Από την "ΕΣΤΙΑ"
"ΕΣΤΙΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ", 01-02/07/17 |
Επικοινωνιακό «παιγνίδι»
γιά τις μειονότητες
Του Πρέσβεως Αλέξη Αλεξανδρή
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ έκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης της ανάγνωσης του Κορανίου και τής τέλεσης προσευχής, παρουσία του επικεφαλής της Προεδρίας Θρησκευτικών Υποθέσεων της τουρκικής πρωθυπουργίας εντός του μουσείου της Αγίας Σοφίας, έδωσε τήν ευκαιρία στην τουρκική πλευρά νά αντιστρέψει τους όρους εγείροντας, γιά μιά ακόμη φορά, θέμα «μουσουλμανικής τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα». Συγκεκριμένα, μέ την ύπ. αριθ. 203/23.6.2017 ανακοίνωση, το τουρκικό ΥΠΕΞ ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δέν σέβεται τις θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων και ισχυρίζεται: "οι ελληνικές Αρχές ασκούν στην μουσουλμανική "τουρκική" μειονότητα της Ελλάδας αυξανόμενη πίεση, καταθέτουν νόμους ενάντια στους εκλεγμένους μουφτήδες, επειδή αυτοί επιτελούν τις φυσικές τους αρμοδιότητες».
Η ελληνική απάντηση υπήρξε άμεση, αλλά λακωνική καί γενικής υφής: "Οταν χάνεις τό μέτρο ώς προς τήν προστασία τών θρησκευτικών ελευθεριών καί τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε δυστυχώς κοιτάζεις στό έσωτερικό σου καί βλέπεις γείτονες. Ή Τουρκία κρίνει εξ ιδίων τά αλλότρια».
Μέ τόν τρόπο αυτό συνεχίζεται τό άτέρμονο διπλωματικό παιγνίδι "μιά σου καί μιά μου» στό πλαίσιο μιάς σχέσης, στην ουσία, ανταγωνιστικής αλληλεξάρτησης. Τό θέμα γιά τήν ελληνική πλευρά είναι ότι μέσα άπό αυτή τή διαδικασία ανταλλαγής ανακοινώσεων δημιουργείται ένα αθροιστικά ασύμμετρο παίγνιο στρατηγικής μορφής, πού διαστρεβλώνει καί μετατρέπει τήν ελληνοτουρκική μειονοτική υπόθεση σέ μονομερές ζήτημα
Του Πρέσβεως Αλέξη Αλεξανδρή
Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ έκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης της ανάγνωσης του Κορανίου και τής τέλεσης προσευχής, παρουσία του επικεφαλής της Προεδρίας Θρησκευτικών Υποθέσεων της τουρκικής πρωθυπουργίας εντός του μουσείου της Αγίας Σοφίας, έδωσε τήν ευκαιρία στην τουρκική πλευρά νά αντιστρέψει τους όρους εγείροντας, γιά μιά ακόμη φορά, θέμα «μουσουλμανικής τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα». Συγκεκριμένα, μέ την ύπ. αριθ. 203/23.6.2017 ανακοίνωση, το τουρκικό ΥΠΕΞ ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δέν σέβεται τις θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων και ισχυρίζεται: "οι ελληνικές Αρχές ασκούν στην μουσουλμανική "τουρκική" μειονότητα της Ελλάδας αυξανόμενη πίεση, καταθέτουν νόμους ενάντια στους εκλεγμένους μουφτήδες, επειδή αυτοί επιτελούν τις φυσικές τους αρμοδιότητες».
Η ελληνική απάντηση υπήρξε άμεση, αλλά λακωνική καί γενικής υφής: "Οταν χάνεις τό μέτρο ώς προς τήν προστασία τών θρησκευτικών ελευθεριών καί τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε δυστυχώς κοιτάζεις στό έσωτερικό σου καί βλέπεις γείτονες. Ή Τουρκία κρίνει εξ ιδίων τά αλλότρια».
Μέ τόν τρόπο αυτό συνεχίζεται τό άτέρμονο διπλωματικό παιγνίδι "μιά σου καί μιά μου» στό πλαίσιο μιάς σχέσης, στην ουσία, ανταγωνιστικής αλληλεξάρτησης. Τό θέμα γιά τήν ελληνική πλευρά είναι ότι μέσα άπό αυτή τή διαδικασία ανταλλαγής ανακοινώσεων δημιουργείται ένα αθροιστικά ασύμμετρο παίγνιο στρατηγικής μορφής, πού διαστρεβλώνει καί μετατρέπει τήν ελληνοτουρκική μειονοτική υπόθεση σέ μονομερές ζήτημα
"τουρκομουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης».
Ή τουρκική πλευρά προωθεί επικοινωνιακά τήν εικόνα μιας χώρας πού έχει κάνει πολλά σημαντικά βήματα γιά τις μή μουσουλμανικές μειονότητες της, ένω ταυτόχρονα καταγγέλλει τήν Ελλάδα γιά επιβολή καθεστώτος δεύτερης κατηγορίας στους μουσουλμάνους πολίτες της στον εκπαιδευτικό, θρησκευτικό καί οικονομικό τομέα, όπως ευθαρσώς δήλωσε στά Αρριανά τής Ροδόπης ό δυτικοθρακιώτης Τούρκος υπουργός Εργασίας Μεχμέτ
Ή τουρκική πλευρά προωθεί επικοινωνιακά τήν εικόνα μιας χώρας πού έχει κάνει πολλά σημαντικά βήματα γιά τις μή μουσουλμανικές μειονότητες της, ένω ταυτόχρονα καταγγέλλει τήν Ελλάδα γιά επιβολή καθεστώτος δεύτερης κατηγορίας στους μουσουλμάνους πολίτες της στον εκπαιδευτικό, θρησκευτικό καί οικονομικό τομέα, όπως ευθαρσώς δήλωσε στά Αρριανά τής Ροδόπης ό δυτικοθρακιώτης Τούρκος υπουργός Εργασίας Μεχμέτ
Μουεζίνογλου κατά τή διάρκεια τής πρόσφατης "ιδιωτικής» επίσκεψης στή Θράκη του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μπιναλή Γιλντιρίμ. Ή προδραστική διπλωματική προσέγγιση στό μειονοτικό ζήτημα έχει έργαλειοποιηθεί άπό τό τουρκικό ΥΠΕΞ. μέ αποτέλεσμα ή ελληνική πλευρά νά καταναλώνει μεγάλο μέρος της ενέργειας της στό νά αντιδρά στήν καταγγελτική ρητορική της Τουρκίας, ή οποία, όπως διαφάνηκε κατά τήν έν λόγω επίσκεψη Γιλντιρίμ, στοχεύει στην καθιέρωση ρόλου Μητέρας Πατρίδας καί προστάτιδας τών "Τούρκων της Δυτικής Θράκης».
Αντιμέτωπη μέ τήν επιθετική τουρκική διπλωματία στό μειονοτικό, ή Ελλάδα δυσκολεύεται νά προβάλλει μέ αποτελεσματικότητα καί διεθνή απήχηση τις πραγματικές συνθήκες ανεξιθρησκίας πού επικρατούν στή σημερινή ελληνική Θράκη. Διερωτώμαι ποιά θά ήταν ή αντίδραση τοϋ Τούρκου ΥΠΕΞ, αν μετά τήν ανωτέρω ανακοίνωση τής Τουρκίας ό Έλληνας ομόλογος του, στό πλαίσιο τής καλής καί ειλικρινούς επικοινωνίας πού διατηρούν, τού πρόσφερε μέσω του πρέσβυ μας στήν Άγκυρα, ένα ανάτυπο του εξαιρετικού τρίγλωσσου (ελληνικά, τουρκικά, αγγλικά) βιβλίου "Μουσουλμανικά μνημεία τής Δ. Θράκης, Ελλάδα», μέ τίς καταπληκτικές φωτογραφίες τής μουσουλμανικής θρησκευτικο-κοινωνικής ζωής στή Θράκη. Στό βιβλίο αυτό, πού ετοιμάστηκε πρίν μερικά χρόνια μέ μεγάλη επιμέλεια άπό ομάδα νέων μουσουλμάνων υποστηρικτών τοϋ τοπικού θρακικού Ισλάμ μέ τή βοήθεια διακεκριμένων θεολόγων τών τριών μουφτειών, συγκεντρώνονται φωτογραφίες τής μεγάλης πλειονότητας τών τεμενών καί άλλων ισλαμικών μνημείων τής ελληνικής Θράκης, πού πιστοποιούν τήν μουσουλμανική παρουσία καί τήν ειρηνική καί εποικοδομητική συμβίωση τών χριστιανών καί μουσουλμάνων τής περιοχής. Θά μπορούσε δέ στην αφιέρωση του όΈλληνας υπουργός νά γράψει: "Μερικές φορές μιά φωτογραφία αξίζει όσο καί χίλιες λέξεις». Δυστυχώς, εκατοντάδες αντίτυπα του βιβλίου αυτού βρίσκονται αναξιοποίητα, καταχωνιασμένα στά υπόγεια τών μουφτειών.
Ένα άλλο άκρως ενδιαφέρον σημείο στην τουρκική ανακοίνωση είναι ή άναφορά στους εκλεγμένους μουφτήδες, δηλαδή τους υποστηριζόμενους ποικιλοτρόπως άπό τό τουρκικό Γενικό Προξενείο της Κομοτηνής θρησκευτικούς λειτουργούς, πού μέ ζήλο καί προκλητικότητα προωθούν στην ελληνική Θράκη τό τουρκικό πολιτικό καί εθνικιστικό μοντέλο του Ισλάμ. Ή αξίωση γιά τήν εκλογή μουφτήδων μέ καθολική ψηφοφορία τοϋ συνόλου τών μουσουλμάνων πιστών είναι τόσο σαθρή (δηλαδή στην ουσία εκλογή πολιτικού μουφτή) πού δέν εφαρμόζεται πουθενά στον κόσμο, καί σίγουρα όχι στην Τουρκία. Αναφορικά μέ τήν Τουρκία, πρέπει νά σημειωθεί ότι ό κάθε ένας έκ τών 81 νομών της χώρας έχει τόν δικό της διορισμένο μουφτή, τόν όποιο ή τουρκική κυβέρνηση έχει τό δικαίωμα νά τόν μεταθέσει ή νά τόν απολύσει άνά πάσα στιγμή. Είναι γνωστό ότι μετά τήν απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιούλιο 2016, μεγάλο μέρος τών μουφτήδων εκδιώχθηκε καί πολλοί έξ αυτών, όπως ό μουφτής του 'Ερζερούμ, οδηγήθηκαν στή φυλακή μέ τήν κατηγορία ότι ανήκουν στό κίνημα "χιζμέτ» τοϋ Φετουλλάχ Γκιουλέν. Αξίζει νά διερευνηθεί τό σύστημα διορισμού τών μουφτήδων άπό τήν τουρκική κυβέρνηση σέ μεγαλύτερο βάθος, καθώς καί ή διαδικασία ανάδειξης του επικεφαλής της ανώτερης Ισλαμικής θρησκευτικής αρχής, τής Προεδρίας Θρησκευτικών Υποθέσεων, (Diyanet Isleri Baskanligi).Είρήσθω έν παρόδω ότι ό Τούρκος ηγέτης 'Ερντογάν είχε διορίσει τό 2003 ώς πρόεδρο τοϋ Ντιγιανέτ τόν θεολόγο Αλί Μπαιρακτάρογλου. τόν όποιο αποφάσισε νά αντικαταστήσει οκτώ χρόνια αργότερα όταν ενοχλήθηκε, μεταξύ άλλων, άπό τή στάση του στό θέμα της μαντηλοφορίας.Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου 2010, ό άρμόδιος υπουργός γιά θρησκευτικές υποθέσεις Φαρούκ Τσελίκ διόρισε νέο πρόεδρο Θρησκευτικών Υποθέσεων, τόν θεολόγο Μεχμέτ Γιορμέζ.
Όσον άφορα στην ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη καί τήν "Ιμβρο, ό Γιλντιρίμ απευθυνόμενος στους μουσουλμάνους της Θράκης κατά τήν έκεί πρόσφατη επίσκεψη, τοϋ είπε ότι "εμείς κάναμε τό καθήκον μας (δηλαδή έναντι της ελληνικής μειονότητας), τώρα είναι ή σειρά τής Ελλάδας».
Εδώ, ή τουρκική πλευρά δέν λέει καν τήν μισή αλήθεια .Δέν υπάρχει αμφιβολία ότι κατά τά πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Ερντογάν έγιναν συγκεκριμένα βήματα αποκατάστασης κάποιων έκ των αδικιών τοϋ παρελθόντος. Επεστράφησαν στό Οικουμενικό Πατριαρχείο καί στην ομογένεια αρκετά άπό τά ακίνητα πού είχαν σφετερισθεί στό παρελθόν προηγούμενες κεμαλικές κυβερνήσεις.
Επετράπη ή επαναλειτουργία μειονοτικών σχολείων στην "Ιμβρο. Πραγματοποιήθηκαν εκλογές σέ μεγάλο μέρος των ελληνικών κοινοτήτων. Καταργήθηκε ή περιβόητη ανθελληνική Ειδική Επιτροπή Μειονοτήτων πού άπό τήν Ίδρυση της τό 1962 ταλαιπώρησε τίς διοικήσεις τών μή μουσουλμανικών βακουφικών επιτροπών καί ώθησε πολλούς μειονοτικούς νά εγκαταλείψουν τήν Τουρκία. Καθιερώθηκε ένας εποικοδομητικός διάλογος τοϋ κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ μέ τίς ηγεσίες των μή μουσουλμανικών μειονοτήτων, αιρετός εκπρόσωπος τών οποίων συμμετέχει πλέον ώς μέλος στό διοικητικό συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφιών. Τά ελληνορθόδοξα ευαγή Ιδρύματα απέκτησαν οικονομική άνεση καί σέ ορισμένες περιπτώσεις ακόμη καί οικονομική ευμάρεια.
Παραμένουν, ωστόσο, άλυτα ακόμη μεγάλα καί σοβαρά αιτήματα της ρωμιορθόδοξης μειονότητας, μέ πρώτο τή συνεχιζόμενη απαγόρευση της λειτουργίας της Θεολογικής
Σχολής Χάλκης. Παραβίαση τών θρησκευτικών ελευθεριών συνιστά ό χαρακτηρισμός τοϋ συνόλου τών Ιστορικών μοναστηριών τών Πριγκηπόννησων ώς "κατειλημμένων» ευαγών Ιδρυμάτων, προκειμένου νά ελέγχεται ή διοίκηση καί ακίνητη τους περιουσία άπό μουσουλμάνους Τούρκους επιτρόπους διορισμένους άπό τό Κράτος. Από τήν άποψη εσωτερικής τουρκικής έννομης τάξης, τό Οικουμενικό Πατριαρχείο συνεχίζει νά αποτελεί "ίδρυμα-φάντασμα», άφοϋ δέν τοϋ αναγνωρίζεται επίσημη νομική προσωπικότητα.
Ή μή διενέργεια βακουφικών εκλογών στά πλουσιότερα ευαγή Ιδρύματα της ελληνικής μειονότητας, όπως τά Νοσοκομεία Βαλουκλή, αποτελεί ένα άπό τά πολλά προβλήματα πού αντιμετωπίζει ακόμη καί σήμερα ή ελληνική μειονότητα. Πώς μιά χώρα πού ισχυρίζεται ότι σέβεται τίς θρησκευτικές μειονότητες, επιτρέπει καί ενισχύει ποικιλοτρόπως τή λειτουργία "πειρατικής», χωρίς ποίμνιο, τουρκορθόδοξης Εκκλησίας, ή οποία διοικείται έδώ καί τρείς γενεές άπό άτομα μιας καί μόνο οικογένειας πού έχει σφετεριστεί αυθαίρετα καί βίαια τρείς εκκλησίες της ομογένειας στήν περιοχή τοϋ Γαλατά χωρίς νά διατηρεί καμμία σχέση μέ τήν Ορθοδοξία ή άκόμη βασικές γνώσεις σχετικά μέ τήν χριστιανική θρησκεία;
Συνεχίζεται, λοιπόν, τό ελληνοτουρκικό επικοινωνιακό παιγνίδι στό ζήτημα τών μειονοτήτων καί δυστυχώς φαίνεται νά υπερισχύει εκείνος πού παρουσιάζει καλύτερα τήν εικονική πραγματικότητα παρά τό αναμφισβήτητο γεγονός, ότι οϊ ισάριθμες τήν εποχή της υπογραφής τής Συνθήκης της Λωζάννης εκατέρωθεν μειονότητες αριθμούν σήμερα γύρω στις 3.000 ομογενείς στην Τουρκία καί άνω τών 120.000 μουσουλμάνων οτήν Θράκη, οι οποίοι εκπροσωπούνται οτήν ελληνική Βουλή μέ τέσσερεις μουσουλμάνους εκπροσώπους τους.
Αντιμέτωπη μέ τήν επιθετική τουρκική διπλωματία στό μειονοτικό, ή Ελλάδα δυσκολεύεται νά προβάλλει μέ αποτελεσματικότητα καί διεθνή απήχηση τις πραγματικές συνθήκες ανεξιθρησκίας πού επικρατούν στή σημερινή ελληνική Θράκη. Διερωτώμαι ποιά θά ήταν ή αντίδραση τοϋ Τούρκου ΥΠΕΞ, αν μετά τήν ανωτέρω ανακοίνωση τής Τουρκίας ό Έλληνας ομόλογος του, στό πλαίσιο τής καλής καί ειλικρινούς επικοινωνίας πού διατηρούν, τού πρόσφερε μέσω του πρέσβυ μας στήν Άγκυρα, ένα ανάτυπο του εξαιρετικού τρίγλωσσου (ελληνικά, τουρκικά, αγγλικά) βιβλίου "Μουσουλμανικά μνημεία τής Δ. Θράκης, Ελλάδα», μέ τίς καταπληκτικές φωτογραφίες τής μουσουλμανικής θρησκευτικο-κοινωνικής ζωής στή Θράκη. Στό βιβλίο αυτό, πού ετοιμάστηκε πρίν μερικά χρόνια μέ μεγάλη επιμέλεια άπό ομάδα νέων μουσουλμάνων υποστηρικτών τοϋ τοπικού θρακικού Ισλάμ μέ τή βοήθεια διακεκριμένων θεολόγων τών τριών μουφτειών, συγκεντρώνονται φωτογραφίες τής μεγάλης πλειονότητας τών τεμενών καί άλλων ισλαμικών μνημείων τής ελληνικής Θράκης, πού πιστοποιούν τήν μουσουλμανική παρουσία καί τήν ειρηνική καί εποικοδομητική συμβίωση τών χριστιανών καί μουσουλμάνων τής περιοχής. Θά μπορούσε δέ στην αφιέρωση του όΈλληνας υπουργός νά γράψει: "Μερικές φορές μιά φωτογραφία αξίζει όσο καί χίλιες λέξεις». Δυστυχώς, εκατοντάδες αντίτυπα του βιβλίου αυτού βρίσκονται αναξιοποίητα, καταχωνιασμένα στά υπόγεια τών μουφτειών.
Ένα άλλο άκρως ενδιαφέρον σημείο στην τουρκική ανακοίνωση είναι ή άναφορά στους εκλεγμένους μουφτήδες, δηλαδή τους υποστηριζόμενους ποικιλοτρόπως άπό τό τουρκικό Γενικό Προξενείο της Κομοτηνής θρησκευτικούς λειτουργούς, πού μέ ζήλο καί προκλητικότητα προωθούν στην ελληνική Θράκη τό τουρκικό πολιτικό καί εθνικιστικό μοντέλο του Ισλάμ. Ή αξίωση γιά τήν εκλογή μουφτήδων μέ καθολική ψηφοφορία τοϋ συνόλου τών μουσουλμάνων πιστών είναι τόσο σαθρή (δηλαδή στην ουσία εκλογή πολιτικού μουφτή) πού δέν εφαρμόζεται πουθενά στον κόσμο, καί σίγουρα όχι στην Τουρκία. Αναφορικά μέ τήν Τουρκία, πρέπει νά σημειωθεί ότι ό κάθε ένας έκ τών 81 νομών της χώρας έχει τόν δικό της διορισμένο μουφτή, τόν όποιο ή τουρκική κυβέρνηση έχει τό δικαίωμα νά τόν μεταθέσει ή νά τόν απολύσει άνά πάσα στιγμή. Είναι γνωστό ότι μετά τήν απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιούλιο 2016, μεγάλο μέρος τών μουφτήδων εκδιώχθηκε καί πολλοί έξ αυτών, όπως ό μουφτής του 'Ερζερούμ, οδηγήθηκαν στή φυλακή μέ τήν κατηγορία ότι ανήκουν στό κίνημα "χιζμέτ» τοϋ Φετουλλάχ Γκιουλέν. Αξίζει νά διερευνηθεί τό σύστημα διορισμού τών μουφτήδων άπό τήν τουρκική κυβέρνηση σέ μεγαλύτερο βάθος, καθώς καί ή διαδικασία ανάδειξης του επικεφαλής της ανώτερης Ισλαμικής θρησκευτικής αρχής, τής Προεδρίας Θρησκευτικών Υποθέσεων, (Diyanet Isleri Baskanligi).Είρήσθω έν παρόδω ότι ό Τούρκος ηγέτης 'Ερντογάν είχε διορίσει τό 2003 ώς πρόεδρο τοϋ Ντιγιανέτ τόν θεολόγο Αλί Μπαιρακτάρογλου. τόν όποιο αποφάσισε νά αντικαταστήσει οκτώ χρόνια αργότερα όταν ενοχλήθηκε, μεταξύ άλλων, άπό τή στάση του στό θέμα της μαντηλοφορίας.Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου 2010, ό άρμόδιος υπουργός γιά θρησκευτικές υποθέσεις Φαρούκ Τσελίκ διόρισε νέο πρόεδρο Θρησκευτικών Υποθέσεων, τόν θεολόγο Μεχμέτ Γιορμέζ.
Όσον άφορα στην ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη καί τήν "Ιμβρο, ό Γιλντιρίμ απευθυνόμενος στους μουσουλμάνους της Θράκης κατά τήν έκεί πρόσφατη επίσκεψη, τοϋ είπε ότι "εμείς κάναμε τό καθήκον μας (δηλαδή έναντι της ελληνικής μειονότητας), τώρα είναι ή σειρά τής Ελλάδας».
Εδώ, ή τουρκική πλευρά δέν λέει καν τήν μισή αλήθεια .Δέν υπάρχει αμφιβολία ότι κατά τά πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Ερντογάν έγιναν συγκεκριμένα βήματα αποκατάστασης κάποιων έκ των αδικιών τοϋ παρελθόντος. Επεστράφησαν στό Οικουμενικό Πατριαρχείο καί στην ομογένεια αρκετά άπό τά ακίνητα πού είχαν σφετερισθεί στό παρελθόν προηγούμενες κεμαλικές κυβερνήσεις.
Επετράπη ή επαναλειτουργία μειονοτικών σχολείων στην "Ιμβρο. Πραγματοποιήθηκαν εκλογές σέ μεγάλο μέρος των ελληνικών κοινοτήτων. Καταργήθηκε ή περιβόητη ανθελληνική Ειδική Επιτροπή Μειονοτήτων πού άπό τήν Ίδρυση της τό 1962 ταλαιπώρησε τίς διοικήσεις τών μή μουσουλμανικών βακουφικών επιτροπών καί ώθησε πολλούς μειονοτικούς νά εγκαταλείψουν τήν Τουρκία. Καθιερώθηκε ένας εποικοδομητικός διάλογος τοϋ κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ μέ τίς ηγεσίες των μή μουσουλμανικών μειονοτήτων, αιρετός εκπρόσωπος τών οποίων συμμετέχει πλέον ώς μέλος στό διοικητικό συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφιών. Τά ελληνορθόδοξα ευαγή Ιδρύματα απέκτησαν οικονομική άνεση καί σέ ορισμένες περιπτώσεις ακόμη καί οικονομική ευμάρεια.
Παραμένουν, ωστόσο, άλυτα ακόμη μεγάλα καί σοβαρά αιτήματα της ρωμιορθόδοξης μειονότητας, μέ πρώτο τή συνεχιζόμενη απαγόρευση της λειτουργίας της Θεολογικής
Σχολής Χάλκης. Παραβίαση τών θρησκευτικών ελευθεριών συνιστά ό χαρακτηρισμός τοϋ συνόλου τών Ιστορικών μοναστηριών τών Πριγκηπόννησων ώς "κατειλημμένων» ευαγών Ιδρυμάτων, προκειμένου νά ελέγχεται ή διοίκηση καί ακίνητη τους περιουσία άπό μουσουλμάνους Τούρκους επιτρόπους διορισμένους άπό τό Κράτος. Από τήν άποψη εσωτερικής τουρκικής έννομης τάξης, τό Οικουμενικό Πατριαρχείο συνεχίζει νά αποτελεί "ίδρυμα-φάντασμα», άφοϋ δέν τοϋ αναγνωρίζεται επίσημη νομική προσωπικότητα.
Ή μή διενέργεια βακουφικών εκλογών στά πλουσιότερα ευαγή Ιδρύματα της ελληνικής μειονότητας, όπως τά Νοσοκομεία Βαλουκλή, αποτελεί ένα άπό τά πολλά προβλήματα πού αντιμετωπίζει ακόμη καί σήμερα ή ελληνική μειονότητα. Πώς μιά χώρα πού ισχυρίζεται ότι σέβεται τίς θρησκευτικές μειονότητες, επιτρέπει καί ενισχύει ποικιλοτρόπως τή λειτουργία "πειρατικής», χωρίς ποίμνιο, τουρκορθόδοξης Εκκλησίας, ή οποία διοικείται έδώ καί τρείς γενεές άπό άτομα μιας καί μόνο οικογένειας πού έχει σφετεριστεί αυθαίρετα καί βίαια τρείς εκκλησίες της ομογένειας στήν περιοχή τοϋ Γαλατά χωρίς νά διατηρεί καμμία σχέση μέ τήν Ορθοδοξία ή άκόμη βασικές γνώσεις σχετικά μέ τήν χριστιανική θρησκεία;
Συνεχίζεται, λοιπόν, τό ελληνοτουρκικό επικοινωνιακό παιγνίδι στό ζήτημα τών μειονοτήτων καί δυστυχώς φαίνεται νά υπερισχύει εκείνος πού παρουσιάζει καλύτερα τήν εικονική πραγματικότητα παρά τό αναμφισβήτητο γεγονός, ότι οϊ ισάριθμες τήν εποχή της υπογραφής τής Συνθήκης της Λωζάννης εκατέρωθεν μειονότητες αριθμούν σήμερα γύρω στις 3.000 ομογενείς στην Τουρκία καί άνω τών 120.000 μουσουλμάνων οτήν Θράκη, οι οποίοι εκπροσωπούνται οτήν ελληνική Βουλή μέ τέσσερεις μουσουλμάνους εκπροσώπους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου