Από την "ΕΣΤΙΑ της Κυριακής", πρωτοσέλιδο
 |
| "ΕΣΤΙΑ της Κυριακής", 22/01/23 |
στις κρίσεις της στρατιωτικής ηγεσίας
του Ευθ. Π. Πέτρου
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο χώρος στον οποίο κατ' εξοχήν τηρούνται τα θεσμικώς καθιερωμένα. Είναι ο χώρος στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχουν εμπάθειες αλλά και οι πικρίες ακόμη που δημιουργούνται εκφυλλίζονται, όχι μόνον από τον χρόνο, αλλά κυρίως από την τήρηση θεσμικά καθιερωμένων διαδικασιών που διέπουν κάθε φάση της στρατιωτικής ζωής, από την εισαγωγή στο πρώτο έτος των στρατιωτικών σχολών μέχρι την καταληκτική στιγμή της αποστρατείας.
Για τον λόγο αυτό, ήταν τεράστια η απρέπεια που διαπράχθηκε φέτος εις βάρος τεσσάρων ανωτάτων αξιωματικών, οι οποίοι μάλιστα είχαν εξαντλήσει την επετηρίδα μέχρι τον καταληκτικό βαθμό του Κλάδου τους. Πρόκειται για τον απερχόμενο αρχηγό του Στόλου αντιναύαρχο Παναγιώτη Λυμπέρη ΠΝ, τον Γενικό Επιθεωρητή Στρατού αντιστράτηγο Νικόλαο Φλάρη, τον Διοικητή της Διοικήσεως Ειδικού Πολέμου αντιστράτηγο Γεώργιο Τσιτσικώστα και τον Στρατιωτικό Εκπρόσωπο της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ (ΣΑΣΕΒΑΣ – Στρατιωτικός Εκπρόσωπος Βορειοατλαντικού Συμφώνου) αντιστράτηγο Πέτρο Δεμέστιχα.
Οι αξιωματικοί αυτοί αποστρατεύθηκαν, όχι επειδή τα αρμόδια συμβούλια τους έκριναν ως ευδοκίμως τερματίσαντες την σταδιοδρομία τους, αλλά «παρασυρόμενοι» από την προαγωγή νεωτέρων τους αξιωματικών. Αυτός βεβαίως δεν ήταν λόγος να μην ανακοινωθεί η αποστρατεία τους. Και όμως δεν υπήρξε σχετική ανακοίνωσις για το Ναυτικό, όπου ο αντιναύαρχος Λυμπέρης αποστρατεύθηκε εξ αιτίας της επιλογής του νεωτέρου του, αντιναυάρχου Ιωάννου Δρυμούση ΠΝ για την θέση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. Για τον Στρατό ανεκοινώθη μόνον η αποστρατεία του υπαρχηγού του ΓΕΣ αντιστρατήγου Γεωργίου Κέλη, ο οποίος εκρίθη ως ευδοκίμως τερματίσας την σταδιοδρομία του. Αλλά ενώ ανεκοινώθη μόνον μία αποστρατεία, έγιναν αμέσως μετά οι προαγωγές τεσσάρων υποστρατήγων στον βαθμό του αντιστρατήγου «προς πλήρωσιν κενών θέσεων». Για τον λογικό αναγνώστη προκύπτει η απορία, πώς γίνεται να ανακοινώνεται η αποστρατεία ενός και να μένουν κενές τέσσερεις θέσεις;
Ομοίως για το Ναυτικό ανεκοινώθησαν οι προαγωγές δύο υποναυάρχων στον βαθμό του αντιναυάρχου, και πάλι «προς πλήρωσιν κενών θέσεων» ενώ από τις προηγούμενες ανακοινώσεις προέκυπτε μόνο μία κενή θέση, αυτή του απερχομένου αρχηγού ΓΕΝ αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη ΠΝ, ο οποίος ολοκλήρωσε ευδοκίμως την τριετή θητεία του στην ηγεσία του Κλάδου.
