"...Ο Τσίπρας δεν είναι πλέον θεός για να δικαιούται ευαγγέλια και ευχέλαια. Είναι ένας εκπεσών Μεσσίας - και ακριβώς επειδή φοβάται την πτώση στα εκλογικά τάρταρα ψάχνει επικοινωνιακούς τρόπους προκειμένου να ανακόψει την ορμή της πτώσης του. Γι' αυτό πήγε στον Σκάι και γι' αυτό σκηνοθέτησε την παρουσία του εκεί σαν πολεμική ανδραγαθία, σαν καταδρομική επιχείρηση στο αρχηγείο του εχθρού. Πήγε, πολέμησε, λαβώθηκε. Ο εμφύλιος πόλεμος με τον οποίο εισήχθη στη δημόσια ζωή γι' αυτόν συνεχιζεται. Δοξάστε τον ήρωα...."

"ΤΑ ΝΕΑ", 04/07/19

Από "ΤΑ ΝΕΑ"

Η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στον Σκάι φορτίστηκε ιδιαίτερα από τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς του κόμματός του. Είναι ενδεικτική η ταυτόσημη άποψη των προσκείμενων εφημερίδων στον ΣΥΡΙΖΑ, χθες, ότι ο Πρωθυπουργός υποκατέστησε το ντιμπέιτ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ζητούσε, με τη συγκεκριμένη συνέντευξη.

Η άποψη αυτή είναι ιδιαιτέρως στρεψόδικη. Επειδή διαστρέφει επίτηδες τον ρόλο των ΜΜΕ και ιδίως των δημοσιογράφων: ούτε δουλειά των ΜΜΕ είναι να εκπροσωπούν τυφλά τα κόμματα και τις κυβερνήσεις ούτε, πολύ περισσότερο, δουλειά των δημοσιογράφων είναι να παίζουν τον ρόλο των οπαδών ή των αντιπάλων κάθε πολιτικού. Δουλειά των δημοσιογράφων είναι να ρωτάνε. Και να απαιτούν απαντήσεις - συχνά διακόπτοντας τον ερωτώμενο όταν θεωρούν ότι δεν απαντά, ότι υπεκφεύγει ή ότι απαντά εσκεμμένα παραπλανητικά. Η πίεση, μέσω ερωτήσεων, προς κάθε πολιτικό είναι η πραγματική δουλειά της δημοσιογραφίας - και απορώ που μια συνέντευξη με πιεστικές ερωτήσεις προς έναν πολιτικό θεωρείται αντιπολιτευτική. Δεν υπάρχουν όρια στις ερωτήσεις που τιθενται προς πολιτικούς - πλην των ορίων που θέτουν η πραγματικότητα και, ασφαλώς, η ευγένεια που διέπει μια δημόσια συνομιλία για δημόσιες υποθέσεις.

Διαβάζω υπερβολικά πολλές αναλύσεις της συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα στον Σκάι. Πιο αναλυτικές και διεξοδικές κριτικές αναλύσεις έχω διαβάσει μόνο για τα Ευαγγέλια. Αλλά ο Τσίπρας δεν είναι πλέον θεός για να δικαιούται ευαγγέλια και ευχέλαια. Είναι ένας εκπεσών Μεσσίας - και ακριβώς επειδή φοβάται την πτώση στα εκλογικά τάρταρα ψάχνει επικοινωνιακούς τρόπους προκειμένου να ανακόψει την ορμή της πτώσης του. Γι' αυτό πήγε στον Σκάι και γι' αυτό σκηνοθέτησε την παρουσία του εκεί σαν πολεμική ανδραγαθία, σαν καταδρομική επιχείρηση στο αρχηγείο του εχθρού. Πήγε, πολέμησε, λαβώθηκε. Ο εμφύλιος πόλεμος με τον οποίο εισήχθη στη δημόσια ζωή γι' αυτόν συνεχιζεται. Δοξάστε τον ήρωα.

Λυπάμαι αλλά δεν έχει τίποτα το ηρωικό να προσπαθείς να αντιπαραθέσεις ετοιματζήδικες φράσεις σε αναμενόμενες ερωτήσεις σε ένα ψευδοπολεμικό κλίμα. Αυτό αναδεικνύεται συστηματικά ολόκληρη την τελευταία περίοδο, που τη χαρακτηρίζει η απαξίωση της πολιτικής παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι τα επιμέρους επεισόδια αυτής της απαξίωσης, αλλά η χρεοκοπία της μιντιακής παντοκρατορίας του δήθεν χαρισματικού ηγέτη.

Και η αδυναμία του δήθεν χαρισματικού ηγέτη να καταλάβει ότι ο πόλεμος τελείωσε. Οτι ηττήθηκε. Θα το καταλάβει όταν σβήσουν τα φώτα.