 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 31/10/17 |
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 31/10/17 |
Η "ΓΝΩΜΗ"
Του Δημήτρη Κούρκουλα*
Παρά τη μακρόχρονη διπλωματική εμπειρία μου ξαφνιάστηκα πραγματικά με το οξύ ύφος της ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με σχόλια του ισπανού πρεσβευτή στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το υπουργείο, ο ισπανός διπλωμάτης προσβάλλει το Σύνταγμά μας, δημιουργεί πολιτειακό ζήτημα, απαξιώνει την ελληνική Δικαιοσύνη. Η ισπανική επέλαση κατά των θεσμών της χώρας μας είναι τόσο διαβολική, που το υπουργείο Εξωτερικών υποπτεύεται «συντονισμό με την αξιωματική αντιπολίτευση». Η κυβερνητική πλευρά αναμένει ότι ο πρεσβευτής «θα προβεί άμεσα στην ανασκευή των ατυχών δηλώσεών του και θα παράσχει τις απαραίτητες εξηγήσεις προς την ελληνική κυβέρνηση».
Διάβασα προσεκτικά τις δηλώσεις του ισπανού διπλωμάτη σε κυριακάτικη εφημερίδα. Δεν βρήκα ούτε μια λέξη προσβλητική για το ελληνικό Σύνταγμα, καμιά παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις μας, καμιά απαξιωτική αναφορά στην ελληνική Δικαιοσύνη. Πρόκειται συνεπώς για απόπειρα δημιουργίας κατηγορουμένου με παραποίηση της αλήθειας: κλασική συνταγή που έλαμψε επί σταλινισμού.
Παρά τη μακρόχρονη διπλωματική εμπειρία μου ξαφνιάστηκα πραγματικά με το οξύ ύφος της ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με σχόλια του ισπανού πρεσβευτή στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το υπουργείο, ο ισπανός διπλωμάτης προσβάλλει το Σύνταγμά μας, δημιουργεί πολιτειακό ζήτημα, απαξιώνει την ελληνική Δικαιοσύνη. Η ισπανική επέλαση κατά των θεσμών της χώρας μας είναι τόσο διαβολική, που το υπουργείο Εξωτερικών υποπτεύεται «συντονισμό με την αξιωματική αντιπολίτευση». Η κυβερνητική πλευρά αναμένει ότι ο πρεσβευτής «θα προβεί άμεσα στην ανασκευή των ατυχών δηλώσεών του και θα παράσχει τις απαραίτητες εξηγήσεις προς την ελληνική κυβέρνηση».
Διάβασα προσεκτικά τις δηλώσεις του ισπανού διπλωμάτη σε κυριακάτικη εφημερίδα. Δεν βρήκα ούτε μια λέξη προσβλητική για το ελληνικό Σύνταγμα, καμιά παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις μας, καμιά απαξιωτική αναφορά στην ελληνική Δικαιοσύνη. Πρόκειται συνεπώς για απόπειρα δημιουργίας κατηγορουμένου με παραποίηση της αλήθειας: κλασική συνταγή που έλαμψε επί σταλινισμού.
Δεν γνωρίζω αν ο εκπρόσωπος της Ισπανίας θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του κ. Κοτζιά ζητώντας συγγνώμη. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι ότι ακόμα και σήμερα, δύο εβδομάδες μετά την εισβολή φασιστοειδών, κατά την ορθή ορολογία του Προέδρου της Δημοκρατίας, στο κτίριο της διπλωματικής αποστολής της φίλης χώρας, δεν έχει υπάρξει ούτε μία δημόσια ανακοίνωση καταδίκης και συγγνώμης από πλευράς υπουργείου Εξωτερικών ή άλλου κυβερνητικού οργάνου. Αυτό που επίσης αντελήφθην διαβάζοντας τη συνέντευξη του ισπανού πρεσβευτή είναι ότι τα διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια που διέδιδαν ότι η ισπανική πρεσβεία έχει παραιτηθεί της δίωξης όσων εισέβαλαν στα γραφεία της έλεγαν ασύστολα ψέματα.
Το υπουργείο Εξωτερικών είναι αυτό που πρέπει να δώσει εξηγήσεις και να απολογηθεί για τους απαράδεκτους χειρισμούς του στο ζήτημα της εισβολής του Ρουβίκωνα στο κτίριο της πρεσβείας. Οι χειρισμοί του υπουργείου και η απουσία σαφούς καταδίκης και συγγνώμης από ελληνικής πλευράς ρίχνει σκιές στην ικανότητα της χώρας να προστατεύει τις διπλωματικές αποστολές ως οφείλει από τη Συνθήκη της Βιέννης και όπως κάνει κάθε πολιτισμένο κράτος. Οι απαράδεκτες καθυστερήσεις στη διατύπωση μιας ξεκάθαρης θέσης για το ζήτημα της Καταλωνίας αποτελεί επίσης βαρύ παράπτωμα. Η σταθερότητα και η ειρήνη στη δική μας γειτονιά θα επηρεασθούν από τις εξελίξεις στην Ισπανία. Κάθε λοιπόν ολιγωρία της ελληνικής διπλωματίας είναι επικίνδυνη. Εκτός αν ο πολιτικός στόχος είναι η «βενεζουελοποίηση» της εξωτερικής μας πολιτικής και η υιοθέτηση της γραμμής Μαδούρο, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Μαδρίτη! Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο επιδιώκει η κυβέρνηση. Μάλλον πρόκειται για μια προσπάθεια αντιπερισπασμού ώστε οι λανθασμένοι διπλωματικοί χειρισμοί να καλυφθούν με διπλωματικούς τραμπουκισμούς. Το αποτέλεσμα θα είναι επιζήμιο για την εξωτερική μας πολιτική, καθώς θα οδηγηθούμε σε ακόμα μεγαλύτερη απομόνωση στη διεθνή και ευρωπαϊκή σκηνή.
*Υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για ευρωπαϊκά θέματα την περίοδο 2012 - 2014. Υπήρξε στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρεσβευτής της ΕΕ σε χώρες της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων.
του Ηλία Κανέλλη
Πριν από μερικές ημέρες, μέλη του γνωστού Ρουβίκωνα εισέβαλαν στην ισπανική πρεσβεία. Τι έκαναν; Απλά πράγματα. Κατάληψη. Γιατί; Επειδή είναι με το αυτονομιστικό κίνημα της Καταλωνίας και ήθελαν να το δηλώσουν. «Στεκόμαστε στο πλευρό των καταπιεσμένων της Καταλωνίας, της Βασκονίας, της Ισπανίας. Στεκόμαστε ενάντια στην κρατική βία και καταστολή» κατέληγε το κείμενο που ανήρτησαν στο σάιτ όλων των επαναστάσεων.
Πιθανόν οι Ρουβίκωνες να νόμιζαν ότι καταλαμβάνουν την αίθουσα ενός πρύτανη που αντιπαθούν ή, έστω, το προαύλιο της Βουλής ή το γραφείο κάποιου υπουργού. Κι ότι, λόγω της ιδιότυπης ατιμωρησίας που απολαμβάνουν, κάποιο κυβερνητικό στέλεχος θα τηλεφωνούσε στους αστυνομικούς που τους συνέλαβαν να τους γυρίσουν σπίτι. Ατύχησαν όμως. Δεν κατανόησαν (κακώς, δεν έχουν αναρωτηθεί ούτε πώς ο Τζούλιαν Ασάνζ συνεχίζει να ζει στην πρεσβεία του Ισημερινού στη Βρετανία;) ότι εισβάλλοντας στην ισπανική πρεσβεία καταλάμβαναν ξένο έδαφος. Αγνοούσαν, φαίνεται, ότι ο χώρος των ξένων διπλωματικών αντιπροσωπειών προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη της Βιέννης, ότι ούτε ακτιβιστές αλλά ούτε και οι νόμιμες Αρχές του ελληνικού κράτους μπορούν να μπουν σε οποιαδήποτε ξένη πρεσβεία χωρίς άδεια. Κι ότι αν συμβεί κάτι σαν αυτό που συνέβη με τον Ρουβίκωνα, είναι σοβαρός λόγος διατάραξης των διακρατικών σχέσεων Ελλάδας - Ισπανίας. Πιθανόν μάλιστα γι' αυτό οι Ρουβίκωνες συνελήφθησαν, με αποτέλεσμα να παραπεμφθούν στο Αυτόφωρο και να καταδικαστούν (έστω, με αναστολή).
Θα περίμενε κανείς από την ελληνική κυβέρνηση να έχει εκφράσει τη λύπη της για το συμβάν στην ισπανική πρεσβεία (κάτι που, ευτυχώς, έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας). Θα περίμενε ότι το υπουργείο Εξωτερικών θα προέτασσε το συμφέρον της χώρας και ότι, τουλάχιστον, κάτι θα έλεγε - ακόμα κι αν συμπαθούν στο υπουργείο τους αυτονομιστές Καταλανούς, είμαστε εταίροι συνολικά της Ισπανίας. Αντ' αυτού, όταν ο ισπανός πρεσβευτής εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το υπουργείο Εξωτερικών οργίστηκε.
Ελαφρότητα; Αγνοια κινδύνου; Αγνοια των κανόνων από τη χώρα μας που ήδη ελέγχεται για την αμφιλεγόμενη σχέση της με την Ευρώπη; Στην κυβέρνηση, φαίνεται, δεν κατανοούν ότι τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη δεν είναι κομματικοί αντίπαλοι αυταρχικών πολιτικών εκπροσώπων. Η όποια αξιοπιστία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση χρειάζεται ενίσχυση, όχι αποδόμηση. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να αντιμετωπίζει τις διεθνείς σχέσεις της όπως αντιμετωπίζει την κατάσταση στα Εξάρχεια ή όπως φέρεται με το λεγόμενο πανεπιστημιακό άσυλο.
Δάκτυλος από τη Βενεζουέλα του καθεστώτος των Τσαβίστας, μέσω Αθηνών, κατά της "κακής" Μαδρίτης;
...Και η προβλέψιμη στάση από τα ΣΥΡΙΖΑίϊκα φύλλα,
Πριν από μερικές ημέρες, μέλη του γνωστού Ρουβίκωνα εισέβαλαν στην ισπανική πρεσβεία. Τι έκαναν; Απλά πράγματα. Κατάληψη. Γιατί; Επειδή είναι με το αυτονομιστικό κίνημα της Καταλωνίας και ήθελαν να το δηλώσουν. «Στεκόμαστε στο πλευρό των καταπιεσμένων της Καταλωνίας, της Βασκονίας, της Ισπανίας. Στεκόμαστε ενάντια στην κρατική βία και καταστολή» κατέληγε το κείμενο που ανήρτησαν στο σάιτ όλων των επαναστάσεων.
Πιθανόν οι Ρουβίκωνες να νόμιζαν ότι καταλαμβάνουν την αίθουσα ενός πρύτανη που αντιπαθούν ή, έστω, το προαύλιο της Βουλής ή το γραφείο κάποιου υπουργού. Κι ότι, λόγω της ιδιότυπης ατιμωρησίας που απολαμβάνουν, κάποιο κυβερνητικό στέλεχος θα τηλεφωνούσε στους αστυνομικούς που τους συνέλαβαν να τους γυρίσουν σπίτι. Ατύχησαν όμως. Δεν κατανόησαν (κακώς, δεν έχουν αναρωτηθεί ούτε πώς ο Τζούλιαν Ασάνζ συνεχίζει να ζει στην πρεσβεία του Ισημερινού στη Βρετανία;) ότι εισβάλλοντας στην ισπανική πρεσβεία καταλάμβαναν ξένο έδαφος. Αγνοούσαν, φαίνεται, ότι ο χώρος των ξένων διπλωματικών αντιπροσωπειών προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη της Βιέννης, ότι ούτε ακτιβιστές αλλά ούτε και οι νόμιμες Αρχές του ελληνικού κράτους μπορούν να μπουν σε οποιαδήποτε ξένη πρεσβεία χωρίς άδεια. Κι ότι αν συμβεί κάτι σαν αυτό που συνέβη με τον Ρουβίκωνα, είναι σοβαρός λόγος διατάραξης των διακρατικών σχέσεων Ελλάδας - Ισπανίας. Πιθανόν μάλιστα γι' αυτό οι Ρουβίκωνες συνελήφθησαν, με αποτέλεσμα να παραπεμφθούν στο Αυτόφωρο και να καταδικαστούν (έστω, με αναστολή).
Θα περίμενε κανείς από την ελληνική κυβέρνηση να έχει εκφράσει τη λύπη της για το συμβάν στην ισπανική πρεσβεία (κάτι που, ευτυχώς, έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας). Θα περίμενε ότι το υπουργείο Εξωτερικών θα προέτασσε το συμφέρον της χώρας και ότι, τουλάχιστον, κάτι θα έλεγε - ακόμα κι αν συμπαθούν στο υπουργείο τους αυτονομιστές Καταλανούς, είμαστε εταίροι συνολικά της Ισπανίας. Αντ' αυτού, όταν ο ισπανός πρεσβευτής εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το υπουργείο Εξωτερικών οργίστηκε.
Ελαφρότητα; Αγνοια κινδύνου; Αγνοια των κανόνων από τη χώρα μας που ήδη ελέγχεται για την αμφιλεγόμενη σχέση της με την Ευρώπη; Στην κυβέρνηση, φαίνεται, δεν κατανοούν ότι τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη δεν είναι κομματικοί αντίπαλοι αυταρχικών πολιτικών εκπροσώπων. Η όποια αξιοπιστία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση χρειάζεται ενίσχυση, όχι αποδόμηση. Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να αντιμετωπίζει τις διεθνείς σχέσεις της όπως αντιμετωπίζει την κατάσταση στα Εξάρχεια ή όπως φέρεται με το λεγόμενο πανεπιστημιακό άσυλο.
Δάκτυλος από τη Βενεζουέλα του καθεστώτος των Τσαβίστας, μέσω Αθηνών, κατά της "κακής" Μαδρίτης;
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ/ Δεύτερη Σελίδα Στέφανου Κασιμάτη, 31/10/17 |
νεο-συστημικά γαρ και με την δεδομένη οσφυοκαμψία τους στην προπαγάνδα των εντολέων τους
 |
| "Η ΑΥΓΗ", 31/10/17 |
 |
| "Εφ.Συν", 31/10/17 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου