οι κηπουροι τησ αυγησ

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025

Ολη η Ελλάδα αναρωτιέται τι θα συμβεί αν η ΝΔ δεν πάρει αυτοδυναμία στις εκλογές. Αλλοι ανησυχούν, άλλοι απλώς ψάχνονται. Γιατί λοιπόν να μην ανησυχεί κι ο Πρόεδρος; Σε άλλη χώρα προεδρεύει; Είναι αλήθεια πως ο Πρόεδρος δεν δείχνει να πολυπιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ θα βγει πρώτο κόμμα κι ότι όλα θα πάνε πρίμα. Αλλά (μεταξύ μας) ούτε κανείς άλλος το πιστεύει στην Ελλάδα. Συνεπώς, όσο κι αν ανησυχεί το ΠΑΣΟΚ που ανησυχεί ο Πρόεδρος, το ερώτημα παραμένει απλό. Θα πάρει αυτοδυναμία η ΝΔ; Κι αν δεν πάρει, τι θα συμβεί; Εγώ απαντήσεις δεν έχω. Αλλά δεν ξέρω αν έχει το ΠΑΣΟΚ. Διότι έως εκεί που λέει ότι η ΝΔ δεν θα πάρει αυτοδυναμία, το καταλαβαίνουμε όλοι. Μετά; Ο Θεός βοηθός! Αλλά ποιο ΠΑΣΟΚ; Ο καθένας λέει τα δικά του. Με τελευταίο παράδειγμα τη Ράνια Θρασκιά που θέλει τον Τσίπρα. Αλλά είναι ΠΑΣΟΚ η Θρασκιά; Τυπικά, ανήκει στην ΚΟ του κόμματος. Σήμερα. Διότι παλαιότερα ήταν κάτι που δεν ξέρω τι ήταν. Μετά έγινε ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας. Μετά έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ για τον Κασσελάκη. Μετά πάει κι ο Κασσελάκης, έγινε ΠΑΣΟΚ η Θρασκιά. Τώρα ποια Θρασκιά από όλες θέλει τον Τσίπρα; Αγνωστο. Συνεπώς, αν το ΠΑΣΟΚ είχε μυαλό, δεν θα ανησυχούσε που ανησυχεί ο Πρόεδρος. Θα ανησυχούσε που ανησυχούν οι δικοί του. Και κυρίως θα ανησυχούσε που ανησυχούν οι ψηφοφόροι. Διότι υπάρχουν μερικά εκατομμύρια Ελληνες που δεν επαφίενται στη βοήθεια του Θεού για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους. Κι ως εκ τούτου περιμένουν από το ΠΑΣΟΚ κι από όλα τα κόμματα να τους φωτίσουν τι θα συμβεί στη μία ή την άλλη περίπτωση. Ασε που το κόμμα Καμμένου, Καρυστιανού και συζύγου Καμμένου δεν μου φαίνεται πολύ πιθανό και τελικά δεν θα ξέρουμε τι να ψηφίσουμε.....

 Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ"-19/11/25



Οι προεδρικές ανησυχίες και το μήνυμα

Συνεχίστηκε και χθες η συζήτηση που άνοιξε μετά τις απόψεις του Προέδρου της Δημοκρατίας Κων. Τασούλα στο «ΒΗΜΑ», για τις συναινέσεις μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και την ανησυχία του για το πολιτικό αδιέξοδο που θα προκύψει μετά τις εκλογές, λόγω της μη ύπαρξης αυτοδυναμίας. Στον χορό των αντιδράσεων μπήκε αναπόφευκτα και ο πρόεδρος Κυριάκος, ο οποίος έδωσε χθες συνέντευξη στο πρωινό της ΕΡΤ, και αφού υπεραμύνθηκε της θέσης του περί εθνικών εκλογών το 2027, πρόσθεσε, σχετικά: «Το τι θα γίνει το 2027 θα το δουν οι πολίτες. Τώρα, η χώρα έχει σταθερή κυβέρνηση. Αυτό έχει σημασία τώρα».

Ηταν μια έμμεση απάντηση στις «ανησυχίες» του Προέδρου της Δημοκρατίας; Σηματοδότησε αυτή η απάντηση μια ελαφριά, τόση δα, ενόχληση σχετικά με την έκφραση φόβων από την πλευρά της προεδρίας της Δημοκρατίας για το ενδεχόμενο κυβερνητικής αστάθειας στη χώρα; Να αναφέρεται δηλαδή ο κ. Τασούλας στην ανησυχία που του προκαλεί η έλλειψη συναινέσεων, την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης διακηρύσσει δημοσίως ότι θα κερδίσει τις εκλογές και θα σχηματίσει κυβέρνηση, άρα θα κατακτήσει την αυτοδυναμία; Αγνωστο. Η ουσία είναι ότι τα είπε τα προαναφερόμενα. Δεν του ξέφυγαν. Τα είχε σκεφτεί. Ετσι έδωσε την ευκαιρία στους προσεκτικούς παρατηρητές να εστιάσουν ιδιαίτερα στην επανάληψη του «τώρα». Οτι η χώρα έχει σταθερή κυβέρνηση «τώρα». Αύριο, έχει ο Θεός…

Μετεκλογικά προξενιά

Ευκαιρίας δοθείσης, να επισημάνω και το εξής, αν και δεν θέλω να υπεισέρχομαι στο πώς κάνει τη δουλειά του ο καθένας: οι συνάδελφοί μου λοιπόν, όπου τον βρουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, του θέτουν το μέιζον κατ’ αυτούς ερώτημα, με ποιον θα συνεργαστεί το κόμμα μετά τις εκλογές. Το ίδιο ερώτημα θέτουν και στα ηγετικά στελέχη του κόμματος, οι απαντήσεις των οποίων πολλές φορές βάζουν το ΠΑΣΟΚ σε νέα (αυτοκαταστροφική) εσωτερική περιδίνηση. Διότι ο μεν Ανδρουλάκης έχει την ευλυγισία να ξεφεύγει, οι άλλοι, και ειδικά ο δήμαρχος Δούκας, έχουν μια εμμονή με την Αριστερά, τον Τσίπρα και όλο αυτό το σινάφι, και την εκφράζουν. Δίνοντας την ευκαιρία στο πολυπλόκαμο επικοινωνιακό σύστημα του Μεγάρου Μαξίμου να τους κατηγορεί ότι… συριζοφέρνουν…

Προχθεσινό, κορυφαίο παράδειγμα, επ’ αυτού, η Ράνια Θρασκιά, για τα περί διαλόγου του ΠΑΣΟΚ με τον Τσίπρα, τις δηλώσεις της οποίας τις έκανε πύραυλο το Μέγαρο Μαξίμου…

Μετεκλογικά προξενιά ΙΙ

Επανέρχομαι: ουδείς – κι όταν λέω ουδείς, το εννοώ απολύτως – δημοσιογράφος έχει αποτολμήσει να θέσει το ίδιο ερώτημα στον Πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη! Ητοι, με ποιον θα συνεργαστεί μετά τις εκλογές! Δεδομένων των δημοσκοπήσεων, του πλήθους των δημοσκοπήσεων οι οποίες καταγράφουν ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία, με τίποτε δε στις προσεχείς εκλογές, και ως εκ τούτου ο ίδιος θα αναγκαστεί να στείλει «πρεσβείες» για τα προξενιά, προκειμένου να σχηματιστεί συμμαχική κυβέρνηση, γιατί δεν ερωτάται προς τα πού θα τις στείλει; Προς το ΠΑΣΟΚ ή προς τα δεξιά του; Βελόπουλους, και τα ρέστα; Για να ερωτηθεί, να δούμε τι θα απαντήσει. Γιατί όσο είναι το μπαλάκι στο πασοκικό τερέν, κάνει τον άνετο…

Επικοινωνιακή καταιγίδα

Απλά Θεός! Ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης, ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας (μιας ακόμη…) εμφάνισης στον ΣΚΑΪ χθες το πρωί, τον «πετσόκοψε» τον πρόεδρο εξ εφέδρων Τσίπρα, με μια φράση. Ηταν όταν οι παρουσιαστές τού επισήμαναν ότι «ο Τσίπρας έρχεται καλπάζοντας» κι εκείνος με αμεσότητα πέταξε την ατάκα «συγγνώμη, αλλά νομίζω πως προσβάλλετε τα άλογα, τώρα»!!!

Ο Θεούλης νωρίτερα είχε πει και κάτι άλλο, το οποίο επίσης βρήκα πολύ καλό για το ίδιο θέμα. Ηταν όταν απευθυνόμενος στους οικοδεσπότες της εκπομπής, διερωτήθηκε: «Ξυπνάτε κάθε μέρα και σκέφτεστε το rebranding του Αλέξη Τσίπρα; Γιατί εγώ ξέρω πως ο κόσμος ξυπνάει και σκέφτεται πώς θα βγει ο μήνας»!

Δεν θα του δώσω άδικο, εννοείται. Θα τον δικαιώσω, με την επικοινωνιακή καταιγίδα για το «παραμύθι με… όνομα» του εξ εφέδρων προέδρου Τσίπρα, με την οποία μας έχουν φλομώσει οι εκδότες του, και ο ίδιος…

Αυτοεξευτελισμού συνέχεια

Στο μεταξύ συνεχίζεται ο ανελέητος αυτοεξευτελισμός του αρχηγού Αλέξη. Μιλάμε, το παλικάρι δεν έχει (εν)συναίσθηση του τι λέει, και τι εννοεί. Χθες έδωσε στη δημοσιότητα ένα ακόμη απόσπασμα (κατά τα λοιπά, οι αποκαλύψεις του Κ. Βαξεβάνη τον ενόχλησαν) στο οποίο περιγράφει τα προ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Απ’ όσα αναφέρει, θα κρατήσω μόνο τον διάλογο με την Άνγκελα Μέρκελ, και ειδικότερα τη στιγμή που της ανακοινώνει, όπως λέει, με τον Ολάντ… τρίτο στη γραμμή, ότι θα κάνει δημοψήφισμα, εκείνη μένει άφωνη, κι όταν συνέρχεται τον ρωτάει:

«Θα τους προτείνεις να ψηφίσουν “ΝΑΙ”;». Δεν ήταν ώρα για υπεκφυγές. Της απάντησα καθαρά: «Δεν έχω το δικαίωμα να ζητήσω από τον ελληνικό λαό να εγκρίνει μια πρόταση που τη θεωρώ αδιέξοδη και άδικη. Οποια κι αν είναι η απόφαση του λαού, πάντως, θα τη σεβαστώ».

Ποια ήταν η απόφαση, την οποία τελικά ΔΕΝ σεβάστηκε; Το 63% κατά της πρότασης των δανειστών/εταίρων, που ψήφισαν οι Ελληνες!

Δεν είναι το «θα τη σεβαστώ», μνημείο υποκρισίας, αμοραλισμού, και απάτης; Είναι!!!

Σας το είπα, ο άνθρωπος δεν παίζεται. Δεν υπάρχει όριο γι’ αυτόν.

«Η κριτική είναι το πρόβλημα»

Η συγκεκριμένη προδημοσίευση, που όπως προαναφέρω δόθηκε από τον ίδιο χθες το μεσημέρι, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό και λογικό, την αντίδραση του Κώστα Βαξεβάνη, που σου λέει κάτσε ρε φίλε, μου ασκείς προληπτική λογοκρισία για δυο-τρία αποσπάσματα, κι από την άλλη δίνεις μόνος σου ολόκληρα κεφάλαια στη δημοσιότητα; Αρα, δεν σε ενδιαφέρουν τα πνευματικά δικαιώματα που δήθεν στα παραβιάζω, σε πονάει η κριτική που σου κάνω, για τα ψέματα που αραδιάζεις. Ιδού και η σχετική ανάρτηση του πληγωμένου Κώστα, που δεν μπορεί να χωνέψει ότι τον πήγε στα δικαστήρια, και τον καταδίκασε ο Τσίπρας, που τόσο τον είχε βοηθήσει ως πρωθυπουργό: «Ο Αλ. Τσίπρας συνεχίζει προδημοσιεύσεις από το βιβλίο του. Αποδεικνύοντας ότι το θέμα με τις προδημοσιεύσεις που έκανε το Documento στα πλαίσια του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος δεν ήταν ότι δημιουργούσε πρόβλημα “πνευματικών δικαιωμάτων” στο βιβλίο, αλλά ότι ασκούσε κριτική. Η κριτική είναι το πρόβλημα γιατί χαλάει το μπαλαμούτι. Κι έφτασε στο σημείο πρώην πρωθυπουργός να ασκήσει λογοκρισία».

Info: μπαλαμούτι (το) σε γλώσσα slag, πρόκειται για την απάτη στη χαρτοπαιξία, διασταλτικά όμως χρησιμοποιείται για κάθε είδους απάτη, εξαπάτηση.

Απώλεια

Προσωπικά δεν είχε τύχει να γνωριστώ από κοντά με τον Αλέκο Φλαμπουράρη. Εκείνη την εποχή άλλωστε ήμουν persona non grata για το καθεστώς, οπότε ήταν απολύτως λογικό κάτι τέτοιο. Αλλά άκουγα πολλά γι’ αυτόν, από τους ανθρώπους οι οποίοι συνεργάστηκαν μαζί του, προκειμένου να επιλύσουν κάποιο σοβαρό θέμα που τους απασχολούσε, και έβρισκαν τοίχο στην αλλοπρόσαλλη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ολοι έχουν να λένε, ότι λειτουργούσε πάντοτε με σύνεση, και στο περιβάλλον του Τσίπρα, που ήταν γεμάτο τρελαμένους τύπους, ο Φλαμπουράρης ήταν στοιχείο σοβαρότητας και σταθεροποιητικός παράγοντας. Ηταν γνωστό πως η σχέση του με τον Τσίπρα ήταν σχέση πατέρα με γιο, και υπ’ αυτή την έννοια είναι κρίμα που δεν πρόλαβε να δει την επανάκαμψη στο προσκήνιο του «γιου» του. Ελπίζω πάντως ότι ο «γιος» θα του είχε στείλει το βιβλίο, να ρίξει μια ματιά, πριν φύγει από τη ζωή…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου