Στα μάτια των αριστερών, αλλά και των αγανακτισμένων, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αναδεικνύεται σε ηγεμονική δύναμη μέσω ενός ενωτικού λόγου. Επειδή οι κινήσεις των τακτικιστών έχουν ένα μοτίβο, θα δούμε στη συνέχεια τον Αλ. Τσίπρα να προχωρεί σε ανάλογες ενωτικές χειρονομίες προς το ΠΑΣΟΚ, χρεώνοντας σε αυτό την απόρριψή τους και προκαλώντας εσωκομματικά προβλήματα, καθώς το πλειοψηφικό κομμάτι του έχει σαφή αντιδεξιό προσανατολισμό. Συνεπώς, η νέα πορεία του είναι συνυφασμένη με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το γνωρίζουν ή το υποψιάζονται τα στελέχη του Κινήματος και μάλλον έτσι εξηγείται η σιωπή τους για την «Ιθάκη». Ουδέν σχόλιον, μέχρι στιγμής, από την ηγετική ομάδα και από τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος υπήρξε ο υπ’ αριθμόν 1 στόχος του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Η ίδρυση σήμερα κόμματος εξουσίας, εκ του μηδενός, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν βρισκόμαστε στο 1974, όταν τα πάντα ήταν υπό διαμόρφωση και το έδαφος πρόσφορο για τους δύο πατριάρχες. Ενας πρώην πρωθυπουργός επανέρχεται μόνον ως δυνάμει πρωθυπουργός. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας. Διαφορετικά ας ασχοληθεί με τη συγγραφή ευπώλητων βιβλίων και με το Ιδρυμά του....

 Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και....

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 28/11/25

ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ

Γνωρίζει πως το μέλλον του, όποιο και αν είναι αυτό, απαιτεί το κλείσιμο των παλιών λογαριασμών. Σε άλλες περιπτώσεις, αυτή η διαδικασία είναι επώδυνη. Ο αποχωρισμός και η «μαύρη πέτρα» κοστίζουν ψυχικά. Ο Αλέξης Τσίπρας όμως φαίνεται ότι απολαμβάνει αυτό το διαζύγιο, καθώς αφορά πρόσωπα τα οποία τον ταλαιπώρησαν όταν συνυπήρχαν. Σήμερα, ασμένως, τα ρίχνει με δημόσιο λόγο εις το πυρ το εξώτερον. Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για εκδίκηση, για ψυχική ανακούφιση ή για μια ψυχρά υπολογισμένη πολιτική πράξη. Ενδεχομένως να ισχύουν και τα τρία μαζί.

Επειδή ο συγγραφέας είναι και ευφυής και τακτικιστής, σίγουρα έχει αντιληφθεί τι δεν πρέπει να κάνει, όμως αμφιβάλλω αν έχει πλήρη εικόνα τού τι θα κάνει. Μάλλον κινείται στη βάση τού «βλέπουμε και κάνουμε». Αλλωστε, μέσα σε ένα τόσο ρευστό πολιτικό περιβάλλον θα ήταν παρακινδυνευμένο –και αν είχε την ικανότητα– να χαράξει μια στρατηγική. Βασικό μέλημά του θα είναι η οικοδόμηση συμμαχιών. Με ποιους;

Οταν έχει κόψει τους δεσμούς με τα στελέχη που συμβολίζουν τη ριζοσπαστική Αριστερά, ένας δρόμος υπάρχει: της συμπόρευσης, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με το ΠΑΣΟΚ. Ο Αλ. Τσίπρας διαθέτει φίλιες δυνάμεις μέσα στο Κίνημα, που θα τον βοηθήσουν σε αυτήν την προσπάθεια – μια προσπάθεια που την προωθούν και παράγοντες που βρίσκονται έξω από τον στενό χώρο της πολιτικής.

Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως στο χρονικό διάστημα που προηγήθηκε των εκλογών του Μαΐου 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ πάλευε για την τρίτη θέση με τη ΔΗΜΑΡ, μέχρι που έκανε την πρόταση σε Παπαρήγα και Κουβέλη για κοινό υποψήφιο στις μονοεδρικές, πρόταση που αμφότεροι απέρριψαν ασυζητητί. Στα μάτια των αριστερών, αλλά και των αγανακτισμένων, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αναδεικνύεται σε ηγεμονική δύναμη μέσω ενός ενωτικού λόγου. Επειδή οι κινήσεις των τακτικιστών έχουν ένα μοτίβο, θα δούμε στη συνέχεια τον Αλ. Τσίπρα να προχωρεί σε ανάλογες ενωτικές χειρονομίες προς το ΠΑΣΟΚ, χρεώνοντας σε αυτό την απόρριψή τους και προκαλώντας εσωκομματικά προβλήματα, καθώς το πλειοψηφικό κομμάτι του έχει σαφή αντιδεξιό προσανατολισμό. Συνεπώς, η νέα πορεία του είναι συνυφασμένη με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το γνωρίζουν ή το υποψιάζονται τα στελέχη του Κινήματος και μάλλον έτσι εξηγείται η σιωπή τους για την «Ιθάκη». Ουδέν σχόλιον, μέχρι στιγμής, από την ηγετική ομάδα και από τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος υπήρξε ο υπ’ αριθμόν 1 στόχος του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο της πρωθυπουργίας του.

Η ίδρυση σήμερα κόμματος εξουσίας, εκ του μηδενός, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν βρισκόμαστε στο 1974, όταν τα πάντα ήταν υπό διαμόρφωση και το έδαφος πρόσφορο για τους δύο πατριάρχες. Ενας πρώην πρωθυπουργός επανέρχεται μόνον ως δυνάμει πρωθυπουργός. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας. Διαφορετικά ας ασχοληθεί με τη συγγραφή ευπώλητων βιβλίων και με το Ιδρυμά του.

...από την "ΤΑ ΝΕΑ"