"...Πέρασε απαρατήρητη από κοινή γνώμη, σχολιαστές κ.λπ. η σοβαρότερη παράμετρος του τελευταίου «σόου» του Πάνου Καμμένου (ο οποίος είχε ήδη παραιτηθεί) με τη ρίψη στεφάνου στα Ιμια. Κανείς δεν αξιολόγησε το γελάκι του ικανοποιήσεως ότι ξεγέλασε τα ραντάρ της απέναντι τουρκικής ακτής και κατάφερε και πέταξε, σαν τον κλεφτη, για μια στιγμή πάνω από τα Ιμια, λες και πέταξε πάνω από την Αγκυρα. Δυστυχώς, αυτό που, μέσα στη φαιδρότητά του, επιβεβαίωσε ήταν η περιορισμένη κυριαρχία που ασκούμε στον υποτιθέμενο εθνικό μας χώρο. Απέναντι στον άρπαγα γείτονα που μας εξετόπισε από τα πατρογονικά μας εδάφη και που, ισχυροποιούμενος τελευταία, αμφισβητεί και αυτά που μας έμειναν...."

Πέντε επιστολές από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 23/01/19

1. Η συμφωνία Πρεσπών, η Βουλή, ο Π.τ.Δ.

Κύριε διευθυντά,

Σχετικά με την επικύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων της συμφωνίας των Πρεσπών, θα πρέπει, με κάθε τρόπο, να διασφαλιστούν η αλήθεια και η πληρότητα του κειμένου της συμφωνίας. Σε περίπτωση που η ελληνική Βουλή επικυρώσει αυτή τη συμφωνία, σύμφωνα με το Αρθρο 42 παρ. 1 του Συντάγματος, θα σταλεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για υπογραφή.

Οπως λέει το ανωτέρω Αρθρο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δύναται να αναπέμψει εντός μηνός στη Βουλή, εκθέτοντας και τους λόγους της αναπομπής και οι οποίοι εθνικά και συνταγματικά θα είναι ισχυροί. Ακολούθως, η Βουλή θα ενεργήσει σύμφωνα με την παράγραφο 2 του ανωτέρω Αρθρου, σε συνδυασμό με το Αρθρο 76 παρ. 2 του Συντάγματος, που λέει πως γίνεται η συζήτηση στη Βουλή για επείγοντα νομοσχέδια ή συμφωνίες. Αντιλαμβάνεται κανείς, σε περίπτωση αναπομπής από τον Π.τ.Δ. και της επανεξέτασης της συμφωνίας, τι πολιτική αναταραχή θα επακολουθήσει. Η κυβέρνηση, που είναι αριστερή, γιατί προσέφυγε σε δημοψήφισμα, για ένα μείζον εθνικό θέμα;

Το ογκώδες συλλαλητήριο στην Αθήνα της 20ής Ιανουαρίου 2019 με λίαν αξιόλογους ομιλητές και μαχητές για τη Μακεδονία μας και τη μη εκχώρηση του ονόματος στο κρατίδιο των Σκοπίων δεν προβληματίζει την κυβέρνηση;

Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια χαοτική κατάσταση, μη αναστρέψιμη, εκτός εάν η Βουλή και ο κάθε βουλευτής, αξιολογώντας ότι η ψήφιση της συμφωνίας δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος αλλάξει γνώμη. Ας διαβάσουν τα άρθρα διακεκριμένων συνταγματολόγων και νομικών της «Καθημερινής» της 20/1/2019. Αντιλαμβάνεται κανείς, ένα τεραστίων διαστάσεων εθνικό θέμα να εξαρτάται τι θα πράξουν ένας ή δύο εκτός ΣΥΡΙΖΑ βουλευτές. Αυτών τα ονόματα θα μείνουν στην Ιστορία!

Ιωάννης Θ. Χαΐνης, Ομ. καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου

2. Τόσο αδύνατον να συνεννοηθούν;

Κύριε διευθυντά,

Είμαι 24 ετών και κάνω το μεταπτυχιακό μου στην Ολλανδία, όντας κι εγώ ένας από τους πολλούς νέους που μετανάστευσαν στο εξωτερικό λόγω της κρίσης. Το γνωστικό μου αντικείμενο είναι οι πολιτικές επιστήμες και, όπως αντιλαμβάνεστε, παρακολουθώ τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας και διεθνώς από μικρή ηλικία.

Oπως και σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, παρακολούθησα τη συζήτηση επί της ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή και για πολλοστή φορά το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου ήταν απογοητευτικό κατ’ εμέ, με ύβρεις, βαρείς χαρακτηρισμούς και ελάχιστα επιχειρήματα επί της ουσίας για όλα τα κρίσιμα εθνικά ζητήματα.

Μετά 10 χρόνια μνημονίων και σε μια πολύ σημαντική καμπή για την Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα, θα καταφέρουμε επιτέλους να πετύχουμε την πολυπόθητη εθνική συνεννόηση ώστε να φτιάξουμε μια χώρα που θα συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά πρότυπα; Ανέκαθεν ήταν ένα εμπόδιο στο να μπορέσει η πατρίδα μας να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια και να συμβάλει στη διατήρηση της σταθερότητας στην περιοχή, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων στο εσωτερικό. Θα καταφέρουμε να αντιληφθούμε επιτέλους πως μόνο με ενότητα και ομοψυχία στο εσωτερικό θα μπορέσουμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω;

Η «έξοδος» από τα μνημόνια και η συμφωνία των Πρεσπών δημιουργούν παράθυρο ευκαιρίας και οφείλουν να αποτελέσουν τα εφαλτήρια προς την κατεύθυνση της αναγέννησης της χώρας. Θα αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη; Εύχομαι και ελπίζω πως όχι. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο!

Φώτης Τεγόπουλος, Αμστερνταμ

3. Η ναυτοσύνη μας και οι γείτονες

Κύριε διευθυντά,

Μου προξενεί εντύπωση πώς πέρασε απαρατήρητη από κοινή γνώμη, σχολιαστές κ.λπ. η σοβαρότερη παράμετρος του τελευταίου «σόου» του Πάνου Καμμένου (ο οποίος είχε ήδη παραιτηθεί) με τη ρίψη στεφάνου στα Ιμια. Κανείς δεν αξιολόγησε το γελάκι του ικανοποιήσεως ότι ξεγέλασε τα ραντάρ της απέναντι τουρκικής ακτής και κατάφερε και πέταξε, σαν τον κλεφτη, για μια στιγμή πάνω από τα Ιμια, λες και πέταξε πάνω από την Αγκυρα. Δυστυχώς, αυτό που, μέσα στη φαιδρότητά του, επιβεβαίωσε ήταν η περιορισμένη κυριαρχία που ασκούμε στον υποτιθέμενο εθνικό μας χώρο. Απέναντι στον άρπαγα γείτονα που μας εξετόπισε από τα πατρογονικά μας εδάφη και που, ισχυροποιούμενος τελευταία, αμφισβητεί και αυτά που μας έμειναν.

Αυτόν που ονειρεύεται τις πατρίδες της καρδιάς του, δηλαδή τις δικές μας, και τελευταία τη γαλάζια του πατρίδα, δηλαδή τη δική μας, αυτόν που μας απαγορεύει επ’ απειλή πολέμου τη νόμιμη επέκταση των χωρικών μας υδάτων. Απορώ πώς δεν έχουν χάσει τον ύπνο τους οι κυβερνώντες μας και πώς ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πλην από το συγκεκριμένο ζήτημα ζωής και θανάτου.

Το ζοφερό είναι ότι, μέσα στη γενικότερη παρακμή μας, χάσαμε σταδιακά και τη ναυτοσύνη που μας χαρακτήριζε πάντα ως λαό και ήταν το στοιχείο υπεροχής μας απέναντι στους γείτονες.

Τώρα πλέον υστερούμε και σε άψυχο (απαρχαιωμένα πολεμικά πλοία έναντι φρενήρους ρυθμού ναυπηγήσεως συγχρόνου στόλου από τους απέναντι) και σε έμψυχο υλικό. Ας σημειώσω και ότι η σημερινή νεολαία δεν θέλει το ναυτικό επάγγελμα και ας είναι το καλύτερα αμειβόμενο και παρά την πρωτοφανή ανεργία.

Με λίγα λόγια, ακούει κανείς;

Μιχ. Λιώσης, Πλοίαρχος Ε.Ν.

4. Οι «εκδηλώσεις» των κουκουλοφόρων

Κύριε διευθυντά,

Είναι τραγικό να βλέπουμε την εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας, μετά τις αλλεπάλληλες και συνεχείς καταστροφές στις ομαδικές εκδηλώσεις κάθε «επετείου». Της επετείου της 17ης Νοεμβρίου και της επετείου Γρηγορόπουλου. Μια εικόνα στην οποία κυριαρχούν οι κουκουλοφόροι, οι εγκληματίες και οι «Ρουβίκωνες».

Η Ελλάδα που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας ήταν η χώρα που εδραίωσε τη φιλοσοφία, την αριστεία του πνεύματος και το δημοκρατικό πολίτευμα. Είναι θλιβερό να τη βλέπουμε σήμερα να είναι πρωταθλήτρια στη βία, στην παρανομία και στις καταστροφές. Αυτή η εικόνα πρέπει να αλλάξει. Η σημερινή κυβέρνηση και το κόμμα που εκπροσωπεί είναι φυσικό να μην μπορούν να αντιδράσουν, εφόσον ο αρχηγός τους, όταν είχε τον ρόλο της αντιπολίτευσης, «πρωτοστατούσε» σε παρόμοιες εκδηλώσεις.

Καιρός όμως είναι να αλλάξει και σ’ αυτό πορεία. Κανείς δεν πρόκειται να τον παρεξηγήσει για ασυνέπεια. Αντίθετα, όλοι θα τον δικαιολογήσουμε και θα τον επικροτήσουμε...

Ολγα Ντινοπούλου, Αρχιτέκτων

5. Οι αδελφές λίμνες και οι Βρύγοι

Κύριε διευθυντά

Με αφορμή τη συζήτηση, στην Ολομέλεια της Βουλής, για την πολύκροτη συμφωνία των Πρεσπών, θα ήθελα να παραθέσω μερικά στοιχεία για τις Πρέσπες, στη Δυτική Μακεδονία. Οι δύο αδελφές λίμνες διακρίνονται μεταξύ τους με τους χαρακτηρισμούς Μεγάλη και Μικρή Πρέσπα, χωρίζονται από έναν στενό λαιμό και ανήκουν γεωγραφικά σε τρεις χώρες: Ελλάδα, ΠΓΔΜ και Αλβανία. Το μεγαλύτερο μέρος της Μικρής Πρέσπας ανήκει στην Ελλάδα, με τη νησίδα του Αγίου Αχιλλείου με αξιόλογα χριστιανικά μνημεία.

Η ετυμολογία του ονόματος είναι σλαβική, προερχόμενη από τη λέξη préspa = υδάτινη συσσώρευση, χιονοστιβάδα (βλ. Χαράλ. Συμεωνίδη, Ετυμολογικό Λεξικό των νεοελληνικών τοπωνυμίων, τ.Β΄, Λευκωσία - Θεσσαλονίκη 2010). Η λίμνη ονομάζεται και Βρυγηίς, από την αρχαία πόλη Βρύγιον, που βρισκόταν στη βόρεια όχθη της (πρβλ. και το μακεδονικό φύλο Βρύγοι, Ηροδ. VΙ, 45 – VII, 185).

Οι Πρέσπες είναι όμορες με τη λίμνη Αχρίδα (Οχρίς και Οχρίδα, αρχ. Λυχνίτις), με ομώνυμη κωμόπολη στην όχθη της, με αξιόλογα βυζαντινά κτίσματα. Η Αχρίδα, κατά τους βυζαντινούς χρόνους, ήταν έδρα της αυτοκέφαλης Αρχιεπισκοπής Αχριδών, η οποία από τον 12ο αιώνα ονομάστηκε Πρώτη Ιουστινιανή· αναφέρονται ονομαστοί Ελληνες αρχιεπίσκοποι: Θεοφύλακτος, Γρηγόριος, Δημήτριος Χωματιανός κ.ά. (βλ. Κωνσταντίνου Αμάντου, Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους, τ. Β΄, Αθήναι 1957).

Αναστάσιος Αγγ. Στέφος, δ.φ., Ειδικός γραμματέας της ΠΕΦ