ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ "ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ" ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ , ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΤΙΒΙΣΤΙΚΟ, ΤΟΣΟ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤ' ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΟ...

Από τον κλώνο της "Ε"

"Εφ.Συν", 22/05/17

"Εφ.Συν", 22/05/17

Ο Ρουβίκωνας και ο κοινωνικός κανιβαλισμός

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Παρά τον κάπως βαρύγδουπο τίτλο του, «Παρέμβαση στο Πεδίον του Αρεως ενάντια στη μητροπολιτική αθλιότητα κράτους, δημοτικής αρχής και κοινωνικού κανιβαλισμού», τίποτα στο βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα η αναρχική ομάδα Ρουβίκωνας δεν δικαιολογεί ότι πρόκειται για δράση που στρέφεται ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Αντιθέτως.

Το βίντεο ξεκινά με την ομάδα να μπαίνει νύχτα στο Πεδίον του Αρεως, περνώντας μέσα από άνοιγμα της καγκελόφραχτης περίφραξης, στη συνέχεια να βαδίζει σε χαλαρή παράταξη στα δρομάκια του Πεδίου, κρατώντας κοντάρια και φακούς, παρεμβάλλονται πλάνα από το φως των φακών να πέφτει πάνω σε συστάδες δέντρων και παγκάκια, και το βίντεο τελειώνει πάλι με πλάνα της ομάδας να περιπολεί τους δρόμους του Πεδίου, στοχεύοντας με τους φακούς δεξιά κι αριστερά.

Στο ενδιάμεσο παρεμβάλλεται η συνομιλία με φύλακα του Πεδίου, η οποία δεν καταγράφεται στην εικόνα αλλά ακούγεται πάνω σε στατικό πλάνο, με αλλοιωμένη τη φωνή του φύλακα «για λόγους ασφαλείας του ίδιου του εργαζομένου στο πάρκο», όπως αναγράφεται στο πλάνο.

«Υπάρχουνε γκέι και αυτά» ακούγεται η αλλοιωμένη φωνή. «Ναι, ναι, εννοείται. Για παιδεραστές μάς νοιάζει, για παιδεραστές. Για παιδική πορνεία», του απαντούν μέλη της ομάδας.

«Για παιδεραστές, παιδιά, ό,τι μαλακία γίνεται, δηλαδή από πεσίματα και τέτοια, γίνονται από την πλευρά της Αθηνάς, έχει ένα παρκάκι από πίσω, εκεί γίνονται όλα», απαντά ο φύλακας.

«Από την άλλη πλευρά», προσανατολίζονται τώρα τα μέλη της ομάδας, που ευχαριστούν τον φύλακα για τη συνεργασία και συνεννοούνται για άλλους δύο φύλακες που θα ανεβούν προς τα πάνω.

Ωστε στο Πεδίον του Αρεως, όπου «υπάρχουνε γκέι και αυτά», μια ομάδα με κοντάρια ρωτά τον φύλακα πού βρίσκονται οι «παιδεραστές» που αναζητά.

Για να κάνει τι; Τι είδους αποτέλεσμα έχει η παρέμβαση στο στάδιο της τελικής συναλλαγής και πράξης με όρους καταστολής; Επιπλέον, πώς θα διαχωρίσει σε αυτές τις συνθήκες όσους συναναστρέφονται με ανηλίκους κάτω των δεκαοκτώ; Πώς θα ξέρουν οι άλλοι, αυτοί που δεν συναναστρέφονται με ανήλικους κάτω των δεκαοκτώ, όσοι βρίσκονται στο πάρκο για άλλους λόγους, για άλλες επιθυμίες και ανάγκες της νύχτας, εν πολλοίς στιγματισμένες και περιθωριοποιημένες, πώς θα ξέρουν ότι δεν έχει στόχο αυτούς η βία της συγκεκριμένης παρέμβασης;

Το κείμενο που συνοδεύει την παρέμβαση δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση παρά δίνει απαντήσεις. «Δεν έχουμε αυταπάτες. Η παρέμβασή μας έχει αποκλειστικά συμβολικό χαρακτήρα. Ακόμα κι αν μπορούσαμε να είμαστε κάθε βράδυ εκεί, ακόμα κι αν επιλέγαμε να συγκρουστούμε και με αυτές τις μαφίες, δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Ούτε προσφέρουμε κάποια λύση στον κόσμο, και ιδίως σε αυτά τα παιδιά», αναγνωρίζει ο Ρουβίκωνας. «Φυσικά και δεν υποκαθιστούμε την αστυνομία. Φυσικά και δεν δρούμε στο όνομα κάποιου συντηρητισμού. Ο κάθε ενήλικος έχει δικαίωμα να διαθέτει το σώμα του όπως γουστάρει», υπογραμμίζει.

Αλλά τότε; «Σκοπός μας είναι να ρίξουμε φως στο σκοτάδι, να χαλάσουμε τη βολή αυτών που είναι υπεύθυνοι για το αίσχος. [...] Αυτό το τελευταίο όμως, η χρήση των παιδιών, ξεπερνάει τα εσκαμμένα του "τι να κάνουμε, έτσι είναι ο κόσμος"...». Το θέμα όμως είναι ακριβώς «τι κάνουμε». Γιατί οι φακοί του Ρουβίκωνα φωτίζουν μόνο την ίδια την ομάδα καθώς περιπολεί στο Πεδίον, όπως επίσης συστάδες και παγκάκια.

Δεν μαθαίνουμε τι συνάντησαν εντέλει στην περιπολία, ούτε τι συνέβη εκεί, ούτε τι αποτέλεσμα είχε η παρέμβαση. Το βίντεο συσκοτίζει ό,τι συμβαίνει στο Πεδίον και φωτίζει μόνο την παρέμβαση της ομάδας, καθιστώντας την παρέμβαση πλήρως αυτοαναφορική και αναιρώντας τους διακηρυγμένους στόχους της.

Διότι η παρέμβαση έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς δημοσιευμάτων και τηλεοπτικών ρεπορτάζ σε ελληνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, όπως και μιας έρευνας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, που μιλούν για έξαρση του φαινομένου της προσφοράς και ζήτησης σεξ με ανήλικους πρόσφυγες στο κέντρο της Αθήνας.

Πρόκειται φυσικά για συνέπεια της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης των προσφυγόπουλων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, πληρώνοντας το τίμημα των ξενοφοβικών πολιτικών, της οικονομικής ανισότητας και εξαθλίωσης και της κατάρρευσης του κράτους πρόνοιας και του κράτους δικαίου.

Μόνο που αυτές οι απόπειρες δημοσιογραφικής και επιστημονικής καταγραφής αποτυγχάνουν να αποτυπώσουν μια σαφή και κατά το δυνατόν ολοκληρωμένη εικόνα του φαινομένου της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων. Σε ποιο ποσοστό πρόκειται για ανηλίκους, κάτω των δεκαοκτώ, που «πουλάνε το κορμί τους έναντι 2 ευρώ», όπως μας πληροφορούσε πριν από ενάμιση χρόνο γνωστή ΜΚΟ;

Οταν το πλαίσιο της έρευνας είναι τόσο ασαφές και κυριαρχεί η περιπτωσιολογία, είναι εύκολο να πυροδοτηθεί ηθικός πανικός που, με αφορμή ή πρόσχημα την «παιδεραστία», στρέφεται εναντίον της σεξουαλικής πράξης μεταξύ ανδρών κάθε ηλικίας, πράξης ήδη υπονομευμένης και στοχοποιημένης από τη ρητή και υπόρρητη ομοφοβία που διαπερνά τον δημόσιο και ιδιωτικό λόγο.

Και, όπως γνωρίζουμε καλά από τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον των οροθετικών γυναικών και των χρηστών παράλληλα με το κυνήγι των χρηστών, από ομάδες των Εξαρχείων, ο ηθικός πανικός, αποτέλεσμα έντεχνης χειραγώγησης των συναισθημάτων μέσω της εικόνας και του λόγου που απευθύνεται στο ένστικτο και όχι στη λογική, είναι ο προάγγελος της καταστολής, φυσικά της αστυνομικής καταστολής.

Η ομάδα του Ρουβίκωνα το ξέρει κι αυτή πολύ καλά, αλλά υποκρίνεται ότι μπορεί να βγάλει από πάνω της την ευθύνη, ξορκίζοντας το κακό με δηλώσεις. Ηδη άρχισε το πανηγύρι στα πιο αντιδραστικά δελτία ειδήσεων, που δεν παρέλειψαν να κάνουν εκτεταμένα ρεπορτάζ, φέρνοντας την παρέμβαση στα μέτρα τους. Το κακό είναι ότι η ίδια η παρέμβαση δεν τα δυσκόλεψε καθόλου.