ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΧΘΕΣ
ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΕΘΑ
Τα μηνύματα, ισχυρά και διαχρονικά, έσμιξαν με τις νότες, μοναδικές-διεισδυτικές-αισθαντικές, δίνοντας ένα υπέροχο μείγμα, το οποίο πιστώνονται για την όμορφη υλοποίησή του όλοι οι συντελεστές της, εμφανείς και αφανείς, σε πλείστα πεδία, με αρχή από το πρόσωπο του «πρώτου οικοδεσπότη», του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Στρατηγού Δημήτριου Χούπη.
Στην είσοδο του Μεγάρου Μουσικής, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ περίμενε για να υποδέχεται προσωπικά και να καλωσορίζει τους προσκεκλημένους στην εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου Μουσικής.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και ακολούθησε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας. Ο ΥΕΘΑ άρχισε το χαιρετισμό του αναφέροντας: «Σήμερα, με αίσθημα υπερηφάνειας και ευγνωμοσύνης, τιμάμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας μας, μαζί με τα εισόδια της Θεοτόκου. Θα ήθελα όμως να διακόψω μια παράδοση και να μην αναφερθώ σήμερα στενά σε αυτούς που υπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις.Θα ήθελα να τιμήσω αυτούς που σιωπηρά στηρίζουν αυτή την αποστολή. Αναφέρομαι στις συζύγους, στις μάνες, στα παιδιά. Τους πατεράδες, τους γονείς. Δηλαδή την ευρύτερη Στρατιωτική Οικογένεια. Γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι δράση, θεσμός μοναχικών ανθρώπων.Δεν είναι μόνο τα στελέχη που υπερασπίζονται την Κυριαρχία και τη Πατρίδα. Είναι και οι οικογένειες τους»
Οι δύο χαιρετσιμού, πρώτος αυτός του ΥΕΘΑ και δεύτερος αυτός του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, παρατίθενται αυτούσιες στη συνέχεια.
Αμέσως μετά ακολούθησε το λοιπό πρόγραμμα. Η υποδοχή του κοινού σε όλες τις μελωδίες που ακούσθηκαν ήταν ενθουσιώδης, ιδιαιτέρως με την εμφάνιση της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και των μουσικών που την συνόδευαν, όπως και Σοφίας Ζόβα, που καραχειροκροτήθηκαν.
Κατά τον χαιρετισμό του, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ανέφερε τα εξής:
«Κυρίες και Κύριοι,
Σήμερα, με αίσθημα υπερηφάνειας και ευγνωμοσύνης, τιμάμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας μας, μαζί με τα εισόδια της Θεοτόκου.
Θα ήθελα όμως να διακόψω μια παράδοση και να μην αναφερθώ σήμερα στενά σε αυτούς που υπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Θα ήθελα να τιμήσω αυτούς που σιωπηρά στηρίζουν αυτή την αποστολή. Αναφέρομαι στις συζύγους, στις μάνες, στα παιδιά. Τους πατεράδες, τους γονείς. Δηλαδή την ευρύτερη Στρατιωτική Οικογένεια.
Γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι δράση, θεσμός μοναχικών ανθρώπων.
Δεν είναι μόνο τα στελέχη που υπερασπίζονται την Κυριαρχία και τη Πατρίδα. Είναι και οι οικογένειες τους.
Και οι οικογένειες σηκώνουν βάρη τα οποία δεν είναι ορατά.
Είναι Στρατιώτες, Ναύτες, Αεροπόροι χωρίς στολή, χωρίς παράσημα που υπηρετούν όμως το ίδιο στη σκιά.
Και γι’ αυτούς τους μαχητές της σκιάς θέλω να μιλήσω σήμερα και να απευθυνθώ.
Γιατί αν θέλουμε η Πατρίδα να έχει μια ισχυρή άμυνα, δεν αρκούν τα σύγχρονα οπλικά μας συστήματα.
Χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο συνεκτικό που να περιλαμβάνει τις οικογένειες και αυτό υπηρετεί η «Ατζέντα 2030».
Ούτως ή άλλως η απασχόληση στις Ένοπλες Δυνάμεις – όσοι είναι εδώ, σ’ αυτήν την αίθουσα το ξέρουν καλύτερα από όλους – δεν είναι όπως όλα τα άλλα επαγγέλματα. Συνιστά αν θέλετε διάθεση ενός πολύ μεγαλύτερου τμήματος της προσωπικότητας του ανθρώπου, του Στελέχους, από κάθε άλλο επάγγελμα ή λειτούργημα. Εκχώρηση ενός πολύ μεγαλύτερου κομματιού της ζωής αυτού του Στελέχους.
Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι όπως το Στέλεχος δεν είναι ένας απλός εργαζόμενος, έτσι και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η Πατρίδα δεν μπορεί να είναι ένας συνηθισμένος εργοδότης. Πρέπει και οφείλει να είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Πρέπει να συνδυάζει την αυστηρότητα της πατρικότητας αλλά πρέπει να διαθέτει και την στοργή και την αγκαλιά της μητέρας. Εξού και η ταύτιση με την Υπερμάχω Στρατηγό και η γιορτή αυτή την ημέρα.
Και η μητρικότητα αυτή, η στοργή αυτή, πρέπει να περιλαμβάνει πράγματα απτά, οχι μόνο Πανηγυρισμούς που εμείς, οι Υπουργοί, εκφωνούμε αυτές τις μέρες.
Αναφέρομαι καταρχήν σε μια καλύτερη, σε μια δίκαιη μισθοδοσία. Ήδη υπάρχει αναρτημένο ένα νομοθέτημα σε δημόσια Διαβούλευση, το οποίο περιλαμβάνει μια καλύτερη ανταπόδοση της Πατρίδας στα Στελέχη της.
Αλλά πέρα αυτών, η μητρικότητα περιλαμβάνει αξιοπρεπή, δωρεάν στέγη, διευκολύνσεις της καθημερινότητας, φροντίδας για τα παιδιά – ακούστηκαν ένα δύο παιδικές φωνούλες εδώ – ένα αποτελεσματικό σύστημα Υγείας, μέριμνα για τους ηλικιωμένους αποστράτους, μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία που υπηρέτησαν.
Κυρίες και Κύριοι,
Ξεκίνησα μιλώντας σας για το εισόδημα των Στελεχών μας. Όπως ξέρετε η κρίση το χτύπησε βαθιά. Το νέο μισθολόγιο αποτυπώνει τη βούληση αναγνώρισης αυτής της ιδιαίτερης προσφοράς με σημαντικές αυξήσεις που κυμαίνονται από 13% έως 53%, δεν έχει έννοια να βγώ εδώ σε αριθμούς.
Και βεβαίως θα εφαρμοστεί αναδρομικά από τη 1η Οκτωβρίου.
Αλλά δεν θεωρώ ότι με αυτές τις αυξήσεις τελειώνει η υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στα Στελέχη της. Γιατί θέλω να σας πω ότι υπάρχει μια κατανόηση με το Υπουργείο Οικονομικών.
Οι εξοικονομήσεις που θα κάνουμε θα επιστρέφουν στα Στελέχη μας ως μισθολογικό μέρισμα. Και κατά συνέπεια θα συνεχίσω τη πορεία των εξοικονομήσεων και το 2026, θεωρώντας ότι αυτή αποτελεί ενάρετο πρότυπο για το Ελληνικό Δημόσιο. Ένα πολύ καλό παράδειγμα. Και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να ανακοινώσουμε έναν νέο κύκλο.
Έχουμε ανακοινώσει το νέο Οικιστικό Πρόγραμμα, κατασκευή 10.500 κατοικιών, εκσυγχρονισμό άλλων 7.030 κατοικιών, 17.500 κατοικίες. Το μεγαλύτερο οικιστικό πρόγραμμα στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Τριπλάσιο από οποιοδήποτε άλλο έχει ανακοινωθεί ποτέ αυτά τα 200 χρόνια που υπάρχουμε.
Και δεν πρόκειται για ανακοινώσεις. Οι πρώτες 1.059 κατοικίες θα έχουν τελειώσει μέχρι το 2026, μετά από λίγες μέρες, μεθαύριο, θα παραδώσουμε 49 από αυτές σε δικαιούχους. Γιατί το σχέδιο – χρηματοδοτημένο, προγραμματισμένο – θα συνεχίσει να εκτελείται.
Τρίτος άξονας είναι η μάχη κατά της ακρίβειας. Νομίζω καταγράφεται παντού, ότι είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα κάθε ελληνικής οικογένειας.
Εδώ πάλι έχουμε υποχρέωση, και δημιουργούμε μια Ενιαία Διακλαδική Διοίκηση Κέντρου Εφοδιασμού, ομογενοιοποιούμε τα Στρατιωτικά Πρατήρια, θα πάμε σε κεντρική διαπραγμάτευση τιμών, με τεχνολογία logistics την οποία θα αποκτήσουμε. Αλλά ενδιαφέρει ο στόχος, ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
Η δέσμευση είναι το «Καλάθι της Στρατιωτικής Οικογένειας» να καταστεί, μεσοσταθμικά, τον επόμενο χρόνο, από την μέση και μετά, από τον Ιούνιο και μετά, από 20% έως 23% φθηνότερο από τις αντίστοιχες τιμές της αγοράς.
Έχουμε τεκμηριωμένους υπολογισμούς και θα το παρακολουθούμε με σαφή, αντικειμενικά και ανακοινώσιμα κριτήρια.
Τέταρτος άξονας είναι η φροντίδα για τα παιδιά και η ενίσχυση της μητρότητας.
Κύριες και κύριοι, χρειαζόμαστε Νέους Έλληνες.Κι αρνούμαι την άνευ όρων παράδοση στην απειλή της Εθνικής μας συρρίκνωσης.
Η στρατιωτική οικογένεια το βιώνει πιο έντονα, με την υπογεννητικότητα, που οφείλεται και στις μεταθέσεις, και στο ασταθές περιβάλλον και στις αυξημένες απαιτήσεις. Πρέπει λοιπόν να στηρίξουμε στην πράξη το δικαίωμα της Στρατιωτικής Οικογένειας να μεγαλώσει.
Δρομολογούμε, λοιπόν, επιτέλους την πρώτη Μαιευτική Κλινική στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, θα λειτουργήσει μέχρι το τέλος του επόμενου χρόνου, και εξετάζουμε την προοπτική να δημιουργηθεί Μαιευτική Κλινική και στο 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Έχουμε ήδη θεσπίσει τη δωρεάν παροχή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Θα διευρύνουμε τη δωρεάν κρυοσυντήρηση ωαρίων για το προσωπικό και θα επεκταθεί αυτό το μέτρο και στις γυναίκες που θα επιλέξουν την εθελοντική στράτευση.
Επίσης θα αγκαλιάσουμε το παιδί που γεννιέται. Θα το αγκαλιάσουμε πιο σφιχτά. Θα κατασκευάσουμε 6 νέους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς, θα ανακατασκευάσουμε τους υφιστάμενους ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν περισσότερα βρέφη, περισσότερα νήπια, σε βατό χρόνο όλα τα βρέφη, όλα τα νήπια που χρειάζεται.
Θα αναβαθμίσουμε το Κέντρο Ειδικής Φροντίδας Παίδων, με σύγχρονες προδιαγραφές και επιστημονική στελέχωση, ώστε τα παιδιά της στρατιωτικής οικογένειας που έχουν αυξημένες ανάγκες να απολαμβάνουν και της ανάλογης εξελιγμένης φροντίδας.
Πέμπτος άξονας είναι το υπάρχον σύστημα Υγείας. Τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία δεν αποτελούν μόνο μια κρίσιμη υποδομή. Θέλουμε να είναι και πυλώνας φροντίδας για τη στρατιωτική οικογένεια.
Και επενδύουμε στον εκσυγχρονισμό τους, στον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, στο ανθρώπινο δυναμικό, είμαστε σε επαφή με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για την παροχή σύγχρονου software logistics, για να μηχανογραφήσουμε πλήρως και να βελτιστοποιήσουμε τη λειτουργίας τους, και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ανδρέα Δρακόπουλο για τη βοήθεια αυτή.
Επίσης, θα αναθέσουμε σε αξιόπιστο εξωτερικό αξιολογητή την πιστοποίηση και την παρακουλούθηση μας, ώστε να ξέρουμε τι πραγματικά υπηρεσίες παρέχουν. Στο ίδιο νομοσχέδιο που σας είπα πριν, έχουμε καθιερώσει πλήρη απαλλαγή από τη συμμετοχή στις υγειονομικές δαπάνες — αυτό το γνωστό το 15% που ίσχυε μέχρι σήμερα — και που επίσης αυτή η ρύθμιση προστατεύει το εισόδημα των Στελεχών μας.
Θα φτιάξουμε Πρότυπο Κέντρο Εκπαίδευσης και Μονάδας Αντιμετώπισης Πολεμικού Τραύματος στην Ελλάδα. Μιας αυτονόητης κρίσιμης δομής, οργανώνουμε ένα συνέδριο για αυτό αμέσως μετά τις γιορτές, στις 17/1/26. Μας βοηθάει σε αυτό ένας λαμπρός Έλληνας του εξωτερικού, ο Καθηγητής στο Harvard και χειρουργός στο M.G., Γιώργος Βέλμαχος, ο άνθρωπος που περίθαλψε τα περισσότερα θύματα από την βομβιστική επίθεση στον μαραθώνιο της Βοστώνης.
Επίσης οι δωρητές μας. Και θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και σε αυτούς από τους δωρητές μας που βλέπω σήμερα μεταξύ μας.
Βοηθούν και στο κομμάτι της Υγείας. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη, για την ανέγερση δυο ορόφων, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών.
Ο κ. Αγγελάκος για μια καινούργια μονάδας παραγωγής οξυγόνου και ενός αξονικού τομογράφου επίσης στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών.
Η Μονάδας Βραχείας Νοσηλείας, 32 θέσεων, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, από τον Υποναύαρχο ε.τ. Πάνο Λασκαρίδη.
Έκτος άξονας που είναι η μέριμνα για τους αποστράτους και τα άτομα με αναπηρία. Γιατί, κύριες και κύριοι, δεν μπορούμε να ξεχνάμε όσους υπηρέτησαν την Πατρίδα με πίστη και αφοσίωση και αφυπηρέτηση.
Δημιουργούμε τρία νέα συγκροτήματα Υποστηριζόμενης Διαβίωσης των Αποστράτων μας. Με οργανωμένες υπηρεσίες φροντίδας, και με βασική ιατροφαρμακευτική υποστήριξη. Δηλαδή την δυνατότητα αυτών που δεν έχουν οικογένεια ή δυνατότητα να ζήσουν εκτός, να μπορέσουν να έχουν ένα αξιοπρεπές περιβάλλον.
Επιπλέον, συστήνουμε τη Διακλαδική Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων στο ΝΙΜΤΣ, με σύγχρονα πρότυπα διαβίωσης. Και γενικά για τα άτομα με αναπηρία οργανώνουμε Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως ηλικίας στην στρατιωτική οικογένεια που δεν μπορεί να ζήσει αυτόνομα.
Τέλος ,οι υπηρεσιακές διευκολύνσεις, με νέα Υπουργική Απόφαση καθορίζονται ευεργετικές ρυθμίσεις, για συγκεκριμένες κατηγορίες στρατιωτικών, για την προστασία του θεσμού της οικογένειας, τη χορήγηση ειδικών γονικών αδειών, την απαλλαγή από υπηρεσίες διανυκτέρευσης, όταν επιβάλλεται για σοβαρούς λόγους, συνυπηρέτηση και μειωμένο ωράριο εργασίας.
Μια συνολική αντίληψη η οποία έχει το εξής θεμέλιο: Η οικογένεια δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας στην επιχειρησιακή ετοιμότητα. Είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την στήριξη των στελεχών ώστε να μπορεί να εκτελεί την συνταγματική του αποστολή.
Και όλα αυτά είναι πλέγμα που καταλήγουν στο αυτονόητο. Ότι στο επίκεντρο μιας αποτελεσματικής άμυνας βρίσκεται, πέραν από το σύγχρονο οπλικό σύστημα, πέραν από τις δυνατότητες της Νέας Εποχής, ο άνθρωπος, το Στέλεχος.
Χρωστάμε, λοιπόν, στο Στέλεχος, και χρωστάμε στις οικογένειές τους.
Χρωστάμε να παραδώσουμε μια Ελλάδα και στους απογόνους μας.
Με διασφαλισμένη την δυνατότητα άσκησης της Κυριαρχίας της. Δηλαδή με διασφαλισμένη την δυνατότητα του ελληνικού λαού να αποφασίζει αυτός, κυρίαρχα, και όχι υπό το κράτος απειλής ή εξαναγκασμό από τρίτους εκτός της χώρας για το τι θα γίνει αύριο.
Υπό τη σκέπη λοιπόν της Υπερμάχου Στρατηγού, τιμάμε σήμερα τις Ένοπλες Δυνάμεις και τιμάμε με τον πιο στέρεο τρόπο τη Στρατιωτική Οικογένεια.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο Στρατηγός Χούπης αναφέρθηκε προηγουμένως, στις Θερμοπύλες, στους 300 νεκρούς, τους Σπαρτιάτες, τους οποίους έχει φωτίσει η λάμψη της παγκόσμιας ιστορίας, σαν πρότυπο, σαν παράδειγμα αυτοθυσίας για την πατρίδα.
Το «Ὦ ξεῖν´, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις…» το μάθαμε απ’ έξω στο σχολείο, το ξέρει κάθε ελληνόπουλο.
Σας μίλησα όμως στην αρχή για τους μαχητές της σκιάς. Και ξέρετε για ακριβώς αυτούς τους μαχητές της σκιάς έχω μια ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου.
Θα ήθελα λοιπόν για τους σημερινούς μαχητές της σκιάς, αλλά το ίδιο λαμπρούς, το ίδιο γενναίους, την στρατιωτική οικογένεια, να αφιερώσω την σημερινή βραδιά, να ευχηθώ υγεία και ευτυχία και να πω: Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις! Ζήτω το Έθνος!
Σας ευχαριστώ».
Με ιδιαίτερη χαρά κι υπερηφάνεια σας υποδεχόμαστε στην επετειακή εκδήλωση με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων. Η παρουσία σας προσδίδει ιδιαίτερη τιμή στην αποψινή τελετή, αναδεικνύοντας πρωτίστως το μεγαλείο της λαμπρής αυτής ημέρας, καθώς και τον υψηλό συμβολισμό της.
Η νέα γενιά των Ενόπλων Δυνάμεων, η γενιά που σμιλεύεται στην Αριστεία, θα πρέπει να μπορεί να υπηρετεί με σύγχρονη νοοτροπία, μέσα κι υποδομές. Είναι ευθύνη της Πολιτείας και της στρατιωτικής ηγεσίας να της παραδώσουν ένα Στράτευμα αντάξιο του φρονήματός της· έναν θεσμό που δεν αρκείται στη διαχείριση της κληρονομημένης ισχύος, αλλά μετεξελίσσεται και προπορεύεται των εξελίξεων.
Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε το θεατρικό «Έλληνες όχι στο αίμα, μα στην ψυχή» (ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ Βίκτωρος Ουγκώ και Ευγένιου Ντελακρουά) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη με τους ηθοποιούς Μανώλη Μαυρομματάκη, Λευτέρη Βασιλάκη και Άρη Αντωνόπουλο.
Σε όλους τους συντελεστές του καλλιτεχνικού τμήματιος της εκδήλωσης απονεμήθηκαν αναμνηστικά από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Δημήτριο Χούπη,
Κατά την εκδήλωση την οποία παρουσίασε η δημοσιογράφος Ρίτσα Μπιζόγλη, επιδόθηκαν βραβεύσεις από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ στον Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό ε.α. Μανούσο Παραγιουδάκη, τον εφοπλιστή Αθανάσιο Λασκαρίδη και τον επιχειρηματία Κωνσταντίνο Βελέντζα.
Τιμήθηκαν επίσης, από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ ο Πλωτάρχης Χαράλαμπος Δαγκλής ΠΝ (Κυβερνήτης ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ). ο Επισμηναγός (Ι) Γεώργιος Σωτηρίου (Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων ΖΕΥΣ της 343Μ της 115ΠΜ) . ο 'Ιλαρχος Ζήσης Δαϊνάς ( Αρχιφύλακας του ΕΦ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙΟΥ)
Εκ μέρους της Πολιτικής και της Στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ παρέστησαν, επίσης, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Θανάσης Δαβάκης, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΘΑ Αντώνιος Οικονόμου, ο Γενικός Γραμματέας Εθνικής Ασφάλειας Αθανάσιος Ντόκος ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος-Ελευθέριος Κατάρας ΠΝ και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης.
Ακόμη ο Επίσκοπος Ταλαντίου κ. Θεολόγος ως εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, ο Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα της Περιφέρειας Αττικής Γιώργος Βλάχος ως εκπρόσωπος του Περιφερειάρχη Αττικής, η Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Άννα Λιγωμένου ως εκπρόσωπος του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγος Θεόδωρος Βάγιας, ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής Αντιναύαρχος Λ.Σ. Τρύφων Κοντιζάς, , ο Πρόεδρος του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου Αναθεωρητής Α’ Δημήτριος Δελής, ο Εισαγγελέας του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου Αναθεωρητής Α’ Γεώργιος Λέκκας, Πρέσβεις ξένων κρατών, ο Δήμαρχος Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης Γρηγόριος Κωνσταντέλλος, ο Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Καθηγητής Γεράσιμος Σιάσος, ο πρώην Υπουργός Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Επίτιμοι Αρχηγοί, καθώς επίσης εν ενεργεία και εν αποστρατεία Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί, Δωρητές των Ενόπλων Δυνάμεων, εκπρόσωποι Συνδέσμων Εφέδρων, εκπρόσωποι φορέων και σωματείων.
Στην είσοδο του Μεγάρου Μουσικής, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ περίμενε για να υποδέχεται προσωπικά και να καλωσορίζει τους προσκεκλημένους στην εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου Μουσικής.
Η σκηνοθεσία όλων όσων εκτυλίχθηκαν ήταν ευρηματική, όλα κύλησαν με ροή που δεν χαλάρωνε διόλου το ενδιαφέρον. Και βεβαίως η εκδήλωση έκλεισε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου που απέδωσαν όλοι μαζύ οι συμμετασχόντες ερμηνευτές, σε συνοδεία και από το ακροατήριο, όλοι όρθιοι σε στάση τιμής.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και ακολούθησε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας. Ο ΥΕΘΑ άρχισε το χαιρετισμό του αναφέροντας: «Σήμερα, με αίσθημα υπερηφάνειας και ευγνωμοσύνης, τιμάμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας μας, μαζί με τα εισόδια της Θεοτόκου. Θα ήθελα όμως να διακόψω μια παράδοση και να μην αναφερθώ σήμερα στενά σε αυτούς που υπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις.Θα ήθελα να τιμήσω αυτούς που σιωπηρά στηρίζουν αυτή την αποστολή. Αναφέρομαι στις συζύγους, στις μάνες, στα παιδιά. Τους πατεράδες, τους γονείς. Δηλαδή την ευρύτερη Στρατιωτική Οικογένεια. Γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι δράση, θεσμός μοναχικών ανθρώπων.Δεν είναι μόνο τα στελέχη που υπερασπίζονται την Κυριαρχία και τη Πατρίδα. Είναι και οι οικογένειες τους»
Οι δύο χαιρετσιμού, πρώτος αυτός του ΥΕΘΑ και δεύτερος αυτός του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, παρατίθενται αυτούσιες στη συνέχεια.
Αμέσως μετά ακολούθησε το λοιπό πρόγραμμα. Η υποδοχή του κοινού σε όλες τις μελωδίες που ακούσθηκαν ήταν ενθουσιώδης, ιδιαιτέρως με την εμφάνιση της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και των μουσικών που την συνόδευαν, όπως και Σοφίας Ζόβα, που καραχειροκροτήθηκαν.
Ο χαιρετισμός ΥΕΘΑ
«Κυρίες και Κύριοι,
Σήμερα, με αίσθημα υπερηφάνειας και ευγνωμοσύνης, τιμάμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας μας, μαζί με τα εισόδια της Θεοτόκου.
Θα ήθελα όμως να διακόψω μια παράδοση και να μην αναφερθώ σήμερα στενά σε αυτούς που υπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Θα ήθελα να τιμήσω αυτούς που σιωπηρά στηρίζουν αυτή την αποστολή. Αναφέρομαι στις συζύγους, στις μάνες, στα παιδιά. Τους πατεράδες, τους γονείς. Δηλαδή την ευρύτερη Στρατιωτική Οικογένεια.
Γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι δράση, θεσμός μοναχικών ανθρώπων.
Δεν είναι μόνο τα στελέχη που υπερασπίζονται την Κυριαρχία και τη Πατρίδα. Είναι και οι οικογένειες τους.
Και οι οικογένειες σηκώνουν βάρη τα οποία δεν είναι ορατά.
Είναι Στρατιώτες, Ναύτες, Αεροπόροι χωρίς στολή, χωρίς παράσημα που υπηρετούν όμως το ίδιο στη σκιά.
Και γι’ αυτούς τους μαχητές της σκιάς θέλω να μιλήσω σήμερα και να απευθυνθώ.
Γιατί αν θέλουμε η Πατρίδα να έχει μια ισχυρή άμυνα, δεν αρκούν τα σύγχρονα οπλικά μας συστήματα.
Χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο συνεκτικό που να περιλαμβάνει τις οικογένειες και αυτό υπηρετεί η «Ατζέντα 2030».
Ούτως ή άλλως η απασχόληση στις Ένοπλες Δυνάμεις – όσοι είναι εδώ, σ’ αυτήν την αίθουσα το ξέρουν καλύτερα από όλους – δεν είναι όπως όλα τα άλλα επαγγέλματα. Συνιστά αν θέλετε διάθεση ενός πολύ μεγαλύτερου τμήματος της προσωπικότητας του ανθρώπου, του Στελέχους, από κάθε άλλο επάγγελμα ή λειτούργημα. Εκχώρηση ενός πολύ μεγαλύτερου κομματιού της ζωής αυτού του Στελέχους.
Θα ήθελα λοιπόν να πω ότι όπως το Στέλεχος δεν είναι ένας απλός εργαζόμενος, έτσι και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η Πατρίδα δεν μπορεί να είναι ένας συνηθισμένος εργοδότης. Πρέπει και οφείλει να είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Πρέπει να συνδυάζει την αυστηρότητα της πατρικότητας αλλά πρέπει να διαθέτει και την στοργή και την αγκαλιά της μητέρας. Εξού και η ταύτιση με την Υπερμάχω Στρατηγό και η γιορτή αυτή την ημέρα.
Και η μητρικότητα αυτή, η στοργή αυτή, πρέπει να περιλαμβάνει πράγματα απτά, οχι μόνο Πανηγυρισμούς που εμείς, οι Υπουργοί, εκφωνούμε αυτές τις μέρες.
Αναφέρομαι καταρχήν σε μια καλύτερη, σε μια δίκαιη μισθοδοσία. Ήδη υπάρχει αναρτημένο ένα νομοθέτημα σε δημόσια Διαβούλευση, το οποίο περιλαμβάνει μια καλύτερη ανταπόδοση της Πατρίδας στα Στελέχη της.
Αλλά πέρα αυτών, η μητρικότητα περιλαμβάνει αξιοπρεπή, δωρεάν στέγη, διευκολύνσεις της καθημερινότητας, φροντίδας για τα παιδιά – ακούστηκαν ένα δύο παιδικές φωνούλες εδώ – ένα αποτελεσματικό σύστημα Υγείας, μέριμνα για τους ηλικιωμένους αποστράτους, μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία που υπηρέτησαν.
