"...Βλέπουμε συντρόφους μας που, αφού δεν κατάφεραν να εκλεγούν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, μεταπήδησαν με ευκολία στον βουλευτικό θώκο. Τέτοιες ενέργειες, που έρχονται σε αντίθεση με το δικό μας ηθικό υπόδειγμα, το παράδειγμα της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής, όπου δείξαμε ότι σεβόμαστε την υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να εγκαταλείψουμε το μετερίζι της, εκπέμπουν ένα παλαιοκομματικό μήνυμα. Ενα μήνυμα που δεν συνάδει με την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ελκυστικού πόλου συσπείρωσης των δημοκρατικών, προοδευτικών, αριστερών δυνάμεων..."

Από την "Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 20-21/07/19

Τριπλό –νομίζω-το μήνυμα που στέλνει στο Κόμμα της η απερχόμενη Περιφερειάρχης Αττικής και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, συντρόφισσα Ρένα Δούρου, με τη συνέντευξή της στην χθεσινή “Εφ.Συν/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ”(σελ.12-13)

Ερωτάται από το Δημ. Κουκλουμπέρη εάν “Πώς έχετε πολιτικά στο μυαλό σας τους όρους «μετασχηματισμός» και «επανίδρυση», με τους οποίους περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας τη μετάβαση στη νέα φάση του κόμματός σας;” και απαντά επί λέξει: “ Το ζητούμενο είναι να υπερβούμε ό,τι κρατάει τον ΣΥΡΙΖΑ μακριά από την κοινωνία και τα προβλήματά της. Τους όρους για την υπέρβαση αυτή πρέπει να τους διαμορφώσουμε όλοι μαζί, με αριστερό προγραμματικό λόγο και με στόχο μια νέα σχέση με την πολιτική, μέσα από την οικοδόμηση ενός νέου πολιτικού ήθους. Σε αυτό, όμως, δεν βοηθάνε συμπεριφορές που μαρτυρούν αντιμετώπιση της πολιτικής υπό το πρίσμα της καριέρας. Για παράδειγμα, βλέπουμε συντρόφους μας που, αφού δεν κατάφεραν να εκλεγούν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, μεταπήδησαν με ευκολία στον βουλευτικό θώκο. Τέτοιες ενέργειες, που έρχονται σε αντίθεση με το δικό μας ηθικό υπόδειγμα, το παράδειγμα της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής, όπου δείξαμε ότι σεβόμαστε την υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να εγκαταλείψουμε το μετερίζι της, εκπέμπουν ένα παλαιοκομματικό μήνυμα. Ενα μήνυμα που δεν συνάδει με την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως ελκυστικού πόλου συσπείρωσης των δημοκρατικών, προοδευτικών, αριστερών δυνάμεων. Γιατί δεν αρκεί να κλίνουμε σε όλες τις πτώσεις τον επιθετικό προσδιορισμό «αριστερός». Χρειάζεται να τον κάνουμε πράξη καθημερινά, με το παράδειγμά μας. Γιατί το νέο ήθος με τη νέα οργάνωση είναι συγκοινωνούντα δοχεία: χωρίς το πρώτο, η νέα οργάνωση θα παραπέμπει στο παλιό, στην απομάκρυνση από την κοινωνία, την πολιτική ως καριέρα”.

Και ιδού το τριπλό μήνυμα της Δούρου, με αποδέκτη και στις τρεις περιπτώσεις τον ίδιο τον πρ.Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του Κόμματός της, Αλέξη Τσίπρα:

-Πρώτον, σε σχέση με την ίδια και το συνδυασμό της “Δύναμη Ζωής”, από τη θέση του οποίου, ως επικεφαλής (και βεβαίως βέβαιη γιά τη βαρειά ήττα της στις περιφερειακές εκλογές της 2ας Ιουνίου), δεν επεδίωξε τη συμπερίληψή της σε κάποιο ψηφοδέλτιο ή δεν έστερξε προς τούτο ο Τσίπρας, παραμένουυσα επί κεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο…

-Δεύτερον, τις αντίστοιχες περιπτώσεις του συντρόφου Χρ. Γιαννούλη-υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ γιά την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και της συντρόφισσας Κατ. Νοτοπούλου γιά το Δήμο Θεσσαλονίκης, καθώς και οι δύο υπέστησαν ταπεινωτικές ήττες από την πρώτη Κυριακή των εκλογών, αλλά δεν έκριναν σωστό και επιβεβλημένο να δώσουν τη μάχη από τις θέσεις που του έστειλαν οι εκλογείς τους, αλλά να τούς εγκαταλείψουν και να καταλήξουν στο Κοινοβούλιο…,

-Τρίτον, και πλέον φαρμακερό, γιά το πράσινο φως από τον Τσίπρα, όχι μόνον να ενταχθούν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ οι Γιαννούλης και Νοτοπούλου, αλλά και να κινητοποιηθεί ο κομματικός μηχανισμός της Θεσσαλονίκης γιά την εκλογή τους, εις βάρος εν ενεργεία βουλευτών οι οποίοι και δεν εξελέγησαν (π.χ. Αναστ. Κουράκης, Τρ. Μηταφίδης), χάριν άλλων υποψηφιοτήτων.

Είναι προφανές ότι τα όργανα στο πρώην κυβερνών Κόμμα μόλις τώρα αρχίζουν. Και έχουμε πολλά και εξόχως ενδιαφέροντα γιά να δούν τα μάτια μας και να ακούσουν τα αυτιά μας.

Άλλωστε η ήττα –κάθε ήττα…- φέρνει μουρμούρες και ανοίγει στόματα. Προφανώς και προδήλως η Δούρου αποτελεί μόνον την αρχή, δίχως αυτό να την καθιστά συμπαθή και άμωμη, γιά τις ευθύνες της στην τραγωδία στο Μάτι.

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης