"....Το σκηνικό τώρα έχει αλλάξει για την Άγκυρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι άγνωστο όμως αν η Αθήνα, έτσι αδύναμη και παραζαλισμένη που είναι, θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί τις νέες συνθήκες στον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας και ασφαλείας, εκσυγχρονίζοντας το πεπαλαιωμένο πλέον δόγμα της υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Και όλα αυτά χωρίς να διαταράξει και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ του κ Τραμπ...."

KEA-EτΤ(72)

Από την  "Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου"

"Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου", 03-04/06/17

Αλλαγές στην Ευρώπη και για την Ελλάδα
Της Κύρας Αδάμ


Σε μια παραδοσιακή γιορτή μπύρας στη Βαυαρία, η Άγκελα Μέρκελ, και όχι μόνον για προεκλογικούς λόγους, άνοιξε την πόρτα στην προοπτική μιας νέας Ευρώπης, μιας νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατ’ επέκταση μιας νέας Ευρωζώνης.

«Οι τελευταίες ημέρες έδειξαν ότι πέρασε, ως ένα σημείο, η εποχή που εξαρτώμεθα πλήρως από τους άλλους.Ξέρουμε ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας» είπε η καγκελάριος, δείχνοντας έτσι την διάσταση απόψεων που υπάρχει με την αμερικανική κυβέρνηση του κ Τραμπ, ύστερα από την σχεδόν περιφρονητική στάση του στη Σύνοδο στο ΝΑΤΟ.

Με άλλα λόγια, το σύνθημα που δίνει η κ. Μέρκελ είναι ότι τώρα που αυξάνουν οι αβεβαιότητες των σχέσεων με τις ΗΠΑ και την Μ. Βρετανία, η Γηραιά Ήπειρος πρέπει να ανασυγκροτηθεί, να σχεδιάσει μια Ευρωπαϊκή Ένωση Ασφαλείας και Άμυνας , αφού προηγουμένως ενισχύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και στηρίξει την Ευρωζώνη.

Το ίδιο μήνυμα απευθύνεται και προς τον ο Πρόεδρο της Γαλλίας Ε. Μακρόν , ό οποίος εξελέγει με μια καθαρά φιλοευρωπαϊκή ρητορική και δείχνει διατεθειμένος να «ανακαινίσει» την ΕΕ και την Ευρωζώνη.

Είναι βεβαίως πολύ νωρίς να μιλήσει κανείς για την ολοκλήρωση της Ευρώπης στον τομέα της Άμυνας και της Ασφαλείας, αφού οι «δεσμοί» στους τομείς των Υπηρεσιών Πληροφοριών και της Ασφαλείας με τις ΗΠΑ είναι πολύπλοκοι και πολύ ισχυροί , ιδιαίτερα τώρα στην εποχής της διεθνούς τρομοκρατίας. Και είναι ακόμα πολύ νωρίς, επειδή παρά τις αρχές θετικές δηλώσεις Γερμανία και Γαλλία δεν έχουν ακόμα συζητήσει πώς βλέπουν και τι εννοούν για μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια – με τη Γαλλία να διεκδικεί τα ηνία, ως η μόνη πυρηνική δύναμη στην Ευρώπη. Όπως δεν έχουν συζητήσει ακόμα πως εννοούν την ενίσχυση της Ευρωζώνης, που θα αναλάβει και το βάρος της υλοποίησης της Ευρωπαϊκής Άμυνας.

Βεβαίως, η ΕΕ έχει ήδη μια Κοινή Πολιτική Ασφαλείας και Άμυνας , στα χαρτιά κυρίως. Το θέμα είναι τώρα, αν και πώς ,θα βγάλει από πάνω της και το «νατοϊκό καπέλο», καθώς οι μέχρι τώρα ευρωπαϊκές επιχειρήσεις βασίζονταν στις νατοϊκές δομές και δυνατότητες. Αν δηλαδή, θα δημιουργήσει δικό της αμυντικό προϋπολογισμό και ένα λειτουργικό συνδυασμό τω διαφορετικών οπλικών συστημάτων των κρατών μελών της.



Για την πάσχουσα Ελλάδα, στην περιδίνηση της οικονομικής κρίσης της, το θέμα της ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής ήταν και παραμένει μείζον, καθώς το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων υποστηρίζει την προστασία των ελληνικών συνόρων από την ΕΕ, πολύ περισσότερο μάλιστα αν υπάρξει κοινοτικός αμυντικός προϋπολογισμός.

Ωστόσο, και στον νέο , υπό δημιουργία γαλλο-γερμανικό άξονα, το ειδικό θέμα που αντιμετώπιζε κα θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα είναι οι τυχόν σχέσεις της ευρωπαϊκής άμυνας , « του ευρωστρατού» με την Τουρκία. Την δεκαετία του 2000, η Τουρκία είχε νικήσει στα σημεία, απαιτώντας την εξαίρεση της Κύπρου από τον τότε ευρωστρατό- στα χαρτιά- για τη συμμετοχή της σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Το σκηνικό τώρα έχει αλλάξει για την Άγκυρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι άγνωστο όμως αν η Αθήνα, έτσι αδύναμη και παραζαλισμένη που είναι, θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί τις νέες συνθήκες στον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας και ασφαλείας, εκσυγχρονίζοντας το πεπαλαιωμένο πλέον δόγμα της υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Και όλα αυτά χωρίς να διαταράξει και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ του κ Τραμπ.

Εν ολίγοις , η Αθήνα, ως μέλος τους σκληρού πυρήνα της Ευρώπης έχει πολλά πεδία για να αναπτυχθεί και να διαπραγματευθεί τα συμφέροντα της, πέρα από τα Μνημόνια.