Για τους γνωρίζοντες τις διαδικασίες η απάντησις είναι προφανής. Οι... ελλείποντες έχουν αποστρατευθεί «παρασυρόμενοι». Για ποιον λόγο όμως δεν εξεδώθη ανακοίνωσις. Μήπως κάποιοι ήθελαν να αποκρύψουν τις αποστρατείες αυτές; Μήπως δεν ήθελαν να ανακοινωθεί ένα μόνον όνομα και, η μπάλλα πήρε και τους υπολοίπους; Φυσικά αναφερόμεθα στο πρόσωπο του αρχηγού του Στόλου Παναγιώτη Λυμπέρη, σχετικά με τον οποίο είχε γίνει αρκετός θόρυβος το τελευταίο δωδεκάμηνο, καθώς από πέρυσι είχαν αρχίσει να ακούγονται φήμες περί μεθοδεύσεως της αποστρατείας του, ενώ μια σειρά από δημοσιεύματα υπονόμευσαν την θέση του. Παρ' ότι ο ίδιος θα είχε κάθε λόγο να τα θεωρεί κατευθυνόμενα, ετήρησε άκρως αξιοπρεπή στάση αποφεύγοντας, όχι μόνον να προκαλέσει απαντήσεις σε αυτά, αλλά καν να τα σχολιάσει. Αντιπαρήλθε μάλιστα σχετικές ερωτήσεις που του ετέθησαν χωρίς να αφήσει αιχμές ή υπονοούμενα εις βάρος κανενός.
Η απρέπεια όμως δεν έγκειται στην μη ανακοίνωση των αποστρατειών. Είθισται όταν ένας ανώτατος αξιωματικός αποστρατεύεται να του απονέμεται ο τίτλος του επιτίμου για την θέση την οποία κατείχε. Και το ερώτημα είναι απενεμήθη στον αντιναύαρχο Λυμπέρη ο τίτλος του επιτίμου Αρχηγού του Στόλου, στον αντιστράτηγο Φλάρη ο τίτλος του επιτίμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού, στον αντιστράτηγο Τσιτσικώστα ο τίτλος του επιτίμου Διοικητού Ειδικού Πολέμου (πόσο μάλλον που ήταν και ο πρώτος διοικητής του νεοσυστάτου αυτού σχηματισμού);
Η περίπτωσις του αντιστρατήγου Δεμέστιχα είναι λίγο διαφορετική, αφού ανεξαρτήτως τη αποστρατείας του θα πρέπει να παραμείνει στρατιωτικός εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ μέχρις ότου ορισθεί αντικαταστάτης του. Εκτός εάν αποφασισθεί η ανάκλησίς του από την εφεδρεία ώστε να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του. Υπάρχει αυτή η προοπτική, δεδομένου μάλιστα ότι συνήθως ο ΣΑΣΕΒΑΣ είναι συνήθως αντιστράτηγος (ή αντίστοιχος των άλλων Κλάδων) ανακληθείς από την εφεδρεία. Αυτή είναι ειδική περίπτωσις και δεν αίρει την απρέπεια εις βάρος των υπολοίπων αποστρατευθέντων αξιωματικών.
Θέτουμε λοιπόν δύο ερωτήματα:
1. Ποιος απεφάσισε να μην εκδοθεί ανακοίνωσις για την αποστρατεία τεσσάρων ανωτάτων αξιωματικών, οι οποίοι υπηρετούντες ευόρκως εξήντλησαν την στρατιωτική ιεραρχία και για ποιον λόγο έγινε αυτό;
2. Απεδόθη ή όχι ο τίτλος του επιτίμου στους αξιωματικούς αυτούς; Αν όχι γιατί; Και αν ναι γιατί δεν ανεκοινώθη;
Δεν θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι πίσω από τέτοιες μικρόψυχες αποφάσεις υποκρύπτονται προσωπικές εμπάθειες. Δεν αρμόζουν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδος και στο επίπεδο των αξιωματικών που τις υπηρετούν. Δυστυχώς όμως κάποια γεγονότα δημιουργούν μια μάλλον περίεργη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Υπήρξε -επί παραδείγματι- κίνησις για την απαγόρευση στον αντιναύαρχο Λυμπέρη να απευθυνθεί προς τα πληρώματα του Στόλου. Προς τους ανθρώπους που υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του επί τρία συναπτά έτη. Πράγματι ο απερχόμενος Αρχηγός Στόλου αμέσως μετά την γνωστοποίηση της αποστρατείας του, θέλησε να απευθυνθεί προς τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων και το προσωπικό των υπηρεσιών που είχε υπό την διοίκησή του. Το γεγονός ότι η προετοιμασία μιας μεγάλης συγκεντρώσεως εν τέλει ακυρώθηκε, αποδίδεται σε παρεμβάσεις υπερκειμένων επιτελείων. Έτσι το πρωί της περασμένης Τρίτης, ο Παναγιώτης Λυμπέρης, με πολιτική περιβολή, μίλησε επί της φρεγάτας «Λήμνος» σε μικρό αριθμό αντιπροσωπειών από τα πληρώματα των πλοίων, προς τους οποίους εξέφρασε την ευαρέσκειά του δηλώνοντας ότι είναι υπερήφανος που υπηρέτησε μαζί τους και για τα όσα επετεύχθησαν κατά τα τελευταία χρόνια. Μιλώντας τους δεν άφησε να διαφανεί ούτε μια υπόνοια πικρίας ή κάποιο παράπονο για την αποστρατεία του. Έδωσε κατά τον τρόπο αυτό ένα μάθημα σε όσους βυσσοδόμησαν εις βάρος του.
Το πρόβλημα έγκειται αλλού. Στις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι αποφάσεις της ηγεσίας στο ηθικό του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Παναγιώτης Λυμπέρης, ως Αρχηγός του Στόλου, είχε σηκώσει το βάρος της μεγάλης κινητοποιήσεως για την αποτροπή των προσπαθειών των Τούρκων το καλοκαίρι του 2020. Το εγκώμιο του, έχουν πλέξει πολλοί απόστρατοι αξιωματικοί, προσκείμενοι μάλιστα στην Νέα Δημοκρατία, ενώ την απογοήτευσή τους για την εξέλιξη δεν κρύβουν αξιωματικοί και πληρώματα του Στόλου, που τελούσαν υπό τας διαταγάς του τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και πρόσωπα που δεν είχαν εκφρασθεί ευμενώς για τον πατέρα του ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη, αρχηγό ΓΕΕΘΑ κατά την κρίση των Ιμίων, εξ αρχής ετόνιζαν ότι ο Παναγιώτης Λυμπέρης, είναι αξιωματικός «άλλης ποιότητος». Ιδιαίτερη έμφαση έδιναν στο γεγονός ότι ως αρχηγός, απέδιδε μεγάλη σημασία στις εισηγήσεις των συνεργατών του και, κυρίως των διοικητών των ομάδων πλοίων, είχε ευρεία επιχειρησιακή αντίληψη, ταυτοχρόνως όμως επεδείκνυε ειλικρινές ενδιαφέρον για το προσωπικό, κατά τρόπον ώστε ολόκληρη η δύναμις του Στόλου εμπιστευόταν απόλυτα την ηγεσία του. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η αποστρατεία του δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για τις επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν στο ηθικό των πληρωμάτων, παρά το γεγονός ότι ο διάδοχός του αντιναύαρχος Ελευθέριος Κατάρας είναι και αυτός πολύ ικανός αξιωματικός, ο οποίος μάλιστα είχε διατελέσει υπαρχηγός του Στόλου υπό τον Παναγιώτη Λυμπέρη. Η τοποθέτησις του αντιναυάρχου Κατάρα συνιστά μια λείανση των τριβών, δεδομένου ότι απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του συνόλου του Πολεμικού Ναυτικού.
Εστιάζουμε στο πρόσωπο του νέου Αρχηγού του Στόλου, διότι σε αυτόν θα πέσει το βάρος ενδεχομένης νέα επιχειρησιακής κινητοποιήσεως. Δεν σημαίνει ότι ο νέας Αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Ι. Δρυμούσης ΠΝ, δεν είναι ένας άριστος αξιωματικός. Ευτύχησε όμως να μην ευρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα».
του Ευθ. Π. Πέτρου
- Γιατί δεν υπήρξε ανακοίνωσις της αποστρατείας του αντιναύαρχου Λυμπέρη
- Γιατί δεν ανεκοινώθησαν οι αποστρατείες τριών αντιστρατήγων;
- Τους απεδόθη ο τίτλος του Επιτίμου;
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο χώρος στον οποίο κατ' εξοχήν τηρούνται τα θεσμικώς καθιερωμένα. Είναι ο χώρος στον οποίο δεν πρέπει να υπάρχουν εμπάθειες αλλά και οι πικρίες ακόμη που δημιουργούνται εκφυλλίζονται, όχι μόνον από τον χρόνο, αλλά κυρίως από την τήρηση θεσμικά καθιερωμένων διαδικασιών που διέπουν κάθε φάση της στρατιωτικής ζωής, από την εισαγωγή στο πρώτο έτος των στρατιωτικών σχολών μέχρι την καταληκτική στιγμή της αποστρατείας.
Για τον λόγο αυτό, ήταν τεράστια η απρέπεια που διαπράχθηκε φέτος εις βάρος τεσσάρων ανωτάτων αξιωματικών, οι οποίοι μάλιστα είχαν εξαντλήσει την επετηρίδα μέχρι τον καταληκτικό βαθμό του Κλάδου τους. Πρόκειται για τον απερχόμενο αρχηγό του Στόλου αντιναύαρχο Παναγιώτη Λυμπέρη ΠΝ, τον Γενικό Επιθεωρητή Στρατού αντιστράτηγο Νικόλαο Φλάρη, τον Διοικητή της Διοικήσεως Ειδικού Πολέμου αντιστράτηγο Γεώργιο Τσιτσικώστα και τον Στρατιωτικό Εκπρόσωπο της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ (ΣΑΣΕΒΑΣ – Στρατιωτικός Εκπρόσωπος Βορειοατλαντικού Συμφώνου) αντιστράτηγο Πέτρο Δεμέστιχα.
Οι αξιωματικοί αυτοί αποστρατεύθηκαν, όχι επειδή τα αρμόδια συμβούλια τους έκριναν ως ευδοκίμως τερματίσαντες την σταδιοδρομία τους, αλλά «παρασυρόμενοι» από την προαγωγή νεωτέρων τους αξιωματικών. Αυτός βεβαίως δεν ήταν λόγος να μην ανακοινωθεί η αποστρατεία τους. Και όμως δεν υπήρξε σχετική ανακοίνωσις για το Ναυτικό, όπου ο αντιναύαρχος Λυμπέρης αποστρατεύθηκε εξ αιτίας της επιλογής του νεωτέρου του, αντιναυάρχου Ιωάννου Δρυμούση ΠΝ για την θέση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. Για τον Στρατό ανεκοινώθη μόνον η αποστρατεία του υπαρχηγού του ΓΕΣ αντιστρατήγου Γεωργίου Κέλη, ο οποίος εκρίθη ως ευδοκίμως τερματίσας την σταδιοδρομία του. Αλλά ενώ ανεκοινώθη μόνον μία αποστρατεία, έγιναν αμέσως μετά οι προαγωγές τεσσάρων υποστρατήγων στον βαθμό του αντιστρατήγου «προς πλήρωσιν κενών θέσεων». Για τον λογικό αναγνώστη προκύπτει η απορία, πώς γίνεται να ανακοινώνεται η αποστρατεία ενός και να μένουν κενές τέσσερεις θέσεις;
Ομοίως για το Ναυτικό ανεκοινώθησαν οι προαγωγές δύο υποναυάρχων στον βαθμό του αντιναυάρχου, και πάλι «προς πλήρωσιν κενών θέσεων» ενώ από τις προηγούμενες ανακοινώσεις προέκυπτε μόνο μία κενή θέση, αυτή του απερχομένου αρχηγού ΓΕΝ αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη ΠΝ, ο οποίος ολοκλήρωσε ευδοκίμως την τριετή θητεία του στην ηγεσία του Κλάδου.
Για τους γνωρίζοντες τις διαδικασίες η απάντησις είναι προφανής. Οι... ελλείποντες έχουν αποστρατευθεί «παρασυρόμενοι». Για ποιον λόγο όμως δεν εξεδώθη ανακοίνωσις. Μήπως κάποιοι ήθελαν να αποκρύψουν τις αποστρατείες αυτές; Μήπως δεν ήθελαν να ανακοινωθεί ένα μόνον όνομα και, η μπάλλα πήρε και τους υπολοίπους; Φυσικά αναφερόμεθα στο πρόσωπο του αρχηγού του Στόλου Παναγιώτη Λυμπέρη, σχετικά με τον οποίο είχε γίνει αρκετός θόρυβος το τελευταίο δωδεκάμηνο, καθώς από πέρυσι είχαν αρχίσει να ακούγονται φήμες περί μεθοδεύσεως της αποστρατείας του, ενώ μια σειρά από δημοσιεύματα υπονόμευσαν την θέση του. Παρ' ότι ο ίδιος θα είχε κάθε λόγο να τα θεωρεί κατευθυνόμενα, ετήρησε άκρως αξιοπρεπή στάση αποφεύγοντας, όχι μόνον να προκαλέσει απαντήσεις σε αυτά, αλλά καν να τα σχολιάσει. Αντιπαρήλθε μάλιστα σχετικές ερωτήσεις που του ετέθησαν χωρίς να αφήσει αιχμές ή υπονοούμενα εις βάρος κανενός.
Η απρέπεια όμως δεν έγκειται στην μη ανακοίνωση των αποστρατειών. Είθισται όταν ένας ανώτατος αξιωματικός αποστρατεύεται να του απονέμεται ο τίτλος του επιτίμου για την θέση την οποία κατείχε. Και το ερώτημα είναι απενεμήθη στον αντιναύαρχο Λυμπέρη ο τίτλος του επιτίμου Αρχηγού του Στόλου, στον αντιστράτηγο Φλάρη ο τίτλος του επιτίμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού, στον αντιστράτηγο Τσιτσικώστα ο τίτλος του επιτίμου Διοικητού Ειδικού Πολέμου (πόσο μάλλον που ήταν και ο πρώτος διοικητής του νεοσυστάτου αυτού σχηματισμού);
Η περίπτωσις του αντιστρατήγου Δεμέστιχα είναι λίγο διαφορετική, αφού ανεξαρτήτως τη αποστρατείας του θα πρέπει να παραμείνει στρατιωτικός εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ μέχρις ότου ορισθεί αντικαταστάτης του. Εκτός εάν αποφασισθεί η ανάκλησίς του από την εφεδρεία ώστε να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του. Υπάρχει αυτή η προοπτική, δεδομένου μάλιστα ότι συνήθως ο ΣΑΣΕΒΑΣ είναι συνήθως αντιστράτηγος (ή αντίστοιχος των άλλων Κλάδων) ανακληθείς από την εφεδρεία. Αυτή είναι ειδική περίπτωσις και δεν αίρει την απρέπεια εις βάρος των υπολοίπων αποστρατευθέντων αξιωματικών.
Θέτουμε λοιπόν δύο ερωτήματα:
1. Ποιος απεφάσισε να μην εκδοθεί ανακοίνωσις για την αποστρατεία τεσσάρων ανωτάτων αξιωματικών, οι οποίοι υπηρετούντες ευόρκως εξήντλησαν την στρατιωτική ιεραρχία και για ποιον λόγο έγινε αυτό;
2. Απεδόθη ή όχι ο τίτλος του επιτίμου στους αξιωματικούς αυτούς; Αν όχι γιατί; Και αν ναι γιατί δεν ανεκοινώθη;
Δεν θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι πίσω από τέτοιες μικρόψυχες αποφάσεις υποκρύπτονται προσωπικές εμπάθειες. Δεν αρμόζουν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδος και στο επίπεδο των αξιωματικών που τις υπηρετούν. Δυστυχώς όμως κάποια γεγονότα δημιουργούν μια μάλλον περίεργη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Υπήρξε -επί παραδείγματι- κίνησις για την απαγόρευση στον αντιναύαρχο Λυμπέρη να απευθυνθεί προς τα πληρώματα του Στόλου. Προς τους ανθρώπους που υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του επί τρία συναπτά έτη. Πράγματι ο απερχόμενος Αρχηγός Στόλου αμέσως μετά την γνωστοποίηση της αποστρατείας του, θέλησε να απευθυνθεί προς τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων και το προσωπικό των υπηρεσιών που είχε υπό την διοίκησή του. Το γεγονός ότι η προετοιμασία μιας μεγάλης συγκεντρώσεως εν τέλει ακυρώθηκε, αποδίδεται σε παρεμβάσεις υπερκειμένων επιτελείων. Έτσι το πρωί της περασμένης Τρίτης, ο Παναγιώτης Λυμπέρης, με πολιτική περιβολή, μίλησε επί της φρεγάτας «Λήμνος» σε μικρό αριθμό αντιπροσωπειών από τα πληρώματα των πλοίων, προς τους οποίους εξέφρασε την ευαρέσκειά του δηλώνοντας ότι είναι υπερήφανος που υπηρέτησε μαζί τους και για τα όσα επετεύχθησαν κατά τα τελευταία χρόνια. Μιλώντας τους δεν άφησε να διαφανεί ούτε μια υπόνοια πικρίας ή κάποιο παράπονο για την αποστρατεία του. Έδωσε κατά τον τρόπο αυτό ένα μάθημα σε όσους βυσσοδόμησαν εις βάρος του.
Το πρόβλημα έγκειται αλλού. Στις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι αποφάσεις της ηγεσίας στο ηθικό του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Παναγιώτης Λυμπέρης, ως Αρχηγός του Στόλου, είχε σηκώσει το βάρος της μεγάλης κινητοποιήσεως για την αποτροπή των προσπαθειών των Τούρκων το καλοκαίρι του 2020. Το εγκώμιο του, έχουν πλέξει πολλοί απόστρατοι αξιωματικοί, προσκείμενοι μάλιστα στην Νέα Δημοκρατία, ενώ την απογοήτευσή τους για την εξέλιξη δεν κρύβουν αξιωματικοί και πληρώματα του Στόλου, που τελούσαν υπό τας διαταγάς του τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και πρόσωπα που δεν είχαν εκφρασθεί ευμενώς για τον πατέρα του ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη, αρχηγό ΓΕΕΘΑ κατά την κρίση των Ιμίων, εξ αρχής ετόνιζαν ότι ο Παναγιώτης Λυμπέρης, είναι αξιωματικός «άλλης ποιότητος». Ιδιαίτερη έμφαση έδιναν στο γεγονός ότι ως αρχηγός, απέδιδε μεγάλη σημασία στις εισηγήσεις των συνεργατών του και, κυρίως των διοικητών των ομάδων πλοίων, είχε ευρεία επιχειρησιακή αντίληψη, ταυτοχρόνως όμως επεδείκνυε ειλικρινές ενδιαφέρον για το προσωπικό, κατά τρόπον ώστε ολόκληρη η δύναμις του Στόλου εμπιστευόταν απόλυτα την ηγεσία του. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η αποστρατεία του δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για τις επιπτώσεις που μπορεί να υπάρξουν στο ηθικό των πληρωμάτων, παρά το γεγονός ότι ο διάδοχός του αντιναύαρχος Ελευθέριος Κατάρας είναι και αυτός πολύ ικανός αξιωματικός, ο οποίος μάλιστα είχε διατελέσει υπαρχηγός του Στόλου υπό τον Παναγιώτη Λυμπέρη. Η τοποθέτησις του αντιναυάρχου Κατάρα συνιστά μια λείανση των τριβών, δεδομένου ότι απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του συνόλου του Πολεμικού Ναυτικού.
Εστιάζουμε στο πρόσωπο του νέου Αρχηγού του Στόλου, διότι σε αυτόν θα πέσει το βάρος ενδεχομένης νέα επιχειρησιακής κινητοποιήσεως. Δεν σημαίνει ότι ο νέας Αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Ι. Δρυμούσης ΠΝ, δεν είναι ένας άριστος αξιωματικός. Ευτύχησε όμως να μην ευρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου