Από "ΤΑ ΝΕΑ"
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 03/07/19 |
Σε πολιτικό πλεονέκτημα επιχειρεί να μετατρέψει - έμμεσα - την πτώση του S-200 στην κατεχόμενη Κύπρο το ψευδοκράτος και η Τουρκία, ενώ αναλυτές θέτουν ερωτηματικά εάν τελικά επρόκειτο όντως για λάθος και τι προεκτάσεις μπορεί να έχει η διαχείριση του συμβάντος από τα κατεχόμενα και την Αγκυρα. Η δήλωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών ότι το κατοχικό κράτος θα απευθυνθεί για το ζήτημα στα Ηνωμένα Eθνη, αλλά και η δυνατότητα που δόθηκε στον αποκαλούμενο «ΥΠΕΞ» Κουντρέτ Οζερσάι να τοποθετείται στα διεθνή ΜΜΕ με μία ιδιότητα την οποία δεν έχει, όπως τονίζουν παράγοντες που παρακολουθούν στενά τα τεκταινόμενα, προστίθενται στη δήλωση του «πρωθυπουργού» του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ ότι έγιναν συστάσεις μέσω Τουρκίας στη Συρία να είναι πιο προσεκτική από εδώ και στο εξής. Με δεδομένο ότι η Βόρεια Κύπρος παραμένει τμήμα - έστω κατεχόμενο - της Κυπριακής Δημοκρατίας, η διαχείριση θα έπρεπε να γίνει από τη Λευκωσία.
Σε γραπτή του δήλωση, του μάλιστα ο Τατάρ δηλωσε ότι τα Βαρώσια δεν είναι πλέον θέμα που αφορά τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης ενώ απέρριψε και την πρόταση Αναστασιαδη για ίδρυση δικοινοτικής επιτροπής για τα Βαρώσια.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, το αντικείμενο που εξερράγη στον Πενταδάκτυλο ήταν S-200 που φέρεται να εκτοξεύθηκε από τη Συρία με στόχο ισραηλινές δυνάμεις, ενώ αναδύονται και σενάρια ηλεκτρονικού πολέμου. Παραμένουν δε τα ερωτηματικά πώς και οι δυνάμεις του Αττίλα, αλλά και οι βρετανικές βάσεις δεν ανίχνευσαν τον πύραυλο και δεν αντέδρασαν.
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ
Η πτώση και πρόσκρουση του ρωσικού πυραύλου S- 200 στον Πενταδάκτυλο ανέδειξε το αυταπόδεικτο των κινδύνων που δημιουργούνται ακόμα και για γειτονικά κράτη και λαούς εκεί και όπου υπάρχουν εμπόλεμες ζώνες και διεξάγονται συρράξεις.
Οι κίνδυνοι στη δική μας περιοχή είναι δυστυχώς διαρκείς και καθίστανται όλο και μεγαλύτεροι λόγω του μεγέθους των δυνάμεων που εμπλέκονται σε αυτές. Ιδιαίτερα η συριακή κρίση, αποτέλεσμα της διαμάχης των συγκρουόμενων μεγάλων δυνάμεων, έφερε στο ίδιο πεδίο μαχών τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις της εποχής μας. Τη Ρωσία από τη μια και τις ΗΠΑ από την άλλη με τους συμμάχους τους, αποκαλύπτοντας έτσι και ποιοι κρύβονταν πίσω από το λεγόμενο ισλαμικό κράτος.
Η πρόσφατη εξέλιξη έχει αναδείξει και τον κίνδυνο για τη διεθνή αεροπλοΐα και ναυτιλία από τα λάθη ή τα «λάθη» ενός πολέμου. Θα μπορούσε να υπήρχαν ανθρώπινα θύματα είτε στην ξηρά, είτε στον αέρα, είτε στη θάλασσα. Λέω τα λάθη ή τα «λάθη», γιατί δεν είμαι βέβαιος ότι ο πύραυλος έχει εκτραπεί από λανθασμένους χειρισμούς, από ανθρώπινο λάθος ή είναι αποτέλεσμα εσκεμμένης εκτροπής στα πλαίσια του ηλεκτρονικού πολέμου. Αν είναι το δεύτερο, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα τόσο για την περιοχή όσο και για εμάς εδώ στην Κύπρο. Διότι προφανώς ορισμένοι προσπαθούν να επεκτείνουν την ένταση και να εμπλέξουν στα πολεμικά τους σχέδια και άλλα κράτη και λαούς.
Εν πάση περιπτώσει το συμβάν αυτό έχει αποδείξει τη ζωτική ανάγκη να μειωθούν οι συρράξεις, να εξευρεθούν ειρηνικές λύσεις στα προβλήματα και να θεσμοθετηθούν μηχανισμοί ειρηνικής επίλυσης διαφορών, ή το λιγότερο οι υφιστάμενοι θεσμοί όπως ο ΟΗΕ και άλλοι να διαδραματίσουν επιτέλους ρόλο αποφασιστικό.
Σε ό,τι αφορά ειδικά εμάς εδώ στην Κύπρο η πρόσκρουση του πυραύλου στον Πενταδάκτυλο έχει καταρρίψει και ένα πρόσφατο τουρκικό παραμύθι, του τούρκου ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ότι δήθεν χρειάζονται τουρκικές εγγυήσεις και μετά την κατ' ευχήν λύση του Κυπριακού και για προστασία μας από εξωτερικούς κινδύνους, ακριβώς λόγω των πολεμικών συρράξεων που τακτικά αναφύονται στην περιοχή. Προφανώς ο πάνοπλος Αττίλας και η Τουρκία δεν πήραν είδηση για το συμβάν και ουδεμία υπήρξε αντίδραση αναχαίτισης του πυραύλου. Βέβαια παρόμοια αδυναμία έχει παρουσιαστεί και από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας. Καμία αναγνώριση, καμιά αντίδραση. Οπως επίσημα δηλώθηκε η αντιαεροπορική ομπρέλα προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας ενεργοποιείται μόνο σε περίπτωση πολέμου στον οποίο εμπλέκεται η ίδια. Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι χτυπήματα μπορείς να δεχτείς και από γειτονικούς πολέμους.
Ενδιαφέρον θα είναι να υπογραμμίσω ότι τον «ύπνο του δικαίου» κοιμήθηκαν και οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο και τα αγγλικά και αμερικανικά συστήματα εντοπισμού και ραντάρ. Εκτός αν σκόπιμα αποκοιμήθηκαν. Πάντως μέχρι σήμερα οι βρετανικές βάσεις ουδέποτε λειτούργησαν προστατευτικά για την Κύπρο. Λειτούργησαν και λειτουργούν επιθετικά με στόχο άλλες χώρες και λαούς ή κατασκοπευτικά σε βάρος τρίτων. Τι θα γινόταν αν ο πύραυλος κατευθυνόταν προς τα ραντάρ τους; Ή τις εγκαταστάσεις τους σε διάφορα σημεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ή στη βάση Ακρωτηρίου όπου εδρεύουν οι κύριες στρατιωτικές εγκαταστάσεις τους; Πάνω από όλα όμως τρέμω στην ιδέα αυτή η τυχαία ή όχι εκτροπή να είχε στόχο είτε αμερικανικό στρατιωτικό υλικό άψυχο ή έμψυχο είτε ρωσικό. Σε ποιου μεγέθους κίνδυνο θα βρισκόταν η ανθρωπότητα; Ποιος θα προλάβαινε και πώς την Υφήλιο να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με το παγκόσμιο ολοκαύτωμα;
Επιβεβλημένη λοιπόν ως εκ τούτου η ανάγκη να επιλυθεί άμεσα και τελεσίδικα το Συριακό. Να αποδοθεί η Συρία στον μόνο δικαιούχο που είναι ο λαός της. Να επιλυθούν επίσης το Παλαιστινιακό και φυσικά το Κυπριακό, το οποίο επίσης αποτελεί κίνδυνο θερμής ανάφλεξης. Μια θρυαλλίδα η οποία θα ανάψει είτε σκόπιμα είτε τυχαία μπορεί να συμπαρασύρει σε έναν πόλεμο Ελλάδα - Κύπρο - Τουρκία και ποιος ξέρει ποιους άλλους.
-O Νίκος Κατσουρίδης είναι πρώην βουλευτής του ΑΚΕΛ
Οι κίνδυνοι στη δική μας περιοχή είναι δυστυχώς διαρκείς και καθίστανται όλο και μεγαλύτεροι λόγω του μεγέθους των δυνάμεων που εμπλέκονται σε αυτές. Ιδιαίτερα η συριακή κρίση, αποτέλεσμα της διαμάχης των συγκρουόμενων μεγάλων δυνάμεων, έφερε στο ίδιο πεδίο μαχών τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις της εποχής μας. Τη Ρωσία από τη μια και τις ΗΠΑ από την άλλη με τους συμμάχους τους, αποκαλύπτοντας έτσι και ποιοι κρύβονταν πίσω από το λεγόμενο ισλαμικό κράτος.
Η πρόσφατη εξέλιξη έχει αναδείξει και τον κίνδυνο για τη διεθνή αεροπλοΐα και ναυτιλία από τα λάθη ή τα «λάθη» ενός πολέμου. Θα μπορούσε να υπήρχαν ανθρώπινα θύματα είτε στην ξηρά, είτε στον αέρα, είτε στη θάλασσα. Λέω τα λάθη ή τα «λάθη», γιατί δεν είμαι βέβαιος ότι ο πύραυλος έχει εκτραπεί από λανθασμένους χειρισμούς, από ανθρώπινο λάθος ή είναι αποτέλεσμα εσκεμμένης εκτροπής στα πλαίσια του ηλεκτρονικού πολέμου. Αν είναι το δεύτερο, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα τόσο για την περιοχή όσο και για εμάς εδώ στην Κύπρο. Διότι προφανώς ορισμένοι προσπαθούν να επεκτείνουν την ένταση και να εμπλέξουν στα πολεμικά τους σχέδια και άλλα κράτη και λαούς.
Εν πάση περιπτώσει το συμβάν αυτό έχει αποδείξει τη ζωτική ανάγκη να μειωθούν οι συρράξεις, να εξευρεθούν ειρηνικές λύσεις στα προβλήματα και να θεσμοθετηθούν μηχανισμοί ειρηνικής επίλυσης διαφορών, ή το λιγότερο οι υφιστάμενοι θεσμοί όπως ο ΟΗΕ και άλλοι να διαδραματίσουν επιτέλους ρόλο αποφασιστικό.
Σε ό,τι αφορά ειδικά εμάς εδώ στην Κύπρο η πρόσκρουση του πυραύλου στον Πενταδάκτυλο έχει καταρρίψει και ένα πρόσφατο τουρκικό παραμύθι, του τούρκου ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ότι δήθεν χρειάζονται τουρκικές εγγυήσεις και μετά την κατ' ευχήν λύση του Κυπριακού και για προστασία μας από εξωτερικούς κινδύνους, ακριβώς λόγω των πολεμικών συρράξεων που τακτικά αναφύονται στην περιοχή. Προφανώς ο πάνοπλος Αττίλας και η Τουρκία δεν πήραν είδηση για το συμβάν και ουδεμία υπήρξε αντίδραση αναχαίτισης του πυραύλου. Βέβαια παρόμοια αδυναμία έχει παρουσιαστεί και από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας. Καμία αναγνώριση, καμιά αντίδραση. Οπως επίσημα δηλώθηκε η αντιαεροπορική ομπρέλα προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας ενεργοποιείται μόνο σε περίπτωση πολέμου στον οποίο εμπλέκεται η ίδια. Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι χτυπήματα μπορείς να δεχτείς και από γειτονικούς πολέμους.
Ενδιαφέρον θα είναι να υπογραμμίσω ότι τον «ύπνο του δικαίου» κοιμήθηκαν και οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο και τα αγγλικά και αμερικανικά συστήματα εντοπισμού και ραντάρ. Εκτός αν σκόπιμα αποκοιμήθηκαν. Πάντως μέχρι σήμερα οι βρετανικές βάσεις ουδέποτε λειτούργησαν προστατευτικά για την Κύπρο. Λειτούργησαν και λειτουργούν επιθετικά με στόχο άλλες χώρες και λαούς ή κατασκοπευτικά σε βάρος τρίτων. Τι θα γινόταν αν ο πύραυλος κατευθυνόταν προς τα ραντάρ τους; Ή τις εγκαταστάσεις τους σε διάφορα σημεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ή στη βάση Ακρωτηρίου όπου εδρεύουν οι κύριες στρατιωτικές εγκαταστάσεις τους; Πάνω από όλα όμως τρέμω στην ιδέα αυτή η τυχαία ή όχι εκτροπή να είχε στόχο είτε αμερικανικό στρατιωτικό υλικό άψυχο ή έμψυχο είτε ρωσικό. Σε ποιου μεγέθους κίνδυνο θα βρισκόταν η ανθρωπότητα; Ποιος θα προλάβαινε και πώς την Υφήλιο να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με το παγκόσμιο ολοκαύτωμα;
Επιβεβλημένη λοιπόν ως εκ τούτου η ανάγκη να επιλυθεί άμεσα και τελεσίδικα το Συριακό. Να αποδοθεί η Συρία στον μόνο δικαιούχο που είναι ο λαός της. Να επιλυθούν επίσης το Παλαιστινιακό και φυσικά το Κυπριακό, το οποίο επίσης αποτελεί κίνδυνο θερμής ανάφλεξης. Μια θρυαλλίδα η οποία θα ανάψει είτε σκόπιμα είτε τυχαία μπορεί να συμπαρασύρει σε έναν πόλεμο Ελλάδα - Κύπρο - Τουρκία και ποιος ξέρει ποιους άλλους.
-O Νίκος Κατσουρίδης είναι πρώην βουλευτής του ΑΚΕΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου