"...Το Ταμείο προτείνει μεταξύ άλλων περίοδο χάριτος έως το 2040 και επιμήκυνση της αποπληρωμής των ελληνικών δανείων προς την Ευρώπη έως το 2080, εμμένοντας στην αρχική του τοποθέτηση ότι η όποια παρέμβαση πρέπει να έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα ζωής και η όποια συμφωνία να μην περιορίζεται απλά σε επιφανειακές παρεμβάσεις για να ανακύψει εκ νέου το ίδιο πρόβλημα το 2018, όπως δρομολογείται από τους Ευρωπαίους. Η ίδια πρόταση του ΔΝΤ, που κατατέθηκε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας προς τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, περιλαμβάνει επίσης διατήρηση σταθερών επιτοκίων για τα επόμενα 30 έως 40 χρόνια στο 1,5% με όλες τις αποπληρωμές των τόκων να αναβάλλονται έως την ωρίμανση των δανείων..."

Από την "Εφ.Συν"

"Εφ.Συν", 18/05/16

Το Ταμείο άναψε και πάλι φωτιές: Του Θάνου Δημάδη

Φωτιές στη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος έχει ανάψει η πρόταση του ΔΝΤ προς τους Ευρωπαίους, όπως αυτή σκιαγραφείται σε σχετικό δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal (WSJ).

Το δημοσίευμα προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Ευρώπη, ενώ διέλυσε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ένα πέπλο σιωπής που είχε επιβάλει δημοσίως το Ταμείο όλο το προηγούμενο διάστημα σε σχέση με τη δική του πρόταση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Σύμφωνα με αυτήν, το Ταμείο προτείνει μεταξύ άλλων περίοδο χάριτος έως το 2040 και επιμήκυνση της αποπληρωμής των ελληνικών δανείων προς την Ευρώπη έως το 2080, εμμένοντας στην αρχική του τοποθέτηση ότι η όποια παρέμβαση πρέπει να έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα ζωής και η όποια συμφωνία να μην περιορίζεται απλά σε επιφανειακές παρεμβάσεις για να ανακύψει εκ νέου το ίδιο πρόβλημα το 2018, όπως δρομολογείται από τους Ευρωπαίους.

Η ίδια πρόταση του ΔΝΤ, που κατατέθηκε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας προς τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, περιλαμβάνει επίσης διατήρηση σταθερών επιτοκίων για τα επόμενα 30 έως 40 χρόνια στο 1,5% με όλες τις αποπληρωμές των τόκων να αναβάλλονται έως την ωρίμανση των δανείων.

Προστριβές

Το δημοσίευμα της WSJ για την πρόταση του ΔΝΤ πυροδότησε ήδη προστριβές μεταξύ του Ταμείου και κρατών-μελών της ευρωζώνης, που με διαρροές έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να ξεκαθαρίσουν ότι η συγκεκριμένη πρόταση δεν μπορεί να γίνει δεκτή ως έχει, με τους Ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών να έχουν το βλέμμα τους στραμμένο προς τα εθνικά ακροατήρια των χωρών τους.

Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι την ίδια μέρα που είδαν το φως της δημοσιότητας οι προτάσεις του Ταμείου, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έσπευσε να κατεβάσει τον πήχη των προσδοκιών για συμφωνία στο Eurogroup της 24ης Μαΐου.

Συμφωνία που η ελληνική πλευρά αποζητά εναγωνίως, γεγονός που διαφάνηκε και από τις τοποθετήσεις του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά στην αμερικανική πρωτεύουσα, κατά τις οποίες απέφυγε να πυροδοτήσει νέα κόντρα με το ΔΝΤ, λέγοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θέτει θέμα παραμονής του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα και ταυτοχρόνως διαβεβαιώνοντας όλους τους συνομιλητές του ότι θα υπάρξει συμφωνία στην επικείμενη κρίσιμη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

Η απάντηση στο ερώτημα τι συμφωνία θα είναι αυτή που η κυβέρνηση προκαταλαμβάνει ότι θα υπάρξει παραμένει αβέβαιη, όπως αβέβαιος παραμένει και ο ρόλος του Ταμείου.

Tο πιθανότερο σενάριο, σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Εφ.Συν.», είναι οι συζητήσεις για τις μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις για το ελληνικό χρέος να παραταθούν για τους επόμενους μήνες και η πρώτη αξιολόγηση να κλείσει εν μέρει με μια θετική γνωμοδότηση του Ταμείου, χωρίς ωστόσο την επίσημη συμμετοχή του.

Πάντως το Ταμείο εμφανίζεται πρόθυμο για έναν δίκαιο συμβιβασμό που θα έχει ουσία («that it will make sense», όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν πηγές του ΔΝΤ).

O συμβιβασμός θα πρέπει, λένε στην Ουάσινγκτον, ταυτοχρόνως να εδράζεται σε ρητές δεσμεύσεις εκ μέρους των Ευρωπαίων με τρόπο τέτοιο που να μην τίθενται υπό αίρεση μελλοντικά. Κάτι που έγινε, εκτιμούν, με τη συμφωνία του Νοεμβρίου 2012 καθώς η Ευρώπη υπαναχώρησε από αυτήν.

Σημείο-κλειδί, τέλος, παραμένει και η πρόταση του ESM για εξαγορά των δανείων του ΔΝΤ με σκοπό να μειώσει το Ταμείο την παρούσα χρηματοδοτική του έκθεση στην Ελλάδα, γεγονός που με τις κατάλληλες εγγυήσεις εκ μέρους της Ευρώπης μπορεί να επιτρέψει στο ΔΝΤ να συμμετάσχει με ένα μέρος χρημάτων στο νέο πρόγραμμα.