Επτά κύρια άρθρα, από φύλλα της σημερινής Τετάρτης
 |
| "ΤΑ ΝΕΑ", 03/01/18 |
 |
| "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 03/01/18 |
 |
| "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου", 03/01/17 |
 |
| "ΕΣΤΙΑ", 03/01/18 |
 |
| "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ", 03/01/18 |
ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΙ
Είναι απορίας άξιον και δυσερμήνευτο το πώς κάθε τρεις και λίγο επιτελεία κομμάτων και έμπειρα πολιτικά στελέχη μπορούν να πέφτουν εντελώς έξω σε εκτιμήσεις και σχεδιασμούς ή να πέφτουν στις «παγίδες» που στήνουν για τους αντιπάλους. Εν προκειμένω την κυβέρνηση. Ακόμη και η εύλογη εξήγηση πως «τυφλώνονται» από το μένος προς τον ΣΥΡΙΖΑ που τους αφαίρεσε κεκτημένα δικαιώματα επί της εξουσίας θα ήταν ανεπαρκής αν δεν γνωρίζαμε πόσο αυτοκαταστροφικός μπορεί να αποδειχθεί πολλές φορές ο φανατισμός, πάσης φύσεως.
Τελευταίο μα κραυγαλέο παράδειγμα αποτελεί η στάση της ηγεσίας της Ν.Δ. στο «Μακεδονικό», η οποία σηματοδοτήθηκε από τον Κυρ. Μητσοτάκη και εξειδικεύτηκε από τα αρμόδια στελέχη: Αν ο Καμμένος δεν συμφωνήσει με τον Τσίπρα σε ενδεχόμενη πρόταση για το όνομα της ΠΓΔΜ, υπάρχει ζήτημα δεδηλωμένης και, ως εκ τούτου, δεν υφίσταται ούτε κυβέρνηση ούτε όνομα. Το θέμα -εννοείται- παραμένει ανοιχτό για μερικές ακόμη δεκαετίες. Και στο θέμα αυτό η αγωνία της Ν.Δ. και ορισμένων συμφερόντων που εκπροσωπεί να απαλλαγούν από την κυβέρνηση με κάθε τρόπο και κόστος για τη χώρα τούς οδήγησαν σε ένα ακόμη αδιέξοδο μέσα σε λίγες ημέρες.
Η εκπρόσωπος της Ν.Δ. μάς πληροφόρησε χθες ότι το κατά πόσον η κυβέρνηση θα εμφανιστεί ενιαία, όπως βεβαίως οφείλει, είναι «δικό της θέμα», ενώ αυτό που προέχει -πλέον- για τη Ν.Δ. δεν είναι η πτώση της κυβέρνησης αλλά να ενημερωθεί για τη διαπραγμάτευση ώστε να συνεχιστεί ο δημόσιος διάλογος. Είμαστε βέβαιοι ότι αν αυτή η θέση αποτελεί την οριστική θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δεν μεταβληθεί σήμερα - αύριο, αποτελεί ένα καλό βήμα συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων, δεδομένου ότι κάπως έτσι διαμορφώνεται και η θέση του Κινήματος Αλλαγής. Διατηρούμε, ωστόσο, και κάποιες επιφυλάξεις, καθώς διακρίνουμε όχι μόνο τον αντιπρόεδρο του κόμματος (Άδ. Γεωργιάδη) να αντιστέκεται υιοθετώντας ό,τι πιο ακραίο κυκλοφορεί δημοσίως, όπως τον ραβίνο που αποδοκιμάζουν και οι Ισραηλινοί, αλλά και τον πρώην πρόεδρο (Αντ. Σαμαρά) να εμφανίζεται σε δημοσιεύματα που εξηγούν το πώς «παγίδευσε τον Τσίπρα» μεταθέτοντας την αντιμετώπιση του ζητήματος από τον Σεπτέμβριο του 2014 στην επόμενη κυβέρνηση.
Επειδή, όμως, οι «παγίδες» που στήνουν τα διάφορα στελέχη της Ν.Δ., από το 1992 επί του προκειμένου, είναι «δικό τους θέμα», όπως θά 'λεγε και η Μ. Σπυράκη, κρατάμε την αισιοδοξία που εξέφρασαν και χθες οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και ΠΓΔΜ για λύση του χρόνιου προβλήματος άμεσα.
"Η ΑΥΓΗ", 03/01/18
Μια ουσιαστική πλευρά της εκλογολογίας εδράζεται στην καταστροφολογία. Στην αξιοποίηση δηλαδή της δύσκολης κατάστασης που βιώνουν οι πολίτες, η οποία διανθίζεται με εκτιμήσεις ότι ο τόπος πάει από το κακό στο χειρότερο, με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να ζυγώνουμε -ως οικονομία και ως κοινωνία- στον γκρεμό. Πώς επομένως θα σωθούμε; Με πρόωρες εκλογές και κυβερνητική αλλαγή.
Στην πολιτική, βεβαίως, η σοβαρότητα κρίνεται πάντοτε από την ορθότητα των εκτιμήσεων, η οποία δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από μια ρεαλιστική ανάλυση των εκάστοτε κοινωνικοπολιτικών δεδομένων.
Η Ελλάδα διανύει το όγδοο έτος της μνημονιακής πολιτικής, μιας πολιτικής νεοφιλελεύθερης και βαθιά αντιλαϊκής, η οποία εφαρμόζεται με την επιτροπεία των δανειστών και από την οποία δεν μπορούμε να απαλλαγούμε χωρίς τη δική τους θέληση. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο.
Το δεύτερο δεδομένο αφορά το γεγονός ότι οι δανειστές συνηγορούν πλέον στην έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια και την επιτροπεία (η περιοριστική πολιτική θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα) τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους και έχουν λόγο για το πώς θα γίνει αυτό.
Από αυτούς, άλλωστε, εξαρτάται επί της ουσίας η δημιουργία των όρων για μια σταθερή έξοδο της χώρας στις αγορές και για τη διευθέτηση της βασικής εκκρεμότητας της ελληνικής κρίσης που αφορά τη βιώσιμη ρύθμιση του χρέους.
Υπάρχει βέβαια, και η καθαρά εσωτερική πλευρά του ζητήματος. Το γενικότερο κλίμα στην κοινωνία, οι αντιδράσεις των πολιτών και η δυνατότητα αιφνιδιασμού που διαθέτει πάντα ο πρωθυπουργός είναι το τρίτο δεδομένο.
Το τελικό συμπέρασμα είναι πως εκλογές θα γίνουν όταν η κατάσταση της χώρας, εκτός επιτροπείας, θα έχει σταθεροποιηθεί.
Αρα, με τα τωρινά δεδομένα, η ρεαλιστική εκτίμηση βρίσκεται μάλλον με το μέρος του πρωθυπουργού, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία δηλώνει ότι κάλπες θα έχουμε το 2019.
"Εφ.Συν", 03/01/18
 |
| "Ο Φιλελεύθερος", 03/01/18 |
 |
| "ΧΑΡΑΥΓΗ", 03/01/18 |
 |
| "ΧΑΡΑΥΓΗ", 03/01/18 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου