ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ...ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ "ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ"....

Aπό το site "i-efimerida"

Χωρίς τέλος είναι οι προκλήσεις της Τουρκίας η οποία προχώρησε σε ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των Ιμίων.

Σε ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ αναφέρει ότι η συγκεκριμένη περιοχή του Αιγαίου, τα Ιμια δηλαδή, δεν παραχωρείται στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες, προσθέτοντας δε ότι «δεν θα αποδεχθούμε κανένα πιθανό τετελεσμένο γεγονός από την Ελλάδα προς τους γεωγραφικούς σχηματισμούς του Αιγαίου Πελάγους, των οποίων το νομικό καθεστώς αμφισβητείται». Με αυτόν τον τρόπο έθεσε ένα συνολικότερο ζήτημα αμφισβήτησης των συνόρων στο Αιγαίο.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του τουρκική ΥΠΕΞ:

«Αναφέρεται ότι η Ελλάδα θέσπισε πρόσφατα το νόμο αριθ. 4519 σχετικά με 446 περιοχές "Natura 2000" επί ξηράς και θαλάσσης.

Στην πραγματικότητα, η χώρα μας δεν αντιτίθεται σε γενικούς στόχους και περιεχόμενο των περιβαλλοντικών προγραμμάτων της ΕΕ, όπως το Natura 2000, η ​​οδηγία Corine Bird κ.λπ.

Ωστόσο, είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει εκμεταλλευτεί εδώ και καιρό αυτά τα προγράμματα σε σχέση με τα θέματα του Αιγαίου. Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα εκμεταλλεύεται και πάλι το πρόγραμμα Natura 2000 της ΕΕ μέσω εθνικής νομοθεσίας.

Η Ελλάδα, μετά την κρίση στα Ίμια το 1996, συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα Natura 2000 τους βράχους των Ιμίων, καθώς και ορισμένα νησιά, νησίδες και βράχους στο Αιγαίο, των οποίων η κυριαρχία δεν παραχωρείται στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες.

Ανακοινώσαμε επίσημα τη θέση της Τουρκίας σχετικά με τις ελληνικές πολιτικές σχετικά με το πρόγραμμα Natura 2000 και τα περιβαλλοντικά προγράμματα της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 1998. Παρουσιάσαμε σαφώς τη θέση μας επί του θέματος αυτού μέσω της δήλωσης του Υπουργείου μας στις 29 Απριλίου 1998 και της δήλωσης της τότε Πρωθυπουργού της Τουρκίας, στις 30 Απριλίου 1998. Στην επόμενη περίοδο, κάναμε αρκετές άλλες δηλώσεις, καθώς και γραπτά και προφορικά διαβήματα ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από την άποψη αυτή, θα θέλαμε να καλέσουμε άλλη μια φορά την Ελλάδα να ενεργήσει με κοινή λογική. Θα θέλαμε επίσης να υπενθυμίσουμε στην ΕΕ να μην γίνει εργαλείο στις προσπάθειες της Ελλάδας για πολιτική εκμετάλλευση των περιβαλλοντικών προγραμμάτων.

Χρησιμοποιούμε αυτή την ευκαιρία για να καλέσουμε ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την κυριαρχία της Τουρκίας πάνω στα βράχια των Ιμίων. Επιπλέον, δεν θα αποδεχθούμε κανένα πιθανό τετελεσμένο γεγονός από την Ελλάδα προς τους γεωγραφικούς σχηματισμούς του Αιγαίου Πελάγους, των οποίων το νομικό καθεστώς αμφισβητείται. Τέλος, θα θέλαμε να επαναλάβουμε ότι ο ελληνικός νόμος αριθ. 4519 δεν θα έχει καμία νομική ισχύ όσον αφορά τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στο Αιγαίο».

Η απάντηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών

Το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας αντέδρασε άμεσα, εκδίδοντας την παρακάτω ανακοίνωση:
«Το νομικό καθεστώς των Ιμίων είναι πλήρως κατοχυρωμένο και η ελληνική κυριαρχία επ'αυτών είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη.

Λαθεύει η Τουρκία, εάν νομίζει ότι δύναται να παραβιάσει στο Αιγαίο το διεθνές δίκαιο χωρίς συνέπειες, όπως πράττει σε άλλα σημεία του περίγυρού της. Της συστήνουμε δε, να μετράει τα λόγια της».

"...Καμία εξουσία δεν διαθέτει ηθικό πλεονέκτημα. Οταν όμως το επικαλείται η Αριστερά με τέτοια εμμονή, κάπου αρχίζει να «κλωτσάει» η στοιχειώδης λογική. Το πλέον εξωφρενικό είναι ότι σε μία περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών κατά πάντων, με σημαία την «ηθική», την πάταξη της διαφθοράς, την κάθαρση και απλοϊκά συνθήματα του τύπου «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη» ή «δεν είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό», επιχειρείται στα μουλωχτά η τακτοποίηση φίλων, συγγενών, κομματικών στελεχών..."

Από το site "Protagon"

TOY AΓΓΕΛΟΥ ΚΩΒΑΙΟΥ

Τι ακριβώς είναι το ηθικό πλεονέκτημα;

Οπως εξελίσσονται τα πράγματα και όπως αποκαλύπτεται καθημερινώς, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αριστερό εφεύρημα, το οποίο διαλύεται όσο παραμένουν στην διακυβέρνηση εκείνοι που το επινόησαν.


Μετά την εμπλοκή αποσύρουν την υποψηφιότητα Μαρίνου για ΕΦΚΑ
Πατήστε εδώ

Αν θελήσει να απαριθμήσει κάποιος πόσοι πόντοι από το καλσόν του ηθικού πλεονεκτήματος έχουν ξηλωθεί στα τρία χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, θα εκπλαγεί. Σε λίγο δεν θα υπάρχει καν καλσόν.

Είτε θυμηθεί κανείς την αναβάθμιση της πρωθυπουργικής συζύγου σε καθηγήτρια ΑΕΙ, είτε τον διορισμό του «γιου του μπάρμπα-Νίκου» στον ΟΑΣΘ, είτε την είσπραξη επιδόματος ενοικίου από το κατά τα λοιπά εξόχως ευκατάστατο υπουργικό ζεύγος Παπαδημητρίου – Αντωνοπούλου, κατανοεί ότι το ηθικό πλεονέκτημα είναι απλώς μία ατυχής αριστερή εφεύρεση.

Καμία εξουσία δεν διαθέτει ηθικό πλεονέκτημα. Οταν όμως το επικαλείται η Αριστερά με τέτοια εμμονή, κάπου αρχίζει να «κλωτσάει» η στοιχειώδης λογική.

Το πλέον εξωφρενικό είναι ότι σε μία περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών κατά πάντων, με σημαία την «ηθική», την πάταξη της διαφθοράς, την κάθαρση και απλοϊκά συνθήματα του τύπου «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη» ή «δεν είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό», επιχειρείται στα μουλωχτά η τακτοποίηση φίλων, συγγενών, κομματικών στελεχών και εν γένει των «δικών μας παιδιών», που έλεγε και ο –ομολογουμένως ειλικρινής– Βύρων Πολύδωρας.

Το τελευταίο κρούσμα ήταν αυτό της απόπειρας διορισμού στον ΕΦΚΑ του Στάθη Μαρίνου. Ενός κομματικού στελέχους, με επιχειρηματική δραστηριότητα. Ουδέν μεμπτό ως προς αυτό, έστω και αν η Αριστερά εξακολουθεί να αναθεματίζει το επιχειρηματικό κέρδος.

Μόνο που ο κ. Μαρίνος δεν είχε απλώς μία επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο συνεταίρος του έπαιρνε δουλειές με απ’ ευθείας ανάθεση από την ΗΔΙΚΑ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης), στην οποία ο κ. Μαρίνος είχε θέση συμβούλου. Εδινε δηλαδή δουλειά στην εταιρεία του ο άνθρωπος.

Πρωτοφανές; Οχι. Κλασική και παλιά μέθοδος και πρακτική. Κάνει όμως η Αριστερά τέτοια πράγματα;

Τα κάνει, αλλά επειδή έχει «ηθικό πλεονέκτημα» είναι αλλιώς.

Αρκεί βέβαια να μην σε πιάσουν με την γίδα στην πλάτη. Αλλά και αν σε πιάσουν, θα έχεις τι να πεις: «Siemens, Novartis, Μαρέβα…».

Μόνο που σε λίγο δεν θα σε ακούει κανείς.

ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΝΕΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΕΦΕΥΡΙΣΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΠΡΟΣ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΜΠΑΡΕΣ ΕΙΣΟΔΟΥ/ΕΞΟΔΟΥ ΣΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΗΣΑΠ...

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/03/18

"...Οι αλλαγές που εισηγείται ο Αλιβιζάτος, ως κοινή βάση για τη διακομματική συνεργασία του «δημοκρατικού τόξου» στην αναθεώρηση του Συντάγματος, είναι άριστες – επ’ αυτού δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Και, πράγματι, αν η λογική φώτιζε το ίδιο τα μυαλά όλων των ανθρώπων, θα ήταν υπέροχο όλοι να συναινούσαν σε μια αναθεώρηση η οποία θα ήταν ο θρίαμβος της λογικής! Ποιος δεν θα το ήθελε να συμβεί; Αλλά και ποιος μπορεί να το πάρει στα σοβαρά ως πραγματική δυνατότητα; Είμαστε στην Ελλάδα του Τσίπρα και του Καμμένου· το ξεχάσαμε; Η πολιτική αθλιότητα έχει εκτοξευθεί σε πρωτοφανή ύψη, κάθε μέρα ένα νέο αίσχος έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα και να τα ξεπεράσει· πώς να περιμένει κανείς ότι η λογική μπορεί να πρυτανεύσει; ..."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/03/18

ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Η διένεξη σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος ακούγεται περίπλοκη, είναι όμως απλή – τολμώ να πω, μάλιστα, εξαιρετικά απλή. Από τη μία πλευρά, έχουμε τη θέση ενός διακεκριμένου νομικού, του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος προτείνει μία βάση αναγκαίων και λογικών αλλαγών στο Σύνταγμα, η οποία πρέπει και θα μπορούσε να είναι κοινή για όλα τα κόμματα του λεγομένου δημοκρατικού τόξου – δηλαδή, όλων, πλην ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής. (Το ΚΚΕ, εξ όσων γνωρίζω, δηλώνει ότι δεν δεσμεύεται από το αστικό Σύνταγμα. Απλώς, απολαμβάνει τις πρόνοιές του…) Από την άλλη πλευρά, έχουμε την απόλυτη διαφωνία του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος κρίνει ότι δεν υφίσταται το κατάλληλο «θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον» για αναθεώρηση του Συντάγματος.

Οι αλλαγές που εισηγείται ο Αλιβιζάτος, ως κοινή βάση για τη διακομματική συνεργασία του «δημοκρατικού τόξου» στην αναθεώρηση του Συντάγματος, είναι άριστες – επ’ αυτού δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Και, πράγματι, αν η λογική φώτιζε το ίδιο τα μυαλά όλων των ανθρώπων, θα ήταν υπέροχο όλοι να συναινούσαν σε μια αναθεώρηση η οποία θα ήταν ο θρίαμβος της λογικής! Ποιος δεν θα το ήθελε να συμβεί; Αλλά και ποιος μπορεί να το πάρει στα σοβαρά ως πραγματική δυνατότητα; Είμαστε στην Ελλάδα του Τσίπρα και του Καμμένου· το ξεχάσαμε; Η πολιτική αθλιότητα έχει εκτοξευθεί σε πρωτοφανή ύψη, κάθε μέρα ένα νέο αίσχος έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα και να τα ξεπεράσει· πώς να περιμένει κανείς ότι η λογική μπορεί να πρυτανεύσει; (Θα ήταν αντίθετο με τη λογική στο κάτω κάτω…)

Η προσέγγιση του Αλιβιζάτου στο ζήτημα είναι επιστημονική, ενώ του Βενιζέλου είναι πολιτική. Παρά τις αυταπάτες μαρξιστών και φιλελευθέρων, η πολιτική δεν είναι επιστήμη και, επομένως, ο Βενιζέλος έχει δίκιο στο συγκεκριμένο ζήτημα, με την έννοια ότι η πολιτική προσέγγιση υπερτερεί της επιστημονικής. Νομίζω ότι όποιος ακόμη δεν έχει καταλάβει πόσο επικίνδυνος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, πόσο αδίστακτος είναι ο Τσίπρας και οι γύρω του, πόσο επιζήμια είναι για το μέλλον η παραμονή τους στην εξουσία δεν υπάρχει περίπτωση να το καταλάβει ποτέ. Οταν ο Κατρούγκαλος –για να περιοριστώ σε ένα μόνο παράδειγμα– προαγγέλλει αναθεώρηση προοδευτική, συγκρουσιακή, ταξική, και δεν συμμαζεύεται, είναι αστείο να φαντάζεται κανείς συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εχει δίκιο, λοιπόν, ο Βενιζέλος. Αν όμως δεν καταφέρνει να το αναδείξει, είναι λόγω πληθωρικότητας χαρακτήρα ή, για να το πω απλούστερα, λόγω λαιμαργίας: μιλάει και γράφει για το θέμα ως πολιτικός και ως καθηγητής Νομικής ταυτοχρόνως. Το αποτέλεσμα είναι ότι το μήνυμα μπερδεύεται και, για πολλούς, χάνεται.

Υπάρχει όμως και σοβαρότερη αιτία για την οποία ο λόγος του Βενιζέλου για το συγκεκριμένο θέμα διατηρεί μεν το πάθος του, χάνει όμως τη σαφήνειά του. Ολο το επιχείρημα του Βενιζέλου –το σωστό, κατά τη γνώμη μου– βασίζεται σε μία προϋπόθεση, που δεν διατυπώνεται ποτέ ευθέως: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, στην πραγματικότητα, του «δημοκρατικού τόξου». Δεν ανήκει ακριβώς εκεί. Οι προτιμήσεις τους, το πολιτικό τους ένστικτο, η παιδεία τους, όλα τούς κάνουν να ρέπουν προς καθεστωτικές επιλογές, λαϊκοδημοκρατικού ή νοτιοαμερικανικού τύπου. Είναι πολλοί εκείνοι στην αντιπολίτευση που το πιστεύουν αυτό· ο δε Βενιζέλος ίσως και περισσότερο από όλους. Κανείς δεν διακινδυνεύει, όμως, να το πει ευθέως· και είναι κατανοητοί οι λόγοι.

Η θέση του Βενιζέλου περιπλέκεται, επειδή η πρόεδρος Φώφη υιοθετεί την πρόταση Αλιβιζάτου, για πολιτικούς λόγους και αυτή, τους αντίθετους όμως από εκείνους του Βενιζέλου. Βλέπετε, η Φώφη είναι καθ’ όλα Πασοκάρα. Πραγματικά αδυνατεί να συλλάβει την απειλή που αντιπροσωπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ για την Ελλάδα. Παίζει, λοιπόν, το ίδιο σαχλό παιχνιδάκι μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, προσπαθώντας να πλασαριστεί στην αγορά ως ηπιότερη εκδοχή της Αριστεράς. Πραγματικά απορώ πώς ακόμη ο Βενιζέλος ανέχεται να συνυπάρχει με τα υλικά του κάδου ανακύκλωσης του ΠΑΣΟΚ. (Τα μη ανακυκλούμενα τα έχει μαζέψει από νωρίς ο ΣΥΡΙΖΑ.) Χαρά στο κουράγιο του!..

Ας τον ακούσουμε!
Η ερώτηση του δημοσιογράφου ήταν αδυσώπητη: «Εχοντας μεγάλη πολιτική εμπειρία (sic), πιστεύετε πως θα έρθουν καλύτερες ημέρες για τους Ελληνες;». Αλλος στη θέση του θα διέκοπτε τη συνέντευξη και θα ζητούσε από τον δημοσιογράφο να παραλείψει, αν μπορεί, την ερώτηση. Εκείνος όμως δεν φοβήθηκε και είπε: «Το πιστεύω και είμαι απόλυτα βέβαιος γι’ αυτό. Και αν θέλετε και κάτι προσωπικό να σας πω, δεν θα επέλεγα να παραμείνω στην πολιτική, εάν δεν πίστευα ότι η χώρα έχει δυνατότητες και δυναμικές προοπτικές και ότι αξίζει κανείς να εργαστεί γι’ αυτό». Αυτά είπε ο Γιώργος ο Πάντζας (ΠΑΣΟΚ, έπειτα ΔΗΚΚΙ, τώρα ΣΥΡΙΖΑ) και εγώ απλώς σας τα μεταφέρω ως παράδειγμα της τραγικής (και τόσο μπανάλ) μοίρας του Αρλεκίνου: ως κωμικός, ο Πάντζας ήταν ένα κρυόμπλαστο και σαχλό νευρόσπαστο· ως πολιτικός, είναι γνησίως κωμικός, χωρίς να το προσπαθεί μάλιστα…

"...Αν η έκθεση στο ισόγειο αποτυπώνει ένα κράμα σοσιαλιστικού ρεαλισμού με πίνακες που αναπαριστούν μεταλλωρύχους ή συνεδριάσεις του Δημοκρατικού Στρατού στο βουνό, τα μικρά αντικείμενα και τα θεατρικά προγράμματα από παραστάσεις σε Αϊ-Στράτη ή Γυάρο που ανέβαζαν οι κρατούμενοι αποτελούν μια απόδειξη πως ο άνθρωπος πάντα βρίσκει τη διέξοδο ακόμη και κάτω από τις δυσμενέστερες συνθήκες. Στον κάτω όροφο του Περισσού όμως το κλίμα είναι πιο μυθιστορηματικό και πολεμικό. Το πολυβόλο του Γιώργη Τζομπανάκη, μαχητή του ΔΣΕ Κρήτης, και εκ των τελευταίων που κατέβηκαν από το βουνό, είναι ένα τεκμήριο που αναβιώνει μια εποχή. Το ίδιο και το σκουριασμένο κλειδί από το κελί του Μπελογιάννη στις φυλακές της Καλλιθέας..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/03/18

Στα άδυτα του Περισσού
Στο Σπίτι του Λαού φυλάσσεται το τεράστιο Αρχείο του ΚΚΕ – Με αφορμή τα 100 χρόνια του Κόμματος ο Δημήτρης Κουτσούμπας μάς κάνει μια μικρή ξενάγηση στα ενδρότερα ενός μόνο μέρους του αρχείου αυτού – Ο χώρος όλος μοιάζει με ένα ταξίδι σε εποχές παράνομης ή νόμιμης δράσης του ΚΚΕ, προσώπων και γεγονότων

Toυ Δημήτρη Ν. Μανιάτη

Μια βόμβα ναπάλμ στον Περισσό είναι από μόνη της είδηση. Πολύ περισσότερο όταν χρονολογείται στην εποχή του ελληνικού Εμφυλίου, όταν έχει χρησιμοποιηθεί από τους Αμερικάνους στο Βίτσι πριν εβδομήντα χρόνια - και πριν ακόμη από το Βιετνάμ - και όταν σήμερα εκτίθεται στην υπαίθρια αυλή της έδρας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ στον Περισσό κάτω από τον ήλιο.

Το λεγόμενο και Σπίτι του Λαού δεν αποτελεί απλώς την έδρα του ιστορικού κόμματος. Είναι και το μέρος όπου φυλάσσεται το τεράστιο Αρχείο του ΚΚΕ. Terra incognita για το ευρύ κοινό και παραλίγο να καταστραφεί στις αρχές του '90 μετά τη μεγάλη πλημμύρα που ενεργοποίησε τον κόσμο και εθελοντικά συνέβαλε στη διάσωσή του (ακόμη και λίβυοι εργάτες)!

Σήμερα, τα εκατό χρόνια του ΚΚΕ αποτελούν αιτία για τα στελέχη του να το ανοίξουν και με αυτό τον τρόπο να αρχίσουν να το κοινοποιούν στις νεότερες γενιές, που "είναι απαραίτητο να μάθουν την Ιστορία", όπως είπε χθες ο Δημήτρης Κουτσούμπας στη μικρή ξενάγηση που έγινε στα άδυτα ενός μόνον μέρους του Αρχείου.

Κι όμως, δεν είναι γνωστό αλλά πάνω από το 70% έχει σωθεί, έχει αποκωδικοποιηθεί και ταξινομηθεί και προωθείται στο Επιμορφωτικό Κέντρο Χαρίλαος Φλωράκης όπου ψηφιακά είναι προσβάσιμο σε όποιον ενδιαφέρεται.

Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα που τέμνουν όλο τον 20ό αιώνα. Και εκτός από την Ιστορία του ΚΚΕ τέμνουν και την εν γένει Ιστορία του λαϊκού κινήματος. Μια γεύση μπορεί να πάρει σήμερα ο επισκέπτης στο ισόγειο του Περισσού όπου μια μικρή έκθεση με υλικό κοσμεί τον χώρο. Και τον Νοέμβριο θα στηθεί μια μεγάλη έκθεση στον Χώρο Μελίνα Μερκούρη.

"Είναι συλλογική δουλειά και εδώ μπορεί κάποιος να δει έργα που εμπνεύστηκαν από το ΚΚΕ διάφοροι καλλιτέχνες, κομψοτεχνήματα που έφτιαχναν οι κρατούμενοι σε φυλακές κατά τα χρόνια παρανομίας και διωγμών του Κόμματος. Και υλικό από θεατρικές και μουσικές παραστάσεις των φυλακισμένων ή εξόριστων από διάφορες περιόδους της Ιστορίας" δήλωσε στα «ΝΕΑ» ο Φάνης Παρρής, που είναι μέλος της ομάδας που επιμελήθηκε την έκθεση και έχει εικόνα των ευρημάτων.

Αντικείμενα
που εντυπωσιάζουν

Στους τοίχους και στις προθήκες οι λεπτομέρειες των έργων και των αντικειμένων εντυπωσιάζουν. Για παράδειγμα, το κολάζ από γραμματόσημα που είχε φτιάξει ο γνωστός ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος - κρατούμενος στο Ελ Τάμπα - και που αναπαριστά τον Αρη Βελουχιώτη. Επίσης, τα τετράδια μουσικής του Απόστολου Κουτσούμπα από τη Γυάρο το Aπρίλιο του 1952. "Hταν ο πατέρας μου", είπε χαμηλόφωνα ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, που σε όλη την ξενάγηση πρόσθετε στοιχεία και πληροφορίες. Εδώ στο ισόγειο, δεσπόζει ακόμη ένα χειροποίητο βιολί από τις Φυλακές Αβέρωφ που κατασκευάστηκε από κρατούμενους το 1952 και μάλιστα έπαιζε το αποχαιρετιστήριο μουσικό κομμάτι σε εκείνους που πήγαιναν για εκτέλεση. Είναι επίσης συγκινητικό όταν παρατηρείς εδώ και μικρά αντικείμενα που φανερώνουν μια ευαισθησία σε σκληρές εποχές. Οπως τα ξύλινα καραβάκια που έφτιαχνε στην εξορία ο Σπύρος Κωτσάκης, ο «Νέστορας», ο θρυλικός καπετάνιος του ΕΛΑΣ.

Αν η έκθεση στο ισόγειο αποτυπώνει ένα κράμα σοσιαλιστικού ρεαλισμού με πίνακες που αναπαριστούν μεταλλωρύχους ή συνεδριάσεις του Δημοκρατικού Στρατού στο βουνό, τα μικρά αντικείμενα και τα θεατρικά προγράμματα από παραστάσεις σε Αϊ-Στράτη ή Γυάρο που ανέβαζαν οι κρατούμενοι αποτελούν μια απόδειξη πως ο άνθρωπος πάντα βρίσκει τη διέξοδο ακόμη και κάτω από τις δυσμενέστερες συνθήκες.

Στον κάτω όροφο του Περισσού όμως το κλίμα είναι πιο μυθιστορηματικό και πολεμικό. Το πολυβόλο του Γιώργη Τζομπανάκη, μαχητή του ΔΣΕ Κρήτης, και εκ των τελευταίων που κατέβηκαν από το βουνό, είναι ένα τεκμήριο που αναβιώνει μια εποχή. Το ίδιο και το σκουριασμένο κλειδί από το κελί του Μπελογιάννη στις φυλακές της Καλλιθέας. Το ίδιο και τα μαύρα καλογυαλισμένα παπούτσια με κρύπτη στο πίσω μέρος τους για τη μεταφορά παράνομων σημειωμάτων που παρεμπιπτόντως ανήκουν στον Νίκο Δρόσο, πατέρα της Αλέκας Παπαρήγα.

Αφίσες και προκηρύξεις

Αλλά και όλος ο χώρος μοιάζει με ένα ταξίδι σε εποχές παράνομης ή νόμιμης δράσης του ΚΚΕ, προσώπων και γεγονότων. Ασύρματοι, γραφομηχανές του Ραδιοφωνικού Σταθμού Η Φωνή της Αλήθειας, ατομικά βιβλιάρια μαχητών του ΔΣΕ, αποκρυπτογραφημένα μηνύματα κομμουνιστών στην παρανομία. Διασώζονται και αφίσες ή προκηρύξεις. Το πρώτο χειρόγραφο του Γιάννη Ρίτσου από το ποίημα του "Τα παιδιά της ΚΝΕ". Και φωτογραφίες, όπως αυτή των καπνεργατών σε συγκέντρωση στο εργοστάσιο της οδού Λένορμαν στον Κολωνό.

Στο προαύλιο του Περισσού, πέραν της Ναπάλμ, δεσπόζει και ένα αντιαεροπορικό πυροβόλο του ΔΣΕ που χρησιμοποιήθηκε στο Βίτσι. Βρέθηκε πριν από μερικά χρόνια σε μια κορυφή βουνού, ξεμονταρίστηκε κομμάτι κομμάτι και φορτώθηκε με προσοχή από τριάντα άτομα της ΚΝΕ που το μετέφεραν ώς εδώ. "Λένε πως τα φυλάμε σε υπόγεια και μεις τα έχουμε στην αυλή", πρόσθεσε με νόημα ένα στέλεχος του ΚΚΕ.

«...Θα περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε να υποβάλλονται ηλεκτρονικά προτάσεις για οπτικοακουστικές παραγωγές που θα αναδείξουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της χώρας μας, που θα ξαναδώσουν στην Ελλάδα τη θέση που δικαιούται και της αξίζει». Με αυτή τη δήλωση, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς έκλεισε την ομιλία του κατά την παρουσίαση του νέου επενδυτικού κινήτρου για την προσέλκυση ταινιών και τηλεοπτικών παραγωγών που θέλουν «να παίξουν Ελλάδα», την περασμένη Δευτέρα. Το μήνυμα που ήθελε να περάσει σε εγχώριους και ειδικά ξένους παραγωγούς ήταν με απλά λόγια: «Επενδύστε στην Ελλάδα, προβάλλετε τη χώρα και θα σας επιστρέψουμε το 25%». Θα μπορούσε να είναι σενάριο κινηματογραφικής ταινίας ή γιατί όχι του «House of Cards» η αρνητική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στα γυρίσματα που ζήτησε να κάνει το BBC στο Σούνιο μία ημέρα μετά την παρουσίαση του επενδυτικού προγράμματος σε μια κατάμεστη αίθουσα από κινηματογραφιστές, ηθοποιούς και παραγωγούς, στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης..."

Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" (ηλεκτρονική έκδοση)

Παρέμβαση Κονιόρδου: 

Ατυχής η γνωμοδότηση του ΚΑΣ για το Σούνιο

Ατυχή γνωμοδότηση, χαρακτήρισε η υπουργός Πολιτισμού Λύδια Κονιόρδου, την αρνητική απόφαση του ΚΑΣ για την χορήγηση άδειας κινηματογράφησης στον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου για τα γυρίσματα σειράς του BBC.

Απευθύνοντας χαιρετισμό στην Ημερίδα του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, για τον Ελληνικό Κινηματογράφο, η υπουργός αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο θέμα, λέγοντας ότι η εταιρεία παραγωγής επανήλθε με καινούργια πρόταση η οποία θα συζητηθεί τη Μ. Τρίτη στο ΚΑΣ, για να λυθεί το ζήτημα. ΄Πρέπει να δημιουργήσουμε κατάλληλες συνθήκες , να εναρμονιστούμε με ό,τι συμβαίνει στις άλλες χώρες έτσι ώστε η χώρα μας να γίνει film friedly για τον κινηματογράφο, είπε η κ. Κονιόρδου.

Ειδικότερα για το θέμα της προσέλκυσης διεθνών παραγωγών στην Ελλάδα αναφέρθηκε στον πρόσφατο νόμο για το cash rebate ο οποίος, όπως είπε, θα λειτουργήσει στην κατεύθυνση αυτή. Από πλευράς του Υπουργείου Πολιτισμού είπε η κ. Κονιόρδου, εργαζόμαστε εντατικά στο πλαίσιο ομάδας εργασίας για τη διαμόρφωση αδειοδοτήσεων, τελών χρήσης και κινηματογράφησης και την εναρμόνισή τους με τις καλές πρακτικές των άλλων χωρών. Μετά το Πάσχα το Υπουργείο Πολιτισμού θα καταθέσει ολοκληρωμένο το πλήρες σχέδιο σε σχέση με τα παραπάνω.

Η κ. Κονιόρδου αναφέρθηκε και γενικότερα στις ενέργειες του υπουργείου Πολιτισμού αλλά και στις συνέργειες και συνεργασίες που πραγματοποιούνται για την δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου για τον ελληνικό κινηματογράφο, το οποίο θα αντιστοιχεί με την άνθιση που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην έκτακτη επιχορήγηση ύψους 1 εκ. ευρώ που ενέκρινε το υπουργείο Πολιτισμού προς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ). «Με τον τρόπο αυτό κινηθήκαμε προς την υλοποίηση της δέσμευσης της Κυβέρνησης για αναπλήρωση πόρων, οι οποίοι μειώθηκαν μετά την κατάργηση του Ειδικού Φόρου επί των εισιτηρίων των κινηματογραφικών αιθουσών» σημείωσε η υπουργός Πολιτισμού.

Η οικονομική αυτή ενίσχυση θα επιτρέψει αφενός στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου να προχωρήσει δυναμικά στην επιτάχυνση της χρηματοδότησης σχεδίων κινηματογραφικών έργων, τα οποία είχαν συσσωρευτεί στο παρελθόν και αφετέρου «είχε ως σκοπό να συνδράμει την ανάπτυξη των σημαντικών δράσεων του Hellenic Film Commission στις διεθνείς αγορές – δράσεις οι οποίες έχουν ως στόχο την προβολή της Ελλάδας και την προσέλκυση διεθνών οπτικοακουστικών παραγωγών στη χώρα» .

Μίλησε επίσης για τη χρηματοδότηση του 20ου Διεθνούς Φεστιβάλ κινηματογράφου της Ολυμπίας και της 17ης Ευρωπαϊκής Συνάντησης Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας- Camera Zizanio, με 100.000€.

Μεταξύ άλλων, τέλος, ανακοίνωσε την παραγωγή δύο ταινιών μικρού μήκους από κρατούμενους του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου. Με την παραγωγή αυτή ολοκληρώνεται μια σειρά θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων στο ανδρικό και γυναικείο τμήμα του Καταστήματος Κράτησης, που οργανώθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με την Κοινωνική Υπηρεσία του Καταστήματος Κράτησης και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Στόχος της δράσης υπήρξε -πέρα από την ψυχαγωγία και την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των κρατουμένων- η δημιουργική απασχόλησή τους, ώστε κάποιοι εξ΄ αυτών να αναδείξουν τις ικανότητές τους, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και στο στάδιο της κοινωνικής τους επανένταξης να έχουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν επαγγελματική ενασχόληση στην αγορά της εικόνας. Το πρόγραμμα ξεκίνησε 3 Ιουλίου 2017.

(πηγή ΑΠΕ - ΜΠΕ)


...Και το χθεσινό θέμα από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Το παρασκήνιο της άρνησης του ΚΑΣ για το Σούνιο - Τι λένε οι πρωταγωνιστές στην «Κ»

Των Σάκη Ιωαννίδη και Γιούλης Επτακοίλη
«Θα περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε να υποβάλλονται ηλεκτρονικά προτάσεις για οπτικοακουστικές παραγωγές που θα αναδείξουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της χώρας μας, που θα ξαναδώσουν στην Ελλάδα τη θέση που δικαιούται και της αξίζει». Με αυτή τη δήλωση, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς έκλεισε την ομιλία του κατά την παρουσίαση του νέου επενδυτικού κινήτρου για την προσέλκυση ταινιών και τηλεοπτικών παραγωγών που θέλουν «να παίξουν Ελλάδα», την περασμένη Δευτέρα. Το μήνυμα που ήθελε να περάσει σε εγχώριους και ειδικά ξένους παραγωγούς ήταν με απλά λόγια: «Επενδύστε στην Ελλάδα, προβάλλετε τη χώρα και θα σας επιστρέψουμε το 25%».

Θα μπορούσε να είναι σενάριο κινηματογραφικής ταινίας ή γιατί όχι του «House of Cards» η αρνητική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στα γυρίσματα που ζήτησε να κάνει το BBC στο Σούνιο μία ημέρα μετά την παρουσίαση του επενδυτικού προγράμματος σε μια κατάμεστη αίθουσα από κινηματογραφιστές, ηθοποιούς και παραγωγούς, στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Μπορεί ο διεθνούς φήμης Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Παρκ Τσαν Γουκ να έχει τη γνώμη ότι «το Σούνιο έχει την πιο ισχυρή εικόνα» για να μεταφέρει τη δράση του βιβλίου του Τζον Λε Καρέ «The little drum girl» («Η μικρή τυμπανίστρια»), που διαδραματίζεται στην Ελλάδα, αλλά το ΚΑΣ αποφάσισε αλλιώς.



Σύμφωνα με το σκεπτικό του Συμβουλίου, με ψήφους 6 υπέρ και 7 κατά του αιτήματος, η χρονική έκταση της κινηματογράφησης (από τις 7 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα), ο μεγάλος αριθμός προσώπων και ο βαρύς εξοπλισμός θα δυσχέραιναν τη λειτουργία του αρχαιολογικού χώρου στις 12 Απριλίου σε μια περίοδο αιχμής κατά την οποία καταφτάνουν εκατοντάδες επισκέπτες καθημερινά. Αρνητική ήταν και η εισήγηση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής, στην οποία ανήκει ο αρχαιολογικός χώρος του Σουνίου.

Η Κοινή Υπουργική Απόφαση που συνυπέγραψαν οι υπουργοί Ψηφιακής Πολιτικής και Οικονομίας και δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως άνοιξε και τυπικά τον δρόμο για το νέο χρηματοδοτικό εργαλείο που «ξεκλειδώνει» 75 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια. Η διαδικασία για την έγκριση της χρηματοδότησης με τη λογική του «cash rebate» διαρκεί 45 ημέρες, σύμφωνα με το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, αλλά αυτό φαίνεται πως δεν θα σημαίνει τίποτα για τη διαδικασία αδειοδοτήσεων των ίδιων των γυρισμάτων, όπως μαρτυρούν οι ενδείξεις από το θεσμικό όργανο του υπουργείου Πολιτισμού.

«Τίποτα δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο σε αυτή την προσπάθεια», δήλωσε χθες ο κ. Παππάς, ενώ ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Λευτέρης Κρέτσος έκανε λόγο για «κακή απόφαση» και «διεθνή γελοιοποίηση της χώρας». Από την πλευρά του, ο διευθύνων σύμβουλος του νεοσύστατου Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων (ΕΚΟΜΕ) Πάνος Κουάνης σημείωσε στην «Κ» την ανάγκη «ευελιξίας, σύγχρονης λογικής και προσέγγισης» του ΚΑΣ «αν δεν θέλουμε να πηγαίνουν όλοι στα Βαλκάνια και την Ιταλία». Το ΕΚΟΜΕ, που θα αναλάβει τη διαχείριση του επενδυτικού κινήτρου, θα συνεργάζεται με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Hellenic Film Commission –το οποίο είναι ενοχλημένο από τη γνωμοδότηση του ΚΑΣ–, αλλά δεν μπορεί να παρέμβει στο έργο άλλων φορέων. Προτάσεις για μια νέα διαδικασία αδειοδότησης έχουν γίνει και, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι σε ώριμο στάδιο και στο συρτάρι της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου.

Οσα απορρίψαμε

Η Ελλάδα κατά καιρούς έχει χάσει μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές και ευκαιρίες προβολής των μνημείων της που θα πολλαπλασίαζαν τους επισκέπτες του Σουνίου ακόμη και τις καθημερινές. Η Μάλτα, η Τενερίφη, το Ντουμπρόβνικ και οι γείτονές μας έχουν αγκαλιάσει πραγματικά τις προτάσεις που εμείς απορρίψαμε. Παλαιότερα, δεν υπήρχε ούτε καν το πλαίσιο για να διαχειριστεί τέτοιες «απαιτήσεις», ενώ και τώρα φαίνεται ότι γίνεται μισή δουλειά αν δούμε την εικόνα σε γενικό πλάνο. Tα μηνύματα που εκπέμπονται από τα συναρμόδια θεσμικά όργανα είναι τουλάχιστον αντιφατικά και είναι βέβαιο ότι τα έχουν λάβει οι οικοδεσπότες του κ. Παππά στα στούντιο της Netflix, της Disney και της Paramount, τους οποίους επισκέφθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Λος Αντζελες.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του ΚΑΣ, ο μεγάλος αριθμός προσώπων και ο βαρύς εξοπλισμός θα δυσχέραιναν τη λειτουργία του αρχαιολογικού χώρου του Σουνίου στις 12 Απριλίου, σε μια περίοδο τουριστικής αιχμής.

ΚΑΣ εσωτερικού, ΚΑΣ εξωτερικού

«Δεν γίνεται να επιτρέψουμε στον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου γύρισμα που παρουσιάζει έναν Παλαιστίνιο ως τρομοκράτη», είπε, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», μέλος του ΚΑΣ. Το συγκεκριμένο μέλος ξεπέρασε τον εαυτό του αυτή τη φορά. Δεν περιορίστηκε στο συνηθισμένο «δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους ξένους να έρχονται και να κάνουν ό,τι θέλουν στα μνημεία μας», αλλά έκανε και κριτική στο περιεχόμενο του έργου «The Little Drummer Girl» του Τζον Λε Καρέ, με πρωταγωνιστές έναν Παλαιστίνιο τρομοκράτη, έναν κατάσκοπο των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών που προσπαθεί να τον συλλάβει και μια Αγγλίδα διπλή πράκτορα.

Το ΚΑΣ έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Αρνητικά, καθώς σπανίως κάνει ανοίγματα στον έξω κόσμο, δεν αγαπάει την εξωστρέφεια, δεν θέλει τις αλλαγές, βάζει φρένο σε επενδύσεις, επιδείξεις διασήμων οίκων μόδας, φωτογραφίσεις σταρ, γυρίσματα χολιγουντιανών ταινιών. Υπάρχουν στο ΚΑΣ μέλη που σε κάθε πρόταση απαντούν σχεδόν αυτοματοποιημένα «όχι». Μέλη προσκολλημένα σε ξεπερασμένες λογικές, καθηλωμένα στον αρχαιολογικό τους μικρόκοσμο, που προφανώς δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι οι αποφάσεις τους πρέπει πλέον να φιλτράρονται και μέσα από τη δεκαετία της κρίσης. Η συγκεκριμένη απόφαση κρίθηκε στη μία ψήφο. Η μία ψήφος έχει πολύ μεγάλο βάρος. Γιατί καθορίζει την εικόνα που έχει η κοινή γνώμη, αυτό που σκέφτονται οι πολίτες για το ΚΑΣ.

Αυτό λοιπόν είναι το ΚΑΣ και η αρχαιολογική υπηρεσία; Να αποκλείσουμε κάθε πιθανότητα εκσυγχρονισμού, ευελιξίας, επαφής με τα σημερινά δεδομένα; Επτά ψήφισαν «όχι». Εξι όμως ψήφισαν «ναι». Λέει κάτι αυτό. Οτι ίσως υπάρχει το περιθώριο της αυτορρύθμισης. Της εσωτερικής ανασυγκρότησης. Καλύτερα να γίνει από τους ίδιους, παρά αργότερα από κάποιον άλλο.



Τι λένε στην «Κ» για το θέμα η πρόεδρος και μέλη του Συμβουλίου

ΜΑΡΙΑ ΒΛΑΖΑΚΗ (Πρόεδρος του ΚΑΣ, γ.γ. υπουργείου Πολιτισμού)
Θα το ξανασυζητήσουμε

«Ηρθε ξανά πρόταση από την εταιρεία παραγωγής για να γίνουν μόνο πρωινά γυρίσματα. Θα ξανασυζητήσουμε το θέμα τη Μ. Τρίτη για να γνωμοδοτήσουμε. Σας θυμίζω ότι για την ίδια παραγωγή δώσαμε άδεια για νυχτερινά γυρίσματα στην Ακρόπολη».

ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΝΟΥ (Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ακρόπολης)
Σταθερή στο «όχι»

«Εγώ εξέφρασα έντονα την αντίδρασή μου, από τους πρώτους. Είμαι υπέρ του “όχι” σταθερά. Και θα ξαναψηφίσω “όχι”. Ημουν αντίθετη και στο ολονύχτιο γύρισμα της ίδιας παραγωγής στην Ακρόπολη, για το οποίο όμως πήρε την άδεια κατά πλειοψηφία. Θεωρώ ότι δεν συνάδουν τέτοιου είδους θέματα στους συγκεκριμένους αρχαιολογικούς χώρους. Το ίδιο το νοηματικό περιεχόμενο δεν ταιριάζει».

ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΑΔΑΜ-ΒΕΛΕΝΗ (Αναπληρώτρια προϊσταμένη στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης)
Πάντα μπορεί να βρεθεί μια χρυσή τομή

«Δεν θέλω να σχολιάσω ούτε να κρίνω τη γνωμοδότηση του ΚΑΣ, διότι δεν ήμουν στη συνεδρίαση και δεν γνωρίζω το σκεπτικό. Το ΚΑΣ σαφώς και είναι το πλέον αρμόδιο. Η άποψή μου γενικότερα είναι ότι κάθε φορά πρέπει να σταθμίζουμε με καλή διάθεση και ευελιξία όλες τις παραμέτρους, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά κάθε πρότζεκτ, είτε πρόκειται για ταινία είτε για κάποια άλλη παραγωγή. Πιστεύω ότι πάντα μπορεί να βρεθεί μια χρυσή τομή».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ (Προϊστάμενος Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων)
Προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της κοινωνίας

«Η αξιοποίηση ενός μνημείου, όπως ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, μέσα από μια άλλη τέχνη, όπως αυτή του κινηματογράφου, συμβάλλει όχι μόνο στην προβολή του σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά κυρίως στην αβίαστη εξοικείωση του κοινού με αυτό.

Η μνημειακή κληρονομιά εκπληρώνει τον ρόλο της ως απτός φορέας της συλλογικής μας μνήμης όταν προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της σύγχρονης κοινωνίας.

Εφόσον λοιπόν εξασφαλίζονται η ασφάλεια του ίδιου του αρχαίου και η ποιότητα της κινηματογραφικής παραγωγής, η αξιοποίηση του αξιοθέατου ως σκηνικού τέχνης δεν είναι κατάχρηση αλλά μια θαυμάσια ευκαιρία να συνδεθεί το μνημείο με το ευρύ κοινό αδιαμεσολάβητα και σχεδόν υπόρρητα να το παρακινήσει να επισκεφθεί.

Αξίζει να προσπαθούμε τα θεμιτά ανακλαστικά επιφύλαξης να τα υποτάσσουμε στην πρόκληση των νέων δρόμων για την ένταξη του μνημείου στη σύγχρονη κοινωνία».

....ΤΟ ΙΔΙΟ  ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ"

"Η ΑΥΓΗ", 30/03/18

"...Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα γύρισε ταχύτατα πίσω στις πελατειακές πρακτικές, που λόγω της κρίσης είχαν περιοριστεί σημαντικά. Και μετά ήρθε το «νέο» για να τις αναβιώσει όλες και χωρίς αιδώ. Το μόνο θετικό είναι πως δείχνει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του συγκεντρωτικού κράτους· τα πλεονεκτήματα είναι για το πολιτικό σύστημα που διορίζει και τα μειονεκτήματα για τους φορολογουμένους που πληρώνουν. ....Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική η κρατική μηχανή αν οι δήμοι προσλάμβαναν αυτούς που χρειάζονταν εξόδοις των δημοτών τους και όχι αυτούς που χρειάζεται για να επανεκλεγεί ο κ. Σκουρλέτης, και θα είχαμε καλύτερα πανεπιστήμια αν οι διοικήσεις τους αποφάσιζαν τον αριθμό των πρωτοετών, ανεξαρτήτως του πολιτικού κύκλου. ..."

Aπό την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 30/03/18

"AΠΟΓΡΑΦΕΣ",

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Η Ελλάδα έχει πολλούς δικηγόρους. Τόσους, που δεν έχουν τι να κάνουν, και γι’ αυτό οι δικηγορικοί σύλλογοι παλεύουν για επέκταση της δικαστικής ύλης εκεί που δεν χρειάζεται νομική βοήθεια. Στις 46 χώρες που εξέτασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αποδοτικότητα της Δικαιοσύνης (CEPEJ), έχει τη μεγαλύτερη αναλογία δικηγόρων προς πληθυσμό: 388/100.000 κατοίκους. Στην Αγγλία, που είναι επιχειρηματικό κέντρο, υπάρχουν 325 δικηγόροι ανά 100.000 κατοίκους (European judicial systems efficiency and quality of justice, 2014 data).

Σ’ αυτήν τη χώρα, λοιπόν, η κυβέρνηση προσθέτει ακόμη μία νομική σχολή (στην Πάτρα ή στο Ρέθυμνο· εξαρτάται ποια έχει την καλύτερη ψηφοθηρική απόδοση) και ανακοίνωσε γενναία αύξηση εισακτέων στις νομικές σχολές της χώρας: 27 στη σχολή της Κομοτηνής, 25 στης Αθήνας και 21 στη Θεσσαλονίκης. Και να σκεφτεί κανείς ότι ένα από τα βασικά επιχειρήματα κατά της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι ότι ο καπιταλισμός σπαταλά πολύτιμους πόρους και τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα παράγουν χαρτιά χωρίς αντίκρισμα.

Βεβαίως η κυβέρνηση βρίσκει και κάνει. Μετράει τον εκλογικό κύκλο και μοιράζει χάντρες στους ιθαγενείς. Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης θεσμοθετεί «μαϊμού» μοριοδοτήσεις για συμβασιούχους που θα φορτωθούν οι δήμοι· τους χρειάζονται-δεν τους χρειάζονται. Ο κ. Κώστας Γαβρόγλου μοιράζει θέσεις υποψήφιων ανέργων στα (κατά τα άλλα αυτοδιοικούμενα) ΑΕΙ· χωρούν-δεν χωρούν σε αυτά. Η κ. Ολγα Γεροβασίλη κάνει τους εποχικούς πυροσβέστες πενταετούς θητείας μόνιμους· θα μπορούν-δεν θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά μετά τα πέντε χρόνια. Και σύμφωνα με την «Αυγή» (20.3.2018) «το μήνυμα του πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη είναι ότι η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω».

Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα γύρισε ταχύτατα πίσω στις πελατειακές πρακτικές, που λόγω της κρίσης είχαν περιοριστεί σημαντικά. Και μετά ήρθε το «νέο» για να τις αναβιώσει όλες και χωρίς αιδώ. Το μόνο θετικό είναι πως δείχνει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του συγκεντρωτικού κράτους· τα πλεονεκτήματα είναι για το πολιτικό σύστημα που διορίζει και τα μειονεκτήματα για τους φορολογουμένους που πληρώνουν. Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική η κρατική μηχανή αν οι δήμοι προσλάμβαναν αυτούς που χρειάζονταν εξόδοις των δημοτών τους και όχι αυτούς που χρειάζεται για να επανεκλεγεί ο κ. Σκουρλέτης, και θα είχαμε καλύτερα πανεπιστήμια αν οι διοικήσεις τους αποφάσιζαν τον αριθμό των πρωτοετών, ανεξαρτήτως του πολιτικού κύκλου. Και θα ήταν διαφορετικά τα κρατικά πανεπιστήμια αν ένιωθαν την ανάσα του ανταγωνισμού. Τώρα έχουμε σπατάλη πόρων προς όφελος των ψηφοθήρων εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν. Σπατάλη κυριολεκτική, διότι με τέτοια γελοία κόλπα, καμιά κυβέρνηση δεν σώθηκε.

Η ΔΙ(κυκλη) ΑΣ(τυνόμευση) ΤΗΣ ΕΛΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ...

Από το "ΕΘΝΟΣ"

"ΕΘΝΟΣ", 30/-3/18

ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΜΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΩΣ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ...

Από τον "ΠΟΛΙΤΗ"

"ΠΟΛΙΤΗΣ", 30/03/18

Όταν ο κλώνος της "Ε" αποφασίζει να βγάλει γλώσσα στον Στρατάρχη-συγκυβερνήτη/δεκανίκι, αλλά τού παρέχει κάλυψη(του Καμμένου, βεβαίως όχι του Τύπου...)ο σύντροφος Κυβερνητικός Εκπρόσωπος...

Από την "Εφ.Συν"

Όσον αφορά στις δηλώσεις του υπουργού 'Αμυνας Πάνου Καμμένου, ο οποίος από την Αρμενία είπε πως το 1821 η Οθωμανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος σημείωσε μεταξύ άλλων, «όταν η Τουρκία με δηλώσεις αξιωματούχων της προκαλεί διαρκώς, όταν παλαιότερα αμφισβητούσε τη Συνθήκη της Λοζάνης, όταν καθημερινά προβαίνει σε δηλώσεις και ρητορικές εξάρσεις οι οποίες πυροδοτούν εντάσεις, ενίοτε κάποιες σκληρές απαντήσεις μπορεί να είναι θεμιτές ή εύλογες. Η γνώμη μου είναι αυτό που πρέπει να συνεχίσει να κάνει η κυβέρνηση είναι να προσπαθεί να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Τουρκία ώστε να αποκατασταθεί η σταθερότητα στη ευρύτερη περιοχή».

Η ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ....ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΧΘΡΟΥ(,,,) ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ, ΔΙΟΤΙ Η ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ Η ΜΟΝΟΜΑΝΙΑ, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ -ΠΡΟΣΚΑΙΡΗΣ...-ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ....

ΟΙ ΚΗΠΟΥΡΟΙ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ", 1.683(322)

"Η ΑΥΓΗ", 30/03/18

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΜΕΝ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ" ΚΙΝΗΜΑ ΚΡΗΤΩΝ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΛΟΙΠΟΝ; ΑΣ ΤΟ ΣΕΚΕΦΘΟΥΝ ΞΑΝΑ, ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Ο ΚΟΤΤΑΚΗΣ!

Από την "ΕΣΤΙΑ", πρωτοσέλιδο

"EΣΤΙΑ", 30/03/18

ΚΑΙ EX CONTRARIO Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΤΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΗ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ...

ΟΙ ΚΗΠΟΥΡΟΙ ΤΗΣ "ΑΥΓΗΣ", 1.682(321)

"Η ΑΥΓΗ", 30/03/18

"...Ο κίνδυνος η διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό να ρίξει την κυβέρνηση, πριν προλάβει να... διασπάσει την Ν.Δ., την οδήγησε σε πιο ξεκάθαρη διατύπωση της θέσης της, η οποία σωστά πλέον, αλλά με καθυστέρηση (καθώς εμφανίζεται ήδη από την άλλη πλευρά ως «πρόσθετος όρος») τονίζει την ανάγκη και την προϋπόθεση αλλαγής του συντάγματος. Η επίλυση της διαφοράς γίνεται όλο και πιο δύσκολη και εδώ σύντομα, αν δεν έχει ξεκινήσει ήδη, θα παιχτεί το blame game.. Ομως το πρόβλημα θα παραμένει και απλώς θα έχει σπαταληθεί μια ακόμη ευκαιρία για την επίλυσή του...."

"Φιλελεύθερος", 30/03-01/04/18

Από το "Φιλελεύθερο"

Η διπλωματία της αποτυχίας
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Η εξωτερική πολιτική είναι μαραθώνιος, σύμφωνα με μια σχολή σκέψης, και προφανώς κάθε πολιτική κρίνεται στον τερματισμό εκ του αποτελέσματος. Ομως, η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να είναι μια αέναη και ατέρμονη διαδικασία...

Πιθανόν είναι πρόωρη μια αξιολόγηση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά η αποτίμηση των μέχρι τώρα δεδομένων αποτυπώνει μια ζοφερή εικόνα. Με πιο δυσάρεστη και επικίνδυνη, φυσικά, την εικόνα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς οι ελληνικοί πειραματισμοί όχι μόνο απέτυχαν να κατευνάσουν το «θηρίο», αλλά μάλλον το ερέθισαν, σε μια στιγμή που ήταν ήδη αφηνιασμένο...

Μια κυβέρνηση της Αριστεράς, με έντονο το στοιχείο του «προλεταριακού διεθνισμού» στο DNA της, παρά τον συγχρωτισμό με το εθνικιστικό ΑΝΕΛ, ήταν πολύ λογικό να επιδιώξει να επιλύσει προβλήματα τα οποία υπό το πρίσμα της αριστερής ιδεολογίας θεωρούνται απολειφάδια εθνικιστικών εξάρσεων, ιδεολογήματα των συντηρητικών κυβερνήσεων και της Εκκλησίας, που μπαίνουν τεχνητά μεταξύ των λαών, εφόσον όλοι είναι «αδέλφια» κ.λπ.

Ετσι, μάλλον δεν εξέπληξε η προσπάθεια της κυβέρνησης να απλώσει όλο τον τραχανά της εξωτερικής πολιτικής, ελπίζοντας ότι όχι μόνο θα μπορούσε να επιδιώξει τη λύση των προβλημάτων αυτών, αλλά θα είχε και άμεσα πολιτικά οφέλη, προκαλώντας ρήγματα και τριγμούς στην αξιωματική αντιπολίτευση, ειδικά στο Σκοπιανό.

Ο μεγάλος πειρασμός

Το Σκοπιανό δεν ήταν η πρώτη κυβέρνηση η οποία το άγγιξε και ίσως αρχικά ο κ. Κοτζιάς θεώρησε ότι μπορεί να διαπραγματευθεί εκ του ασφαλούς. Αν κατέληγε σε μια ανεκτή λύση, θα μπορούσε να την καταπιεί και ο κ. Καμμένος, αν όχι, δεν θα χάναμε τίποτε περισσότερο από ό,τι μέχρι τώρα έχει χαθεί. Εκεί όμως προέκυψε ο μεγάλος πειρασμός: το ονοματολογικό θα μπορούσε να κλυδωνίσει τη Ν.Δ., να δημιουργήσει ρήγμα στο εσωτερικό της και, γιατί όχι, να οδηγήσει στη δημιουργία ενός ακόμη δεξιού κόμματος στα δεξιά της Ν.Δ. Και τότε, χάλασε ο σχεδιασμός. Τον χώρο αυτόν τον κάλυπταν οι ΑΝΕΛ, οι οποίοι, ξαφνικά, έχοντας ψηφίσει μνημόνιο, κινδύνευαν να βρεθούν στην τραγική θέση να συμπράττουν και στην αποδοχή του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία του γειτονικού κράτους.

Καθοριστικό ρολό φαίνεται ότι έπαιξε το ταξίδι του κ. Τσίπρα στην Ουάσινγκτον, καθώς αμέσως μετά επιταχύνθηκε η διαδικασία για την επίλυση του ονοματολογικού και των ελληνοαλβανικών εκκρεμοτήτων, ενώ, πάρα τα μηνύματα που υπήρχαν, η κυβέρνηση επέμεινε στην πρόσκληση Ερντογάν.

Στο σκοτάδι με τον Ερντογάν

Ενα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής ελίτ και η Αριστερά αντιμετώπιζαν ιδεοληπτικά την Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αποδίδοντας σε «ψυχολογικούς παράγοντες» και σε «ξεπερασμένα στερεότυπα» τα προβλήματα και τις εντάσεις... Ειδικά με τον Ταγίπ Ερντογάν, όλο αυτό το ελληνικό «σύστημα» είχε σχεδόν ερωτική σχέση, θεωρώντας ότι ήταν αυτός ο φωτισμένος ηγέτης που εξουδετέρωσε το στρατιωτικό πολιτικό κατεστημένο του κεμαλισμού και άνοιγε νέους δρόμους για την ελληνοτουρκική φιλία.

Η απόπειρα πραξικοπήματος, που αποτέλεσε το κομβικό σημείο στην πορεία του Ερντογάν ώστε να πάρει στα χέρια του όχι απλώς την κυβέρνηση αλλά την απόλυτη εξουσία, δυστυχώς ενέπλεξε και την Ελλάδα λόγω του ατυχούς περιστατικού με τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς. Η υπόσχεση που ο ίδιος ο Ερντογάν υποστηρίζει ότι έλαβε από τον Α. Τσίπρα, πως το θέμα θα διευθετηθεί εντός ολίγων ημερών, ήταν κάτι που «γύρισε τον διακόπτη» στον ξεροκέφαλο (λόγω και καταγωγής) και ευερέθιστο (λόγω και της χρόνιας πάθησής του) Ερντογάν.

Τα σύννεφα πύκνωσαν στο ναυάγιο των συνομιλιών για το Κυπριακό. Εκεί, ο Νίκος Κοτζιάς έβαλε το θέμα των εγγυήσεων και του τουρκικού στρατού ως τελευταίο ανάχωμα προκειμένου να μη συρθούν Λευκωσία και Αθήνα σε μια τραγική «λύση». Η Αθήνα αποδέχονταν καθημερινά και δικαιολογούσε, αποδίδοντας στην εσωτερική πίεση και σε δυσκολίες, τα ξεσπάσματα του Ταγίπ Ερντογάν για τα «σύνορα της καρδιάς» και την «αναθεώρηση της Λωζάννης».

Ομως, όσο κι αν δεν θέλεις να αποδεχθείς την πραγματικότητα, αυτό δεν αλλάζει την ίδια την πραγματικότητα. 

Και το διαπίστωσε με σοκαριστικό τρόπο η Αθήνα όταν η κυβέρνηση επέμεινε στην επιλογή της (λίγες ημέρες μετά την υποδοχή του κ. Τσίπρα στον Λευκό Οίκο) να προσκαλέσει τον κ. Ερντογάν στην Ελλάδα σε ένα ραντεβού στα τυφλά. Οπου απλώς βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει την αμφισβήτηση της Λωζάννης, να θέσει, και μάλιστα με την παρουσία του εκεί, θέμα Θράκης και να ζητήσει «λάφυρο» τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς.

Η κυβέρνηση σχεδόν πανηγύρισε τότε ότι δεν αναφέρθηκε τις επόμενες ημέρες σε «σύνορα της καρδιάς» και γιατί, όπως υποστηρίχθηκε, υπήρχαν πια πολύτιμοι «δίαυλοι επικοινωνίας» με την Αγκυρα.

Ολα αυτά, βεβαίως, αποδείχθηκαν «αέρας» καθώς συστηματικά άρχισε η αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, η πειρατική συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου προσπαθεί να μετατρέψει την Κύπρο σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας, το επεισόδιο με τον εμβολισμό του σκάφους του ελληνικού Λιμενικού προκειμένου να επαναβεβαιωθεί το «γκριζάρισμα» των Ιμίων (κάτι που έγινε πλέον και με ελληνική... υπογραφή, καθώς υπήρξε ταυτόχρονη αποχώρηση των σκαφών του ελληνικού και τουρκικού Λιμενικού, ενώ ο κ. Καμμένος πόζαρε πετώντας το στεφάνι στη θάλασσα, την ώρα που μεταξύ της ελληνικής φρεγάτας στην οποία επέβαινε και των Ιμίων παρεμβαλλόταν σκάφος του τουρκικού Λιμενικού...).

Και αποκορύφωμα ήταν η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, οι οποίοι συνελήφθησαν και κρατούνται σε καθεστώς ομηρίας από την Τουρκία, σε μια απόδειξη του πόσο έξω έπεσαν στις εκτιμήσεις και τους σχεδιασμούς τους όλοι όσοι στην κυβέρνηση επένδυαν στη μεγαλοσύνη του Ταγίπ...

Με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις να βαδίζουν πλέον σε αδιέξοδο...

Εχοντας και πάλι κάνει λάθος εκτιμήσεις για τα όρια ελαστικότητας της σκοπιανής ηγεσίας, ξαφνικά η ελληνική διπλωματία βρέθηκε απέναντι σε μια σκοπιανή ηγεσία η οποία έπαιζε δυνατά το χαρτί των δημοσίων σχέσεων και κέρδιζε επικοινωνιακά, ενώ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επέστρεφε σε πιο σκληρούς όρους.

Ο κίνδυνος η διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό να ρίξει την κυβέρνηση, πριν προλάβει να... διασπάσει την Ν.Δ., την οδήγησε σε πιο ξεκάθαρη διατύπωση της θέσης της, η οποία σωστά πλέον, αλλά με καθυστέρηση (καθώς εμφανίζεται ήδη από την άλλη πλευρά ως «πρόσθετος όρος») τονίζει την ανάγκη και την προϋπόθεση αλλαγής του συντάγματος. 

Η επίλυση της διαφοράς γίνεται όλο και πιο δύσκολη και εδώ σύντομα, αν δεν έχει ξεκινήσει ήδη, θα παιχτεί το blame game.. 

Ομως το πρόβλημα θα παραμένει και απλώς θα έχει σπαταληθεί μια ακόμη ευκαιρία για την επίλυσή του.

Τρύπια καλάθια...

Με την Αλβανία δόθηκε υπερβολική εμπιστοσύνη στις καλοσυνάτες δεσμεύσεις των κ. Ράμα και Μπουσάτι και βρέθηκε έτσι η Αθήνα, αν και ήταν γνωστό ότι η πίεση λόγω του χρονοδιαγράμματος για την απόφαση της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ήταν προς τα Τίρανα, να συμφωνεί σε μια διαδικασία η οποία θα οδηγούσε εκ των πραγμάτων σε αδιέξοδο, μια και προέβλεπε ότι δεν θα επιλύονταν κατ’ αρχήν οι εκκρεμότητες που είχαν αφήσει τα Τίρανα (στρατιωτικά Κοιμητήρια, Συμφωνία Θαλασσίων Ζωνών κ.ά.) αλλά θα έμπαιναν όλα σε «καλάθια», όπου και οι Αλβανοί θα μπορούσαν να θέσουν παλιά και νέα ζητήματα.

Οι Αλβανοί έδωσαν έπειτα από πολλά παζάρια την άδεια για έρευνες εντοπισμού των οστών των Ελλήνων νεκρών του Αλβανικού Μετώπου και απέσπασαν τη συμφωνία για την αναγνώριση των αλβανικών πιστοποιητικών από την Ελλάδα (κάτι που ωφέλησε τους Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα και είναι ψηφοφόροι στην Αλβανία - σχεδόν 7 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο) και την αναγνώρισή των αλβανικών διπλωμάτων οδήγησης.

Η Αλβανία επιμένει και επαναφέρει θέμα κατάργησης εμπολέμου, με τη σκέψη φυσικά ότι έτσι θα ανοίξει θέμα Τσάμηδων. Οταν η Αθήνα απέρριψε αυτή τη στόχευση, τότε τα Τίρανα επανέφεραν το τσάμικο ζήτημα ως ανθρωπιστικό θέμα, που πρέπει να απασχολήσει τις δύο χώρες. Και επίσης, φρόντισε να εξομοιώσει σχεδόν στις συνομιλίες τους Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα με την αναγνωρισμένη από διεθνείς συνθήκες Εθνική Ελληνική Μειονότητα.

Στο μεγάλο θέμα της οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών, η Αθήνα δέχθηκε την επανεξέταση μιας συμφωνίας η οποία είχε υπογραφεί (αν και δεν είχε κυρωθεί) και τώρα οι Αλβανοί ζητούν η νέα διαπραγμάτευση να «σεβαστεί την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου» τους, μια απόφαση η οποία είχε υιοθετήσει όλη την τουρκική επιχειρηματολογία για το δίκαιο της θάλασσας.. 

Σήμερα, όχι μόνο είμαστε μακριά από λύση και περισσότερο επιχειρείται το damage control, αλλά πλέον οι περισσότερες κινήσεις γίνονται για την αποφυγή της απόδοσης ευθυνών είτε για διπλό βέτο στην Ε.Ε., σε Αλβανία και ΠΓΔΜ, είτε στο ΝΑΤΟ για την ΠΓΔΜ, αλλά και στη συγκράτηση ορμητικής Τουρκίας.

Το ερώτημα όμως είναι εάν η επόμενη ημέρα αυτών των πειραματισμών θα βρει την Ελλάδα σε καλύτερη και πιο ενισχυμένη θέση ή αν απλώς θα είναι μια χώρα που έχει εξαντλήσει το διπλωματικό της κεφάλαιο, σε μια μάχη που είχε ξεκινήσει για να μην τελειώσει ποτέ...

"....Αλλά από την Τρίτη είχε αρχίσει το δράμα του νερού. Ή, μάλλον, της έλλειψης νερού. Λόγω βλάβης σε αγωγό, η Θεσσαλονίκη έχει μείνει από νερό. Ο κόσμος ταλαιπωρείται για άλλη μια φορά, την Παρασκευή έκλεισαν τα σχολεία που δεν είχαν νερό και αναρωτιέμαι τι να έκαναν άραγε οι άπλυτοι γονείς που βρέθηκαν μια εργάσιμη Παρασκευή με τα επίσης άπλυτα παιδιά σε ένα βρώμικο σπίτι, έτσι ξαφνικά. Απ’ ό,τι δηλώνει ο πρόεδρος της Εταιρίας Ύδρευσης, από τα ξημερώματα του Σαββάτου θα αρχίσει η ομαλοποίηση στην υδροδότηση. Το φαντάζεστε; Από Τρίτη μέχρι Σάββατο! Ας μην αναφέρω και τις απροειδοποίητες διακοπές του ρεύματος στη Θεσσαλονίκη οι οποίες είναι κάτι παραπάνω από συχνές. Για τα αίτια κάθε βλάβης των τελευταίων μηνών έχω (για λόγους ρεπορτάζ) γραπτώς ζητήσει ενημέρωση από τον ΔΕΔΔΗΕ, χωρίς να έχω πάρει απάντηση...."

Από το site "Protagon"
Της Χριστίνας Ταχιάου
Τον Μάιο του 2016, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης ανακοίνωσε την έναρξη λειτουργίας του Γραφείου Αστικής Ανθεκτικότητας, στο πλαίσιο της ένταξης της Θεσσαλονίκης στο πρόγραμμα «100 Ανθεκτικών Πόλεων» (100 Resilient Cities pioneered by the Rockfeller Foundation). Κανείς δεν καλοκατάλαβε τι σήμαινε αυτό, αλλά ακούγεται ωραίο. Μάλιστα, όρισε και αντιδήμαρχο Αστικής Ανθεκτικότητας. Δεν μακροημέρευσε, όμως. Τον Οκτώβριο του 2017 παραιτήθηκε, διότι ανέλαβε υψηλόβαθμη θέση στον οργανισμό των 100 ανθεκτικών πόλεων του Ιδρύματος Ροκφέλερ και «αναγκάστηκε» να μετακομίσει στο Λονδίνο. Εχοντας, δηλαδή, αποκτήσει μέσω της θεσμικής ιδιότητας την απαραίτητη τεχνογνωσία, αποκαταστάθηκε επαγγελματικά στον οργανισμό με τον οποίον συναλλασσόταν ως αντιδήμαρχος για λογαριασμό του δήμου Θεσσαλονίκης. Οσοι τόλμησαν να εκφράσουν την ενόχλησή τους για τέτοιου είδους διαδικασίες, στιγματίστηκαν ως μίζεροι που δεν θέλουν να βλέπουν νέους ανθρώπους να προοδεύουν. Ας είναι. Ορίστηκε άλλος αντιδήμαρχος, ανέλαβε τα καθήκοντά του και όταν έρθει η ώρα θα του ζητήσουμε να μας κάνει απολογισμό του έργου του.

Δεν μας αφήνουν, όμως, η άτιμη η ζωή και η καθημερινότητα να πλήξουμε σε αυτήν την πόλη. Από την προηγούμενη Τρίτη, ζούμε για μια ακόμη φορά το έργο «Η Θεσσαλονίκη διαλύεται», διότι η πόλη δεν έχει νερό, λόγω βλάβης σε αγωγό του δικτύου. Ναι, ξέρω, τώρα λέτε από μέσα σας ότι μιζεριάζω, ότι οι Θεσσαλονικείς γενικώς γκρινιάζουμε, ότι είμαστε επαρχιώτες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Εάν μπείτε, όμως, στα παπούτσια ενός κατοίκου της Θεσσαλονίκης θα αλλάξετε άποψη.


Πώς έφτασε στο Grexit η «εξυγίανση»;
Πατήστε εδώ

Το 2017, η πόλη υπολειτουργούσε περίπου τις μισές μέρες. Ναι, καλά διαβάσατε. Υπολειτουργούσε. Ολόκληρο τον Ιανουάριο τον περάσαμε με παγωνιά, χιόνι σε σημείο να μην μπορούμε να κινηθούμε και τρομερές ζημιές στις υποδομές των κτιρίων. Οι ζημιές στις υποδομές έφερε έλλειψη νερού και θέρμανσης για δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά (μπορεί να λέω και λίγα). Πολλές από τις ζημιές δεν αποκαταστάθηκαν, λόγω οικονομικής στενότητας, ενώ άλλες αποκαταστάθηκαν το καλοκαίρι. Κανείς δεν σκέφτηκε να συστήσει πριν την παγωνιά στον κόσμο μέτρα ασφαλείας για τις σωληνώσεις, ώστε να μην παγώσουν και να μην προκληθούν τόσες ζημιές.

Από την άνοιξη αρχίσαμε να μην έχουμε λεωφορεία. Στις αρχές του καλοκαιριού ήρθε η απεργία στους εργαζομένους των δήμων, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται τόνοι σκουπιδιών. Παράλληλα, εμφανίστηκε το φυτοπλαγκτόν που κοκκίνισε τα νερά του Θερμαϊκού κι έφερε μια απαίσια μυρωδιά στην πόλη. Τον Ιούλιο κρατικοποιήθηκε ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών, με αποτέλεσμα την περαιτέρω απαξίωσή του και τεράστια ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού. Τον Νοέμβριο έκλεισε λόγω έργων ο διάδρομος στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» και λειτουργούσε μόνον με έναν τροχόδρομο, κάτι που προκάλεσε πάρα πολλά προβλήματα με καθυστερήσεις, ακυρώσεις και ματαιώσεις δρομολογίων. Ευτυχώς, τα έργα τελείωσαν στην ώρα τους και ο διάδρομος άνοιξε και πάλι στις αρχές Μαρτίου.

Σε όλο αυτό το διάστημα, υπολογίστε ότι όποτε ερχόταν ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη για τις ανάγκες του πρωθυπουργικού υποκαταστήματος ή για να τάξει κάτι, η πόλη έκλεινε. Η Θεσσαλονίκη έχει λίγους δρόμους, ένα κέντρο το οποίο κλείνει με το παραμικρό και καμιά οδό διαφυγής. Να σας εξομολογηθώ ότι με φίλους συζητάμε τι θα συμβεί σε περίπτωση που χρειαστεί να εκκενωθεί, λόγω π.χ. ενός σεισμού. Υπάρχει σχέδιο; Κανείς δεν ενημερώνει τον κόσμο, κανείς δεν ασχολείται και κανείς δεν ενοχλείται. Να σας αναφέρω χαρακτηριστικά ότι στις αρχές Αυγούστου (δηλαδή στην πιο νεκρή περίοδο για τη Θεσσαλονίκη) έκλεισε η οδός Τσιμισκή λόγω εμφάνισης των παικτών του «Survivor» σε ένα πολυκατάστημα, και παρέλυσε όλο το κέντρο!

Επίσης, πραγματοποιήθηκαν δυο επίσημες σύνοδοι με αρχηγούς κρατών, για τις ανάγκες των οποίων (των συνόδων) έκλεισε και πάλι η πόλη.

Από την περασμένη Δευτέρα έως και την Τετάρτη, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το «Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Κεντρικής Μακεδονίας» που ολοκληρώθηκε με την ομιλία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα. Η πόλη ξαναέκλεισε (στο δυτικό της κομμάτι) την Τετάρτη, λόγω διαδηλώσεων. Αλλά από την Τρίτη είχε αρχίσει το δράμα του νερού. Ή, μάλλον, της έλλειψης νερού. Λόγω βλάβης σε αγωγό, η Θεσσαλονίκη έχει μείνει από νερό. Ο κόσμος ταλαιπωρείται για άλλη μια φορά, την Παρασκευή έκλεισαν τα σχολεία που δεν είχαν νερό και αναρωτιέμαι τι να έκαναν άραγε οι άπλυτοι γονείς που βρέθηκαν μια εργάσιμη Παρασκευή με τα επίσης άπλυτα παιδιά σε ένα βρώμικο σπίτι, έτσι ξαφνικά. Απ’ ό,τι δηλώνει ο πρόεδρος της Εταιρίας Ύδρευσης, από τα ξημερώματα του Σαββάτου θα αρχίσει η ομαλοποίηση στην υδροδότηση. Το φαντάζεστε; Από Τρίτη μέχρι Σάββατο! Ας μην αναφέρω και τις απροειδοποίητες διακοπές του ρεύματος στη Θεσσαλονίκη οι οποίες είναι κάτι παραπάνω από συχνές. Για τα αίτια κάθε βλάβης των τελευταίων μηνών έχω (για λόγους ρεπορτάζ) γραπτώς ζητήσει ενημέρωση από τον ΔΕΔΔΗΕ, χωρίς να έχω πάρει απάντηση.

Η Θεσσαλονίκη διαλύεται. Οι δομές της καταρρέουν, κι εμείς λέμε ανέκδοτα για το μετρό της. Και δουλευόμαστε, κιόλας, με την ανάπτυξη και τη «resilient city». Αυτό δεν είναι resilient. Αυτό είναι ρεζίλι-city.

"...Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προχωρά σε «ολική σύγκρουση» με την αντιπολίτευση για υποθέσεις σκανδάλων, ο Ευκλείδης προτίμησε να επισημάνει τον κίνδυνο από την απαξίωση των πολιτικών και να ορίσει ως το μείζον για την Αριστερά όχι την τιμωρία των αντιπάλων, αλλά την αποκατάστασή της. «Αν είναι μόνο μια συζήτηση του είδους οι κακοί που θα τους βάλουμε φυλακή, αυτή είναι μια ατζέντα που οδηγεί κατευθείαν στη Χρυσή Αυγή, οδηγεί κατευθείαν σε αυτό που λεγόταν και το '30 και πριν από τη χούντα και το ακούμε και τώρα ότι "όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο, όλοι τα παίρνουν"» διαμήνυσε, επιφέροντας ουσιαστικά καίριο χτύπημα στη διαχείριση της υπόθεσης Novartis και γενικότερα τη στρατηγική τη σκανδαλολογίας...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ" (κύριο+εσωτερικό θέμα)

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/03/18

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/03/18

Η λεπτή κόκκινη γραμμή του Ευκλείδη

Ο υπουργός Οικονομικών, αλλά και η ομάδα των 53, της οποίας είναι επικεφαλής, έχει διαφοροποιηθεί αρκετές φορές από τις επιλογές του Αλέξη Τσίπρα

Toυ Χρήστου Τσιγουρή

Ενα μικρό θρίλερ είχε συνοδέψει την υποψηφιότητα Τσακαλώτου το 2015. Ανακοίνωσε την απόφασή του να μπει στις λίστες μόλις στις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου. «Δεν σας έχω συνηθίσει σε βεβαιότητες και στη σημερινή μου ομιλία δεν θα υπάρχουν πολλές βεβαιότητες» έλεγε στους συντρόφους σε εκείνη την Περιφερειακή Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Και όντως, στα δυόμισι χρόνια που ακολούθησαν ο υπουργός Οικονομικών όχι μόνο πορεύτηκε χωρίς βεβαιότητες, αλλά σε κάθε ευκαιρία αποστασιοποιείται από τις επιλογές και τις βεβαιότητες της κυβέρνησης, προκαλώντας πονοκεφάλους στο Μέγαρο Μαξίμου.

Τη διακριτή γραμμή Τσακαλώτου σε μια σειρά από ζητήματα ακολουθεί η ομάδα των 53, της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, για τα στελέχη της οποίας ο υπουργός Οικονομικών αποτελεί σημείο αναφοράς. Αριστερός με Μνημόνιο στα χέρια, παοκτσής στην Αθήνα και πάντα χωρίς βεβαιότητες, ο Τσακαλώτος κέντρισε αρκετές φορές το Μαξίμου βγαίνοντας, έστω και προσεκτικά, απέναντι - όπως προχτές το βράδυ κατά την ομιλία του στον Πειραιά, με τον πρόεδρο της Προανακριτικής για τη Novartis Θοδωρή Δρίτσα στην πρώτη θέση.

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προχωρά σε «ολική σύγκρουση» με την αντιπολίτευση για υποθέσεις σκανδάλων, ο Ευκλείδης προτίμησε να επισημάνει τον κίνδυνο από την απαξίωση των πολιτικών και να ορίσει ως το μείζον για την Αριστερά όχι την τιμωρία των αντιπάλων, αλλά την αποκατάστασή της. «Αν είναι μόνο μια συζήτηση του είδους οι κακοί που θα τους βάλουμε φυλακή, αυτή είναι μια ατζέντα που οδηγεί κατευθείαν στη Χρυσή Αυγή, οδηγεί κατευθείαν σε αυτό που λεγόταν και το '30 και πριν από τη χούντα και το ακούμε και τώρα ότι "όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο, όλοι τα παίρνουν"» διαμήνυσε, επιφέροντας ουσιαστικά καίριο χτύπημα στη διαχείριση της υπόθεσης Novartis και γενικότερα τη στρατηγική τη σκανδαλολογίας.

Τη διακριτή γραμμή του ο Τσακαλώτος την κράτησε και στην υπόθεση της συμφωνίας τον Φεβρουάριο του '17 όταν διαφοροποιήθηκε από το Μαξίμου, κρατώντας μικρό καλάθι. «Εμείς δεν ωραιοποιούμε την κατάσταση ούτε λέμε ότι τελείωσε η λιτότητα. Αυτό που λέμε είναι πως από τη λιτότητα πάμε στην ανάπτυξη, αλλάζουμε την ατζέντα» έλεγε την ώρα που Τσίπρας μιλούσε για το τέλος της λιτότητας.

Και πολιτικές διαφοροποιήσεις. Αν σπεύσει κάποιος να «ποσοτικοποιήσει» τις διαφοροποιήσεις Τσακαλώτου αποδίδοντάς τες στο υπουργείο που κατέχει και άρα στη βαρύτητα που έχουν οι αριθμοί για τα οικονομικά, μάλλον θα κάνει λάθος, γιατί ο ίδιος ο Τσακαλώτος δεν στέκεται μόνο στα ποσοτικά αλλά διαφοροποιείται και πολιτικά. Είτε αυτός είτε η τάση του. Ετσι όταν - μάλλον αμήχανα - ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε με θετικά λόγια για τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η ομάδα των 53 στην Κουμουνδούρου διαμαρτυρόταν γιατί δεν έγινε καμία κουβέντα στο κόμμα για την επίσκεψη Τσίπρα και χαρακτήριζε «αντιλαϊκή, φιλοπολεμική, ξενοφοβική, σεξιστική και επικίνδυνη την πολιτική Τραμπ».

Ασπονδοι σύντροφοί του λένε ότι ο ίδιος είναι πίσω από χτυπήματα των 53 σε υπουργούς της κυβέρνησης. Πότε το Δικαιοσύνης, πότε το Μεταναστευτικής Πολιτικής, το Προστασίας του Πολίτη ή το Εξωτερικών είναι τα υπουργεία που δέχονται τα βέλη από τους 53, οι οποίοι επιδιώκουν να τραβήξουν «αριστερότερα» την κυβέρνηση. Αλλοι υπουργοί όμως απαντούν μάλλον με δηλητήριο για τον επικεφαλής της τάσης. «Την ώρα που ο Τσακαλώτος υπογράφει λιτότητα και πλειστηριασμούς, οι 53 αναζητούν την αριστερή πολιτική στα δικαιώματα των προσφύγων, των κρατουμένων και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Και αριστερά και Μνημόνιο δεν γίνεται» λένε σε συνομιλητές τους, αποδίδοντας εκεί την κριτική της τάσης.

Η επόμενη μέρα. Το ότι ο Τσακαλώτος δεν περιορίζεται μόνο στους αριθμούς αλλά κατεβάζει μια συνολική πλατφόρμα για την επόμενη ημέρα είναι σαφές. Αλλωστε το βάρος της γνώμης του φάνηκε και πριν από τον ανασχηματισμό, όταν κατά πληροφορίες ο Τσίπρας συζήτησε μαζί του κάποιες από τις αλλαγές που σκεφτόταν να κάνει. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Τσακαλώτος έκοψε κάποιες μετακινήσεις ρίχνοντας έτσι νερό στο μύλο της δυσανεξίας που έχουν γι αυτόν, σύντροφοί του εντός του Υπουργικού Συμβουλίου. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ο ίδιος πιστώνεται μεγάλο μέρος των χειρισμών που συνολικά η κυβέρνηση υπερασπίζεται. Εχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των συνομιλητών του στο εξωτερικό, απαντά με έξυπνο χιούμορ στους αντιπάλους του στη Βουλή και παραμένει συμπαθής, αν και υπουργός Οικονομικών.

Ο ίδιος έχει εκφράσει την ευχή να γίνει ο υπουργός Οικονομικών ο πιο ασήμαντος υπουργός της κυβέρνησης. Μέχρι τον Αύγουστο πάντως, που και αναμένεται η έξοδος από το Μνημόνιο, ο Τσακαλώτος θα φορά τη φανέλα με το «10» στην πλάτη. Μετά;

Δηλώσεις - «δηλητήριο»

Φεβρουάριος 2017

Για τη συμφωνία με τους δανειστές: 

«Εμείς δεν ωραιοποιούμε την κατάσταση, ούτε λέμε ότι τελείωσε η λιτότητα. Αυτό που λέμε είναι πως από τη λιτότητα πάμε στην ανάπτυξη, αλλάζουμε την ατζέντα»

Απρίλιος 2017

Μετά το Eurogroup της Μάλτας, το Μαξίμου σχολίαζε ότι η συμφωνία καλύπτει τον ελληνικό όρο για «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα». Ο Τσακαλώτος, ανακοινώνοντας μέτρα και αντίμετρα για τη διετία 2019-20, τόνιζε: 

«Είναι στη φύση κάθε συμφωνίας να έχει και συμβιβασμούς και πράγματα που θα στενοχωρήσουν τον ελληνικό λαό» 

Σεπτέμβριος 2017

Αντικρούοντας τις δεσμεύσεις Τσίπρα στη ΔΕΘ, δεν απέκλειε το ενδεχόμενο να ληφθούν νέα μέτρα το 2018. 

«Δεν θα είναι μεγάλη η απόκλιση έναντι του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018. Ομως αν υπάρχει, θα πρέπει κάτι να κάνουμε, είμαστε δεσμευμένοι από το Μνημόνιο»

Μάρτιος 2018 

Ο Τσίπρας ακόμη και στην Περιφερειακή Αναπτυξιακή Συνδιάσκεψη Κεντρικής Μακεδονίας έκανε λόγο για «οριστική και καθαρή έξοδο από την περιπέτεια των Μνημονίων» 

Ο Τσακαλώτος (συνέντευξη στον Ant1) εμφανίζεται πιο συγκρατημένος και αναφέρεται σε «μια αρκετά καθαρή έξοδο»

Μάρτιος 2018

Για τη Novartis και τη σκανδαλολογία:

«Αν είναι μόνο μια συζήτηση του είδους οι κακοί που θα τους βάλουμε φυλακή, αυτή είναι μια ατζέντα που οδηγεί κατευθείαν στη Χρυσή Αυγή...»

"...Η αλήθεια είναι ότι θέλει κάποιο θράσος να καλωσορίζεις στο γραφείο σου έναν άνθρωπο τον οποίο πέντε εβδομάδες νωρίτερα διαπόμπευες μαζί με άλλους εννέα ψηφίζοντας την παραπομπή του σε μια προανακριτική επιτροπή που ήξερες ότι δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο από να γεμίσει με υπονοοούμενα και «Πολάκεια» αριθμητική τα πρωτοσέλιδα των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων. Αλλά το θράσος ποτέ δεν έλειψε από αυτήν την κυβέρνηση. Από την άλλη, θέλει κάποια αντοχή να μπαίνεις στο γραφείο του ανθρώπου που από πολλούς περιγράφεται ως ο ενορχηστρωτής όλης αυτής της γελοιότητας και ψήφισε την παραπομπή σου ξιφουλκώντας στη Βουλή κατά του παλιού «αλαζονικού» και «εκφυλισμένου» πολιτικού συστήματος..."

Aπό το site "Protagon"

Toυ Protagon Team


Το timing είναι τόσο κραυγαλέο που προκαλεί γέλια. Την Τετάρτη μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη. Την Πέμπτη ανακοινώθηκε η βαριά τιμωρία του ΠΑΟΚ. Την Πέμπτη πάλι, οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που είχαν απομείνει στην προανακριτική για τη Νovartis έκαναν αυτό που όλοι είχαν προεξοφλήσει από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί: έστειλαν πίσω τη δικογραφία στη Δικαιοσύνη, δηλώνοντας αναρμόδιοι για τις έρευνες. Την Παρασκευή ο Αλ. Τσίπρας έκανε δεκτό στο Μαξίμου τον ευρωπαίο επίτροπο Δημήτρη Αβραμόπουλο, τον έναν από τους 10 πολιτικούς που ο ίδιος και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχαν παραπέμψει σε αυτήν την προανακριτική-φιάσκο. Θα είχε ενδιαφέρον ο χρονισμός να ήταν αντίθετος, αλλά έτσι συνέβη. Παστρικά πράγματα.

Παρατηρητές λένε ότι η γλώσσα του σώματος στη συνάντηση που είχαν ο Πρωθυπουργός με τον Επίτροπο Μετανάστευσης στο Μαξίμου μιλούσε περισσότερο από τα στόματα. Ο κ. Αβραμόπουλος είχε παρατήσει την κλασική του διαχυτικότητα στην είσοδο της Ηρώδου Αττικού.




Η αλήθεια είναι ότι θέλει κάποιο θράσος να καλωσορίζεις στο γραφείο σου έναν άνθρωπο τον οποίο πέντε εβδομάδες νωρίτερα διαπόμπευες μαζί με άλλους εννέα ψηφίζοντας την παραπομπή του σε μια προανακριτική επιτροπή που ήξερες ότι δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο από να γεμίσει με υπονοοούμενα και «Πολάκεια» αριθμητική τα πρωτοσέλιδα των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων. Αλλά το θράσος ποτέ δεν έλειψε από αυτήν την κυβέρνηση.

Από την άλλη, θέλει κάποια αντοχή να μπαίνεις στο γραφείο του ανθρώπου που από πολλούς περιγράφεται ως ο ενορχηστρωτής όλης αυτής της γελοιότητας και ψήφισε την παραπομπή σου ξιφουλκώντας στη Βουλή κατά του παλιού «αλαζονικού» και «εκφυλισμένου» πολιτικού συστήματος. Αλλά ο κ. Αβραμόπουλος είναι επαγγελματίας. Η συνάντηση με τον κ. Τσίπρα έγινε στο πλαίσιο των τακτικών επαφών του Επιτρόπου Μετανάστευσης με την ελληνική κυβέρνηση με σκοπό την παρακολούθηση του θέματος της διαχείρισης του Προσφυγικού στη χώρα μας. Παρών ήταν και ο νέος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Δημήτρης Βίτσας.

«Πρέπει να διατηρηθεί και να εντατικοποιηθεί η εφαρμογή της Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, ώστε να επιταχυνθούν οι επιστροφές προς την Τουρκία, με την παράλληλη αύξηση της χωρητικότητας των προαναχωρησιακών κέντρων»υπογράμμισε ο κ. Αβραμόπουλος κατά τη συνάντηση το απόγευμα της Παρασκευής στο Μαξίμου, για να τονίσει ακολούθως «την ανάγκη ολοκλήρωσης των έργων βελτίωσης και αναβάθμισης των υποδομών και της λήψης μέτρων προστασίας για τους ασυνόδευτους ανηλίκους, ιδιαίτερα για την αύξηση των καταλυμάτων στέγασής τους».

«Είναι σημαντική η διαρκής αξιοποίηση και απορρόφηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών πόρων που παρέχονται προς την Ελλάδα, μέσω των εθνικών προγραμμάτων», πρόσθεσε.

ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΣΤΗ BΟΥΛΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΡΙΖΟΜΕΜΟΥ- ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΩΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΝΤΟΣ!...-ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΕΦΚΑ....

Από το "Φιλελεύθερο",την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",

"ΤΑ ΝΕΑ",και... 

"Φιλελεύθερος", κύριο θέμα, 30/03/18

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", κύριο θέμα, 30/03/18

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/03/18

...από τα ΣΥΡΙΖΑίϊκα φύλλα

"Εφ.Συν", κύριο θέμα, 30/03/18

"Η ΑΥΓΗ", κύριο θέμα, 30/03/18