οι κηπουροι τησ αυγησ

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018

"...Που λες Δημήτρη δεν υπάρχει ούτε ένας ,δεν τολμάει ουδείς να πει πικρή κουβέντα για σένα. Το στοίχημα το κέρδισες με την αξία σου και τις αξίες που ήξερες να υπερασπίζεσαι με σεμνότητα , αθόρυβα αλλά και ανυποχώρητα. Απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία ή καταπίεση στο ρεπορτάζ, στην είδηση, και στα μικρά και στα καθημερινά και στα μεγάλα αλλά και στα αποκλειστικά και στα δύσκολα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι όλα ήταν ρόδινα Κάθε άλλο σε αυτή τη διαδρομή . Έδωσες όμως το στίγμα σου πάντα όρθιος με μια στάση που δεν σήκωνε κουβέντα..."



ΚΗΔΕΥΘΗΚΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΑΘΑΣ, 
ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

O TEΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΤΣΑΛΑΠΑΤΗ, 

ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ

Δεν πρόλαβε να ανεβάσει ο Νίκος το κακό μαντάτο και δέχτηκα το πρώτο τηλεφώνημα.

Ήταν ο άλλος Νίκος με την Δέσποινα από το Στρασβούργο

-Είναι έτσι; Πώς έγινε;

Άντε τώρα να πεις, να εξηγήσεις, κάτι που ούτε εσύ δεν τολμάς να πιστέψεις, δεν θέλεις να το πιστέψεις.

Και είμαστε τώρα εδώ καλέ μου φίλε για να σε αποχαιρετήσουμε αλλά και να θυμηθούμε, να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε….

Τις παλιές εποχές, τις μέρες στη Χρήστου Λαδά τότε που έβγαιναν τα ΝΕΑ.

Τότε που είχαμε κι οι δυο τον ίδιο δάσκαλο , όπως και άλλοι συνάδελφοι, τον καπετάνιο, τον Ηρακλή τον πατέρα σου.

Που λες Δημήτρη δεν υπάρχει ούτε ένας ,δεν τολμάει ουδείς να πει πικρή κουβέντα για σένα.

Το στοίχημα το κέρδισες με την αξία σου και τις αξίες που ήξερες να υπερασπίζεσαι με σεμνότητα , αθόρυβα αλλά και ανυποχώρητα.

Απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία ή καταπίεση στο ρεπορτάζ, στην είδηση, και στα μικρά και στα καθημερινά και στα μεγάλα αλλά και στα αποκλειστικά και στα δύσκολα.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι όλα ήταν ρόδινα Κάθε άλλο σε αυτή τη διαδρομή .

Έδωσες όμως το στίγμα σου πάντα όρθιος με μια στάση που δεν σήκωνε κουβέντα.

Πρώτα στο ελεύθερο ρεπορτάζ ,μετά στο ελεύθερο πολιτικό, στα θέματα για τις πολιτικές νεολαίες, στην ερευνητική δημοσιογραφία και στις αποστολές εκτός συνόρων και στον πόλεμο. Και μετά στη Βουλή, τότε μαζί με τον Γιάννη τον Διακογιάνη.

Και αργότερα , όταν χρειάσθηκε να αλλάξεις ρότα στον αγώνα σου.

Ο Δημήτρης Τζάθας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών και εν συνεχεία παρακολούθησε σεμινάρια μεταπτυχιακών σπουδών στο Τμήμα της Εθνολογίας, στη «Σχολή Ανωτάτων Σπουδών και Κοινωνικών Επιστημών» στο Παρίσι. Γιός του αείμνηστου δημοσιογράφου Ηρακλή Τζάθα, γαλουχήθηκε με την αγάπη για τη δημοσιογραφία.

Το 1983 άρχισε να εργάζεται στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», απασχολούμενος κυρίως στο ελεύθερο ρεπορτάζ και, κατά καιρούς, στο ρεπορτάζ των υπουργείων Παιδείας, Περιβάλλοντος, των υφυπουργείων Νέας Γενιάς και Νεολαίας και το πολιτικό. Το 1999, τιμήθηκε ως απεσταλμένος πολεμικός ανταποκριτής της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» στο Βελιγράδι και την Πρίστινα, από τον Δήμαρχο Αθηναίων μαζί με άλλους ανταποκριτές, που κάλυψαν τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία για τα Αθηναϊκά Μέσα.

Αργότερα, μεταπήδησε στο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, όπου παρέμεινε επί σειρά ετών και καταξιώθηκε με τον επαγγελματισμό του και τη συνέπεια που επέδειξε. Το 2007 του απονεμήθηκε το Βραβείο Κοινοβουλευτικού Ρεπορτάζ του Ιδρύματος Προαγωγής της Δημοσιογραφίας Αθανασίου Μπότση.

Εκ μέρους του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήρια στους οικείους του και αποχαιρετούμε έναν άξιο συνάδελφο, που υπηρέτησε με υπευθυνότητα και συνέπεια την υπόθεση της ενημέρωσης τις ιδέες και τις αξίες χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.

Και μια τελευταία κουβέντα, ρε συ Δημήτρη

Οι δυο φίλοι σου από το Στρασβούργο και ο Δημητράκης μου ζήτησαν να σου πω ότι θα κρατάνε για πάντα σφιχτά.

την μικρή κούκλα που τους χάρισες.

Καλό σου ταξίδι αδελφέ...



Πολλοί χθες, στο Κοιμητήριο Καισαριανής, γιά τον ύστατο αποχαιρετισμό. Μεταξύ τους ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης, αρκετοί βουλευτές και βεβαίως πολλοί συνάδελφοι του Δημήτρη, από το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, από "ΤΑ ΝΕΑ", όπου εργάσθηκε επί σειρά ετών και από τον σύμπαντα Τύπο. Συγκινητικός και ο επικήδειος από ξάδελφό του, που αναφέρθηκε στην γλυκύτητα του χαρακτήρα του εκλιπόντος, που πήρε και συνέχισε από τον πατέρα του, Ηρακλή Τζάθα, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης (φίλος του πατέρα μου, Χαρίλαου Θρ. Μηχιώτη) με τον ΕΛΑΣ σε Μεραρχία της Πελοποννήσου, με ένα όπλο που ουδέποτε εχρησιμοποίησε, διερωτώμενος "απορώ γιατί το είχα μαζύ μου". Καλό σου παράδεισο, αγαπητέ Δημήτρη, ευγενική μορφή στη ζωή και σωστέ δημοσιογράφε...Σ.Χ.Μ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου