαίωση του πολυδιάστατου χαρακτήρα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να παραγνωρίζει τις δυσκολίες που προκύπτουν από την επιδείνωση της ατμόσφαιρας στις σχέσεις Ρωσίας - Δύσης.
Ο κ. Λαβρόφ αναμένεται στην Αθήνα το βράδυ της Τρίτης 1 Νοεμβρίου, συνοδευόμενος από τον υπουργό Μεταφορών Μαξίμ Σοκόλοφ και τον αναπληρωτή υπουργό Ενέργειας Ανατόλι Γιανκόφσκι. Η επίσκεψή του εντάσσεται στο Αφιερωματικό Ετος Ελλάδας - Ρωσίας, στο πλαίσιο της οποίας ο κ. Λαβρόφ και ο Ελληνας ομόλογός του Νίκος Κοτζιάς θα παραστούν στο 4ο Ελληνορωσικό Κοινωνικό Φόρουμ, το οποίο θα διεξαχθεί το διήμερο 1 και 2 Νοεμβρίου στο Ζάππειο και στον Πειραιά. Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Στις 3 και 4 Νοεμβρίου θα συνεδριάσει η Μεικτή Διυπουργική Επιτροπή Ελλάδας - Ρωσίας υπό την προεδρία του υφυπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Μάρδα και του κ. Μ. Σοκόλοφ.
Από ρωσικής πλευράς αναμένεται να τεθεί και πάλι επί τάπητος η πρόταση για επέκταση του αγωγού Turkish Stream στην Ελλάδα, ώστε να μεταφέρεται ρωσικό φυσικό αέριο στην Κεντρική Ευρώπη. Σε συνέχεια της επίσκεψης του Ρώσου υπουργού Ενέργειας Αλεξάντερ Νόβακ στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Γιανκόφσκι θα έχει διαβουλεύσεις (ανασχηματισμού θέλοντος) με τον αρμόδιο υπουργό Πάνο Σκουρλέτη. Η ελληνική πλευρά φέρεται να προκρίνει την προώθηση του αγωγού μέσω ιδιωτικής κοινοπραξίας των εταιρειών Gazprom, Edison και ΔΕΠΑ –με την τελευταία να περιορίζεται στο 25% των μετοχών– ώστε να παρακαμφθούν οι γνωστές ενστάσεις της Κομισιόν. Πάντως, η Μόσχα δεν αναμένει θεαματικές εξελίξεις, γνωρίζοντας ότι, δύο εβδομάδες αργότερα, ο Μπαράκ Ομπάμα θα συνοδεύεται στην Αθήνα από τη βοηθό υπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ και τον αρμόδιο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για ενεργειακά θέματα Eϊμος Χοκστάιν, υπερασπιστές της σκληρής γραμμής έναντι της Ρωσίας.
Από την πλευρά του, ο κ. Σοκόλοφ αναμένεται να συζητήσει με τον Ελληνα ομόλογό του Χρήστο Σπίρτζη προτάσεις για ρωσική συμμετοχή στα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών, που ενδιαφέρουν τη χώρα μας. Εχοντας ήδη αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών δικτύων στη Σερβία, η Ρωσία ενδιαφέρεται να συμμετάσχει σε επενδύσεις για επιτάχυνση των μεταφορών εμπορευμάτων από την Ελλάδα προς την Κεντρική Ευρώπη, μέσω των αξόνων Πειραιάς - Βελιγράδι και Αλεξανδρούπολη - Μπουργκάς.
Υψηλή θέση στην ατζέντα των συζητήσεων του κ. Λαβρόφ με τον Ελληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά κατέχει το Κυπριακό. Λίγες ώρες προτού αναχωρήσει για την Αθήνα, ο Ρώσος αξιωματούχος θα έχει συνάντηση στη Μόσχα με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών Γιαννάκη Κασουλίδη. Το ρωσικό ενδιαφέρον για την Κύπρο θεωρείται δεδομένο και η Αθήνα ευελπιστεί ότι η Μόσχα θα στηρίξει τη θέση της για λύση του Κυπριακού με απομάκρυνση των στρατευμάτων κατοχής και του αναχρονιστικού θεσμού των εγγυήσεων.
Ερντογάν και κυρώσεις
Χωρίς να παραγνωρίζει τη σημασία που έχει για τη Ρωσία η πρόσφατη εξομάλυνση των σχέσεών της με την Τουρκία, η ελληνική πλευρά αναμένεται να εκφράσει στον κ. Λαβρόφ τις ανησυχίες της για τις «αναθεωρητικές» δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν περί Λωζάννης, Αιγαίου και Θράκης. Από την πλευρά της, η Μόσχα παρακολουθεί με αυτονόητη προσοχή τις προτάσεις του Πάνου Καμμένου περί δημιουργίας νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο, στο ενδεχόμενο κατάργησης της βάσης του Ιντσιρλίκ, αν και δεν είναι βέβαιη κατά πόσον πρόκειται για επιλογή του κ. Τσίπρα.
Αναφορικά με τις εκατέρωθεν κυρώσεις Ε.Ε. - Ρωσίας, που δρουν αρνητικά και στις διμερείς εμπορικές σχέσεις, ο κ. Λαβρόφ θα επαναλάβει ότι πρόκειται «για μια ράβδο με δύο άκρες» και ότι η Ρωσία δεν μπορεί να τις άρει για μία και μόνο χώρα. Η Ρωσία ευελπιστεί ότι η Ελλάδα θα συμβάλει, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, σε μια θετική επανεξέταση του προβλήματος από την Ε.Ε. τον Δεκέμβριο ή τουλάχιστον στη μη επιδείνωσή του με νέες κυρώσεις, κάτι που επιδιώκουν οι ΗΠΑ. Τέλος, ο κ. Λαβρόφ αναμένεται να εκφράσει την έντονη ανησυχία της Ρωσίας για την προγραμματισμένη ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στα σύνορά της (Πολωνία, βαλτικές χώρες, Ρουμανία, Γεωργία).
 |
| Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16 |
Του Πέτρου Παπακωσταντίνου
Η ελληνορωσική συνεργασία στα πεδία της ενέργειας και των μεταφορών, οι δραματικές εξελίξεις στη Συρία, το προσφυγικό πρόβλημα και οι εν εξελίξει συνομιλίες για το Κυπριακό θα βρεθούν στο κέντρο των διαβουλεύσεων που θα έχει με την ελληνική πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει την επίσκεψη Λαβρόφ, πέντε μήνες ύστερα από εκείνη του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και δύο εβδομάδες πριν από την άφιξη του Αμερικανού ομολόγου του Μπαράκ Ομπάμα, ως επιβεβαίωση του πολυδιάστατου χαρακτήρα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να παραγνωρίζει τις δυσκολίες που προκύπτουν από την επιδείνωση της ατμόσφαιρας στις σχέσεις Ρωσίας - Δύσης.
Ο κ. Λαβρόφ αναμένεται στην Αθήνα το βράδυ της Τρίτης 1 Νοεμβρίου, συνοδευόμενος από τον υπουργό Μεταφορών Μαξίμ Σοκόλοφ και τον αναπληρωτή υπουργό Ενέργειας Ανατόλι Γιανκόφσκι. Η επίσκεψή του εντάσσεται στο Αφιερωματικό Ετος Ελλάδας - Ρωσίας, στο πλαίσιο της οποίας ο κ. Λαβρόφ και ο Ελληνας ομόλογός του Νίκος Κοτζιάς θα παραστούν στο 4ο Ελληνορωσικό Κοινωνικό Φόρουμ, το οποίο θα διεξαχθεί το διήμερο 1 και 2 Νοεμβρίου στο Ζάππειο και στον Πειραιά. Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Στις 3 και 4 Νοεμβρίου θα συνεδριάσει η Μεικτή Διυπουργική Επιτροπή Ελλάδας - Ρωσίας υπό την προεδρία του υφυπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Μάρδα και του κ. Μ. Σοκόλοφ.
Από ρωσικής πλευράς αναμένεται να τεθεί και πάλι επί τάπητος η πρόταση για επέκταση του αγωγού Turkish Stream στην Ελλάδα, ώστε να μεταφέρεται ρωσικό φυσικό αέριο στην Κεντρική Ευρώπη. Σε συνέχεια της επίσκεψης του Ρώσου υπουργού Ενέργειας Αλεξάντερ Νόβακ στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Γιανκόφσκι θα έχει διαβουλεύσεις (ανασχηματισμού θέλοντος) με τον αρμόδιο υπουργό Πάνο Σκουρλέτη. Η ελληνική πλευρά φέρεται να προκρίνει την προώθηση του αγωγού μέσω ιδιωτικής κοινοπραξίας των εταιρειών Gazprom, Edison και ΔΕΠΑ –με την τελευταία να περιορίζεται στο 25% των μετοχών– ώστε να παρακαμφθούν οι γνωστές ενστάσεις της Κομισιόν. Πάντως, η Μόσχα δεν αναμένει θεαματικές εξελίξεις, γνωρίζοντας ότι, δύο εβδομάδες αργότερα, ο Μπαράκ Ομπάμα θα συνοδεύεται στην Αθήνα από τη βοηθό υπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ και τον αρμόδιο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για ενεργειακά θέματα Eϊμος Χοκστάιν, υπερασπιστές της σκληρής γραμμής έναντι της Ρωσίας.
Από την πλευρά του, ο κ. Σοκόλοφ αναμένεται να συζητήσει με τον Ελληνα ομόλογό του Χρήστο Σπίρτζη προτάσεις για ρωσική συμμετοχή στα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών, που ενδιαφέρουν τη χώρα μας. Εχοντας ήδη αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών δικτύων στη Σερβία, η Ρωσία ενδιαφέρεται να συμμετάσχει σε επενδύσεις για επιτάχυνση των μεταφορών εμπορευμάτων από την Ελλάδα προς την Κεντρική Ευρώπη, μέσω των αξόνων Πειραιάς - Βελιγράδι και Αλεξανδρούπολη - Μπουργκάς.
Υψηλή θέση στην ατζέντα των συζητήσεων του κ. Λαβρόφ με τον Ελληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά κατέχει το Κυπριακό. Λίγες ώρες προτού αναχωρήσει για την Αθήνα, ο Ρώσος αξιωματούχος θα έχει συνάντηση στη Μόσχα με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών Γιαννάκη Κασουλίδη. Το ρωσικό ενδιαφέρον για την Κύπρο θεωρείται δεδομένο και η Αθήνα ευελπιστεί ότι η Μόσχα θα στηρίξει τη θέση της για λύση του Κυπριακού με απομάκρυνση των στρατευμάτων κατοχής και του αναχρονιστικού θεσμού των εγγυήσεων.
Ερντογάν και κυρώσεις
Χωρίς να παραγνωρίζει τη σημασία που έχει για τη Ρωσία η πρόσφατη εξομάλυνση των σχέσεών της με την Τουρκία, η ελληνική πλευρά αναμένεται να εκφράσει στον κ. Λαβρόφ τις ανησυχίες της για τις «αναθεωρητικές» δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν περί Λωζάννης, Αιγαίου και Θράκης. Από την πλευρά της, η Μόσχα παρακολουθεί με αυτονόητη προσοχή τις προτάσεις του Πάνου Καμμένου περί δημιουργίας νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο, στο ενδεχόμενο κατάργησης της βάσης του Ιντσιρλίκ, αν και δεν είναι βέβαιη κατά πόσον πρόκειται για επιλογή του κ. Τσίπρα.
Αναφορικά με τις εκατέρωθεν κυρώσεις Ε.Ε. - Ρωσίας, που δρουν αρνητικά και στις διμερείς εμπορικές σχέσεις, ο κ. Λαβρόφ θα επαναλάβει ότι πρόκειται «για μια ράβδο με δύο άκρες» και ότι η Ρωσία δεν μπορεί να τις άρει για μία και μόνο χώρα. Η Ρωσία ευελπιστεί ότι η Ελλάδα θα συμβάλει, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, σε μια θετική επανεξέταση του προβλήματος από την Ε.Ε. τον Δεκέμβριο ή τουλάχιστον στη μη επιδείνωσή του με νέες κυρώσεις, κάτι που επιδιώκουν οι ΗΠΑ. Τέλος, ο κ. Λαβρόφ αναμένεται να εκφράσει την έντονη ανησυχία της Ρωσίας για την προγραμματισμένη ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στα σύνορά της (Πολωνία, βαλτικές χώρες, Ρουμανία, Γεωργία).
Κατά την επίσκεψη Κλίντον το 1999 είχαν απαγορευθεί οι διαδηλώσεις, τώρα με την επίσκεψη Ομπάμα ελλείψει σχεδόν "εντονου αντιαμερικανισμού" η ζωή στην Αθήνα θα είναι οπως μία οποιαδήποτε ημέρα; Μήπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ κινηθεί και πεζή γιά να σφίξει τα χέρια των Αθηναίων, που θα σπεύσουν να τον υποδεχθούν εκ του σύνεγγυς;
ΟΙ ΚΗΠΟΥΡΟΙ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ¨"-1423(72)
 |
| "Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16 |
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΡΟΥΖΒΕΛΤ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΗΠΑ ΤΟ 1936 ΔΕΝ ΕΦΘΑΣΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ...
Το κύριο θέμα, από την "ΕΣΤΙΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"
 |
| "ΕΣΤΙΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 29-30/10/16 |
"...Ο Νίκος Παππάς πήρε πάνω του όλο το βάρος του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες αλλά δεν ήταν μόνος του στο Μέγαρο Μαξίμου. Είχε δίπλα του δύο νέους νομικούς, τον διευθυντή του γραφείου Πρωθυπουργού Δημήτρη Τζανακόπουλο και τον γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου Μιχάλη Καλογήρου, με τους οποίους μοιραζόταν τις ανησυχίες για την αεροπειρατεία του τηλεοπτικού τοπίου και τον κυνισμό του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Οι δύο πραιτωριανοί με τις περίεργες αντιλήψεις για τη Δικαιοσύνη και το κράτος στήριξαν σε κρίσιμες στιγμές τον κ. Παππά και τον νόμο του. Ο κ. Καλογήρου τον Αύγουστο του 2015, απέναντι στην Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, και αμείφθηκε με τη σημερινή του θέση. Ο κ. Τζανακόπουλος πριν από περίπου δέκα ημέρες, όταν το ΣτΕ άνοιξε τον δρόμο για να εξεταστεί επί της ουσίας η συνταγματικότητα ή μη του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, και τώρα το όνομά του παίζει δυνατά για υπουργοποίηση στα σενάρια του ανασχηματισμού. Τι αξία μπορεί να έχει το «αστικό Σύνταγμα» μπροστά στις φιλοδοξίες των αριστερών αμφισβητιών που άλλαξαν με εκπληκτική ευκολία τα φθαρμένα μπλουτζίν της επανάστασης για τα καλοραμμένα κοστούμια της εξουσίας;..."
Από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16
Οι «πραιτωριανοί» του Μεγάρου Μαξίμου
Ποιοι είναι οι δύο στενοί συνεργάτες των κ.κ. Τσίπρα και Παππά με κομβικό ρόλο τόσο στην ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες όσο και στη συνολική κυβερνητική στρατηγική
Της Δήμητρας Κρουστάλλη
Ο Νίκος Παππάς πήρε πάνω του όλο το βάρος του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες αλλά δεν ήταν μόνος του στο Μέγαρο Μαξίμου. Είχε δίπλα του δύο νέους νομικούς, τον διευθυντή του γραφείου Πρωθυπουργού Δημήτρη Τζανακόπουλο και τον γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου Μιχάλη Καλογήρου, με τους οποίους μοιραζόταν τις ανησυχίες για την αεροπειρατεία του τηλεοπτικού τοπίου και τον κυνισμό του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Οι δύο πραιτωριανοί με τις περίεργες αντιλήψεις για τη Δικαιοσύνη και το κράτος στήριξαν σε κρίσιμες στιγμές τον κ. Παππά και τον νόμο του. Ο κ. Καλογήρου τον Αύγουστο του 2015, απέναντι στην Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, και αμείφθηκε με τη σημερινή του θέση. Ο κ. Τζανακόπουλος πριν από περίπου δέκα ημέρες, όταν το ΣτΕ άνοιξε τον δρόμο για να εξεταστεί επί της ουσίας η συνταγματικότητα ή μη του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, και τώρα το όνομά του παίζει δυνατά για υπουργοποίηση στα σενάρια του ανασχηματισμού. Τι αξία μπορεί να έχει το «αστικό Σύνταγμα» μπροστά στις φιλοδοξίες των αριστερών αμφισβητιών που άλλαξαν με εκπληκτική ευκολία τα φθαρμένα μπλουτζίν της επανάστασης για τα καλοραμμένα κοστούμια της εξουσίας;
Ο αψίκορος διευθυντής
Ο 34χρονος Τζανακόπουλος είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού από το Λονδίνο και υποψήφιος διδάκτορας στη Φιλοσοφία του Δικαίου. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας και η μητέρα του, η οποία πέθανε νωρίς, ήταν δικαστής στα διοικητικά δικαστήρια. Οσοι τον γνωρίζουν από τα νεανικά του χρόνια περιγράφουν έναν χαρακτήρα αψίκορο, αμετακίνητο στις απόψεις του, από τους σκληρούς της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, της οποίας υπήρξε γραμματέας διαδεχόμενος τον Αλέξη Τσίπρα μετά από δική του υπόδειξη. Αργότερα έγινε νομικός σύμβουλός του όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Συνδεδεμένος με τα κινήματα, από το 2000 μέχρι το 2004 ήταν μέλος του Δικτύου Αυτόνομων Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων, συμμετείχε στις διαδικασίες ίδρυσης του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ το 2002 στη Φλωρεντία, καθώς και στη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Αθήνα το 2006.
Στα «Δεκεμβριανά» του 2008 υποστήριξε τη σκληρή γραμμή των γενικευμένων συγκρούσεων και ήρθε σε αντιπαράθεση με συντρόφους του. Στη μνήμη πολλών έχει μείνει το θερμό επεισόδιο που σημειώθηκε με τον Θόδωρο Μαργαρίτη, ο οποίος σε κομματική συνεδρίαση του άσκησε κριτική στη στάση που κράτησε το κόμμα στις ταραχές. Τα πράγματα θα είχαν εκτροχιαστεί αν δεν έμπαινε στη μέση ο Νίκος Παππάς για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Λέγεται ότι είχε επαφή με πυρήνες των Εξαρχείων και ότι ήταν εκείνος που συντόνιζε τις εκδηλώσεις στήριξης από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και αλληλέγγυους, στους συλληφθέντες, έξω από αστυνομικά τμήματα.
Είναι έξυπνος, διαβασμένος, γνωρίζει σε βάθος τον μαρξισμό, και διατηρώντας την κινηματική κουλτούρα - παρότι την έχει επενδύσει με ακριβά κοστούμια και ασορτί γραβάτες - είναι από τα λίγα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου που έχει ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τους «53» και τις πιο αριστερές ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στροφή στον ρεαλισμό
Η αρθρογραφία του ήταν εξίσου σκληρή με τη στάση του στις διαδηλώσεις. Ανησυχούσε ότι αυτό που θα παραλάβει η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι «το αστικό κράτος» και σημείωνε ότι «το στοίχημα για την Αριστερά είναι να καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα σε αυτόν τον τύπο κράτους, στις ίδιες τις καθημερινές πρακτικές του, πολιτικές και διοικητικές, και στους διαχωρισμούς που τις συντηρούν». Χαρακτήριζε τις μνημονιακές πολιτικές «απόλυτη θεσμική παρακμή» και «απαξίωση ακόμα και αυτού του αστικού Συντάγματος, που, εν πάση περιπτώσει, ορίζει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλει να διεξάγεται η πολιτική σύγκρουση στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες».
Με αφορμή την υπόθεση Μπαλτάκου - ΧΑ έγραφε ότι «αυτό που προκύπτει, και όχι μόνο από τα συμφραζόμενα, είναι ότι αν τεθεί ζήτημα Δημοκρατίας και αμφισβήτησης του πρωθυπουργού, θα κινδυνέψει όχι ο ίδιος, αλλά η χώρα στο σύνολό της. Εχουμε εδώ μια ταύτιση του προσώπου του πρωθυπουργού με τη χώρα και τα συμφέροντά της». Οταν πριν από λίγες ημέρες ο κ. Παππάς δήλωσε ότι αν ακυρωθεί από το ΣτΕ ο νόμος του για τις τηλεοπτικές άδειες θα κινδυνεύσει η Δημοκρατία, ο κ. Τζανακόπουλος έχασε τη μιλιά του. Επειτα από τη «σκληρή διαπραγμάτευση» της 12ης Ιουλίου 2015, στην οποία συμμετείχε, έκανε πρόθυμα τη στροφή στον ρεαλισμό και αποδέχθηκε ακόμη και τις κλούβες των «δυνάμεων καταστολής», που τόσο μισούσε στα φοιτητικά του χρόνια, να κλείνουν την Ηρώδου Αττικού.
Απορίες προκάλεσε η στήριξη που του πρόσφερε ο Πρωθυπουργός προκειμένου να ενταχθεί στο Πολιτικό Συμβούλιο. Η αναβάθμιση αυτή συνδέθηκε με πλήθος σεναρίων για το μέλλον του κ. Τζανακόπουλου εν όψει ανασχηματισμού. Ιδίως επειδή επέλεξε να δώσει την πρώτη τηλεοπτική του συνέντευξη - στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες - για να στηρίξει τον κ. Παππά όταν φάνηκε ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης θα κατέπιπτε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Είναι απαραίτητο βήμα η τροπολογία για να συνεχιστεί η προσπάθεια ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου» δήλωσε στον ΑΝΤ1, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η βούληση της κυβέρνησης ήταν η άμεση επαναφορά της τροπολογίας Παππά.
Γραμματέας με βιογραφικό
Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο κ. Τσίπρας σε συννενόηση με τον κ. Παππά, αναβάθμισε τον Μιχάλη Καλογήρου από νομικό σύμβουλο του υπουργού Επικρατείας, με σύντομη θητεία στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου, σε γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου. Ο προκάτοχός του Σπύρος Σαγιάς παραιτήθηκε επισημαίνοντας την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου Παππά. Ο νέος γ.γ., ένας 41χρονος δικηγόρος ποινικών υποθέσεων με σπουδές στην Ιταλία, γνωστός στον αντεξουσιαστικό χώρο καθώς ανέλαβε την υπεράσπιση του Αγγελέτου Κανά και του Κώστα Σακκά, τη μακρά προφυλάκιση του οποίου συνέδεσε με πιθανές ιδεολογικού χαρακτήρα τάσεις στη Δικαιοσύνη, λέγοντας σε συνέντευξη Τύπου ότι «η Δικαιοσύνη επιτρέπει στον εαυτό της να προβαίνει σε τέτοιου είδους [παράνομες] πράξεις, ίσως γιατί η εικαζόμενη βούληση της εκτελεστικής εξουσίας της το επιβάλλει». Η άποψη αυτή αποκαλύπτει περισσότερα για τον κ. Καλογήρου παρά για τη Δικαιοσύνη. Λέγεται ότι αυτός που τον έφερε στο Μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν ο υπουργός Επικρατείας αλλά ο κ. Τζανακόπουλος.
Στο βιογραφικό του περιλαμβάνονται συνεργασίες με δικηγορικά γραφεία, όπως του Φώτη Κουβέλη και του εκλιπόντος Γιάννη Σταμούλη και του Σωτήρη Φέλιου.
Ο κ. Καλογήρου κρίθηκε ικανός για να σηκώσει το βάρος της νομικής τεκμηρίωσης του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, καθώς νωρίτερα του είχαν ανατεθεί η εκπόνηση του νομοσχεδίου για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και οι διαπραγματεύσεις με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Ο ίδιος φρόντισε να ισχυροποιήσει την υποψηφιότητά του μέσω ενός άρθρου που δημοσίευσε πέρυσι τον Αύγουστο με τίτλο «Ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες κι άλλες ιστορίες…», για να υπερασπιστεί τον νόμο Παππά. «Αφού πέρασαν 25 χρόνια που οι τηλεοπτικοί σταθμοί απολάμβαναν τη γνωστή ασυλία, λειτουργώντας με το πρωτότυπο καθεστώς των προσωρινών αδειών, και αφού έρχεται ένα νομοσχέδιο, νομικά θωρακισμένο και ουσιαστικά πλήρες, το μόνο που φαίνεται να απασχολεί ορισμένους συντρόφους και μη, είναι το πώς θα αμφισβητήσουν ή ακόμη και πώς θα διαστρεβλώσουν (και) την πρωτοβουλία αυτή. Δυστυχώς, ακούσια έστω, η επιχειρηματολογία αυτή έρχεται να συμπαραταχθεί με τη στάση της ΕΙΤΗΣΕΕ. Για να μην παρεξηγηθούμε. Ο νόμος αυτός λύνει αυτά που σύμφωνα με το δίκαιο, ευρωπαϊκό και ελληνικό, επιτρέπεται να λύσει. Αν κάποιοι περιμένουν να δουν να αυτοπυρπολούνται οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών στο Σύνταγμα ή οι παρουσιαστές των βραδινών δελτίων ειδήσεων να μας εκλιπαρούν για άφεση, σίγουρα θα απογοητευτούν» επισημαίνει.
Σύγκρουση και με τη Ζωή
Στρεφόταν κατά της τότε Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία έλεγε ότι θα πρέπει να αποφανθεί το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για την παράταση της θητείας των μελών του ΕΣΡ και του ενδεχομένου «να εφαρμοστεί ο νέος νόμος με ο ΕΣΡ ως έχει». Οι εκλογές είχαν ήδη προκηρυχθεί και ο κ. Καλογήρου επιχειρηματολογούσε απέναντι στην ομάδα Λαφαζάνη και σε όποιον άλλον αντιμαχόταν το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες: «Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο είναι εκεί, έτοιμο, το αναμένει η ελληνική κοινωνία και μπορεί να είναι το πρώτο νομοσχέδιο της επόμενης Βουλής. Αλλος ένας λόγος για να στηρίξει η κοινωνία τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλη μια απόδειξη ότι παρά την επαχθή συμφωνία έχουμε λόγο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Ο αριστερός οφείλει να είναι ανιδιοτελής και να φαντάζεται το παρακάτω».
Πώς είναι δυνατόν να είναι κάποιος ανιδιοτελής εφαρμόζοντας μέτρα κοινωνικής μεροληψίας και τι σημαίνει «οι παρεμβάσεις επιβάλλονται» μόνο ο κ. Καλογήρου ξέρει. Ισως να είναι ακόμη μία πτυχή της αντιφατικότητας που περιβάλλει το νομοθέτημα για τα κανάλια, όταν κυβερνητικοί παράγοντες δήλωναν ότι ο νόμος Παππά προστάτευε τις θέσεις εργασίας στους τηλεοπτικούς σταθμούς την ώρα που άφηνε ανέργους περίπου 2.000 εργαζομένους. Ή ότι εξυπηρετούσε την πολυφωνία ο τεχνητός περιορισμός των αδειών σε τέσσερις.
Βασιλικότερος του βασιλέως
Ο καθηγητής και η «προβοκάτσια»
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να επικαλεστούν ιδεολογική τυφλότητα, αν η καθεστωτική αντίληψή τους για τον έλεγχο της ενημέρωσης δεν εφαρμοζόταν ήδη στην ΕΡΤ και στο ΑΠΕ. Ο καθηγητής Δρόσος όμως για ποιον λόγο υποστήριζε πιο επίμονα και από τον κ. Παππά τη συνταγματικότητα ενός νόμου με προφανή προβλήματα; Στις αρχές Οκτωβρίου, χτυπώντας με πείσμα το χέρι του στο έδρανο που φιλοξενούσε τους ομιλητές εκδήλωσης της Ενωσης Ελλήνων Δημοσιολόγων, είπε ότι έχει «246 εκατομμύρια λόγους» να αισθάνεται υπερήφανος για τον διαγωνισμό, εν μέσω αποδοκιμασιών από το ακροατήριο.
Την περασμένη Κυριακή, παραβλέποντας την τεταμένη ατμόσφαιρα στον χώρο της Δικαιοσύνης εξαιτίας των χειρισμών της κυβέρνησης, έγραψε σε άρθρο του στην «Αυγή» με τίτλο «Η σοφία μιας απόφασης» πως η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ότι παραδεκτώς ασκήθηκαν οι προσφυγές από τα κανάλια είχε μια σολωμόντεια σοφία. «Κλείνει το θέμα τώρα» και «δεν αφήνει να πλανάται ο μολυσμένος αέρας» για τον Ιανουάριο.
Το δηλητήριο στην ατμόσφαιρα το εισήγαγαν τα κανάλια, τη χαριστική βολή όμως την έδωσε «Το Βήμα», με την κατά Δρόσο «προβοκάτσια», όταν αποκάλυψε τον ωμό εκβιασμό του ανώτατου δικαστή, και όχι η «Αυγή» που δημοσίευσε τα επίμαχα e-mails. Τίποτε δεν άκουσε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου από τις καταγγελίες και τις ανησυχίες των δικαστών και των εισαγγελέων. Είχε ωστόσο δίκιο όταν καλούσε το ΣτΕ να πάρει γρήγορα την απόφασή του, «ώστε να μη φέρει η μόλυνση ανήκεστο βλάβη στο δημοκρατικό και δικαιοκρατικό μας οικοδόμημα» - αν και προφανώς ήλπιζε ότι η «σοφή απόφαση» θα είχε άλλο περιεχόμενο.
"ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16
Οι «πραιτωριανοί» του Μεγάρου Μαξίμου
Ποιοι είναι οι δύο στενοί συνεργάτες των κ.κ. Τσίπρα και Παππά με κομβικό ρόλο τόσο στην ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες όσο και στη συνολική κυβερνητική στρατηγική
Της Δήμητρας Κρουστάλλη
Ο Νίκος Παππάς πήρε πάνω του όλο το βάρος του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες αλλά δεν ήταν μόνος του στο Μέγαρο Μαξίμου. Είχε δίπλα του δύο νέους νομικούς, τον διευθυντή του γραφείου Πρωθυπουργού Δημήτρη Τζανακόπουλο και τον γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου Μιχάλη Καλογήρου, με τους οποίους μοιραζόταν τις ανησυχίες για την αεροπειρατεία του τηλεοπτικού τοπίου και τον κυνισμό του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Οι δύο πραιτωριανοί με τις περίεργες αντιλήψεις για τη Δικαιοσύνη και το κράτος στήριξαν σε κρίσιμες στιγμές τον κ. Παππά και τον νόμο του. Ο κ. Καλογήρου τον Αύγουστο του 2015, απέναντι στην Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, και αμείφθηκε με τη σημερινή του θέση. Ο κ. Τζανακόπουλος πριν από περίπου δέκα ημέρες, όταν το ΣτΕ άνοιξε τον δρόμο για να εξεταστεί επί της ουσίας η συνταγματικότητα ή μη του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, και τώρα το όνομά του παίζει δυνατά για υπουργοποίηση στα σενάρια του ανασχηματισμού. Τι αξία μπορεί να έχει το «αστικό Σύνταγμα» μπροστά στις φιλοδοξίες των αριστερών αμφισβητιών που άλλαξαν με εκπληκτική ευκολία τα φθαρμένα μπλουτζίν της επανάστασης για τα καλοραμμένα κοστούμια της εξουσίας;
Ο αψίκορος διευθυντής
Ο 34χρονος Τζανακόπουλος είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού από το Λονδίνο και υποψήφιος διδάκτορας στη Φιλοσοφία του Δικαίου. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας και η μητέρα του, η οποία πέθανε νωρίς, ήταν δικαστής στα διοικητικά δικαστήρια. Οσοι τον γνωρίζουν από τα νεανικά του χρόνια περιγράφουν έναν χαρακτήρα αψίκορο, αμετακίνητο στις απόψεις του, από τους σκληρούς της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, της οποίας υπήρξε γραμματέας διαδεχόμενος τον Αλέξη Τσίπρα μετά από δική του υπόδειξη. Αργότερα έγινε νομικός σύμβουλός του όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Συνδεδεμένος με τα κινήματα, από το 2000 μέχρι το 2004 ήταν μέλος του Δικτύου Αυτόνομων Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων, συμμετείχε στις διαδικασίες ίδρυσης του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ το 2002 στη Φλωρεντία, καθώς και στη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Αθήνα το 2006.
Στα «Δεκεμβριανά» του 2008 υποστήριξε τη σκληρή γραμμή των γενικευμένων συγκρούσεων και ήρθε σε αντιπαράθεση με συντρόφους του. Στη μνήμη πολλών έχει μείνει το θερμό επεισόδιο που σημειώθηκε με τον Θόδωρο Μαργαρίτη, ο οποίος σε κομματική συνεδρίαση του άσκησε κριτική στη στάση που κράτησε το κόμμα στις ταραχές. Τα πράγματα θα είχαν εκτροχιαστεί αν δεν έμπαινε στη μέση ο Νίκος Παππάς για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Λέγεται ότι είχε επαφή με πυρήνες των Εξαρχείων και ότι ήταν εκείνος που συντόνιζε τις εκδηλώσεις στήριξης από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και αλληλέγγυους, στους συλληφθέντες, έξω από αστυνομικά τμήματα.
Είναι έξυπνος, διαβασμένος, γνωρίζει σε βάθος τον μαρξισμό, και διατηρώντας την κινηματική κουλτούρα - παρότι την έχει επενδύσει με ακριβά κοστούμια και ασορτί γραβάτες - είναι από τα λίγα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου που έχει ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με τους «53» και τις πιο αριστερές ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στροφή στον ρεαλισμό
Η αρθρογραφία του ήταν εξίσου σκληρή με τη στάση του στις διαδηλώσεις. Ανησυχούσε ότι αυτό που θα παραλάβει η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι «το αστικό κράτος» και σημείωνε ότι «το στοίχημα για την Αριστερά είναι να καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα σε αυτόν τον τύπο κράτους, στις ίδιες τις καθημερινές πρακτικές του, πολιτικές και διοικητικές, και στους διαχωρισμούς που τις συντηρούν». Χαρακτήριζε τις μνημονιακές πολιτικές «απόλυτη θεσμική παρακμή» και «απαξίωση ακόμα και αυτού του αστικού Συντάγματος, που, εν πάση περιπτώσει, ορίζει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλει να διεξάγεται η πολιτική σύγκρουση στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες».
Με αφορμή την υπόθεση Μπαλτάκου - ΧΑ έγραφε ότι «αυτό που προκύπτει, και όχι μόνο από τα συμφραζόμενα, είναι ότι αν τεθεί ζήτημα Δημοκρατίας και αμφισβήτησης του πρωθυπουργού, θα κινδυνέψει όχι ο ίδιος, αλλά η χώρα στο σύνολό της. Εχουμε εδώ μια ταύτιση του προσώπου του πρωθυπουργού με τη χώρα και τα συμφέροντά της». Οταν πριν από λίγες ημέρες ο κ. Παππάς δήλωσε ότι αν ακυρωθεί από το ΣτΕ ο νόμος του για τις τηλεοπτικές άδειες θα κινδυνεύσει η Δημοκρατία, ο κ. Τζανακόπουλος έχασε τη μιλιά του. Επειτα από τη «σκληρή διαπραγμάτευση» της 12ης Ιουλίου 2015, στην οποία συμμετείχε, έκανε πρόθυμα τη στροφή στον ρεαλισμό και αποδέχθηκε ακόμη και τις κλούβες των «δυνάμεων καταστολής», που τόσο μισούσε στα φοιτητικά του χρόνια, να κλείνουν την Ηρώδου Αττικού.
Απορίες προκάλεσε η στήριξη που του πρόσφερε ο Πρωθυπουργός προκειμένου να ενταχθεί στο Πολιτικό Συμβούλιο. Η αναβάθμιση αυτή συνδέθηκε με πλήθος σεναρίων για το μέλλον του κ. Τζανακόπουλου εν όψει ανασχηματισμού. Ιδίως επειδή επέλεξε να δώσει την πρώτη τηλεοπτική του συνέντευξη - στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες - για να στηρίξει τον κ. Παππά όταν φάνηκε ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης θα κατέπιπτε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. «Είναι απαραίτητο βήμα η τροπολογία για να συνεχιστεί η προσπάθεια ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου» δήλωσε στον ΑΝΤ1, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η βούληση της κυβέρνησης ήταν η άμεση επαναφορά της τροπολογίας Παππά.
Γραμματέας με βιογραφικό
Τον Σεπτέμβριο του 2015, ο κ. Τσίπρας σε συννενόηση με τον κ. Παππά, αναβάθμισε τον Μιχάλη Καλογήρου από νομικό σύμβουλο του υπουργού Επικρατείας, με σύντομη θητεία στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου, σε γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου. Ο προκάτοχός του Σπύρος Σαγιάς παραιτήθηκε επισημαίνοντας την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου Παππά. Ο νέος γ.γ., ένας 41χρονος δικηγόρος ποινικών υποθέσεων με σπουδές στην Ιταλία, γνωστός στον αντεξουσιαστικό χώρο καθώς ανέλαβε την υπεράσπιση του Αγγελέτου Κανά και του Κώστα Σακκά, τη μακρά προφυλάκιση του οποίου συνέδεσε με πιθανές ιδεολογικού χαρακτήρα τάσεις στη Δικαιοσύνη, λέγοντας σε συνέντευξη Τύπου ότι «η Δικαιοσύνη επιτρέπει στον εαυτό της να προβαίνει σε τέτοιου είδους [παράνομες] πράξεις, ίσως γιατί η εικαζόμενη βούληση της εκτελεστικής εξουσίας της το επιβάλλει». Η άποψη αυτή αποκαλύπτει περισσότερα για τον κ. Καλογήρου παρά για τη Δικαιοσύνη. Λέγεται ότι αυτός που τον έφερε στο Μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν ο υπουργός Επικρατείας αλλά ο κ. Τζανακόπουλος.
Στο βιογραφικό του περιλαμβάνονται συνεργασίες με δικηγορικά γραφεία, όπως του Φώτη Κουβέλη και του εκλιπόντος Γιάννη Σταμούλη και του Σωτήρη Φέλιου.
Ο κ. Καλογήρου κρίθηκε ικανός για να σηκώσει το βάρος της νομικής τεκμηρίωσης του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, καθώς νωρίτερα του είχαν ανατεθεί η εκπόνηση του νομοσχεδίου για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και οι διαπραγματεύσεις με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των εργαζομένων της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Ο ίδιος φρόντισε να ισχυροποιήσει την υποψηφιότητά του μέσω ενός άρθρου που δημοσίευσε πέρυσι τον Αύγουστο με τίτλο «Ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες κι άλλες ιστορίες…», για να υπερασπιστεί τον νόμο Παππά. «Αφού πέρασαν 25 χρόνια που οι τηλεοπτικοί σταθμοί απολάμβαναν τη γνωστή ασυλία, λειτουργώντας με το πρωτότυπο καθεστώς των προσωρινών αδειών, και αφού έρχεται ένα νομοσχέδιο, νομικά θωρακισμένο και ουσιαστικά πλήρες, το μόνο που φαίνεται να απασχολεί ορισμένους συντρόφους και μη, είναι το πώς θα αμφισβητήσουν ή ακόμη και πώς θα διαστρεβλώσουν (και) την πρωτοβουλία αυτή. Δυστυχώς, ακούσια έστω, η επιχειρηματολογία αυτή έρχεται να συμπαραταχθεί με τη στάση της ΕΙΤΗΣΕΕ. Για να μην παρεξηγηθούμε. Ο νόμος αυτός λύνει αυτά που σύμφωνα με το δίκαιο, ευρωπαϊκό και ελληνικό, επιτρέπεται να λύσει. Αν κάποιοι περιμένουν να δουν να αυτοπυρπολούνται οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών στο Σύνταγμα ή οι παρουσιαστές των βραδινών δελτίων ειδήσεων να μας εκλιπαρούν για άφεση, σίγουρα θα απογοητευτούν» επισημαίνει.
Σύγκρουση και με τη Ζωή
Στρεφόταν κατά της τότε Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία έλεγε ότι θα πρέπει να αποφανθεί το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για την παράταση της θητείας των μελών του ΕΣΡ και του ενδεχομένου «να εφαρμοστεί ο νέος νόμος με ο ΕΣΡ ως έχει». Οι εκλογές είχαν ήδη προκηρυχθεί και ο κ. Καλογήρου επιχειρηματολογούσε απέναντι στην ομάδα Λαφαζάνη και σε όποιον άλλον αντιμαχόταν το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες: «Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο είναι εκεί, έτοιμο, το αναμένει η ελληνική κοινωνία και μπορεί να είναι το πρώτο νομοσχέδιο της επόμενης Βουλής. Αλλος ένας λόγος για να στηρίξει η κοινωνία τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλη μια απόδειξη ότι παρά την επαχθή συμφωνία έχουμε λόγο να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Ο αριστερός οφείλει να είναι ανιδιοτελής και να φαντάζεται το παρακάτω».
Πώς είναι δυνατόν να είναι κάποιος ανιδιοτελής εφαρμόζοντας μέτρα κοινωνικής μεροληψίας και τι σημαίνει «οι παρεμβάσεις επιβάλλονται» μόνο ο κ. Καλογήρου ξέρει. Ισως να είναι ακόμη μία πτυχή της αντιφατικότητας που περιβάλλει το νομοθέτημα για τα κανάλια, όταν κυβερνητικοί παράγοντες δήλωναν ότι ο νόμος Παππά προστάτευε τις θέσεις εργασίας στους τηλεοπτικούς σταθμούς την ώρα που άφηνε ανέργους περίπου 2.000 εργαζομένους. Ή ότι εξυπηρετούσε την πολυφωνία ο τεχνητός περιορισμός των αδειών σε τέσσερις.
Βασιλικότερος του βασιλέως
Ο καθηγητής και η «προβοκάτσια»
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να επικαλεστούν ιδεολογική τυφλότητα, αν η καθεστωτική αντίληψή τους για τον έλεγχο της ενημέρωσης δεν εφαρμοζόταν ήδη στην ΕΡΤ και στο ΑΠΕ. Ο καθηγητής Δρόσος όμως για ποιον λόγο υποστήριζε πιο επίμονα και από τον κ. Παππά τη συνταγματικότητα ενός νόμου με προφανή προβλήματα; Στις αρχές Οκτωβρίου, χτυπώντας με πείσμα το χέρι του στο έδρανο που φιλοξενούσε τους ομιλητές εκδήλωσης της Ενωσης Ελλήνων Δημοσιολόγων, είπε ότι έχει «246 εκατομμύρια λόγους» να αισθάνεται υπερήφανος για τον διαγωνισμό, εν μέσω αποδοκιμασιών από το ακροατήριο.
Την περασμένη Κυριακή, παραβλέποντας την τεταμένη ατμόσφαιρα στον χώρο της Δικαιοσύνης εξαιτίας των χειρισμών της κυβέρνησης, έγραψε σε άρθρο του στην «Αυγή» με τίτλο «Η σοφία μιας απόφασης» πως η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ότι παραδεκτώς ασκήθηκαν οι προσφυγές από τα κανάλια είχε μια σολωμόντεια σοφία. «Κλείνει το θέμα τώρα» και «δεν αφήνει να πλανάται ο μολυσμένος αέρας» για τον Ιανουάριο.
Το δηλητήριο στην ατμόσφαιρα το εισήγαγαν τα κανάλια, τη χαριστική βολή όμως την έδωσε «Το Βήμα», με την κατά Δρόσο «προβοκάτσια», όταν αποκάλυψε τον ωμό εκβιασμό του ανώτατου δικαστή, και όχι η «Αυγή» που δημοσίευσε τα επίμαχα e-mails. Τίποτε δεν άκουσε ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου από τις καταγγελίες και τις ανησυχίες των δικαστών και των εισαγγελέων. Είχε ωστόσο δίκιο όταν καλούσε το ΣτΕ να πάρει γρήγορα την απόφασή του, «ώστε να μη φέρει η μόλυνση ανήκεστο βλάβη στο δημοκρατικό και δικαιοκρατικό μας οικοδόμημα» - αν και προφανώς ήλπιζε ότι η «σοφή απόφαση» θα είχε άλλο περιεχόμενο.
"...Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ χαρακτηρίζεται από δικαστικές πηγές «τορπίλη» μιας και κατεδάφισε τον νόμο που ανέθεσε στον υπουργό Επικρατείας την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών, παρακάμπτοντας το ΕΣΡ, συμπαρασύροντας παράλληλα και τη διαγωνιστική διαδικασία, με αποτέλεσμα οι άδειες που δόθηκαν στους υπερθεματιστές να μην έχουν πλέον καμία ισχύ. Η απόφαση είχε επίσης ως αυτονόητη συνέπεια πως στο εξής μόνον το ΕΣΡ μπορεί να δώσει άδειες στα κανάλια και κανένας άλλος, στερώντας από την κυβέρνηση τη δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων. Με την κατεδάφιση, δε, της διαγωνιστικής διαδικασίας και την αχρήστευση των αδειών που δόθηκαν από την απόφαση του ΣτΕ, προκύπτουν θέματα με τα χρήματα που έχουν καταβάλει οι υπερθεματιστές. Το μόνο που μένει «ζωντανό» από το νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης, είναι ο νόμος που προβλέπει τις προϋποθέσεις που πρέπει να συγκεντρώνει κάποιος για να διεκδικήσει άδεια...."
Το κύριο θέμα από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
και τα εσωτερικά αναπτύγματα
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16
Εγκλωβισμένος μετά το ΣτΕ ο κ. Τσίπρας
Του Κ.Δ. Παπαδιόχου
Εγκλωβισμένος σε σωρεία λανθασμένων χειρισμών, κυρίως στο μέτωπο των τηλεοπτικών αδειών, αλλά και στο εσωκομματικό πεδίο, όπως και στη ρητορική με την οποία έχει προσεγγίσει τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, είναι ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας.
Ετσι, παρότι το plan A του κ. Τσίπρα προβλέπει να επιχειρήσει να κερδίσει χρόνο, το ιδιαίτερα βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί επαναφέρει στο προσκήνιο τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών το αργότερο τους πρώτους μήνες του νέου έτους. Μάλιστα από έμπειρα στελέχη της αντιπολίτευσης, οι επαναλαμβανόμενες το τελευταίο δεκαήμερο «απειλές» του πρωθυπουργού ότι στην Ευρώπη θα προκληθούν μεγάλες αναταράξεις εάν οι αποφάσεις για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μετατεθούν για το 2018, ερμηνεύονται ως προπαρασκευαστικές μίας ρήξης με τους εκπροσώπους των δανειστών που θα αιτιολογούσε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Στο ίδιο πλαίσιο γίνεται, δε, αντιληπτή η επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να καταθέσει νέο νόμο για το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο –μετά το αναμενόμενο ναυάγιο στην προσπάθεια συγκρότησης του ΕΣΡ–, πυροδοτώντας έναν νέο γύρο σφοδρότατης σύγκρουσης με τη Ν.Δ. και τα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πολλαπλές πληγές
Στο πεδίο των τηλεοπτικών αδειών, ο κ. Τσίπρας είναι προφανές ότι υπέστη στρατηγική ήττα. Η μάχη κατά της «διαπλοκής» ήταν το κεντρικό κυβερνητικό αφήγημα της τελευταίας διετίας και το βασικότερο ίσως όπλο στο οποίο είχε επενδύσει το Μέγαρο Μαξίμου στην αντιπαράθεση με τον πρόεδρο της Ν.Δ., κ. Κυρ. Μητσοτάκη, στην πορεία προς τις προσεχείς εκλογές. Oμως με τους χειρισμούς που έγιναν ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες δεν κατέρρευσε απλώς ως αντισυνταγματικός μέσω της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αφήνει στο κυβερνητικό σώμα πολλαπλές πληγές, που μάλιστα είναι πολύ πιθανόν να πολλαπλασιαστούν εάν η κυβέρνηση, όπως προαναγγέλλεται, λάβει νέες πρωτοβουλίες που θα παρακάμπτουν τις επιταγές της Δικαιοσύνης.
Ηδη η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα διαρκές ρήγμα με το δικαστικό σώμα, το οποίο μάλιστα βαθαίνει συνεχώς. Ενώ, παράλληλα, έχει απομονωθεί πλήρως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που επί της ουσίας την καταγγέλλουν για θεσμική εκτροπή. Τέλος, εκ των πραγμάτων, θα κληθεί πλέον να κινηθεί σε ένα επικοινωνιακό τοπίο σαφώς δυσμενέστερο απ’ ό,τι ανέμενε όταν δρομολογούσε τη διαδικασία για τη χορήγηση τεσσάρων και μόνο τηλεοπτικών αδειών.
Σε κάθε περίπτωση η εικόνα που μεταδόθηκε είναι μιας παραπαίουσας κυβέρνησης, γεγονός που εξηγεί την επιλογή του κ. Τσίπρα να επισημάνει πως οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν από δικαστικές αποφάσεις αλλά μέσω των εκλογών.
Σε αντίστοιχη «εμπλοκή» οδηγείται, όμως, η κυβέρνηση και στο πεδίο της διαπραγμάτευσης, παρά το κλίμα αισιοδοξίας που επιχειρεί να καλλιεργήσει το Μέγαρο Μαξίμου. Οι προσδοκίες περί διαπραγμάτευσης-εξπρές, η οποία θα συνοδευόταν από αποφάσεις για τα πλεονάσματα και το χρέος, διαψεύδονται, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει μπει ακόμη στον σκληρό πυρήνα των συζητήσεων με τους εκπροσώπους των δανειστών. Μάλιστα, όλα τα έως τώρα «μηνύματα» των εταίρων και η επιμονή τους στο σκέλος των «μεταρρυθμίσεων» συνηγορούν στην εκτίμηση πως προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία, ο κ. Τσίπρας θα υποχρεωθεί σε ορισμένες επώδυνες παραχωρήσεις. Ομως με το γενικότερο πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί, αλλά και με τον ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζει εικόνα μεγάλης δημοσκοπικής πτώσης, είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσον στην τότε συγκυρία ο πρωθυπουργός θα έχει το απαιτούμενο πολιτικό κεφάλαιο ώστε να «κλείσει» τη διαπραγμάτευση.
Ο ανασχηματισμός
Τέλος, πρώτη φορά την τελευταία διετία χαμηλό βαρομετρικό επικρατεί και στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρωθυπουργό να υποχρεούται αίφνης να βάλει –επί του παρόντος, τουλάχιστον– στο συρτάρι τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, που το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου είχε προαναγγείλει. Ο κ. Τσίπρας εκ των πραγμάτων οδηγείτο σε έναν ανασχηματισμό «χαμηλής πτήσης», καθώς όλοι σχεδόν οι υπουργοί-κλειδιά, από τον κ. Ευκλ. Τσακαλώτο και τον κ. Γ. Κατρούγκαλο, που εμπλέκονται κεντρικά στην τρέχουσα αξιολόγηση, μέχρι τους κ. Π. Καμμένο και Ν. Κοτζιά, για μια σειρά από λόγους δεν ήταν δυνατόν να μετακινηθούν, ενώ στους ανωτέρω προστέθηκε μετά τις τελευταίες εξελίξεις με τις τηλεοπτικές άδειες και ο κ. Ν. Παππάς. Μάλιστα, μετά τη μίνι κρίση στις σχέσεις τους, ακόμη και ο κ. Π. Σκουρλέτης εφέρετο να παραμένει στο κυβερνητικό σχήμα, έστω με άλλο χαρτοφυλάκιο.
Παράλληλα, όμως, είναι προφανές πως βασικός λόγος για την απόφαση του κ. Τσίπρα να αναβάλει τον ανασχηματισμό ήταν ότι δεν ήθελε μέσα σ’ αυτό το ζοφερό για την κυβέρνηση κλίμα να δημιουργήσει μια ομάδα δυσαρεστημένων βουλευτών, που είτε θα είχαν χάσει τη θέση τους στο υπουργικό συμβούλιο ή θα έμεναν με την προσδοκία της υπουργοποίησης ανεκπλήρωτη.
Οπως προαναφέρθηκε, το ανωτέρω σκηνικό περιορίζει δραματικά τα περιθώρια κινήσεων από την πλευρά του πρωθυπουργού για την ανάταξη του πολιτικού κλίματος, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να αποκλειστούν άλλου τύπου εξελίξεις·περιλαμβανομένων των πρόωρων εκλογών στις αρχές του νέου χρόνου.
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16
Το ντόμινο λαθών που οδήγησε στο «Βατερλώ»
Της Δώρας Αντωνίου
Σε αναζήτηση του βηματισμού της και των κινήσεων εκείνων που θα επιτρέψουν την αποκατάσταση των εντυπώσεων, όσον αφορά τη βαριά πολιτική ήττα που υπέστη έπειτα από την απόφαση του ΣτΕ για τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, βρίσκεται η κυβέρνηση. Η επιδιόρθωση της βλάβης, σε επίπεδο όχι μόνο επικοινωνιακό, αλλά και ουσίας, είναι κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση.
Η κυβέρνηση ηττήθηκε σε ένα από τα ζητήματα που είχε αναδείξει ως πυλώνα του πολιτικού αφηγήματός της, που είχε καταστήσει κεντρικό διακύβευμα έναντι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ αναδείχθηκε μέσα από τη διαδικασία σειρά λανθασμένων χειρισμών. Η αναζήτηση ευθυνών για την παταγώδη επιτυχία περνάει σε δεύτερη μοίρα.
Εν πολλοίς διότι είναι πολύ πρόσφατες οι δημόσιες αναφορές του πρωθυπουργού, κ. Αλέξη Τσίπρα, ότι ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες δεν είναι νόμος Παππά αλλά ψηφίστηκε από το σύνολο των κοινοβουλευτικών ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ και ότι η μάχη για τη διαμόρφωση ενός νέου τηλεοπτικού τοπίου αφορά μια κεντρική κυβερνητική επιλογή. Εχοντας τόσο πρόσφατα και τόσο ξεκάθαρα «αγκαλιάσει» τους χειρισμούς που έγιναν, ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να κινηθεί σε λογική εύρεσης εξιλαστήριου θύματος, εν προκειμένω του κ. Νίκου Παππά, που κίνησε τις διαδικασίες.
Επίθεση και κριτική
Μη μπορώντας να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση εκτόνωσης της πολιτικής πίεσης, η οποία, ταυτόχρονα, θα σήμαινε και παραδοχή ότι έχουν γίνει λάθη και υπάρχουν ευθύνες, η κυβέρνηση επέλεξε την τακτική της ολομέτωπης επίθεσης, με σφοδρή κριτική προς το ΣτΕ και προανήγγειλε νέα νομοθετική πρωτοβουλία, δηλώνοντας αποφασισμένη να συνεχίσει με την ίδια στρατηγική.
Μία στρατηγική, πάντως, που μέχρι τώρα συνοδεύθηκε από πολλές μικρές ήττες πριν φθάσει στο «Βατερλώ» της περασμένης Τετάρτης. Η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας, προσωπικά, επέλεξαν να κάνουν το θέμα της αδειοδότησης των καναλιών «σημαία» στη στρατηγική τους. Η λειτουργία του τηλεοπτικού τοπίου επενδύθηκε με το αφήγημα για το τρίγωνο διαπλοκής ανάμεσα σε πολιτική εξουσία, κανάλια και τράπεζες και το αφήγημα αυτό αποτέλεσε την αιχμή για την ανάδειξη του ηθικού πλεονεκτήματος της κυβέρνησης έναντι της αντιπολίτευσης. Και όσο το αφήγημα παρέμενε αφήγημα, όλα πήγαιναν καλά. Οταν, ωστόσο, αποφασίστηκε να γίνει πράξη η πρόθεση για ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου, άρχισαν οι παραφωνίες.
Το αρχικό σχέδιο
Από την αρχή κατέστη σαφές ότι στον σχεδιασμό της κυβέρνησης ήταν να γίνουν μια σειρά από ανακατατάξεις στο τηλεοπτικό τοπίο προκειμένου αυτό να καταστεί φιλικότερο για την ίδια. Αλλωστε, ποτέ δεν έκρυψε η κυβερνητική ηγεσία ότι το θεωρούσε εχθρικό. Ο σχεδιασμός για έναν νέο τηλεοπτικό χάρτη περιελάμβανε την παράμετρο αναδιανομής της πίτας, με τρόπο τέτοιο ώστε να δημιουργηθούν και προσκείμενα προς την κυβέρνηση κανάλια. Η επιμονή να υλοποιηθεί τάχιστα αυτός ο σχεδιασμός, ώστε να διαμορφωθούν τετελεσμένα, παρακαταθήκη στην περίπτωση που οι πολιτικές εξελίξεις οδηγούσαν σε εκλογές και απώλεια της εξουσίας, έφερε τις βεβιασμένες κινήσεις που οδήγησαν στην απόφαση του ΣτΕ.
Προκειμένου να ξεπεραστεί η αντίδραση της αντιπολίτευσης στο «κούρεμα» των αρμοδιοτήτων του ΕΣΡ, που εκδηλώθηκε με άρνηση συμφωνίας στη συγκρότησή του, αποφασίστηκε η μεταφορά των αρμοδιοτήτων για τη διενέργεια του διαγωνισμού, τον προσδιορισμό του αριθμού καναλιών, κ.λπ. στον υπουργό Επικρατείας. Η κυβέρνηση επέλεξε να κωφεύσει στην επισήμανση ήδη από τότε ότι μια τέτοια ρύθμιση προσκρούει στις προβλέψεις του Συντάγματος.
Ακολούθησαν μια σειρά από κινήσεις και αποφάσεις, η επιχειρηματολογία υπεράσπισης των οποίων αμφισβητήθηκε έντονα και προκάλεσε ερωτήματα ως προς την πραγματική στόχευση της κυβέρνησης, δημιουργώντας ρωγμές στο αφήγημα περί διαυγούς διαδικασίας για την αποκατάσταση της νομιμότητας. Ετσι, πολύπλευρης αμφισβήτησης για την εγκυρότητά του έτυχε το πόρισμα του νεοφανούς Ινστιτούτου Φλωρεντίας για τις συχνότητες, από το οποίο η κυβέρνηση άντλησε το επιχείρημα ότι τεχνικά το εύρος συχνοτήτων μπορεί να φιλοξενήσει τέσσερις τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας. Ενα επιχείρημα που σχεδόν χλευάστηκε και εγκαταλείφθηκε σχετικά γρήγορα, για να αντικατασταθεί από το επιχείρημα ότι η αγορά, τα μεγέθη της διαφημιστικής δαπάνης, μπορούν να «σηκώσουν» τέσσερις τηλεοπτικούς σταθμούς. Η ταύτιση στους αριθμούς προκάλεσε επιπλέον αμφισβήτηση, ενώ χωρίς απάντηση έμειναν ερωτήματα για το πώς είναι δυνατόν να εκλαμβάνονται ως σταθερό μέγεθος η λειτουργία της αγοράς και η διαφημιστική δαπάνη και τι θα συνεπαγόταν η διόγκωση ή η συρρίκνωσή της.
Πρόωροι πανηγυρισμοί
Η διενέργεια του διαγωνισμού πανηγυρίστηκε από την κυβέρνηση ως νίκη κατά της ανομίας και της διαπλοκής στο μιντιακό σύστημα. Οι πανηγυρισμοί λίγο κράτησαν, καθώς οι αποκαλύψεις για τον έναν εκ των προσωρινών υπερθεματιστών, κ. Γιάννη Βλαδίμηρο Καλογρίτσα, προκάλεσαν διάχυτη την αίσθηση ότι εξελισσόταν η προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει τους δικούς της «παίκτες» στο τηλεοπτικό τοπίο. Οι πρόσθετες αποκαλύψεις που ενέπλεκαν και την Τράπεζα Αττικής θύμισαν πολύ το αφήγημα περί τριγώνου διαπλοκής μεταξύ πολιτικής εξουσίας, μιντιαρχών και τραπεζικού συστήματος, που τόσο γλαφυρά είχαν περιγράψει τα κυβερνητικά στελέχη.
Υπό το βάρος των αποκαλύψεων, ο κ. Καλογρίτσας δήλωσε αδυναμία καταβολής της πρώτης δόσης του τιμήματος για την απόκτηση της άδειας και αποκλείσθηκε από τη διαδικασία για να πάρει τη θέση του ο κ. Ιβάν Σαββίδης. Παράλληλα, η κυβέρνηση εισέπραξε μεγάλη πίεση και φθορά από την προοπτική το κλείσιμο εν λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών να οδηγήσει στην ανεργία χιλιάδες εργαζομένους.
Στο εσωτερικό της κυβέρνησης και της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ασκήθηκε κριτική στους χειρισμούς και τις επιλογές που έγιναν και άφησαν την κυβέρνηση εκτεθειμένη για σημαντικό χρονικό διάστημα στη διαρκή σκληρή κριτική των τηλεοπτικών σταθμών που δεν είχαν εξασφαλίσει άδεια. Κυβερνητικά στελέχη αναφέρουν ότι η δημόσια ομπρέλα προστασίας του κ. Τσίπρα προς τον κ. Παππά ήταν για να τον προστατεύσει από αυτή την κριτική.
Πριν η απόφαση του ΣτΕ βάλει ταφόπλακα σε ένα άκρως φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο κατέρρευσε υπό το βάρος των λανθασμένων χειρισμών, ένας ακόμη αθροίστηκε σε αυτούς. Ο κ. Παππάς, απολύτως αιφνιδιαστικά και όπως αποδείχθηκε χωρίς συνεννόηση, έφερε στη Βουλή νύχτα τροπολογία με την οποία όριζε τα επόμενα βήματα στη διαδικασία μετάβασης στο νέο τηλεοπτικό τοπίο. Εκείνες τις ημέρες ο πρόεδρος της Βουλής κ. Νίκος Βούτσης είχε δρομολογήσει μία ακόμη προσπάθεια για συγκρότηση του ΕΣΡ. Η πρωτοβουλία Παππά προκάλεσε την αντίδρασή του, καθώς υπονόμευσε ευθέως την προσπάθεια εύρεσης κοινού τόπου με την αντιπολίτευση, μια και, εκτός των άλλων, η τροπολογία προέβλεπε τη μεταφορά επιπλέον αρμοδιοτήτων από το ΕΣΡ στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης. Για μεθαύριο, Δευτέρα, ο κ. Βούτσης συνεκάλεσε τη Διάσκεψη των Προέδρων, η οποία θα συνεδριάσει στις πέντε το απόγευμα σε μια νέα απόπειρα συμφωνίας για τη συγκρότηση του ΕΣΡ.
Οσο κι αν όλη η διαδικασία σημαδεύθηκε από αστοχίες, λανθασμένους χειρισμούς και μεθοδεύσεις που έριξαν βαριά σκιά στην αγαθότητα των κυβερνητικών προθέσεων, η τελική ετυμηγορία του ΣτΕ αποτέλεσε κόλαφο για την κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο, δε, που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε σπεύσει από τη ΔΕΘ να προεξοφλήσει ότι δεν υπάρχει πιθανότητα το ανώτατο δικαστήριο να αποφανθεί υπέρ της αντισυνταγματικότητας.Έντυπ
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 29-30/10/16 |
Αγνωστες λεπτομέρειες που έκριναν την απόφαση του ΣτΕ
Της Ιωάννας Μάνδρου
Μία από τις πλέον εμβληματικές επιλογές της κυβέρνησης, η οποία είχε αναχθεί σε προτεραιότητα στη μάχη της κατά της διαπλοκής, υπέστη ισχυρότατο πλήγμα από την ξεκάθαρη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που κήρυξε κατά πλειοψηφία αντισυνταγματικό τον νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Το ανώτατο δικαστήριο, με παγία θεσμική παράδοση και μέσα σε κλίμα τεταμένο και βαρύ, λόγω χειρισμών δικαστικών και κυβερνητικών παραγόντων το τελευταίο διάστημα, αποφάσισε πως η ανάθεση της αρμοδιότητας για την αδειοδότηση των καναλιών στον αρμόδιο υπουργό, κατά παράκαμψη του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, υπήρξε νομοθετική επιλογή αντισυνταγματικού χαρακτήρα.
Παρά τις μακρές διεργασίες και το παρασκήνιο που επί ημέρες υπήρξε έντονο, με την επεξεργασία νομικών λύσεων και εκδοχών απόφασης, το δικαστήριο υιοθέτησε τελικώς την πλέον σκληρή γραμμή τινάζοντας τον νόμο και τη διαγωνιστική διαδικασία για τις τηλεοπτικές άδειες στον αέρα. Η πλειοψηφία αντισυνταγματικότητας, που τελικώς σφράγισε την απόφαση της Ολομέλειας, είχε διαφανεί από προγενέστερες διασκέψεις.
Τότε, που στο τραπέζι έπεσαν νομικές εκδοχές που θα μπορούσαν να προσφερθούν ως ενδιάμεσες λύσεις, δίδοντας δυνατότητες πολιτικής διαχείρισης στην κυβέρνηση.
Ομως οι όποιες προσπάθειες προσέκρουσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, στην αδυναμία νομικής τεκμηρίωσης μιας τέτοιας ενδιάμεσης λύσης, με αποτέλεσμα η εν λόγω πρόταση να μην τεθεί ποτέ σε ψηφοφορία.
Αντίθετα, το δίλημμα συνταγματικότητα - αντισυνταγματικότητα, που ήταν κυρίαρχο από την αρχή αυτής της δικαστικής κρίσης, τελικά απεδείχθη και το μόνο που καθόρισε την τελική απόφαση. Οι ανώτατοι δικαστικοί που προσχώρησαν στην θέση της αντισυνταγματικότητας του νόμου δεν δέχθηκαν τις συμβιβαστικές προτάσεις για παροχή κάποιας προθεσμίας για θεραπεία και βελτίωση των διαδικασιών του νόμου συγκεντρώνοντας πλειοψηφία 14 δικαστών.
Αντίθετα, οι υπέρμαχοι της συνταγματικότητας συγκέντρωσαν 11 ψήφους, ενώ μια πρόταση που έπεσε στο τραπέζι από τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Νίκο Σακελλαρίου, να εκδώσει το δικαστήριο προδικαστική απόφαση και σε ένα μήνα να επανέλθει για οριστική κρίση, δεν είχε αποδέκτες παρά μόνον τρεις ανώτατους δικαστές. Η ευθεία παραβίαση του Συντάγματος στο θέμα των αρμοδιοτήτων του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου που αποκρούστηκε με τη δικαστική απόφαση και προγενέστερες αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου, που είχαν κρίνει ότι μόνον το ΕΡΣ μπορεί να αδειοδοτεί τα κανάλια, δεν άφησαν περιθώρια πολλών ελιγμών στους ανώτατους δικαστές. Επίσης, το κλίμα πόλωσης που είχε επικρατήσει τελευταία αποθάρρυνε συναινετικές προσεγγίσεις για την αναζήτηση ενδιάμεσων λύσεων.
Απόφαση-τορπίλη
Με αυτά τα δεδομένα Με βάση αυτόν τον νόμο, η κυβέρνηση επιχείρησε τις πρώτες ώρες μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου να οργανώσει νομοθετική πρωτοβουλία για παροχή προσωρινών αδειών ή πιστοποιητικών για τους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Δικαστικές πηγές εκτιμούν πως αν προχωρήσει αυτή η λύση, τότε ενδέχεται να ανοίξει νέος κύκλος δικαστικών εκκρεμοτήτων, με τον κίνδυνο να κριθεί –και αυτή η διαδικασία– αντισυνταγματική, σηματοδοτώντας νέα ήττα για το κυβερνητικό στρατόπεδο. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά ερμηνευόταν εύστοχα από δικαστική πηγή ως μονόδρομος. «Βάζει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι» ανέφερε χαρακτηριστικά, για να δηλώσει πως αναπόφευκτα η μόνη λύση για τακτοποίηση του τηλεοπτικού τοπίου με όρους συνταγματικότητας είναι η συγκρότηση του ΕΣΡ.
Θέματα δημοκρατίας
Και ενώ οι αβεβαιότητες και οι αναταράξεις που έχουν προκύψει με αφορμή την απόφαση του ΣτΕ, όπως η διαχείριση του πολιτικού κόστους, απασχολούν έντονα το Μέγαρο Μαξίμου, οι σχέσεις της κυβέρνησης με το δικαστικό σώμα δοκιμάζονται σκληρά μία ακόμα φορά και το χάσμα στις σχέσεις τους διαρκώς μεγαλώνει. Η πρωτοφανής επίθεση που εξαπέλυσε η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, κατά του ΣτΕ, αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης, προκάλεσε τη μήνιν των δικαστικών ενώσεων, ενώ δικαστικοί όλων των βαθμίδων αδυνατούσαν να κατανοήσουν το μέγεθος της θεσμικής σύγχυσης από τις εν λόγω δηλώσεις.
Οι δικαστικές ενώσεις, και πρωτίστως η Ενωση των Δικαστών του ΣτΕ, έθεσαν ευθέως θέματα δημοκρατίας και σεβασμού στους θεσμούς κάνοντας λόγο για θεσμική άγνοια. Μάλιστα, οι δικαστές του ΣτΕ ξεκίνησαν την ανακοίνωσή τους θυμίζοντας το άρθρο ένα του Συντάγματος και αναφέροντας επί λέξει: «Το Συμβούλιο της Επικρατείας ανήκει στη δικαστική λειτουργία, η οποία, κατά το άρθρο 1 παρ. 3 του Συντάγματος, πηγάζει από τον λαό και ασκείται όπως ορίζει το Σύνταγμα» για να καταλήξουν στην παραίνεση για αυτοσυγκράτηση αλλά και για γνώση των βασικών αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος. «Κατά συνέπεια», τονίζουν στην ανακοίνωσή τους, «δημόσιος λόγος που αναφέρεται στην αποστολή και τον ρόλο του Δικαστηρίου πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα ανωτέρω και να εκφέρεται με γνώση της εν γένει οργάνωσης και λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος και των θεσμών επιδεικνύοντας τη δέουσα αυτοσυγκράτηση».
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι λοιπές δικαστικές ενώσεις. Μέσα σε αυτή την κατάσταση η έρευνα που διατάχθηκε από τον επικεφαλής της Αρχής για τα προσωπικά δεδομένα, Κων. Μενουδάκο, για τη δημοσιοποίηση των προσωπικών δεδομένων αντιπροέδρου του ΣτΕ αποκτά πρόσθετη σημασία...Έντυπη
"...Ακόμη και υπουργοί της κυβέρνησης παρακολούθησαν εμβρόντητοι, αργά τη νύχτα της Τετάρτης, την κυβερνητική εκπρόσωπο Ολγα Γεροβασίλη (και δι' αυτής την ηγεσία της κυβέρνησης) να σπεύδει να επιτεθεί στη Δικαιοσύνη, να δηλώνει απερίφραστα ότι οι αποφάσεις κρίνονται από την κυβέρνηση, να απειλεί και να προαναγγέλλει νέες «νομοθετικές πρωτοβουλίες», αγνοώντας την ουσία: το σκεπτικό της απόφασης, την οποία η κυβέρνηση θα όφειλε να αναμένει και να μελετήσει προτού εξαπολύσει επιθέσεις και απειλές. Μια απόφαση που αναμένεται πως θα ξεκαθαρίζει ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα οι αρμοδιότητες για τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου ανήκουν στο ΕΣΡ και απουσία της ανεξάρτητης αρχής τα χέρια της εκτελεστικής εξουσίας είναι δεμένα. Ως εκ τούτου - και σύμφωνα με έγκριτους νομικούς - και ο νέος νόμος που ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή ο Ν. Παππάς την ερχόμενη εβδομάδα, με τον οποίο θα ζητεί «ενοίκιο» από τα υφιστάμενα κανάλια για την προσωρινή λειτουργία τους, θα είναι για τον ίδιο λόγο αντισυνταγματικός όπως και ο προηγούμενος. Εχοντας δεχθεί ένα καίριο πολιτικό πλήγμα, ο κ. Τσίπρας βρίσκεται πλέον μόνος με την πραγματικότητα και τείνει να μετατραπεί ο ίδιος σε αδύναμο κρίκο της κυβέρνησης..."
Το κύριο θέμα από "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
και τα εσωτερικά αναπτύγματα
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16 |
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16 |
Η κατάρρευση του βασικού στρατηγήματος με τις τηλεοπτικές άδειες, οι σπασμωδικές αντιδράσεις και οι σκέψεις κάποιων για ηρωική έξοδο
Toυ ΄Αγγελου Κωβαίου
Ο «βασιλιάς» Αλέξης Τσίπρας είναι γυμνός: η απόφαση του ΣτΕ, με την οποία ο νόμος Παππά για τη ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου κρίθηκε αντισυνταγματικός, οδηγεί σε κατάρρευση το κεντρικό στρατηγικό κατασκεύασμα της κυβέρνησης και φέρνει τον Πρωθυπουργό αντιμέτωπο με όλα τα αδιέξοδα τα οποία επιχείρησε να αποκρύψει μέσω της συζήτησης περί διαπλοκής, των απροκάλυπτων παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη και των χονδροειδών μεθοδεύσεων για χειραγώγηση του Τύπου.
Οι σπασμωδικές αντιδράσεις που προκάλεσε από την πρώτη στιγμή στο Μέγαρο Μαξίμου η απόφαση του ΣτΕ αντιμετωπίζονται από κυβερνητικά στελέχη και σύσσωμη την αντιπολίτευση ως καταλυτικές ενδείξεις για το συνολικό πολιτικό έλλειμμα του ιδίου του Αλ. Τσίπρα και του στενού του πολιτικού κύκλου. Ο Πρωθυπουργός, πολιτικά μετέωρος, αναζητεί νέους τρόπους διαχείρισης της κρίσης στην οποία έχει περιπέσει.
Ακόμη και υπουργοί της κυβέρνησης παρακολούθησαν εμβρόντητοι, αργά τη νύχτα της Τετάρτης, την κυβερνητική εκπρόσωπο Ολγα Γεροβασίλη (και δι' αυτής την ηγεσία της κυβέρνησης) να σπεύδει να επιτεθεί στη Δικαιοσύνη, να δηλώνει απερίφραστα ότι οι αποφάσεις κρίνονται από την κυβέρνηση, να απειλεί και να προαναγγέλλει νέες «νομοθετικές πρωτοβουλίες», αγνοώντας την ουσία: το σκεπτικό της απόφασης, την οποία η κυβέρνηση θα όφειλε να αναμένει και να μελετήσει προτού εξαπολύσει επιθέσεις και απειλές. Μια απόφαση που αναμένεται πως θα ξεκαθαρίζει ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα οι αρμοδιότητες για τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου ανήκουν στο ΕΣΡ και απουσία της ανεξάρτητης αρχής τα χέρια της εκτελεστικής εξουσίας είναι δεμένα.
Ως εκ τούτου - και σύμφωνα με έγκριτους νομικούς - και ο νέος νόμος που ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή ο Ν. Παππάς την ερχόμενη εβδομάδα, με τον οποίο θα ζητεί «ενοίκιο» από τα υφιστάμενα κανάλια για την προσωρινή λειτουργία τους, θα είναι για τον ίδιο λόγο αντισυνταγματικός όπως και ο προηγούμενος.
Εχοντας δεχθεί ένα καίριο πολιτικό πλήγμα, ο κ. Τσίπρας βρίσκεται πλέον μόνος με την πραγματικότητα και τείνει να μετατραπεί ο ίδιος σε αδύναμο κρίκο της κυβέρνησης. Η κατάρρευση του στρατηγήματος που σχεδίασε και εφάρμοσε από κοινού με τον κ. Παππά τον αφήνουν εκτεθειμένο και όπως αρχίζουν να ψιθυρίζουν στελέχη της κυβέρνησης, «οι κινήσεις του είναι περιορισμένες και μοιάζει να είναι εγκλωβισμένος μεταξύ σπασμωδικών ενεργειών και καταστροφικής αδράνειας».
Τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η εξέλιξη στο τηλεοπτικό τοπίο έχουν στρέψει πλέον το βλέμμα των υπουργών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο Μέγαρο Μαξίμου και στον Αλ. Τσίπρα. Από αυτόν περιμένουν μια κίνηση απεγκλωβισμού, γνωρίζοντας ότι τα περιθώρια είναι πλέον στενά.
Δεδομένου δε ότι η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς για μία ακόμη φορά καρκινοβατεί και οδηγεί σε νέες κοινωνικά και πολιτικά επιζήμιες υποχωρήσεις, οι δυνατότητες αντίδρασης του Πρωθυπουργού φαίνονται εξαιρετικά περιορισμένες και εντοπίζονται στην εξής μία: τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και την καλλιέργεια ενός νέου κύκλου πόλωσης.
Η πρόωρη προαναγγελία των αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα έχει επιτείνει την ούτως ή άλλως προϋπάρχουσα ακυβερνησία, καθώς εδώ και εβδομάδες όλοι οι ένοικοι των υπουργικών γραφείων αναμένουν μια ένδειξη για το πολιτικό τους μέλλον και έχουν κατεβάσει τα μολύβια.
Μετά τον κόλαφο της απόφασης του ΣτΕ, όλοι επιμένουν: ο ανασχηματισμός πρέπει να γίνει εντός των επόμενων ημερών, αλλιώς ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί μια ώρα αρχύτερα στο κέντρο μιας πολιτικής δίνης που θα παρασύρει τον ίδιο, την κυβέρνηση και το κόμμα του.
Περιορισμένος ανασχηματισμός
Παρά ταύτα, οι δυνατότητες ελιγμών εκ μέρους του Πρωθυπουργού δεν προμηνύουν κάποια «φυγή προς τα εμπρός». Η αίσθηση που κυριαρχεί είναι πως οι δυνατότητες εντυπωσιακών κινήσεων είναι ελάχιστες, όπως και ο κατάλογος των προσώπων τα οποία θα μπορούσαν να ανατρέψουν την εικόνα μιας κυβέρνησης υπό κατάρρευση.
Δεδομένου ότι αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο δεν αναμένονται και ότι οι περισσότεροι από τους θεωρούμενους κορυφαίους υπουργούς μοιάζουν αμετακίνητοι, μία από τις φημολογούμενες κινήσεις του κ. Τσίπρα είναι η αναβάθμιση της λεγόμενης «ομάδας των 40άρηδων» Δ. Τζανακόπουλου (διευθυντή του γραφείου του Πρωθυπουργού), Δ. Λιάκου(οικονομικού συμβούλου στο Μέγαρο Μαξίμου) και Αλ. Χαρίτση (υπεύθυνου για το ΕΣΠΑ).
Η αλλαγή στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου θεωρείται επίσης βέβαια, με μετακίνηση της Ολγας Γεροβασίλη σε κάποιο υπουργείο, ενώ υπό μετακίνηση θεωρούνται οι Π. Κουρουμπλής από το υπουργείο Εσωτερικών, ο Π. Σκουρλέτης από το Περιβάλλοντος, ο Ν. Παρασκευόπουλος από το Δικαιοσύνης και ο Ν. Τόσκας από το Προστασίας του Πολίτη.
Παρ' όλα αυτά, το νέο εσωκομματικό σκηνικό και η συμμαχία της ομάδας Μπανιά με τους 53+, η οποία επιβεβαιώθηκε και με τη στήριξη των τελευταίων προς τον Π. Σκουρλέτη, έχει περιορίσει την ελευθερία κινήσεων του κ. Τσίπρα. Στο πλαίσιο αυτό, πληροφορίες αναφέρουν ότι από την πλευρά του κ. Τσακαλώτου έχει τεθεί βέτο σε οποιαδήποτε αξιοποίηση προσώπων όπως ο Ν. Χριστοδουλάκης στο πεδίο αρμοδιοτήτων του.
Ο επικείμενος ανασχηματισμός της κυβέρνησης αντιμετωπίζεται από τους περισσότερους ως μία προεξοφλημένη εξέλιξη περιορισμένης εμβέλειας και με το βλέμμα στραμμένο περισσότερο σε εκλογές, παρά στην προώθηση μεταρρυθμίσεων. Είναι άλλωστε σαφές από τις θέσεις της κυρίαρχης ομάδας στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ (53+), καθώς και προσώπων όπως ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης, ότι η λογική της διατήρησης ενός εκλογικού ποσοστού έστω και με απώλεια της διακυβέρνησης, είναι μία από τις βασικές επιλογές προκειμένου να αποτραπεί η κατάρρευση των ποσοστών του κόμματος σε επίπεδα που θα θυμίζουν την περίοδο προ της κρίσης.
Οι προσδοκίες
Πάγος στις ελπίδες από Ομπάμα
Τα αδιέξοδα της κυβέρνησης, έπειτα και από την ακύρωση των σχεδίων για τον έλεγχο της ενημέρωσης, αναδεικνύονται και στα μείζονα πεδία επιδιώξεων και επικοινωνιακού σχεδιασμού.
Αφενός οι συζητήσεις με τους δανειστές για την αξιολόγηση φέρνουν στην επιφάνεια νέες πιθανές υποχωρήσεις σε κοινωνικά ευαίσθητα πεδία, όπως τα εργασιακά, το φορολογικό και τα Ασφαλιστικό. Υπό αυτή την έννοια, ο κίνδυνος μιας εμπλοκής είναι ορατός και το ενδεχόμενο να βρεθεί ο κ. Τσίπρας μπροστά στο δίλημμα «νέα υποχώρηση ή ηρωική έξοδος» είναι υπαρκτός. Πρόκειται για κάτι που επισημαίνουν κορυφαία στελέχη του κόμματος, όταν λένε «δεν έχουμε άλλα περιθώρια».
Αφετέρου οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από το Μέγαρο Μαξίμου εν όψει της επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στις 15 Νοεμβρίου μπήκαν «στον πάγο» από τον Λευκό Οίκο ήδη από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας. Λίγες ώρες αφότου το Μέγαρο Μαξίμου εξέδωσε ένα από τα γνωστά non paper στο οποίο αναφερόταν πως «στο επίκεντρο της επίσκεψης (sic) αναμένεται να βρεθούν, επίσης, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και η πορεία του οικονομικού προγράμματος, το Κυπριακό και το Προσφυγικό», ο Λευκός Οίκος, διά του εκπροσώπου του Τζος Ερνεστ, φρόντισε να ψαλιδίσει τις προσδοκίες μιας συζήτησης περί χρέους. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε: «Ο πρόεδρος δεν επισκέπτεται την Ελλάδα για να διαπραγματευθεί κάποιον νέο διακανονισμό μεταξύ Ελλάδας και ΕΕ. Αυτό που θα ανέμενα είναι ότι ο πρόεδρος θα αφιερώσει κάποιον χρόνο προκειμένου να εγκωμιάσει την ελληνική κυβέρνηση για την υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων που είχε δεσμευτεί να κάνει. Επιπλέον, για να την παροτρύνει να συνεχίσει στο μονοπάτι των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες είναι ευεργετικές για τη μακροχρόνια οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Αυτό θα αποτελέσει με βεβαιότητα ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης που θα έχει εκεί ο πρόεδρος».
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16 |
Σύγχυση, παλινωδίες και προσπάθεια διαφυγής μέσω ΕΣΡΤο παραλήρημα Γεροβασίλη και οι κραυγές υπουργών που αναζητούν... συναίνεση προσπαθώντας να φορτώσουν τις ευθύνες στην αντιπολίτευση
Της Δήμητρας Κρουστάλλη
Κάθε λέξη της δήλωσης που έκανε η Ολγα Γεροβασίλη μετά την απόφαση του ΣτΕ ήταν και μια πέτρα στη βιτρίνα της δήθεν υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ στους συνταγματικούς κανόνες. Η κυβερνητική εκπρόσωπος, η οποία δυσκολευόταν ακόμα και να ανασάνει όσο διάβαζε το παραλήρημα κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρόδωσε την ένταση, τη σύγχυση και τον πανικό που επικρατούσε στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο Νίκος Παππάς εμφανίστηκε σαν να μη συνέβαινε τίποτα, παρότι η αντιπολίτευση ζητούσε την παραίτησή του. Θα καταθέσει επειγόντως, είπε, τη Δευτέρα τον νόμο-γέφυρα για την προσωρινή ενοικίαση των τηλεοπτικών συχνοτήτων και έπειτα το νέο ΕΣΡ θα διεξαγάγει από την αρχή τον διαγωνισμό για τις άδειες. Η μάχη κατά της ανομίας, δήλωσε ο υπουργός του οποίου το μέγα νομοθέτημα κηρύχθηκε τελεσίδικα άνομο, ασφαλώς, συνεχίζεται. Αυτή δεν ήταν μόνο μια γραμμή άμυνας. Είναι η αποκάλυψη της νοοτροπίας που διακατέχει το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο αντιμετωπίζει τους θεσμούς, τη Δικαιοσύνη και το Σύνταγμα ως βαρίδια που εμποδίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει όπως θέλει.
Τώρα θέλουν ομαλότητα
Μέσα σε κλίμα έντασης θα επιδιώξει η κυβέρνηση τη Δευτέρα συναίνεση και επιστροφή στην ομαλότητα. Την Πέμπτη δεν πρόλαβαν να μεταδοθούν οι σχεδιασμοί Παππά, ο οποίος δέχεται τα πυρά πολλών υπουργών που δεν μιλούν δημοσίως αλλά εκτιμούν ότι έχει παρασύρει τον κ. Τσίπρα σε ολισθηρά μονοπάτια, και ο Πρωθυπουργός άλλαξε άποψη. Συγκάλεσε κυβερνητική σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν οι Ν. Παρασκευόπουλος, Γ. Κατρούγκαλος, Δ. Παπαγγελόπουλος, καθώς και ο Ν. Παππάς και η κυρία Γεροβασίλη μαζί με συνεργάτες του Πρωθυπουργού προκειμένου να εξετάσουν τη νομοθετική πρωτοβουλία που είχε ήδη εξαγγείλει η κυβέρνηση. Ο κ. Τσίπρας επικοινώνησε με τον Πρόεδρο της Βουλής και του ζήτησε να συγκληθεί η Διάσκεψη των Προέδρων για τη συγκρότηση νέου ΕΣΡ, πριν από την κατάθεση της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Η διάσκεψη θα γίνει τελικά το απόγευμα της Δευτέρας.
Τα αδιέξοδα της μεγάλης ήττας είναι δυσκολοχώνευτα, και η κυβέρνηση επιχειρεί ξανά να ρίξει τις ευθύνες στην αντιπολίτευση. Από τη μία καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αρθούν «στο ύψος των συνταγματικών τους υποχρεώσεων» και από την άλλη τα απειλεί ότι αν συνεχίσουν «την υπονόμευση του ΕΣΡ» «δεν θα υπάρξει απολύτως καμία προσχηματική δικαιολογία». Πριν λίγες ημέρες, όταν εκδηλώθηκε η πρώτη απόπειρα Βούτση να συγκροτηθεί το ΕΣΡ, οι εκπρόσωποι της ΝΔ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού έθεσαν ως προϋπόθεση για τη συναίνεσή τους την επιστροφή των αρμοδιοτήτων που προβλέπει το Σύνταγμα στο ΕΣΡ.
Η κυβέρνηση έκανε τα πάντα για να περάσει η θεσμική παρεκτροπή προκαλώντας το αντίθετο αποτέλεσμα. Καλόπιασε τους προέδρους των ανωτάτων δικαστηρίων, εκβίασε τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ, κατηγόρησε τους καναλάρχες και τα συμφέροντα για πιέσεις στη Δικαιοσύνη. Οταν όλα έπεσαν στο κενό, η κυρία Γεροβασίλη επιτέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατηγορώντας το για την αποδοχή των μνημονίων, για το PSI και για τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων.
Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή να κάνουν τη μόνη λογική κίνηση, να αλλάξουν τον νόμο Παππά και να τον εναρμονίσουν με το Σύνταγμα. Αλλά δεν νοιάστηκαν να αποδοκιμάσουν τις ακραίες δηλώσεις του Παύλου Πολάκη («Οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν με δικαστικά πραξικοπήματα», «Εχουμε πόλεμο και η Αριστερά ξέρει να πολεμάει»), ενώ ο αναπληρωτής γραμματέας των ΑΝΕΛ Αθανάσιος Μπέλτσοςαπεπέμφθη επειδή είπε ότι «αντισυνταγματικό είναι το ΣτΕ. Πρωθυπουργέ Αλέξη Τσίπρα, πρόεδρε Πάνο Καμμένε, τσακίστε τους». Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης μίλησε για «θεσμική πληγή» που άνοιξε η απόφαση του ΣτΕ, η οποία «ακυρώνει τη δυνατότητα του κράτους να ρυθμίζει το τηλεοπτικό τοπίο», «ενσωματώνοντας ένα πολιτικό επιχείρημα».
Επίθεση από την αντιπολίτευση
Η αντιπολίτευση σήκωσε εξίσου τους τόνους και κατήγγειλε εκτροπή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε την κυβέρνηση επικίνδυνη και ζήτησε εκλογές. «Μελανό σημείο» για την κοινοβουλευτική δημοκρατία χαρακτήρισε η Δημοκρατική Συμπαράταξη τις δηλώσεις Γεροβασίλη και η Φώφη Γεννηματά ζήτησε την άμεση παραίτηση του Νίκου Παππά και τη συγκρότηση ΕΣΡ. Ο Ανδρέας Λοβέρδος επέμεινε ότι η συναίνεση για το ΕΣΡ «δεν συμπεριλαμβάνει τον κ. Παππά», ο οποίος επί έναν χρόνο «έπαιξε με τους δημοκρατικούς θεσμούς» και «συμβουλευόμενος συνηγόρους παραβίασε κατάφωρα το Σύνταγμα, προκειμένου να εγκαταστήσει στημένα ΜΜΕ». «Ο κ. Παππάς πρέπει να παραιτηθεί και ο κ. Τσίπρας πρέπει να απολογηθεί» ανακοίνωσε το Ποτάμι και ο Σταύρος Θεοδωράκης επέμεινε στην πρότασή του: «Περισσότερα κανάλια, περισσότεροι εργαζόμενοι, περισσότερα λεφτά στα δημόσια ταμεία και κυρίως συνταγματική νομιμότητα».
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχολίασε ότι «η δήλωση που με επαναστατικό οίστρο διάβασε η κυβερνητική εκπρόσωπος συνιστά επίσημη αναγγελία κατάλυσης του Συντάγματος» και επισήμανε ότι «από χθες το βράδυ η κυβέρνηση παραληρεί θεσμικά. Διατυπώνει ένα λόγο χυδαίο, αυταρχικό και πολιτικά αυτοκτονικό». Ο κ. Βενιζέλος είχε προειδοποιήσει από τον Ιανουάριο του 2016 ότι «η διαδικασία αυτή των δήθεν αδειών δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ και αν επιδιώξετε την ολοκλήρωσή της αυτό θα είναι το μεγαλύτερο θεσμικό σκάνδαλο και τελικά ο πολιτικός τάφος της κυβέρνησης».
 |
| "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29-30/10/16 |
Κυβέρνηση σε σύγχυση και πανικό μετά το Βατερλό του νόμου Παππά
Της Γιάννας Παπαδάκου
Πρωτοφανή πόλεμο εναντίον της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση σηματοδότησε η απόφαση-κόλαφος του ΣτΕ για τον νόμο Παππά. Σύμφωνα με πληροφορίες το σκεπτικό της απόφασης στηρίχθηκε στη «μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΕΣΡ στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης (άρθρο 2Α, του νόμου 4339/2015)». Αμέσως μετά τη γνωστοποίησή της, το ΣτΕ και η Δικαιοσύνη βρέθηκαν στο στόχαστρο. Αναυδος ο νομικός κόσμος παρακολουθούσε το βράδυ της Τετάρτης τις δηλώσεις Γεροβασίλη, του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Πολάκη και την άλλων κυβερνητικών στελεχών.
Αντιδράσεις για τις δηλώσεις Γεροβασίλη
«Η δήλωση Γεροβασίλη σηματοδοτεί μια καινούργια φάση και θα καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της ελληνικής δικαστικής ιστορίας. Θυμίζει πώς αντιμετώπισαν αυταρχικές κυβερνήσεις στο παρελθόν αποφάσεις του ΣτΕ» είπε ο κ. Νίκος Αλιβιζάτος. «Οι δικαστές δέχονται πρώτα πολιτικές και μετά κοινωνικές πιέσεις. Σταθμίζουν λοιπόν όλα τα δεδομένα και αποφασίζουν με κριτήριο το Σύνταγμα. Το τι θα γίνει με τις αδύναμες κατηγορίες των ασθενεστέρων είναι θέμα αναδιανομής εισοδήματος. Ας φροντίσει η κυβέρνηση με άλλον τρόπο να βρει τα έσοδα που χρειάζεται, κάνοντας αναδιανομή. Γιατί αν θεωρεί ότι είναι μια μορφή αναδιανομής αυτό, τότε είναι λάθος, γιατί είναι πάλι η ίδια αγοραία αντίληψη»δηλώνει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Γιώργος Σωτηρέλης. Αλλά και δικαστικοί όλων των βαθμίδων αντέδρασαν στην πρωτοφανή στο μέγεθος επίθεση κατά του ΣτΕ, καθώς και στην αμφισβήτηση της θεσμικής του υπόστασης να κρίνει τη συνταγματικότητα των νόμων. Με ανακοινώσεις τους οι Ενώσεις Δικαστών και Εισαγγελέων, Δικαστικών Λειτουργών και Διοικητικών Υπαλλήλων τόνιζαν ότι «η ομαλή λειτουργία των θεσμών προϋποθέτει κατανόηση του διακριτού ρόλου της κάθε εξουσίας και εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας χειραγώγησης της μιας από την άλλη. Μια Δικαιοσύνη με άλλη κατεύθυνση θα ήταν πολύ επικίνδυνη για τη δημοκρατία μας και για το κράτος δικαίου». Ποτέ πριν δεν έκαναν επίθεση στην κυβέρνηση από κοινού οι τακτικοί με τους διοικητικούς δικαστές. Ωστόσο νέες δικαστικές περιπέτειες φαίνεται ότι ανοίγονται και με αφορμή την κατάθεση του νέου νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες που προανήγγειλε ο κ. Νίκος Παππάς, αφού έγκριτοι νομικοί επιμένουν ότι θα ανακύψουν νέα ζητήματα αντισυνταγματικότητας με τη νέα απόπειρα.
Αν η κυβέρνηση επαναφέρει το παλαιό καθεστώς αδειοδότησης, το ΣτΕ πάλι έχει κρίνει από το 2010 ότι αυτό δεν συμβάδιζε με την έννομη τάξη. Επομένως και ο νέος νόμος είναι στον αέρα, προτού καν κατατεθεί, όπως στον αέρα πλέον είναι το καθεστώς αδειοδότησης συνολικά.
Κυβερνητικοί παράγοντες έλεγαν ότι ο νέος νόμος θα περιλαμβάνει τις διατάξεις του νόμου Παππά, ο οποίος ακυρώθηκε, ενώ θα θέτει προϋποθέσεις λειτουργίας, οι οποίες προβλέπονται ακριβώς από τον προηγούμενο νόμο, ο οποίος κρίθηκε από το ΣτΕ αντισυνταγματικός.
Με τον νέο νόμο, ο οποίος θα κατατεθεί με τη μορφή του κατεπείγοντος, απαιτείται από τους καναλάρχες να καταβάλλουν ετήσιο τέλος συχνοτήτων 5-6 εκατ. ευρώ, να είναι ενήμεροι φορολογικά και τραπεζικά, και να έχουν μόνιμο κατατεθειμένο κεφάλαιο ύψους 8 εκατ. ευρώ.
Το παρασκήνιο της διάσκεψης
Το παρασκήνιο πάντως της διάσκεψης της Τετάρτης, η οποία προσέλαβε δραματικές διαστάσεις, είναι χαρακτηριστικό της τάσης των δικαστών για τον νόμο Παππά. Ηδη από τη Δευτέρα και την τετράωρη διάσκεψη είχε γίνει γνωστό και στην κυβέρνηση ότι στους 25 ανώτατους δικαστές είχαν διαμορφωθεί τέσσερις τάσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες η πρώτη ισχυρή τάση ήταν υπέρ της αντισυνταγματικότητας του νόμου. Η τάση αυτή πλειοψήφησε στην τελική ψηφοφορία, το απόγευμα της Τετάρτης, με 14 ψήφους. Το κύριο επιχείρημα ήταν η συνταγματική διάταξη του άρθρου 15, αλλά και οι πρόσφατες αποφάσεις του 2014 και του 2015.
Η δεύτερη τάση που ήταν πιο κοντά στη συνταγματικότητα μειοψήφησε με 11 ψήφους, αλλά πληροφορίες επιμένουν ότι και εκεί εκφράστηκαν προβλήματα αντισυνταγματικότητας αλλά υπερτονίστηκε η επί μήνες αδυναμία συγκρότησης του ΕΣΡ.
Η τρίτη τάση, που έχασε στο νήμα, ήταν η διαλλακτική, δηλαδή της αναβολής για έξι μήνες με προοπτική τη συγκρότηση του ΕΣΡ. Προέβλεπε την ενεργοποίηση του άρθρου 50 του ΠΔ 18/1989.
Το πρωί της Τετάρτης έμοιαζε κυρίαρχη, αλλά δεν μπήκε καν σε ψηφοφορία, ήρθε τρίτη! Η τέταρτη ήταν επίσης συμβιβαστική και έμπαινε και στον αριθμό των αδειών.
ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑΣύμφωνα με έγκυρους νομικούς κύκλους, και σε αναμονή της δημοσίευσης του σκεπτικού της απόφασης, η απόφαση του ΣτΕ είναι μάλλον σαφής, αφού στον αέρα βρίσκονται οι δύο καναλάρχες οι οποίοι απέκτησαν άδειες με τον ακυρωμένο πλέον διαγωνισμό, οι ήδη υπάρχοντες σταθμοί θα λειτουργούν κανονικά, οι αρμοδιότητες πρέπει να επανέλθουν στο ΕΣΡ και η ανεξάρτητη αρχή να αναλάβει πλέον τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)