Γιά το κάμπινγκ των απρόσκλητων αναρχοαυτόνομων στο χώρο του ΑΠΘ, το τίμημα των δραστηριοτήτων τους και κάποιες προεκτάσεις (από "ΤΑ ΝΕΑ", την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" κσι την "ΕΣΤΙΑ"-πρωτοσέλιδο)
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ"-26/07/16 |
Ποιός πληρώνει τις ζημιές: "ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ"
του Ηλία Κανέλλη
Η ωραία, τζάμπα κατασκήνωση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο κέντρο της πόλης, ευρωπαίων αναρχικών ονόματι No Borders λαμβάνει τέλος. Ελάχιστοι επαναστάτες τουρίστες είχαν μείνει χθες στον χώρο, στο κάμπινγκ που το τίμησαν με ιδεολογικές ζυμώσεις, εκστρατείες στα σύνορα (Ξάνθη, Καστανιές Εβρου) αλλά και στην πόλη με χάπενινγκ (στους δρόμους και στο δημαρχείο, όπου τα έκαναν γυαλιά καρφιά), εικαστικές παρεμβάσεις (στρατευμένα γκραφίτι σε τοίχους της πόλης αλλά και στις αίθουσες της Νομικής και της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, όπου οι κατασκηνωτές διέρρηξαν την κεντρική πύλη και τις πόρτες διάφορων αιθουσών για να βάλουν ορισμένοι ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους), βεβήλωση τάφων (αφού έστησαν σκηνές ακόμα και πάνω στις εναπομείνασες ταφόπλακες Εβραίων της πόλης - ως γνωστόν, το ΑΠΘ έχει χτιστεί πάνω στο παλαιό εβραϊκό νεκροταφείο).
Η ωραία, τζάμπα κατασκήνωση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο κέντρο της πόλης, ευρωπαίων αναρχικών ονόματι No Borders λαμβάνει τέλος. Ελάχιστοι επαναστάτες τουρίστες είχαν μείνει χθες στον χώρο, στο κάμπινγκ που το τίμησαν με ιδεολογικές ζυμώσεις, εκστρατείες στα σύνορα (Ξάνθη, Καστανιές Εβρου) αλλά και στην πόλη με χάπενινγκ (στους δρόμους και στο δημαρχείο, όπου τα έκαναν γυαλιά καρφιά), εικαστικές παρεμβάσεις (στρατευμένα γκραφίτι σε τοίχους της πόλης αλλά και στις αίθουσες της Νομικής και της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, όπου οι κατασκηνωτές διέρρηξαν την κεντρική πύλη και τις πόρτες διάφορων αιθουσών για να βάλουν ορισμένοι ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους), βεβήλωση τάφων (αφού έστησαν σκηνές ακόμα και πάνω στις εναπομείνασες ταφόπλακες Εβραίων της πόλης - ως γνωστόν, το ΑΠΘ έχει χτιστεί πάνω στο παλαιό εβραϊκό νεκροταφείο).
Η οργή των Θεσσαλονικέων αλλά κυρίως η οργή της συγκλήτου και της μεγαλύτερης μερίδας των καθηγητών (πλην όσων εκφράζονται ως παλίμπαιδες του αριστερισμού) για την κατάλυση της λειτουργίας του πανεπιστημίου καθώς και για τις ζημιές εκφράστηκε και με το παραπάνω. Αλλά δεν ήταν αρκετή να κινητοποιήσει το κράτος. Το οποίο, διά των οργάνων του, άφησε τα γεγονότα να εξελιχθούν ως παρατηρητής. Ο αρμόδιος υπουργός για τη Δημόσια Τάξη Νίκος Τόσκας περηφανεύεται γι' αυτό, επειδή «το μεγάλο ζητούμενο ήταν και είναι η κοινωνική ειρήνη».
Και οι ζημιές - που θα τις πληρώσουν οι φορολογούμενοι; Και το πανεπιστήμιο που υπολειτούργησε λοιδορούμενο σαν ελεύθερο κάμπινγκ; Και η πεποίθηση ότι η χώρα είναι ένα αποτυχημένο κράτος που αποφεύγει να αναλάβει ευθύνες, όποιο κόστος κι αν κληθεί να πληρώσει; Κι η αίσθηση ότι εδώ είναι ο παράδεισος της ανομίας, ιδίως στο όνομα του επαναστατικού τουρισμού;
Στην Ευρώπη, τουλάχιστον, από πολύ παλιά τα δικαστήρια επιδίκαζαν τις ζημιές στους αυτουργούς. Δεδομένου ότι οι φυσικοί αυτουργοί απεχώρησαν, μήπως το πανεπιστήμιο πρέπει να κινηθεί κατά των οργάνων του κράτους που έπραξαν πλημμελώς - και κατά των πολιτικών προϊσταμένων τους;
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"-26/07/16 |
 |
| "ΕΘΝΟΣ", 26/07/16 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου