Γιατί μόνο οι δύο; Ποιος είναι αυτός που ορίζει ότι ο ελληνικός λαός θέλει να ακούσει αποκλειστικά τις απόψεις τους; Είναι δημοκρατικό όλο αυτό; Και μην ακούσω το επιχείρημα ότι αυτοί οι δύο, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, διεκδικούν την πρώτη θέση, άρα και την εξουσία στη χώρα, οπότε, αυτούς και μόνο θα ακούσεις τι λένε ελληνικέ λαέ, διότι μια τέτοια θέση είναι βαθιά αντιδημοκρατική, και οπωσδήποτε εκτός λογικής, αφού εκλογές δεν έχουν γίνει ακόμη. Να μου πεις, μετά την 21η Μαΐου, και εφόσον δεν έχει υπάρξει αυτοδυναμία κόμματος, αλλά αυτά τα δύο κόμματα ήταν πρώτο και δεύτερο, άρα ενόψει του δεύτερου γύρου, ενδιαφέρονται όλοι να πληροφορηθούν τις θέσεις του, να το καταλάβω. Αλλά μη μου λες εξ αρχής debate με Τσίπρα - Μητσοτάκη, διότι δεν στέκει ούτε πολιτικά ούτε ηθικά. Ελπίζω να έγινα κατανοητός...

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ",25/04/23

Δεν ανησυχεί ο Βελόπουλος

Συνομίλησα με πρόεδρο Κυριάκο (Βελόπουλο, σπεύδω να διευκρινίσω), σχετικά με την αναταραχή που προκάλεσαν οι αποφάσεις του σχετικά με την ανακατανομή των υποψηφιοτήτων νυν βουλευτών του. Πριν αναφέρω οτιδήποτε, οφείλω να ενημερώσω ότι τον πρόεδρο Κυριάκο, τον γνωρίζω από πολλών ετών, πριν ακόμη τον υιοθετήσει ο Γιώργος Καρατζαφέρης στον ΛΑΟΣ (μεγάλο «φυτώριο» τελικά το κόμμα του προέδρου Γιώργου). Είναι γάτος - θα τον χαρακτηρίσω με μια έκφραση του συρμού. Δύσκολα μπορείς να τον θεωρήσεις θύμα. Εξού και έσπευσε να προλάβει τα χειρότερα, πριν αυτά επισημοποιηθούν αργότερα και εκ των πραγμάτων θα ήταν αργά. Αυτό με άφησε να καταλάβω. Ηταν πεπεισμένος, αυτό συνήγαγα, ότι τρεις βουλευτές του ήταν διατεθειμένοι, δεν λέω έτοιμοι, να στηρίξουν ας πούμε, μια κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον πρόεδρο Κυριάκο (τον άλλο Κυριάκο, τον Μητσοτάκη). Και αποφάσισε να τους ντριμπλάρει και τους τρεις, με τη μία.

«Εγώ», μου είπε σε μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, «δεν διέγραψα κανέναν, γιατί δεν είχα λόγο να τους διαγράψω. Τους τοποθέτησα σε άλλες εκλογικές περιφέρειες, από αυτές που είχαν εκλεγεί, όπως είχα δικαίωμα ως αρχηγός να κάνω, προκειμένου να βοηθήσουν το κόμμα από τις καινούργιες θέσεις που θα αγωνίζονταν. Εκείνοι γιατί είδαν κάτι εχθρικό σε αυτό, και παραιτήθηκαν; Οι δύο δηλαδή, η Αλεξοπούλου και ο Μυλωνάκης; Ειδικά ο δεύτερος, που βγήκε με δική μου στήριξη;».

Ποια είναι η συνέχεια σε όλο αυτό; Θα έχει συνέπειες για το κόμμα;

Ο ίδιος πιστεύει πως όχι. «Πάμε πολύ καλά και στη Βόρεια Ελλάδα πολύ καλύτερα. Δεν έχω την παραμικρή ανησυχία».

Θα δείξει δεν λένε, προκειμένου περί εκλογών; Θα δείξει λοιπόν...

Ο Σολτς, ο brόεδρος και τα όπλα

Η Γερμανία κατασκευάζει όπλα. Πολλά και διάφορα όπλα. Μια περίοδο μάλιστα η Ελλάδα ήταν προνομιακός αγοραστής γερμανικού εξοπλισμού, και αυτό είχε αποτυπωθεί διαχρονικά στο ελληνικό οπλοστάσιο. Η Γερμανία δεν είδε ποτέ με καλό μάτι τα τελευταία ανοίγματα της χώρας και προς άλλες αγορές, λ.χ. τη γαλλική πολεμική βιομηχανία η οποία φαίνεται να επικρατεί σε αυτό το ιδιαιτέρως ανταγωνιστικό πεδίο, των εξοπλισμών. Προς τι ο πρόλογος;

Για να επισημάνω τη χρονική συγκυρία της πρόσφατης επίσκεψης του «έλα με φόρα» brοέδρου στο Βερολίνο, στα γραφεία του κυβερνώντος SPD προς συνάντηση του καγκελαρίου Σολτς. Διάβασα με προσοχή τις μετέπειτα δηλώσεις του δικού μας (ο κύριος Σολτς το απέφυγε επιδεικτικά - και μάλιστα εξ όσων κατάλαβα, στον «έλα με φόρα» brόεδρο δεν παραχωρήθηκε ούτε η αίθουσα του κόμματος για δηλώσεις, στον δρόμο τις έκανε), αλλά δεν βρήκα πουθενά κάτι σχετικό. Σκέφτηκα ότι θα επρόκειτο περί κάποιας αβλεψίας ή παραλείψεως. Δεδομένου ότι ο αρχηγός (του ΣΥΡΙΖΑ) κατ' επανάληψιν έχει ταχθεί κατά των εξοπλισμών made in France, αλλά και γενικότερα με τα νταραβέρια με τη Γαλλία - δεν ψήφισε την ελληνογαλλική συμφωνία, δεν ψήφισε για Rafale, φρεγάτες κ.λπ.

Ούτω πως, θέλω να θέσω το ερώτημα, αν κατά τη συνάντηση του γερμανού καγκελαρίου με τον έλληνα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συζητήθηκε αυτό το θέμα. Και αν ναι, υπάρχει κάτι που πρέπει να γνωρίζουμε; Κρίμα είναι να τα μάθουμε αργότερα από κανένα έγκυρο (λέμε τώρα...) Spiegel...

Μία απορία για το debate

Δεν ξέρω τι περιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη διεξαγωγή των debate τα οποία απαιτεί να πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά αν επιμένει με την ίδια συλλογιστική, νομίζω ότι έχει ήδη διαπράξει ένα σοβαρό φάουλ. Αναφέρομαι στην πρόταση που έχει διατυπώσει, και την οποία προβάλλει με κάθε τόπο: θέλει λοιπόν, σχηματικά το αναφέρω, μία τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ όλων των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της απερχόμενης Βουλής (έξι κόμματα, έξι αρχηγοί), και μια τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ των αρχηγών ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

Για το πρώτο σκέλος της πρότασης, μέχρι που θα μπορούσα κι εγώ να υπερθεματίσω, αρκεί βεβαίως να καθοριστούν κανόνες οι οποίοι θα μετατρέψουν τη συζήτηση σε ένα ενδιαφέρον τηλεοπτικό προϊόν και όχι έναν διάλογο κωφών ή μια ατέλειωτη παράθεση μπλα... μπλα... μπλα...

Για το δεύτερο σκέλος της πρότασης όμως, έχω την εξής απορία: γιατί μόνο οι δύο; Ποιος είναι αυτός που ορίζει ότι ο ελληνικός λαός θέλει να ακούσει αποκλειστικά τις απόψεις τους; Είναι δημοκρατικό όλο αυτό; Και μην ακούσω το επιχείρημα ότι αυτοί οι δύο, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, διεκδικούν την πρώτη θέση, άρα και την εξουσία στη χώρα, οπότε, αυτούς και μόνο θα ακούσεις τι λένε ελληνικέ λαέ, διότι μια τέτοια θέση είναι βαθιά αντιδημοκρατική, και οπωσδήποτε εκτός λογικής, αφού εκλογές δεν έχουν γίνει ακόμη. Να μου πεις, μετά την 21η Μαΐου, και εφόσον δεν έχει υπάρξει αυτοδυναμία κόμματος, αλλά αυτά τα δύο κόμματα ήταν πρώτο και δεύτερο, άρα ενόψει του δεύτερου γύρου, ενδιαφέρονται όλοι να πληροφορηθούν τις θέσεις του, να το καταλάβω. Αλλά μη μου λες εξ αρχής debate με Τσίπρα - Μητσοτάκη, διότι δεν στέκει ούτε πολιτικά ούτε ηθικά. Ελπίζω να έγινα κατανοητός...

Απάτη

Ευκαιρίας δοθείσης θέλω να ενημερώσω το φιλοθέαμον για τον θρήνο και τον κοπετό που έχει ξεσπάσει εντός του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το πώς θα μπορέσουν να ψηφίσουν οι νέοι στον β' γύρο των εκλογών, ο οποίος κατά τα φαινόμενα θα πραγματοποιηθεί στις 2 Ιουλίου. Τους υπολογίζουν σε 220.000, και απαιτούν να γίνουν ειδικά εκλογικά κέντρα στα νησιά ή δεν ξέρω πού αλλού για να ψηφίσουν τα παιδιά τα οποία θα εργάζονται ή θα διακοπάρουν. Είναι φανερό ότι οι συριζαίοι προσδοκούν πως και οι 220.000 χιλιάδες αυτοί ψηφοφόροι (πόθεν τους προέκυψε ότι είναι τόσοι δεν ξέρω, αλλά και δεν ενδιαφέρει επί του προκειμένου) θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, εξού και τους έπιασε ο πόνος να εξυπηρετηθούν τα παιδιά δι' αυτού του τρόπου. Με τα ειδικά εκλογικά τμήματα.

Φυσικά δεν γίνεται, δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, ειδικά τώρα που προκηρύχθηκαν οι εκλογές. Αλλά για να δούμε τι έγινε το 2019, με αυτά τα παιδιά. Τί-πο-τε δεν έγινε, απαντώ.

Ούτε ειδικά εκλογικά κέντρα, ούτε ειδικές εκλογικές καταστάσεις, ούτε παραμύθια. Κι ας πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές στις 7 Ιουλίου, ντάλα καλοκαίρι, διότι ο brόεδρος είχε αναλάβει κάτι υποχρεώσεις, και δεν ήθελε να φανεί ανακόλουθος σε όσους είχε δεσμευτεί. Αδιαφόρησε δηλαδή για τα παιδιά, που δούλευαν στις παραλίες, γκαρσονάκια για το μεροκάματο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έδινε δεκάρα για το αν θα ψήφιζαν ή όχι. Τώρα νοιάζεται.

Μα τι απάτη, σε όλα ρε παιδί μου. Ο,τι και να εξετάσεις από αυτά που εισηγούνται, προτείνουν, απαιτούν, πάντα θα βρεις κάτι από κάτω, που θα το επιβεβαιώσει...

Απώλεια

Εναν καλό φίλο της εφημερίδας, και προσωπικά δικό μου, τον Κύριο (με κάπα κεφαλαίο) Βασίλη Σαραντίτη, επιθυμώ να αποχαιρετήσω σήμερα, από αυτή εδώ τη θέση. Βαθιά δημοκράτης, προσηλωμένος σταθερά στις αρχές και τις αξίες της δημοκρατικής παράταξης ο Βασ. Σαραντίτης, που υπηρέτησε τη χώρα, ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ από ορισμένα σημαντικά κυβερνητικά πόστα (ταυτίστηκε, για την ακρίβεια, με το υπουργείο Ναυτιλίας), άφησε πίσω του παρακαταθήκη την προσωπική του πορεία στην πολιτική και τη νομική επιστήμη. Με τίμησε με τη φιλία του, και τον αποχαιρετώ με θλίψη, παρότι βέβαιος πως εκεί που πηγαίνει, θα «πέσει» σε καλά χέρια: τον περιμένει ο Γιώργος Κατσιφάρας, ο «κολλητός» του, με τον οποίο συμπορεύτηκαν επί πολλά χρόνια στην πολιτική και τη ζωή.

Θα (μας) λείψει το χιούμορ, η απλότητα, και η βαθιά του γνώση για όσα συνέβαιναν στα ενδότερα των έσω...