Κυρίες και Κύριοι,
Ξεκίνησα μιλώντας σας για το εισόδημα των Στελεχών μας. Όπως ξέρετε η κρίση το χτύπησε βαθιά. Το νέο μισθολόγιο αποτυπώνει τη βούληση αναγνώρισης αυτής της ιδιαίτερης προσφοράς με σημαντικές αυξήσεις που κυμαίνονται από 13% έως 53%, δεν έχει έννοια να βγώ εδώ σε αριθμούς.
Θα πάρω όμως ένα απλό παράδειγμα που έχει μια έννοια για να δούμε πως οπτικοποιούμε το ποιοτικό :
- Ένας νέος Ανθυπολοχαγός με 3 έτη υπηρεσίας στη παραμεθόριο, εκεί που πραγματικά η Πατρίδα έχει την μεγαλύτερη ανάγκη, θα έχει μια αύξηση 379 ευρώ το μήνα, ήτοι 4.548 € τον χρόνο. Δεν είναι αμελητέο.
- Ή ένας Κυβερνήτης μιας Φρεγάτας με 23 χρόνια υπηρεσίας θα δει αύξηση 1.000 ευρώ το μήνα, δηλαδή 12.000€ ετησίως.
Και βεβαίως θα εφαρμοστεί αναδρομικά από τη 1η Οκτωβρίου.
Αλλά δεν θεωρώ ότι με αυτές τις αυξήσεις τελειώνει η υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στα Στελέχη της. Γιατί θέλω να σας πω ότι υπάρχει μια κατανόηση με το Υπουργείο Οικονομικών.
Οι εξοικονομήσεις που θα κάνουμε θα επιστρέφουν στα Στελέχη μας ως μισθολογικό μέρισμα. Και κατά συνέπεια θα συνεχίσω τη πορεία των εξοικονομήσεων και το 2026, θεωρώντας ότι αυτή αποτελεί ενάρετο πρότυπο για το Ελληνικό Δημόσιο. Ένα πολύ καλό παράδειγμα. Και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να ανακοινώσουμε έναν νέο κύκλο.
Δεύτερος άξονας είναι η στέγη. Όχι, θέλω να το ξεκαθαρίσω, ως προνόμια, αλλά ως αυτονόητη υποχρέωση.
Έχουμε ανακοινώσει το νέο Οικιστικό Πρόγραμμα, κατασκευή 10.500 κατοικιών, εκσυγχρονισμό άλλων 7.030 κατοικιών, 17.500 κατοικίες. Το μεγαλύτερο οικιστικό πρόγραμμα στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Τριπλάσιο από οποιοδήποτε άλλο έχει ανακοινωθεί ποτέ αυτά τα 200 χρόνια που υπάρχουμε.
Και δεν πρόκειται για ανακοινώσεις. Οι πρώτες 1.059 κατοικίες θα έχουν τελειώσει μέχρι το 2026, μετά από λίγες μέρες, μεθαύριο, θα παραδώσουμε 49 από αυτές σε δικαιούχους. Γιατί το σχέδιο – χρηματοδοτημένο, προγραμματισμένο – θα συνεχίσει να εκτελείται.
Τρίτος άξονας είναι η μάχη κατά της ακρίβειας. Νομίζω καταγράφεται παντού, ότι είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα κάθε ελληνικής οικογένειας.
Εδώ πάλι έχουμε υποχρέωση, και δημιουργούμε μια Ενιαία Διακλαδική Διοίκηση Κέντρου Εφοδιασμού, ομογενοιοποιούμε τα Στρατιωτικά Πρατήρια, θα πάμε σε κεντρική διαπραγμάτευση τιμών, με τεχνολογία logistics την οποία θα αποκτήσουμε. Αλλά ενδιαφέρει ο στόχος, ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
Η δέσμευση είναι το «Καλάθι της Στρατιωτικής Οικογένειας» να καταστεί, μεσοσταθμικά, τον επόμενο χρόνο, από την μέση και μετά, από τον Ιούνιο και μετά, από 20% έως 23% φθηνότερο από τις αντίστοιχες τιμές της αγοράς.
Έχουμε τεκμηριωμένους υπολογισμούς και θα το παρακολουθούμε με σαφή, αντικειμενικά και ανακοινώσιμα κριτήρια.
Τέταρτος άξονας είναι η φροντίδα για τα παιδιά και η ενίσχυση της μητρότητας.
Κύριες και κύριοι, χρειαζόμαστε Νέους Έλληνες.Κι αρνούμαι την άνευ όρων παράδοση στην απειλή της Εθνικής μας συρρίκνωσης.
Η στρατιωτική οικογένεια το βιώνει πιο έντονα, με την υπογεννητικότητα, που οφείλεται και στις μεταθέσεις, και στο ασταθές περιβάλλον και στις αυξημένες απαιτήσεις. Πρέπει λοιπόν να στηρίξουμε στην πράξη το δικαίωμα της Στρατιωτικής Οικογένειας να μεγαλώσει.
Δρομολογούμε, λοιπόν, επιτέλους την πρώτη Μαιευτική Κλινική στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, θα λειτουργήσει μέχρι το τέλος του επόμενου χρόνου, και εξετάζουμε την προοπτική να δημιουργηθεί Μαιευτική Κλινική και στο 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Έχουμε ήδη θεσπίσει τη δωρεάν παροχή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Θα διευρύνουμε τη δωρεάν κρυοσυντήρηση ωαρίων για το προσωπικό και θα επεκταθεί αυτό το μέτρο και στις γυναίκες που θα επιλέξουν την εθελοντική στράτευση.
Επίσης θα αγκαλιάσουμε το παιδί που γεννιέται. Θα το αγκαλιάσουμε πιο σφιχτά. Θα κατασκευάσουμε 6 νέους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς, θα ανακατασκευάσουμε τους υφιστάμενους ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν περισσότερα βρέφη, περισσότερα νήπια, σε βατό χρόνο όλα τα βρέφη, όλα τα νήπια που χρειάζεται.
Θα αναβαθμίσουμε το Κέντρο Ειδικής Φροντίδας Παίδων, με σύγχρονες προδιαγραφές και επιστημονική στελέχωση, ώστε τα παιδιά της στρατιωτικής οικογένειας που έχουν αυξημένες ανάγκες να απολαμβάνουν και της ανάλογης εξελιγμένης φροντίδας.
Η οικογένεια δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας στην επιχειρησιακή ετοιμότητα. Είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την στήριξη των στελεχών ώστε να μπορεί να εκτελεί την συνταγματική του αποστολή. Και όλα αυτά είναι πλέγμα που καταλήγουν στο αυτονόητο. Ότι στο επίκεντρο μιας αποτελεσματικής άμυνας βρίσκεται, πέραν από το σύγχρονο οπλικό σύστημα, πέραν από τις δυνατότητες της Νέας Εποχής, ο άνθρωπος, το Στέλεχος.Χρωστάμε, λοιπόν, στο Στέλεχος, και χρωστάμε στις οικογένειές τους. Χρωστάμε να παραδώσουμε μια Ελλάδα και στους απογόνους μας.Με διασφαλισμένη την δυνατότητα άσκησης της Κυριαρχίας της. Δηλαδή με διασφαλισμένη την δυνατότητα του ελληνικού λαού να αποφασίζει αυτός, κυρίαρχα, και όχι υπό το κράτος απειλής ή εξαναγκασμό από τρίτους εκτός της χώρας για το τι θα γίνει αύριο.
Επίσης θα κινητροδοτούμε όποιον θέλει σπουδάζοντας να στηρίξει την Πατρίδα, κι έτσι στο πλαίσιο θέσπισης υποτροφιών για φοιτητές που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις, κατασκευάζουμε και 4 συγκροτήματα Φοιτητικών Εστιών. Έτσι θεωρούμε ότι αγκαλιάζουμε και την Νέα Γενιά.
Πέμπτος άξονας είναι το υπάρχον σύστημα Υγείας. Τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία δεν αποτελούν μόνο μια κρίσιμη υποδομή. Θέλουμε να είναι και πυλώνας φροντίδας για τη στρατιωτική οικογένεια.
Και επενδύουμε στον εκσυγχρονισμό τους, στον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, στο ανθρώπινο δυναμικό, είμαστε σε επαφή με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για την παροχή σύγχρονου software logistics, για να μηχανογραφήσουμε πλήρως και να βελτιστοποιήσουμε τη λειτουργίας τους, και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ανδρέα Δρακόπουλο για τη βοήθεια αυτή.
Επίσης, θα αναθέσουμε σε αξιόπιστο εξωτερικό αξιολογητή την πιστοποίηση και την παρακουλούθηση μας, ώστε να ξέρουμε τι πραγματικά υπηρεσίες παρέχουν. Στο ίδιο νομοσχέδιο που σας είπα πριν, έχουμε καθιερώσει πλήρη απαλλαγή από τη συμμετοχή στις υγειονομικές δαπάνες — αυτό το γνωστό το 15% που ίσχυε μέχρι σήμερα — και που επίσης αυτή η ρύθμιση προστατεύει το εισόδημα των Στελεχών μας.
Θα φτιάξουμε Πρότυπο Κέντρο Εκπαίδευσης και Μονάδας Αντιμετώπισης Πολεμικού Τραύματος στην Ελλάδα. Μιας αυτονόητης κρίσιμης δομής, οργανώνουμε ένα συνέδριο για αυτό αμέσως μετά τις γιορτές, στις 17/1/26. Μας βοηθάει σε αυτό ένας λαμπρός Έλληνας του εξωτερικού, ο Καθηγητής στο Harvard και χειρουργός στο M.G., Γιώργος Βέλμαχος, ο άνθρωπος που περίθαλψε τα περισσότερα θύματα από την βομβιστική επίθεση στον μαραθώνιο της Βοστώνης.
Επίσης οι δωρητές μας. Και θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και σε αυτούς από τους δωρητές μας που βλέπω σήμερα μεταξύ μας.
Βοηθούν και στο κομμάτι της Υγείας. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη, για την ανέγερση δυο ορόφων, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών.
Ο κ. Αγγελάκος για μια καινούργια μονάδας παραγωγής οξυγόνου και ενός αξονικού τομογράφου επίσης στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών.
Η Μονάδας Βραχείας Νοσηλείας, 32 θέσεων, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, από τον Υποναύαρχο ε.τ. Πάνο Λασκαρίδη.
Το Ίδρυμα Λάτση που έχει κάνει μια σημαντική δωρεά στο Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο και η ανακαίνιση του Διαβητολογικού Ιατρείου του Ναυτικού Νοσοκομείου Σαλαμίνας, από την Eurobank.
Έκτος άξονας που είναι η μέριμνα για τους αποστράτους και τα άτομα με αναπηρία. Γιατί, κύριες και κύριοι, δεν μπορούμε να ξεχνάμε όσους υπηρέτησαν την Πατρίδα με πίστη και αφοσίωση και αφυπηρέτηση.
Δημιουργούμε τρία νέα συγκροτήματα Υποστηριζόμενης Διαβίωσης των Αποστράτων μας. Με οργανωμένες υπηρεσίες φροντίδας, και με βασική ιατροφαρμακευτική υποστήριξη. Δηλαδή την δυνατότητα αυτών που δεν έχουν οικογένεια ή δυνατότητα να ζήσουν εκτός, να μπορέσουν να έχουν ένα αξιοπρεπές περιβάλλον.
Επιπλέον, συστήνουμε τη Διακλαδική Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων στο ΝΙΜΤΣ, με σύγχρονα πρότυπα διαβίωσης. Και γενικά για τα άτομα με αναπηρία οργανώνουμε Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως ηλικίας στην στρατιωτική οικογένεια που δεν μπορεί να ζήσει αυτόνομα.
Τέλος ,οι υπηρεσιακές διευκολύνσεις, με νέα Υπουργική Απόφαση καθορίζονται ευεργετικές ρυθμίσεις, για συγκεκριμένες κατηγορίες στρατιωτικών, για την προστασία του θεσμού της οικογένειας, τη χορήγηση ειδικών γονικών αδειών, την απαλλαγή από υπηρεσίες διανυκτέρευσης, όταν επιβάλλεται για σοβαρούς λόγους, συνυπηρέτηση και μειωμένο ωράριο εργασίας.
Μια συνολική αντίληψη η οποία έχει το εξής θεμέλιο: Η οικογένεια δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας στην επιχειρησιακή ετοιμότητα. Είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την στήριξη των στελεχών ώστε να μπορεί να εκτελεί την συνταγματική του αποστολή.
Και όλα αυτά είναι πλέγμα που καταλήγουν στο αυτονόητο. Ότι στο επίκεντρο μιας αποτελεσματικής άμυνας βρίσκεται, πέραν από το σύγχρονο οπλικό σύστημα, πέραν από τις δυνατότητες της Νέας Εποχής, ο άνθρωπος, το Στέλεχος.
Χρωστάμε, λοιπόν, στο Στέλεχος, και χρωστάμε στις οικογένειές τους.
Χρωστάμε να παραδώσουμε μια Ελλάδα και στους απογόνους μας.
Με διασφαλισμένη την δυνατότητα άσκησης της Κυριαρχίας της. Δηλαδή με διασφαλισμένη την δυνατότητα του ελληνικού λαού να αποφασίζει αυτός, κυρίαρχα, και όχι υπό το κράτος απειλής ή εξαναγκασμό από τρίτους εκτός της χώρας για το τι θα γίνει αύριο.
Υπό τη σκέπη λοιπόν της Υπερμάχου Στρατηγού, τιμάμε σήμερα τις Ένοπλες Δυνάμεις και τιμάμε με τον πιο στέρεο τρόπο τη Στρατιωτική Οικογένεια.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο Στρατηγός Χούπης αναφέρθηκε προηγουμένως, στις Θερμοπύλες, στους 300 νεκρούς, τους Σπαρτιάτες, τους οποίους έχει φωτίσει η λάμψη της παγκόσμιας ιστορίας, σαν πρότυπο, σαν παράδειγμα αυτοθυσίας για την πατρίδα.
Το «Ὦ ξεῖν´, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις…» το μάθαμε απ’ έξω στο σχολείο, το ξέρει κάθε ελληνόπουλο.
Σας μίλησα όμως στην αρχή για τους μαχητές της σκιάς. Και ξέρετε για ακριβώς αυτούς τους μαχητές της σκιάς έχω μια ιδιαίτερη θέση στη καρδιά μου.
Και σαν παράδειγμα θα μου επιτρέψετε ,εκτός κάθε κειμένου, να σας πώ ότι όπως ξέρετε στις Θερμοπύλες δεν θυσιάστηκαν μόνο 300 Έλληνες. Θυσιάστηκαν 1.000. Οι άλλοι 700 ήταν οι Θεσπιείς για τους οποίους η Ιστορία δεν υπήρξε γενναιόδωρη. Χάθηκε η μνήμη τους στην σκιά των μεγάλων γεγονότων. Έχουν όμως κι αυτοί έναν πολύ ενδιαφέρον επιτύμβιο: «Άνδρες τοι ποτ’ έναιον υπό κροτάφοις Ελικώνος»- Άνδρες οι οποίοι ζούσαν κάποτε στις πλαγιές του Ελικώνα- «λήματα των αυχεί» – για το φρόνημα το οποίο καυχέται- «Θεσπιάς ευρύχορος»- οι ευρύχωρες Θεσπιές.
Θα ήθελα λοιπόν για τους σημερινούς μαχητές της σκιάς, αλλά το ίδιο λαμπρούς, το ίδιο γενναίους, την στρατιωτική οικογένεια, να αφιερώσω την σημερινή βραδιά, να ευχηθώ υγεία και ευτυχία και να πω: Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις! Ζήτω το Έθνος!
Σας ευχαριστώ».
Ο χαιρετισμός Α/ΓΕΕΘΑ
Ο εορτασμός της 21ης Νοεμβρίου δεν αποτελεί απλή επετειακή αναφορά του εθνικού μας βίου· εγγράφεται ως στιγμή κορυφαίας συμπύκνωσης Πίστης και Ιστορίας, όπου Πολιτεία κι Εκκλησία συναρθρώνονται γύρω από την ίδια Ιδέα: την προσφορά, την αυτοθυσία, το Ιερό Χρέος προς την Πατρίδα. Σήμερα, τιμούμε όλους όσοι, με το αίμα, τις θυσίες και τις στερήσεις τους, ύφαναν το λάβαρο της Ελευθερίας, τη σημαία της ελεύθερης Ελλάδος, που κυματίζει αδιάλειπτα πάνω από έναν λαό αποφασισμένο να παραμένει κύριος της μοίρας του. Σεμνυνόμενοι, εκφράζουμε βαθιά εθνική ευγνωμοσύνη προς τις γυναίκες και τους άνδρες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίοι, υπό την ιερά προστασία και την ακατάλυτο Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, Υπερμάχου Στρατηγού του Έθνους, διακονούν διαχρονικά την Πατρίδα με ακλόνητο φρόνημα και αδιάπτωτο ζήλο.
Την ημέρα αυτή συνεορτάζουμε τη θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, όταν η τριετίζουσα Παρθένος Μαρία ανέβαινε, με βήματα σταθερά κι αποφασιστικά, τα σκαλοπάτια προς τα Άγια τοις Αγίοις, οδεύουσα προς την εσαεί αφιέρωση. Κάθε σκαλί ήταν μια υπόσχεση, κάθε βήμα μια αφιέρωση.
Σε αυτήν την ιερή αναπαράσταση αντανακλάται η ουσία του στρατιωτικού βίου: ο νεοσύλλεκτος στρατεύσιμος, η πρωτοετής της Στρατιωτικής Σχολής, ο Έφεδρος, το εν ενεργεία στέλεχος: όλοι ανεβαίνουν τα δικά τους σκαλοπάτια προς την αφιέρωση στο Καθήκον.
«Μητέρα των ανέλπιδων κι όλου του κόσμου σκέπη» («Λόγος Όγδοος», Κωστής Παλαμάς) . Η Παναγία δεν είναι μόνο η Θεία Μητέρα του Χριστού· είναι η πνευματική Μάνα κάθε Έλληνα που αγωνίστηκε, που ύψωσε το ανάστημά του στις ανά τους αιώνες δοκιμασίες του Γένους. Η μορφή Της, «μοναχική, ξαρμάτωτη κι απάνω εδώ αραγμένη» («Φλογέρα του Βασιλιά», Κωστής Παλαμάς), περιφρουρεί κάθε στέλεχος και στρατευμένο με την αόρατη – αλλά ωσεί και εσαεί παρούσα – ασπίδα της χάρης Της.
Πλησίον Της, σε άχρονη σύγκλιση, στέκει η αρχετυπική μορφή της εγκόσμιας Μητέρας: η Ελληνίδα Μάνα, η γυναίκα που γεννά με οδύνη, που θηλάζει με στοργή «γάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς» («Ύμνος εις την Ελευθερίαν», Διονύσιος Σολωμός), που ανατρέφει με ελπίδα κι αντοχή και, όταν έρχεται η ώρα, με τα μάτια βουρκωμένα, αλλά το μέτωπο ψηλά, ευλογεί το παιδίτης και το εμπιστεύεται στην Πατρίδα. Αυτή η αδιάκοπη αλληλουχία ζωής, που επαναλαμβάνεται από γενιά σε γενιά, αποκαλύπτει και συμπυκνώνει το ηθικό αποτύπωμα της Ελληνίδας Μάνας, της παντοτινής τροφού του Γένους, στη μακραίωνη ιστορική πορεία του Ελληνισμού.
Κάτω από τη φτερούγα της Μάνας ανδρώνεται το τέκνο· υπό τη σκέπη της Θεοτόκου ανδρειεύεται το Έθνος. Η ιερή συγγένεια μεταξύ θεϊκής κι ανθρώπινης μητρότητας δεν αποτελεί ρητορική μεταφορά· συνιστά την πεμπτουσία του στρατιωτικού φρονήματος, τον πνευματικό πυρήνα των Ενόπλων Δυνάμεων, μια εκ των ακατάλυτων αρχών της Πατρίδος. Από τη Σπαρτιάτισσα Μάνα του «Ή τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς» και τη Μάνα της Πίνδου και της Ηπείρου, που – αγέρωχη, παρά τις κακουχίες – μετέφερε πολεμοφόδια στις χιονισμένες βουνοκορφές, έως τη Μάνα που, με τα δάκρυά της, σταυρώνει το παιδί της, αποχαιρετώντας το στην Πύλη του Κέντρου Κατάταξης ή της Στρατιωτικής Σχολής, η Ελληνίδα Μάνα αναδεικνύεται στην πλέον απτή και διάδηλη έκφανση της ανιδιοτελούς και θυσιαστικής αγάπης.
Η δια του παραδείγματος παιδαγωγία της μητρικής θυσίας αποτελεί το πρώτο Σχολείο του Χρέους. Βάσει του αφανούς, πλην αρραγούς, θεμελίου οικογενειακής αγωγής, οι Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να οικοδομήσουν την Αριστεία των νέων στελεχών τους, να μετατρέψουν τη φιλοπατρία που γαλουχείται στη μητρική αγκαλιά σε συνειδητή επιλογή προσφοράς, σε ενσυνείδητη πειθαρχία και σε υψηλό λειτούργημα υπέρ του Έθνους.
Τη σημερινή ημέρα αναγνωρίζουμε την Αριστεία όχι ως εξασφαλισμένη διάκριση, αλλά ως ύψιστο, αέναο Καθήκον. «Αιέν αριστεύειν»· όχι για την προσωπική προβολή, αλλά για να μη σταθεί ποτέ κανείς κατώτερος του χρέους – και συγχρόνως του θεσμικού προνομίου – να υπηρετεί και να προασπίζει την Πατρίδα. Για τα Στελέχη μας, που εν πλήρει συνειδήσει έχουν επιλέξει την υπηρεσία της Πατρίδος ως λειτούργημα, η Αριστεία προβάλλει όχι ως απλός στόχος, αλλά ως ατέρμονη οδός Καθήκοντος. Είναι η σταθερή απόφασή τους να μην παρεκκλίνουν από την Ευθύνη, να παραμένουν παρόντες και συνεπείς όταν άλλοι αποσύρονται.
Ο στρατιωτικός βίος είναι πεδίο διαρκούς άσκησης ήθους και μαθητείας στην Ανδρεία. Ο κόπος βαρύς, η πειθαρχία αυστηρή, οι δυσκολίες αβάσταχτες· εντούτοις, αποδεικνύεται ότι η δυσκολία δεν είναι ανάχωμα, αλλά σκαλοπάτι προς την υπέρβαση και την Αριστεία.
Μέσα από τη συνεπή άσκηση, την υπομονή στη δοκιμασία και τον ενστερνισμό της ενσυνείδητης πειθαρχίας ως στάσης ζωής, καλλιεργείται η στωικότητα – όχι ως συναισθηματική απονέκρωση, αλλά ως ήρεμη, εσωτερική δύναμη, που επιτρέπει στον στρατιωτικό να υπομένει την πίεση, να στέκεται όρθιος στις αντιξοότητες, να πορεύεται χωρίς θριαμβολογίες στις επιτυχίες και χωρίς μοιρολογισμούς στις δυσκολίες – αρετές που σφυρηλατούνται μεν στο στρατιωτικό περιβάλλον, αλλά ουδόλως περιορίζονται εντός αυτού. Τουναντίον, συνοδεύουν τον άνθρωπο σε κάθε πτυχή του βίου του: στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην επαγγελματική και προσωπική του διαδρομή. Από τη στωικότητα αυτή εκπορεύεται αφενός για έναν έκαστο η μόνη γνήσια αυτοπεποίθηση, αφετέρου για το Έθνος η άρρητη βεβαιότητα ότι, όταν η Πατρίδα το απαιτήσει, καθένας θα βρεθεί ακριβώς εκεί όπου οφείλει, όπως οφείλει.
Νέες και Νέοι των Ενόπλων Δυνάμεων,
Η στολή που φέρετε αποτελεί όρκο τιμής κι επισφράγισμα μιας επιλογής ζωής, που σας εντάσσει επάξια στην αδιάσπαστη αλυσίδα των υπερασπιστών του Έθνους. Φέροντάς την υπερήφανα, αναδεικνύεστε σε ορατούς φορείς ανδρείας, πειθαρχίας κι αυταπάρνησης, συμβάλλοντας λόγω και έργω στην ηθική και πνευματική διάπλαση της επόμενης γενιάς και διδάσκοντας ότι το μεγαλείο του ανθρώπου δεν μετριέται σε όσα αποκτά, αλλά σε όσα είναι πρόθυμος να θυσιάσει.
Την ημέρα αυτή συνεορτάζουμε τη θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, όταν η τριετίζουσα Παρθένος Μαρία ανέβαινε, με βήματα σταθερά κι αποφασιστικά, τα σκαλοπάτια προς τα Άγια τοις Αγίοις, οδεύουσα προς την εσαεί αφιέρωση. Κάθε σκαλί ήταν μια υπόσχεση, κάθε βήμα μια αφιέρωση.
Σε αυτήν την ιερή αναπαράσταση αντανακλάται η ουσία του στρατιωτικού βίου: ο νεοσύλλεκτος στρατεύσιμος, η πρωτοετής της Στρατιωτικής Σχολής, ο Έφεδρος, το εν ενεργεία στέλεχος: όλοι ανεβαίνουν τα δικά τους σκαλοπάτια προς την αφιέρωση στο Καθήκον.
«Μητέρα των ανέλπιδων κι όλου του κόσμου σκέπη» («Λόγος Όγδοος», Κωστής Παλαμάς) . Η Παναγία δεν είναι μόνο η Θεία Μητέρα του Χριστού· είναι η πνευματική Μάνα κάθε Έλληνα που αγωνίστηκε, που ύψωσε το ανάστημά του στις ανά τους αιώνες δοκιμασίες του Γένους. Η μορφή Της, «μοναχική, ξαρμάτωτη κι απάνω εδώ αραγμένη» («Φλογέρα του Βασιλιά», Κωστής Παλαμάς), περιφρουρεί κάθε στέλεχος και στρατευμένο με την αόρατη – αλλά ωσεί και εσαεί παρούσα – ασπίδα της χάρης Της.
Πλησίον Της, σε άχρονη σύγκλιση, στέκει η αρχετυπική μορφή της εγκόσμιας Μητέρας: η Ελληνίδα Μάνα, η γυναίκα που γεννά με οδύνη, που θηλάζει με στοργή «γάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς» («Ύμνος εις την Ελευθερίαν», Διονύσιος Σολωμός), που ανατρέφει με ελπίδα κι αντοχή και, όταν έρχεται η ώρα, με τα μάτια βουρκωμένα, αλλά το μέτωπο ψηλά, ευλογεί το παιδίτης και το εμπιστεύεται στην Πατρίδα. Αυτή η αδιάκοπη αλληλουχία ζωής, που επαναλαμβάνεται από γενιά σε γενιά, αποκαλύπτει και συμπυκνώνει το ηθικό αποτύπωμα της Ελληνίδας Μάνας, της παντοτινής τροφού του Γένους, στη μακραίωνη ιστορική πορεία του Ελληνισμού.
Κάτω από τη φτερούγα της Μάνας ανδρώνεται το τέκνο· υπό τη σκέπη της Θεοτόκου ανδρειεύεται το Έθνος. Η ιερή συγγένεια μεταξύ θεϊκής κι ανθρώπινης μητρότητας δεν αποτελεί ρητορική μεταφορά· συνιστά την πεμπτουσία του στρατιωτικού φρονήματος, τον πνευματικό πυρήνα των Ενόπλων Δυνάμεων, μια εκ των ακατάλυτων αρχών της Πατρίδος. Από τη Σπαρτιάτισσα Μάνα του «Ή τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς» και τη Μάνα της Πίνδου και της Ηπείρου, που – αγέρωχη, παρά τις κακουχίες – μετέφερε πολεμοφόδια στις χιονισμένες βουνοκορφές, έως τη Μάνα που, με τα δάκρυά της, σταυρώνει το παιδί της, αποχαιρετώντας το στην Πύλη του Κέντρου Κατάταξης ή της Στρατιωτικής Σχολής, η Ελληνίδα Μάνα αναδεικνύεται στην πλέον απτή και διάδηλη έκφανση της ανιδιοτελούς και θυσιαστικής αγάπης.
Η δια του παραδείγματος παιδαγωγία της μητρικής θυσίας αποτελεί το πρώτο Σχολείο του Χρέους. Βάσει του αφανούς, πλην αρραγούς, θεμελίου οικογενειακής αγωγής, οι Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να οικοδομήσουν την Αριστεία των νέων στελεχών τους, να μετατρέψουν τη φιλοπατρία που γαλουχείται στη μητρική αγκαλιά σε συνειδητή επιλογή προσφοράς, σε ενσυνείδητη πειθαρχία και σε υψηλό λειτούργημα υπέρ του Έθνους.
Τη σημερινή ημέρα αναγνωρίζουμε την Αριστεία όχι ως εξασφαλισμένη διάκριση, αλλά ως ύψιστο, αέναο Καθήκον. «Αιέν αριστεύειν»· όχι για την προσωπική προβολή, αλλά για να μη σταθεί ποτέ κανείς κατώτερος του χρέους – και συγχρόνως του θεσμικού προνομίου – να υπηρετεί και να προασπίζει την Πατρίδα. Για τα Στελέχη μας, που εν πλήρει συνειδήσει έχουν επιλέξει την υπηρεσία της Πατρίδος ως λειτούργημα, η Αριστεία προβάλλει όχι ως απλός στόχος, αλλά ως ατέρμονη οδός Καθήκοντος. Είναι η σταθερή απόφασή τους να μην παρεκκλίνουν από την Ευθύνη, να παραμένουν παρόντες και συνεπείς όταν άλλοι αποσύρονται.
Ο στρατιωτικός βίος είναι πεδίο διαρκούς άσκησης ήθους και μαθητείας στην Ανδρεία. Ο κόπος βαρύς, η πειθαρχία αυστηρή, οι δυσκολίες αβάσταχτες· εντούτοις, αποδεικνύεται ότι η δυσκολία δεν είναι ανάχωμα, αλλά σκαλοπάτι προς την υπέρβαση και την Αριστεία.
Μέσα από τη συνεπή άσκηση, την υπομονή στη δοκιμασία και τον ενστερνισμό της ενσυνείδητης πειθαρχίας ως στάσης ζωής, καλλιεργείται η στωικότητα – όχι ως συναισθηματική απονέκρωση, αλλά ως ήρεμη, εσωτερική δύναμη, που επιτρέπει στον στρατιωτικό να υπομένει την πίεση, να στέκεται όρθιος στις αντιξοότητες, να πορεύεται χωρίς θριαμβολογίες στις επιτυχίες και χωρίς μοιρολογισμούς στις δυσκολίες – αρετές που σφυρηλατούνται μεν στο στρατιωτικό περιβάλλον, αλλά ουδόλως περιορίζονται εντός αυτού. Τουναντίον, συνοδεύουν τον άνθρωπο σε κάθε πτυχή του βίου του: στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην επαγγελματική και προσωπική του διαδρομή. Από τη στωικότητα αυτή εκπορεύεται αφενός για έναν έκαστο η μόνη γνήσια αυτοπεποίθηση, αφετέρου για το Έθνος η άρρητη βεβαιότητα ότι, όταν η Πατρίδα το απαιτήσει, καθένας θα βρεθεί ακριβώς εκεί όπου οφείλει, όπως οφείλει.
Νέες και Νέοι των Ενόπλων Δυνάμεων,
Η στολή που φέρετε αποτελεί όρκο τιμής κι επισφράγισμα μιας επιλογής ζωής, που σας εντάσσει επάξια στην αδιάσπαστη αλυσίδα των υπερασπιστών του Έθνους. Φέροντάς την υπερήφανα, αναδεικνύεστε σε ορατούς φορείς ανδρείας, πειθαρχίας κι αυταπάρνησης, συμβάλλοντας λόγω και έργω στην ηθική και πνευματική διάπλαση της επόμενης γενιάς και διδάσκοντας ότι το μεγαλείο του ανθρώπου δεν μετριέται σε όσα αποκτά, αλλά σε όσα είναι πρόθυμος να θυσιάσει.
Ο στρατιωτικός βίος είναι πεδίο διαρκούς άσκησης ήθους και μαθητείας στην Ανδρεία. Ο κόπος βαρύς, η πειθαρχία αυστηρή, οι δυσκολίες αβάσταχτες· εντούτοις, αποδεικνύεται ότι η δυσκολία δεν είναι ανάχωμα, αλλά σκαλοπάτι προς την υπέρβαση και την Αριστεία.Μέσα από τη συνεπή άσκηση, την υπομονή στη δοκιμασία και τον ενστερνισμό της ενσυνείδητης πειθαρχίας ως στάσης ζωής, καλλιεργείται η στωικότητα – όχι ως συναισθηματική απονέκρωση, αλλά ως ήρεμη, εσωτερική δύναμη, που επιτρέπει στον στρατιωτικό να υπομένει την πίεση, να στέκεται όρθιος στις αντιξοότητες, να πορεύεται χωρίς θριαμβολογίες στις επιτυχίες και χωρίς μοιρολογισμούς στις δυσκολίες – αρετές που σφυρηλατούνται μεν στο στρατιωτικό περιβάλλον, αλλά ουδόλως περιορίζονται εντός αυτού. Τουναντίον, συνοδεύουν τον άνθρωπο σε κάθε πτυχή του βίου του: στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην επαγγελματική και προσωπική του διαδρομή. Από τη στωικότητα αυτή εκπορεύεται αφενός για έναν έκαστο η μόνη γνήσια αυτοπεποίθηση, αφετέρου για το Έθνος η άρρητη βεβαιότητα ότι, όταν η Πατρίδα το απαιτήσει, καθένας θα βρεθεί ακριβώς εκεί όπου οφείλει, όπως οφείλει.
Η νέα γενιά των Ενόπλων Δυνάμεων, η γενιά που σμιλεύεται στην Αριστεία, θα πρέπει να μπορεί να υπηρετεί με σύγχρονη νοοτροπία, μέσα κι υποδομές. Είναι ευθύνη της Πολιτείας και της στρατιωτικής ηγεσίας να της παραδώσουν ένα Στράτευμα αντάξιο του φρονήματός της· έναν θεσμό που δεν αρκείται στη διαχείριση της κληρονομημένης ισχύος, αλλά μετεξελίσσεται και προπορεύεται των εξελίξεων.
Η μεταρρυθμιστική στρατηγική στόχευση της «Ατζέντας 2030» του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας συνιστά ένα συνεκτικό όραμα ολιστικού μετασχηματισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο 5 περιλαμβάνει αναδιάταξη δομών, ενίσχυση της διακλαδικότητας, επένδυση σε σύγχρονα μέσα και τεχνολογίες, αναβάθμιση της εκπαίδευσης, βελτίωση των συνθηκών υπηρεσίας, ενίσχυση του θεσμού της Εφεδρείας, καθώς και των δεσμών των Ενόπλων Δυνάμεων με την κοινωνία, ερειδόμενο πάντοτε σε τρεις απαράγραπτες αξίες της ιστορικής μας διαδρομής: το καθήκον, τη φιλοπατρία και τη συλλογική ευθύνη.
Ο συντελούμενος Εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων δεν συνιστά ρήξη με το παρελθόν, αλλά φυσική εξέλιξη κι οργανική προβολή του στο μέλλον· δεν απεμπολεί την Παράδοση, αλλά αντιθέτως την αναδεικνύει σε επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Η Τεχνολογία σαφώς πολλαπλασιάζει την υλική ισχύ μας, αλλά δεν μπορεί να εμφυσήσει το θάρρος, την αφοσίωση, την πίστη στην Αποστολή. Ο γνήσιος εκσυγχρονισμός εκκινεί από μία θεώρηση ανανέωσης: από τον σεβασμό προς όσα μας κληροδοτήθηκαν και την τόλμη να τα προεκτείνουμε στο αύριο, αναβαθμίζοντας τα μέσα χωρίς, εντούτοις, να προδίδουμε ποτέ τον υψηλόφρονα σκοπό μας: μία Πατρίδα ασφαλή και επαρκώς θωρακισμένη έναντι των αναδυόμενων προκλήσεων.
Κατά τον Γιάννη Ρίτσο, «αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα». Τοιουτοτρόπως, ένα Έθνος όπως το δικό μας δεν «βολεύεται» με εκπτώσεις στην Ελευθερία και την Κυριαρχία του. Γι’ αυτό και η «Αποτροπή δια της Ισχύος» δεν συνιστά στείρο νοήματος σύνθημα, αλλά όρο εθνικής επιβίωσης για μία Πατρίδα ελεύθερη, ακέραια, περήφανη.
Ολοκληρώνοντας, μεταφερόμαστε σε μία κορυφαία στιγμή του Ιστορικού Χρόνου: στις Θερμοπύλες· εκεί όπου ο Λεωνίδας κι οι Σπαρτιάτες προτίμησαν να πεθάνουν όρθιοι παρά να ζήσουν γονατιστοί. Εκεί όπου 6 τριακόσιοι άνδρες απέδειξαν ότι η μεγαλοσύνη ενός έθνους δεν μετριέται σε αριθμούς, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ακτινοβολία της ψυχής, το μεγαλείο της ανθρώπινης συνύπαρξης και τη σύμπνοια. Είναι η κρίσιμη στιγμή που έκαστος εξ ημών καλείται να αποφασίσει: Θα υπηρετήσω το συμφέρον μου ή το χρέος μου; Θα ζήσω για το «εγώ» ή θα αφιερωθώ στο «εμείς»;
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης μας χάρισε μία ηθική πυξίδα ενώπιον κάθε αμφιβολίας: «Τιμή σ' εκείνους που στη ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες», ως το καθήκον που ουδέποτε θα εγκαταλείψουμε.
Κι αν έλθει η μέρα που η Πατρίδα θα δοκιμαστεί και πάλι, ας θυμηθούμε ότι δεν θα είμαστε μόνοι. Θα συμπορευόμαστε με τους Τριακόσιους του Λεωνίδα, με τους Αγωνιστές του '21, με τους Ήρωες του '40, με όλους όσοι κράτησαν τη σημαία ψηλά όταν όλα έμοιαζαν να έχουν χαθεί. Θα μας σκέπει η Προστασία της Υπερμάχου Στρατηγού, θα μας στέργει η προσευχή της Ελληνίδας Μάνας, θα μας καθοδηγεί το κάλεσμα της Εθνικής Μνήμης.
Και θα σταθούμε. Όχι επειδή είμαστε υπεράνθρωποι, αλλά επειδή είμαστε Έλληνες. Όχι επειδή δεν φοβόμαστε, αλλά επειδή περισσότερο από τον ίδιο τον θάνατο αποστρεφόμαστε την ατίμωση της υποταγής, το όνειδος του ρίψασπι, την αισχύνη της προδοσίας των ηρώων μας. Όπως στάθηκαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας, όπως θα σταθούν τα παιδιά κι οι αγέννητοι νεκροί μας. «Ποτέ από το Χρέος μη κινούντες, δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες (μας) τες πράξεις». («Θερμοπύλες», Κ. Π. Καβάφης)
Κατά τον Γιάννη Ρίτσο, «αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα». Τοιουτοτρόπως, ένα Έθνος όπως το δικό μας δεν «βολεύεται» με εκπτώσεις στην Ελευθερία και την Κυριαρχία του. Γι’ αυτό και η «Αποτροπή δια της Ισχύος» δεν συνιστά στείρο νοήματος σύνθημα, αλλά όρο εθνικής επιβίωσης για μία Πατρίδα ελεύθερη, ακέραια, περήφανη.
Ολοκληρώνοντας, μεταφερόμαστε σε μία κορυφαία στιγμή του Ιστορικού Χρόνου: στις Θερμοπύλες· εκεί όπου ο Λεωνίδας κι οι Σπαρτιάτες προτίμησαν να πεθάνουν όρθιοι παρά να ζήσουν γονατιστοί. Εκεί όπου 6 τριακόσιοι άνδρες απέδειξαν ότι η μεγαλοσύνη ενός έθνους δεν μετριέται σε αριθμούς, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ακτινοβολία της ψυχής, το μεγαλείο της ανθρώπινης συνύπαρξης και τη σύμπνοια. Είναι η κρίσιμη στιγμή που έκαστος εξ ημών καλείται να αποφασίσει: Θα υπηρετήσω το συμφέρον μου ή το χρέος μου; Θα ζήσω για το «εγώ» ή θα αφιερωθώ στο «εμείς»;
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης μας χάρισε μία ηθική πυξίδα ενώπιον κάθε αμφιβολίας: «Τιμή σ' εκείνους που στη ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες», ως το καθήκον που ουδέποτε θα εγκαταλείψουμε.
Κι αν έλθει η μέρα που η Πατρίδα θα δοκιμαστεί και πάλι, ας θυμηθούμε ότι δεν θα είμαστε μόνοι. Θα συμπορευόμαστε με τους Τριακόσιους του Λεωνίδα, με τους Αγωνιστές του '21, με τους Ήρωες του '40, με όλους όσοι κράτησαν τη σημαία ψηλά όταν όλα έμοιαζαν να έχουν χαθεί. Θα μας σκέπει η Προστασία της Υπερμάχου Στρατηγού, θα μας στέργει η προσευχή της Ελληνίδας Μάνας, θα μας καθοδηγεί το κάλεσμα της Εθνικής Μνήμης.
Και θα σταθούμε. Όχι επειδή είμαστε υπεράνθρωποι, αλλά επειδή είμαστε Έλληνες. Όχι επειδή δεν φοβόμαστε, αλλά επειδή περισσότερο από τον ίδιο τον θάνατο αποστρεφόμαστε την ατίμωση της υποταγής, το όνειδος του ρίψασπι, την αισχύνη της προδοσίας των ηρώων μας. Όπως στάθηκαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας, όπως θα σταθούν τα παιδιά κι οι αγέννητοι νεκροί μας. «Ποτέ από το Χρέος μη κινούντες, δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες (μας) τες πράξεις». («Θερμοπύλες», Κ. Π. Καβάφης)
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα
Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε το θεατρικό «Έλληνες όχι στο αίμα, μα στην ψυχή» (ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ Βίκτωρος Ουγκώ και Ευγένιου Ντελακρουά) σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη με τους ηθοποιούς Μανώλη Μαυρομματάκη, Λευτέρη Βασιλάκη και Άρη Αντωνόπουλο.
Η διακλαδική Μπάντα των Ενόπλων Δυνάμεων, υπό τη διεύθυνση του Αρχιμουσικού Πλωτάρχη Ευστράτιου Σίτσα ΠΝ, απέδωσε γνωστά μουσικά θέματα, όπως και η Ευανθία Ρεμπούτσικα συνθέσεις της, ενώ τραγούδια σχετικά με το αντικείμενο της εκδήλωσης ερμήνευσαν ο Πέτρος Γαϊτάνος, και ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης, μαζί με την Υποσμηνία (ΟΜΟΣ) Σοφία Ζόβα και τη χορωδία των Σπουδαστών της Σχολής Αξιωματικών Νοσηλευτικής (ΣΑΝ).
Ποιοί βραβεύθηκαν
Τιμήθηκαν επίσης, από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ ο Πλωτάρχης Χαράλαμπος Δαγκλής ΠΝ (Κυβερνήτης ΤΠΚ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ). ο Επισμηναγός (Ι) Γεώργιος Σωτηρίου (Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων ΖΕΥΣ της 343Μ της 115ΠΜ) . ο 'Ιλαρχος Ζήσης Δαϊνάς ( Αρχιφύλακας του ΕΦ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙΟΥ)
Ακόμη -για πρώτη φορά-αποδόθηκαν διαμνημονεύσεις στους πρωτεύσαντες της Τάξεως 2025 των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ανθυπολοχαγό (ΑΣ) Γεώργιο Αλμπαντάκη (ΣΣΕ), Σημαιοφόρο Νικόλαο-Βασίλειο Σουκαρά ΠΝ (ΣΝΔ), Ανθυποσμηναγός(Ι) Ευάγγελο Αποστολάκη (ΣΙ) , Ανθυποσμηναγό Ειρήνη – Μαρία Χατζηδημητρίου (ΣΣΑΣ) και Ανθυποσμηναγό (ΣΑΝ) Δήμητρα Φλώρου.
Ποιοι παρέστησαν
Παρόντες επίσης η Βουλευτής Ζωή Ράπτη ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, ο Υπουργός Περιβάλλοντος Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρος Παπασταύρου, οι Βουλευτές Βασίλης Οικονόμου, Γιάννης Παππάς, Διονύσης Χατζηδάκης, Αναστάσιος Οικονομόπουλος και εκπρόσωποι Κομμάτων.
Ακόμη ο Επίσκοπος Ταλαντίου κ. Θεολόγος ως εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, ο Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα της Περιφέρειας Αττικής Γιώργος Βλάχος ως εκπρόσωπος του Περιφερειάρχη Αττικής, η Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Άννα Λιγωμένου ως εκπρόσωπος του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Αντιστράτηγος Θεόδωρος Βάγιας, ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής Αντιναύαρχος Λ.Σ. Τρύφων Κοντιζάς, , ο Πρόεδρος του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου Αναθεωρητής Α’ Δημήτριος Δελής, ο Εισαγγελέας του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου Αναθεωρητής Α’ Γεώργιος Λέκκας, Πρέσβεις ξένων κρατών, ο Δήμαρχος Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης Γρηγόριος Κωνσταντέλλος, ο Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Καθηγητής Γεράσιμος Σιάσος, ο πρώην Υπουργός Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Επίτιμοι Αρχηγοί, καθώς επίσης εν ενεργεία και εν αποστρατεία Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί, Δωρητές των Ενόπλων Δυνάμεων, εκπρόσωποι Συνδέσμων Εφέδρων, εκπρόσωποι φορέων και σωματείων.
Για την καταγραφή-σύνθεση:
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου