Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι, παρά την απογοήτευση από τις κυβερνητικές επιδόσεις, στην κάλπη ισχύει πάντα το «το μη χείρον βέλτιστον». Συνεπώς, ένας από τους βασικούς λόγους της δημοσκοπικής υπεροχής της κυβέρνησης είναι η απουσία εναλλακτικής πρότασης. Και αυτό είναι κακό όχι μόνο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και για την ίδια τη δημοκρατία....

Από "ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ"

"ΤΑ ΝΕΑ/ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ",
01-02/04.23

Ησωστή λειτουργία μιας χώρας εξαρτάται τόσο από την ικανότητα της κυβέρνησης να κυβερνά, όσο και από την ικανότητα της αντιπολίτευσης να αντιπολιτεύεται. Επτά εβδομάδες πριν από τις εκλογές, με απολογισμούς σε πλήρη εξέλιξη και δημοσκοπήσεις να διαδέχονται η μία την άλλη, αποδεικνύεται ότι τελικά το πιο δυνατό χαρτί της κυβέρνησης είναι μάλλον η αντιπολίτευση.

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του κυβερνητικού έργου δεν μπορούν να μην παραδεχτούν ότι κάποιες από τις εμβληματικές μεταρρυθμίσεις που υποσχόταν το κόμμα του «μετώπου της λογικής» έμειναν στα χαρτιά. Αρκεί κανείς να δει το χάος που επικρατεί στα πανεπιστήμια, με καθηγητές να προπηλακίζονται, πρυτάνεις να κρατούνται όμηροι, βανδαλισμούς σε ημερήσια διάταξη και την υπουργό Παιδείας να βγάζει μια ανακοίνωση μετά τη συνάντηση με την καθηγήτρια που δέχτηκε επιθέσεις λέγοντας απλά πως «μας βρίσκει απέναντι οποιαδήποτε απόπειρα περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης». 

Τη στιγμή που υπάρχει πρόσφορο έδαφος για σοβαρή κριτική, ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει ανακοινώσεις στην αντίθετη κατεύθυνση, κατά της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, και καταγγέλλει αστυνομική βία εναντίον των αγωνιζόμενων φοιτητών. Για κάθε αδυναμία, παράλειψη, ολιγωρία της κυβέρνησης υπάρχει μία κριτική στη λάθος κατεύθυνση ή μια κακή ανάμνηση από την αριστερή κυβερνητική εμπειρία.

Στον πόλεμο των επτά εβδομάδων που ακολουθεί, το κυβερνητικό επιτελείο θα κληθεί να παλέψει όχι με τον αντίπαλο, αλλά με τον δικό του κακό εαυτό. Για θέματα από τα πιο σοβαρά έως επουσιώδη. Για το μπάχαλο που, όπως απεδείχθη στην περίπτωση του ΟΣΕ, συνεχίζει να επικρατεί στο Δημόσιο, για τις πλημμελείς εκπαιδεύσεις, τους υπαλλήλους που φεύγουν νωρίτερα από τις βάρδιες και σβήνουν τον χρόνο αποχώρησης με blanco, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει κεφάλαιο αγώνων κατά της αξιολόγησης στο Δημόσιο, αλλά και υποσχέσεις επανακρατικοποιήσεων. 

Απέναντι στην κριτική για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης τα κυβερνητικά στελέχη αντιτείνουν όσα συνέβησαν στη σκευωρία της Novartis με τον φυλακισμένο - πλέον - για αρχηγικό ρόλο σε εγκληματική οργάνωση προστατευόμενο μάρτυρα. Για τις κατηγορίες περί «πετσωμένων ΜΜΕ» υπάρχει το σκάνδαλο με την προσπάθεια δημιουργίας του ΣΥΡΙΖΑ Channel. Για κάθε παρατυπία υπουργού, βουλευτή, στελέχους της ΝΔ για τους οποίους το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλεί τη ΝΔ να τους βγάλει από τα ψηφοδέλτια, υπάρχει εκείνη η παραμονή στα ψηφοδέλτια μετά το ομόφωνο 13-0 του Ειδικού Δικαστηρίου. Απέναντι σε κάθε κατηγορία για ακροδεξιές πολιτικές υπάρχει η ανάμνηση της συγκυβέρνησης με τον Πάνο Καμμένο και η υπουργοποίηση του Δημήτρη Καμμένου. Για κάθε γαλάζιο υπουργό που δεν αναλαμβάνει την ευθύνη υπάρχει η ανάμνηση του «ψάχνω να βρω λάθη στο Μάτι και δεν βρίσκω». 

Ακόμα και για τη φράση «θυσία», την οποία ανέφερε ο Πρωθυπουργός μιλώντας για τον τραγικό θάνατο των 57 συμπολιτών μας στα Τέμπη και κατακεραυνώθηκε από την αντιπολίτευση, υπάρχει η ίδια φράση από τον κ. Τσίπρα για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα («ξεσκέπασε με θυσία της ζωής του το δολοφονικό πρόσωπο της ΧΑ»), αλλά και από τον πρώην υπουργό κ. Ανδρέα Ξανθό για την τραγωδία στο Μάτι («η τραγωδία στο Μάτι είναι ευκαιρία αναστοχασμού»).

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι, παρά την απογοήτευση από τις κυβερνητικές επιδόσεις, στην κάλπη ισχύει πάντα το «το μη χείρον βέλτιστον». Συνεπώς, ένας από τους βασικούς λόγους της δημοσκοπικής υπεροχής της κυβέρνησης είναι η απουσία εναλλακτικής πρότασης. Και αυτό είναι κακό όχι μόνο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και για την ίδια τη δημοκρατία.