Σήμερα (αναφέρεται στην Τρίτη) θα γίνονταν οι σχολικές παρελάσεις, αλλά οι μαθητές το πολύ να δουν στις τηλεοράσεις τους παρελάσεις από προηγούμενα χρόνια. Οι εορτασμοί και η παρέλαση στην εθνική γιορτή -στρατιωτική μόνο στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες- είναι από τα ουσιώδη συμβολικά στοιχεία του έθνους-κράτους: τελετουργικά τιμάται και δοξάζεται η εγκαθίδρυσή του, ενώ ταυτόχρονα γίνεται επίδειξη της στρατιωτική του ισχύος.
Ίσως αυτή η απουσία παρέλασης -και άρα η συμβολική υποβάθμιση του έθνους-κράτους- να πρέπει να θεωρηθεί κακός οιωνός από όσους επιμένουν, με αφορμή τις παρεμβάσεις των κρατών όλου του κόσμου για την αντιμετώπιση της covid-19, να τονίζουν (ορισμένοι, να θριαμβολογούν) ότι «το έθνος-κράτος είναι εδώ»: δεν το έχουν βάλει στην άκρη η παγκοσμιοποίηση και οι αγορές, αναζητάμε (και μας προσφέρει) προστασία στις δύσκολες στιγμές.
Οι στρατιωτικές παρελάσεις θυμίζουν το θεμέλιο κάθε κράτους, την κορυφαία μορφή πολιτικής ισχύος που διαθέτει, που δεν είναι άλλη από την αποτρεπτική ή επιθετική ικανότητά του απέναντι σε άλλα κράτη - δηλώνουν την ισχύ της εθνικής πολιτικής ηγεσίας απέναντι σε άλλες εθνικές ηγεσίες. Αν η ηγεσία οποιασδήποτε χώρας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επιθέσεις, αργά ή γρήγορα ή θα καταστεί υποτελής (προκειμένου να διαφυλάξει μέρος της εξουσίας της) ή θα καταλυθεί από άλλη, αυτή που διαχειρίζεται ισχυρότερο κράτος.
Αφού εξασφαλιστεί η εξωτερική ισχύς, η πολιτική εξουσία μπορεί να αρχίσει να βλέπει και άλλα ζητήματα, όπως αυτό της εσωτερικής ασφάλειας, το οποίο συνεπάγεται διαχείριση της βίας στο εσωτερικό της κοινωνίας που ηγείται - τη δημιουργία δηλαδή του «κράτους νυχτοφύλακα», όπως το αποκαλούσαν οι φιλελεύθεροι, που τέτοιο μόνο ήθελαν να είναι. «Νυχτοφύλακας», με την έννοια ότι προστατεύει τη ζωή και την περιουσία των πολιτών από άρπαγες ή εγκληματίες: προφανώς, οι κρατικές παρεμβάσεις για τον κορωνοϊό, με στόχο τη διαφύλαξη της υγείας και της ζωής, σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν, των στοιχειωδών κρατικών λειτουργιών που διεκδικούν και οι παγκοσμιοποιητικοί και οι φιλελεύθεροι.
Η «καραντίνα» είναι παμπάλαιο μέσον των κρατών για την αντιμετώπιση επιδημιών - η ονομασία προέρχεται από τις σαράντα ημέρες (quarantena) απομόνωσης των ύποπτων επιδημικού φορτίου πλοίων που κατέπλεαν στη Βενετία. Οι οποίες έγιναν 14 επί των ημερών μας στα μέρη μας - αλλά πολλές παραπάνω στην αυταρχική Κίνα. Ίσως αυτό να δείχνει ποια έθνη-κράτη σήμερα έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη ισχύ σε σύγκριση με το κράτος της προ-νεωτερικής Βενετίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου