".....Το κείμενο είναι αστείο - και πάσχει από επιχειρηματολογία. Δεν είναι δουλειά του Τσιόδρα να εκφράζει τις επιφυλάξεις του για τις επιλογές της κυβέρνησης. Δουλειά του είναι να τη συμβουλεύει και να την εκπροσωπεί. Επίσης, δεν έχει καμία σημασία η ιδεολογική του συγκρότηση, δεν μας νοιάζει τι πιστεύει για το θεό, για το επέκεινα, για τη λατρεία. Η επιστημονική ικανότητα του Τσιόδρα δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκευτική του πίστη ούτε με τα πολιτικά του φρονήματα - τα οποία δεν μας ενδιαφέρουν. Απευθύνεται εξίσου σε όλους, σε όποιον θεό και αν πιστεύουν, όχι ως θρησκευόμενος αλλά ως επιστήμονας, όχι ως κυβερνητικό στέλεχος αλλά ως γιατρός που πρέπει να εξειδικεύσει μια σειρά περιοριστικά μέτρα, να μην πανικοβάλλει αλλά και να μην αποκρύπτει. Οι πολίτες που τον εμπιστεύονται δεν λατρεύουν ένα «ιερό τοτέμ», απλώς πείθονται από τα επιχειρήματα ενός γιατρού που ξέρει να μεταδίδει τη γνώση του, να μοιράζεται ελπίδες και ανησυχίες και να συμβουλεύει για το κοινό καλό. Δεν είναι μάγος της φυλής, είναι υπεύθυνος πολίτης σε καιρούς απομάγευσης...."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

"ΤΑ ΝΕΑ", 30/03/20

Τοτέμ της απομάγευσης

Το άρθρο της δημοσιογράφου Κατέ Καζάντη, με τίτλο «Ο τοτεμικός χαρακτήρας του Σ. Τσιόδρα και άλλες σκοτεινές ιστορίες» (artinews.gr, 26/3/2010), θα προσπερνιόταν ως απλό κείμενο κοινωνιολογίζουσας ερμηνείας όσων συμβαίνουν την εποχή της πανδημίας, θέσει αντικυβερνητικό, που επιχειρεί να αποδομήσει τον εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας για τον κορωνοϊό και θα διαβαζόταν κυρίως ως παραδοξολόγημα. Αλλά η αναδημοσίευσή του στα αριστερά σάιτ και η αναπαραγωγή του από οπαδούς της αριστερής εχθροπάθειας το μετέτρεψαν σε υπόδειγμα της αριστερής στάσης απέναντι στον άνθρωπο που έχει κερδίσει τη συμπάθεια της μεγάλης πλειονότητας της κοινής γνώμης.

Τι λέει το άρθρο; Οτι σε περιόδους έκτακτης ανάγκης, οι άνθρωποι, τηρώντας μια «γραμμή ομοψυχίας», συσπειρώνονται γύρω από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις. Γι' αυτό οποιαδήποτε κριτική απορρίπτεται ως κακόπιστη. Ομως, ο Σωτήρης Τσιόδρας, «ιερό τοτέμ» της υγειονομικής κρίσης, παίζει σπουδαίο πολιτικό ρόλο, αφού «με τα καθημερινά ανακοινωθέντα του έγινε πρόσωπο σύμβολο και σε πολιτικό επίπεδο, λαμβάνοντας μάλιστα επιστημονικές θέσεις κομμένες και ραμμένες στα ιδεολογικά μέτρα της παρούσας κυβέρνησης». Ποιες είναι οι θέσεις αυτές; Οτι δεν έλαβε αμέσως θέση για τη «μεταλαβιά» κι ότι μοιάζει να μην καταλαβαίνει ότι υπάρχουν και φτωχοί σε σπίτια όπου δεν έχουν δεύτερο μπάνιο ούτε καν δεύτερο δωμάτιο.

Ο Τσιόδρας είναι δεξιός, και τεκμαίρεται ότι είναι δεξιός από διάφορα στοιχεία. «Ελλην άριστος»: απαγορεύεται να είσαι άριστος Ελλην, θα είσαι σίγουρα εθνικόφρων, πιθανόν και εθνικιστής. «Ορθόδοξος πολύτεκνος»: για να είσαι πολύτεκνος, σίγουρα δεν θα συμφωνείς με τη νεωτερικότητα και, προφανώς, με το δικαίωμα στην άμβλωση, εύλογη πράξη για κάθε θεούσο. «Ευσυγκίνητος ιεροψάλτης με υποδειγματικό βίο», θεούσος δηλαδή με περικεφαλαία, που δεν βλέπει «τις υπερκοστολογήσεις και τα δωράκια στους κλινικάρχες» (μετά βεβαιότητος η κυβέρνηση κάνει δωράκια στους κλινικάρχες, αφού το λέει η γραμμή του κόμματος). Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων, λοιπόν; Δεξιός θεούσος, εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης που χρησιμοποιεί την κρίση για να εξυπηρετήσει συμφέροντα. Ενοχος ο κατηγορούμενος.

Το κείμενο είναι αστείο - και πάσχει από επιχειρηματολογία. Δεν είναι δουλειά του Τσιόδρα να εκφράζει τις επιφυλάξεις του για τις επιλογές της κυβέρνησης. Δουλειά του είναι να τη συμβουλεύει και να την εκπροσωπεί. Επίσης, δεν έχει καμία σημασία η ιδεολογική του συγκρότηση, δεν μας νοιάζει τι πιστεύει για το θεό, για το επέκεινα, για τη λατρεία. Η επιστημονική ικανότητα του Τσιόδρα δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκευτική του πίστη ούτε με τα πολιτικά του φρονήματα - τα οποία δεν μας ενδιαφέρουν. Απευθύνεται εξίσου σε όλους, σε όποιον θεό και αν πιστεύουν, όχι ως θρησκευόμενος αλλά ως επιστήμονας, όχι ως κυβερνητικό στέλεχος αλλά ως γιατρός που πρέπει να εξειδικεύσει μια σειρά περιοριστικά μέτρα, να μην πανικοβάλλει αλλά και να μην αποκρύπτει. Οι πολίτες που τον εμπιστεύονται δεν λατρεύουν ένα «ιερό τοτέμ», απλώς πείθονται από τα επιχειρήματα ενός γιατρού που ξέρει να μεταδίδει τη γνώση του, να μοιράζεται ελπίδες και ανησυχίες και να συμβουλεύει για το κοινό καλό. Δεν είναι μάγος της φυλής, είναι υπεύθυνος πολίτης σε καιρούς απομάγευσης.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μια κριτική παραδοξολογία. Το πρόβλημα είναι η υιοθέτησή της από τα απελπισμένα αριστερά ΜΜΕ, η ιδεολογική ένδεια των οποίων κάνει τους συντελεστές τους να αναζητούν εχθρούς ακόμα και στο στρατόπεδο του πιο στέρεου ορθολογισμού, που υπηρετεί με αυταπάρνηση τον άνθρωπο - ό,τι δηλαδή υποτίθεται ότι υποκινεί η δική τους ιδεολογία. Μακάριοι οι πτωχοί των πνεύματι.

Πόσο κοστίζει μια ΜΕΘ

Προσφεύγω στην ανάλυση της εργαζόμενης στην υγεία Φρόσως Μερκούρη, δημοσιευμένη στο Facebook, για τις τιμές των ΜΕΘ:

«Το ΚΕΝ (Κλειστό Ενοποιημένο Νοσήλιο) στις ΜΕΘ είναι 800 ευρώ. Αν χτύπα ξύλο μπω στη ΜΕΘ ενός δημόσιου νοσοκομείου το ταμείο μου θα πληρώσει 800 ευρώ. (...) Δηλαδή, μισθολογικό κόστος γιατρών και νοσηλευτών και ό,τι άλλο υπερβαίνει τα 800 ευρώ αναλώσιμα, εξετάσεις, αναπνευστήρες, αίμα, πλάσμα, αξονικές. Αν πάω σε ιδιωτική ΜΕΘ, ξαναχτυπάω ξύλο, το ταμείο μου θα πληρώσει 800 ευρώ και τα υπόλοιπα έξοδα (πλην αίματος και πλάσματος) θα τα πληρώσω εγώ ή η ιδιωτική μου ασφάλεια αν έχω. Οι ιδιωτικές κλινικές εδώ και πολλά χρόνια παραχωρούν έναν αριθμό από τις κλίνες τους ΜΕΘ στο ΕΚΑΒ (δηλαδή στο Δημόσιο), αν υπάρχει διαθεσιμότητα, στην τιμή του ΚΕΝ (800 ευρώ) και χωρίς επιβάρυνση του ασθενούς (έχουν χασούρα δηλαδή αλλά είναι κρίμα να μένουν άδειες κλίνες ΜΕΘ). Τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική. Οι κλίνες επιτάσσονται. Οι κλινικές δεν μπορούν ούτε να κάνουν τα τακτικά μη επείγοντα χειρουργεία τους και νοσηλεύουν ελάχιστα περιστατικά, τα επείγοντα. Δηλαδή δεν έχουν έσοδα. Το προσωπικό τους όμως είναι εκεί να υποδεχθεί αρρώστους από τα δημόσια νοσοκομεία για να αποσυμφορηθούν».

Οσοι δουλεύουν στις κλινικές δεν είναι «λεφτάδες». Είναι μισθωτοί, συχνά χαμηλόμισθοι. Αν δεν δώσει το κράτος μέρος αυτού που αντιστοιχεί στις αμοιβές τους, θα αναλάβουν να τους πληρώνουν τα κοινωνικά δίκτυα του Πολάκη με το λεφτόδεντρο;