οι κηπουροι τησ αυγησ

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019

"...Το ενδεχόμενο έρευνας με αντικείμενο την ύπαρξη πολιτικοδικαστικού παρασκηνίου (για τη Novartis) θα αφήσει βαρύτατες σκιές στη Δικαιοσύνη, που θα είναι έκθετη σε επικρίσεις για διαπλοκή με πολιτικές σκοπιμότητες, για παραβιάσεις της νομιμότητας. Και σαν να μην έφταναν τα πιο πάνω, αυτή την περίοδο έλαβε χώρα ο βιασμός του Ποινικού Κώδικα, με αποτέλεσμα εκατοντάδες Ελληνες και αλλοδαποί κακοποιοί που κατηγορούνται ή έχουν καταδικαστεί για μπαράζ διαρρήξεων και κλοπών –και όχι μόνον...– να αποφυλακιστούν μετά την 1η Ιουλίου. Επισημαίνεται επιδείνωση του κινδύνου για κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων διαρρήξεων και κλοπών. Ο νέος Π.Κ. δένει τα χέρια εισαγγελέων και αστυνομικών. Οι τελευταίοι δεν θα μπορούν να προβούν σε «ειδικές ανακριτικές πράξεις». Στο εξής, οι κακοποιοί δεν θα χρειάζεται να κάνουν χρήση του εκτρώματος-νόμου Παρασκευόπουλου για να αποφυλακιστούν, αφού δεν θα οδηγούνται ποτέ στη φυλακή. Περίπου 100 δικογραφίες που εκκρεμούν στο Εφετείο Αθηνών και αφορούν κακουργήματα θα χαρακτηριστούν ως πλημμελήματα. Με τις νέες ρυθμίσεις η χώρα θα προσελκύσει ξένες εγκληματικές ομάδες από την αλβανική και τη γεωργιανή μαφία, που θα εγκαθίστανται εδώ λόγω της... ευνοϊκής νομοθεσίας. Η ζωή και η περιουσία των πολιτών τίθενται σε τεράστιους κινδύνους. Τα θύματα θα είναι παντελώς ανυπεράσπιστα...."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", και..

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 03/07/19


1. Κείμενα άθλησης στην ελεύθερη σκέψη

Κύριε διευθυντά,

Μολονότι η «Καθημερινή» μας έχει και στο παρελθόν προσφέρει εξαιρετικά γυμνάσματα ελεύθερης σκέψης, πρέπει να ομολογήσω ότι το φύλλο της Κυριακής 30 Ιουνίου, αποτέλεσε συλλεκτικό κομμάτι.

Οι συνεργάτες σας κ. Κωνσταντάρας, Καλύβας, Τσούκας, Θεοδωρόπουλος και Γιανναράς (ως αντίστιξη στους παραπάνω) κράτησαν το ενδιαφέρον των αναγνωστών αδιάπτωτο.

Στο άρθρο του ο κ. Γιανναράς κατάφερε να ταυτίσει, ή έστω να υποδείξει, τη συγκατοίκηση του ιστορικού υλισμού με τον οικονομικό φιλελευθερισμό.

Και ενώ ο κ. Πούτιν εκφωνούσε στους Financial Times τον επικήδειο της ελεύθερης αγοράς (βλ. Κωνσταντάρας) δεν γνώριζε ότι ένας Ελληνας θεολόγος είχε στοιχειοθετήσει τη συνύπαρξη του Μαρξισμού με τον Φιλελευθερισμό, έστω και ως «του πλέον ακαταμάχητου μηδενισμού - αμοραλισμού».

Θάνος Μ. Βερέμης, Ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ

2. Ο «εμφύλιος» στη Δικαιοσύνη 

Κύριε διευθυντά,

Αφωνη η κοινή γνώμη παρακολουθεί τον τελευταίο καιρό, με αφορμή την υπόθεση Novartis, τους κλυδωνισμούς και τον εμφύλιο στα ανώτατα κλιμάκια του Αρείου Πάγου. Εισαγγελείς καταθέτουν εκατέρωθεν αναφορές με βαριές καταγγελίες, προκαλώντας ποινικές και πειθαρχικές έρευνες. Αυτό, δυστυχώς, δίνει την εικόνα εμφυλιοπολεμικού κλίματος μεταξύ εισαγγελικών λειτουργών. Ετσι, το δικαστικό «σίριαλ Νοvartis» συνεχίζεται.

Αυτά που συμβαίνουν εκθέτουν τη Δικαιοσύνη και στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό. Ξένα δημοσιεύματα ασχολούνται με τις δικαστικές εξελίξεις για τη Novartis στη χώρα μας. Ολα αυτά στέλνουν το χειρότερο μήνυμα στους πολίτες. Η Δικαιοσύνη δεν έχει την πολυτέλεια για έριδες.

Το ενδεχόμενο έρευνας με αντικείμενο την ύπαρξη πολιτικοδικαστικού παρασκηνίου (για τη Novartis) θα αφήσει βαρύτατες σκιές στη Δικαιοσύνη, που θα είναι έκθετη σε επικρίσεις για διαπλοκή με πολιτικές σκοπιμότητες, για παραβιάσεις της νομιμότητας.
Και σαν να μην έφταναν τα πιο πάνω, αυτή την περίοδο έλαβε χώρα ο βιασμός του Ποινικού Κώδικα, με αποτέλεσμα εκατοντάδες Ελληνες και αλλοδαποί κακοποιοί που κατηγορούνται ή έχουν καταδικαστεί για μπαράζ διαρρήξεων και κλοπών –και όχι μόνον...– να αποφυλακιστούν μετά την 1η Ιουλίου. Επισημαίνεται επιδείνωση του κινδύνου για κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων διαρρήξεων και κλοπών.

Ο νέος Π.Κ. δένει τα χέρια εισαγγελέων και αστυνομικών. Οι τελευταίοι δεν θα μπορούν να προβούν σε «ειδικές ανακριτικές πράξεις». Στο εξής, οι κακοποιοί δεν θα χρειάζεται να κάνουν χρήση του εκτρώματος-νόμου Παρασκευόπουλου για να αποφυλακιστούν, αφού δεν θα οδηγούνται ποτέ στη φυλακή.

Περίπου 100 δικογραφίες που εκκρεμούν στο Εφετείο Αθηνών και αφορούν κακουργήματα θα χαρακτηριστούν ως πλημμελήματα.

Με τις νέες ρυθμίσεις η χώρα θα προσελκύσει ξένες εγκληματικές ομάδες από την αλβανική και τη γεωργιανή μαφία, που θα εγκαθίστανται εδώ λόγω της... ευνοϊκής νομοθεσίας. Η ζωή και η περιουσία των πολιτών τίθενται σε τεράστιους κινδύνους. Τα θύματα θα είναι παντελώς ανυπεράσπιστα.

Γιώργος Τρανταλίδης, Δικηγόρος - Πειραιάς

3. Μια «παρεξήγηση» και η Αλεξίεβιτς

Kύριε διευθυντά,

Στο φύλλο της «Καθημερινής» της 28/6/2019 σε επιφυλλίδα του ο δημοσιογράφος Σταύρος Τζίμας απαντάει στο άρθρο μου περί Σβετλάνας Αλεξίεβιτς και καταγράφει πως όχι μόνο ήταν παρών στην πρώτη συνέντευξη Τύπου της Αλεξίεβιτς στη Θεσσαλονίκη στις 24-4-2001, αλλά και την επόμενη μέρα (25-4-2001) είχε δημοσιεύσει στην «Καθημερινή» αποσπάσματα από τα όσα είχε πει η Λευκορωσίδα (μετέπειτα νομπελίστρια) συγγραφέας.

Θυμάμαι την παρουσία του κ. Τζίμα σε εκείνη τη συνέντευξη (εξάλλου εγώ τον είχα καλέσει), νομίζω πως τον θυμάμαι να ρωτά και κάτι, αλλά δυστυχώς, παρά το ότι είχα τον νου μου, δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου το άρθρο της επόμενης μέρας όπου κάλυπτε την εν λόγω συνέντευξη Τύπου (πιθανώς λόγω του άγχους να οργανώσω τη συνέντευξη Τύπου της Αθήνας που ακολουθούσε σε 48 ώρες, στις 26-4-2001).

Και η μεταγενέστερη έρευνα (πριν από τη συγγραφή του τωρινού άρθρου μου) δεν απέδωσε τίποτε: στη διαδικτυακή σελίδα της «Καθημερινής» η πρώτη αναφορά στην Αλεξίεβιτς γίνεται σε βιβλιοκριτική για το βιβλίο δύο μήνες υστερότερα (17-6-2001, στο Διαδίκτυο η βιβλιοκριτική αυτή φέρεται ανώνυμη, ανήκει ωστόσο –όπως διασταύρωσα εκ των υστέρων– στον Ηλία Μαγκλίνη).

Επίσης ο κ. Τζίμας κάνει μια παρανάγνωση του τωρινού μου κειμένου: Δεν κατηγόρησα την ελληνική δημοσιογραφία για το ότι συγκάλυψε το έγκλημα του Τσερνόμπιλ (δεν έγινε κάτι τέτοιο) αλλά για το ότι αγνόησε την Αλεξίεβιτς.

Σε κάθε περίπτωση η αλήθεια είναι μία. Εφόσον υπήρξε το δημοσίευμα του κ. Τζίμα της 25-4-2001 (και, φυσικά, δέχομαι πως υπήρξε), όντως αδίκησα και τον ίδιο και την «Καθημερινή» και οφείλω μια συγγνώμη για αυτό.

Ωστόσο τα γραφόμενα του κ. Τζίμα δικαιώνουν τον ίδιο και (εν μέρει) την «Καθημερινή», αλλά νομίζω πως δεν βλάπτουν την ουσία της επίμαχης παραγράφου του άρθρου μου. Η Αλεξίεβιτς περιφρονήθηκε απίστευτα σε εκείνο το πρώτο ελληνικό ταξίδι – και φαντάζομαι πως κανένας δεν διαφωνεί σε αυτό.

Θανάσης Τριαρίδης

4. Ο Χαρίλαος, οι κνίτες και περί (νυν) αριστείας

Kύριε διευθυντά,

Εχω βαρεθεί τέσσερα χρόνια τώρα να ακούω Τσίπρα και λοιπούς συριζαίους να διαλαλούν ότι είναι οι κληρονόμοι της πραγματικής Αριστεράς...

Από όλες τις απαράδεκτες θέσεις τους, αυτή που με έχει συνταράξει περισσότερο είναι το «πιστεύω» τους για την παιδεία.

Τολμούν (οι «κληρονόμοι», τρομάρα τους...) Μπαλτάδες Γαβρόγλοι και Τσίπρηδες να χαρακτηρίζουν την αριστεία, την αξιοκρατία και τη μάθηση «ρετσινιές», όταν οι πραγματικοί αριστεροί (και όχι αυτοί οι «γιαλαντζί»), διά στόματος Χαρίλαου Φλωράκη, στα συνέδρια της ΚΝΕ τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 βροντοφώναζαν: «Πρώτοι στον αγώνα αλλά και πρώτοι στα μαθήματα».

Τι καλύτερη ευχή (και προσταγή, κατά κάποιον τρόπο) για τα ελληνικά νιάτα, που πάνω τους ακουμπούσε και ακουμπάει πάντα η προκοπή της Ελλάδας;

Κωνσταντίνος Λύκας

5. Οι αυταπάτες και ο κασίδης

Κύριε διευθυντά,

Τα μόνα ψήγματα αυτοκριτικής που ανιχνεύονται στον βίο και την πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι η παραδοχή αυταπάτης από τον Τσίπρα, για τη δικαιολόγηση της κωλοτούμπας, και η αναφορά σε ψευδαισθήσεις από τον Νίκο Φίλη, σε σχέση με τη θέση στο απυρόβλητο του «καραμανλισμού», που βέβαια στόχευε να προκαλέσει τριγμούς στη Νέα Δημοκρατία.

Μόνο που οι «αυταπάτες» και οι «ψευδαισθήσεις» δεν είναι συμπαθείς «χαριτωμενιές», αλλά στοιχεία εντελώς ασυμβίβαστα με τη διαχείριση και διεκδίκηση κυβερνητικής εξουσίας. Οσοι παραδέχονται τέτοια χαρακτηριστικά είναι εντελώς ακατάλληλοι για συμμετοχή στην ενεργό πολιτική προς όφελος του συνόλου. Οφείλουν να ζητούν ταπεινά «συγγνώμη» από τους ψηφοφόρους τους και να αποσύρονται στους οίκους τους.

Ο πολίτης δεν είναι κασίδης, που διαθέτει την κεφαλή του για μαθητείες και πειράματα, δικαιούται να απαιτεί αλήθεια, συνέπεια και προβλεπτικότητα από τους πολιτικούς.

Ηλίας Μάργαρης, Συνταξιούχος τραπεζικός, Ζάκυνθος



...από την "ΕΣΤΙΑ"

"ΕΣΤΙΑ", 03/07/19

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου