"...Οσο θα εξελίσσεται το φαινόμενο και στον βαθμό που διασπείρεται η νόσος, πιθανώς να χρειαστεί να ληφθούν ακόμη αυστηρότερα μέτρα περιορισμού της μετακίνησης και της δραστηριότητας των πολιτών. Πολλά, υπό αυτή την έννοια, θα κριθούν από τη στάση και συμπεριφορά των πολιτών. Οσο και αν αμφισβητεί κανείς την αναγκαιότητα των προληπτικών μέτρων, οφείλει αν μη τι άλλο να πειθαρχήσει και να συμβάλει στην εφαρμογή τους. Αρνηση ή ακόμη περισσότερο αγνόηση και περιφρόνησή τους δηλώνει αν μη τι άλλο έλλειμμα κατανόησης και ευθύνης απέναντι στον άλλον και συνολικά απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Διαφορετικού τύπου, αλλά περίπου αντίστοιχη στάση, τηρουμένων των αναλογιών, οφείλουν άπαντες και στην υπόθεση του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος. Και εδώ δεν επιτρέπονται αυτόνομες δράσεις και προσωπικές στρατηγικές. Ο εθνικός χώρος είναι ενιαίος, η κρίση δεν είναι μόνο νησιωτική, παρά επιδρά στο σύνολο της χώρας, απαιτεί ενιαία στάση και συμβολή, χρειάζεται συνεννόηση, συναντίληψη και δίκαιη κατανομή των όποιων βαρών...."

Tρία+δύο κύρια άρθρα

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ",29/02- 01/03/20

Πρόκειται για απειλές και κινδύνους ικανούς να θέσουν υπό δοκιμασία τις συλλογικές μας ικανότητες και εκείνες των θεσμών μιας ολοκληρωμένης και θεσμοποιημένης κοινωνίας.

Θα πρόκειται δε για δοκιμασία διαρκείας, στην οποία δεν θα εκτεθούν μόνο οι μηχανισμοί του κράτους, αλλά και των πολιτών η πειθαρχία και η προσαρμοστικότητά τους βεβαίως σε συνθήκες μεταβαλλόμενες και εν πολλοίς έκτακτες.

Ηδη είμαστε εκτεθειμένοι ως χώρα και πολίτες στην απειλή του κορωνοϊού. Τα πρώτα κρούσματα της νόσου έκαναν την εμφάνισή τους και αντιμετωπίζονται από τις υπεύθυνες υγειονομικές αρχές.

Η πολιτεία εφαρμόζει από την πρώτη στιγμή διεθνή πρωτόκολλα, ζήτησε από τους πολίτες να τηρούν ευλαβικά τους κανόνες ατομικής υγιεινής και φροντίδας και ταυτόχρονα λαμβάνει προληπτικά μέτρα ικανά να επιβραδύνουν τη διάδοση του ιού, ώστε να καταστεί ευχερέστερη η αντιμετώπιση των όποιων κρουσμάτων.

Μάλιστα προέβη, ακριβώς για λόγους πρόληψης, σε απαγορεύσεις σημαντικών εκδηλώσεων, όπως οι καρναβαλικές και άλλες υψηλού οικονομικού και κοινωνικού κόστους.

Και κατά τα ειωθότα, όσο θα εξελίσσεται το φαινόμενο και στον βαθμό που διασπείρεται η νόσος, πιθανώς να χρειαστεί να ληφθούν ακόμη αυστηρότερα μέτρα περιορισμού της μετακίνησης και της δραστηριότητας των πολιτών.

Πολλά, υπό αυτή την έννοια, θα κριθούν από τη στάση και συμπεριφορά των πολιτών.

Οσο και αν αμφισβητεί κανείς την αναγκαιότητα των προληπτικών μέτρων, οφείλει αν μη τι άλλο να πειθαρχήσει και να συμβάλει στην εφαρμογή τους.

Αρνηση ή ακόμη περισσότερο αγνόηση και περιφρόνησή τους δηλώνει αν μη τι άλλο έλλειμμα κατανόησης και ευθύνης απέναντι στον άλλον και συνολικά απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

Διαφορετικού τύπου, αλλά περίπου αντίστοιχη στάση, τηρουμένων των αναλογιών, οφείλουν άπαντες και στην υπόθεση του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος.

Και εδώ δεν επιτρέπονται αυτόνομες δράσεις και προσωπικές στρατηγικές.

Ο εθνικός χώρος είναι ενιαίος, η κρίση δεν είναι μόνο νησιωτική, παρά επιδρά στο σύνολο της χώρας, απαιτεί ενιαία στάση και συμβολή, χρειάζεται συνεννόηση, συναντίληψη και δίκαιη κατανομή των όποιων βαρών.

Επιλογές και στάσεις σαν κι αυτές του περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου δεν τιμούν το αξίωμα, ούτε ταιριάζουν στον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Οπως επίσης δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο και αυτονόητο από την όποια κυβέρνηση το μη αποτιμώμενο αγαθό της κοινωνικής ειρήνης.

Και αυτό κερδίζεται και οικοδομείται, είναι αποτέλεσμα διαρκούς διαλόγου και επαφής της εκάστοτε κυβέρνησης με τους τοπικούς άρχοντες και τους πολίτες.

Δηλώνει δε μεταξύ άλλων τον σεβασμό, την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη που μεταφέρουν οι κυβερνήσεις και τα πρόσωπα που τις εκπροσωπούν στον λαό.

Οι επικρατούσες λοιπόν συνθήκες δοκιμασίας των πάντων δεν επιτρέπουν ακρότητες και εκ των προτέρων άρνηση.

Αντιθέτως, επιβάλλουν εγρήγορση, συντονισμένη και οργανωμένη δράση και μαζί πειθαρχία και συναντίληψη για το κοινό καλό.

Η πολλαπλή δοκιμασία είναι δοκιμασία εθνικών διαστάσεων, αφορά τους πάντες, ουδείς μπορεί να μείνει απρόσβλητος.

Γι’ αυτό ας παραμερίσουν προσώρας τα πολλά συγκεντρωμένα «εγώ» και ας διακριθούμε «εμείς», ως ενιαίο και συνειδητοποιημένο εθνικό σύνολο.

Οπως λέει και ο ποιητής, «τον χειμώνα τούτο άμα τον πηδήσαμε, για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε…».

ΤΟ ΒΗΜΑ

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
29/02-01/03/20

"Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ", 29/02-01/03/20

"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 29/02/20-01/03/20