Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και "ΤΑ ΝΕΑ"
Α
Ακροβατικά
Αν δείτε τίποτε Κινέζους σήμερα να κάνουν ακροβατικά από κεραμίδι σε κεραμίδι και από κάγκελο σε κάγκελο, μην παραξενευτείτε, όχι. Τα... ακροβατικά έχουν να κάνουν με τον αγώνα δρόμου που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ώρες πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου, του Μεγάρου της Βουλής και του υπουργείου Ναυτιλίας στον Πειραιά, και αφορά την περίφημη συμφωνία για την πώληση του ΟΛΠ στην COSCO.
Η συμφωνία πήγε στη Βουλή, αλλά οι... μελετηροί Κινέζοι το έριξαν στα... ακροβατικά διαπιστώνοντας ότι άλλα είχαν συμφωνήσει και προσυπογράψει με την κυβέρνηση, και άλλα προώθησε στη Βουλή μέσα στο νομοσχέδιο ο... μπαρουτοκαπνισμένος κυρ Θοδωρής Δρίτσας, υπουργός.
Εκείνος βεβαίως είπε στη Βουλή κάτι επικολυρικά, τα οποία λογικά θα έφερναν δάκρυα στα (σχιστά) μάτια των Κινέζων, όπως για παράδειγμα εκείνο το «Οσα εμείς οραματιζόμασταν να κάνουμε και εξακολουθούμε να οραματιζόμαστε, μας τα στέρησαν». Ή το άλλο, επίσης της ιδίας... βαρύτητος, ότι «πήγαμε στον λαό τον περασμένο Σεπτέμβριο και του είπαμε ότι χάσαμε. Ο λαός όμως μας έδωσε ξανά την ευκαιρία. Μας είπε: "Ναι. Εσείς πρέπει να συνεχίσετε". Γι' αυτό και είμαστε στις καρέκλες και όχι γιατί θέλουμε να παραμείνουμε υπουργοί».
Οι Κινέζοι όμως, μπορεί να τρώνε ρύζι, πολύ ρύζι για την ακρίβεια, αλλά σανό δεν τρώνε. Εξού και στύλωσαν τα πόδια, απαιτώντας από το Μέγαρο Μαξίμου να «εναρμονίσει» (το λέω όσο πιο κομψά γίνεται…) το νομοσχέδιο του κυρ Θοδωρή με τη συμφωνία που υπέγραψαν, αλλιώς «άλλος για Σαγκάη τράβηξε, κι άλλος για Χονγκ Κονγκ».
Ρώτησα, σε άπταιστα ελληνικά (κινέζικα δεν γνωρίζω, δυστυχώς…) κινέζο «ακροβάτη» για το τι ακριβώς έχει συμβεί με τον κυρ Δρίτσα υπουργό:
- Ο άνθρωπος, μου είπε, δέχεται μεν να ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΛΠ, την αρμοδιότητα όμως επί του λιμανιού θέλει να την κρατήσει για τον εαυτό του. Να σου το πω πιο απλά, να βάλουμε εμείς τα λεφτά, αλλά να είναι αυτός το αφεντικό!
Και γιατί δεν τον κάνει ο πρόεδρος Αλέξης λιμενάρχη να του φύγει ο καημός; Απορώ...
Καλό ταξίδι
Ρώτησα τον «Κινέζο» αν θα βρεθεί λύση. Μου εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «θα βρεθεί», διότι όπως μου είπε, «αλλιώς θα φύγουμε και θα τελειώσει το αστείο».
Από την πλευρά μου υπενθυμίζω απλώς ότι το Σάββατο ο πρόεδρος Αλέξης κάνει το... καθιερωμένο (θα εξηγήσω μετά, τι εννοώ) πολυήμερο ταξίδι στην Κίνα, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη λυθεί το πρόβλημα με τις απαιτήσεις του κυρ Θοδωρή, του λιμενάρχη…
Το ταξίδι στην Κίνα θεωρείται «καθιερωμένο» για κάθε έλληνα πρωθυπουργό που ετοιμάζεται να... αποχωρήσει από την πρωθυπουργία! Το έχω δει να συμβαίνει και με τον Σημίτη, και με τον Καραμανλή τον δεύτερο και με άλλους. Οταν είναι να φύγει πρωθυπουργός από την εξουσία, κάνει και ένα ταξίδι στην Κίνα. Για (να αναζητήσει υποτίθεται) επενδυτές. Παίρνει και επιχειρηματίες μαζί του, αλλά δουλειές δεν γίνονται, γιατί οι Κινέζοι πουλάνε κυρίως. Και όταν αγοράζουν, αγοράζουν μόνο ό,τι βοηθάει τις πωλήσεις τους. Οπότε το ταξίδι έχει καθαρά ταξιδιωτικό χαρακτήρα. Λίγο Πεκίνο (Απαγορευμένη Πόλη, Πλατεία Τιενανμέν, καμιά βόλτα στο Σίλβερ Σίτι για «μαϊμούδες» και τα σχετικά), λίγο Σαγκάη, λίγο Σιαν για τον Πήλινο Στρατό, και επιστροφή.
Καλά να περάσουν οι άνθρωποι…
"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", κύριο θέμα, 30/06/16 |
"ΤΑ ΝΕΑ/Στίγμα"-30/06/16 |
Αν δείτε τίποτε Κινέζους σήμερα να κάνουν ακροβατικά από κεραμίδι σε κεραμίδι και από κάγκελο σε κάγκελο, μην παραξενευτείτε, όχι. Τα... ακροβατικά έχουν να κάνουν με τον αγώνα δρόμου που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ώρες πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου, του Μεγάρου της Βουλής και του υπουργείου Ναυτιλίας στον Πειραιά, και αφορά την περίφημη συμφωνία για την πώληση του ΟΛΠ στην COSCO.
Η συμφωνία πήγε στη Βουλή, αλλά οι... μελετηροί Κινέζοι το έριξαν στα... ακροβατικά διαπιστώνοντας ότι άλλα είχαν συμφωνήσει και προσυπογράψει με την κυβέρνηση, και άλλα προώθησε στη Βουλή μέσα στο νομοσχέδιο ο... μπαρουτοκαπνισμένος κυρ Θοδωρής Δρίτσας, υπουργός.
Εκείνος βεβαίως είπε στη Βουλή κάτι επικολυρικά, τα οποία λογικά θα έφερναν δάκρυα στα (σχιστά) μάτια των Κινέζων, όπως για παράδειγμα εκείνο το «Οσα εμείς οραματιζόμασταν να κάνουμε και εξακολουθούμε να οραματιζόμαστε, μας τα στέρησαν». Ή το άλλο, επίσης της ιδίας... βαρύτητος, ότι «πήγαμε στον λαό τον περασμένο Σεπτέμβριο και του είπαμε ότι χάσαμε. Ο λαός όμως μας έδωσε ξανά την ευκαιρία. Μας είπε: "Ναι. Εσείς πρέπει να συνεχίσετε". Γι' αυτό και είμαστε στις καρέκλες και όχι γιατί θέλουμε να παραμείνουμε υπουργοί».
Οι Κινέζοι όμως, μπορεί να τρώνε ρύζι, πολύ ρύζι για την ακρίβεια, αλλά σανό δεν τρώνε. Εξού και στύλωσαν τα πόδια, απαιτώντας από το Μέγαρο Μαξίμου να «εναρμονίσει» (το λέω όσο πιο κομψά γίνεται…) το νομοσχέδιο του κυρ Θοδωρή με τη συμφωνία που υπέγραψαν, αλλιώς «άλλος για Σαγκάη τράβηξε, κι άλλος για Χονγκ Κονγκ».
Ρώτησα, σε άπταιστα ελληνικά (κινέζικα δεν γνωρίζω, δυστυχώς…) κινέζο «ακροβάτη» για το τι ακριβώς έχει συμβεί με τον κυρ Δρίτσα υπουργό:
- Ο άνθρωπος, μου είπε, δέχεται μεν να ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΛΠ, την αρμοδιότητα όμως επί του λιμανιού θέλει να την κρατήσει για τον εαυτό του. Να σου το πω πιο απλά, να βάλουμε εμείς τα λεφτά, αλλά να είναι αυτός το αφεντικό!
Και γιατί δεν τον κάνει ο πρόεδρος Αλέξης λιμενάρχη να του φύγει ο καημός; Απορώ...
Καλό ταξίδι
Ρώτησα τον «Κινέζο» αν θα βρεθεί λύση. Μου εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «θα βρεθεί», διότι όπως μου είπε, «αλλιώς θα φύγουμε και θα τελειώσει το αστείο».
Από την πλευρά μου υπενθυμίζω απλώς ότι το Σάββατο ο πρόεδρος Αλέξης κάνει το... καθιερωμένο (θα εξηγήσω μετά, τι εννοώ) πολυήμερο ταξίδι στην Κίνα, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη λυθεί το πρόβλημα με τις απαιτήσεις του κυρ Θοδωρή, του λιμενάρχη…
Το ταξίδι στην Κίνα θεωρείται «καθιερωμένο» για κάθε έλληνα πρωθυπουργό που ετοιμάζεται να... αποχωρήσει από την πρωθυπουργία! Το έχω δει να συμβαίνει και με τον Σημίτη, και με τον Καραμανλή τον δεύτερο και με άλλους. Οταν είναι να φύγει πρωθυπουργός από την εξουσία, κάνει και ένα ταξίδι στην Κίνα. Για (να αναζητήσει υποτίθεται) επενδυτές. Παίρνει και επιχειρηματίες μαζί του, αλλά δουλειές δεν γίνονται, γιατί οι Κινέζοι πουλάνε κυρίως. Και όταν αγοράζουν, αγοράζουν μόνο ό,τι βοηθάει τις πωλήσεις τους. Οπότε το ταξίδι έχει καθαρά ταξιδιωτικό χαρακτήρα. Λίγο Πεκίνο (Απαγορευμένη Πόλη, Πλατεία Τιενανμέν, καμιά βόλτα στο Σίλβερ Σίτι για «μαϊμούδες» και τα σχετικά), λίγο Σαγκάη, λίγο Σιαν για τον Πήλινο Στρατό, και επιστροφή.
Καλά να περάσουν οι άνθρωποι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου