"...Σε κάθε περίπτωση δεν συνιστά υπόδειγμα νηφάλιας αντίδρασης η απάντηση στα «αυθαίρετα μέτρα» μιας χώρας (Ρωσίας) εις βάρος μας η ανακοίνωση – διατριβή (400 λέξεων περίπου) του ΥΠΕΞ στην οποία μεταξύ πολλών άλλων αναφέρεται ότι «η Ρωσία αυτή τη στιγμή δείχνει ως να μη μπορεί να αντιληφθεί τις θέσεις αρχών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής» (sic) και ότι «απομακρύνεται σταθερά από τις θέσεις που αρμόζουν στο επίπεδο φιλίας», καθώς «πολεμά ως σύντροφος εν όπλοις της Τουρκίας». Γιατί άραγε θα έπρεπε να γίνει αυτή του γεωπολιτικού τύπου η διασύνδεση; Και προφανώς αν η Ρωσία έγινε «σύντροφος εν όπλοις» της Τουρκίας έγινε την τελευταία τριετία, γιατί μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2015 εθεωρείτο επιστήθιος φίλος της χώρας μας από την οποία πολλοί, και η κυβέρνηση, προσδοκούσαν μάλιστα τη σωτηρία! Κατόρθωμα ή άστοχη διασύνδεση;..."

Ώστε, λοιπόν, ένας μόλις προαχθείς σε Πρέσβυ, επιπέδου μόλις Πληρεξουσίου Υπουργού Β', προεκρίθη από τον επικεφαλής της Ελληνικής διπλωματίας να αναλάβει ως πρώτο πρεσβευτικό του πόστο, τη νευραλγική πρεσβεία της Μόσχας. Από τους πολλούς που προηγούνται αυτού στη διπλωματική επετηρίδα στο βαθμό των πρέσβεων (Πρέσβεις, Πληρεξούσιοι Υπουργοί Α και Β) ΟΥΔΕΙΣ εκρίθη κατάλληλος γιά τη θέση αυτή, παρά μόνον ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ. Εχέγγυο μοναδικό η συμπαθούσα το ΣΥΡΙΖΑ σύζυγός κι όλα τα άλλα αμελητέα, όπως αναφέρουν πληροφορίες. Μπορεί να εντυπωσιάζει , κατόπιν τούτων, η κακή τροπή στις σχέσεις με τη Μόσχα; Ένας έμπειρος Πρέσβυς θα ενεργούσε σε αποτρεπτική κατεύθυνση, σε κάποιο βαθμό. Μήπως, όμως, χρειαζόταν ένας άπειρος Πρέσβυς, προκειμένου να επισυμβούν όσα καταγράφονται στις σχέσεις με τη Μόσχα, προδιαγεγραμμένα ενδεχομένως, επί θητείας του, και τελικώς να τα φορτωθεί, με την προκήρυξη του πρεσβευτικού του πόστου και την επιστροφή του στην Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ, εσπευσμένη ουσιαστικώς; Λυπηρά και ανησυχητικά όλα αυτά!
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης