"...Εχοντας αποφύγει τον Υπαρκτό, οι μεταπολιτευτικές γενιές βίωσαν τον κομμουνισμό ως συνδικαλιστική αναψυχή. Μπορούσαν να ζουν με τα σύμβολα και τα συνθήματά του, χωρίς να κινδυνεύουν από την αιματηρή πραγματικότητα που αυτά αντανακλούσαν. Μπορούσαν να ανήκουν στη Δύση με τόση ασφάλεια, ώστε να φαντασιώνονται την Ανατολή. Αυτό το ψυχοπολιτικό υπόστρωμα νομιμοποιεί τον Κοντονή. Γλιτώσαμε τον Υπαρκτό. Αλλά διαβιούμε ακόμη υπό το καθεστώς του Ανύπαρκτου...."

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

"Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 22/08/17