Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 20-21/07/19 |
ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Από τον Φεβρουάριο του 2015, όταν ο νεοεκλεγείς τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αναγιγνώσκοντας στη Βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης διαβεβαίωνε ότι «είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας…», κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι με τα γνωστά επακόλουθα.
Τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε σχολιάσει ότι οι προγραμματικές δηλώσεις Τσίπρα έγιναν «με την άνεση της αντιπολίτευσης και όχι με την υπευθυνότητα της κυβέρνησης». Δεν άργησε να επιβεβαιωθεί. Το ταραγμένο πρώτο εξάμηνο, η «υπερήφανη διαπραγμάτευση», το Οχι που έγινε Ναι στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του '15 και το τρίτο Μνημόνιο επισφράγισαν με τον δραματικότερο τρόπο τη «βίαιη ωρίμανση» του ΣΥΡΙΖΑ και την προσχώρησή του στη μνημονιακή πραγματικότητα. Με τις θυσίες των ελλήνων πολιτών η χώρα κατάφερε τον Αύγουστο του 2018 να βγει από τα Μνημόνια, όχι όμως και από την αυστηρή δημοσιονομική επιτήρηση που εξακολουθεί και τις δεσμεύσεις για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022.
Η καθαρή νίκη της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές της 7ης Ιουλίου σηματοδοτεί μια νέα φάση στην προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας και της δομικής ανασυγκρότησής της με επίκεντρο την ανάπτυξη προς όφελος της κοινωνίας μετά την οδυνηρή δεκαετία της κρίσης, τη «χαμένη δεκαετία» που κόστισε τόσα στη χώρα και στους πολίτες της, ιδιαίτερα τις πιο ευάλωτες ομάδες και τους νέους.
Με ορόσημο το 2021, έτος συμπλήρωσης δύο αιώνων από την Επανάσταση του 1821, που η κυβέρνηση θέλει να νοηματοδοτήσει την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση και την αλλαγή σελίδας στην πορεία προς το μέλλον, οι προκλήσεις που εγείρονται είναι πολλές και τα διλήμματα που έχουν σωρευθεί αμείλικτα, ενώ οι προσδοκίες που καλλιεργούνται από το κυβερνών κόμμα υψηλές.
Αυτά αναμένεται να αποτυπώνονται στις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για τις κυβερνητικές προτεραιότητες, τους στόχους και τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησής τους ώστε να υπάρχουν σύντομα μετρήσιμα αποτελέσματα. Προγραμματικές δηλώσεις που δεν μοιάζουν με τις προηγούμενες, όχι μόνο για το προφανές - τις διαφορές ως προς το περιεχόμενο -, αλλά και για πέντε συγκεκριμένους λόγους:
1 .Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις που γίνονται εκτός Μνημονίου μετά τον δεκαετή εφιάλτη της οικονομικής κρίσης, με την Ελλάδα να βρίσκεται πλέον στην αρχή μιας νέας διαδρομής ανάταξης, σε ένα νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον, απαλλαγμένη από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας και έχοντας λάβει τα πρώτα θετικά μηνύματα εμπιστοσύνης από τις αγορές για τις αναπτυξιακές προοπτικές της και το επενδυτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται. Παράλληλα, ωστόσο, είναι και οι προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που αναλαμβάνει την αυξημένη ευθύνη να μην πληγούν περαιτέρω τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα που σήκωσαν στις πλάτες τους το βάρος των Μνημονίων και τα οποία θα κρίνουν αυστηρά την κυβερνητική αποτελεσματικότητα και τη συνάφεια λόγων και έργων προς όφελος των πολλών.
2. Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις αυτοδύναμης κυβέρνησης ύστερα από δέκα χρόνια. Η τελευταία φορά που αναγνώσθηκαν στη Βουλή προγραμματικές δηλώσεις από αυτοδύναμη κυβέρνηση ήταν το 2009 επί ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, όταν, παρά τις (προεκλογικές) διαβεβαιώσεις του ότι… «λεφτά υπάρχουν», η χώρα οδηγήθηκε εξαιτίας του δημοσιονομικού εκτροχιασμού στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ και άνοιξε ο οδυνηρός κύκλος των Μνημονίων και της συρρίκνωσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους. Τα κυβερνητικά σχήματα που είχαν μεσολαβήσει ήταν σχήματα συνεργασίας, η πορεία των οποίων καθορίστηκε εν πολλοίς υπό το βάρος των μνημονιακών δεσμεύσεων που ανέλαβαν και πορεύθηκαν μέσα από εσωτερικούς κλυδωνισμούς και ισορροπίες τρόμου σε ένα σκηνικό πολιτικής αποσταθεροποίησης και μεγάλης κοινωνικής έντασης.
3. Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που δεν διαθέτει καμία περίοδο χάριτος ακριβώς λόγω του momentum στο οποίο βρίσκεται η χώρα και το οποίο αποτυπώνεται στην ισχυρή εντολή του 39,8% που έλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις εκλογές. Είναι κάτι άλλωστε που αναγνώρισε και ο ίδιος, δηλώνοντας αμέσως μετά τη νίκη του ότι «δεν ζητώ περίοδο χάριτος, γιατί πολύ απλά δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο». Στη ΝΔ γνωρίζουν άλλωστε ότι περιθώρια για καθυστερήσεις, ολιγωρία στην υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων και αποτυχίες, όσον αφορά τον κεντρικό στόχο εξόδου της χώρας οριστικά από την κρίση μέσα από νέες δουλειές, σε ένα νέο υγιές επενδυτικό περιβάλλον, με στήριξη του κοινωνικού συνόλου, δεν υπάρχουν. Οπως έχει πει ο Πρωθυπουργός, «δεν αρκούν οι καλές προθέσεις και τα λόγια, ο κόσμος περιμένει έργα και πράξεις».
4 .Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που φέρει έντονο το τεχνοκρατικό χρώμα. Για την ακρίβεια, πρόκειται για ένα κυβερνητικό σχήμα που αποτελεί σύνθεση πολιτικών και τεχνοκρατών, η παρουσία των οποίων είναι ισχυρή και μοιάζει σαν να αποτελεί μια διαρκή υπόμνηση του Μητσοτάκη προς τους πολιτικούς για υλοποίηση κατά γράμμα του σχεδιασμού χωρίς κωλυσιεργίες και αναβολές… λόγω πολιτικού κόστους. Είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που έχει θέσει, από την πορεία του οποίου θα κριθεί όχι μόνο η παραγωγή «ορατού αποτελέσματος», αλλά και οι ενδοκυβερνητικές ισορροπίες. Η φιλοδοξία του πάντως είναι το νέο μοντέλο ψηφιακής διακυβέρνησης, τόσο στο επίπεδο της οργάνωσης και του συντονισμού όσο και του ελέγχου - λογοδοσίας και της αξιολόγησης των υπουργών και υφυπουργών του, να λειτουργήσει απρόσκοπτα ώστε να επιτυγχάνονται έγκαιρα οι στόχοι ως «καλοκουρδισμένη μηχανή», όπως το έχει χαρακτηρίσει.
5 .Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που θα έχει να αντιμετωπίσει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια Αριστερά αυτήν τη φορά με κυβερνητική εμπειρία. Μια Αριστερά που πέρασε από χίλια μύρια κύματα - τον ριζοσπαστικό βερμπαλισμό και την ανακολουθία υποσχέσεων και πράξεων, την πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη και φυσικά τη φθορά της εξουσίας που δοκίμασε τις αντοχές του περιβόητου «ηθικού πλεονεκτήματος». Παρά ταύτα, το ποσοστό που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές (31,5%) τον καθιστά υπολογίσιμη δύναμη, η οποία θα μετρηθεί και στο πεδίο άσκησης των καθηκόντων του ως αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Μητσοτάκης προσδοκά στην «τόλμη και την ωριμότητα» που μπορεί να επιδείξει η αντιπολίτευση, ενώ ο Τσίπρας έχει διακηρύξει ότι «θα τους ταράξουμε στην τεκμηριωμένη κριτική και στην προγραμματική αντιπολίτευση», παραφράζοντας τον Ηλία Ηλιού που είχε πει το θρυλικό: «Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα». Η απόφαση να στηρίξει το κόμμα του την υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα για Πρόεδρο της Βουλής ήταν ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αυτού που είπε ο Τσίπρας στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ: ότι «δεν θα λέμε "όχι" για το "όχι", αλλά δεν πρόκειται και τίποτα να αφήσουμε να πέσει κάτω».
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΧΡ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Η απελθούσα κυβέρνηση της «Αριστεράς» - μέχρι πρότινος και της Ακροδεξιάς - δεν αφήνει πίσω της μόνον οικονομικά, κοινωνικά, ακόμη και προβλήματα στο εξωτερικό μέτωπο της χώρας. Αμέσως μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, και επί 4 1/2 χρόνια, η εφαρμογή της στρατηγικής των σταδίων, με τελικό στόχο την κατάληψη και της εξουσίας, δημιούργησε μείζονα προβλήματα λειτουργίας της ίδιας της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Η άλωση κρίσιμων αρμών της δικαστικής εξουσίας για να καταστεί θεραπαινίδα της εκτελεστικής και οι μέθοδοι που εφαρμόστηκαν τραυμάτισαν την εμπιστοσύνη του απλού πολίτη στη Δικαιοσύνη.
Η ανάταξη των τραυμάτων της Δικαιοσύνης δεν είναι μόνο υπόθεση της κυβέρνησης, αλλά και μιας υπεύθυνης αντιπολίτευσης, αυτή, προφανώς, δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν εξίσου ασεβής και απαξιωτική για το Κοινοβούλιο, το οποίο κατέστη θύμα πρωτοφανούς καθεστωτισμού. Η νομοθετική λειτουργία εξέπεσε σε απλή διαδικασία πρωτοκόλλου των κυβερνητικών αποφάσεων. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στους υπουργούς ατόνησε με την ανοχή του προεδρείου και παρά τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης. Και στο παρελθόν, ιδίως μέχρι την αναθεώρηση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής, υπήρξαν, βέβαια, ανάλογα φαινόμενα, που δεν τιμούσαν τους υπεύθυνους υπουργούς και την κυβέρνησή τους. Οσα, όμως, έλαβαν χώρα στη παρελθούσα ΙΖ΄ περίοδο της Βουλής δεν έχουν προηγούμενο.
Είναι άγνωστο για τον εκτελούμενο και τους επόμενους προϋπολογισμούς το κόστος «ρυθμίσεων» με μορφή εκατοντάδων τροπολογιών υπουργών και βουλευτών της πλειοψηφίας (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) που ψηφίστηκαν χωρίς έκθεση του Γ.Λ. του Κράτους και χωρίς να τηρηθεί η συνταγματική προθεσμία των τριών ημερών για τον έλεγχο του περιεχομένου τους. Ενώ ολόκληρα πολυσέλιδα νομοσχέδια «πέρασαν» ως «νομοτεχνικές βελτιώσεις» με καταστρατήγηση του Κανονισμού εν ψυχρώ!
Εκφράζοντας την απογοήτευση ενός πολίτη που υπηρέτησε επί σαράντα (40) έτη - εκ των οποίων ένδεκα στη θέση του Προέδρου του Σώματος - τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, ανέφερα προσφάτως («Εκάς οι Βέβηλοι» Τα ΝΕΑ6/2/19): «Παραβιάζονται ασύστολα αρχές και κανόνες του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής. Ο Πρόεδρος της Βουλής και ο «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος» Πρωθυπουργός, είναι οι δράστες αντικοινοβουλευτικών μεθοδεύσεων». Φυσικά, τα ανωτέρω και όσα είτε η αντιπολίτευση, είτε κάποια ΜΜΕ καταμαρτυρούσαν δεν ήσαν παρά «κώνωψ επί κέρατος βοός» για τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Και έκλεισαν, πολιτικά και κοινοβουλευτικά αδίστακτοι, αφού πρώτα «πέρασαν» χωρίς ουσιαστική συζήτηση «εν ριπή οφθαλμού» τους περίφημους ποινικούς κώδικες, εξασφαλίζοντας το ακαταδίωκτο κάθε λυμεώνα του δημόσιου πλούτου και του ιδρώτα του ελληνικού λαού! Αυτοί που εμφανιζόμενοι σαν σωτήρες του κατασυκοφάντησαν με τη φασιστική μέθοδο της συλλογικής ευθύνης όλους τους αντιπάλους τους.
Ο νέος Πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας, συνεπής κοινοβουλευτικός, με απτά δείγματα γραφής ως τώρα, αναλαμβάνει βαρύτατο έργο. Βασίμως, νομίζω, ελπίζεται ότι θα το φέρει εις πέρας.
-Ο Απόστολος Χρ. Κακλαμάνης είναι πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
1 .Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις που γίνονται εκτός Μνημονίου μετά τον δεκαετή εφιάλτη της οικονομικής κρίσης, με την Ελλάδα να βρίσκεται πλέον στην αρχή μιας νέας διαδρομής ανάταξης, σε ένα νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον, απαλλαγμένη από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας και έχοντας λάβει τα πρώτα θετικά μηνύματα εμπιστοσύνης από τις αγορές για τις αναπτυξιακές προοπτικές της και το επενδυτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται. Παράλληλα, ωστόσο, είναι και οι προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που αναλαμβάνει την αυξημένη ευθύνη να μην πληγούν περαιτέρω τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα που σήκωσαν στις πλάτες τους το βάρος των Μνημονίων και τα οποία θα κρίνουν αυστηρά την κυβερνητική αποτελεσματικότητα και τη συνάφεια λόγων και έργων προς όφελος των πολλών.
2. Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις αυτοδύναμης κυβέρνησης ύστερα από δέκα χρόνια. Η τελευταία φορά που αναγνώσθηκαν στη Βουλή προγραμματικές δηλώσεις από αυτοδύναμη κυβέρνηση ήταν το 2009 επί ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, όταν, παρά τις (προεκλογικές) διαβεβαιώσεις του ότι… «λεφτά υπάρχουν», η χώρα οδηγήθηκε εξαιτίας του δημοσιονομικού εκτροχιασμού στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ και άνοιξε ο οδυνηρός κύκλος των Μνημονίων και της συρρίκνωσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους. Τα κυβερνητικά σχήματα που είχαν μεσολαβήσει ήταν σχήματα συνεργασίας, η πορεία των οποίων καθορίστηκε εν πολλοίς υπό το βάρος των μνημονιακών δεσμεύσεων που ανέλαβαν και πορεύθηκαν μέσα από εσωτερικούς κλυδωνισμούς και ισορροπίες τρόμου σε ένα σκηνικό πολιτικής αποσταθεροποίησης και μεγάλης κοινωνικής έντασης.
3. Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που δεν διαθέτει καμία περίοδο χάριτος ακριβώς λόγω του momentum στο οποίο βρίσκεται η χώρα και το οποίο αποτυπώνεται στην ισχυρή εντολή του 39,8% που έλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις εκλογές. Είναι κάτι άλλωστε που αναγνώρισε και ο ίδιος, δηλώνοντας αμέσως μετά τη νίκη του ότι «δεν ζητώ περίοδο χάριτος, γιατί πολύ απλά δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο». Στη ΝΔ γνωρίζουν άλλωστε ότι περιθώρια για καθυστερήσεις, ολιγωρία στην υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων και αποτυχίες, όσον αφορά τον κεντρικό στόχο εξόδου της χώρας οριστικά από την κρίση μέσα από νέες δουλειές, σε ένα νέο υγιές επενδυτικό περιβάλλον, με στήριξη του κοινωνικού συνόλου, δεν υπάρχουν. Οπως έχει πει ο Πρωθυπουργός, «δεν αρκούν οι καλές προθέσεις και τα λόγια, ο κόσμος περιμένει έργα και πράξεις».
4 .Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που φέρει έντονο το τεχνοκρατικό χρώμα. Για την ακρίβεια, πρόκειται για ένα κυβερνητικό σχήμα που αποτελεί σύνθεση πολιτικών και τεχνοκρατών, η παρουσία των οποίων είναι ισχυρή και μοιάζει σαν να αποτελεί μια διαρκή υπόμνηση του Μητσοτάκη προς τους πολιτικούς για υλοποίηση κατά γράμμα του σχεδιασμού χωρίς κωλυσιεργίες και αναβολές… λόγω πολιτικού κόστους. Είναι ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που έχει θέσει, από την πορεία του οποίου θα κριθεί όχι μόνο η παραγωγή «ορατού αποτελέσματος», αλλά και οι ενδοκυβερνητικές ισορροπίες. Η φιλοδοξία του πάντως είναι το νέο μοντέλο ψηφιακής διακυβέρνησης, τόσο στο επίπεδο της οργάνωσης και του συντονισμού όσο και του ελέγχου - λογοδοσίας και της αξιολόγησης των υπουργών και υφυπουργών του, να λειτουργήσει απρόσκοπτα ώστε να επιτυγχάνονται έγκαιρα οι στόχοι ως «καλοκουρδισμένη μηχανή», όπως το έχει χαρακτηρίσει.
5 .Είναι οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις μιας κυβέρνησης που θα έχει να αντιμετωπίσει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια Αριστερά αυτήν τη φορά με κυβερνητική εμπειρία. Μια Αριστερά που πέρασε από χίλια μύρια κύματα - τον ριζοσπαστικό βερμπαλισμό και την ανακολουθία υποσχέσεων και πράξεων, την πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη και φυσικά τη φθορά της εξουσίας που δοκίμασε τις αντοχές του περιβόητου «ηθικού πλεονεκτήματος». Παρά ταύτα, το ποσοστό που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές (31,5%) τον καθιστά υπολογίσιμη δύναμη, η οποία θα μετρηθεί και στο πεδίο άσκησης των καθηκόντων του ως αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Μητσοτάκης προσδοκά στην «τόλμη και την ωριμότητα» που μπορεί να επιδείξει η αντιπολίτευση, ενώ ο Τσίπρας έχει διακηρύξει ότι «θα τους ταράξουμε στην τεκμηριωμένη κριτική και στην προγραμματική αντιπολίτευση», παραφράζοντας τον Ηλία Ηλιού που είχε πει το θρυλικό: «Θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα». Η απόφαση να στηρίξει το κόμμα του την υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα για Πρόεδρο της Βουλής ήταν ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση αυτού που είπε ο Τσίπρας στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ: ότι «δεν θα λέμε "όχι" για το "όχι", αλλά δεν πρόκειται και τίποτα να αφήσουμε να πέσει κάτω».
 |
| ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 20-21/07/19 |
 |
| ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 20-21/07/19 |
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΧΡ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Η απελθούσα κυβέρνηση της «Αριστεράς» - μέχρι πρότινος και της Ακροδεξιάς - δεν αφήνει πίσω της μόνον οικονομικά, κοινωνικά, ακόμη και προβλήματα στο εξωτερικό μέτωπο της χώρας. Αμέσως μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, και επί 4 1/2 χρόνια, η εφαρμογή της στρατηγικής των σταδίων, με τελικό στόχο την κατάληψη και της εξουσίας, δημιούργησε μείζονα προβλήματα λειτουργίας της ίδιας της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Η άλωση κρίσιμων αρμών της δικαστικής εξουσίας για να καταστεί θεραπαινίδα της εκτελεστικής και οι μέθοδοι που εφαρμόστηκαν τραυμάτισαν την εμπιστοσύνη του απλού πολίτη στη Δικαιοσύνη.
Η ανάταξη των τραυμάτων της Δικαιοσύνης δεν είναι μόνο υπόθεση της κυβέρνησης, αλλά και μιας υπεύθυνης αντιπολίτευσης, αυτή, προφανώς, δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν εξίσου ασεβής και απαξιωτική για το Κοινοβούλιο, το οποίο κατέστη θύμα πρωτοφανούς καθεστωτισμού. Η νομοθετική λειτουργία εξέπεσε σε απλή διαδικασία πρωτοκόλλου των κυβερνητικών αποφάσεων. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στους υπουργούς ατόνησε με την ανοχή του προεδρείου και παρά τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης. Και στο παρελθόν, ιδίως μέχρι την αναθεώρηση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής, υπήρξαν, βέβαια, ανάλογα φαινόμενα, που δεν τιμούσαν τους υπεύθυνους υπουργούς και την κυβέρνησή τους. Οσα, όμως, έλαβαν χώρα στη παρελθούσα ΙΖ΄ περίοδο της Βουλής δεν έχουν προηγούμενο.
Είναι άγνωστο για τον εκτελούμενο και τους επόμενους προϋπολογισμούς το κόστος «ρυθμίσεων» με μορφή εκατοντάδων τροπολογιών υπουργών και βουλευτών της πλειοψηφίας (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) που ψηφίστηκαν χωρίς έκθεση του Γ.Λ. του Κράτους και χωρίς να τηρηθεί η συνταγματική προθεσμία των τριών ημερών για τον έλεγχο του περιεχομένου τους. Ενώ ολόκληρα πολυσέλιδα νομοσχέδια «πέρασαν» ως «νομοτεχνικές βελτιώσεις» με καταστρατήγηση του Κανονισμού εν ψυχρώ!
Εκφράζοντας την απογοήτευση ενός πολίτη που υπηρέτησε επί σαράντα (40) έτη - εκ των οποίων ένδεκα στη θέση του Προέδρου του Σώματος - τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, ανέφερα προσφάτως («Εκάς οι Βέβηλοι» Τα ΝΕΑ6/2/19): «Παραβιάζονται ασύστολα αρχές και κανόνες του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής. Ο Πρόεδρος της Βουλής και ο «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος» Πρωθυπουργός, είναι οι δράστες αντικοινοβουλευτικών μεθοδεύσεων». Φυσικά, τα ανωτέρω και όσα είτε η αντιπολίτευση, είτε κάποια ΜΜΕ καταμαρτυρούσαν δεν ήσαν παρά «κώνωψ επί κέρατος βοός» για τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Και έκλεισαν, πολιτικά και κοινοβουλευτικά αδίστακτοι, αφού πρώτα «πέρασαν» χωρίς ουσιαστική συζήτηση «εν ριπή οφθαλμού» τους περίφημους ποινικούς κώδικες, εξασφαλίζοντας το ακαταδίωκτο κάθε λυμεώνα του δημόσιου πλούτου και του ιδρώτα του ελληνικού λαού! Αυτοί που εμφανιζόμενοι σαν σωτήρες του κατασυκοφάντησαν με τη φασιστική μέθοδο της συλλογικής ευθύνης όλους τους αντιπάλους τους.
Ο νέος Πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας, συνεπής κοινοβουλευτικός, με απτά δείγματα γραφής ως τώρα, αναλαμβάνει βαρύτατο έργο. Βασίμως, νομίζω, ελπίζεται ότι θα το φέρει εις πέρας.
-Ο Απόστολος Χρ. Κακλαμάνης είναι πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου