Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 09/01/25 |
Το Υγειονομικό Στρατού και οι «καρατομήσεις»
Κύριε διευθυντά,
Πρόσφατα, με αφορμή τα τραγικά λάθη και παραλείψεις στο 424 ΓΣΝΕ και τις έκτακτες κρίσεις που ακολούθησαν μόνο για το Υγειονομικό Σώμα του Στρατού Ξηράς, καρατομήθηκε ολόκληρη η δομή διοικήσεώς του. Επί του προκειμένου επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις - απόψεις. Οι κρίσεις έγιναν –όπως ανακοινώθηκε– κατόπιν εντολής του κ. υπουργού. Εκτακτες κρίσεις έχουν προκληθεί για διαφόρους λόγους πολλές φορές στο παρελθόν. Αυτές όμως αφορούσαν την ηγεσία του Στρατεύματος και όχι συγκεκριμένο Σώμα και μάλιστα κατόπιν παραγγελίας της πολιτικής ηγεσίας.
Δεν έχω καμιά πρόθεση να υποβαθμίσω την αιτία. Ασφαλώς η υγεία των συναδέλφων προέχει. Ομως, οι όποιες σοβαρές ή και τραγικές αστοχίες και οποιαδήποτε αδιαφορία των εμπλεκομένων αντιμετωπίζεται με οριζόντια αποπομπή της ιεραρχίας του Σώματος; Στη 40ετή υπηρεσία μου στον Στρατό δεν ενθυμούμαι κάτι ανάλογο. Επιπλέον, σε τι αποβλέπει η διαπόμπευση των ανωτάτων Αξ/κών του Υγειονομικού; Θα αποκατασταθεί η απώλεια και η υγεία των παθόντων; Η κίνηση αυτή θα δώσει λύσεις στα χρονίζοντα προβλήματα των στρατιωτικών νοσοκομείων και όχι μόνον; Θα αποκατασταθεί το τρωθέν κύρος και ηθικό του προσωπικού του Σώματος; Ασφαλώς και όχι. Η πολιτική ηγεσία, άλλωστε, θα μπορούσε να συγκρατήσει την οργή της έως τις κρίσεις του ερχόμενου Μαρτίου.
Με την ίδια λογική, εάν κάποιο υπουργείο υποπέσει σε εγκληματικές παραλείψεις, θα πρέπει ο πρωθυπουργός να ξηλώσει ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο;
Είχα την τύχη να συνεργασθώ επί σειρά ετών με τους στρατιωτικούς γιατρούς και τα νοσοκομεία. Οι αποπεμφθέντες είναι άριστοι επιστήμονες και έχουν προσφέρει πολλά τόσο στο στράτευμα όσο και εκτός αυτού.
Ενδεικτικά σημειώνω: Οσοι έχουν υπηρετήσει στη Θράκη γνωρίζουν την προσφορά των γιατρών στους ακρίτες και στα μειονοτικά χωριά. Οσάκις η πολιτική ηγεσία αποφάσιζε να συμμετάσχει η χώρα σε ειρηνευτικές αποστολές, σχεδόν πάντα διαθέταμε τμήμα υγειονομικού (Αλβανία, Αφγανιστάν κ.ά.). Να θυμίσω επίσης τη συνεισφορά του Υγειονομικού των Ε.Δ. στην αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19.
Το τεράστιο έργο του Υγειονομικού δεν περιγράφεται στο πλαίσιο μιας επιστολής. Δυστυχώς –όπως φαίνεται– για την πολιτική ηγεσία προέχουν οι εντυπώσεις, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, καθώς και η επίδειξη δύναμης, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και τις επιπτώσεις. Εύχομαι να μην ακολουθήσει τσουνάμι παραιτήσεων.
Μην απορείτε όμως, κ. υπουργέ, για τις αιτίες που προκαλούν τις παραιτήσεις των Αξ/κών και –το πρωτοφανές– των μαθητών των στρατιωτικών σχολών.
ΠΑΝ. ΖΑΡΑΣ
Αντιστράτηγος ε.α.
Με την ίδια λογική, εάν κάποιο υπουργείο υποπέσει σε εγκληματικές παραλείψεις, θα πρέπει ο πρωθυπουργός να ξηλώσει ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο;
Είχα την τύχη να συνεργασθώ επί σειρά ετών με τους στρατιωτικούς γιατρούς και τα νοσοκομεία. Οι αποπεμφθέντες είναι άριστοι επιστήμονες και έχουν προσφέρει πολλά τόσο στο στράτευμα όσο και εκτός αυτού.
Ενδεικτικά σημειώνω: Οσοι έχουν υπηρετήσει στη Θράκη γνωρίζουν την προσφορά των γιατρών στους ακρίτες και στα μειονοτικά χωριά. Οσάκις η πολιτική ηγεσία αποφάσιζε να συμμετάσχει η χώρα σε ειρηνευτικές αποστολές, σχεδόν πάντα διαθέταμε τμήμα υγειονομικού (Αλβανία, Αφγανιστάν κ.ά.). Να θυμίσω επίσης τη συνεισφορά του Υγειονομικού των Ε.Δ. στην αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19.
Το τεράστιο έργο του Υγειονομικού δεν περιγράφεται στο πλαίσιο μιας επιστολής. Δυστυχώς –όπως φαίνεται– για την πολιτική ηγεσία προέχουν οι εντυπώσεις, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, καθώς και η επίδειξη δύναμης, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και τις επιπτώσεις. Εύχομαι να μην ακολουθήσει τσουνάμι παραιτήσεων.
Μην απορείτε όμως, κ. υπουργέ, για τις αιτίες που προκαλούν τις παραιτήσεις των Αξ/κών και –το πρωτοφανές– των μαθητών των στρατιωτικών σχολών.
ΠΑΝ. ΖΑΡΑΣ
Αντιστράτηγος ε.α.
Αλλαξε την «ατζέντα» του κόμματός του
Κύριε διευθυντά,
Δεν μπορεί κανείς παρά να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για την επιτυχημένη πολιτική πορεία του εκλιπόντος πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Μια σημαντική παράμετρος που δεν σχολιάζεται αρκετά στη χώρα μας είναι οι δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεράσει για να αλλάξει την ατζέντα ενός κόμματος, του οποίου τη νοοτροπία είχε καθιερώσει ο προκάτοχός του. Η αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση χειροπιαστών στόχων που έθεσε κατά τη θητεία του ως πρωθυπουργός, σε αντίθεση με τις παλαιότερες πρακτικές του κόμματος από το οποίο προερχόταν και που έθετε σαν στόχους αφηρημένα - εξωπραγματικά «οράματα» (αναφέρομαι σε ατάκες του τύπου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» κ.λπ.) που ξεχνιούνταν μόλις περνούσε η ψηφοθηρική τους διάσταση. Ή και σε μια ειρωνική διάσταση, όπου για πολλούς ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παρότι καθηγητής Οικονομικών ο ίδιος σε ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, έθεσε τις βάσεις της οικονομικής κρίσης που προέκυψε στη χώρα 30 χρόνια αργότερα. Η άποψη αυτή στηρίζεται στην υιοθέτηση (και δημιουργία πνεύματος προσδοκιών εκ μέρους των πολιτών) δυσανάλογων για τις δυνατότητες της χώρας και δύσκολα αναστρέψιμων παροχών (βλέπε αντιδράσεις στον νόμο Γιαννίτση) και την ανοχή στη γενίκευση - «εκδημοκρατισμό» της διαφθοράς που ενίσχυσε το κόμμα του.
ΠΕΤΡΟΣ Χ. ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ
Συνταξιούχος, παθολόγος
Γιατί όχι εκλογή ΠΤΔ από τον λαό;
Κύριε διευθυντά,
Πολύς λόγος γίνεται για την επιλογή του προσώπου που θα (έπρεπε να) προταθεί από τον πρωθυπουργό για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλά κείμενα που να σχολιάζουν τον τρόπο επιλογής - εκλογής, ο οποίος λίγο διαφέρει από διορισμό. Το Σύνταγμα της Ελλάδας συντάχθηκε από έναν πρωθυπουργό, ο οποίος τη μεταβατική περίοδο προς τη μεταπολίτευση ήταν πανίσχυρος και με την εμπειρία της τότε ανάμειξης του ανωτάτου άρχοντος (δεν έχει σημασία αν ήταν κληρονομικός ή αιρετός) στη διακυβέρνηση, δεν ήθελε επανάληψη της κατάστασης που είχε οδηγήσει στη δικτατορία. Επομένως, ο κάθε πρωθυπουργός επιλέγει τον Πρόεδρο με τα (σχεδόν αποκλειστικά) δικά του κριτήρια. Ωστόσο, οι αντιλήψεις πλέον έχουν αλλάξει. Η πραγματική δημοκρατία δεν μπορεί να έχει μόνο έναν πόλο εξουσίας· απαιτούνται έλεγχοι και εξισορροπήσεις. Εξάλλου, ο Πρόεδρος θα έχει μόνο τις εξουσίες που του αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα και υπάρχει συναίνεση ότι αυτές που έχουν δοθεί είναι ικανοποιητικές. Επομένως, δεν ισχύει το επιχείρημα της δυαρχίας και ίσως έχει επέλθει πλέον η εποχή για την εκλογή του Προέδρου από τον λαό. Βεβαίως αναγνωρίζεται η δυσκολία να γίνει αυτό εφικτό, αφού ουδείς πρωθυπουργός θα δεχόταν εύκολα να αποστερηθεί του δικαιώματος διορισμού ουσιαστικά του Προέδρου εκ μέρους του.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΤΣΟΓΛΟΥ
Οι e-υπηρεσίες και οι πολίτες
Κύριε διευθυντά
Με ενδιαφέρον διάβασα την πληροφορία ότι ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημ. Παπαστεργίου προγραμματίζει την ανάπτυξη νέων ψηφιακών υπηρεσιών με στόχο τη μείωση της γραφειοκρατίας στο ελληνικό Δημόσιο (Οικονομική ΚΤΚ, 29.12.2024). Η προοπτική αυτή με χαροποιεί, καθώς πιστεύω ότι η ψηφιοποίηση μπορεί να διευκολύνει τις σχέσεις μεταξύ πολιτών και Δημοσίου. Ωστόσο, αναρωτιέμαι αν αυτή η ψηφιοποίηση είναι πάντοτε επαρκής.
Η απορία μου προκύπτει από την ανάγκη που έχουν οι πολίτες για προσωπική επικοινωνία με υπαλλήλους του κράτους, ιδίως σε οικονομικά θέματα ή σε άλλες υποθέσεις όπου η τρέχουσα ψηφιοποίηση δεν καλύπτει όλες τις ανάγκες.
Ο λόγος που θίγω το θέμα αυτό είναι η πρόσφατη εμπειρία μου. Στις αρχές Ιουλίου το ελληνικό Δημόσιο μέσω Taxis με ενημέρωσε ότι χρωστώ ένα χρηματικό ποσό για τη χρήση του οικονομικού έτους 2003, χωρίς καμία εξήγηση ή εκκαθαριστικό σημείωμα που να δικαιολογεί την οφειλή. Παρότι είμαι πρόθυμος να αποπληρώσω την οφειλή μου, επιθυμώ να γνωρίζω την αιτία της, η οποία φαίνεται να είχε παραμείνει σε «χειμερία νάρκη» για 21 χρόνια.
Με τη βοήθεια του λογιστή μου, έχω προσπαθήσει να επικοινωνήσω με την ΑΑΔΕ μέσω διαφόρων καναλιών (ηλεκτρονικό μήνυμα στο ΚΕΦΟΔΕ, μήνυμα στον υφυπουργό κ. Δήμα, προσφυγή στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών Δημοσίου) ζητώντας τη νόμιμη αιτιολόγηση της οφειλής μου. Ωστόσο, η μοναδική προσωπική επικοινωνία που είχα με το ελληνικό Δημόσιο είναι οι μηνιαίες ενημερώσεις του TAXIS για τις προσαυξήσεις της οφειλής.
Ελπίζω οι αρμόδιοι υπάλληλοι της ΑΑΔΕ να είναι ευχαριστημένοι με την «απομόνωσή» τους από το κοινό, αλλά θα ήθελα να ρωτήσω και τους κ. Χατζηδάκη και Πιτσιλή αν και αυτοί είναι ικανοποιημένοι με αυτή την κατάσταση.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΑΝΕΣΗΣ
Ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ Ιατρός
Στο «ακουστικό» μου εδώ και 14 μήνες
Kύριε διευθυντά,
Δεκατέσσερις μήνες περιμένω απάντηση από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σε ένα ερώτημα που έχω θέσει, ύστερα από καθοδήγηση του Συνηγόρου του Πολίτη.
Ο παλαιός νόμος του Μιλτιάδη Εβερτ προβλέπει ότι οι υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να απαντούν εντός διμήνου. Σε αντίθετη περίπτωση ο πολίτης δικαιούται χρηματικής αποζημίωσης. Προσπαθώ με δεκάδες e-mails προς την υπουργό να αποφύγω δικαστικό αγώνα, αλλά μοιάζει μονόδρομος. Ντροπή!
ΜΑΡΙΑ ΤΡΙΒΥΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου