"...Οχι, υπουργέ μου: Καλύτερα θα έκανες, αντί για όλα τα μέτρα για τα οποία –δικαίως ή αδίκως– σε κατηγορούν, να λάβαινες υπ’ όψιν ότι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν χρειάζεται να παράγει επιστήμονες, αλλά άτομα ικανά να γίνουν επιστήμονες. Κατ’ επέκταση, είναι εγκληματικό ο σημερινός μαθητής του Λυκείου (και μετέπειτα σπουδαστής) να βγαίνει στην κοινωνία ψυχολογικά παραμορφωμένος από σχολική κακομεταχείριση. Ναι, κύριε Γαβρόγλου: Τόλμησε να μπεις στον θεοσκότεινο χώρο των σχολικών “μεταπτυχιακών” συγγραμμάτων. Αυτό θα ωφελούσε τη δική σου πανεπιστημιακή και κυβερνητική επιφάνεια πολύ περισσότερο από τις εκδρομές και τα “άνευ εξετάσεων”»…"

Πέντε επιστολές, από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

 (φύλλο Σαββάτου 27/01)

 Υλη δυσνόητη, φορτική, βάσανο των μαθητών
 και άγχος των γονέων

Κύριε διευθυντά,

Μέσω της «Καθημερινής» απευθύνομαι εν είδει ανοικτής επιστολής στον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου: «Πριν από λίγες ημέρες έτυχε να ακούσω τον συνάδελφό σου καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη σε μία εκπομπή του διαύλου (όχι “καναλιού”) ΚΟΝΤΡΑ, που αναφερόταν στη σύγχρονη σχολική εκπαίδευση. Μεταξύ των άλλων συγκράτησα το ακόλουθο σχόλιο: Η Παιδεία σήμερα πάσχει από ανεπάρκεια χρόνου διδασκαλίας και διδακτικού προσωπικού, ποιοτική και ποσοτική. Και σκέπτομαι πως, με πρώτη θεώρηση, ο κ. Μπαμπινιώτης έχει δίκαιο: Φτάνει να διαβεί κανείς τις θύρες των φροντιστηρίων για να διαπιστώσει πως εκείνα τα παιδιά, σε μια ασφυκτική προσπάθεια να εξοικονομήσουν χρόνο και… καθηγητές, καταφεύγουν στις αίθουσες των ιδιωτικών… πανεπιστημίων! Και ο μεν κ. Μπαμπινιώτης δεν φαίνεται να αξιολόγησε την αιτία του κακού αν και φοίτησε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ανοιξε όμως, συ, για παράδειγμα, ένα σχολικό βιβλίο Ανθρωπολογίας/Βιολογίας: όπου, ανερυθρίαστα, παρελαύνουν τάγματα ανωτάτων βιολογικών και ιατρικών γνώσεων, καταλλήλων μόνον για τους πτυχιούχους βιολόγους/ιατρούς.

Το ίδιο, ίσως και χειρότερο, ισχύει και για τη Φυσική, τα Μαθηματικά και τη Χημεία, εκεί κι αν εκτυλίσσεται το μαθησιακό μαρτύριο: ύλη δυσνόητη, σχολαστικά φορτική, ασκήσεις απαγχονιστικές… Και η πολιτεία, με κύριο μέλημα να καλύψει την ανεπάρκειά της σε τριτοβάθμια ποσοτική χωρητικότητα, αποδέχεται και υιοθετεί τη σφαγή των Πανελλαδικών με τα δίκοπα σχολικά κατασκευάσματα…

Οχι, υπουργέ μου: Καλύτερα θα έκανες, αντί για όλα τα μέτρα για τα οποία –δικαίως ή αδίκως– σε κατηγορούν, να λάβαινες υπ’ όψιν ότι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν χρειάζεται να παράγει επιστήμονες, αλλά άτομα ικανά να γίνουν επιστήμονες.

Κατ’ επέκταση, είναι εγκληματικό ο σημερινός μαθητής του Λυκείου (και μετέπειτα σπουδαστής) να βγαίνει στην κοινωνία ψυχολογικά παραμορφωμένος από σχολική κακομεταχείριση. Ναι, κύριε Γαβρόγλου: Τόλμησε να μπεις στον θεοσκότεινο χώρο των σχολικών “μεταπτυχιακών” συγγραμμάτων. Αυτό θα ωφελούσε τη δική σου πανεπιστημιακή και κυβερνητική επιφάνεια πολύ περισσότερο από τις εκδρομές και τα “άνευ εξετάσεων”»…

Ιωάννης Κανδύλας, MD, PhD, τέως διευθυντής καρδιολόγος, 

Προσθήκη λεζάντας

Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών

Σπίρτζης, μπάρες, τζαμπατζήδες
Κύριε διευθυντά,

Οι τρεις απορίες του κ. Π. Βουρλούμη, στις οποίες αναφέρθηκε σε άρθρο του («Καθημερινή» Κυριακής, 7/1), κανονικά είναι «μία μοναχά», ήτοι: Είναι (μιας) απορίας άξιον το ότι ένας πολύπειρος επί των ελληνικών πεπραγμένων έχει απορίες και μάλιστα «τρεις». Τούτο μόνο μας προβλημάτισε και το ομολογούμε!

Η κορύφωση της τραγωδίας «Σπίρτζης/ηλεκτρονικό εισιτήριο» είναι ακόμη στην άνοδό της. Πρέπει να περιμένουμε την –οσονούπω– εξέλιξη όταν θα μπουν οι μπάρες.

Τότε δεν θα υπάρχει καμία απορία, αλλά κλαυσίγελως... Εάν μέχρι τώρα «τα σπάνε» οι κ. Δεν πληρώνω, Ρουβίκωνες, ΠΑΜΕ, Ερχόμαστε, Ξεσκούφωτοι και Φεσωμένοι, τότε θα «τα σπάνε» όσοι προλάβουν!

Δεν αποκλείεται τότε να τα αποσύρουμε όλα τούτα και να εφαρμόσουμε κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα ή να επιστρέψουμε στα παλιά. Τότε και μόνο τοτε θά πρέπει να υπολογίσουμε το κόστος όλο (της αγοράς, της εγκατάστασης, των μέχρι τούδε περιοδικών καταστροφών, της αυριανής απόσυρσης, της ετέρας αγοράς και επανεγκατάστασης άλλων και κυρίως τους άπειρους τζαμπατζήδες επί ένα χρόνο τώρα). Ευτυχώς όμως για τους ενόχους, εδώ στη χώρα των ευφυών, το «τότε του ελέγχου δεν θα ’ρθει ποτέ».

(Οπως δεν ήρθε ποτέ για κανέναν, με ένα λαό να σιωπά γιατί οι πλείστοι λίγο ώς πολύ είμαστε λαθρεπιβάτες / ζαμπατζήδες στο όχημα Ελλάς, που απορείς γιατί ακόμη οδεύει έστω και σερνάμενο...)

Ευχαριστούμε τον κ. Βουρλούμη για την ανάδειξη του νοσηρού αυτού ζητήματος.

Κ. Ζούμης, Χαλάνδρι

Για τον καπιταλισμό, για τη συσσώρευση πλούτου υπέρ των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής που οδηγεί στην ταξική διαίρεση της κοινωνίας, ενώ για τον σοσιαλισμό, για τη συσσώρευση κοινωνικού πλούτου που θα απολαμβάνει το σύνολο της κοινωνίας. Αν δεν παράγεις, πώς θα συγκεντρώσεις κοινωνικό πλούτο; Σαφέστατα στον καπιταλισμό η ανάπτυξη των μέσων παραγωγής, της τεχνολογίας δηλαδή, αντί να φέρει την ευημερία των ανθρώπων οδηγεί τεράστιες μάζες στην ανεργία και τη φτωχοποίηση. Γιατί; διότι αυξάνει τον ανταγωνισμό, μειώνει έτσι το κέρδος, με αποτέλεσμα το κεφάλαιο να επιζητεί το κέρδος από την υπεραξία της εργασίας. Με τη μείωση του εργασιακού κόστους, την επιμήκυνση του χρόνου της εργασίας και την αύξηση των ανέργων, του ονομαζόμενου εφεδρικού στρατού εργασίας, που δεν επιτρέπει στους εργαζομένους να διεκδικούν και να υπεραμύνονται των κατακτήσεών τους. 

Αντίθετα για τον Μαρξ, όπως το έχει τονίσει επανειλημμένως, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και των παραγωγικών δυνάμεων θα πρέπει να οδηγεί τους ανθρώπους στην αυτοπραγμάτωσή τους, με τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους και όχι με την περιθωριοποίησή τους, στο «ευ ζην» δηλαδή του Αριστοτέλη. Εκεί αποσκοπεί ο μαρξισμός. Αντί δηλαδή με την πρόοδο της τεχνολογίας να μειώνονται οι ώρες εργασίας επιφέροντας την αύξηση του κοινωνικού χρόνου για τους εργαζομένους και μειώνοντας την ανεργία, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οσον αφορά τον Λένιν, ο οποίος δεν ακολούθησε τη μαρξιστική οδό προς τον σοσιαλισμό, πρώτα δηλαδή αστικοδημοκρατική επανάσταση για την ανάπτυξη των μέσων παραγωγής και μετά σοσιαλισμός, στον οποίο αναφέρθηκε ο κ. Βαρελάς, δίκαια νομίζω ονομάστηκε «πατέρας της Επαναστατικής Πράξης». Μεταφέρει στους επερχόμενους το μήνυμα της άμεσης αξιοποίησης των συνθηκών, οι οποίες από στιγμή σε στιγμή μεταβάλλονται. Χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά, σήμερα λοιπόν.

Κυρίως όμως εξωραΐζεται ο καπιταλισμός διότι τα συμπεράσματα εξάγονται μόνον από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Ομως ο καπιταλισμός διαχέεται παγκόσμια δηλαδή και στην Αφρική, την Ασία, την Κεντρική και τη Λατινική Αμερική. Εχει δύο όψεις, με ισχυρότερη αυτή της φτωχοποίησης και της δυστυχίας. Εξωραΐζεται διότι αποσιωπάται ότι η ανάπτυξη και ο πλούτος της Δύσης είναι προϊόν της αποικιοκρατίας και του νεοαποικισμού εις βάρος όσων περιοχών αναφέρθηκαν. Ο Βαλερστάιν έγραφε χαρακτηριστικά: «Η ανάπτυξη των πλούσιων χωρών της Δύσης είναι το είδωλο της υπανάπτυξης του υπόλοιπου κόσμου». Πράγματι, όπως έγραφε ο Μαρξ, «ουδέποτε εξαφανίζεται ένας κοινωνικός σχηματισμός πριν αναπτυχθούν μέσα του όλες οι παραγωγικές δυνάμεις που έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει». Οταν όμως εξαντλήσει όλες του τις δυνατότητες, δεν υπάρχει τρόπος να συνεχίσει να κυριαρχεί παγκόσμια; Η στρατιωτικοποίηση των πάντων, οι εξοπλισμοί, οι πόλεμοι, τα πραξικοπήματα, προκειμένου να διατηρηθούν τα αρεστά καθεστώτα ακόμη και αν πολιτικά και κοινωνικά ανάγονται στον Μεσαίωνα, πού αποσκοπούν;

Ο καπιταλισμός απέτυχε να θρέψει ολόκληρο τον πλανήτη – 1,5 δισ. κατοίκων του λιμοκτονούν. Υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία της αποτυχίας του από αυτό;

Δημήτρης Μακροδημόπουλος, Αλεξ/πολη

ενός προγράμματος παρακολούθησης (monitoring) των ανωτέρω δύο παραμέτρων σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο των Σκοπίων και με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου ο υποφαινόμενος ήταν διευθυντής του τομέα διαχείρισης των υδατικών πόρων. Η χρηματοδότηση θα προερχόταν κατά 75% από την Ε.Ε., η οποία ενεθάρρυνε τη διακρατική συνεργασία προς αντιμετώπιση της διασυνοριακής ρύπανσης των υδάτων.

Ο συνεργαζόμενος καθηγητής οργάνωσε επίσκεψη της περιοχής μέχρι τη λίμνη Αχρίδα. Κατά τη διαδρομή, είδα πολυτελέστατες βίλες οι οποίες ανήκαν σε Αλβανούς. Κατά τη διάρκεια του γεύματος η συζήτηση στράφηκε και σε πολιτικά θέματα και τότε, εις επήκοον όλων, δήλωσε: «Θα είμαστε ευτυχείς αν τελούσαμε υπό ελληνικήν κατοχήν». Εξεπλάγην και όταν μείναμε μόνοι, του ζήτησα σχετικές διευκρινίσεις. Τότε είπε: «Οι βίλες που είδαμε ανήκουν σε Αλβανούς που έχουν επιτύχει αυτονομία στην περιοχή, δεν πληρώνουν φόρους και έχουν πέντε ώς και οκτώ παιδιά.

»Οι αυτόχθονες Σκοπιανοί κάνουν ένα ή δύο παιδιά, τα οποία, κατά κανόνα, σπουδάζουν στο εξωτερικό και απ’ αυτά πολύ λίγα επιστρέφουν πίσω. Αντιλαμβάνεστε ότι, σε τέσσερις το πολύ πέντε δεκαετίες, οι Αλβανοί θα πάρουν την εξουσία ειρηνικά και αναίμακτα. Να γιατί σας είπα ότι οι αυτόχθονες Σκοπιανοί θα προτιμούσαν ελληνική κατοχή». Αυτά τα έθεσα υπ’ όψιν στην αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΞ. Πιστεύω ότι και σήμερα οι Σκοπιανοί φοβούνται την αλβανική κυριαρχία. Εμείς όμως τι κάνουμε; Γιατί ανεχόμαστε επί δεκετίες ως διαμεσολαβητή τον αποτυχημένο κ. Νίμιτς; Ο Κίρο Γκλιγκόροφ, πρώτος Σκοπιανός πρόεδρος, δήλωνε το 1992: «Είμαστε Σλάβοι και ήλθαμε στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Δεν έχουμε καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες». Οι καθηγητές μας της Ιστορίας τι κάνουν;

Σήμερα, δυστυχώς, είμαστε αδύναμοι και στριμωγμένοι πανταχόθεν. Απρόβλεπτη συμπεριφορά της Τουρκίας, ανθελληνικό κλίμα στην Αλβανία, πιέσεις από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ε.Ε. η οποία στο παρελθόν είχε αποδεχθεί την ελληνική θέση, όχι στη χρήση του ονόματος Μακεδονία και εγκατάλειψη των αλυτρωτικών βλέψεων της FYROM και, τέλος, τη χρήση του από τις περισσότερες χώρες της υφηλίου. Πώς και από ποιους να πρωτοφυλαχθούμε; Ομολογουμένως πολύ δύσκολη η θέση μας και η εθνική μας στάση εξαιρετικά ευαίσθητη και δυσχερής. Οταν όμως είμαστε οι ισχυροί στην περιοχή, γιατί αφήσαμε να χαθούν οι ευκαιρίες; Μήπως πράγματι αυτή είναι η μοίρα μας προστρέχοντας και στο βιβλίο του αείμνηστου ευπατρίδη πολιτικού Ευάγγελου Αβέρωφ με τίτλο «Χαμένες Ευκαιρίες» για το Κυπριακό;

Παναγιώτης Καρακατσούυλης, Ομότ. καθηγητής 

του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

«Με συγκλόνισαν οι άγνωστοι γιατροί»

Κύριε διευθυντά,

Την ξεχωριστή εμπειρία μου από τους υπηρετούντες το Εθνικό Σύστημα Υγείας επιθυμώ να δημοσιοποιήσω διά της εφημερίδος σας. Στις 27-12-2017 με ελαφρά αδιαθεσία επισκέφθηκα τα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου Ναυπλίου, με εξήτασε παθολόγος, με παρέπεμψε στην καρδιολόγο, διεπίστωσε καρδιολογικό πρόβλημα, με εισήγαγε στο νοσοκομείο και προγραμμάτισε τη διακομιδή μου στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, συνοδεία ιατρού. Με παρέλαβε εξαίρετος καρδιολόγος, διεγνώσθη βλάβη μιτροειδούς βαλβίδας, έγινε τοποθέτηση αντλίας. Παρά τις προσπάθειες, επιδεινώθηκε η κατάσταση και διασωληνώθηκα. Επειγόντως μεταφέρθηκα στην Καρδιοχειρουργική Κλινική του «Ιπποκρατείου» και χειρουργήθηκα από διακεκριμένο καρδιοχειρουργό, εξήλθα στις 9-1-2018!

Η εμπειρία από τις φροντίδες των επαγγελματιών Υγείας του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τους οποίους δεν γνώριζα, από τα τρία νοσοκομεία, ήταν συγκλονιστική.

Ως προς την επιστημονική κατάρτιση των ιατρών που με περιέθαλψαν και τις μεθόδους που εφήρμοσαν, δεν είμαι ικανή να κρίνω. Γνωρίζω ότι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες. Η ανθρωπιά, η υπευθυνότητα, ο συντονισμός και η ταχύτητα που επέδειξε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ήταν αξιοθαύμαστη. Ο καρδιοχειρουργός, προσηνής και ανθρώπινος, και οι 16 γιατροί της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής που μας επισκέπτονταν, με τη ζεστή καλημέρα και τις ευχές τους για τις χρονιάρες μέρες, μας ενεθάρρυναν και μας ανακούφιζαν. Το νοσηλευτικό προσωπικό εξαιρετικό, καλοσυνάτο, με χαμόγελο και χιούμορ. Ολοι διέθεταν υπομονή με τους ασθενείς και το «ενοχλητικό» περιβάλλον μας. Ως και οι νοσηλεύτριες της Εντατικής με επισκέφθηκαν! Δεν γνωρίζω αν γίνεται σε άλλο θεραπευτήριο.

Εξυπακούεται ότι δεν είχα και δεν μου έλειψαν οιεσδήποτε ξενοδοχειακές παροχές, δεν με ενδιέφερε το έλασσον! Ελειπε μόνο η καλύτερη συντήρηση των πεπαλαιωμένων υποδομών.

Καμαρώνω για τους ανθρώπους που στελεχώνουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μου, σε αντίξοες συνθήκες. Ο Θεός να τους καθοδηγεί. Στην Ελλάδα της κρίσης, δεν είναι όλα μαύρα!

Θεοδοσία Πενταρβανή-Υφαντή, Φιλόλογος