Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Ωστε να δείχνετε ότι στο κάτω κάτω δεν τον υπολογίζετε και σαν ισάξιό σας, απλώς του κάνετε τη χάρη. Ενα μείγμα αδιάφορης άνεσης και επιβλητικής ισχύος, ξέρετε εσείς».
Και πράγματι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν καθυστέρησε μισή ώρα να συναντήσει τον Αμερικανό Πρόεδρο, που μάλλον θα εξάντλησε στο πρώτο δίλεπτο της αναμονής το ρεπερτόριο των ύβρεών του («μπάσταρντ...») και στο πρώτο πεντάλεπτο το ρεπερτόριο των λέξεών του εν γένει («μπαντ γκάι...»). Ο κ. Πούτιν είχε κάνει το ίδιο προ ετών και στη βασίλισσα Ελισάβετ, η οποία, αν και αδιάφορη πλέον γι’ αυτού του είδους τα παίγνια, λόγω της βαθιά προχωρημένης ηλικίας της, πριν από δέκα μέρες έπεσε πάλι θύμα της ίδιας επιδεικτικής αγένειας. Αυτή τη φορά με δράστη τον κ. Τραμπ.
Αγένεια; Οχι βέβαια. Τακτική επιβολής, αν όχι στρατηγική. Αν δεν έχεις ιδέες για να προσπαθήσεις να τις επιβάλεις συζητώντας και αντιδικώντας, κι αν δεν έχεις λέξεις ώστε να μεθοδεύσεις την αποτελεσματική υποστήριξη των ιδεών σου και την αντίκρουση των επιχειρημάτων του συνομιλητή σου, τότε θ’ αφήσεις να σε σκηνοθετήσει ο επικοινωνιολόγος, ο ίματζ μέικερ, ο χειραψιολόγος, ο ειδικός της πόζας. Και διαβάζουμε τώρα εμείς τις εμβριθείς αναλύσεις των φυσιογνωμιστών και των ειδικών της γλώσσας του σώματος. Για να μάθουμε ποιος από τους υπερδύναμους εμφανίστηκε πιο ευάλωτος στο Ελσίνκι, ποιος κέρδισε πόντους με τον τρόπο που καθόταν, ποιος αποδείχτηκε ιδιοκτήτης του πιο θεληματικού πιγουνιού, και ποιος προδόθηκε από το σφίξιμο του δικού του πιγουνιού. Αν δεν αγωνιούσαμε για τα πυρηνικά, την κλιματική αλλαγή κι ένα σωρό άλλα, ούτε ένα χαμόγελο σαρκασμού δεν θα χαραμίζαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου