"...Το ζήτημα δεν είναι μόνο πώς συζητούν στα ΜΜΕ. Το ζήτημα είναι πώς αυτή η επιπόλαιη συζήτηση, στηριγμένη σε ανακρίβειες και σε ιδεοληψίες, γίνεται τελικά από όλους. Και με ελάχιστες εξαιρέσεις, από το σύνολο και του πολιτικού προσωπικού. Ακόμα και από τα πιο αρμόδια πρόσωπα. Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, για παράδειγμα, έθεσε δυνατά το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 μίλια. Συγχαρητήρια, τους φόβισε τους Τούρκους και ενθουσίασε εκείνους που στην Ελλάδα ακονίζουν το γιαταγάνι μιας νέας Μεγάλης Ιδέας. Παρέβλεψε όμως μια ουσιαστική λεπτομέρεια: το τουρκικό κράτος έχει δηλώσει ότι επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα 6 μίλια (που είναι τώρα) στα 12 είναι casus belli, αιτία πολέμου. Αν επεκτείνονταν τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στα 12 μίλια, σχεδόν θα διπλασιαζόταν η κυριαρχία της στο Αιγαίο και η ανοιχτή θάλασσα, από 56% που είναι τώρα, θα περιοριζόταν στο 26,1%. Ετσι, το Αιγαίο θα γινόταν κλειστή ελληνική θάλασσα, η Τουρκία θα έμενε με μόνο δυο στενά ανοίγματα στην ανοιχτή θάλασσα, κι αυτό θα της δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην εμπορική ναυσιπλαΐα αλλά και στην εθνική ασφάλειά της. Μια τέτοια επέκταση ουσιαστικά θα εγκλώβιζε την παράκτια γείτονα χώρα, χωρίς να επωφελείται ιδιαίτερα η Ελλάδα, τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετούνται θαυμάσια με τα έξι μίλια..."

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

Αν δες καράβι στο FIR Αθηνών

Την περασμένη Παρασκευή, οι Ελληνες ξύπνησαν ετοιμοπόλεμοι. Γιατί; Ενα τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος, που έπλεε νοτίως του Καστελλόριζου, είχε λέει εισδύσει στο ελληνικό FIR!

Πού είχε εισδύσει; Στο ελληνικό FIR; Η έννοια FIR δεν προσδιορίζει εναέρια όρια; Κανείς δεν ψάχνει στο Google; FIR είναι τα αρχικά του Flight Information Region, της Περιοχής Πληροφοριών Πτήσης. Ως τώρα ξέραμε για καράβια στο βουνό, τι δουλειά μπορούσε να έχει ένα καράβι στον αέρα;

Εκτός εάν δεν πέταξε το καράβι (όπως δεν πετάει ο γάιδαρος) αλλά σύμπας ο ηλεκτρονικός Τύπος μετέδιδε, κόπι-πάστε που λέει κι ο Πολάκης, μια βλακεία. Από πού προήλθε; Κύριος οίδε. Την περιοχή όπου έπλεε (και δεν πετούσε) το τουρκικό καράβι η Ελλάδα τη διεκδικεί ως ΑΟΖ. Τη διεκδικεί, δεν την έχει ορίσει.

Λέγεται κατά κόρον ότι η Ελλάδα σέβεται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Οι περισσότεροι απ' όσους το λένε δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει επικράτεια εθνικής κυριαρχίας, τι σημαίνει κυριαρχικό δικαίωμα (στην υφαλοκρηπίδα και στην ΑΟΖ) και πώς αυτό ασκείται νομίμως - γι' αυτό και για πλάκα μπερδεύουν το κυριαρχικό δικαίωμα με το FIR, ουσιαστικά μια ρύθμιση του ICAO (International Civil Aviation Organization) για τον συντονισμό της εναέριας κυκλοφορίας και της ασφάλειας των πτήσεων.

Είναι εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία πολλοί συζητούν στα ΜΜΕ τα θέματα των ελληνοτουρκικών διαφορών. Τελικά, η άγνοια είναι δύναμη.

Αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο πώς συζητούν στα ΜΜΕ. Το ζήτημα είναι πώς αυτή η επιπόλαιη συζήτηση, στηριγμένη σε ανακρίβειες και σε ιδεοληψίες, γίνεται τελικά από όλους. Και με ελάχιστες εξαιρέσεις, από το σύνολο και του πολιτικού προσωπικού. Ακόμα και από τα πιο αρμόδια πρόσωπα.

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, για παράδειγμα, έθεσε δυνατά το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 μίλια. Συγχαρητήρια, τους φόβισε τους Τούρκους και ενθουσίασε εκείνους που στην Ελλάδα ακονίζουν το γιαταγάνι μιας νέας Μεγάλης Ιδέας. Παρέβλεψε όμως μια ουσιαστική λεπτομέρεια: το τουρκικό κράτος έχει δηλώσει ότι επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα 6 μίλια (που είναι τώρα) στα 12 είναι casus belli, αιτία πολέμου.

Αν επεκτείνονταν τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στα 12 μίλια, σχεδόν θα διπλασιαζόταν η κυριαρχία της στο Αιγαίο και η ανοιχτή θάλασσα, από 56% που είναι τώρα, θα περιοριζόταν στο 26,1%. Ετσι, το Αιγαίο θα γινόταν κλειστή ελληνική θάλασσα, η Τουρκία θα έμενε με μόνο δυο στενά ανοίγματα στην ανοιχτή θάλασσα, κι αυτό θα της δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στην εμπορική ναυσιπλαΐα αλλά και στην εθνική ασφάλειά της. Μια τέτοια επέκταση ουσιαστικά θα εγκλώβιζε την παράκτια γείτονα χώρα, χωρίς να επωφελείται ιδιαίτερα η Ελλάδα, τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετούνται θαυμάσια με τα έξι μίλια.

Και το αναφαίρετο νομικό δικαίωμα της Ελλάδας στην επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 μίλια; Ενα δικαίωμα είναι αναφαίρετο αν εξασφαλίζει ειρήνη και ευημερία. Αν, αντίθετα, απλώς εγκαινιάζει μια μόνιμη σύγκρουση, υπονομεύοντας την ειρήνη στην περιοχή, απλώς είναι λάθος στρατηγική - μια που η ανάπτυξη της χώρας μας είναι συνυφασμένη κυρίως με την ειρήνη και την ευρωπαϊκή γεωπολιτική ταυτότητά της, και όχι με μια συγκρουσιακή περιφερειακή δύναμη.

Η Ελλάδα δικαιούται από το 1974 να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 μίλια. Νομίζετε από ενδοτισμό δεν το έκανε ώς τώρα καμία πολιτική ηγεσία της;

Μήπως έπαιξαν πρέφα;

Διαβάζω στο «ΒΗΜΑ» ότι ο Κώστας Γείτονας και ο Αλέκος Φλαμπουράρης συναντήθηκαν όχι για να παίξουν πρέφα αλλά για να συζητήσουν την προοπτική μιας πολιτικής εκεχειρίας, σε κάποια τουλάχιστον θέματα αντιπολιτευτικής τακτικής και αντικυβερνητικής ατζέντας, ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ.

Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί το ΚΙΝΑΛ να φιλιώσει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνος προσπαθεί να λεηλατήσει το παλαιό ΠΑΣΟΚ, ό,τι περισσεύει τέλος πάντων, αλλά κυρίως ενδιαφέρεται για προσχωρήσεις συνδικαλιστικών στελεχών, όπου αυτοδυνάμως δεν τα καταφέρνει κι όπου το ΚΙΝΑΛ σε πολλούς κλάδους του δημόσιου τομέα (αλλά όχι μόνο) υπερέχει. Το ΚΙΝΑΛ, αντίθετα, χωρίς τα στελέχη του στους μαζικούς χώρους θα πλησίαζε την ανυπαρξία. Οθεν ευλόγως, από τη Δεξιά διεκδικεί, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν εκχωρεί.

Υπ' αυτές τις συνθήκες, έχει άραγε νόημα οποιαδήποτε στρατηγική εκεχειρίας; Δεν καταλαβαίνουν στο ΚΙΝΑΛ ότι, αν αρχίσουν τις στρατηγικές συμμαχιών με τον ΣΥΡΙΖΑ, απλώς συμφιλιώνουν τους ανθεκτικότερους των πασόκων που παρέμειναν με τον Ραγκούση και τον Μπίστη; Τους στρώνουν, δηλαδή, το μονοπάτι προς τη γέφυρα με το μεγάλο μαγαζί; Μπορεί να είναι αυτόχειρες.

Προσωπικώς πιστεύω ότι σε τέτοια θέματα τακτικής, το ΚΙΝΑΛ κινείται με τα παλαιά δοκιμασμένα πασοκικά ανακλαστικά. Και έχω πειστεί ότι, τελικά, Γείτονας και Φλαμπουράρης συναντήθηκαν για πρέφα.