Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"...
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 01/10/19
1. Λίστα υποχρεώσεων ενός καλού «άρχοντα»
Κύριε διευθυντά,
Τόσο οι περιφερειάρχες όσο και οι δήμαρχοι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά και δύσκολα προβλήματα, για τη λύση των οποίων απαιτούνται προγράμματα, συναίνεση, χρηματοδότηση.
Αναφέρω συνοπτικά ορισμένα από αυτά που αφορούν την Αθήνα αλλά και τους άλλους δήμους, τα οποία απαιτούν θεραπεία και οργάνωση:
Αποκομιδή απορριμμάτων ΧΥΤΥ. Καθαρισμός φρεατίων και ρεμάτων πριν έλθουν τα πρωτοβρόχια. Διάθεση των σχολικών αυτοκινήτων για μετακίνηση των παιδιών από απομακρυσμένες περιοχές στα σχολεία τους, όπως και των αυτοκινήτων για τη μεταφορά των ΑμεΑ. Καθαρισμός κτιρίων και στύλων από αφισοκολλήσεις και των τοίχων από διάφορα συνθήματα. Τοποθέτηση στις διασταυρώσεις των οδών, πινακίδων με την ονομασία τους. Υποχρέωση των ιδιοκτητών καταστημάτων και κατοικιών να τοποθετήσουν πινακάκι με τον αριθμό του ακινήτου. Επισκευή πεζοδρομίων και δρόμων. Σχολαστικοί έλεγχοι για την ασφάλεια, πριν τη λειτουργία λούνα παρκ και παιδικών χαρών. Καλύτερος φωτισμός των δρόμων. Επίσπευση των ενεργειών για αποκατάσταση των ζημιών από πλημμύρες, φωτιές, ανεμοθύελλες στο περιβάλλον και στα ακίνητα από τα αίτια αυτά. Εγκριση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιοποίηση του πάρκου Γουδή - Ιλισίων.
Χρήστος Π. Ρίτσος, Παπάγου
2. Η σωτηρία της ΔΕΗ με ασπιρίνες
Κύριε διευθυντά,
Ανακοινώθηκαν τα μέτρα σωτηρίας της ΔΕΗ. Δυστυχώς δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα που έφεραν την άλλοτε κραταιά επιχείρηση στο σημερινό χάλι, είναι ασπιρίνες. Η ΔΕΗ έπαψε προ πολλού να είναι το κρατικό μονοπώλιο, είναι μια εταιρεία που πρέπει να ανταγωνιστεί άλλες ομοειδείς. Η κοινωνική πολιτική είναι αρμοδιότητα του κράτους, όχι της ΔΕΗ. Το κράτος προστατεύει τους οικονομικά ασθενείς και αναλαμβάνει τα έξοδα λ.χ. της μη διακοπής της παροχής όταν ο καταναλωτής αδυνατεί να πληρώσει. Οι δημόσιοι/δημοτικοί οργανισμοί δεν είναι συνεπείς στις πληρωμές, συνήθως έχουν έλλειψη πιστώσεων και παρ’ όλα αυτά η παροχή δεν διακόπτεται με ζημία της ΔΕΗ.
Πρόσφατα λ.χ. το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι τα ΑΕΙ χρωστούν 6,3 εκατ. Να μην ξεχνάμε ακόμη τις συμβάσεις κάτω του κόστους ΛΑΡΚΟ (δεν πληρώνει) και Αλουμίνιο (πληρώνει). Ο καταναλωτής, που όταν διακόπτεται η παροχή και παράνομα την επανασυνδέει, δεν διώκεται. Βέβαια πρόκειται για αδίκημα που όμως πρακτικά είναι αδύνατο να οδηγηθεί στα δικαστήρια. Αν η πράξη ήταν αυτόφωρο αδίκημα ή αφαιρείτο ο μετρητής, το φαινόμενο θα είχε περιοριστεί εντυπωσιακά. Αυτός ο εναγκαλισμός της ΔΕΗ με το κράτος είναι η ουσία του προβλήματος, Αντ’ αυτού, οι προσπάθειες εστιάζονται στην έλλειψη ρευστότητας. Φυσικά είναι σοβαρό πρόβλημα, όμως είναι ο κορυφή του παγόβουνου.
Ακούστηκαν πολλά. Ο υπουργός «σωτήρας» της ΔΕΗ ξεκίνησε τη θητεία του λέγοντας ότι ετοιμάζει πακέτα με μονάδες να τις πουλήσει για να λύσει το πρόβλημα ρευστότητας. Μετά το γύρισε ότι θα πωληθεί ο ΔΕΔΔΗΕ (βοήθησε ο πρωθυπουργός που είπε ότι η ΔΕΗ δεν διαμελίζεται). Παράλληλα χάλασε τον κόσμο ότι η ΔΕΗ δεν αξίζει τίποτε, κανείς δεν ενδιαφέρεται να την αγοράσει, οι λιγνιτικές μονάδες είναι οικονομικότερο να μη λειτουργούν, κλπ.
Τα προβλήματα της ΔΕΗ δημιουργήθηκαν κατά τον υπουργό από την προηγούμενη κυβέρνηση που δεν πούλησε τη «μικρή ΔΕΗ», περίπου το 1/3 της καθετοποιημένης επιχείρησης, αλλά διαπραγματεύτηκε μείωση της προμηθείας της ΔΕΗ από το 90% στο 50% με μοχλό την πώληση φτηνής ενέργειας (ΝΟΜΕ) στους ανταγωνιστές. Οπως είπε ο υπουργός, «πρόκειται για την πρώτη δωρεάν ιδιωτικοποίηση». Ορος εντελώς αδόκιμος.
Η μείωση των πελατών της ΔΕΗ είναι ούτως ή άλλως το ζητούμενο. Στην Ιταλία έγινε με πώληση μονάδων και στη Γαλλία με τις πωλήσεις ΝΟΜΕ χωρίς κανείς να μιλήσει για ιδιωτικοποίηση. Βέβαια το εγχείρημα ήταν από την αρχή καταδικασμένο σε αποτυχία και προκλήθηκε ζημία στη ΔΕΗ. Πολύ σωστά πράττει η κυβέρνηση που προσπαθεί να ακυρώσει τη συμφωνία αυτή με την Ε.Ε. Ακόμη είπε ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με τη ΡΑΕ να αλλάξει το καθεστώς όταν ο καταναλωτής αλλάζει πάροχο, ώστε να μην αφήνει φέσια. Παράξενο, το πρόβλημα αυτό έχει ήδη λυθεί επί υπουργίας Σκουρλέτη, σήμερα αλλάζει κανείς πάροχο μόνο αφού εξοφλήσει τον προηγούμενο.
Με δηλώσεις του, ο νέος πρόεδρος της ΔΕΗ είπε ότι θα προταθούν στους καταναλωτές πακέτα, όπως στις τηλεπικοινωνίες. Η ΔΕΗ είναι σοβαρή επιχείρηση που ο καταναλωτής εμπιστεύεται και δεν πρέπει να εξομοιώνεται με τους εναλλακτικούς παρόχους που κοιτάζουν να βγάλουν λεφτά προσφέροντας πακέτα. Η ΔΕΗ δεν χρειάζεται τέτοια «κόλπα» για να αυξήσει τα κέρδη.
Αν πραγματικά θέλουν να κάνουν καλό για την επιχείρηση πρέπει:
(1) το κράτος ν’ αναλάβει το κόστος της κοινωνικής πολιτικής (2) να σταματήσει να είναι ο μεγαλύτερος φεσαδόρος, να φροντίζει να εξοφλεί έγκαιρα τις υποχρεώσεις του (3) να σταματήσουν οι ζημιογόνες συμβάσεις και (4) να λυθεί το πρόβλημα της παράνομης επανασύνδεσης παροχής. Προφανώς απαιτείται ανάλογη κινητοποίηση του προσωπικού. Βέβαια αυτό πονάει, αφού το κράτος πρέπει να καταβάλει το τίμημα και φυσικά να δυσαρεστήσει πιθανούς ψηφοφόρους. Δυστυχώς είναι απαραίτητο. Χωρίς να αντιμετωπιστεί η αιτία, οι ενέσεις ρευστότητας τελειώνουν και συνεχώς χρειάζονται νέες. Καμιά αρρώστια δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες.
Αλβέρτος Μαϊσης, Πρώην Δ/ντής στη Γεν. Δ/νση Μεταφοράς της ΔΕΗ
3. Η αυτοκάθαρση στη Δικαιοσύνη
Κύριε διευθυντά,
Το σκάνδαλο της Novartis έχει την ιδιαιτερότητα να προκαλεί τρομακτικές παρενέργειες στη Δικαιοσύνη, αφού δημιούργησε «οικογενειακή» κρίση στους κόλπους της: Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου καταγγέλλει έναν υπουργό - βετεράνο εισαγγελέα, τον οποίον έχουν καταγγείλει δύο εισαγγελείς –Τσατάνη και Ράικου– για όμοιες προσπάθειες ασκήσεως επιρροής. Επειδή όμως οι «θεσμοί» είναι δικαστικοί λειτουργοί διαπιστώνουμε ότι οι θεσμοί υφίστανται βιασμόν.
Μετά τον σεισμό που προκλήθηκε από τα παραδικαστικά, η Δικαιοσύνη δεν έχει την πολυτέλεια να ταλανίζεται και να κλονίζεται το κύρος της από ενδοδικαστικές κρίσεις. Επομένως, θα πρέπει να αποδειχθεί πως υπάρχει πίστη και εμμονή για αυτοκάθαρση στον κύριο αυτό πυλώνα της Δημοκρατίας.
Γιώργος Τρανταλίδης, Δικηγόρος, Πειραιάς
4. Για τον αρχιτέκτονα Σπύρο Κοκκολιάδη*
Κύριε διευθυντά,
Το Σάββατο 21/9/2019 αποχαιρετίσαμε τον φίλο, συνάδελφο, επίτιμο αναπληρωτή γενικό διευθυντή ΥΠΕΧΩΔΕ, ευαισθητοποιημένο Ψυχικιώτη, πρωτεργάτη στον αγώνα των κατοίκων για τη διάσωση της Παλαιάς Αγοράς Ψυχικού.
Η ιστορική απόφαση του ΣτΕ 1323/1995 στην προσφυγή των περιοίκων, με πρώτο τον Σπύρο Κοκκολιάδη, άνοιξε τον δρόμο στον Σύλλογο Περιβαλλοντικής Προστασίας Ψυχικού (μέλος του οποίου ήταν ο ίδιος από το 1990) για την αντίκρουση απαιτήσεων στα Τουρκοβούνια από τους ίδιους διεκδικητές (ιδέ Απόφαση ΣτΕ 672/2006).
Η κρίση του, που διατύπωσε προφορικά, παρουσία μας το 1982 στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Αντώνη Τρίτση συνοψιζόταν σε μία φράση «η αγορά και ο περιβάλλων τον οικισμό χώρος των Τουρκοβουνίων από το 1923 και το 1924 είναι εκτός συναλλαγής» βάσει των στοιχείων του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Ως μέλος του «Συλλόγου των Αθηναίων» αγωνίσθηκε για την ανάδειξη του Δημοσίου Σήματος, και όντας πρόεδρος της «Εταιρείας Φίλων του Παναγιώτη Κανελλόπουλου» υπερασπιζόταν τα ιστορικά δικαιώματα του Ελληνισμού (βλ. Εστία «Το όνομα των Σκοπίων» 12/7/2007).
* Ενας αληθινά δημόσιος άνδρας «έφυγε» από κοντά μας.
Ελένη Λαμπροπούλου - Ράπτη Αρχιτέκτων,
τ. επιθεωρητής ΥΠΕΧΩΔΕ
|
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 01/10/19 |
 |
| "ΕΣΤΙΑ", 01/10/19 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου