οι κηπουροι τησ αυγησ

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020

Κανένας δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος απέναντι σε τέτοια φαινόμενα εθνικής αυτοκαταστροφής που δυστυχώς πολλοί κατά καιρούς τα εξέθρεψαν ή τα ανέχθηκαν. Όσοι πιστεύουν ότι η συμβίωση με τη βία είναι μέθοδος επιβίωσης μέσα στο Πανεπιστήμιο κάνουν ιστορικό λάθος. Καταδικάζουν τη χώρα και την κοινωνία σε μόνιμη υστέρηση....




Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη ανάρτηση :

Η φωτογραφία που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με τον Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών αιχμάλωτο των καταληψιών που του έχουν «φορέσει» επιγραφή «αλληλεγγύης στις καταλήψεις» συνιστά χυδαία προσβολή της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Το συμβάν δεν προσβάλλει τον Πρύτανη, αλλά όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα. Μας προσβάλλει όλους.

Κανένας πανεπιστημιακός δάσκαλος και κανένας ενεργός πολίτης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει σιωπηλός τέτοια φαινόμενα βίας που διαβρώνουν τη δημοκρατία και ακυρώνουν την έννοια του Πανεπιστημίου. Κανένας δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος απέναντι σε τέτοια φαινόμενα εθνικής αυτοκαταστροφής που δυστυχώς πολλοί κατά καιρούς τα εξέθρεψαν ή τα ανέχθηκαν. Όσοι πιστεύουν ότι η συμβίωση με τη βία είναι μέθοδος επιβίωσης μέσα στο Πανεπιστήμιο κάνουν ιστορικό λάθος. Καταδικάζουν τη χώρα και την κοινωνία σε μόνιμη υστέρηση.



 

Την πανηγυρίσαμε όλοι με την ψυχή μας την απόφαση για την Χρυσή Αυγή. Υπάρχει όμως μια βία εξίσου τρομακτική με αυτή των ταγμάτων εφόδου για την οποία εδώ και δεκαετίες επιδεικνύεται χαρακτηριστική ανοχή. Εκείνης των δικών μας «παιδιών», που μπαίνουν στην τριτοβάθμια σε ταραγμένη μετα-εφηβεία και την ξεπερνούν φτιάχνοντας μολότοφ. Παρότι εξίσου επικίνδυνη, είναι πια τόσο συνηθισμένη που κάθε φορά, από το κάψιμο της Αθήνας το 2008 έως την Μαρφίν και από εκεί στον Μπουραντώνη, δικαιολογούμε τα πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά. Όλη η ιστορία της κατάργησης του ασύλου, όλη η σημασία της απόφασης που έγινε τάχα ταυτοτική σημαία για κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πετάχτηκε το πρωί της Πέμπτης στο καλάθι των αχρήστων. Με ψηφισμένο νόμο που παρέχει το δικαίωμα αστυνομικής παρέμβασης, διάφοροι τύποι ένιωσαν αρκετά ασφαλείς ώστε να επιτεθούν στον πρύτανη ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αθήνας –κάποιος στο (πάντα λαλίστατο, αλλά επί τούτου σιωπηλό) υπουργείο, άρα, δεν έχει κάνει καλά την δουλειά του...






Υπάρχει μια σκληρή φωτογραφία από την ναζιστική Γερμανία. Ένας νεαρός άνδρας, περιτριγυρισμένος από αστυνομικούς, φοράει στο λαιμό μια ταμπέλα που, σε ελεύθερη μετάφραση, γράφει «γύρισα την πλάτη στη φυλή μου». Δίπλα του μια γυναίκα με κατεβασμένο κεφάλι, μια Εβραία.


Ο απείθαρχος Γερμανός είχε παραβιάσει τους κανόνες του καθεστώτος, είχε ερωτικές σχέσεις με τον «εχθρό». Έπρεπε, λοιπόν, να τιμωρηθεί –και η καλύτερη τιμωρία ήταν η διαπόμπευση: έδινε στίγμα σε όσους σκέφτονταν να ακολουθήσουν το κακό παράδειγμα και απομόνωνε τον Γερμανό που είχε προβεί ήδη στο αδίκημα. Ο δημόσιος εξευτελισμός τον έκανε αυτόματα μαύρο πρόβατο, έβαζε ανάμεσα στον ίδιο και την υπόλοιπη (αμόλυντη) κοινωνία μια μεγάλη διαχωριστική γραμμή. Ευτυχώς που αυτή η εικόνα έχει διασωθεί. Αν δεν υπήρχε, ίσως ακόμα να αναρωτιόμασταν ποιοι είναι διαχρονικά οι θύτες και ποιοι τα θύματα. Ισως να μην κατανοούσαμε πλήρως τι σημαίνει προπαγάνδα.


Το αίσχος: Αναρχικοί πέρασαν ταμπέλα στο λαιμό του πρύτανη της πρώην ΑΣΟΕΕ Πατήστε εδώ

Ο Δημήτρης Μπουραντώνης, ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), φόρεσε τη δική του ταμπέλα. Τον ανάγκασαν να κάτσει στο γραφείο του, του την πέρασαν από τον λαιμό, και τον φωτογράφισαν για να δείξουν στην κοινωνία που παρακολουθεί τόσα χρόνια την κατάσταση στα πανεπιστήμια ποιος είναι ο εχθρός. Η στοχοποίησή του έγινε γιατί «εκμεταλλευόμενος την “ακαδημαϊκή αυθεντία” του φροντίζει να αφήνει παντού το νεοφιλελεύθερο στίγμα του στον δημόσιο διάλογο», γιατί «αποτελεί κομμάτι μιας συντηρητικής ακαδημαϊκής κοινότητας που οραματίζεται έναν εξευρωπαισμό των πανεπιστημίων στα πρότυπα αποστειρωμένων και επιτηρούμενων ιδρυμάτων». Κοιμήθηκε με τον εχθρό ο Μπουραντώνης, γύρισε την πλάτη στην πανεπιστημιακή φυλή του. Τόλμησε να έχει άποψη για τα δημόσια ΑΕΙ –και τι άποψη, υπέρ του εξευρωπαϊσμού τους!

Την πανηγυρίσαμε όλοι με την ψυχή μας την απόφαση για την Χρυσή Αυγή. Υπάρχει όμως μια βία εξίσου τρομακτική με αυτή των ταγμάτων εφόδου για την οποία εδώ και δεκαετίες επιδεικνύεται χαρακτηριστική ανοχή. Εκείνης των δικών μας «παιδιών», που μπαίνουν στην τριτοβάθμια σε ταραγμένη μετα-εφηβεία και την ξεπερνούν φτιάχνοντας μολότοφ. Παρότι εξίσου επικίνδυνη, είναι πια τόσο συνηθισμένη που κάθε φορά, από το κάψιμο της Αθήνας το 2008 έως την Μαρφίν και από εκεί στον Μπουραντώνη, δικαιολογούμε τα πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά. Όλη η ιστορία της κατάργησης του ασύλου, όλη η σημασία της απόφασης που έγινε τάχα ταυτοτική σημαία για κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πετάχτηκε το πρωί της Πέμπτης στο καλάθι των αχρήστων. Με ψηφισμένο νόμο που παρέχει το δικαίωμα αστυνομικής παρέμβασης, διάφοροι τύποι ένιωσαν αρκετά ασφαλείς ώστε να επιτεθούν στον πρύτανη ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αθήνας –κάποιος στο (πάντα λαλίστατο, αλλά επί τούτου σιωπηλό) υπουργείο, άρα, δεν έχει κάνει καλά την δουλειά του.

Η κοινωνία που συνειδητοποίησε ότι το φίδι έχει βγει από το αυγό του όταν δολοφονήθηκε ο Φύσσας είχε ανέκαθεν αργές αντιδράσεις σε κάτι τέτοια: στην περίπτωση της 17Ν το σημείο καμπής ήταν ο Θάνος Αξαρλιάν. Αλλά, βέβαια, «δεν πρέπει να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα». Δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί που διαμαρτύρονται έντονα όταν ακούν την φράση «καταδικάζουμε την βία απ’ όπου κι αν προέρχεται». Υπάρχουν φορές που το «αλλά» ήταν πιο ισχυρό από τις δηλώσεις που προηγούνται -στην πραγματικότητα, όσο κανακεύτηκαν οι χρυσαυγίτες ψηφοφόροι άλλο τόσο χαϊδεύτηκαν τα μπάχαλα. Αλλά δεν κάνει να το πούμε, δεν κάνει να βγάλουμε μιλιά. Αλλιώς μας περιμένει η ίδια μοίρα με τον Μπουραντώνη. Μια ταμπέλα, διαδικτυακή ή πραγματική, την οποία αναγκαζόμαστε να περιφέρουμε γιατί γυρίσαμε την πλάτη στην φυλή μας και πρέπει κάπως να πάρουμε το μάθημά μας.

Η ελπίδα πως οι φοιτητές και η υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα θα απομονώσει τους θύτες είναι μάλλον μάταιη. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοια πράγματα στους πανεπιστημιακούς χώρους, ούτε η τελευταία. Υπάρχει όμως πάντα η γαλλική συνταγή: όταν κάποιος προσπαθεί να επιβάλει την σιωπή με το ζόρι, σημασία έχει να μην του κάνεις την χάρη.

Πηγή: Protagon.gr

ΣΤΟΧΟΣ ΤΣΙΟΔΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΣΥΡΙΖΑ: ΑΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΦΟΔΡΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ...ΤΥΧΑΙΟ;ΔΙΟΛΟΥ...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και...


"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/10/20

...από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/10/20

 

Τα δύο τελευταία γράμματα χρησιμοποιήθηκαν για χρόνια από τους πολιτικούς αντιπάλους του. Ισως και ξεκομμένα από τον τότε συσχετισμό, την κατάσταση του ΚΚΕ, τους δεσμούς με την Κομμουνιστική Διεθνή, αλλά και τις διαφορετικές φάσεις του ελληνοϊταλικού πολέμου που μετέβαλε και τις τακτικές. Εκείνο το πρώτο γράμμα πάντως έδωσε τον τόνο. Και συνέβαλε σε μια πρωτόγνωρη συσπείρωση διακομματική, διαπαραταξιακή που διαπερνούσε μεγάλο μέρος του λαού, όπως λένε όλα τα τεκμήρια. Και αυτό κρατούμε...

 Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/10/20

































ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Ν.ΜΑΝΙΑΤΗ

Το δίδαγμα της έναρξης του ελληνοϊταλικού πολέμου την 28η Οκτωβρίου του 1940, πριν από ογδόντα χρόνια, είναι πως μιλάμε για μια κορυφαία στιγμή εθνικής ομοψυχίας. Και ίσως αυτός είναι ο λόγος που εορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και όχι τη λήξη του με την Απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου του 1944. Γιατί αυτή η δεύτερη ημερομηνία - ορόσημο σηματοδοτεί και τις απαρχές ενός αιματηρού εμφυλίου.

Πόλεμος αμυντικός για τη χώρα μας, βρήκε τα ελληνικά νιάτα στο μέτωπο της Βόρειας Ηπείρου να πολεμούν τον ιταλικό φασισμό (αριστεροί, δεξιοί, τέως βενιζελικοί, μοναρχικοί, κεντρώοι). Βρήκε όμως και ένα άλλο μέρος των νιάτων σε φυλακές. Η χώρα είχε στο τιμόνι τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, αρχιτέκτονα του λεγόμενου Γ' Ελληνικού Πολιτισμού, που όμως, σύμφωνα με τη θεώρησή του, δεν τους χωρούσε όλους. Ο «εσωτερικός εχθρός του έθνους» ήταν στις φυλακές και την εξορία.

Μιλάμε κυρίως τότε για τα μέλη και τα περισσότερα στελέχη του ΚΚΕ. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου είχε αιχμή του και τον αντικομμουνισμό. Στα του ΚΚΕ τώρα. Μια μεγάλη εσωτερική διαπάλη του κόμματος («φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές» για την ακρίβεια) είχε αρχίσει να ενοποιείται και να εξομαλύνεται ήδη από το 1931. Ο «κούτβης» (1) Νίκος Ζαχαριάδης, «αυτοκρατορικός απεσταλμένος» της ΕΣΣΔ, αναλαμβάνει να ανασυγκροτήσει το ΚΚΕ ως νέος γραμματέας του. Η περιδίνηση βέβαια καλά κρατεί. Το καθεστώς καταφέρνει να φτιάξει - μέσω του Μανιαδάκη - ελεγχόμενη Προσωρινή Διοίκηση του κόμματος. Το μισοελέγχει, κοινώς. Σε αυτό το κάδρο η έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου βρίσκει τον Ζαχαριάδη στις φυλακές της Κέρκυρας. Και μεγάλο μέρος του λαού σε μια πρωτόγνωρη ανάταση και αποφασιστικότητα. Για πολλούς συνδιαμορφωτική του κατηγορηματικού τελεσίγραφου του Μεταξά στον ιταλό πρεσβευτή Γκράτσι στην έπαυλη του δικτάτορα στην Κηφισιά.


Γραμμή υπεράσπισης. Ας δούμε όμως και το «όχι» του Ζαχαριάδη, που με γράμμα στον ελληνικό λαό σπεύδει να δώσει τη γραμμή υπεράσπισης της πατρίδας. Για πολλούς, σε αυτό βρίσκεται το σπέρμα και της μετέπειτα κυριαρχίας του ΚΚΕ στα λαϊκά στρώματα μέσω της εαμικής εθνικής αντίστασης που φτάνει μέχρι και τη δυαδική εξουσία του 1944-45. «Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Επαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για τον σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι, και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό» (2), ανέφερε στο γράμμα του ο γραμματέας του ΚΚΕ από τη Γενική Ασφάλεια της Αθήνας, όπου είχε μεταφερθεί από την Κέρκυρα. Εδώ βέβαια ο Ζαχαριάδης θέτει και τη διάσταση της επόμενης ημέρας του πολέμου.

Υπάρχουν όμως δύο ακόμη γράμματα του Ζαχαριάδη. Συχνά αιτία πολέμου του ΚΚΕ με τους πολιτικούς του αντιπάλους. Κοινωνός βέβαια ο λαός έγινε μόνο του πρώτου γράμματος. «Εξω απ' αυτά η Ελλάδα δεν έχει καμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία - Γερμανία», αναφέρει, αν και απαιτούνται δύο σημειώσεις. Το δεύτερο αυτό γράμμα γράφεται στις 26 Νοεμβρίου του 1940 κι έρχεται στο φως από τη Γενική Ασφάλεια το... 1947! Ο Ζαχαριάδης το είχε αποστείλει στην Προσωρινή Διοίκηση του κόμματος. Σύμφωνα με τη φίλα στο ΚΚΕ ανάγνωση, ο Ζαχαριάδης απλώς μεταβάλλει τη στάση του, με την κλασική μέθοδο «αναλύοντας συγκεκριμένο γεγονός σε συγκεκριμένη συνθήκη». Και τότε για τον ίδιο ο χαρακτήρας του πολέμου άλλαζε και ο λαός έπρεπε να έχει σε ένταση τα ταξικά του κριτήρια πια - όχι μόνο τα πατριωτικά. Οταν γράφτηκε, η ιταλική επίθεση είχε αποκρουστεί και ο Ελληνικός Στρατός είχε μπει στην Αλβανία.

Αν γίνεται κριτική από μέρους της Αριστεράς στον Ζαχαριάδη για «εθνική γραμμή» στο πρώτο γράμμα, του γίνεται κριτική από μέρους της Δεξιάς για «διεθνιστική και φιλοσοβιετική γραμμή» στα άλλα δύο. Ενδεικτικό και των αντιφάσεων της στρατηγικής του ΚΚΕ αλλά και της πρόσδεσής του στην Κομμουνιστική Διεθνή που πάντως έχει αποφασίσει πως ο αγώνας και άρα ο πόλεμος είναι «αντιφασιστικός». Ενδεικτικό και του θολώματος που έχει καταφέρει να σπείρει ο Μανιαδάκης στο ΚΚΕ με τη φτιαχτή Προσωρινή Διοίκηση.


Διεθνιστική αιχμή. Το τρίτο γράμμα του Ζαχαριάδη είναι προς το κόμμα και την ΟΚΝΕ (Ιανουάριος του 1941). Το τρίτο γράμμα δεν διαφέρει από το δεύτερο στο ζήτημα της πολιτικής γραμμής - διατηρεί μια διεθνιστική αιχμή. Αυτό που έχει ως επιπλέον στοιχείο είναι η καταγγελία της Προσωρινής Διοίκησης. «Ενώ, αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθειά μας έπρεπε να είναι να κάνουμε μια ξεχωριστή, έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνοϊταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της ΕΣΣΔ, η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό όχι του λαού της Ελλάδας μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού», γράφει εδώ ο γραμματέας του ΚΚΕ.

Τα δύο τελευταία γράμματα χρησιμοποιήθηκαν για χρόνια από τους πολιτικούς αντιπάλους του. Ισως και ξεκομμένα από τον τότε συσχετισμό, την κατάσταση του ΚΚΕ, τους δεσμούς με την Κομμουνιστική Διεθνή, αλλά και τις διαφορετικές φάσεις του ελληνοϊταλικού πολέμου που μετέβαλε και τις τακτικές. Εκείνο το πρώτο γράμμα πάντως έδωσε τον τόνο. Και συνέβαλε σε μια πρωτόγνωρη συσπείρωση διακομματική, διαπαραταξιακή που διαπερνούσε μεγάλο μέρος του λαού, όπως λένε όλα τα τεκμήρια. Και αυτό κρατούμε.

Σημ.:
(1) Κούτβης ονομαζόταν όποιο στέλεχος του ΚΚΕ είχε φοιτήσει στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Ανατολικών Λαών της Μόσχας.

(2) Διαβάστε περισσότερα στον τόμο «Νίκος Ζαχαριάδης: Ιστορικά Διλήμματα - Ιστορικές Απαντήσεις - Απαντα τα Δημοσιευμένα 1940-1945» (εκδ. Καστανιώτη). Σε έρευνα και επιμέλεια του ιστορικού και δημοσιογράφου Γιώργου Πετρόπουλου.

Αν λοιπόν η Ευρώπη θέλει να επιβιώσει, πρέπει να ξεπεράσει τον μαζοχισμό της. Να κατανοήσει ότι ζει μια πρωτοφανή σύγκρουση - πρωτοφανή επειδή ένα μέρος του εχθρού κρύβεται στο εσωτερικό της. Βεβαίως κάποιοι μιλούν για «πολυπολιτισμικότητα». Δεν ξέρω αν είναι η στιγμή κι αν αφορά τους μουσουλμάνους αλλά καμία αντίρρηση. Αρκεί να το πουν και στους αποκεφαλισμένους της περιοχής τους. Μπορεί και σε εκείνους να άρεσαν οι πολλοί πολιτισμοί. Αλλά κεφάλι είχαν μόνο ένα....


"TA NEA", 30/10/20
































TOY I.K. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ

O καλός άνθρωπος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι είχε δει το έργο. Και προειδοποίησε τον Μητσοτάκη και τον Αναστασιάδη ότι ο Ερντογάν θα μας γεμίσει τζιχαντιστές («ΤΑ ΝΕΑ», 24-25/10).

Ο αιγύπτιος πρόεδρος ξέρει το έργο από τη χώρα του με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Πολλά χρόνια τώρα ο Ερντογάν διακινεί μισθοφόρους στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, στον Καύκασο.

«Γραφείο ταξιδιών για τζιχαντιστές» χαρακτήρισε την Τουρκία ο Δένδιας μιλώντας στον Λαβρόφ.

Γιατί λοιπόν να μην το κάνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη; Από βλαμμένους εθελοντές και πρόθυμους φανατικούς άλλο τίποτα. Τους ψωνίζεις από το πανέρι.

Μόλις λοιπόν του την έσπασε ο Μακρόν, άρχισαν οι αποκεφαλισμοί. Προ ημερών οι εντεταλμένοι ψυχοπαθείς αποκεφάλισαν τον Σαμιέλ Πατί. Χθες άλλους τρεις στη Νίκαια.

Επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η Τουρκία δεν είναι πρόβλημα. Είναι κίνδυνος. Με μετανάστες και τζιχαντιστές επιχειρεί να εκβιάσει την Ευρώπη.

Κι ακριβώς γι' αυτό χρειάζεται μεγάλη δόση ανοησίας για να συγκαλεί τέτοιες ώρες η αρμόδια επίτροπος σύσκεψη με τη Frontex να ελέγξει αν γίνονται... επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο.

Το ευχάριστο (αν υπάρχει κάτι ευχάριστο σε μια θηριωδία...) είναι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να κάνει πλέον πως δεν καταλαβαίνει με ποιους έχει να κάνει. Ακόμη και στη Μέρκελ την έπεσε ο Ερντογάν.

Τώρα η Γαλλία ζητάει κυρώσεις. Αλλά οι συνηθισμένες κυρώσεις ενδεχομένως να μην αρκούν: πρέπει να είναι τέτοιες που η Τουρκία να μην μπορεί να ζήσει μαζί τους.

Ούτως ή άλλως η Ευρώπη δεν έχει τίποτα να χάσει.

Το σενάριο της συνεννόησης ή της σύμπραξης έχει εκπνεύσει προ πολλού. Η Τουρκία έχει τραβήξει τον δρόμο της. Κανείς δεν θέλει να συνεννοηθεί ή να συμπράξει με κανέναν.

Ούτε μπορεί άλλωστε η Δύση να ζει στο διηνεκές με ενοχές για τις Σταυροφορίες ή την αποικιοκρατία.

Πριν από 25 χρόνια, ο Πασκάλ Μπρικνέρ περιέγραφε αυτές τις ενοχές σε ένα εξαιρετικό βραβευμένο βιβλίο με τίτλο «Η τυραννία της μετάνοιας. Δοκίμιο για τον δυτικό μαζοχισμό» (Grasset, 1995).

Αν λοιπόν η Ευρώπη θέλει να επιβιώσει, πρέπει να ξεπεράσει τον μαζοχισμό της. Να κατανοήσει ότι ζει μια πρωτοφανή σύγκρουση - πρωτοφανή επειδή ένα μέρος του εχθρού κρύβεται στο εσωτερικό της.

Βεβαίως κάποιοι μιλούν για «πολυπολιτισμικότητα». Δεν ξέρω αν είναι η στιγμή κι αν αφορά τους μουσουλμάνους αλλά καμία αντίρρηση.

Αρκεί να το πουν και στους αποκεφαλισμένους της περιοχής τους.

Μπορεί και σε εκείνους να άρεσαν οι πολλοί πολιτισμοί. Αλλά κεφάλι είχαν μόνο ένα.




ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ

Δύο είναι οι βασικές θεωρίες που συγκρούονται αυτές τις ημέρες πάνω από τους τάφους των θυμάτων των τζιχαντιστών στη Γαλλία. Η μία υποστηρίζει ότι η φάτουα που εξέδωσε το 1989 ο αγιατολάχ Χομεϊνί εναντίον του Σαλμάν Ρούσντι ήταν το πρώτο επεισόδιο ενός συνεχιζόμενου θρησκευτικού πολέμου ανάμεσα στο ισλάμ και τη δημοκρατία - που στην πραγματικότητα είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Το πρώτο πουλί της ομώνυμης ταινίας του Χίτσκοκ, όπως θα έλεγε ο ίδιος ο συγγραφέας των «Σατανικών Στίχων» πολλά χρόνια αργότερα στη Monde. Τότε νομίζαμε ότι το πουλί είχε ξεστρατίσει. Και όταν μαύρισε ο ουρανός ήταν πια αργά.

Η δεύτερη θεωρία ξεκινά από πιο νωρίς, από τις αρχές της δεκαετίας του '60. Μετά την ήττα της Γαλλίας στον πόλεμο της Αλγερίας, πολλοί Γάλλοι άρχισαν να αντιμετωπίζουν τα δημόσια ίχνη του ισλάμ - όπως τη μαντήλα - ως απειλές για το κοσμικό τους κράτος. Οι μουσουλμάνοι σταδιακά περιθωριοποιήθηκαν και ορισμένα προάστια γύρω από το Παρίσι, τη Λυών και τη Μασσαλία έγιναν «τα χαμένα εδάφη της Δημοκρατίας», όπως θα τιτλοφορούσε το 2002 ένα βιβλίο του ο ιστορικός Ζορζ Μπενσουσάν. Αν θέλουμε κι εδώ ένα κινηματογραφικό ισοδύναμο, θα μπορούσε να είναι η ταινία του Ολιβερ Λατσέ «Θα έρθει η φωτιά», που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στις (έρημες) κινηματογραφικές αίθουσες.

Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: από το 2012 μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί πάνω από 260 Γάλλοι σε επιθέσεις ισλαμιστών. Σύμφωνα με τους υπέρμαχους της πρώτης θεωρίας, το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, ακόμη και οι «μοναχικοί λύκοι» παίρνουν κατά κάποιον τρόπο «εντολές» και η μόνη λύση συμπυκνώνεται σε τρεις λέξεις: καταστολή, καταστολή, καταστολή. Οι υποστηρικτές της δεύτερης θεωρίας θεωρούν ότι αυτό δεν φτάνει, χρειάζονται και παρεμβάσεις σε εθνικό επίπεδο: καταπολέμηση του συστημικού ρατσισμού στη Γαλλία, αναθεώρηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας στη Βρετανία, αλλαγή του ενταξιακού μοντέλου στο Βέλγιο.

Ο Εμανουέλ Μακρόν κλίνει προς το πρώτο στρατόπεδο. Απαντώντας στην απόπειρα του Ερντογάν να εμφανιστεί ως προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων, ο γάλλος πρόεδρος θέλει να δείξει ότι είναι ο μόνος γνήσιος υπερασπιστής του ελεύθερου κόσμου. Επειδή κατά βάθος το πιστεύει. Και επειδή έχει μπροστά του δύσκολες προεδρικές εκλογές και δεν θέλει να αφήσει τη Μαρίν Λεπέν να αλωνίζει μόνη στο πεδίο της ασφάλειας.

Η απομόνωση και αποξένωση όμως των μουσουλμάνων είναι κάτι πολύ επικίνδυνο. Αντιθέτως, το κοσμικό κράτος πρέπει να συνεργαστεί με το μετριοπαθές ισλάμ προκειμένου να απομονωθούν τα εξτρεμιστικά στοιχεία. Oι μισοί από τα 5 εκατομμύρια μουσουλμάνων που ζουν στη Γαλλία δεν είναι καν θρήσκοι. Και πολλοί από αυτούς έχουν καταγγείλει ότι είναι απροστάτευτοι απέναντι στις απειλές που δέχονται από τους ισλαμιστές επειδή πίνουν κρασί, παντρεύονται Εβραίες ή είναι ομοφυλόφιλοι. Ο ισλαμοφασισμός δεν είναι εχθρός μόνο των χριστιανών, είναι και δικός τους.


                                                          "TA NEA", 30/10/20




ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Πολύ περισσότερο αστεία και από τη γελοιογραφία του «Charlie Hebdo» για τον Ερντογάν (τον δείχνει να σηκώνει το φόρεμα μιας μουσουλμάνας και να αναφωνεί: «Ω! Ο προφήτης!») ήταν η αντίδραση του τούρκου προέδρου. «Η λύπη και η οργή μου», είπε, «δεν είναι για την αισχρή επίθεση προς το πρόσωπό μου, αλλά γιατί το ίδιο μέσο είναι η πηγή της ασέβειας προς τον προφήτη μας, που τοποθετούμε πάνω από τη ζωή μας. Είναι δείγμα ότι πλέον η Ευρώπη επιστρέφει στην εποχή της βαρβαρότητας».

Βαρβαρότητα, λοιπόν, σύμφωνα με τον Ερντογάν, είναι η άσκηση του θεμελιώδους - για εμάς στη Δύση τουλάχιστον - δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου. Τον αποκεφαλισμό, όμως, εκείνων που προσβάλλουν το θρήσκευμά του προφανώς δεν τον θεωρεί βαρβαρότητα, αφού δεν καταδικάζει την πράξη με τους ίδιους όρους. Περιττό να του θυμίσει κάποιος τον Διαφωτισμό: ούτε έχει ακούσει, ούτε τον απασχολεί.

Ο Ερντογάν ανήκει σε έναν διαφορετικό κόσμο. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι στον πολιτισμό της Δύσης κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μην προσβάλλεται (η φράση αποδίδεται στον Τζον Κλιζ των Μόντι Πάιθον). Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοιο δικαίωμα, διότι αν υπήρχε θα ήταν αδύνατη η συζήτηση και η διακίνηση των ιδεών και μάλιστα σε εκείνα ακριβώς τα ευαίσθητα θέματα, όπου η συνεννόηση είναι απαραίτητη. Η αντιπαράθεση απόψεων είναι απαραίτητη και η προσβολή είναι αναπόφευκτο στοιχείο της διαδικασίας. Αν ο καθένας μας ανάγει σε ταμπού ό,τι αισθάνεται ως προσβλητικό για τις πεποιθήσεις του, τι συζήτηση να κάνεις μαζί του;

Η προσβολή, όσο και αν προξενεί πόνο ή θυμό σε εκείνον που τη δέχεται, είναι το τίμημα της ελευθερίας του λόγου στον πολιτισμό μας. Στην κορύφωση της εκστρατείας για το Μπρέξιτ, οι «Times» δημοσίευσαν γελοιογραφία του Πίτερ Μπρουκς, στην οποία ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον παρουσιαζόταν ως στρουθοκάμηλος που δεν χώνει το κεφάλι της στην άμμο, αλλά στον πισινό της. Ουδείς διαμαρτυρήθηκε, κιχ δεν ακούστηκε, έστω και αν αρκετοί θα βρήκαν το σκίτσο τολμηρό, χυδαίο ή προσβλητικό. Ούτε ξεσηκώθηκε ο κόσμος επειδή πρόσφατα ο γελοιογράφος της «Guardian» Στιβ Μπελ σχεδίασε την (πράγματι αντιπαθέστατη, δύστροπη και ανίκανη) υπουργό Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ σαν ταύρο, αγελάδα ή μοσχάρι - κάτι από όλα αυτά, τέλος πάντων, διότι οι ερμηνείες ποικίλλουν...

Βεβαίως, δεν λείπουν οι πεφωτισμένοι «ναιμεναλλάδες», που βρίσκουν την εύκολη λύση στο πρόβλημα με το «ναι μεν, αλλά», όπως ο ύπατος εκπρόσωπος της Συμμαχίας των Πολιτισμών των Ηνωμένων Εθνών (ομολογουμένως, δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα…), ονόματι Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος. Ο εν λόγω αξιωματούχος κάλεσε «σε αμοιβαίο σεβασμό όλων των θρησκειών και των πεποιθήσεων», διότι, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του, παρακολουθεί «με βαθιά ανησυχία τις αυξανόμενες εντάσεις και τα κρούσματα μισαλλοδοξίας που προκάλεσε η δημοσίευση σατιρικών σκίτσων του προφήτη Μωάμεθ, τα οποία οι μουσουλμάνοι θεωρούν βλάσφημα και βαθιά προσβλητικά».

Θέση χαζοχαρούμενη, κατανοητή όμως από την πλευρά του ΟΗΕ, για τον οποίο προέχει η αποφυγή της σύγκρουσης. Είναι σαφές, έστω και αν δεν διατυπώνεται ρητά, ότι η μομφή του εκπροσώπου της Συμμαχίας των Πολιτισμών στρέφεται κατά του προέδρου Μακρόν για την άκαμπτη στάση του στο θέμα των σκίτσων του προφήτη. Θα προτιμούσε, με άλλα λόγια, να υποχωρήσει η ελευθερία του λόγου, προκειμένου να μη θίγονται όχι οι μουσουλμάνοι γενικώς, αλλά οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι.

Μετά την τρομοκρατική επίθεση στο «Charlie Hebdo», το 2015, ο καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στην Οξφόρδη Τίμοθι Γκάρτον Ας έκανε τη διαπίστωση ότι «από το βέτο του θορυβοποιού περάσαμε πια στο βέτο του δολοφόνου». Μέχρι την εμφάνιση, δηλαδή, του ριζοσπαστικού ισλαμισμού που σφάζει και αποκεφαλίζει, η απειλή εναντίον της ελευθερίας του λόγου προερχόταν από εκείνον που επιδιώκει να την εμποδίσει με τον εκφοβισμό του θορύβου. Μετά το 2015, η απειλή προέρχεται πια από δολοφόνους. Αξιοσημείωτο, λοιπόν, ο ΟΗΕ να αναγνωρίζει το βέτο του δολοφόνου...

Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ ΠΟΥ ΕΠΑΝΕΚΑΜΨΕ ΔΡΙΜΥΤΕΡΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΑΡΙΝΗ ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ...

Το κύριο  θέμα από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/10/20

 

Πρώτος μπέρδεψε το 1940 με την Αντίσταση ο Χρήστος Δάντης. Η δεύτερη ξεθωριασμένη φίρμα, που ακολούθησε στην εμφυλιακή ανορθογραφία, ήταν ο Νίκος Παππάς. Προσπαθώντας να δραπετεύσει από τα αμπάρια της Κουμουνδούρου, ο Παππάς ανέβασε μια δήθεν επετειακή φωτογραφία με αντάρτες. Και μετά αποδύθηκε στο αληθινό προσωπικό του reboot: την επίθεση κατά του Σωτήρη Τσιόδρα, τον οποίο κατήγγειλε ότι καλύπτει την κυβέρνηση για τον συνωστισμό στα μέσα μεταφοράς. Ο Παππάς καταγγέλλει ότι υπάρχουν χαλασμένα τρόλεϊ που η κυβέρνηση δεν επισκευάζει (γιατί άραγε;). Το υπουργείο απαντά ότι επί ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφορούσαν στην Αθήνα 850 οχήματα και τώρα κυκλοφορούν ήδη 1.218 – με προγραμματισμό να αυξηθούν στα 1.600 έως το τέλος του χρόνου. Αυτό που, πάντως, δεν επισκευάζεται με χολή κατά του Τσιόδρα είναι κάτι πολιτικά προφίλ που έχουν απομείνει σαν μασημένες κασέτες...

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/10/20


Κολλημένοι με τον Εμφύλιο

Με αναφορές στον Εμφύλιο και σχετικές φωτογραφίες που παραπέμπουν σε εκείνη την περίοδο επέλεξαν να… τιμήσουν την επέτειο του «Οχι» οι Νίκος Παππάς και Νίκος Καρανίκας. Η έλλειψη αναφορών στην πανεθνική εξέγερση και η προσπάθεια να μικρύνουν τη μεγάλη εικόνα στα δικά τους, μικρά, εμφυλιοπολεμικά και ιδεολογικά σύνδρομα δείχνει το βαθύ πολιτικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Είναι η αδυναμία ταύτισης με το κοινό αίσθημα. Είναι η προκρούστεια λογική να μπαίνουν όλα στα δικά τους μικρά και ταπεινά μέτρα. Και αυτό θα ήταν απλά αδιάφορο αν αυτό το κόμμα δεν ήταν σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση.

Η πίτσα του Ακη

Και αν τους παραπάνω τους ξέραμε, κανείς δεν περίμενε το αποτυχημένο χιούμορ του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού Ακη Σκέρτσου, ανήμερα την εθνική επέτειο. Ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ θεώρησε καλό να μας ενημερώσει μέσω social media πως μαγειρεύει ιταλικό φαγητό, συνοδεύοντας τη φωτογραφία της πίτσας με την αποτυχημένη λεζάντα «Ελλάδα – Ιταλία συμμαχία». Το κακό χιούμορ ανήμερα την εθνική επέτειο ενόχλησε πολλούς, ακόμα και εντός του Μαξίμου, που τράβαγαν τα μαλλιά τους με τη δημοσίευση του υφυπουργού.

Θετική γκρίνια

Να ξέρετε πως αρκετές πρεσβείες έχουν διαμαρτυρηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου για την επιβολή έκτακτης εισφοράς που σχεδιάζει ο Κωστής Χατζηδάκης στις εταιρείες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Οποιος νομίζει πως η διαμαρτυρία είναι κατά του υπουργού σφάλλει, καθώς είναι από τις λίγες φορές που η διαμαρτυρία είναι υπέρ του υπουργού.

Μυστικές συναντήσεις

Οι Oλλανδοί που ενδιαφέρονται για εξαγορά ποσοστού της «Ελλάκτωρ» βρέθηκαν το προηγούμενο διάστημα στην Αθήνα, όπου είχαν μυστικές συναντήσεις, ώστε να ολοκληρωθεί το deal.

Κλαυσίγελως

Οποιος παρακολουθεί τους λογαριασμούς του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιάννη Λοβέρδου στα κοινωνικά δίκτυα κάνει ένα ευχάριστο διάλειμμα από τα πολλά προβλήματα της καθημερινότητας, καθώς προσφέρει απλόχερα γέλιο. Αναλύσεις δημοτικού, βαρετές και χιλιοειπωμένες επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, λες και δεν έχει αλλάξει ακόμα η κυβέρνηση, και ατελείωτα fake news συνθέτουν το προφίλ του βουλευτή, στο οποίο περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας του σκοτώνοντας τον άπλετο ελεύθερο χρόνο του. Μία από τις τελευταίες αναρτήσεις του Λοβέρδου, πάντως, έσπασε κάθε ρεκόρ, καθώς φωτογραφήθηκε με μάσκα… εντός σπιτιού, έχοντας τεθεί σε προληπτική καραντίνα, προτρέποντας και τους πολίτες να κάνουν το ίδιο. Μετά τα εκατοντάδες χλευαστικά μηνύματα άλλαξε την ανάρτησή του, καθώς αντιλήφθηκε τη γελοιότητα του πράγματος.
Μασημένες κασέτες
Πρώτος μπέρδεψε το 1940 με την Αντίσταση ο Χρήστος Δάντης. Η δεύτερη ξεθωριασμένη φίρμα, που ακολούθησε στην εμφυλιακή ανορθογραφία, ήταν ο Νίκος Παππάς. Προσπαθώντας να δραπετεύσει από τα αμπάρια της Κουμουνδούρου, ο Παππάς ανέβασε μια δήθεν επετειακή φωτογραφία με αντάρτες. Και μετά αποδύθηκε στο αληθινό προσωπικό του reboot: την επίθεση κατά του Σωτήρη Τσιόδρα, τον οποίο κατήγγειλε ότι καλύπτει την κυβέρνηση για τον συνωστισμό στα μέσα μεταφοράς. Ο Παππάς καταγγέλλει ότι υπάρχουν χαλασμένα τρόλεϊ που η κυβέρνηση δεν επισκευάζει (γιατί άραγε;). Το υπουργείο απαντά ότι επί ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφορούσαν στην Αθήνα 850 οχήματα και τώρα κυκλοφορούν ήδη 1.218 – με προγραμματισμό να αυξηθούν στα 1.600 έως το τέλος του χρόνου. Αυτό που, πάντως, δεν επισκευάζεται με χολή κατά του Τσιόδρα είναι κάτι πολιτικά προφίλ που έχουν απομείνει σαν μασημένες κασέτες.

Στέντωρ

ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ:  

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/10/20

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Λ. ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑΙΟ Κ.ΒΑΞΕΒΑΝΗ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΤ...

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ οκτώ ετών




Αγία Παρασκευή, 21 Δεκεμβρίου 2011 
Προς
τον κ. Κώστα Βαξεβάνη
Δημοσιογράφο


Κύριε Βαξεβάνη,
 
Έλαβα την επιστολή σας (χωρίς ημερομηνία) και προσπαθώ να κατανοήσω τις πραγματικές προθέσεις σας. Δηλαδή,
1. αν θέλετε να ενημερωθείτε για την καθυστέρηση υπογραφής της σύμβασης μεταξύ ΕΡΤ και της εταιρίας παραγωγής σας,
2. αν έχετε πρόβλημα με τον προγραμματισμό των εκπομπών σας,
3. αν με απειλείτε αναφερόμενος στις εκπομπές Escape και Champions League
4. αν θέλετε να μου εκθέσετε τις απόψεις σας για τη Δημόσια Τηλεόραση,
5. αν θέλετε να δηλώσετε πως βρίσκεστε υπό καθεστώς πολιτικής δίωξης. 

1. Στην πρώτη ερώτησή σας για ποιο λόγο δεν έχει υπογραφεί η σύμβαση της εκπομπής σας η απάντηση είναι :
• Γιατί στη σύμβαση που είχε η εταιρία παραγωγής σας με την ΕΡΤ και έληξε στις 30/06/2011 υπήρχαν ελλιπή και προβληματικά παραστατικά που αφορούσαν εκτός έδρας μετακινήσεις σας. Ειδικότερα, υπήρχαν τιμολόγια τα οποία δεν ανταποκρίνονταν στον προϋπολογισμό που είχατε καταθέσει και είχε εγκριθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ. Το θέμα εκκρεμούσε στην Επιτροπή Κοστολογίου και τις Οικονομικές Υπηρεσίες οι οποίες εντέλει απέρριψαν παραστατικά ύψους 24.000€ ως μη αποδεκτά.
• Διότι κατόπιν δικού σας αιτήματος το Νοέμβριο 2011, ζητήσατε τροποποίηση του επιμερισμού του κόστους της παραγωγής σας για τη νέα σύμβαση περίοδος 2011‐2012. Η Επιτροπή Κοστολογίου εισηγήθηκε σχετικά στις 07‐12‐2011 πράγμα το οποίο ενημερωθήκατε και αποδεχτήκατε.
• Παρότι υπήρχε αυτή η οικονομική εκκρεμότητα με την ΕΡΤ, η
Δημόσια Τηλεόραση με την από 20‐09‐2011 Απόφαση Διοικητικού
Συμβουλίου της ενέκρινε την ανανέωση της σύμβασης παραγωγής της εκπομπής «Το κουτί της Πανδώρας».

2. Στο δεύτερο ερώτημά σας, σχετικά με τον προγραμματισμό των εκπομπών σας και ειδικότερα αυτών με θέμα τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, απάντηση είναι ότι, η συγκεκριμένη εκπομπή «Χάσαμε την μπάλα» (Α΄επεισόδιο) προβλήθηκε 2 φορές : την Πέμπτη 07/07/2011 στις
00:30 όπου μεταδόθηκε καθυστερημένα λόγω α) παράτασης του Κεντρικού
Δελτίου Ειδήσεων, β) έκτακτης συνέντευξης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών γ) προγραμματισμένης ζωντανής εκπομπής για τα μεγάλα θέματα στην παιδεία και την Κυριακή 10/07/2011 σε επανάληψη. Το Β΄επεισόδιο της εκπομπής, μεταδόθηκε στις 14/07/2011 στην προγραμματισμένη ώρα και το Γ΄επεισόδιο μεταδόθηκε στις 21/07/2011 και ώρα 00:41 κατόπιν σύστασης της Νομικής Υπηρεσίας λόγω ορισμένων σκληρών τηλεοπτικών σκηνών που περιείχε. Παρεμπιπτόντως στην επιστολή σας αφήνετε απαράδεκτους υπαινιγμούς ότι δήθεν υπήρξα «συνομιλητής» του κ. Ψωμιάδη και γι’ αυτό το λόγο μετατέθηκε η εκπομπή σας. Θα πρέπει να γνωρίζετε ως ρεπόρτερ που μάλιστα έχει κάνει και έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα ότι, με το συγκεκριμένο άτομο είχα δεκάδες δικαστικές διαμάχες για αρκετά χρόνια. Κι αν δεν το γνωρίζετε μπορείτε πολύ εύκολα να το μάθετε αν ανατρέξετε στα σχετικά πρωτοσέλιδα ή ρωτήσετε συναδέλφους σας. 

3. Όσον αφορά τους εκβιαστικούς υπαινιγμούς σας σχετικά με το κόστος της εκπομπής Escape και το κόστος αγοράς των δικαιωμάτων μετάδοσης του Champions League, σας απαντώ ότι υιοθετείτε άθελά σας την άποψη των ιδιωτικών καναλιών που θέλουν την ΕΡΤ φτωχό συγγενή στον τηλεοπτικό χώρο. Παρόλα αυτά, θέτω στη διάθεσή σας – όπως και σε κάθε έλληνα πολίτη ‐ κάθε πληροφορία σχετική με τις εκπομπές αυτές. 

4. Σέβομαι τις απόψεις σας για τη Δημόσια Τηλεόραση και σας εύχομαι όταν θα αναλάβετε τη θέση μου να τις εφαρμόσετε. 

5. Κατανοώ την ανάγκη σας να εμφανιστείτε ως ήρωας και θύμα πολιτικής δίωξης στη χώρα μας. Αντιπαρέρχομαι τα σενάρια συνομωσίας που αναφέρετε στην επιστολή σας και τις προσωπικές σας εναντίον μου ύβρεις («λοχαγός κομματικών γραμμών ή συμφερόντων») και σας γνωρίζω ότι:
• η ανανέωση της σύμβασης παραγωγής της εκπομπής σας, έγινε κατόπιν δικής μου εισήγησης
• προγραμματίστηκε να προβληθεί άμεσα, παρότι υπήρχαν οι προαναφερόμενες εκκρεμότητες
• η προγραμματισμένη μετάδοση της εκπομπής σας αναβλήθηκε, λόγω των παρατεταμένων απεργιακών κινητοποιήσεων των δημοσιογράφων. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ΕΣΗΕΑ δεν επιτρέπει τη μετάδοση οποιασδήποτε εκπομπής ενημερωτικού χαρακτήρα (μαγνητοσκοπημένη ή ζωντανή) σε πρώτη μετάδοση.
• η εκπομπή σας θα μεταδοθεί αμέσως μετά τον έλεγχο της Νομικής
Υπηρεσίας και το τέλος των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Σας προκαλώ λοιπόν να καταφύγετε στη δικαιοσύνη για να καταθέσετε τη σχετική μήνυση για παράβαση καθήκοντος. 

Αναρωτιέμαι :
1. τι είδους «πολιτική δίωξη» είναι αυτή, όταν η εταιρία σας από τη συνεργασία σας με την ΕΡΤ έχει ήδη εισπράξει για την περίοδο 2010‐
2011 το ποσό των 1.174.120€ ενώ για την νέα περίοδο 2011‐2012
έχει εγκριθεί το ποσό των 943.164€, σύνολο και για τις 2 περιόδους
2.117.284€ (δύο εκατομμύρια εκατόν δεκαεπτά χιλιάδες διακόσια ογδοντατέσσερα Ευρώ).
2. τί είδους «πολιτική δίωξη» είναι αυτή, όταν σας ανανεώσαμε τη σύμβασή σας παρά τα προβλήματα που αναφέρθηκαν
3. τί είδους «πολιτική δίωξη» είναι αυτή, όταν μόλις στις 12/12/2011 κάναμε αποδεκτές τις τροποποιήσεις που ζητήσατε για τη νέα σας σύμβαση και προγραμματίσαμε την προβολή της εκπομπής σας
4. τί είδους «πολιτική δίωξη» είναι αυτή, όταν η εκπομπή σας γνωρίζετε ότι θα προβληθεί άμεσα. 

Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν όρια στην ανοχή που πρέπει να επιδείξουν στελέχη της εταιρίας ‐ δεν αναφέρομαι μόνο στο πρόσωπό μου ‐ σε ύβρεις, προσωπικές λοιδορίες και εκβιασμούς.

Ο καθένας από μας, κ. Βαξεβάνη, έχει τη δική του μικρή ιστορία στο χώρο της δημοσιογραφίας. Η δική μου δεν σας επιτρέπει να αφήνετε υπονοούμενα ότι δέχτηκα ή αποδέχτηκα οποιεσδήποτε πιέσεις για να σας κόψω την εκπομπή, αλλά δεν μου επιτρέπει και να σας παρουσιάσω ως θύμα σκευωριών και συνομωσιών.

Λάμπης Ταγματάρχης
Διευθύνων Σύμβουλος ΕΡΤ Α.Ε.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΛΩΝ ΤΩΝ Τ/Ο ΣΤΑΘΜΩΝ ΠΡΙΝ ΤΟ "ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ ΟΚΤΩ"....

Από το ημερολόγιό μου στο fb

προ τεσσάρων ετών


συμμετείχε μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του, τους αρχισυντάκτες, αλλά και τους διευθυντές σύνταξης στη σύσκεψη για την προετοιμασία του κεντρικού δελτίου ειδήσεων… στην ουσία «συνελήφθη» να προσπαθεί ανεπιτυχώς, δεδομένου ότι αποκαλύφθηκε, να μεταφέρει λέξη προς λέξη όλα όσα είχαν ειπωθεί στη σύσκεψη και ειδικά για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε στέλεχος της Κουμουνδούρου!

Σημειώνεται ότι ο δημοσιογράφος προδόθηκε από λάθος του, αφού αντί να στείλει το memo (!) στην Κουμουνδούρου το έστειλε στον προϊστάμενο του πολιτικού ρεπορτάζ! Στη συνέχεια ενημερώθηκαν για το περιστατικό η διεύθυνση του σταθμού και φυσικά ο ιδιοκτήτης. Αν και κάποιοι ζήτησαν όπως όφειλαν την απόλυση του δημοσιογράφου, δεδομένου ότι ήταν το ελάχιστο που μπορούσαν να κάνουν… τελικά δεν συνέβη φοβούμενοι τις αντιδράσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης!Πρόκειται για μια «αξιόποινη» δημοσιογραφικά πράξη, καταδικαστέα, που η λέξη «αντιδεοντολογική» είναι πολύ μικρή για να την περιγράψει ή να την χωρέσει… Όπως επίσης και η παραπομπή του συγκεκριμένου δημοσιογράφου στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ με το ερώτημα της διαγραφής είναι πολύ λίγη για να καταδείξει το κατάπτυστο της πράξης του! 

Προφανώς πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα, διατηρεί – ενδεχομένως έμμισθα – «συνδέσμους», δηλαδή κατά το κοινώς λεγόμενο ρουφιάνους σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, προκειμένου να γνωρίζει από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στο εσωτερικό κάθε ΜΜΕ!

ΥΓ: Σκοπίμως δεν προσδιορίζω το φύλο του δημοσιογράφο, δεν μπορώ ωστόσο παρά να καταγράψω ότι "αξιώθηκε" να εκλεγεί μέλος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμη και σήμερα μετά την εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ), εν είδει δικαίωσης γιά τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στο Κόμμα, έστω κι αν σήμερα ανήκει στην φράξια των υπό τον Τσακαλώτο μελών της ΚΟ...

Το πλέον δυσάρεστο και κατ' επέκταση ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι ότι είτε αδυνατούν( ; )να αντιληφθούν τη δεινή γιά αυτούς πραγματικότητα σε σχέση με το μείζον κυβερνητικό τους αφήγημα, μετά και την απόφαση του ΣτΕ γιά τις τηλεοπτικές αδειοδοτήσεις, είτε εν πλήρει συνειδήσει και σκοπίμως την αγνοούν, διά την παρερμηνείας της, ώστε να προχωρήσουν σε όσα εχουν κατά νουν εις βάρος της χώρας και της κοινωνίας, αδίστακτοι και αμετανόητοι...

Από το ημερολόγιό μου στο fb
προ τεσσάρων ετών



































παγίως. Το πλέον δυσάρεστο και κατ' επέκταση ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι ότι είτε αδυνατούν( ; )να αντιληφθούν τη δεινή γιά αυτούς πραγματικότητα σε σχέση με το μείζον κυβερνητικό τους αφήγημα, μετά και την απόφαση του ΣτΕ γιά τις τηλεοπτικές αδειοδοτήσεις, είτε εν πλήρει συνειδήσει και σκοπίμως την αγνοούν, διά την παρερμηνείας της, ώστε να προχωρήσουν σε όσα εχουν κατά νουν εις βάρος της χώρας και της κοινωνίας, αδίστακτοι και αμετανόητοι. Ακριβώς, λοιπόν, με τον τίτλο-σύνθημα οίκτου(!)"Η κρυφή αγωνία της...μπουρζουαζίας, ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΠΑΓΟΥ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ"(...) σαλπίζουν μήνυμα βαθειάς διαίρεσης και ασυγχώρητης μισαλλοδοξίας στη βάση της ελληνικής κοινωνίας, με αυτούς-τους αριστεροδεξιούς συγκυβερνώντες...-επίδοξους λυτρωτές! 

Ας ελπίσουμε ότι συνεχίζουν να λειτουργούν δημοκρατικά αντανακλαστικά σε κάποιους νουν έχοντες και στο κυβερνητικό στρατόπεδο και ότι η κοινωνία συνολικώς θα εξεγερθεί εναντίον όσων θα μπορούσαν να απεργάζονται ως κυβέρνηση, με "λαγό" τίτλους όπως αυτός ο θλιβερός, αλλά κυρίως εξόχως ανησυχητικός, τίτλος από το κομματικό δελτίο της "ΑΥΓΗΣ", που δυστυχώς συνεχίζει με τον τίτλο μιάς έγκριτης και ευρέως σεβαστής αριστερής εφημερίδας τα προηγούμενα χρόνια...(ΥΓ: Πάντως επι..εποχής Παπάγου, δεν υπήρχε τηλεόραση στην Ελλάδα, συνεπώς και η επιλογή της χρονικής στιγμής είναι ατυχής, συνεπώς είναι και γελοίοι).

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης



ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΙΑΙΟΤΕΡΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΑΝΑΡΧΟΑΥΤΟΝΟΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ...


Προσθήκη λεζάντας

















Κουκουλοφόροι εισέβαλαν στο γραφείο του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ Δημήτρη Μπουραντώνη και του κρέμασαν ταμπέλα στον λαιμό - Η εικόνα που προκαλεί αποτροπιασμό.

Αποτροπιασμό προκαλεί η εικόνα που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και δείχνει κουκουλοφόρους να έχουν περάσει μια ταμπέλα στον λαιμό του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ.

Είχε προηγηθεί επίθεση στο γραφείο του στο πανεπιστήμιο. Ομάδα, αποτελούμενη από 15 άτομα περίπου, με κουκούλες και γάντια, εισέβαλαν στο γραφείο του Πρύτανη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στην οδό Πατησίων.

Αφού προκάλεσαν ζημιές σε γραφεία και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, έγραψαν συνθήματα υπέρ των καταλήψεων. Στην εικόνα που δημοσιεύτηκε σε γνωστή σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, εμφανίζεται ο πρύτανης Δημήτρης Μπουραντώνης -σε κατάσταση σοκ- να έχει περασμένη στον λαιμό του μια ταμπέλα που γράφει «Αλληλεγγύη στις καταλήψεις».

Η φωτογραφία η οποία συνοδεύεται από μακροσκελές κείμενο, υπογράφεται από την «Πρωτοβουλία μαχητικής αλληλεγγύης». Η επίθεση σημειώθηκε το πρωί της Πέμπτης 29 Οκτωβρίου 2020.

Μεταξύ άλλων γράφουν: «Επιλέξαμε να στοχοποιήσουμε τον νυν πρύτανη της ΑΣΟΕΕ γιατί μέσα από τον τότε θεσμικό του ρόλο ήταν συνυπεύθυνος στην εκκένωση της κατάληψης Βανκβούβερ Απαρτμάν και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού ΑΣΟΕΕ».

Και τον κατηγορούν ότι «εκμεταλλευόμενος την "ακαδημαϊκή αυθεντία" του φροντίζει να αφήνει παντού το νεοφιλελεύθερο στίγμα του στον δημόσιο διάλογο, μέσα από άρθρα και συγγράμματα στα οποία υπεραμύνεται της ευρωενωσιακής πολιτικής και της δολοφονικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ» και πως «αποτελεί κομμάτι μιας συντηρητικής ακαδημαϊκής κοινότητας που οραματίζεται έναν εξευρωπαισμό των πανεπιστημίων στα πρότυπα αποστειρωμένων και επιτηρούμενων ιδρυμάτων».

...και από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"




Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΚΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (Αθηνών και Λευκωσίας)....

ΚΥΡ



ΑΡΚΑΣ


"ΠΡΟΤΑΓΟΝ", Ανδρέας Πετρουλάκης



"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Ανδρέας Πετρουλάκης





"Εφ.Συν", Πέτρος Ζερβός



"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Δημήτρης Χαντζόπουλος



"TVXS", Γιάννης Δερμεντζόγλου



"ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", Γιάννης Δερμεντζόγλου


"Η ΑΥΓΗ", Τάσος Αναστασίου



"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Ηλίας Μακρής



ΑΡΚΑΣ

"Εφ.Συν", Κώστας Γρηγοριάδης



"Η ΑΥΓΗ", Βαγγέλης Χερουβείμ



"ΤΑ ΝΕΑ", Έφη Ξένου



"ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ"



"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ"


"ΤΑ ΝΕΑ", Κώστας Σκλαβεβίτης


"Ο Φιλελεύθερος", Πίν


"ΧΑΡΑΥΓΗ"


"Ο Φιλελεύθερος", Νίκος Πογιατζής



ΑΡΚΑΣ