"...Από το 2012, το μήνυμα της Γαλλίας παραμένει το ίδιο: η ευρωπαϊκή οικονομική στρατηγική πρέπει να βασίζεται στις μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τον προϋπολογισμό, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει επίσης να δοθεί ο απαραίτητος χώρος στον τομέα των επενδύσεων. Το θέμα αυτό καθίσταται ακόμα σημαντικότερο, τη στιγμή που η Ευρώπη δεν έχει ακόμα ανακτήσει τα επίπεδα επενδύσεων που βρισκόταν πριν από την κρίση του 2008. Εχει σημειωθεί πρόοδος, με την αύξηση του κεφαλαίου της ΕΤΕπ και με το πακέτο Γιούνκερ, αλλά θα πρέπει να γίνουν περισσότερα. Η Γαλλία είναι έτοιμη. Και η Ευρώπη επίσης, αλλά θα πρέπει να αναδείξει καλύτερα τις φιλοδοξίες της, για παράδειγμα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή της ψηφιακής τεχνολογίας, που αποτελούν τους μοχλούς ανάπτυξης του σήμερα και του αύριο. Αυτή είναι η Ευρώπη που επιθυμώ: μια Ευρώπη που προστατεύει τους πολίτες της από τις απειλές και ταυτόχρονα μια Ευρώπη τολμηρή, σίγουρη για τον εαυτό της, τις αξίες και την Ιστορία της, ικανή να επιβεβαιώνει την παρουσία της στη διεθνή σκηνή...."

 

Η  συνέντευξη του Γάλλου Πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", κύριο θέμα, 02/06/16

«Η Γαλλία ενδιαφέρεται να επενδύσει στην Ελλάδα»: Η συνέντευξη στην Αλεξία Κεφαλά

Μπορεί να επικρατεί στη Γαλλία ένα κλίμα κοινωνικής αναταραχής και ο ίδιος να έχει ακυρώσει την επίσκεψή του στον Καναδά, αλλά ο Γάλλος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς ήθελε οπωσδήποτε να έρθει στην Αθήνα, έστω και για λίγο. Ο κ. Βαλς υπογραμμίζει, στην αποκλειστική συνέντευξή του στην «Καθημερινή», την πρόθεσή του να πείσει τις γαλλικές εταιρείες να επενδύσουν στην Ελλάδα. Παράλληλα, εξηγεί ότι μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ήταν καταστροφική για όλους. Ο Γάλλος πρωθυπουργός, συνοδευόμενος από τον υπουργό Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν και τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Αρλέμ Ντεζίρ, θα φτάσει σήμερα στις 18.00 στην Αθήνα και μετά μία συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, θα επισκεφθεί το μουσείο της Ακρόπολης, όπου και θα δειπνήσει με τον Ελληνα ομόλογό του Αλέξη Τσίπρα. Οι συνομιλίες των δύο πρωθυπουργών και των αντιπροσωπειών θα διεξαχθούν αύριο το πρωί.

– Πώς μπορεί σήμερα η Γαλλία να βοηθήσει την Ελλάδα που δυσκολεύεται να βγει από την κρίση;

– H θέση της Ελλάδας είναι στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ζώνης του Ευρώ. Αυτή είναι η σταθερή θέση της Γαλλίας. Αυτός είναι και ο λόγος που αγωνιστήκαμε τόσο με τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, πέρυσι, για την επίτευξη συμφωνίας. Μια έξοδος από το ευρώ θα είχε δραματικές συνέπειες για τους Ελληνες, για το κοινό μας νόμισμα και για την Ευρώπη όλη. Οι Ελληνες έχουν κάνει σημαντικές προσπάθειες για την επίτευξη μεταρρυθμίσεων που ζητήθηκαν στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος χρηματοδοτικής στήριξης. Ηταν λοιπόν φυσικό, γιατί όλοι δεσμεύθηκαν επ’ αυτού, να εξεταστεί επιτέλους και το ζήτημα του χρέους. Η Ελλάδα το επιθυμούσε ένθερμα και εμείς τη στηρίξαμε σθεναρά. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Αυτό είναι το μήνυμα που θα μεταφέρω στον Αλέξη Τσίπρα. Η Γαλλία στηρίζει επίσης την Ελλάδα με την παροχή τεχνικής συνδρομής σε πολλούς τομείς και ειδικότερα στις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τη δημόσια διοίκηση και τη φορολογία. Είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσουμε την κυβέρνησή σας να οικοδομήσει ένα πλήρως λειτoυργικό και ισχυρό κράτος. Αποτελεί προϋπόθεση για την εμπιστοσύνη, για την επιστροφή των επενδύσεων, με μια λέξη, για την ανάπτυξη. Ενας από τους λόγους της επίσκεψής μου στην Ελλάδα, μαζί με τους Μισέλ Σαπέν και Αρλέμ Ντεζίρ, είναι να εξετάσουμε πώς μπορούμε να εμβαθύνουμε περαιτέρω τη συνεργασία μας.

– Η Γαλλία ενδιαφέρεται να επενδύσει στην Ελλάδα;

– Ναι, βέβαια! Επειδή θέλουμε να συνοδεύσουμε την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας, παροτρύνουμε περισσότερες γαλλικές επιχειρήσεις να εξετάσουν τις προοπτικές επενδύσεων. Αδιαμφισβήτητα υπάρχει μεγάλο περιθώριο προόδου, γιατί η παρουσία των γαλλικών επιχειρήσεων στην ελληνική αγορά παραμένει συνολικά ανεπαρκής. Τα μερίδια αγοράς που διαθέτουμε δεν αντικατοπτρίζουν την πυκνότητα και την ποιότητα των διμερών μας σχέσεων. Ελπίζω ότι η επίσκεψή μου θα συμβάλει ώστε να δοθεί μια νέα ώθηση. Υπάρχουν πολλά υποσχόμενοι τομείς. Σκέφτομαι ειδικότερα τον τομέα της ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τον τομέα των μεταφορών ή ακόμα του περιβάλλοντος, του βιώσιμου πολεοδομικού σχεδιασμού, τον αγροτοδιατροφικό τομέα και τον τουρισμό. Τέλος, δυνατοί δεσμοί έχουν ήδη αναπτυχθεί μεταξύ του οικοσυστήματος ελληνικών και γαλλικών νεοφυών επιχειρήσεων: θα εμβαθύνουμε και θα πολλαπλασιάσουμε τους δεσμούς αυτούς.

– Το τελευταίο Εurogroup αποφάσισε να θέσει στο τραπέζι το ακανθώδες θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Πρόκειται κατ’ εσάς για μια καλή απόφαση που θα συγκεκριμενοποιηθεί;

– Το Εurogroup στις 24 Μαΐου έπρεπε να καταλήξει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Ετσι και έγινε. Πλέον, ο καθένας αναγνωρίζει την αναγκαιότητα εξέτασης του θέματος του χρέους. Η συμφωνία αυτή αποτελεί κατ’ αρχάς την αναγνώριση του σημαντικού έργου που επιτελέστηκε από την Ελλάδα, η οποία καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες από πέρυσι. Αισθανόμαστε επίσης –ακόμα και αν φυσικά δεν έχουν όλα διευθετηθεί– ότι αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη με τους Ευρωπαίους εταίρους. Η συμφωνία του Εurogroup της 24ης Μαΐου ήταν σημαντική για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, το οποίο διαμορφώνεται σήμερα στο 180% του εθνικού πλούτου. Προβλέπονται λοιπόν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα, που θα πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως. Επίσης, η συμφωνία στέλνει ένα καλό μήνυμα προς τα έξω: προσδίδει αξιοπιστία στη δυνατότητα, μέχρι τη λήξη του προγράμματος το 2018, επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές για την αναχρηματοδότησή της και έτσι δεν θα εξαρτάται πλέον από χρηματοδοτική συνδρομή.

Η μεταναστευτική κρίση

– Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου μεταναστευτική κρίση με περίπου 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες αποκλεισμένους στην επικράτειά της. Η Γαλλία μπορεί να βοηθήσει την Ευρώπη να εργαστεί προς μια βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική;

– Από την αρχή της μεταναστευτικής κρίσης η Γαλλία υπενθυμίζει ότι μόνο μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση θα επιτρέψει να βρεθούν αποτελεσματικές και μακροχρόνιες λύσεις. Κατ’ αρχάς χρειάζεται προστασία των εξωτερικών συνόρων. Προτεραιότητα δίδεται στην πλήρη ανάκτηση του ελέγχου του χώρου Σένγκεν. Χωρίς αυτόν, ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών είναι αδύνατος και έτσι οι πρώτες χώρες εισόδου ασφυκτιούν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το κατάλαβε καλά. Κατόπιν αιτήματός μας, κατέθεσε μια πρόταση στα τέλη του 2015 για τη δημιουργία ευρωπαϊκής ακτοφυλακής. Μια συμφωνία είναι δυνατή μέχρι το τέλος του εξαμήνου. Εν συνεχεία, χρειάζεται συνεργασία με τις τρίτες χώρες. Στις 18 Μαρτίου συνάψαμε με την Τουρκία συμφωνία ώστε το σύνολο των παράνομων μεταναστών να επαναπροωθείται στη χώρα αυτή. Υπάρχουν αποτελέσματα, εφόσον οι ροές μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό, γεγονός που ανακούφισε την Ελλάδα. Η Τουρκία πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζει τη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση, κυρίως αποτρέποντας τους μετανάστες να αποχωρούν από τις ακτές της. Πρέπει επίσης να συνεργαστούμε περισσότερο με τις αφρικανικές χώρες διέλευσης ή προέλευσης. Αναφέρομαι ειδικότερα στον Νίγηρα. Τρίτον, μια αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική προϋποθέτει τη διάθεση εργαλείων για να βοηθηθούν οι πιο άμεσα εμπλεκόμενες χώρες. Η Ελλάδα θα λάβει λοιπόν 700 εκατομμύρια ευρώ για ανθρωπιστική βοήθεια τα επόμενα τρία χρόνια. Κινητοποιούμαστε επίσης για την υποστήριξη του FRONTEX και της ευρωπαϊκής υπηρεσίας υποστήριξης για το άσυλο. Η Γαλλία είναι έτοιμη να θέσει στη διάθεσή τους 300 επιπλέον άτομα, ενώ 200 περίπου άτομα παρείχαν ήδη τη συνδρομή τους επιτόπου στην Ελλάδα. Τέλος, βοήθεια προς την Ελλάδα είναι η τήρηση των δεσμεύσεων στο θέμα της μετεγκατάστασης των προσφύγων, ο καθένας στη χώρα του. Σε σύνολο 1.350 ατόμων που έχουν μετεγκατασταθεί από την Ελλάδα, η Γαλλία έχει μέχρι σήμερα μετεγκαταστήσει περίπου το ένα τρίτο. Επίσης, σήμερα το πρωί, 53 άτομα ταξίδεψαν στη Γαλλία και ειδικότερα στην Ακουιτανία. Θα συνεχίσουμε με σεβασμό στις δεσμεύσεις μας. Και ο καθένας πρέπει να το κάνει αυτό.

– Ποιο είναι το όραμά σας για την Ευρώπη του αύριο;

– Η Ευρώπη γνώρισε συχνά κρίσεις, αλλά ποτέ τόσες πολλές ταυτόχρονα: τρομοκρατικές απειλές, μεταναστευτική κρίση, οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση, αγροτική κρίση, κίνδυνος διάλυσης με το βρετανικό δημοψήφισμα. Εάν θέλουμε να σώσουμε το ευρωπαϊκό εγχείρημα, πρέπει να του ξαναδώσουμε νόημα, δηλαδή να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες, στις ανησυχίες των Ευρωπαίων πολιτών. Κατ’ αρχάς στον τομέα της ασφάλειας και της προστασίας. Αυτός είναι και ο λόγος που η Γαλλία έχει υποστηρίξει πολλές προτάσεις που σήμερα σημειώνουν πρόοδο: συστηματικοί έλεγχοι στα σημεία εισόδου και εξόδου του χώρου Σένγκεν, καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας όπλων ή ακόμα κατάρτιση ενός ευρωπαϊκού μητρώου ονομάτων επιβατών (PNR). Υπάρχουν βέβαια επίσης και τα διακυβεύματα της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Από το 2012, το μήνυμα της Γαλλίας παραμένει το ίδιο: η ευρωπαϊκή οικονομική στρατηγική πρέπει να βασίζεται στις μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τον προϋπολογισμό, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει επίσης να δοθεί ο απαραίτητος χώρος στον τομέα των επενδύσεων. Το θέμα αυτό καθίσταται ακόμα σημαντικότερο, τη στιγμή που η Ευρώπη δεν έχει ακόμα ανακτήσει τα επίπεδα επενδύσεων που βρισκόταν πριν από την κρίση του 2008. Εχει σημειωθεί πρόοδος, με την αύξηση του κεφαλαίου της ΕΤΕπ και με το πακέτο Γιούνκερ, αλλά θα πρέπει να γίνουν περισσότερα. Η Γαλλία είναι έτοιμη. Και η Ευρώπη επίσης, αλλά θα πρέπει να αναδείξει καλύτερα τις φιλοδοξίες της, για παράδειγμα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή της ψηφιακής τεχνολογίας, που αποτελούν τους μοχλούς ανάπτυξης του σήμερα και του αύριο. Αυτή είναι η Ευρώπη που επιθυμώ: μια Ευρώπη που προστατεύει τους πολίτες της από τις απειλές και ταυτόχρονα μια Ευρώπη τολμηρή, σίγουρη για τον εαυτό της, τις αξίες και την Ιστορία της, ικανή να επιβεβαιώνει την παρουσία της στη διεθνή σκηνή.

Ενας Καταλανός που θαυμάζει τους ριζοσπάστες πολιτικούς και λατρεύει τη ζωγραφική

Πορτρέτο του Ζορζ Κλεμανσό, πρωθυπουργού της Γαλλίας των αρχών του 20ού αιώνα, ηγέτη της χώρας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και γνωστού με το παρατσούκλι «Ο Τίγρης», έχει σε περίοπτη θέση στο γραφείο του ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς, υπογραμμίζοντας τον θαυμασμό που τρέφει σε ριζοσπάστες και τολμηρούς πολιτικούς.

Ο πατέρας του 53χρονου σήμερα πρωθυπουργού, ο ζωγράφος Ξαβιέ Βαλς, εγκαταλείπει τη φρανκική Ισπανία για να αποφύγει τη σύλληψη για αντιστασιακή δράση και εγκαθίσταται στη Γαλλία, αν και επιστρέφει προσωρινά στη Βαρκελώνη το 1962, ώστε ο γιος του να «δει το φως στην Ισπανία».

Ο Μανουέλ εντάσσεται σε ηλικία 17 ετών στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, πριν ακόμη αποκτήσει τη γαλλική υπηκοότητα, για να στηρίξει το πολιτικό του ίνδαλμα, τον Μισέλ Ροκάρ, εκφραστή του σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος στο κόμμα.

Χαρακτηριστικό του Βαλς είναι η ικανότητά του να υπηρετεί πιστά τους κατά καιρούς πολιτικούς του μέντορες, χωρίς να υιοθετεί τον ρόλο του αυλικού, διατηρώντας την πολιτική του ανεξαρτησία, όπως άλλωστε επιτάσσει η καταλανική υπερηφάνειά του. Διαμορφώνει έτσι τη δική του πολιτική πρόταση, προτείνοντας ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό πρότυπο, που απαιτεί τον σεβασμό των δημοκρατικών κεκτημένων, ζητώντας παράλληλα υποταγή στους νόμους της δημοκρατίας.

Σε περυσινή συνέντευξή του στο «Paris Match», ο Γάλλος πρωθυπουργός είχε αποκαλύψει διαφορετική πτυχή της προσωπικότητάς του, λέγοντας: «Το πάθος για τη ζωγραφική είναι στα γονίδιά μου. Ο Γκόγια, ο Γκρέκο, ο Βελάσκεθ, ο Μπονάρ και ο Βλαμένκ με συναρπάζουν. Λατρεύω τον ρομανικό αρχιτεκτονικό ρυθμό στις εκκλησίες και το φλαμένκο και μπορεί να κλάψω ακούγοντας την Τραβιάτα».

Έν